EKAR
Member
- Μηνύματα
- 21
- Likes
- 211
ROADTRIP ΕΛΛΑΔΑ - ΠΟΡΤΟΓΑΛΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ 2022
Μετά από δύο χρόνια κλεισμένοι στο εσωτερικό της χώρας λόγω του κορονοΐου έφτασε το καλοκαίρι του 2022 να ταξιδέψουμε επιτέλους στο εξωτερικό(Είχαμε κλείσει τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια Πάτρα-Ανκόνα και Ρώμη -Βαρκελώνη από τα χριστούγεννα του 2019 και τα μεταφέραμε για δύο συνεχόμενα καλοκαίρια). Ταξιδέψαμε οικογενειακώς με τα δύο παιδιά μας ,15 και 12 χρονων και πάντα οδικως.Τελικά τοπραγματοποιήσαμε και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας μαζί με πολύτιμες και χρηστικές πληροφορίες .
Αθήνα >> Πάτρα >> Ανκόνα >> Ρώμη >> Βαρκελώνη >> Πάλμα ντε Μαγιόρκα >> Μαδρίτη >>
Γρανάδα >> Γιβραλτάρ >> Σεβίλλη >> Λισαβόνα >> Πόρτο >> Μπιλμπάο >> Ανδόρρα >>
Μονπελιέ >> Κάννες >> Νίκαια >> Μονακό >> Σαν Μαρίνο >> Ανκόνα >> Πάτρα >> Αθήνα
ΠΕΜΠΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022
4:30μ.μ.ξεκινήσαμε από Πάτρα για Ανκόνα.
Το καράβι ξεκίνησε χωρίς καμία καθυστέρηση και ευτυχώς περάσαν σχετικά εύκολα οι ώρες.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Στις 2:00 το μεσημέρι φτάσαμε στην Ανκόνα.
Μόλις αποβιβαστήκαμε, επισκεφθήκαμε το πλησιέστερο βενζινάδικο γεμίσαμε βενζίνη. Πρώτη φοράπιο φθηνά από ότι στην Ελλάδα και ξεκινήσαμε ολοταχώς για την πρώτη μας στάση και για διανυκέρευση στο Sacrofano.
To Sacofrano είναι μια κοινότητα,στους πρόποδες ενός εξαφανισμένου ηφαιστείου και απέχει 25 χλμ από τη Ρώμη.Είναι ένα όμορφο χωριό μ΄ένα πολύ μεγάλο κάστρο, που στο εσωτερικό του υπάρχουν κατοικημένα σπίτια πολύ γραφικά και ξεχωριστά.Διανυκτερεύσαμε εκεί αφού πρώτα φάγαμε σε μια ωραία trattoria με άκρως παραδοσιακό μενού.
ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Φύγαμε για Ρώμη.Πάρκινγκ στο κέντρο,και ξεκινήσαμε τη γρήγορη βόλτα μας (αφού έχουμε ξανά επισκεφτεί τη Ρώμη στο παρελθόν),από την Fontana di Trevi κατευθυνθήκαμε προς το Pantheon με προορισμό την piazza del Popolo.
Η Piazza del Popolo είναι μια εντυπωσιακά μεγάλη πλατεία στη Ρώμη και το όνομά της στα σύγχρονα ιταλικά σημαίνει <<Πλατεία του Λαού>>. Διαθέτει 3 υπέροχες μπαρόκ εκκλησίες την
Santa Maria del Popolo,και τις ΄΄δίδυμες εκκλησίες ΄΄ όπως ονομάζονται την Santa Maria in Montesanto και την Santa Maria dei Miracoli.Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει και ο οβελίσκος,που έχει ύψος 23 μέτρα περίπου και στήθηκε για να τιμήσουν την κατάκτηση της Αιγύπτου.
Μεσημέριασε και μια καλή πίτσα είναι οτι πρέπει.
Από εκεί νοικιάσαμε ένα πατίνι ο καθένας μας για να πάμε στην πινακοθήκη Μποργκέζε,που απέχει 11 χλμ.
Η Galleria Borghese γνωστή και ως Πινακοθήκη Μποργκέζε που βρίσκεται στο πάρκο Villa Borghese park,είναι ένα πολύ σημαντικό μουσείο ,παρόλο το μικρό σχετικά μέγεθος του.Η πινακοθήκη αποτελεί στην πραγματικότητα μια τεράστια βίλα που φιλοξενεί εκατοντάδες έργα τέχνης,αγάλματα και έργα ζωγραφικής και έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερη συλλογή στον κόσμο.Κάποια από τα πιο σημαντικά έργα που εκθέτει και ένα από τα πιο γνωστά γλυπτά στον κόσμο,είναι η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα,έργο του Μπερνίνι ,η Παναγία με το φίδι και ο Δαβίδ με την κεφαλή του Γολιάθ του Καραβάτζιο, η αποκαθήλωση του Ραφαήλ και άλλα πολλά.Υπέροχο και πολύ ενδιαφέρον μουσείο. Επειδή το μουσείο επιτρέπει περιορισμένο αριθμό επισκεπτών και για ορισμένο χρόνο τα εισιτήρια τα είχαμε κλείσει από την Ελλάδα.
Το απόγευμα αφήνουμε τη Ρώμη και πάμε στο λιμάνι Civitavecchia για να πάρουμε το καράβι για Βαρκελώνη. Το καράβι ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση στις 12 τα μεσάνυχτα με πολύ κόσμο με όρεξη για πάρτυ στο κατάστρωμα . Η ημέρα ήταν αρκετά κουραστική και ο υπνος μας πήρε συντομα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Όλη μέρα στο καράβι περιμένουμε υπομονετικά να περάσουν οι ώρες για να φτάσουμε στη Βαρκελώνη.
