Οι Ιταλοί λένε (κάτι αντίστοιχο υποστήριζαν και στην αρχαία Ελλάδα οι Έλληνες για την Αθήνα της κλασικής περιόδου) πως «μόνο στη Ρώμη η πραγματικότητα που αντικρίζει ο επισκέπτης ξεπερνά τις προσδοκίες που εκ των προτέρων του έχει δημιουργήσει η φήμη της Αιώνιας πόλης...!» Εγώ θα έλεγα πως τουλάχιστον τις επιβεβαιώνει…!
Ημέρα 1η: Arrivo aeroporto di Fiumicino. 30 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ρώμης το αεροδρόμιο Fiumicino ή Leonardo Da Vinci σε καμιά περίπτωση δε θυμίζει το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης από το οποίο απογειωθήκαμε μιάμιση ώρα πριν. Τεράστιο σε έκταση, τα μάτια μου άστραψαν αντικρίζοντας τα duty free shops: πάμπολλα καταστήματα, μεταξύ των οποίων και ονόματα μεγάλων ιταλών (και όχι μόνο) σχεδιαστών -Armani, Fendi, Gucci, Pucci, Furla κτλ.- καλύπτουν πολλά τετραγωνικά…! «Τέλεια! Κατά τη επιστροφή θα τα τιμήσουμε δεόντως» σκέφτηκα. Αρκεί, βέβαια, να σας πω ότι τελικά μόνο shopping δεν έκανα στη Ρώμη αφενός γιατί τα duty free την ημέρα –ή για να ακριβολογήσω- τη νύχτα της πτήσης επιστροφής στην Ελλάδα ήταν κλειστά, αφετέρου διότι είναι τόσα πολλά εκείνα που πρέπει να επισκεφτεί, να δει και να θαυμάσει ο επισκέπτης στη Ρώμη, που, πού καιρός για ψώνια… Και πιστέψτε με, το να υπερνικήσει μια πόλη με τα αξιοθέατά της την έμφυτη ροπή της γυναικείας φύσης για κατανάλωση φανερώνει το μέγεθος της γοητείας που ασκεί στον ταξιδιώτη.
Κινήσαμε, λοιπόν, για το ξενοδοχείο. Περνώντας από κεντρικούς δρόμους εντός των ορίων στα οποία εκτείνεται το ιστορικό κέντρο της πόλης, διασχίσαμε την Ponte Cavour, μια από τις 15 γέφυρες που ενώνουν της δυο πλευρές της πόλης που διαχωρίζει ο ποταμός Τίβερης και φτάσαμε σε μια πανέμορφη, με πολλά δέντρα και γεμάτη ήχους από τιτιβίσματα και κελαηδήματα πουλιών, ήσυχη περιοχή με παλαιά καλοδιατηρημένα κτίρια. Κατά την πρώτη αυτή «βόλτα» στην πορεία προς το ξενοδοχείο αναρωτιόμουν συνεχώς «Καλά, που είναι οι μεγάλοι δρόμοι με τις πολλές λωρίδες κυκλοφορίας και τα χιλιάδες αυτοκίνητα;». Περίμενα ότι θα έβρισκα μια αχανή μεγαλούπολη, αλλά τουλάχιστον στο λεγόμενο ιστορικό κέντρο η εικόνα της πόλης είναι πολύ πιο ήπια. Στενοί δρόμοι, σοκάκια, κτίρια, οικοδομήματα, μνημεία που σε μεταφέρουν σε μια άλλη εποχή δένουν αρμονικά με στοιχεία της ζωής σε μια σύγχρονη πόλη της δυτικής Ευρώπης.
Το ξενοδοχείο περιποιημένο και πεντακάθαρο και κυρίως σε κομβικό σημείο, μεταξύ του Βατικανό και της περιοχής Μποργκέζε και σε μόλις 10 λεπτά απόσταση –με τα πόδια– από την άλλη πλευρά του Τίβερη όπου βρίσκονται τα υπόλοιπα αξιοθέατα της Ρώμης. Η τακτοποίηση των πραγμάτων στο δωμάτιο έγινε γρήγορα και παρά την κούραση της νυχτερινής πτήσης η αδημονία για την εξερεύνηση της πόλης είχε φτάσει στο έπακρο… Carpe diem έλεγαν οι Λατίνοι κι εμείς πανέτοιμοι να ακολουθήσουμε τη συμβουλή τους. Είχε ήδη φτάσει μεσημέρι και στην πόλη της Ρώμης σαφώς και δεν υπάρχει καιρός για χάσιμο… ale (inter) …!
