annoulita100
Member
- Μηνύματα
- 360
- Likes
- 1.305
- Επόμενο Ταξίδι
- Εκουαδόρ
- Ταξίδι-Όνειρο
-
All the world
Αυτό το πρωινό δεν ήθελα με τίποτα να σηκωθώ από το κρεβάτι.Τα ζεστά σκεπάσματα,η γλυκιά αγκαλιά του αγαπημένου μου,το χιονισμένο τοπίο από το παράθυρο του φιλόξενου αυτού δωματίου-όλα συνομωτούσαν ώστε να με κρατήσουν ΕΔΩ,να μην γυρίσω πίσω...Δυστυχώς όμως τα ωραία κρατάνε λίγο!Προσπαθώντας λοιπόν να μην αφήσουμε τη ψυχολογία να πιάσει πάτο,σηκωθήκαμε,φορέσαμε φορμούλες και κατηφορίσαμε για τη σάλα του πρωινού.Άλλο ένα λαπωνέζικο μενού περίμενε να ικανοποιήσει τους ουρανίσκους μας.
-Το όνειρο τελείωσε...Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε...
-Όχι ακόμα!Μας μένουν κάτι ώρες.Αυτές τις επιστροφής...
-Σωστά!:roll:
Και με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό κατευθυνθήκαμε προς το δωμάτιο για το πακετάρισμα.Στις 12.30 μμ το τρένο αναχωρούσε για Ελσίνκι.Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας-ρούχα,εξοπλισμούς,δώρα,σουβενίρ και λοιπά-τραβήξαμε τις τελευταίες φωτογραφίες στη πόλη του Ροβανιέμι και δίχως να καταλάβουμε πώς πέρασε η ώρα βρεθήκαμε στο σταθμό του τρένου.
Απέραντη λιακάδα....κάτι που ευνόησε το ταξίδι μας και το έκανε μαγικό!Κολλημένη στο τζάμι του τρένου χάζευα τα όμορφα χιονισμένα τοπία και αποχαιρετούσα τη Φινλανδία.Βαθειά μέσα μου όμως πίστευα πως αυτή τη χώρα θα την ξαναδώ...Το τρένο ήταν τόσο καθαρό και ήσυχο(κρίμα να μην είναι έτσι και τα ελληνικά
) και μιας και απέμεναν αρκετές ώρες για τον τελικό μας προορισμό,έγειρα στο πλάι και παραδόθηκα για λίγο στα χέρια του Μορφέα...
-Ξύπνα αγάπη μου!Φτάσαμε...
-Τόσο γρήγορα????Τί ώρα είναι???
-23.15 ...
Πίσω στην υγρασία της πρωτεύουσας λοιπόν και τα δόντια έτοιμα να πέσουν κάτω πάρα την απαραίτητη φορεσιά-πανοπλία.Το μόνο που σκεφτόμασταν αυτή την ώρα ήταν να ρίξουμε ΚΑΤΙ στα άδεια μας στομάχια.Και έτσι καταλήξαμε σε μια πιτσαρία Ινδού ιδιοκτήτη μιας και ήταν το μόνο που βρήκαμε ανοιχτό,φτηνό και γρήγορο!!!Καταβροχθίζοντας μια πίτσα ο καθένας,πίνοντας μια πέπσι και προσπερνώντας την ταλαιπωρία του ταξιδιού γεμίσαμε μπαταρίες για το επόμενο...Αυτού που θα κατέληγε στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος....
Η ώρα έχει φτάσει 2πμ και σε μερικά λεπτά πρέπει να πάμε για το check in.Έτσι κι έγινε.Μερικές ακόμα άσκοπες βόλτες στο αεροδρόμιο Vantaa και ήρθε η ώρα της επιβίβασης...Σε λίγες ώρες θα πατάμε ελληνικό έδαφος...Αντίο αγαπημένη Φινλανδία......
ΤΕΛΟΣ
-Το όνειρο τελείωσε...Ήρθε η ώρα να ξυπνήσουμε...
-Όχι ακόμα!Μας μένουν κάτι ώρες.Αυτές τις επιστροφής...
-Σωστά!:roll:
Και με αυτές τις σκέψεις στο μυαλό κατευθυνθήκαμε προς το δωμάτιο για το πακετάρισμα.Στις 12.30 μμ το τρένο αναχωρούσε για Ελσίνκι.Μαζέψαμε τα μπογαλάκια μας-ρούχα,εξοπλισμούς,δώρα,σουβενίρ και λοιπά-τραβήξαμε τις τελευταίες φωτογραφίες στη πόλη του Ροβανιέμι και δίχως να καταλάβουμε πώς πέρασε η ώρα βρεθήκαμε στο σταθμό του τρένου.
Απέραντη λιακάδα....κάτι που ευνόησε το ταξίδι μας και το έκανε μαγικό!Κολλημένη στο τζάμι του τρένου χάζευα τα όμορφα χιονισμένα τοπία και αποχαιρετούσα τη Φινλανδία.Βαθειά μέσα μου όμως πίστευα πως αυτή τη χώρα θα την ξαναδώ...Το τρένο ήταν τόσο καθαρό και ήσυχο(κρίμα να μην είναι έτσι και τα ελληνικά
) και μιας και απέμεναν αρκετές ώρες για τον τελικό μας προορισμό,έγειρα στο πλάι και παραδόθηκα για λίγο στα χέρια του Μορφέα...-Ξύπνα αγάπη μου!Φτάσαμε...
-Τόσο γρήγορα????Τί ώρα είναι???
-23.15 ...
Πίσω στην υγρασία της πρωτεύουσας λοιπόν και τα δόντια έτοιμα να πέσουν κάτω πάρα την απαραίτητη φορεσιά-πανοπλία.Το μόνο που σκεφτόμασταν αυτή την ώρα ήταν να ρίξουμε ΚΑΤΙ στα άδεια μας στομάχια.Και έτσι καταλήξαμε σε μια πιτσαρία Ινδού ιδιοκτήτη μιας και ήταν το μόνο που βρήκαμε ανοιχτό,φτηνό και γρήγορο!!!Καταβροχθίζοντας μια πίτσα ο καθένας,πίνοντας μια πέπσι και προσπερνώντας την ταλαιπωρία του ταξιδιού γεμίσαμε μπαταρίες για το επόμενο...Αυτού που θα κατέληγε στο αεροδρόμιο Ελ.Βενιζέλος....
Η ώρα έχει φτάσει 2πμ και σε μερικά λεπτά πρέπει να πάμε για το check in.Έτσι κι έγινε.Μερικές ακόμα άσκοπες βόλτες στο αεροδρόμιο Vantaa και ήρθε η ώρα της επιβίβασης...Σε λίγες ώρες θα πατάμε ελληνικό έδαφος...Αντίο αγαπημένη Φινλανδία......
ΤΕΛΟΣ
