Μεξικό Solo απ'το Cancún μέχρι το Mexico City με λεωφορεία

[Señor_Nada]

San Crisobal de las casas μέρος 1ο

Επόμενος σταθμός ήταν το San Crisobal de las casas. Εδώ ήθελα να δω πολλά πράγματα και απορώ με τον εαυτό μου που δεν του έδωσα μία μέρα παραπάνω. Δεν ήμουν ρεαλιστής όταν σκεφτόμουν πως θα προλάβω να τα δω όλα σε δυόμιση μέρες. Το Palenque είναι σε απόσταση 4-5 ωρών απ'το San Cristobal de las casas. Το λεωφορείο όμως κατα κύριο λόγο ακολουθεί μια εναλλακτική διαδρομή μέσω της Villahermosa που κάνει περισσότερο από 8 ώρες. Με είχε προειδοποίησει η Μεξικάνα γι'αυτό. Η απ'ευθείας διαδρομή μεταξύ Palenque και San Cristobal πολλές φορές είναι κλειστή. Ενώ μπορεί να σε σταματήσουν είτε είσαι στο αυτοκίνητο είτε στο λεωφορείο και να σου ζητήσουν λεφτά για να περάσεις. Αν ψάξετε περισσότερες πληροφορίες θα δείτε ότι και ένοπλες ληστείες έχουν γίνει σε αυτή την διαδρομή. Προτίμησα λοιπόν τις 8 ώρες που έτσι κι αλλιώς έχουν πιο συχνά δρομολόγια. Απ'όταν μπήκαμε στην περιοχή Chiapas οι έλεγχοι της αστυνομίας ήταν συχνοί. Μάλιστα έμπαιναν μέσα και μας τράβαγαν φωτογραφίες και βίντεο. Παρατήρησα σε μια στιγμή ότι στον δρόμο υπήρχε ένα σχοινί και δεξιά κι αριστερά του δρόμου περίμεναν κάποιοι. Δεν ξέρω αν αυτό εννοούσε η Μεξικάνα ότι σε σταματάνε και σου ζητάνε λεφτά, το λεωφορείο πάντως πέρασε χωρίς πρόβλημα.

Ενώ συνήθως στα λεωφορεία με παίρνει εύκολα ο ύπνος, απ'όταν μπήκαμε στην Chiapas μου άρεσε τόσο το τοπίο που ήταν αδύνατον να κοιμηθώ. Πολύ πράσινο σε κοιλάδες και βουνά. Όταν φτάσαμε στο San Cristobal έβρεχε και είχε ψύχρα. Ήμουν με κοντομάνικο και σορτσάκι και μέχρι να φτάσω στο χόστελ είχα ξυλιάσει. Όλα τα βράδυα κυκλοφορούσα με μακρύ παντελόνι και ψιλό μπουφάν, ενώ και το πρωί ήμουν με μακρύ παντελόνι. Η πόλη με εντυπωσίασε αμέσως με τα όμορφα χρωματιστά σπίτια της και τα γραφικά δρομάκια της. Είχε πάρα πολλούς τουρίστες και επειδή τα πεζοδρόμια είναι μικρά είχαμε συχνά μποτιλιάρισμα στους πεζούς. Το χόστελ που έμεινα ήταν κοντά σ'έναν απ'τους πιο πολυσύχναστους πεζόδρομους τον Real de Guadalupe, στον οποίο όταν έφτασα, αλλά και όλα τα βράδια γινόταν πανικός από κόσμο. Έχει πολλά φαγάδικα και μπαρ αυτός ο πεζόδρομος. Μου εκανε εντύπωση που είχε κουζίνες απ'όλο τον κόσμο, αλλά όχι πολλά Μεξικάνικα. Μάλλον δείγμα του πόσο τουριστικό είναι το μέρος.

Την επόμενη ημέρα σηκώθηκα αρκετά πρωί για να πάω σ'έναν απ'τους κύριους στόχους μου το φαράγγι του Sumidero που η Μεξικάνα μου είχε πει ότι θα πάθαινα πλάκα. Βλέποντας μερικές φώτο ήταν αρκετές για να πειστώ. Για μεγαλύτερη ευκολία απευθύνθηκα σε τουριστικά πρακτορεία που βρίσκονται στην Real de Guadalupe τα οποία το ένα μετά το άλλο μου έλεγαν ότι έπρεπε να έχω κλείσει θέση απ'την προηγούμενη ημέρα. Ευτυχώς βρήκα ένα με ελεύθερη θέση λίγο πριν ξεκινήσει η εκδρομή. Οι εκδρομές ξεκινάνε απ'το πάρκο de los Arcos γύρω στις 9 παρά.
Το οποίο είναι αυτό.

Επίσης το πρωί είναι μοναδική ευκαιρία να δεις την Real de Guadalupe χωρίς κόσμο. Πολύ ωραίος πεζόδρομος. Τα σημαιάκια είναι θρησκευτικό έθιμο.

Cañon del Sumidero

Το κόστος ήταν 390 πέσος με μεταφορά και είσοδο στο φαράγγι, μεταφορά σε miradores για θέα του φαραγγιού από ψηλά και μικρής διάρκειας επίσκεψη στο χωριό chiapa de corzo. Υπήρχε και πακέτο χωρίς miradores στα 300 πέσος. Η απόσταση μέχρι το φαράγγι είναι περίπου μιάμιση ώρα. Η επιστροφή στο San Cristobal ήταν υπολογισμένη στις 17.00. Το πρόγραμμα δεν είχε στάση για φαΐ. Ή φρόντιζες να έχεις κάτι μαζί σου. Ή ξέκλεβες λίγο χρόνο στις miradores ή στο chiapa de corzo για να φας κάτι στα γρήγορα. Η είσοδος στο φαράγγι και στις miradores είναι ενιαία και κοστίζει 35 πέσος. Αν ψαχτείτε μόνοι σας το πιθανότερο είναι όλο το πακέτο να σας βγει πολύ φθηνότερο από πρακτορείο. Το φαράγγι είναι πολύ κοντά στην πόλη Tuxtla Gutiérrez. Απ'το φαράγγι περνάει ένα ποτάμι που φτάνει μέχρι την Γουατεμάλα. Αυτό το μέρος όχι απλά το προτείνω, αλλά θα έλεγα ότι αξίζει να μπει ψηλά στη λίστα σας σε ταξίδι στο Μεξικό. Οι εικόνες που είδα κατα την διάρκεια της βόλτας με την βάρκα μέσα στο πόταμι αλλά και η θέα από ψηλά μου προκάλεσε πολλές φορές ανατριχίλα.

Πχ εδώ.

Ή εδω.

Το μέρος έχει και πολλούς κροκόδειλους. Δεν ξέρω αν ήμασταν τυχεροί, είδαμε πολλούς. Εδώ τον πετύχαμε σε ηλιοθεράπεια.

Επίσης είχε πολλές μαϊμούδες και είχαν όρεξη για παιχνίδια. Περάσαμε από κάτω με το ταχύπλοο και όχι μόνο δεν φοβήθηκαν αλλά μία μας πόζαρε κιόλας.

Το μέρος έχει και καταρράκτες. Αυτήν την περίοδο δεν είχαν πολύ νερό. Με πολύ νερό φαντάζομαι θα είναι πολύ εντυπωσιακός.

Το ποτάμι αυτό θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί και διαφήμιση κατά των πλαστικών αφού σε κάποια σημεία (ευτυχώς λίγα) υπάρχουν πολλά πλαστικά σκουπίδια. Ο οδηγός ισχυρίστηκε ότι έρχονται απ'τη Γουατεμάλα και ότι το Μεξικό παίρνει αυστηρά μέτρα που τηρούνται. Δείχνω καλή διάθεση και το δέχομαι. Σε κάποιο σημείο του φαραγγιού υπάρχει και εικόνα του Χριστού. Στην παρακάτω φώτο φαίνονται και σκουπίδια στο ποτάμι.

Πάρτυ κορμοράνων.

Στο τέλος του τουρ ο οδηγός σταμάτησε το ταχύπλοο και μας ζήτησε φιλοδώρημα. Εδώ να πω ότι ο οδηγός σε όλη την διάρκεια του τουρ μιλούσε μόνο στα Ισπανικά. Είχα ξεχάσει τα λεφτά στην τσάντα μέσα στο βανάκι και δεν είχα να δώσω. Βλέποντας αυτό που ακολούθησε μετά όμως χάρηκα που δεν του έδωσα. Μας πήγε σ'ένα σημείο με βάρκες που πούλαγαν φαγώσιμα/ποτά/νερά. Δεν θυμάμαι πόση ώρα κάτσαμε, με τον ήλιο να ψήνει μου φάνηκε αιώνας! Είναι λες και το έκανε επίτηδες και μας άφηνε παραπάνω ώρα για να σκάσουν απ'τη ζέστη ακόμα κι αυτοί που δεν θέλαν να πάρουν κάτι αρχικά και στο τέλος να έπαιρναν. Απαράδεκτο. Τουλάχιστον είχα για παρηγοριά αυτή την απίστευτη θέα.

