Κίνα Solo στην Κίνα πασχαλιάτικα; Γίνεται!

[mariath]

Σκηνή 3η: Χτυπάει το τηλέφωνο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στο Σιάν. Ήταν από τη ρεσεψιόν:

«Σιε χσιεεε τσιεεεε σχι τσι σχιααα λι ααα?»

«I am sorry, do you speak English?»

«Yeeees»

«okey»

«a! Okeey byee!» και μου το κλείνει!

Είπα να πάρω πίσω αλλά γρήγορα λέω «μην πας γυρεύοντας και σου ρθει το room service με τα αυτιά γουρουνιού που μόλις παρήγγειλες»

Εδώ μου βγήκε ο καφές από τη μύτη από τα γέλια!
Πιάνω θέση και γω για τη συνέχεια.

 

[Marlen123]

Εντάξει, επιβίωσα μια χαρά! Το είχα λίγο άγχος αυτό το ταξίδι είναι η αλήθεια, καθότι οι Κινέζοι όσο να πεις είναι... κάπως διαφορετικοί και η συνεννόηση μαζί τους μπουζούκι και μπαγλαμάς μαζί. Αφού είδα και απόειδα να πείσω χωρίς επιτυχία φίλους, γνωστούς έως και λιγότερο γνωστούς, μη σου πω και αγνώστους να ακολουθήσουν, έσφιξα τα δόντια, έφτιαξα βαλίτσα προσφυγική (είχε μέσα από χαρτιά υγείας μεχρι τονοσαλάτες και μπάρες δημητριακών) και λέω άντε τράβα και ό,τι γίνει ας γίνει.
View attachment 146845 η υπερσύγχρονη κάρτα 4G της China Unicom μου ήρθε σε... μυξομάντηλο τυλιγμένη με λαστιχάκι!



Η κινέζικη γλώσσα είναι νομίζω το πιο περίεργο χαρακτηριστικό αυτού του λαού. Η λέξη «ma» για παράδειγμα: αν την πεις με ανιούσα φορά της φωνής, σημαίνει «μανούλα». Αν την πεις με κατιούσα φορά της φωνής σημαίνει «γαϊδούρα»! Αυτό εμένα βέβαια με διευκόλυνε αφάνταστα καθώς εγκατέλειψα εξαρχής τις όποιες προσπάθειες να μιλήσω εις την κινεζικήν. Δεν είχα βλέπετε καμία όρεξη να βρεθώ σε κανά κινέζικο γκούλαγκ στην έρημο Γκόμπι στα καλά καθούμενα βρίζοντας άθελά μου τον Μάο ή το Κόμμα. Άσε.
View attachment 146846



Φυσικά, η αποκλειστική χρήση αγγλικών στην Κίνα είναι προβληματική:

Σκηνή 1η: Αεροδρόμιο Κάπιταλ Πεκίνου: πληρώνω εισιτήριο στο γκισέ για τα λεωφορεία που σε πάνε στην πόλη. «Bus No7, outside up over there» μου είπε η χαριτωμένη κινεζούλα. Εγώ πάλι έβλεπα ένα λεωφορείο με το νούμερο 7 στα 10 μέτρα χαμηλότερα από εκεί που ήμουν.

«This one? Down there?» Ρωτάω...

«Yes, yes! Over there…up» μου απαντάει!

Σκηνή 2η: Check in στο ξενοδοχείο στο Πεκίνο. Όλα άψογα μέχρι που η υπάλληλος, όλο επαγγελματισμό μου λέει: «Δισγουμνομπλεσφιστ». Με τα πολλα κατάλαβα το “this room”. Το υπόλοιπο ήταν σαν το αίνιγμα της Σφίγγας. «Νομπλεσφιστ, νομπλεσφιστ!» έλεγε και ξανάλεγε πανικόβλητη η ρεσεψιονιστ. Στο τέλος μου το έγραψε. «Αααα! Νο μπρεκφαστ!» και αυτή με υφάκι «καλά βλαμμένο είσαι; Αυτό σου λέω τόση ώρα!» μου έδειξε το δρόμο προς τα ασανσέρ.

Σκηνή 3η: Χτυπάει το τηλέφωνο στο δωμάτιο του ξενοδοχείου στο Σιάν. Ήταν από τη ρεσεψιόν:

«Σιε χσιεεε τσιεεεε σχι τσι σχιααα λι ααα?»