Φτάσαμε περίπου στις 10:30 μ.μ. και γύρω στις 12:00 π.μ. είμαστε στο ξενοδοχείο .
ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Επιτέλους Βαρκελώνη και νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για το πάρκο Guell.
Παρκάραμε σχετικά κοντά και περπατώντας φτάσαμε στο πάρκο .Εισιτήρια είχαμε από Ελλάδα και μπήκαμε κατευθείαν χωρίς καμία καθυστέρηση.Το πάρκο Guell,σήμα κατατεθέν της Βαρκελώνης,που σχεδιάστηκε απο τον Γκαουντί βρίσκεται στο λόφο <<el Carmel>>και η UNESCO το ανακήρυξε σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Είναι πολύ όμορφο, καταπράσινο και πολύ καθαρό. Στην περιήγησή μας μέσα στο πάρκο συναντήσαμε συντριβάνια με πολύχρωμα μωσαϊκά,περίεργα σχήματα σε διάφορες κατασκευές,ιδιαίτερες κολώνες,διάφορα κτίρια όπου ένα από αυτά ήταν και το σπίτι του, που έμεινε για κάποιο διάστημα και τώρα λειτουργεί ως μουσείο.
Στην κορυφή του πάρκου βρίσκεται μια μεγάλη βεράντα όπου υπάρχουν μαρμάρινα ψηφιδωτά, πολύχρωμα καθίσματα που μπορεί κανείς να απολαύσει την υπέροχη θέα.Επίσης καθώς απολαμβάνεις την βόλτα συναντάς διάφορους μικροπωλητές και ερασιτέχνες μουσικούς που παίζουν ζωντανή μουσική.Κατηφορίζοντας φτάσαμε στην κύρια είσοδο που υψώνεται εμφανώς η διάσημη, πολύχρωμη σαλαμάνδρα ως ένα από τα συντριβάνια του πάρκου Guell.
Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και απολαύσαμε τον χώρο φεύγουμε για το μουσείο CosmoCaixa που βρίσκεται πολύ κοντά στο πάρκο.
Το μουσείο CosmoCaixa είναι ένα μουσείο φυσικής ιστορίας με προσωρινές και μόνιμες εκθέσεις που αφορούν τη φύση,το διάστημα,την επιστήμη και το περιβάλλον. Αρεσε σε όλους μας, μαθαμε πολλά αγγίζοντας,παίζοντας και διαδρώντας με τα εκθέματα. Ακόμη πιο εντυπωσιακό μέσα στο μουσείο,είναι ότι υπάρχει προσομοίωση του δάσους του Αμαζονίου σε απόλυτα τροπικό κλίμα με την αντίστοιχη υγρασία,θερμοκρασία και τεχνητές βροχές αλλά και με την αναμενόμενη πανίδα και χλωρίδα.
Επίσης στο χώρο υπάρχει ενυδρείο,βοτανικός κήπος και ένα πλανητάριο.
Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και πάμε προς το κέντρο της Βαρκελώνης.
Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.Περάσαμε και θαυμάσαμε εξωτερικά μόνο,τα κτίρια του Γκαουντί όπως τη Casa Batllo γνωστή και ως <<Το Σπίτι των Οστών>>, καθώς και τη Casa Mila που έχουν χαρακτηριστεί Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO,και καταλήξαμε στη Σαγράδα Φαμίλια.
Η Sagrada Familia είναι μεγάλη και εντυπωσιακή ρωμαιοκαθολική εκκλησία και όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή της θα είναι η ψηλότερη εκκλησία στον κόσμο με το ύψος του μεγαλύτερου καμπαναριού να φτάνει τα 170 μέτρα. Τότε θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός ο ναός χωρίς τις σκαλωσιές και τους γερανούς που τώρα το σκεπάζουν. Σύμφωνα με τα σχέδια η ολοκλήρωσή του αναμένεται να γίνει το 2026,έτος που σηματοδοτεί τα 100 χρόνια από το θάνατο του Γκαουντί.
Για την είσοδο στο ναό είχαμε κλείσει τα εισιτήρια από την Ελλάδα.
Αν και βρισκόμασταν εκεί πιο νωρίς, δεν μας επιτρέψανε να μπούμε.Έπρεπε να μπούμε ακριβώς στην ώρα του εισιτηρίου και γι αυτό το λόγο δεν υπήρχαν ουρές.
Η είσοδος στο Sagrada Familia είναι μια απίστευτη εμπειρία.Το μόνο που νιώθεις, είναι δέος και θαυμασμό αντικρίζοντας το μεγαλείο που υπάρχει.Το ύψος της, το φως,τα πολύχρωμα βιτρώ,οι εντυπωσιακές κολώνες που παραπέμπουν σε κορμούς δέντρων και σκαλιστά λουλούδια είναι που κάνουν το εσωτερικό του ναού τόσο ξεχωριστό και ασύγκριτο.Αυτή η μεγάλη ομορφιά που υπάρχει είναι κάτι πραγματικά απίστευτο.
Είναι ένας εντυπωσιακός ναός τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά.
Φεύγουμε από τη Σαγράδα Φαμίλια ενθουσιασμένοι και με το μετρό πάμε στο κεντρικό πεζόδρομο της πόλης La Rambla.
Είναι η πιο κεντρική και διάσημη λεωφόρος η οποία διασχίζει την καρδιά του κέντρου της πόλης και αποτελεί ζωντανό και ζωηρό περίπατο στα καλύτερα δρώμενα της Βαρκελώνης.