Για το αν αξίζει να πάτε να δείτε την θέα από ψηλά θα σας απαντήσω με φώτο.

Οι Μεξικάνοι είναι κοντός λαός και σε κάποια φάση ζήτησα από μια Μεξικάνα που ήταν δίπλα να με τραβήξει φώτο με αυτό το φόντο. Ανέβηκε σε σκάλακι αλλά και πάλι... Το ποτάμι που χάθηκε στη σκόνη

Τρομάξαμε να φτάσουμε στο χωριό chiapa de corzo γιατί είχε διπλωθεί μια νταλίκα στον δρόμο και επικρατούσε πανικός από κίνηση με τους Μεξικάνους να έχουν κάνει τις 3 λωρίδες του δρόμου 4! Δεν θα ήθελα να οδηγήσω σε τέτοιες συνθήκες. Το χωριό chiapa de corzo ήταν περιττή στάση κατά τη γνώμη μου. Μας άφησε στην πλατεία κανά μισάωρο και δεν πιστεύω ότι υπήρχε λόγος. Όχι ότι είναι άσχημη πλατεία.

H πλατεία είναι διάσημη για το συντριβάνι της La Pila που βρίσκεται σε αυτό το κτίσμα και χτίστηκε το 1562.

Πίσω στο San Cristobal τελικά επιστρέψαμε στις 19.00 και μέχρι να ξεκουραστώ λίγο είχε σκοτινιάσει. Αποφάσισα την επόμενη ημέρα να κάνω βόλτες στην πόλη και βγάζοντας εκτός ένα άλλο μέρος που ήθελα να δω.

 

[Señor_Nada]

San Cristobal de las casas μέρος 2ο

Την πρώτη μέρα στο San Cristobal πέτυχα βροχή, την 2η την έφαγα όλη στο φαράγγι ουσιαστικά, μου έμενε μία μέρα που αποφάσισα να περπατήσω όσο περισσότερο μπορώ στην πόλη. Γενικά αν δεν έχω πολύ χρόνο σε μια πόλη κι έχω να επιλέξω μεταξύ βόλτας στην πόλη ή επίσκεψη σε κάποιο αξιοθέατο, 9 στις 10 περιπτώσεις θα επιλέξω βόλτες στην πόλη. Το San Cristobal είναι ιδανική πόλη για πολύ περπάτημα. Η ομορφιά του δεν είναι συγκεντρωμένη μόνο στο κέντρο, αλλά απλώνεται στο μεγαλύτερο κομμάτι της πόλης. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι ότι τα μαγαζιά ακολουθούν το στυλ των σπιτιών και έτσι δεν βλέπεις παραφωνίες. Το ίδιο πρόσεξα και στα κέντρα της Oaxaca και της Puebla. Ακόμα και οι γνωστές Αμερικάνικες αλυσίδες φαστ φουντ, διάσημες για τους κακόγουστους χώρους τους και τα σήματα που φαίνονται απ'το διάστημα, ακολουθούν αυτό το στυλ. Θα τολμήσω να πω ότι μοιάζουν με φυσιολογικά εστιατόρια!

Όπως έγραψα πριν ο πεζόδρομος Real de Guadalupe εκτός από πολύ όμορφος, έχει και παρα πολλά μαγαζιά. Έχει ένα φαγάδικο το οποίο ονομάζεται pachamama και το οποίο έχει φθηνά πετανόστιμα σάντουιτς. Οι Μεξικάνοι το σάντουιτς το λένε torta, αλλά αλλάζει ονομασία από περιοχή σε περιοχή. Δεν θυμάμαι πως το είχε το μενού εδώ. Είναι μέσα σε μια πίτα όπως μπορείτε να δείτε εδώ https://www.tripadvisor.fr/Restaura...n_Cristobal_de_las_Casas_Southern_Mexico.html
Κοστίζει 90 πέσος και δύσκολο να καταφέρει να το φάει κάποιος όλο σε μια καθησιά.

Σε αυτόν τον πεζόδρομο είναι επίσης ένα μπαρ που πουλάει pox ένα ποτό που πίνουν πολύ οι Ινδιάνοι με κύριο συστατικό του το καλαμπόκι. Είναι πιο βαρύ κι από τεκίλα κι από mezcal. Απ'οτι μου έλεγε ο μπάρμαν/ιδιοκτήτης του μαγαζιού επειδή πολλοί Ινδιάνοι παρασκεύαζουν αυτό το ποτό με ποσοστό αλκοόλ που σε στέλνει για πλύση στομάχου, πρέπει να βγάλεις ειδική άδεια απ'το κράτος για να μπορείς να το πουλάς σε μαγαζί. Το συγκεκριμένο μπαρ σερβίρει και πουλάει pox που παρασκεύαζει ο ιδιοκτήτης. Έχει τις αυθεντικές γεύσεις αλλά έχει και πιο light εκδόσεις με φρούτα αν σας χτυπάει εύκολα το αλκοοόλ. Στον ίδιο πεζόδρομο υπάρχει και μαγαζί των zapatista.

Άλλη μια σπάνια περίπτωση που ο πεζόδρομος είχε λίγο κόσμο.

Ο πεζόδρομος στο ένα άκρο έχει την εκκησία της Γουαδαλούπε και στο άλλο την πλατεία La Paz που είναι και ο καθεδρικός της πόλης, ο οποίος κλασσικά είναι στο όμορφο χρωματιστό στυλ.

Εκτός απ'αυτόν τον πεζόδρομο όμως όποιο δρομάκι και να περπατήσετε στο κέντρο είναι γεμάτο μαγαζιά και πανέμορφο.

Αλλά ακόμα κι αν αποφασίσετε να κινηθείτε λίγο εκτός κέντρου η γραφικότητα δεν θα σας λείψει.

Το μαγαζί με Μεξικάνικο φαγητό που προτείνω είναι το Pipiripau και αυτή είναι η διεύθυνση του Calle 1o. de Marzo 12, Zona Centro. Δεν μπορώ να το βρω στο tripadvisor, δεν ξέρω αν έχει ,πάντως τουρίστα δεν είδα στο μαγαζί. Καταπληκτικό κοτόπουλο tinga και τα tacos ήταν αρκετά καλά. Σε άλλο μαγαζί, δεν θυμάμαι σε ποιο, δοκίμασα και michelada. Σ'ένα ποτήρι με σάλτσες ρίχνουν την μπύρα και στην υγειά σας. Στο χείλος του ποτηριού είχε τόσο άλατι που όταν ήπια την πρώτη γουλιά μου ήρθε να τη φτύσω. Σα να έφαγα μια κουταλιά αλάτι ήταν! Σκούπισα το αλάτι όσο μπορούσα για να συνεχίσω να πίνω. Ιδιαίτερη γεύση, ούτε κρύο ούτε ζέστη.

Εκτός από πολλά μπαρ και φαγάδικα, το San Cristobal εχει και πάρα πολλές εκκλησίες. Πολύ ωραίες επιλογές στα χρώματα.

Αν θέλετε μια μικρή γεύση της πόλης από ψηλά, μπορείτε να πάτε μια βόλτα στη εκκλησία San Cristobalito. Θα πρέπει όμως να ανεβείτε αυτόν τον γολγοθά.

Η θέα πιστέψτε με είναι καλύτερη απ'αυτή τη φώτο.

Μέσα στην εκκλησία υπήρχαν και μοντέρνοι πίνακες!

Πίσω απ'την εκκλησία υπάρχει κι ένα μικρό δάσος. Με αρκετό περπάτημα μπορείτε να φτάσετε στη λίμνη της πόλης. Δίπλα της έχει πάρα πολλά γήπεδα για διάφορα αθλήματα (ποδόσφαιρο, μπάσκετ, τέννις κλπ), στα οποία μπορείς να αθληθείς δωρεάν.

H πόλη έχει και σπηλιές τις οποίες όμως δεν επισκέφθηκα και δεν μπορώ να σχολιάσω. Με την απόφαση μου να αφιερώσω όλη την ημέρα για βόλτες στην πόλη, έχασα την ευκαιρία να επισκεφθώ το lagos de Montebello που ήταν στο αρχικό μου πρόγραμμα. Μάλιστα ήθελα να κάνω μονοήμερη εκδρομή που περιλάμβανε και τον καταρράκτη El Chiflon. Το κόστος ήταν 350 πέσος άλλα έφευγες πολύ πρωί και γύρναγες αργά το απόγευμα. Δεν το συζητώ ότι χρειάζομουν άλλη μια μέρα εδώ. Αν ξαναεπισκεφθώ το Μεξικό είναι δεδομένο ότι στην περιοχή Chiapas θα ξαναπάω, έχω εκκρεμότητες και σε αρχαιολογικούς χώρους...