«I am sorry, do you speak English?»

«Yeeees»

«okey»

«a! Okeey byee!» και μου το κλείνει!

Είπα να πάρω πίσω αλλά γρήγορα λέω «μην πας γυρεύοντας και σου ρθει το room service με τα αυτιά γουρουνιού που μόλις παρήγγειλες»
View attachment 146847 "Το νούμερο 2; Εξαιρετική επιλογή! Έρχεται αμέσως!"


Σκηνή 4η: Παραγγέλνω μια Πέπσι στην πασίγνωστη αλυσίδα φαστ φουντ από το Κεντάκυ που βρίσκεται παντού στην Κίνα. Δεν καταλάβαιναν Χριστό! Τι φωναχτά τους το ‘λεγα, τι συλλαβιστά γραμμα – γράμμα, τίποτα αυτοί. Μαζεύτηκαν και οι τρεις ταμείες του πάγκου σε κύκλο να κάνουν ιατρικό συμβούλιο. Φώναξαν και τον προϊστάμενο από μέσα μπας και καταλάβουν τι ζητάει ο απελπισμένος και ιδρωμένος λάο–γάι (ξένος). Έλεος ρε παιδιά! Δεν ζητάω λίστα κρασιών από μοναστήρι στο Μον Πελιέ! Τρία αναψυκτικά έχει το μαγαζί. Τι δεν καταλαβαίνετε!!!! Στο τέλος μπαίνω στο ιντερνετ από το κινητο και τους δείχνω φωτό.

«Αααααα! Μπάι – Σσσι!!!»

Συμπέρασμα. Μην προσπαθείτε να μιλήσετε αγγλικά σε επίπεδο νηπιαγωγείου για να καταλάβει ο κινέζος. Ο εγκέφαλός του δουλεύει σε άλλες συχνότητες. Πάρτε κινητά, φωτογραφικές, μπλοκ ζωγραφικής, τέμπερες, ότ,ι βρείτε τέλος πάντων και δείξτε εικόνες!
View attachment 146848


Δεν το περίμενα! Και όμως τα ελληνικά μου φάνηκαν πολύ χρήσιμα. Μόλις μου ερχόταν ο κινέζος να με πάει τσάρκα με το τρίκυκλο (οι πιο φορτικοί απ’ όλους) και αφού δεν ίδρωνε το αυτί του με την ευγενική λονδρέζικη αγγλική μου άρνηση, τον άρχιζα στα ελληνικά δυτικών προαστίων και γινότανε μπουχός μέσα σε λιγότερο από 3 δευτερόλεπτα! Αυτοί οι άνθρωποι, που μια ζωή το αυτί τους έχει συνηθήσει μόνο σε «τσχιεε», «σχιεεε», και αμέτρητα «ααααααα» αυξομειούμενης τονικότητας, μόλις άκουγαν ανθρώπινο στόμα να βγάζει «εξωγήινους» ελληνικούς ήχους όπως «θρ», πρέπει να πάθαιναν μίνι κρασάρισμα στο ακουστικό νευρικό σύστημα. Ειλικρινά δεν χρειαζόταν να πω τίποτα περισσότερο από ένα «Άσε με άνθρωπέ μου! Μπούρου μπούρου μου ζάλισες τον έρωτα!» για να τον χτυπήσει ηλεκτρικό ρεύμα στο κεφάλι και να εξαφανιστεί αποσβολωμένος.

Δυστυχώς, η φορτικότητα των ταξιτζίδων και λοιπών μηχανοκίνητων και ποδοκίνητων μεταφορέων με έκαναν υπερβολικά επιφυλακτικό που πρέπει να αρνήθηκα τουλάχιστον 2 γνήσιες προσφορές ανθρώπων που με έβλεπαν στη στάση με τη βαλίτσα, σταματούσαν το ΙΧ τους και με προσκαλούσαν να με πάρουν μαζί τους. Όταν ο άλλος έχει την κόρη του μέσα με τη βαλίτσα και σου λέει “train, train, come” τι κακό μπορεί να σου κάνει; Κάτσε τώρα Παναγιώτη 20 λεπτά στη στάση και μπες στο λεωφορείο με την πινακίδα στα κινέζικα, ελπίζοντας να σε πάει μέχρι το σταθμό!
View attachment 146849