Η πολύβουη Ράμπλα συνδέει την πλατεία της Καταλονίας με το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου στη θάλασσα. Όλο το μήκος της είναι καλυμμένη με δέντρα,με δεκάδες καταστήματα και εστιατόρια και με πολύ κόσμο κυρίως τουρίστες.Κάνοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε και την κεντρική,υπαίθρια αγορά La Boqueria που από μόνη της είναι ένα ζωντανό αξιοθέατο.Επειδή όμως ήταν αργά το απόγευμα την προλάβαμε για λίγο στο κλείσιμο. Τελευταίος σταθμός το άγαλμα του Κολόμβου στη παραλία.Λέγεται ότι στο σημείο εκείνο αποβιβάστηκε ο Χριστόφορος Κολόμβος όταν επέστρεψε από την Αμερική.Το άγαλμα στέκεται πάνω σε μια κολώνα ύψους 60 μέτρων.
Έχει νυχτώσει για τα καλά και και αφού έχουμε περπατήσει όλη μέρα σχεδόν 20 χλμ.κλείσαμε τη μέρα μας δειπνώντας σε ένα από τα πολλά και όμορφα εστιατόρια της παραλίας, που είχαν όλα πολύ κόσμο.
ΤΡΙΤΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Λίγο πιο χαλαρά σήμερα ξεκινήσαμε πάλι για το κέντρο της Βαρκελώνης για να πάμε στο μουσείο
Πικάσο που εισιτήρια είχαμε πάλι από την Ελλάδα
(γεγονός που βοήθησε πολύ αφού δεν περιμέναμε σε καμία ουρά).
Το μουσείο του Πικάσο βρίσκεται στην παλιά πόλη και στεγάζεται σε ανακαινισμένα μεσαιωνικά κτίρια- παλάτια.Είναι ένα μουσείο για την πορεία της ζωής και των έργων του Πικάσο.
Δεν εκτίθεται κάποιο από τα γνωστά έργα του.Σίγουρα όμως αξίζει η επίσκεψη.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στα σοκάκια της γοτθικής συνοικίας και φτάσαμε στην παραλία Barceloneta.
Η Barceloneta είναι μια από τις πιο δημοφιλής και πολυσύχναστες παραλίες της πόλης.
Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι η χρυσαφένια άμμος της και τα πολλά εστιατόρια,ξενοδοχεία
και μπαρ που βρίσκονται στην παραλιακή ζώνη.
Αν και έχει πολύ ζέστη και υγρασία δεν ζηλέψαμε το μπάνιο στη θάλασσα γιατί είχε πολύ κόσμο.
Μια στα στάση για μια δροσιστική σαγκρία και κάτι για φαγητό ήταν ότι καλύτερο.
Αφού ξεκουραστήκαμε,περπατώντας πήγαμε στη Placa de josep Puig i Cadafalch που είναι η περίφημη πλατεία με το μαγικό συντριβάνι της Βαρκελώνης. Η πιο όμορφη πλατεία της πόλης καταλήγει στο Εθνικό μουσείο τέχνης της Καταλονίας, και προσφέρει υπέροχη πανοραμική θέα.
Η πλατεία παίρνει ζωή κυρίως το βράδυ,αφού πλήθος κόσμου την κατακλύζει για να δει μία παράσταση από το μουσικό συντριβάνι της Βαρκελώνης,που εμείς δεν καταφέραμε να δούμε.Έχει πάει αργά το απόγευμα και αφήνουμε το κέντρο της Βαρκελώνης και παμε με το αυτοκίνητο στο λόφο Tibidabo.
Το Tibidabo είναι ένα βουνό-λόφος ύψους 512 μέτρων με θέα της πόλης και της γύρω ακτογραμμής. Έχει ένα λουνα παρκ και καφετέρια άλλα ήταν κλειστά λόγω της περασμένης ώρας. Επίσης υπάρχει και ο Ναός της Ιερής Καρδιάς του Ιησού,με μια εμφάνιση πολύ επιβλητική,γεμάτη γλυπτά που κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο εκπληκτική. Γενικά είναι πολύ όμορφο μέρος με μοναδική θέα σε όλη σχεδόν την Βαρκελώνη,και με μία πολύ όμορφη διαδρομή μέσα στο πράσινο.
ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Χαράματα 5:30 το πρωί είμαστε στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης
καθότι 6:30πμ πετάμε για Μαγιόρκα για μια αυθημερόν βόλτα.
Ακριβώς μετά από μια ώρα βρισκόμαστε στη Μαγιόρκα και στη πρωτεύουσα του νησιού Πάλμα.
Είναι 8 το πρωί και το κέντρο έρημο,τα καταστήματα όλα κλειστά.
Μόνο κάποια cafe ήταν ανοιχτά όπου καθίσαμε να πάρουμε το πρωινό μας και να περάσει η ώρα.
Μετά τις 10-11 π.μ η πόλη άρχισε να ζωντανεύει.
Ο παλμός της πόλης χτυπά στο ιστορικό κέντρο,την <<Παλιά Πόλη>>.
Κάναμε βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια όπου υπάρχουν γοτθικές εκκλησίες,μπαρόκ παλάτια καθώς μικρά και μεγάλα μαγαζιά με σουβενίρ κ.α., που όσο περνάει η ώρα γίνονται ασφυκτικά από τον κόσμο.Περπατώντας φτάσαμε στην κορυφή της παλιάς πόλης από την πλευρά της θάλασσας όπου δεσπόζει ο καθεδρικός ναός La Seu.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κτίσμα του 14ου αιώνα,με προπύργια,οβελίσκους,κίονες,
που μοιάζουν να χάνονται στον ουρανό ,και κουφώματα που λάμπουν στον ήλιο.