 

[Señor_Nada]

Η διαδρομή απ'το San Cristobal στην Oaxaca ήταν μία απ'τις πιο ζόρικες διαδρομές που έχω κάνει. Η διάρκεια της ήταν πάνω από 12 ώρες με 3+ ώρες να είναι συνεχείς στροφές! Το στομάχι έφτασε στο στόμα. Στην Oaxaca φτάσαμε βράδυ και ήμουν ένα ερείπιο. Ίσα που είχα το κουράγιο να πάω να φάω κάτι. Εδώ πήρα άλλη μα απόφαση να κόψω κάτι κι αυτό ήταν το Puerto Escondido. Ήθελα να δω Ειρηνικό ωκεανό, αλλά η κούραση σε συνδυασμό με τα σχόλια που διάβαζα στο ίντερνετ ότι εκείνη η διαδρομή είναι ακόμα χειρότερη με οδήγησαν σε αυτή την απόφαση. Στην Oaxaca ζούσε ο πολιτισμός των Zapotecas.

Hierve el Agua

Με το που έφτασα στο χόστελ ρώτησα πως θα μπορούσα να πάω σε έναν απ'τους κύριους στόχους μου στην περιοχή το Hierve el Agua. Μου είπε για ένα συγκεκριμένο τουριστικό πακέτο που περιλάμβανε κι άλλα ενδιαφέροντα μέρη. Το κόστος ήταν 200 πέσος, χωρίς κάποιες εισόδους, που θα αναφέρω στην συνέχεια και χωρίς μεσημεριανό. Το λεωφορείο με πήρε απ'το χόστελ και με άφησε εκεί.

Η πρώτη στάση του τουρ είναι ενα δέντρο 2000 ετών στο χωριό Santa Maria del Tule. Είναι το περίφημο Arbol del Tule. Το έβλεπες καθαρά απ'την πλατεία, αλλά αν ήθελες να μπεις στην αυλή στην οποία βρίσκεται μαζί μ'ένα άλλο δέντρο 1000 ετών η είσοδος είναι 10 πέσος. Το δέντρο φυσικά είναι πολύ εντυπωσιακό.

Η πλατεία στην οποία βρίσκεται έχει και το δημαρχείο του χωριού. Πλατεία και δημαρχείο, απλά υπέροχα.

Επόμενη στάση ήταν ένα χωριό Ινδιάνων για να δούμε τα περίφημα εργόχειρα τους. Στην αρχή μας εξήγησαν ότι για τα χρώματα χρησιμοποιούν τις ίδιες αρχαίες τεχνικές των Zapotecas πχ το κόκκινο χρώμα προκύπτει ανακατεύοντας τη σκόνη από ένα ξεραμένο έντομο και νερό. Προσθέτοντας χυμό λεμονιού, το χρώμα αλλάζει και αραιώνοντας ή προσθέτοντας περισσότερη σκόνη ελέγχεις την ένταση του χρώματος. Διάφορα φυτά επίσης δίνουν χρώματα. Εδώ όλα σε παράταξη.

Στο εργαλείο με τον τροχό που φαίνεται στην παραπάνω φώτο φτιάχνουν τις κλωστές από μαλλί προβάτου. Τις οποίες στην συνέχεια τοποθετούν στον αργαλειό.

Απ'ότι είπε ένα έργο σαν το παρακάτω με τα ζώα συνήθως τους παίρνει μήνες να το φτιάξουν. Δεν ξέρω πως το βλέπετε αλλά μου ακούγεται υπερβολικό!

Στην συνέχεια ακολούθησε ένα μεγάλο διάλλειμα, μισάωρο και βάλε για όσους θέλανε να αγοράσουν κάτι. Τιμές; Μπορεί να βρείτε και πιο φθηνά στο Κολωνάκι!

Ήρθε η ώρα του κυριώς πιάτου. Η είσοδος στον χώρο Ηierve el Agua ή 25 πέσος. Γιατί αξίζει να πάει κάποιος εκεί; Σε αυτό το μέρος καταρράκτες με λίγο νερό έχουν δημιουργήσει σταλακτήτες που έχουν πάρει την μορφή καταρράκτη. Οι Μεξικάνοι τους ονομάζουν πετρωμένους καταρράκτες. Υπάρχουν και μικρές φυσικές πισίνες με ζεστό νερό, ενώ οι Μεξικάνοι έχουν φτιάξει και μεγαλύτερες τεχνητές πισίνες. Η θέα από εκεί είναι φοβερή. Επίσης στην περιοχή κόβουν βόλτες κάτι μεγάλα πουλιά σαν γύπες.

Η μία τεχνητή πισίνα είναι στην άκρη του γκρεμού.

Εδώ φαίνεται ο μικρός "καταρράκτης" με τις πισίνες και την καταπληκτική θέα.

Ο μεγάλος καταρράκτης είναι αυτός.

Αν πλησιάσετε ακόμα περισσότερο βλέπετε καθαρά το νερό να πέφτει.

Η απόσταση απ'τον ένα καταρράκτη στον άλλο ήταν σχετικά μεγάλη. Είχαμε σύνολο 45 λεπτά και για να προλάβω να γυρίσω στο λεωφορείο στην συμφωνημένη ώρα, στο τέλος χρειάστηκε και να τρέξω. Το ότι φάγαμε τόση ώρα στο μαγαζί με τα εργόχειρα κι αυτό το καταπληκτικό μέρος το ξεπετάξαμε κάνει το συγκεκριμένο τουρ εντελώς ασόβαρο.

Η επόμενη στάση ήταν για φαΐ. Σταματήσαμε σ'ένα εστιατόριο με μπουφέ που κόστιζε 150 πέσος χωρίς ποτό. Το φαγητό ήταν πολύ καλό. Ειδικά κάτι τηγανητές τυρόπιτες! Είχαν και το παραδοσιακό φαγητό της περιοχής που είναι κοτόπουλο με σάλτσα mole. Δεν δοκίμασα γιατί η σάλτσα αυτή περιέχει κακάο το οποίο δεν μου αρέσει καθόλου. Ανήκω σε αυτή την περίεργη σέκτα που δεν τους αρέσει η σοκολάτα! Σοκολάτα παγωτό, σοκολατάκια, τούρτες σοκολατίνες ούτε να τα βλέπω!

Αφού φάγαμε (3 τηγανητές τυρόπιτες στη σειρά εκτός των άλλων, με δυσκολία περπατούσα!) πήγαμε στην επόμενη στάση του τουρ που ήταν το χωριό Mitla για να επισκεφθούμε τον αρχαιλογικό του χώρο. Η είσοδος ήταν έξτρα και όποιος ήθελε έμπαινε. H είσοδος αν δεν κάνω λάθος κόστισε 35 πέσος και είχαμε και ξεναγό. Ο χώρος είναι πολύ μικρός και παρόλη την ξενάγηση σε μισή ώρα τον είχαμε γυρίσει. Το παλάτι είναι αρκετά εντυπωσιακό.

Το τελευταίο κομμάτι του τουρ ήταν επίσκεψη σε παρασκευαστήριο mezcal. H mezcal παρασκεύαζεται απ'το ίδιο φυτό με την τεκίλα (agave), αλλά η διαδικασία παρασκεύης τους είναι διαφορετική. Επίσης η τεκίλα παρασκεύαζεται από ένα είδος agave ενώ η mezcal από περισσότερα. Σε κάποια μέρη όπως η Oaxaca η mezcal είναι πιο διαδεδομένη από την τεκίλα. Αφού μας έδειξαν την διαδικασία μας έδωσαν να δοκιμάσουμε διάφορα είδη mezcal αλλά και άλλων λικέρ. Σε γεύση μου φάνηκε ίδια με τεκίλα, ακόμα και τον συνδυασμό αλάτι, λεμόνι κάνουν. Η μόνη που δεν μου άρεσε ήταν αυτή με το σκουλήκι στο μπουκάλι! Πίστευα ότι δεν θα είχε μεγάλη διαφορά απ'την σκέτη, αλλά έσφαλα. Στην συνέχεια του ταξιδιού μου η mezcal θα ήταν ο λόγος που έχασα κάποια μέρη και που το κεφάλι μου έγινε καζάνι. Ούτε να την μυρίσω από τότε! Αφού τέλειωσε η επίδειξη και οι δοκιμασίες ποτών, μας άφησαν πάλι στο χώρο πάνω από μισή ώρα για αγορές. Επαναλαμβάνω με Hierve el Agua 45 λεπτά αυτό είναι τουλάχιστον προκλητικό!

 

[go2dbeach]

Δεν ξέρω γιατί η ιστορία αυτή δεν έχει πολλά σχόλια μάλλον δεν έχει πολλούς μεξικανολάτρες το φορουμ.
Είναι πολύ ωραία τα μέρη που πήγες και σε ευχαριστώ για τις ιδέες που μας δίνεις
Ωραίες και οι φωτο σου!