Έχω να το λέω. Οι κινέζοι τελικά αποδείχθηκαν πολύ φιλικοί άνθρωποι. Έρχονται, σου πιάνουν την κουβέντα με τα λιγοστά αγγλικά που ξέρουν, απλά και μόνο για να σου μιλήσουν, να μάθουν αν περνάς καλά και να βγουν φωτογραφία μαζί σου. Πρέπει να βγήκα πάνω απο 10 φορές φωτογραφία με άγνωστους Κινέζους και πραγματικά ένιωσα άσχημα που δεν τους έλεγα και εγώ να βγούμε φωτογραφία με τη δική μου μηχανή.Ειδικά στο Σιάν έχασα το λογαριασμό! Με έβλεπαν να τρώω τεράστιο καλαμάρι τηγανιτό σε σουβλάκι, μου χαμογελούσαν, έλεγαν «μπράβο», μου έκαναν “thumbs up” και έρχονταν δίπλα μου να βγούμε φωτογραφία και οι τρεις μας: εγώ, ο κινέζος και το τεράστιο καλαμάρι! Πρέπει να το θεώρησαν μεγάλη τιμή που ένας ξένος τολμάει και δοκιμάζει κινέζικο εξτρίμ street food (αχ και να ξεραν τι πλοκαμοφόρα ζώα τρώμε κι εμείς εδώ στο Ελλάντα).
View attachment 146850

Η Κίνα, λοιπόν ξεπέρασε τις προσδοκίες μου και πραγματικά το καταχάρηκα αυτό το ταξίδι. Σε κάθε μου βήμα ένιωθα τον παλμό και τον δυναμισμό αυτής της χώρας και έπαιρνα κι εγώ κάτι από την ενέργειά της. Ένας λαός περήφανος που ο μισός ζει ακόμα στην εποχή της πολιτιστικής επανάστασης του Μάο, με τα μπλε πουκάμισα εργασίας, ταλαιπωρημένος, με σκαμμένο πρόσωπο αλλά και στωικός συνάμα και ο άλλος μισός να έχει τηλεμεταφερθεί από τις πιο μοντέρνες γειτονιές του Τόκυο ή της Σεούλ, με μοντέρνα ντυσίματα και κουρέματα, τεράστια smartphones και πανάκριβα αυτοκίνητα. Κομμουνιστικά μπλόκ και τηλεοπτικές διαφημίσεις σοβιετικής αισθητικής από τη μία, πολυόροφα εμπορικά κέντρα, διαστημικοί σιδηροδρομικοί σταθμοί και γιαπωνέζικο μάρκετινγκ στις γιγαντο-οθόνες από την άλλη...
View attachment 146851

Καταπληκτική ιστορία!!! Συνέχισε!

 

[AROUND THE WORLD]

Επιτέλους, μια ιστορία για την Κίνα όπου ο επισκέπτης αποδέχεται τη διαφορετικότητα της χώρας και των κατοίκων της , τα αντιμετωπίζει με χιούμορ και δεν γράφει για το πόσο αηδίασε με αυτά που τρώνε, εκνευρίστηκε γιατί οι Κινέζοι δεν ξέρουν αγγλικά , βγήκε έξω φρενών με τις συνήθειές τους και άλλα τέτοια υποτιμητικά σχόλια.
Μπράβο panius, συνέχισε έτσι.

 

[PhysioDuck]

Κοίτα που θα με ψήσεις να βάλω την Κίνα στο πρόγραμμα...
Περιμένουμε τη συνέχεια !!!

 

[vasilisD]

Χαχαχαχαχα φοβερή περιγραφή ! Περιμένουμε την συνέχεια

 

[panius]

Σας ευχαριστώ πάρα πολύ όλους για τα καλά σας λόγια

Επιτέλους Παναγιωτη!την ιστορία σου την περίμενα πως κ πως!παράκληση:πες για τα κόστη κ τα hostels αν ήταν καλά!!ευχαριστώ ωωω

Κάτι θα κάνω και για σένα Ελπίζω μόνο να στα προλάβω πριν πας Κίνα!

ακομη γελαω. να σαι καλα. αν και εχω ξαναπαει Κινα με προετοιμασες για το τι θα αντιματωπισω ξανα αφου μετρω αντιστροφα τις μερες. τεταρτη πεταω!!!!!!!!

Σε ζηλεύω εις διπλούν τότε! Καλά να περάσεις! Γύρνα να έχουμε να λέμε!