Από κει ψηλά δίνετε η δυνατότητα μιας πανέμορφης θέας της μαρίνας ,
του κεντρικού δρόμου και του απέραντου γαλάζιου του ουρανού και της θάλασσας.
Παντού έχει πολλούς τουρίστες για ατελείωτες φωτογραφίες, τόσο του ναού όσο και της
θέας προς το λιμάνι.Όταν κατέβεις στο λιμάνι όμως, η θέα του ναού είναι ακόμα πιο
εντυπωσιακη όπως δεσπόζει πάνω από τη λίμνη και τους φοίνικες.
Έχει πάει μεσημέρι και είμαστε πολύ κουρασμένοι.
Αποφασίζουμε να πάμε σε κάποια παραλία για να αράξουμε μέχρι να φτάσει η ώρα να
,πάρουμε το αεροπλάνο για Βαρκελώνη.
Παίρνουμε ταξί και του ζητάμε να μας πάει σε κάποια παραλία κοντά στο αεροδρόμιο.
Μας πήγε στην παραλία S’ Arenal.Είναι μια μεγάλη παραλία με άμμο.
Ο παραλιακός δρόμος περιστοιχίζεται από τουριστικά μαγαζιά,καφετέριες και εστιατόρια.
Αφού φάγαμε σ΄ένα από αυτά σχετικά καλά,πήγαμε για μπάνιο.
Στην παραλία λειτουργούν καταστήματα ενοικίασης με ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Τα νερά της θάλασσας ζεστά και καθαρά παρόλο τον πολύ κόσμο.
Στις 7μ.μ. μας είπανε ότι πρέπει να φύγουμε γιατί πρέπει να μαζέψουν τις ξαπλώστρες.
Οπότε φεύγουμε άρον-άρον και κάναμε βόλτα στον παραλιακό δρόμο,
που είναι τεράστιος με πολλούς φοίνικες και με τεράστια ξενοδοχεία.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα μικρό και όμορφο θέρετρο.Από κει πήραμε πάλι ταξί για το
αεροδρόμιο και 23:30 πετάμε για Βαρκελώνη.
ΠΕΜΠΤΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίς το πρωί για Μαδρίτη που απέχει 620χ.λ.μ.αλλά δεν τα καταφέραμε.
Ξεκινήσαμε τελικά 10π.μ. Ευτυχώς χωρίς κίνηση και χωρίς διόδια.
Φτάσαμε μετά από 5 ώρες και στη Μαδρίτη έχει πολύ ζέστη.
Πάμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε .
Αργά το απόγευμα πάμε με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης.Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά βρήκαμε τελικά πάρκινγκ κοντά στο κέντρο.Περπατώντας σε στενά δρομάκια αλλά και λεωφόρους φτάσαμε στη κεντρική πλατεία της πόλης στη Plaza Mayor. Η Πλάθα Μαγιόρ(Plaza Mayor) είναι μια ιστορική και πανέμορφη πλατεία. Περιβάλλεται από ομοιόμορφα κτίρια και αμέτρητα μπαλκόνια και στα ισόγεια των κτιρίων βρίσκονται εστιατόρια και καφετέριες γεμάτα με τουρίστες.Στο κέντρο βρίσκεται το άγαλμα του Φιλίππου Γ’.
Σε μικρή απόσταση με τα πόδια από τη Πλάθα Μαγιόρ είναι και η διάσημη πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ
(Puerta del Sol).Στη συγκεκριμένη πλατεία βρίσκεται και το άγαλμα-οικόσημο
της πόλης της<< El Oso y el Madrono>>(Αρκούδας και το Δέντρο Φράουλας).
Το άγαλμα προσεγγίζει αρκετό κόσμο,που θέλει να φωτογραφηθεί με το οικόσημο της Μαδρίτης.
Εμείς όμως σταθήκαμε άτυχοι γιατί κάνανε έργα και ήταν περιφραγμένο και έτσι δεν καταφέραμε
να το φωτογραφίσουμε καθαρά.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης που είναι γεμάτοι με πολύ κοσμό
και πολύ φασαρία.Περπατήσαμε την κύρια εμπορική λεωφόρο της Μαδρίτης τη Gran Via
που στο τέλος της βρίσκεται η διάσημη πλατεία Plaza Espana.
Είναι μια όμορφη και ζωντανή πλατεία που περιβάλλεται από πολλά εμβληματικά κτίρια,
με σημαντικότερο το μνημείο του Θερβάντες και του Δον Κιχώτη και του Σάντζα.
Άρχισε να νυχτώνει και η πόλη φωτισμένη είναι πολύ όμορφη.Έτσι τελειώνει και η σημερινή βόλτα, περνώντας έξω από το παλάτι.Δεν μπήκαμε μέσα λόγω της περασμένης ώρας,αλλά και εξωτερικά φαίνεται ωραίο με τεράστιους καταπράσινους κήπους.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στο κέντρο της Μαδρίτης και στα σημαντικά μουσεία της.
Με μετρό (τρενο)πάμε στο κέντρο της πόλης και ξεκινήσαμε με την επίσκεψη από
το μουσείο Del Prado.Στη στάση που κατεβήκαμε στα 500 μέτρα βρίσκεται και ο
μεγαλύτερος σιδηροδρομικός σταθμός της Μαδρίτης ο σταθμός Ατότσα.