 

[agmi]

Και βέβαια θα σχολιάσω, περιμένω το κερασάκι στην τούρτα, και μετά με την σειρά μου θα του βάλω τα ευχαριστήρια μου σε μορφή likes κλπ, κλπ. Προς το παρόν, κάθομαι πίσω και παρακολουθώ την ιστορία, ας είναι καλά ο Sr Nada, με την ίδια αφοσίωση όπως εβλεπε η μαμά τον Σουλεϊμάν (υπάρχει ακόμα.
Καλώς επέστρεψε ο Sr Nada, bienvenido, όπως λένε στα μέρη που πήγε...και γω ας συνεχίσω στο arroz ala mexicana στον burrito con frijoles negros refritos con aguacate και jalapeños από τον κήπο μου, και σαν τελειώσει η ιστορία εδώ είμαι. Τον ευχαριστώ προκαταβολικά!

Δεν είχα καμιά chela και πίνω μια ρετσίνα! Το ίδιο κάνει . Στην υγειά σας!

 

[Señor_Nada]

Oaxaca

Το κέντρο της Oaxaca είναι καταπληκτικό. Στο ίδιο επίπεδο τελειότητας με San Cristobal. Χρωματιστά σπίτια και μαγαζιά και ωραία δρομάκια και πλατείες. Η διαφορά είναι ότι οι εκκλησίες είναι στο γκρίζο Ευρωπαϊκό καθόλικο στυλ κι όχι χρωματιστές, ενώ επίσης εκτός κέντρου η πόλη χάνει. Πάντως το κέντρο είναι φοβερό!

Μεγάλη μαγκιά να έχεις τέτοια δέντρα στην κεντρική σου πλατεία.

Τα χρωματιστά κεφάλια των τζάγκουαρ είναι χαρακτηριστικά της τέχνης των Ινδιάνων.

Στο αρχικό μου πλάνο ήταν να πάω στο Puerto Esondido. Αυτό άλλαξε μετά απ'την ταλαιπωρία της διαδρομής San Cristobal-Oaxaca. Έτσι είχα περισσότερο χρόνο για την Oaxaca. Στο νέο πλάνο μου, μπήκε αμέσως ο αρχαιολογικός χώρος Monte Albán. Ήταν απ'τις σπουδαιότερες πόλεις των Zapotecas και πιθανότατα ο μεγαλύτερος/πιο καλά διατηρήμενος αρχιαολογικός τους χώρος που μπορεί κανείς να επισκεφθεί.

Το λεωφορείο από την πόλη για το Monte Albán βρίσκεται στην οδό francisco javier mina. Ακόμα και να μην δείτε που είναι το εκδοτήριο για εισιτήρια, είναι σίγουρο ότι μόνο που θα κινείστε προς την σωστή κατεύθυνση θα σας δουν και θα σας φωνάξουν αυτοί. Το κόστος πήγαινε έλα είναι 60 πέσος. Δεν έχει συχνά δρομολόγια. Καλό θα είναι να προγραμματίσετε το χρόνο σας για να αποφασίσετε πότε θα επιστρέψετε. Η διάρκεια της διαδρομής είναι γύρω στο 20λεπτο.

Για άλλη μια φορά ο αρχαιολογικός χώρος βρίσκεται σε φοβερή τοποθεσία, στην κορυφή ενός λόφου. Δεν είναι τόσο εντυπωσιακός όσο οι άλλοι που είδα, αλλά λόγω της τοποθεσίας του είναι μια ξεχωριστή εμπειρία. Επίσης δεν είναι τόσο μεγάλος όσο οι άλλοι, αλλά κι αυτός ένα δυωράκι το θέλει. Έχει κι ένα μικρό μουσείο στην είσοδο. Τα εκθέματα είναι λίγα, αλλά φυσικά αξίζει επίσκεψη, δεν έχει έξτρα εισιτήριο.

Αφού είδα αυτές τις εικόνες, σκέφτηκα ότι θα ήταν κρίμα να μην είχα πάει τελικά όσο κι αν ήθελα να βουτήξω στον Ειρηνικό.

To Monte Albán είναι διάσημο για τα τούνελ του που ένωναν κτίρια.

Και η θέα απ'το λόφο.

Γύρισα πίσω στην πόλη κι ήταν η ώρα για μεσημεριανό. Κατευθύνομαι στο περίφημο pasillo de carnes asadas. Όπως μαρτυρα το όνομα του είναι μια στοά γεμάτη ψησταριές. Έχουν τα κρέατα (και τα εντόσθια) σε παράταξη και όπως περνάς αρχίζουν να σου ορμάνε από παντού. "Έλα πάρε από εδώ" "Όχι από δω", με έπιασε ζαλάδα στο 5λεπτο, παραγγέλνω κάπου μου δίνουν κάτι σαν εισιτήριο, πάω παίρνω μια ψάθα που χρησιμοποιείς για πιάτο. "Έλα πάρε από δω καμιά σάλτσα ή σαλάτα" Φωνάζανε πιο δίπλα. Ένα βουνό από πιάτα, παίρνω κάτι λεμόνια και πάω να φύγω και φωνάζουνε "που πας;" "δεν θα πληρώσεις;", "τα λεμόνια;" ρωτάω, "τρώγονται κι αυτά" μου απαντάνε λολ. Πάω, κάθομαι και περιμένω. Έχω ξεχάσει που παρήγγειλα, δεν πειράζει θυμόταν αυτός. "ήρθαν τα κρέατα" λέει και τα ρίχνει στη ψάθα σα να μαι σκυλί, ούτε πηρούνι ούτε μαχαίρι ούτε τίποτα. Περνάει ένας με κοκα κόλες στα χέρια ρωτάει να αφήσω καμία "από agua τι έχεις", "μόνο αναψυκτικά" λέει. Μετά από λίγο περνάει μια γυναίκα με κάτι τεράστιες τορτίγιας "να σου ρίξω καμία στην ψάθα;". Ο χώρος φυσικά γεμάτος τσίκνα, έφυγα καπνιστός από εκεί πέρα.

Κι ενώ εδώ επικρατούσε αυτό το χάος, ακριβώς δίπλα υπήρχε ένας χώρος επίσης με πολλά φαγάδικα, αλλά επικρατούσε πολιτισμός. Καθόλου τσίκνα, σχετικά ήσυχα και ο κόσμος έτρωγε σε πιάτα με μαχαιροπήρουνα!

Γιατί λοιπόν επέλεξα να φάω στο άλλο; Γιατί είμαι λάτρης του καλτ. Γιατί μου αρέσει όταν ο ψήστης με ρωτάει "αυτή τη μπριΤζόλα θες;" να την σφαλιαρίζει κιόλας. Οποιοσδήποτε τρομάξει με την προηγούμενη κατάσταση παντως μην φύγει τρέχοντας! Ο πολιτισμός είναι ακριβώς δίπλα! Καλή η καλτίλα αλλά ήθελα να απολαύσω ένα agua de κάτι. Σας έγραψα ήδη για το agua de chaya con limon. Τα άλλα που μου άρεσαν πολύ και προτείνω είναι agua de jamaica το οποίο παρασκεύαζεται από ένα φυτό της Τζαμάικα κι έχει γεύση σαν βυσσιναδα χωρίς την ξινίλα της και το agua de horchata το οποίο είναι από ρύζι και κανέλα. Το τελευταίο το βρίσκετε εύκολα και στην Ισπανία.

 

[Señor_Nada]

Puebla

Ο στόχος εδώ ήταν να επισκεφθώ την πυραμίδα της Cholula, την μεγαλύτερη πυραμίδα σε όγκο στον κόσμο. Η Μεξικάνα μου πρότεινε επίσης να επισκεφθώ την εκκλησία Santa Maria Tonantzila στην Cholula. Η ίδια είναι άθεη και ξέρει ότι ούτε εγώ πιστεύω και για να μου προτείνει μία εκκλησία από τις τόσες ωραίες που έχει το Μεξικό κάτι σημαίνει.

Η διαδρομή από Oaxaca σε Puebla φάνηκε παιχνιδάκι μετά από όλες τις διαδρομές που είχα κάνει. Ο σταθμός της Puebla ήταν ο μόνος που ήταν μακρυά απ'το κέντρο στις πόλεις που πήγα. 20 λεπτά με το αυτοκίνητο. Για να πάω στο κέντρο πήρα taxi seguro. Είναι μια υπηρεσία ταξί που αγοράζεις εισιτήριο από ταμείο και μετά περιμένεις σε ουρά για να πάρεις το ταξί. Δεν βάζουν άλλα άτομα στο ταξί ακόμα κι αν πηγαίνουν στο ίδιο μέρος απ'ότι κατάλαβα. Επίσης πληρώνεις από πριν και δεν υπάρχει περίπτωση να σε κοροϊδέψει ο ταξιτζής. Το κόστος μέχρι το κέντρο ήταν 81 πέσος.