Γειά σου Παναγιώτη με τα ωραία σου!
Πολύ γέλιο η υπόθεση.
Πήρα γαριδάκια, ποπ κορν και άλλα σνακ και αναμένω τη συνέχεια

Γιάννη μου βάλτα στο ντουλάπι για μετά την εξεταστική

Υπέροχη εισαγωγή! Μας βάζεις άμεσα στο κλίμα και με μοναδικό χιούμορ το τι θα συναντήσει ένας επισκέπτης σ΄αυτή την εντυπωσιακή χώρα.
Μου θύμισες πριν χρόνια που ήμασταν με γκρουπ στην Κίνα σε ένα από τα πιο ιστορικά εστιατόρια του Πεκίνου για να δοκιμάσουμε την περίφημη πάπια και ενώ η εξυπηρέτηση ήταν εκπληκτική, τα δύσκολα άρχισαν όταν ζητήσαμε λίγο... ψωμί! Εκεί κυριολεκτικά χαθήκαμε στη μετάφραση. Το σκηνικό που ακολούθησε ήταν ακριβώς το ίδιο που μας περιγράφεις όταν ζήτησες μία Πέπσι. Τελικά βέβαια δεν επήλθε συνεννόηση και καταλήξαμε να τρώμε, πάλι καλά, τις πίτες από ρύζι που σου φέρνουν για να τυλίξεις τα κομμάτια από την πάπια!
Είναι ωραίοι άνθρωποι, πολύ ευγενικοί και φιλόξενοι, αλλά και μοναδικοί έμποροι! Αν θέλουν να σου πουλήσουν κάτι δεν την γλυτώνεις με τίποτα. 99% θα σε αναγκάσουν να το πάρεις!
Περιμένω κι εγώ, όπως πολλά άλλα μέλη του forum τη συνέχεια της ιστορίας σου.

Έτσι ακριβώς. Δεν λες πάλι καλά που δεν σας φέρανε τίποτα τζιτζίκια για συνοδευτικό

Κοίτα που θα με ψήσεις να βάλω την Κίνα στο πρόγραμμα...
Περιμένουμε τη συνέχεια !!!

Να τη βάνεις, να τη βάνεις!

Ασε ουτε μεταξύ τους δεν μπορουν να συνεννοηθούν .... πριν κατι χρόνια στο Πεκινο μεσα σε ταξί δινουμε στον ταξιτζή την διεύθυνση γραμμένη σε χαρτι.... Τίποτα, παίρνουμε τηλέφωνο και του δίνουμε να μιλήσει με την κοπέλα..... Τιποτα , παίρνει αυτός κάποια τηλέφωνα.... Τιποτα ξανα παίρνουμε στο θέατρο και η κοπέλα φωνάζει καποιον άλλο που μιλούσε κάποια άλλη "διαλεκτο" να την πω??? και με τα χίλια βάσανα πήγαμε.
Επίσης δεν σου λέει κανένας "Οχι δεν ξερω..." οταν ρωτάς κάτι. Ολοι σου λενε προς τα που να πας ακόμη και αν σε στελνουν οπουδήποτε!!! Κουνάνε καταφατικά το κεφάλι και σε στελνουν.....

Οσο για τις φωτογραφίες εμεις πρέπει να είμαστε σε κορνίζα στο σαλόνι τουλάχιστον 60-80 σπιτιών της Κίνας χα χα χα!!!! Στην απαγορευμένη πολη απο ενα σημείο και μετα μονο ποζάραμε.... με ολόκληρες φαμίλιες με thumb up , victory κτλ. Απ' ότι μας εξήγησε η ξεναγός καποιοι απο αυτους τους ανθρώπους ηταν απο την επαρχία της Κινας και πρωτη φορά εβλεπαν δυτικους.... το θεωρούσαν αξιολογο να εχουν να δείχνουν μια φωτογραφία μαζί μας...
Περιμένουμε τη συνέχεια....

Μμμμ... τώρα αρχίζουν να μαθαίνουν και το όχι για να αποφύγουν τη συνεννόηση στα Αγγλικά.
Σκηνή σε υπερσύγχρονο εμπορικό κέντρο:
-Πού έχει ΑΤΜ ξέρετε;
-Νο!
-Α! Τι ώρα κλείνετε;
-Νο!