Εντυπωσιακός σταθμός και μέσα σε αυτόν υπάρχει ένας καταπληκτικός κήπος με πυκνή βλάστηση
και φυτά από όλο τον κόσμο,με λιμνούλες και με νεροχελώνες.
Αφού περπατήσαμε 5-10 λεπτά φτάσαμε στο μουσείο.
Το μουσείο Del Prado συγκεντρώνει πλήθος κόσμου και αυτός είναι ο λόγος που προμηθευτήκαμε
τα εισιτήρια μας διαδικτυακά από την Ελλάδα.
Εξαιρετικό μουσείο με πολλές επιλογές κορυφαίων δημιουργών,ανάμεσά τους φυσικά και
ο Ελ Γκρέκο.Κατέχει μια από τις σπουδαιότερες συλλογές τέχνης από τον 14ο ως τις αρχές του
19ου αιώνα. Είναι πολύ μεγάλο με πολλές αίθουσες που σημαινει για να το δεις όλο 2 ώρες
δεν φτάνουν.
Μετά το μουσείο Del Prado πάμε στο πάρκο Ρετίρο.
Το πάρκο Ρετίρο είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα στην καρδιά της Μαδρίτης και
σίγουρα το πιο εντυπωσιακό. Ακριβώς πέρα από τους πολυσύχναστους δρόμους,αυτό το
καταπράσινο πάρκο 120 στρεμμάτων προσφέρει μια απόδραση από τη φασαρία της πόλης.
Μέσα στο πάρκο υπάρχουν μαγευτικές λίμνες,κήποι με τριανταφυλλιές και το Palacio de Cristal,
ένα κτίριο φτιαγμένο από μέταλλο και γυαλί που συχνά φιλοξενεί πολλές εκθέσεις.
Ενδιαφέρον είναι και η τεχνητή λίμνη με το μεγαλοπρεπές μνημείο του Αλφόνσο ΙΒ’
και με τις βαρκούλες όπου μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου.
Επίσης παντού υπάρχουν πολλά παγκάκια και αναψυκτήρια καθώς και μουσικοί του δρόμου
που κάνουν την ατμόσφαιρα στο πάρκο υπέροχη και ευχάριστη.
Έτσι αφού το απολαύσαμε αρκετά συνεχίζουμε τη ξενάγησή μας στο κέντρο της πόλης και
αφού περιπλανηθηκαμε σε δρόμους και δρομάκια και περάσαμε και από την αψίδα του Θριάμβου
που είναι η παλαιότερη της Ευρώπης,
Καταλήξαμε στο μουσείο Reina Sofia που στην είσοδο, μας πληροφόρησαν ότι μετά τις 7
το απόγευμα είναι δωρεάν.Το Reina Sofia φιλοξενεί σπουδαίο αριθμό εκθεμάτων σύγχρονης τέχνης
από καλλιτέχνες ισπανικής καταγωγής κι όχι μόνο.Το πιο σημαντικό έκθεμα του μουσείου,
είναι η διάσημη Guernica του Pablo Picasso,φιλοτεχνημένη πάνω σε καμβά τεραστίων διαστάσεων.
Απεικονίζει το φρικτό βομβαρδισμό της μικρής ομώνυμης πόλης στη χώρα των Βάσκων της Ισπανίας,
από τα γερμανικά και ιταλικά αεροπλάνα το 1937 στα πλαίσια του ισπανικού εμφύλιου πολέμου.
Φεύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις από το μουσείο και πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο
κάναμε μια στάση σε ένα κλειστο εμπορικό κέντρο που βρίσκεται εκεί κοντά για βραδινό και για τα
τελευταία ψώνια από τη Μαδρίτη.
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Το πρωί στις 9:00 ξεκινήσαμε για Γρανάδα.Το ταξίδι είναι άνετο χωρίς κίνηση και ο δρόμος καλός.Φτάνοντας κάνουμε μια στάση στο ξενοδοχείο που είναι λίγο έξω από την πόλη και αφού τακτοποιηθήκαμε, μεσημέρι πια πάμε βόλτα στο κέντρο της πόλης.Παντού ερημιά και όλα τα καταστήματα κλειστά.
Το θερμόμετρο δείχνει 38 βαθμούς κελσίου, είναι αφόρητη η ζέστη και γι αυτό πάμε βόλτα σ’ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο “Nenada”.
Νωρίς το απόγευμα που άρχισε να υποχωρεί η ζέστη πάμε σιγά σιγά στο ανάκτορο Alhambra,που είχαμε προμηθευτεί τα εισιτήρια από τη Ελλάδα.
Χτισμένη πάνω σε λόφο η Αλάμπρα είναι το πιο σημαντικό από τα αξιοθέατα της Γρανάδας και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.Το αρχικό φρούριο χτίστηκε το 889 μ.Χ.για να μετατραπεί σε παλάτι το 1333.Είναι το πιο σημαντικό δείγμα Αραβικής Ισλαμικής αρχιτεκτονικής σε ολόκληρη την Ευρώπη καθώς η Μαυριτανική κυριαρχία των 500 χρόνων έχει αφήσει βαθιά τα σημάδια της.
Το συγκρότημα Alhambra αποτελείται από τέσσερις ομάδες κτιρίων σε προσεκτικά διαμορφωμένους χώρους.Χαρακτηριστικά των κοσμικών μαυριτανών κτιρίων,είναι απλά στο εξωτερικό, αλλά πολυτελή στο εσωτερικό, με διακοσμητικά έργα κεραμιδίων.Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ανακτόρων είναι τα επισμαλτωμένα πλακάκια τα οποία σηματίζουν περίπλοκα γεωμετρικά σχήματα.Αυτά επενδύουν τα χαμηλότερα τείχη με ζωντανά χρώματα.