Το κέντρο της Puebla είναι επίσης πολύ ωραίο. Όχι στα επίπεδα San Cristobal και Oaxaca όμως. Η κεντρική πλατεία (zocalo, όπως θα ακούσετε να αναφέρουν τις κεντρικές τους πλατείες οι Μεξικάνοι) είναι απ'τις καλύτερες που είδα στο Μεξικό. Στην οποία πλατεία με φάγανε ζωντανό τα κουνούπια. Διψάνε για αίμα όλο το 24ωρο. Ακόμα και το πρωί τσίμπαγαν! Γλύτωσα απ'τα δάση και όχι εδώ.

Δίπλα στην πλατεία είναι ο καθεδρικός της πόλης, ο οποίος είναι εντυπωσιακός.

Κι εδώ η πλατεία το βράδυ.

Από την πλατεία ξεκίναγε ένας πεζόδρομος γεμάτος μαγαζιά, σαν μια στενή Ερμού σε ώρα αιχμής.

Δίπλα στην πλατεία είναι επίσης η πρώτη βιβλιοήκη της Αμερικής η Biblioteca Palafoxiana. Μπορείς να δεις την αίθουσα από έξω δωρεάν. Η είσοδος στην αίθουσα κοστίζει 40 πέσος. Τις Τρίτες είναι δωρεάν.

Το Plazuela de los Sapos είναι το πιο φωτογραφημένο στενάκι της Puebla. Δεν είναι σε καμία περίπτωση όμως αντιπροσωπευτικό της πόλης. Αν θέλετε τέτοια San Cristobal και Oaxaca!

Στην Puebla υπάρχουν πολλές εκκλησίες του Φρανκενστάιν. Βλέπεις ένα μέρος της εκκλησίας να είναι στο παλιό Ισπανικό στυλ και το υπόλοιπο στο σύγχρονο χρωματιστό! Πολύ περίεργη επιλογή. Στην φώτο που ακολουθεί μπορείτε να δείτε μια εκκλησία με 3 διαφορετικά στυλ!

Ωραία και η πλατεία με το παζάρι τους.

Το πιο διάσημο πιάτο στην περιοχή είναι το chile en nogada. Πιπεριά παναρισμένη γεμιστή με κρέας και φρούτα και με σάλτσα από καρύδια και ρόδι μεταξύ άλλων. Τα χρώματα του πιάτου συμβολίζουν την σημαία του Μεξικού. Πολύ όμορφο πιάτο στην όψη. Σε γέυση μου άρεσε αλλά είναι πάρα πολύ γλυκό για τα γούστα μου. Μπούχτισα γρήγορα. Είναι ακριβό πιάτο. Στην καλύτερη περίπτωση θα το βρείτε γύρω στα 200 πέσος. Εγώ έδωσα 300.

Για φαγητό σας προτείνω να φάτε cemitas. Είναι τεράστιο σάντουιτς τιγκαρισμένο με υλικά. Δεν μπορώ να βρω το μαγαζί που έφαγα για να σας το προτείνω. Ήταν ένα γωνιακό με λίγα τραπέζια που είχε πολύ κόσμο. Το έπαιρνες και πακέτο όμως.

Το Σάββατο βράδυ πήγα στο ροκάδικο Azulito. Ιδανική επιλογή για ροκάδες/μεταλλάδες. Είχε και live μουσική. Μοιάζει κυριλέ και οι τιμές για Μεξικό είναι λίγο τσιμπημένες. Ο κόσμος είναι πολύ φιλικός και δεν θυμάμαι να με έχουν κεράσει τόσα πολλά σφηνάκια ξανά. Έφυγα κομμάτια. Θυμάμαι να ήπια τουλάχιστον 6 σφηνάκια mezcal. Την επόμενη μέρα ξύπνησα στη μία το μεσημέρι. Καταστροφή! Ήταν η μέρα που θα πήγαινα στην Cholula. Καλώ αμέσως uber και φέυγω για Cholula. Κάθε βήμα που έκανα ήταν ένα μαρτύριο. Δεν μπορούσα να σταθώ! Η mezcal με ισοπέδωσε! Με αφήνει μπροστά στην πυραμίδα. Στην πρώτη ματιά νομίζεις ότι βλέπεις λόφο, αλλά αυτή είναι η πυραμίδα Tlachihualtepetl.

Πήγα Κυριακή και τς Κυριακές η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο είναι δωρεάν. Το κομμάτι που έχουν καθαρίσει και μπορείς να δεις δυστυχώς είναι πολύ μικρό.

Απ'την Cholula αν ο καιρός είναι καθαρός μπορείς να δεις και τα ηφαίστεια Popocatépetl και Iztaccíhuatl. Δυστυχώς εκείνη την ημέρα είχε συννεφιά. Η θέα απ'την κορυφή του λόφου.

Κάπου εκεί ντρέπομαι που το λέω ήρθε το τέλος. Δεν την πάλευα άλλο, ήθελα να ξαπλώσω. Έτσι ουσιαστικά δεν είδα ούτε την Cholula ούτε την εκκλησία Santa Maria Tonantzila. Κρίμα γιατί η μικρή εικόνα που έχω για την Cholula είναι πολύ καλή.

Το επόμενο πρωί, πριν φύγω για την πρωτεύουσα, έτρωγα πρωινό και μίλαγα με μια Αυστραλέζα. Αυτή ταξίδευε 8 μήνες στο Μεξικό! Μου έλεγε ότι δεν έπρεπε να χάσω το lagos de Montebello και της είπα ότι δεν είδα και την Cholula τελικά και την εκκλησία που ήθελα. Δεν ήξερε την εκκλησία, είδε φώτο online και μπήκε στη λιστα της. Φαίνεται όντως να έχει πολύ εντυπωσιακό εσωτερικό χώρο. Μου λέει μετά ότι η πιο εντυπωσιακή εκκησία που είδε όλο αυτό το διάστημα είναι η εκκλησία Santo Domingo στην Puebla. Σκέφτομαι ότι πάει την έχασα κι αυτήν και μου λέει είναι 5 λεπτά περπάτημα απ'το χόστελ. Έφυγα με τη μπoυκιά στο στόμα! H εκκλησία αυτή έχει μια αίθουσα από χρυσό. Ακόμα κι αν μου φαίνεται προκλητικό, δεν μπορώ να πω ψέμματα, έμεινα με το στόμα ανοιχτό όταν την είδα.

 

[Señor_Nada]

Mexico City μέρος 1ο

Απ'το κέντρο της Puebla στο σταθμό των λεωφορείων πήγα με uber με κόστος 65 πέσος. Στην διαδρομή από Puebla σε Mexico City περνάς κοντά απ'τα ηφαίστεια Popocatépetl και Iztaccíhuatl και είναι καλή ευκαιρία να τα δεις με καθαρό ουρανό. Δυστυχώς έπεσα πάλι σε συννεφιά! Στο Mexico City έχει σταθμούς λεωφορείων σε διάφορα σημεία της πόλης. Αν δεν κάνω λάθος όλοι εξυπηρετούνται από κάποια κοντινή στάση μετρό. Το μετρό έχει 9 γραμμές. Σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος έχει στάση μετρό, ακόμα και το αεροδρόμιο. Φανταστείτε όμως ότι είναι μια πόλη με περισσότερους από 9 εκατομμύρια κατοίκους. Γίνεται ο κακός χαμός στο μετρό. Σκεφτείτε το καλά αν θέλετε να μπείτε φορτωμένοι με πράγματα. Σε πολλές στάσεις στα μπροστινα βαγόνια μπορούν να μπουν μόνο γυναίκες και παιδιά. Το κόστος του εισιτηρίου είναι 5 πέσος. Ήταν ο μόνος τρόπος που χρησιμοποιούσα για να μετακινηθώ.

Με την Μεξικάνα είχα πάει διακοπές στην Ισπανία και είχαμε δει πολλές πόλεις. Μία από αυτές ήταν η Μαδρίτη. Την είχα επισκεφθεί και παλιότερα εγώ και δεν μου άρεσε. Πίστευα όμως ότι η Μεξικάνα θα ξετρελαθεί. Πλατείες, κέντρο, μουσεία, το πάρκο retiro, σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην της αρέσει. Της φάνηκε αδιάφορη! Όλα της φαίνονταν απλά οκ στην καλύτερη! Έπεσα απ'τα σύννεφα. Πως είναι δυνατόν; Τώρα που είδα αυτή την πόλη κατάλαβα τον λόγο. Το αγαπημένο μου στοιχείο σ'ένα ταξίδι είναι να βγαίνω απ'τον μικρόκοσμο που ζω. Να βλέπω πως είναι πραγματικά μια πόλη και όχι πως την έχω στο μυαλό μου. Η Μαδρίτη μπορστά στο Mexico City μοιάζει με φτωχό συγγενή.