Πολύ γέλιο όπως πάντα!Σκέτη ψυχοθεραπεία είσαι!Συνέχισε ετσι,έχεις μεγάλο fun club!

Αυτό το ταξίδι το οφείλω σε σένα και στο μνμ που μου έστειλες. Δεν θα είχα πάρει χαμπάρι διαφορετικά! Σε ευχαριστώ!!!

 

[panius]

Πτήση:
(επιβάλλεται να γράψω αφού πέρασα σχεδόν 2 μερες πετώντας)

Εντάξει, και εμείς δεν είμαστε Παναγίες, αλλά έκανα τρελό κέφι με τους Κινέζους που πραγματικά δεν έχουν την παραμικρή ιδέα για τη διαδικασία επιβίβασης στο αεροπλάνο. Από τα μεγάφωνα άρχισαν οι οδηγίες στα αγγλικά "Please remain seated... bussiness travelers first..." και μπλα, μπλα, μπλα... Μόλις ακούστηκε η λέξη "Beijing" οι Κινέζοι κατάλαβαν "Ήρθε το βαπόρι για Πεκίνο. Μπουκάρετε!!!!" 400 άτομα σηκώθηκαν και αλαλάζοντας άναρθρα σχεδόν ποδοπάτησαν τους άμοιρους (Ινδούς επί το πλείστον) υπαλλήλους που μάταια προσπαθούσαν να ακουστούν μέσα σε έναν ωκεανό από "χσιε, σια, σια, σια, σια, χσια, σια,σια, σιασιασιααααααααα...."

Ακόμα και κάτι ληγμένα Ασσος Άφιλτρα από το 1978 οι κινέζοι τα σήκωσαν. Δεν άφησαν τσιγάρο ούτε για δείγμα στο ράφι.

Από τις πτήσεις έμεινα απόλυτα ικανοποιημένος. Αναπαυτικές θέσεις, ικανοποιητικά γεύματα, τεράστια ποικιλία ταινιών, από κλασικές μέχρι τα τελευταία blockbuster που παίζονταν τον Χειμώνα και οι πιο διασκεδαστική παρουσίαση μέτρων ασφαλείας πτήσης που έχω παρακολουθήσει μέχρι τώρα: η Qatar, ως επίσημος χορηγός της ομάδας, επιστράτευσε όλα τα αστέρια της Μπαρτσελόνα να κάνουν την όλη διαδικασία (πριν...το μοιραίο χαχαχαχα) πιο ανάλαφρη και διασκεδαστική. Πχ. Πέφτουν οι μάσκες οξυγόνου για να πάρουν ανάσα οι γυναίκες που κοντέυουν να λιποθυμήσουν στη θέα του Πικέ που τις χαιρετά χαμογελώντας

Ήταν πάντως μια μικρή Οδύσσεια.

4 ώρες μέχρι την Ντόχα

8 ώρες αναμονή στο αεροδρόμιο Χαμαντ

7 ώρες πτήση μέχρι το Πεκίνο

Με τόσο φθήνο εισιτήριο που πλέρωσα δεν θα έπρεπε να παραπονιέμαι καθόλου. Μόλις 370 ευρώ! Εγώ όμως, τυπικός Ελληναράς, τους τάραξα στα τηλέφωνα, να μου δώσουν δωρεάν δωμάτιο στην Ντόχα, καθότι οι ώρες είναι πολλές και πρέπει να ξεκουράσω το ταλαιπωρημένο μου κορμί. Τι Βασιλάκης Καϊλας έγινα, τι αυχενικά σύνδρομα επιστράτευσα, τι που το ‘παιξα τρελίτσα (Δεν δικαιούμαι ε? Οκ! Τι μπορούμε να κάνουμε; ) δυστυχώς δεν έπιασε τίποτα και έμεινα να βολοδέρνω στα duty free του αεροδρομίου της Ντόχα να δοκιμάζω αρώματα και να ενημερώνω τις πωλήτριες ότι οι τιμές τους είναι φαρμάκι (δεν με πολυσυμπάθησαν).

Αφού μοσχοψέκασα κάθε ακάλυπτο σημείο του σώματος και πριν με πετάξουν έξω αποφάσισα να επιτρέψω στον εαυτό μου μια μικρή πολυτέλεια. Έσκασα 50 ευρώ και πήγα να αράξω στο Oryx lounge για το υπόλοιπο της αναμονής μου.