Αξιοθαύμαστοι είναι επίσης οι καταπράσινοι και όμορφα περιποιημένοι κήποι.Τέλεια διαμορφωμένοι,τριαντάφυλλα και λεύκες ευθυγραμμίζουν τους πεζόδρομους και τα συντριβάνια αναβλύζουν από την πληθώρα των φυτών.Οι κήποι είναι ατελείωτοι και προσφέρουν υπέροχη θέα στη πόλη της Γρανάδας.Ένα τρίωρο σίγουρα μείναμε για να περιηγηθούμε αν όχι σε όλους ,αλλά στους περισσότερους χώρους του παλατιού.
Φύγαμε αφού άρχισε να πέφτει ο ήλιος και πάμε στο κέντρο της Γρανάδας.Η πόλη τώρα αρχίζει να ζωντανεύει.Έχει πολλά σοκάκια και ωραίες πλατείες με πολλές καφετέριες και εστιατόρια,που όσο περνάει η ώρα και σκοτεινιάζει μαζεύουν πολύ κόσμο.Όμορφα είναι και ο κόσμος διασκεδάζει.Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά στα σοκάκια και στους πεζόδρομους αργά πια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ
Το πρωί στις 8 ξεκινάμε για το Γιβραλτάρ.Πριν όμως κάναμε κάποιες στάσεις στα ξακουστά
Λευκά χωριά που βρίσκονται διάσπαρτα στους λόφους στη νότια Ισπανία.
Τα άσπρα ασβεστωμένα σπίτια είναι το χαρακτηριστικό όλων αυτών των χωριών της Ανδαλουσίας.
Στα ισπανικά λέγονται Pueblos Blancos. Πρώτη στάση λοιπόν στο Σετενίλ ντε λας Μποντέγκας (
Setenil de las Bodegas).Είναι μια μικρή πόλη 3000 κατοίκων χτισμένη στις δύο πλευρές ενός
μικρού ποταμού,του Rio Trejo,ο οποίος διασχίζει ένα μικρό φαράγγι.
Στη μια πλευρά του φαραγγιού υπάρχει ένας τεράστιος βράχος.Εκεί ορισμένοι από τους κατοίκους,
για να κατασκευάσουν τα σπίτια τους ,χρησιμοποίησαν σπηλιές ή κοιλώματα του βράχου και
έχτισαν τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών τους ή των καταστημάτων τους,που αυτά αποτελούν
το κυριότερο αξιοθέατο της πόλης.Η θέα είναι φανταστική, ενώ τα σοκάκια με τον επιβλητικό βράχο
από πάνω κόβουν την ανάσα.Ξεχωριστές και πρωτόγνωρες εικόνες.Κάναμε τη βόλτα μας δίπλα
στο ποτάμι και κάτω από το βράχο,και αφού γευτήκαμε άκρως παραδοσιακό πρωινό της περιοχής,
φρυγανισμένες φέτες ψωμιού ραντισμένες με ελαιόλαδο,τριμμένη φρέσκια ντομάτα ,χαμόν και κομμάτια
τυριού,ξεκινήσαμε για την επόμενη γραφική πόλη που βρίσκεται πολύ κοντά στη Ρόντα.
Ανήκει και αυτή στα περίφημα Λευκά χωριά της Ισπανίας και είναι μια μεσαιωνική πόλη γεμάτη ιστορία
και μαγικές εικόνες.
Η Ronda είναι μία ορεινή πόλη,χτισμένη σε υψόμετρο 750 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της
θάλασσας και πάνω από το εντυπωσιακό φαράγγι El Tajo, με βάθος 100 μέτρα.
Το φαράγγι που είναι και το κόσμημα της πόλης διασχίζεται από το ποταμό Rio Guadalevin
χωρίζοντας την πόλη σε δύο μέρη.
Εξίσου διάσημη με το φαράγγι είναι η πέτρινη γέφυρα Puente Nuevo που χτίστηκε το 1788 με
μήκος 70 μέτρα και συνδέει την παλιά μαυριτανική συνοικία με το νεότερο τμήμα της πόλης.
Από τη γέφυρα η θέα του φαραγγιού αλλά και του ποταμού είναι εκπληκτική.
Οι εντυπωσιακοί βραχώδεις σχηματισμοί και οι απότομοι γκρεμοί καθώς και τα παραδοσιακά κτίρια
στο χείλος του γκρεμού δημιουργούν ένα αίσθημα δέους.
Επίσης η Ρόντα θεωρείται η γενέτειρα της σύγχρονης ισπανικής ταυρομαχίας.Εκεί βρίσκεται ίσως η αρχαιότερη αρένα των ταυρομάχων, η Plaza de Toros που κατασκευάστηκε το 1785 και αποτελεί ένα κομψό ,στρογγυλό αρχιτεκτόνημα.Μέσα σε αυτό υπάρχει και το μουσείο Ταυρομαχίας και συλλογή από πυροβόλα όπλα αντίκες.
Η επίσκεψη σε όλο το χώρο είναι ακόμα μια ξεχωριστή εμπειρία.Αφού κάναμε μια βόλτα και στο όμορφο κέντρο της πόλης με τα γραφικά σοκάκια.