Ας τα πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή. Το Mexico City είναι το μέρος που με άγχωνε περισσότερο. Πίστευα ότι είναι η πιο επικίνδυνη πόλη από αυτές που θα επισκεπτόμουν. Η Μεξικάνα είχε ζήσει στην πόλη 2 χρόνια και με καθησύχαζε ότι στις περιοχές που ήθελα να επισκεφθώ δεν θα έχω κανένα θέμα. Μου πρότεινε να μείνω στην περιοχή la condesa ή στη roma. Τελικά επέλεξα την condesa και την προτείνω ανεπιφύλακτα. Έμεινα κοντά στον σταθμό μετρό patriotismo. Η γειτονιά ήταν πολύ ωραία με πολλά καλά φαγάδικα τριγύρω. Είχε λίγο ψύχρα τις μέρες που ήμουν. Ακόμα και το πρωί φόραγα ψιλό μπουφάν κάποιες φορές. Λόγω της εντυπωσιακής βλάστησης στην χώρα γενικότερα ακόμα και οι διαχωριστικές γραμμές στο δρόμο ή μικρά πάρκα μοιάζουν με ζούγκλες!

Στο Mexico City έχει πολλά free walking tour σε διάφορες περιοχές της πόλης. Λόγω πιεσμένου χρόνου, επειδή ήθελα να δω πολλά πράγματα, ακολούθησα μόνο αυτό στο κέντρο. Το παράδοξο είναι ότι ήταν το συντομότερο τουρ από όλα όσα ακολούθησα στο Μεξικό. Κράτησε περίπου μιάμιση ώρα. Αν κάποιος έχει άλλη εμπειρία θα με ενδιέφερε να την πει. Φοβάμαι ότι το τουρ τέλειωσε απότομα λόγω κάποιων ενοχλητικών ηλικιωμένων Νορβηγών που ρώταγαν πολιτικές ερωτήσεις την Μεξικάνα που έκανε το τουρ. Ήταν ανυπόφοροι και ανάγωγοι ή αυτό που λέμε πιο λαϊκά ήταν για φάπες!

Η κεντρική τους πλατεία εντυπωσιάζει αν και δεν έχει πολύ πράσινο. Ο λόγος είναι ότι εκεί βρίσκεται ο templo mayor, o κύριος ναός της πόλης Tenochtitlan, την οποία Ισπανοί φυσικά ισοπέδωσαν. Βλέπεις λοιπόν στην ίδια πλατεία τον templo mayor κατεστραμμένο και τον επιβλητικό καθεδρικό να είναι χτισμένος με τα ίδια υλικά του ναού. Όλη η ιστορία μπροστά στα μάτια σου.

Κι αν δεν φαίνεται στην προήγουμενη φώτο ότι ο καθεδρικός είναι απ'τα ίδια υλικά ελπίζω να είναι φανερό σε αυτήν.

Ο templo mayor αν και διαλυμένος με εντυπωσίασε σε σημεία, αλλά όπως είπα έχω κόλλημα με αυτή την αισθητική.

Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο είναι 75 πέσος και περιλαμβάνει και ένα υπέροχο μουσείο που είναι αρκετά μεγάλο. Ακόμα κι αν δεν σας εντυπωσιάσει ο ναός, αξίζει η είσοδος για το μουσείο. Αζτεκολάτρεις δώστε του προτεραιότητα! Αν και στη συνέχεια θα αναφέρω το μουσείο που θα σας προκαλέσει οργασμό. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ότι όλα τα μουσεία είναι κλειστά τις Δευτέρες. Ακόμα και το δάσος chapultepec και το Teotihuacan είναι κλειστά τις Δευτέρες. Προγραμματίστε ανάλογα.

Το κέντρο του Mexico City έχει πολλά ωραία κτίρια. πχ το ταχυδρομείο (Palacio de Correos) είναι αυτό εδώ...

To μουσείο καλών τεχνών (Palacio de Bellas Artes) έχει κατασκευαστεί σε Ευρωπαϊκά πρότυπα και είναι επίσης πολύ εντυπωσιακό. Σε αυτό μπορείτε να παρακολουθήσετε κάποια παράσταση ή μπορείτε να δείτε κάποια έκθεση ζωγραφικής και τις πολύ ωραίες τοιχογραφίες που είναι ο λόγος για τον οποίο μπήκα. H είσοδος κοστίζει 60 πέσος. Το κτίριο από ψηλά.

Κοντά στο Palacio de Bellas Artes είναι ένας πύργος που σου δίνει θέα 360 μοίρες της πόλης. Άθλιο κτίριο εξωτερικά, αλλά η θέα του αξίζει!

H είσοδος κοστίζει 120 πέσος. Μπορείς να βγεις μέχρι έξω στην κορυφή, υπόψιν κουνάει! Μια θέα της πόλης από ψηλά. Προσέξτε πως απλώνονται τα σπίτια στον λόφο στο βάθος.

Δεν είναι όλα ρόδινα βέβαια, υπάρχουν και ουρανοξύστες...

Στον πεζόδρομο που βλέπετε στην παρακάτω φώτο avenida francisco madero είναι το μαγαζί που θα σας προτείνω να φάτε. La Casa de Toño! Έχει πολλά παραρτήματα στην πόλη, μπορεί να το βρείτε και σε άλλες περιοχές. Πολύ φθηνό και καλό φαγητό. Η σπεσιαλιτέ του είναι η σούπα (pozole). Δοκίμασα αυτή με τα λαχανικά και ήταν πολύ νόστιμη.

Το απόγευμα πήγα και μια βόλτα στο ένα μέρος του δάσους (με τέτοια βλάστηση δεν το λες πάρκο) Chapultepec. H φώτο που ακολουθεί είναι απ'τη Lago Mayor de Chapultepec. Δεν επέστρεψα στο Yucatan, η φώτο αυτή είναι από μια μεγαλούπολη. Πως να μην σου φανεί αδιάφορο το retiro μετά;

 

[YBONNH]

Στο Μεξικο πηγα το 2010, solo , και εκανα περιπου αυτο που εκανες κ εσυ, μονο που εγω ξεκινησα απο Mexico City και καταληξα Cancun.
Το καλο στο δικο μου δρομολογιο ηταν οτι ξεκινησα απο την πρωτευουσα -αγχωμενη και φοβισμενη- και κατεληξα στην καραιβικη χυμα στο κυμα..
Ψαχνω εισητηρια να ξαναπαω...
Αγαπαω Mexico!!!

 

[Señor_Nada]

Teotihuacan

Το επόμενο πρωί πήγα στο Teotihuacan. Αυτός ο αρχαιολογικός χώρος ήταν το νούμερο ένα μέρος που ήθελα να δω στο Μεξικό γενικά. Για να πας στον χώρο υπάρχει λεωφορείο που ξεκινάει απ'το σταθμό Terminal Central de Autobuses del Norte. To πήγαινε έλα κόστιζε γύρω στα 100 πέσος. Έχει λεωφορεία κάθε 15 λεπτά. Η διάρκεια της διαδρομής χωρίς κίνηση ήταν περίπου μία ώρα. Κατά την διάρκεια της διαδρομής βλέπεις από κοντά τα σπίτια που απλώνονται στους λόφους.

Το Teotihuacan είναι ο πιο εντυπωσιακός αρχαιολογικός χώρος που είδα στο Μεξικό. Αν κάποιος με ρωτήσει τι να μη χάσει στο Μεξικό, η απάντηση μου είναι το Teotihuacan! Η είσοδος κοστίζει 70 πέσος. Ο χώρος είναι τεράστιος. Ακόμα κι αν δεν σας ενδιαφέρει να περπατήσετε παντού και κινηθείτε μόνο προς τις πυραμίδες, έχει ένα 20 λέπτο+ περπάτημα. Σ'ένα χώρο που ψήνεται απ'τον ήλιο προετοιμαστείτε για μία πολύ κουραστική μέρα.

Οι εικόνες μοναδικές. Δέος!

Στην διαδρομή προς τις πυραμίδες.

Σε κάποια κτίρια μπορείτε να μπείτε και στις πυραμίδες μπορείτε να ανεβείτε. Η πρώτη πυραμίδα (piramide del sol), επειδή είναι και πιο κοντά στην είσοδο ίσως, είχε μαζέψει τον περισσότερο κόσμο. Μπορείς να ανέβεις μέχρι την κορυφή της, αλλά έχει κι άλλα σημεία για στάσεις ενδιάμεσα αν σας ζορίζει η ανάβαση. Στην κορυφή υπήρχε συνωστισμός.

Καταπληκτική η θέα από ψηλά.

Στην άλλη πυραμίδα (piramide de la luna) μπορείς να ανέβεις μόνο μέχρι ένα σημείο και όχι μέχρι την κορυφή. Όμως αυτή η πυραμίδα και ο χώρος γύρω από αυτήν είναι όλο το ζουμί του Teotihuacan για μένα. Απόλαυση!