Αναπαυτικές πολυθρόνες, ντιζαϊνάτες τουαλέτες με ντουζ για όποιον ήθελε, quiet room, υπολογιστές για ιντερνετ, αλλά κυρίως οι μπουφέδες! Ελαφρά γεύματα τοπικής αλλά και διεθνούς κουζίνας, γλυκά Βυρηττού, κέικ και βουτήματα και ροφήματα όλων των ειδών. Τέτοιο πρήξιμο στο στομάχι είχα καιρό να νιώσω.

Γενικά speaking, το αεροδρόμιο Hammad της Ντόχα, εστιάζει κυρίως στους transit επιβάτες, για αυτό είναι πολύ βολικό:

· Σε διάφορα σημεία υπάρχουν quiet room με επικλινείς πολυθρόνες να πάτε να κάτσετε όσο θέλετε και να ρίξετε και έναν υπνάκο.

· Ντιζαϊνάτοι υπολογιστές Apple με τεράστια οθόνη προσφέρονται απλόχερα για τη σύνδεσή σας στο ίντερνετ.

· Δεν λειτουργούν ακόμα, αλλά είναι θέμα ημερών: εκατοντάδες lockers μπροστά από τις τουαλέτες για να τοποθετήσετε χειραποσκευές και σακούλες.

· Δωρεάν τρίωρο τουρ στην πόλη της Ντόχα χωρίς να χρειαστεί να βγάλετε βίζα. Δεν το πολυδιαφημίζουν. Ρωτήστε στις πληροφορίες και πηγαίνετε στο γραφειάκι στην αρχή του διαδρόμου D (νομίζω) για να δηλώσετε συμμετοχή.

Με ένα στομάχι πιο βαρύ και απ' τη βαλίτσα, βρέθηκα να με σέρνουν οι κυλιόμενοι διάδρομοι του πραγματικά αχανούς terminal C του αεροδρομίου του Πεκίνου...

 

[hydronetta]

Καλό το Hammad, απαστράπτον (κιτς πινελιά εκείνο το γιγάντιο αρκούδι εικαστική παρέμβαση στο κεντρικό χώρο), αλλά αν είσαι καπνιστής πάλι στους ίδιους θαλάμους αερίων καταλήγεις. Πρόβλεψη ανθρώπινη όπως έχει ακόμα και το Ελ Βελ ουδεμία. Όσον αφορά τα duty free σε σχέση με παρελθόντες χρόνους τα βρήκα ακριβότερα τουλάχιστον στα προϊόντα καπνού που κάποτε ήταν η χαρά του καταναλωτή.

 

[zoi]

η υπερσύγχρονη κάρτα 4G της China Unicom μου ήρθε σε... μυξομάντηλο τυλιγμένη με λαστιχάκι!

μπορείς να μου δώσεις περισσότερες πληροφορίες για αυτή την κάρτα?
ξέρεις αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο χονγκ κονγκ?

 

[andre30]

Παναγιώτη στο επόμενο ταξίδι να με πάρεις μαζί σου. θα λέω ΄΄ημουν κι εγώ εκεί'
δηλ. μαζί σου να είσαι καλα , μου έπεσε ο πυρετός.

 

[MAUI GR]

Στην αρχή σκέφτηκα να μην διαβάσω καν την ιστορία καθώς δεν με ενδιέφερε ο εν λόγω προορισμός.
Όταν ξεκίνησα να διαβάζω, περιττό να σας πω ότι έκλαψα από τα γέλια λόγω απίστευτης περιγραφής. Τελικά όταν μιλάς αυθόρμητα αποζημιώνεσαι. Περιμένω κ εγώ τη συνέχεια με το ίδιο παθιασμένο και απαράμιλλο στυλ!

 

[rovespieros]

Πτήση:
(επιβάλλεται να γράψω αφού πέρασα σχεδόν 2 μερες πετώντας)


Αναπαυτικές πολυθρόνες, ντιζαϊνάτες τουαλέτες με ντουζ για όποιον ήθελε, quiet room, υπολογιστές για ιντερνετ, αλλά κυρίως οι μπουφέδες! Ελαφρά γεύματα τοπικής αλλά και διεθνούς κουζίνας, γλυκά Βυρηττού, κέικ και βουτήματα και ροφήματα όλων των ειδών. Τέτοιο πρήξιμο στο στομάχι είχα καιρό να νιώσω.

εισαι θεος....