Αναχωρούμε για το Γιβραλτάρ που απέχει 130 χ.λ.μ.Φτάνοντας στο Γιβραλτάρ είδαμε το βράχο, λουσμένο σε ένα υπέρλαμπρο ήλιο με λίγα σύννεφα να ζωγραφίζουν πιο έντονα το περίγραμμα του.Ο βράχος έχει ύψος 424μ.Στην πραγματικότητα το Γιβραλτάρ είναι μια μικρή βραχώδης χερσόνησος έκτασης 6,8 τ.χ.λ.στο νότιο μέρος της Ανδαλουσίας και αποτελεί Βρετανικό έδαφος.Στο στενό του Γιβραλτάρ, ενώνονται η Μεσόγειος Θάλασσα με τον Ατλαντικό ωκεανό.
Πάρκινγκ στη πλευρά της Ισπανίας ακριβώς δίπλα στο τελωνείο. Περάσαμε στη χώρα με τα πόδια αφού πρώτα στο τελωνείο έγινε ένας τυπικός έλεγχος των ταυτοτήτων.Θα μπορούσαμε βέβαια και με το αυτοκίνητο και να παρκάρουμε ακριβώς στο τελεφερίκ, άλλα φοβηθήκαμε την κίνηση και τις καθυστερήσεις που τελικά δεν είχε καθόλου ,ίσως λόγω της ημέρας Κυριακής.
Η διαδρομή από τα σύνορα στο κέντρο είναι περίπου 20 λεπτά.Μπαίνοντας στη χώρα πρώτα πρώτα συναντήσαμε το αεροδρόμιο του Γιβραλτάρ που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ,αφού η μεγάλη λεωφόρος που συνδέει τα χερσαία σύνορα του Γιβραλτάρ με την Ισπανία ,διασχίζει τον διάδρομο του αεροδρομίου.
Πλησιάζοντας στο κέντρο όλα θυμίζουν Αγγλία.Οι δρόμοι ,οι κλασικοί κόκκινοι τηλεφωνικοί θάλαμοι,οι συναλλαγές ,(οι τιμές είναι πρώτα στη λίρα και μετά στο ευρώ).Στο κέντρο επικρατεί πολύ ερημιά, με τα καταστήματα (λόγω Κυριακής) δυστυχώς κλειστά,γιατί είχαν καλές τιμές εξαιτίας του αφορολόγητου.Ευτυχώς όμως υπήρχε μια πιτσαρία ανοιχτή όπου καθίσαμε να ξεκουραστούμε για να συνεχίσουμε μετά προς το τελεφερίκ και να ανεβούμε με αυτό στο λόφο.
Η διαδρομή του τελεφερίκ που διανύει μια απόσταση 412 μέτρων είναι ξεχωριστή.Φτάνοντας στο υψηλότερο σημείο του βράχου αισθάνεσαι στην κορυφή του κόσμου με πανοραμική θέα Ευρώπης και Αφρικής.Η θέα είναι μοναδική.
Όπως μοναδικη είναι και η εμπειρία με τους μακάκους τους μοναδικούς πιθήκους που ζουν εκεί.Είναι χαριτωμένοι και ξεπετάγονται από παντού.Παρόλου που είναι εξοικειωμένοι με τους τουρίστες μερικές φορές γίνονται επιθετικοί.Δεν φοβούνται τίποτα.Αγαπούν τις γυναικείες τσάντες και τις πλαστικές σακούλες που όταν βρουν ευκαιρία αρπάζουν ότι βρουν.Το ζήσαμε και αυτό, αφού μας έκλεψαν μέσα από τη μισάνοιχτη τσάντα ,κρεμασμένη στον ώμο, μια μάσκα.Όχι και τόσο διασκεδαστικό.Επίσης έμαθαν να στέκονται μπροστά στους φωτογραφικούς φακούς και να ποζάρουν σε μια φωτογραφία.Είναι συγκλονιστικοί.Ο μύθος μάλιστα λέει ,ότι όσο υπάρχουν εκεί οι πίθηκοι,η περιοχή θα μένει στα χέρια των Βρετανών. Όταν φύγουν, θα φύγουν και οι Βρετανοί από το Γιβραλταρ.
Μετά από τις διαφορετικές αυτές εμπειρίες χαιρετάμε το Γιβραλτάρ και πάμε να διανυκτερεύσουμε στην κοντινή πόλη Χερέθ Ντε Λα Φροντέρα. Η Χέρεθ είναι γνωστή για το ποτό σέρι, το οποίο παράγεται στην πόλη. Το Tio Pepe είναι είναι το πιο διάσημο σέρι της εταιρείας ,όπου όλη η πόλη είναι γεμάτη με το λογότυπό της και με πινακίδες που οδηγούν στο οινοποιείο.Κάναμε λοιπόν,μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, το οποίο φαίνεται πανέμορφο με αρκετο κόσμο.
ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Πιο χαλαρά σήμερα καθότι κουρασμένοι από τη χθεσινή μέρα αποφασίσαμε να πάμε για μπάνιο
στον Ατλαντικό ωκεανό στη παραλιακή πόλη Ρότα.
Πήγαμε στην παραλία Punta Candor που είχε πολύ μεγάλο χώρο στάθμευσης,
πριν από τους αμμόλοφους και τη γύρω βλάστηση που έπρεπε να διασχίσεις για να φτάσεις στη
θάλασσα.Η Playa de Punta Candor είναι μια παραλία ενάμιση χιλιομέτρου με ψιλή χρυσή άμμο.
Έχει αρκετό αέρα,η θάλασσα είναι ρηχή,τα νερά της όχι και τόσο λαχταριστά με μέτρια κύματα.
Κολυμπήσαμε πολύ επιφυλακτικά χωρίς να ανοιχτούμε πολύ βαθιά, για σιγουριά.
Είναι Ατλαντικός ωκεανός και όχι Μεσόγειος.