Αν και δεν ανεβαίνεις στην κορυφή, αυτή θέα είναι η καλύτερη που είδα.

Μέσα στον χώρο υπάρχει και μουσείο. Κι αυτό θέλει αρκετό περπάτημα γιατί αν θυμάμαι καλά είναι σε απόσταση 800 μέτρων από τα υπόλοιπα κτίρια. Δεν θέλω να πλατιάσω. Όλοι οι Αζτεκόφιλοι νομίζω έχουν καταλάβει. Ένας επικός αρχαιολογικός χώρος που δεν χάνεται.

Το αρχικό μου πλάνο ήταν να επιστρέψω στην πόλη για να φάω. Η απίστευτη κούραση με οδήγησε να φάω στο εστιατόριο που υπάρχει μέσα στον χώρο. Φοβήθηκα ότι θα είναι τουριστοπαγίδα, αλλά δεν είχα άλλη επιλογή. Υπάρχουν και μαγαζάκια με παγωτά και άλλα σνακς μέσα στον χώρο, αλλά ήθελα κανονικό φαγητό. Το εστιατόριο φυσικά δεν είναι φθηνό. Όμως το φαγητό μπορώ να πω ότι μου άρεσε. Ψητό φιλέτο μοσχάρι πήρα και ήταν αρκετά καλό. Αν δεν την παλεύετε και δεν σας πειράζει να δώσετε τα διπλά+ απ'ότι θα δώσετε σε εστιατόριο στην πόλη, δεν είναι άσχημη επιλογή.

 

[aspa]

Mexico City μέρος 1ο

Απ'το κέντρο της Puebla στο σταθμό των λεωφορείων πήγα με uber με κόστος 65 πέσος. Στην διαδρομή από Puebla σε Mexico City περνάς κοντά απ'τα ηφαίστεια Popocatépetl και Iztaccíhuatl και είναι καλή ευκαιρία να τα δεις με καθαρό ουρανό. Δυστυχώς έπεσα πάλι σε συννεφιά! Στο Mexico City έχει σταθμούς λεωφορείων σε διάφορα σημεία της πόλης. Αν δεν κάνω λάθος όλοι εξυπηρετούνται από κάποια κοντινή στάση μετρό. Το μετρό έχει 9 γραμμές. Σε όλα τα σημεία ενδιαφέροντος έχει στάση μετρό, ακόμα και το αεροδρόμιο. Φανταστείτε όμως ότι είναι μια πόλη με περισσότερους από 9 εκατομμύρια κατοίκους. Γίνεται ο κακός χαμός στο μετρό. Σκεφτείτε το καλά αν θέλετε να μπείτε φορτωμένοι με πράγματα. Σε πολλές στάσεις στα μπροστινα βαγόνια μπορούν να μπουν μόνο γυναίκες και παιδιά. Το κόστος του εισιτηρίου είναι 5 πέσος. Ήταν ο μόνος τρόπος που χρησιμοποιούσα για να μετακινηθώ.

Με την Μεξικάνα είχα πάει διακοπές στην Ισπανία και είχαμε δει πολλές πόλεις. Μία από αυτές ήταν η Μαδρίτη. Την είχα επισκεφθεί και παλιότερα εγώ και δεν μου άρεσε. Πίστευα όμως ότι η Μεξικάνα θα ξετρελαθεί. Πλατείες, κέντρο, μουσεία, το πάρκο retiro, σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει περίπτωση να μην της αρέσει. Της φάνηκε αδιάφορη! Όλα της φαίνονταν απλά οκ στην καλύτερη! Έπεσα απ'τα σύννεφα. Πως είναι δυνατόν; Τώρα που είδα αυτή την πόλη κατάλαβα τον λόγο. Το αγαπημένο μου στοιχείο σ'ένα ταξίδι είναι να βγαίνω απ'τον μικρόκοσμο που ζω. Να βλέπω πως είναι πραγματικά μια πόλη και όχι πως την έχω στο μυαλό μου. Η Μαδρίτη μπορστά στο Mexico City μοιάζει με φτωχό συγγενή.

Ας τα πάρω όμως τα πράγματα από την αρχή. Το Mexico City είναι το μέρος που με άγχωνε περισσότερο. Πίστευα ότι είναι η πιο επικίνδυνη πόλη από αυτές που θα επισκεπτόμουν. Η Μεξικάνα είχε ζήσει στην πόλη 2 χρόνια και με καθησύχαζε ότι στις περιοχές που ήθελα να επισκεφθώ δεν θα έχω κανένα θέμα. Μου πρότεινε να μείνω στην περιοχή la condesa ή στη roma. Τελικά επέλεξα την condesa και την προτείνω ανεπιφύλακτα. Έμεινα κοντά στον σταθμό μετρό patriotismo. Η γειτονιά ήταν πολύ ωραία με πολλά καλά φαγάδικα τριγύρω. Είχε λίγο ψύχρα τις μέρες που ήμουν. Ακόμα και το πρωί φόραγα ψιλό μπουφάν κάποιες φορές. Λόγω της εντυπωσιακής βλάστησης στην χώρα γενικότερα ακόμα και οι διαχωριστικές γραμμές στο δρόμο ή μικρά πάρκα μοιάζουν με ζούγκλες!

View attachment 280499

View attachment 280500

Στο Mexico City έχει πολλά free walking tour σε διάφορες περιοχές της πόλης. Λόγω πιεσμένου χρόνου, επειδή ήθελα να δω πολλά πράγματα, ακολούθησα μόνο αυτό στο κέντρο. Το παράδοξο είναι ότι ήταν το συντομότερο τουρ από όλα όσα ακολούθησα στο Μεξικό. Κράτησε περίπου μιάμιση ώρα. Αν κάποιος έχει άλλη εμπειρία θα με ενδιέφερε να την πει. Φοβάμαι ότι το τουρ τέλειωσε απότομα λόγω κάποιων ενοχλητικών ηλικιωμένων Νορβηγών που ρώταγαν πολιτικές ερωτήσεις την Μεξικάνα που έκανε το τουρ. Ήταν ανυπόφοροι και ανάγωγοι ή αυτό που λέμε πιο λαϊκά ήταν για φάπες!

Η κεντρική τους πλατεία εντυπωσιάζει αν και δεν έχει πολύ πράσινο. Ο λόγος είναι ότι εκεί βρίσκεται ο templo mayor, o κύριος ναός της πόλης Tenochtitlan, την οποία Ισπανοί φυσικά ισοπέδωσαν. Βλέπεις λοιπόν στην ίδια πλατεία τον templo mayor κατεστραμμένο και τον επιβλητικό καθεδρικό να είναι χτισμένος με τα ίδια υλικά του ναού. Όλη η ιστορία μπροστά στα μάτια σου.

View attachment 280501

Κι αν δεν φαίνεται στην προήγουμενη φώτο ότι ο καθεδρικός είναι απ'τα ίδια υλικά ελπίζω να είναι φανερό σε αυτήν.

View attachment 280502

Ο templo mayor αν και διαλυμένος με εντυπωσίασε σε σημεία, αλλά όπως είπα έχω κόλλημα με αυτή την αισθητική.

View attachment 280503

Η είσοδος στον αρχαιολογικό χώρο είναι 75 πέσος και περιλαμβάνει και ένα υπέροχο μουσείο που είναι αρκετά μεγάλο. Ακόμα κι αν δεν σας εντυπωσιάσει ο ναός, αξίζει η είσοδος για το μουσείο. Αζτεκολάτρεις δώστε του προτεραιότητα! Αν και στη συνέχεια θα αναφέρω το μουσείο που θα σας προκαλέσει οργασμό. Είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ότι όλα τα μουσεία είναι κλειστά τις Δευτέρες. Ακόμα και το δάσος chapultepec και το Teotihuacan είναι κλειστά τις Δευτέρες. Προγραμματίστε ανάλογα.

Το κέντρο του Mexico City έχει πολλά ωραία κτίρια. πχ το ταχυδρομείο (Palacio de Correos) είναι αυτό εδώ...

View attachment 280504

To μουσείο καλών τεχνών (Palacio de Bellas Artes) έχει κατασκευαστεί σε Ευρωπαϊκά πρότυπα και είναι επίσης πολύ εντυπωσιακό. Σε αυτό μπορείτε να παρακολουθήσετε κάποια παράσταση ή μπορείτε να δείτε κάποια έκθεση ζωγραφικής και τις πολύ ωραίες τοιχογραφίες που είναι ο λόγος για τον οποίο μπήκα. H είσοδος κοστίζει 60 πέσος. Το κτίριο από ψηλά.

View attachment 280508
Κοντά στο Palacio de Bellas Artes είναι ένας πύργος που σου δίνει θέα 360 μοίρες της πόλης. Άθλιο κτίριο εξωτερικά, αλλά η θέα του αξίζει!

