Stavros_GG
Member
Προσφατα κατι μου θυμησε το συγκεκριμενο περιστατικο και σκεφτηκα να το μοιραστω με το forum. Ηταν Φεβρουαριος του 2008 και συνοδευα τον πατερα μου σε μια μεγαλη εκθεση που γινοτανε στην Κολωνια της Γερμανιας. Για την ακριβεια μειναμε σε ενα ξενοδοχειο στο Dusseldorf και πηγαινοερχομασταν με το τραινο. Καποιος ισως να θυμηθει οτι τον Φεβρουαριο του 2008 οι Γερμανοι σιδηροδρομικοι εκαναν (ακουσον ακουσον) απεργιακες κινητοποιησεις! Ως αποτελεσμα οι υποσχεσεις του πατερα μου για τρομερη οργανωση και τραινα στην ωρα τους πηγαν περιπατο. Αλλα ακομη και αν ηταν στην ωρα τους τα τραινα, πολλα ειχαν αλλαξει απο την τελευταια φορα που ο πατερας μου ειχε επισκευτει τη Γερμανια. Μου εξηγουσε πως η βρωμια και τα graffiti που παραμορφωναν τους σταθμους δεν υπηρχαν πριν 10 χρονια.
Τελος παντων, την τελευταια νυχτα της εκθεσης, μια γερμανικη εταιρια με την οποια συνεργαζομαστε επαγγελματικα παρεθεσε ενα δειπνο για τους αντιπροσωπους της απο ολο τον κοσμο. Το δειπνο ηταν στο ξενοδοχειο Regency, ακριβως διπλα στη μεγαλη γνωριμη Γεφυρα, στην ανατολικη οχθη του ποταμου. Αξιζει να αναφερω (κραξω) οτι φευγοντας ειδαμε ενα ωραιοτατο ποντικακι να βγαινει απο την γκαρνταρομπα της τραπεζαριας
Αντι να επιστρεψουμε κατευθειαν στη Dusseldorf ειπαμε να διασχισουμε τη γεφυρα και να κανουμε μια βολτα στην Altstadt, να δω απο κοντα το Dom και να θυμηθει ο father τα νεανικα του ταξιδια.
Οπως ξερετε στις 10 το βραδυ οι Γερμανικοι δρομοι ειναι ε-ρ-η-μ-ο-ι. Περπατωντας σε εναν τετοιο ερημο δρομο ακουω απο μπροστα ενα ακορντεον και ενα αδυναμο τραγουδι
"...Santa Lucia, Santa Lucia"
O πατερας μου αναρωτηθηκε φωναχτα "Ακομα εδω ειναι αυτος?!"
Προσωρησαμε γρηγορα και στην εισοδο ενος (κλειστου εκεινη την ωρα) καταστηματος στεκοταν ενας γερακος με το ακορντεον του, τραγουδωντας το Ιταλικο κλασσικο. Ο πατερας μου μού εξηγησε οτι θυμαται αυτον τον μουσικο απο 10 χρονια πριν. Του δωσαμε οτι ψηλα ειχαμε και βγηκαμε και φωτογραφια μαζι του! Οπως ειναι λογικο ο ηχος απο τα κερματα αναθερμανε το ενδιαφερον του μουσικου που τωρα τραγουδουσε πιο ζωηρα και εμεις συνεχισαμε το δρομο μας αφηνοντας πισω τον ηχο
"Venite all'agile barchetta mia
Santa Lucia! Santa Lucia!"
Με ειχε στεναχωρεσει η σκεψη οτι ενας τυπος 60 χρονων παιζει μουσικη για να ζησει, σε εναν παγωμενο και ερημο δρομο, καθως και οτι λιγοστευουν οι πιθανοτητες να τον ξαναπετυχω σε καποιο μελλοντικο μου ταξιδι στην Κολωνια. Αν καποιος παει τωρα στα κοντα και τον δει, ας του δωσει κατι.
Τελος παντων, την τελευταια νυχτα της εκθεσης, μια γερμανικη εταιρια με την οποια συνεργαζομαστε επαγγελματικα παρεθεσε ενα δειπνο για τους αντιπροσωπους της απο ολο τον κοσμο. Το δειπνο ηταν στο ξενοδοχειο Regency, ακριβως διπλα στη μεγαλη γνωριμη Γεφυρα, στην ανατολικη οχθη του ποταμου. Αξιζει να αναφερω (κραξω) οτι φευγοντας ειδαμε ενα ωραιοτατο ποντικακι να βγαινει απο την γκαρνταρομπα της τραπεζαριας
Αντι να επιστρεψουμε κατευθειαν στη Dusseldorf ειπαμε να διασχισουμε τη γεφυρα και να κανουμε μια βολτα στην Altstadt, να δω απο κοντα το Dom και να θυμηθει ο father τα νεανικα του ταξιδια.
Οπως ξερετε στις 10 το βραδυ οι Γερμανικοι δρομοι ειναι ε-ρ-η-μ-ο-ι. Περπατωντας σε εναν τετοιο ερημο δρομο ακουω απο μπροστα ενα ακορντεον και ενα αδυναμο τραγουδι
"...Santa Lucia, Santa Lucia"
O πατερας μου αναρωτηθηκε φωναχτα "Ακομα εδω ειναι αυτος?!"
Προσωρησαμε γρηγορα και στην εισοδο ενος (κλειστου εκεινη την ωρα) καταστηματος στεκοταν ενας γερακος με το ακορντεον του, τραγουδωντας το Ιταλικο κλασσικο. Ο πατερας μου μού εξηγησε οτι θυμαται αυτον τον μουσικο απο 10 χρονια πριν. Του δωσαμε οτι ψηλα ειχαμε και βγηκαμε και φωτογραφια μαζι του!
Οπως ειναι λογικο ο ηχος απο τα κερματα αναθερμανε το ενδιαφερον του μουσικου που τωρα τραγουδουσε πιο ζωηρα και εμεις συνεχισαμε το δρομο μας αφηνοντας πισω τον ηχο"Venite all'agile barchetta mia
Santa Lucia! Santa Lucia!"
Με ειχε στεναχωρεσει η σκεψη οτι ενας τυπος 60 χρονων παιζει μουσικη για να ζησει, σε εναν παγωμενο και ερημο δρομο, καθως και οτι λιγοστευουν οι πιθανοτητες να τον ξαναπετυχω σε καποιο μελλοντικο μου ταξιδι στην Κολωνια. Αν καποιος παει τωρα στα κοντα και τον δει, ας του δωσει κατι.