View attachment 280509
H είσοδος κοστίζει 120 πέσος. Μπορείς να βγεις μέχρι έξω στην κορυφή, υπόψιν κουνάει! Μια θέα της πόλης από ψηλά. Προσέξτε πως απλώνονται τα σπίτια στον λόφο στο βάθος.

View attachment 280510

Δεν είναι όλα ρόδινα βέβαια, υπάρχουν και ουρανοξύστες...

View attachment 280511

Στον πεζόδρομο που βλέπετε στην παρακάτω φώτο avenida francisco madero είναι το μαγαζί που θα σας προτείνω να φάτε. La Casa de Toño! Έχει πολλά παραρτήματα στην πόλη, μπορεί να το βρείτε και σε άλλες περιοχές. Πολύ φθηνό και καλό φαγητό. Η σπεσιαλιτέ του είναι η σούπα (pozole). Δοκίμασα αυτή με τα λαχανικά και ήταν πολύ νόστιμη.

View attachment 280512

Το απόγευμα πήγα και μια βόλτα στο ένα μέρος του δάσους (με τέτοια βλάστηση δεν το λες πάρκο) Chapultepec. H φώτο που ακολουθεί είναι απ'τη Lago Mayor de Chapultepec. Δεν επέστρεψα στο Yucatan, η φώτο αυτή είναι από μια μεγαλούπολη. Πως να μην σου φανεί αδιάφορο το retiro μετά;

View attachment 280513

Πολύ όμορφη η ιστορία σου. Περιγράφεις με όλες τις λεπτομέρειες το ταξίδι σου στην πανέμορφη αυτή χώρα. Μας γυρίζεις μερικά χρόνια πίσω. Θα ξαναπήγαινα. Από τα πιο όμορφα ταξίδια μου.
Ευχαριστούμε.

 

[Señor_Nada]

Mexico City μέρος 2ο

Επιστρέφοντας απ'το Teotihuacan ήμουν εξαντλημένος. Η κούραση πλέον είχε νικήσει και οι ρυθμοί μου ήταν πολύ αργοί. Παρόλα αυτά δεν το έβαλα κάτω και στην επιστροφή μου επισκέφθηκα την basilica de Santa Maria de Guadalupe. Στο βάθος βλέπετε τον παλιό ναό.

Ακριβώς δίπλα έχουν χτίσει τον σύγχρονο ναό. Για λόγους σεβασμού δεν θα πω με τι μοιάζει το εξωτερικό του κτιρίου.

Ο εσωτερικός χώρος είναι εντυπωσιακός.

Η επόμενη μέρα ήταν η τελευταία μου στο Μεξικό. Το βράδυ θα πήγαινα να κοιμηθώ στο αεροδρόμιο και ο χρόνος που είχα ήταν πιεσμένος. Ξεκίνησα την ημέρα μου με επίσκεψη στο μουσείο ανθρωπολογίας (Museo Nacional de Antropologia) που βρίσκεται στο δάσος Chapultepec. Σε αυτό το μουσείο υπήρχαν εκθέματα με τις διάφορες φυλές Ινδιάνων που ζουν στο Μεξικό και φωτογραφίες πόλεων από διάφορες εποχές. Υπήρχε ένα κομμάτι με την ιστορία του ανθρώπου ξεκινώντας απ'τον αγαπητό αυστραλοπίθηκο και την εξέλιξη του και οστά από προϊστορικά ζώα που έχουν βρεθεί στο Μεξικό. Ο κύριος λόγος για να επισκεφθεί κάποιος το μουσείο είναι τα άπειρα εκθέματα από Mayas, Aztecs, Zapotecs, κλπ. Θα χάσετε την μπάλα! Τα εκθέματα είναι χωρισμένα γεωγραφικά. Θέλει πολύ χρόνο αυτό το μουσείο. Μην το προσπεράσετε. Η είσοδος κοστίζει 75 πέσος.

Αφού τέλειωσα με το μουείο συνέχισα με βόλτα στο δάσος Chapultepec στο κομμάτι που δεν είχα επισκεφθεί. Σε αυτό το δάσος υπάρχει και κάστρο, αλλά πιστέψτε με δεν είχα πολλές δυνάμεις και προτίμησα σκέτη βόλτα στο δάσος. Όπως και στα περισσότερα μέρη στο Μεξικό υπάρχουν σημεία γεμάτα μικροπωλητές.

Είναι ότι πρέπει για μια χαλαρή βόλτα μετά την επίσκεψη στο μουσείο.

Για να φάω μεσημεριανό πήγα στην πλατεία Garibaldi, γνωστή και ως η πλατεία των μαριάτσι. Όταν έφτασα έκαναν διάλλειμα και δεν τους άκουσα να τραγουδάνε. Εκεί βρίσκεται μια στοά με φθηνά φαγάδικα. Έφαγα σ'ένα με κουζίνα του Γιουκατάν και ήταν φοβερό. Η μερίδα που μου σέρβιραν ήταν η μεγαλύτερη που έφαγα στο Μεξικό που οι μερίδες ήταν μεγάλες έτσι κι αλλιως παντού. Δυστυχώς δεν είχαν agua de chaya! Η Μεξικάνα μου είπε ότι το βράδυ αυτή η περιοχή είναι λίγο επικίνδυνη. Η πλατεία είναι πολύ ωραία.

Μετά το φαγητό είχα χρόνο για ένα τελευταίο μέρος. Είχα 2 σκέψεις. Η μία ήταν να επισκεφθώ την περιοχή με τα κανάλια του Mexico City, Xochimilco κι αν μου έμενε χρόνος να πάω μια βόλτα κι απ'τη γειτονιά της Frida, Coyoacán. Η άλλη ήταν να πάω μια βόλτα στην πανεπιστημιούπολη τους. Καταλαβαίνω ότι σε πολλούς θα σας φανεί ακατανόητη η απόφαση μου, αλλά επέλεξα την πανεπιστημιούπολη. Μου αρέσει να επισκέπτομαι πανεπιστήμια, είδικα σε πόλεις/χώρες που οι Ευρωπαίοι έχουμε του πεταματού. Ο χώρος είναι τεράστιος και γι'αυτό θα πήγαινα εκεί που είναι η κεντρική βιβλιοθήκη τους. Υπάρχει στάση μετρό σχετικά κοντά και είναι η Copilco. Η πανεπιστημιούπολη τους είναι μέσα στο πράσινο. Όπως έγραψα και σε προηγούμενο κεφάλαιο, μου αρέσει να βγαίνω απ'το μικρόκοσμο που ζω.

Η κεντρική τους βιβλιοθήκη είναι αυτό το κτίριο...

Ακριβώς δίπλα απ'την πανεπιστημιούπολη υπάρχει αυτός ο χώρος για καφέ, φαΐ, ποτό.

Το μόνο που έχω να πω είναι μπράβο τους. Θα ήθελα να έχω άλλη μια μέρα τουλάχιστον στο Mexico City. Το ταξίδι δυστυχώς έφτασε στο τέλος του. Στο αεροδρόμιο πήγα με uber. Η απόσταση ήταν 15 χλμ και κάναμε 50 λεπτά για να φτάσουμε! Έχει πολύ κίνηση. Ξεκινείστε για το αεροδρόμιο αρκετά νωρίτερα απ'την πτήση σας. Το κόστος για το uber ήταν 160 πέσος. Πέταγα στις 6 τα ξημερώματα την επόμενη ημέρα και γι'αυτό επέλεξα να κοιμηθώ στο αεροδρόμιο. Στην αρχή σκεφτόμουν να μείνω κάπου κοντά στο αεροδρόμιο γιατι η πόλη απλώνεται χωρίς υπερβολή μέχρι το αεροδρόμιο. Η Μεξικάνα με προειδοποίησε ότι η περιοχή γύρω απ'το αεροδρόμιο είναι απ'τις πιο επικίνδυνες στο Mexico City και καλύτερα θα ήταν να μείνω μέσα στο αεροδρόμιο. Η πιο φθηνή λύση είναι η κάψουλα. 38ε το κόστος και ήταν η ακριβότερη διαμονή που πλήρωσα. To black mirror ήρθε 2ο μάλλον.

Από αυτό το ταξίδι επέστρεψα γεμάτος. Παρόλα αυτά είναι τόσα πολλά τα ωραία μέρη αυτής της χώρας που μπορώ να φανταστώ να γεμίζω πολλά ταξίδια ακόμα. Αν άλλαζα κάτι αυτό θα ήταν η σειρά των πόλεων. Συμφωνώ με @YBONNH ιδανικά το καλύτερο πλάνο είναι να ξεκινήσεις δυνατά από Mexico City και να καταλήξεις χαλαρά σε Yucatan, Quintana Roo. Επίσης θα ήθελα να είχα άλλη μια μέρα σε Mexico City και San Cristobal.

Είχα πολύ υψηλές προσδοκίες για το Μεξικό πριν πάω και κατάφερε να τις ξεπεράσει! Φανταστική χώρα!