Στη παραλία υπάρχει και το ομώνυμο beach bar που είναι ένα μείγμα ανάμεσα σε μπαρ,
εστιατόριο και καφετέρια.Είναι πολύ όμορφο με ωραία μουσική και διαθέτει δωρεάν ομπρέλες
και ξαπλώστρες,αρκεί να πάρεις κάτι να φας ή να πιεις.
Το μενού του βασίζεται στην ισπανική κουζίνα, και εκεί που το απολαμβάναμε, κοιτάμε προς
τη θάλασσα και αυτή είχε υποχωρήσει.Η παραλία έχει γεμίσει βράχια.
Ήταν εντυπωσιακό το θέαμα.Εκεί που πριν κολυμπούσες,τωρα μπορείς να περπατήσεις.
Είδαμε με λίγα λόγια το φαινόμενο της παλίρροιας,και συγκεκριμένα της άμπωτης που
είναι αποτέλεσμα της παλίρροιας όπου έχουμε πτώση της στάθμης του νερού της θάλασσας.
Σε αυτό το διαφορετικό πια τοπίο είδαμε και το εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα και αναχωρήσαμε
γεμάτοι με καινούργιες εικόνες.
Πάμε Σεβίλλη που απέχει 100 χ.λ.μ.
Αργά το βράδυ καταφέραμε να πάμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.Δεν έχει καθόλου κόσμο παρά μόνο λίγο,στο σύμβολο της πόλης στο Metropol Parasol, γνωστό και Setas de Sevilla, που βρίσκεται στη κεντρική πλατεία(Plaza de la Encarnacion),ενώ εκτείνεται και στεγάζει την Plaza Mayor.Το Metropol Parasol αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ξύλινες κατασκευές στον κόσμο.
Η κατασκευή του αποτελείται από έξι “ομπρέλες”στο σχήμα γιγαντιαίων μανιταριών,έχει ύψος 26 μέτρα με διαστάσεις 150 x 70 μέτρα και διαθέτει 4 ορόφους με τους τελευταίους να προσφέρουν πανοραμική θέα στην πόλη.Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες μιας και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο λόγω της περασμένης ώρας και συνεχίζουμε τη βόλτα μας στη μποέμικη συνοικία Santa Cruz.Η συνοικία αυτή αποτελείται από ένα λαβύρινθο από μικρά πλακόστρωτα στενά.Είναι πολύ όμορφα αλλά έχει πολύ ζέστη και υγρασία και η βόλτα γίνεται κουραστική.Έτσι φύγαμε από τη Σεβίλλη χωρίς να επισκεφτούμε κάποια άλλα βασικά αξιοθέατα.
ΤΡΙΤΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Επόμενος προορισμός Πορτογαλία.Πρωινό και ξεκινάμε για Λισαβόνα που απέχει 430 χλμ.
από τη Σεβίλλη.Πρώτη στάση στη πόλη Αλμάδα που ανήκει στην περιοχή της Λισαβόνας.
Από μακριά είδαμε να δεσπόζει το άγαλμα του Χριστού που βρίσκεται στην όχθη του ποταμού Τάγου
πάνω σε λόφο.Κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί,που είναι μια ωραία τοποθεσία με δωρεάν πάρκινγκ
μέσα στο χώρο.Ο Χριστός-βασιλιάς, είναι ένα τεράστιο άγαλμα που κοιτάζει τη Λισαβόνα.
,
Το επιβλητικό άγαλμα είναι τοποθετημένο πάνω σε ένα πανύψηλο βάθρο,που στο εσωτερικό του βρίσκεται μια βιβλιοθήκη,παρεκκλήσια αφιερωμένα στη Παναγία και τον Ιησού καθώς και λείψανα Αγίων της Καθολικής Εκκλησίας.Το Εθνικό Μνημείο Κρίστο Ρέι είναι ένα αντίγραφο σε μικρογραφία του Χριστού Λυτρωτή στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Δεν παύει όμως να είναι ένα εντυπωσιακό μνημείο που από τη βάση του η θέα προς την πόλη της Λισαβόνας και την κρεμαστή γέφυρα είναι εκπληκτική.Η γέφυρα της 25ης Απριλίου είναι μια γιγαντιαία ατσάλινη κρεμαστή γέφυρα που συνδέει την Λισαβόνα με τη Αλμάντα.Είναι η 21η μακρύτερη γέφυρα στον κόσμο.Είναι πολύ εντυπωσιακή,με επίσης καταπληκτική θέα κάτω στον ποταμό την ώρα που τη διασχίζαμε.
Από εκεί πάμε στο Cabo da Roca στο ανεμοδαρμένο ακρωτήρι που βρίσκεται το δυτικότερο άκρο της Ευρώπης.Το ακρωτήρι είναι τουριστικός επισκέψιμος χώρος, με άγρια ομορφιά καθώς βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Στην άκρη αυτού του ακρωτηρίου στέκει σε περίοπτη θέση ο ομώνυμος τεράστιος φάρος.Το τοπίο είναι επιβλητικό καθώς ένας απότομος γκρεμός πάνω από 150 μέτρα βάθος προσφέρει θέα που κόβει την ανάσα.Το ίδιο και τα ασταμάτητα κύματα του Ατλαντικού που σκάνε απότομα πάνω στα όμορφα λαξευμένα βράχια.Τοπίο για εντυπωσιακές φωτογραφίες αλλά με προσοχή στο γκρεμό.
Επόμενη στάση στη Σίντρα.Πριν μπούμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης, επιχειρήσαμε να πάμε
στο λόφο που βρίσκεται το πάρκο Pena(Palacio de Pena),που έχει συμπεριληφθεί στη λίστα
Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και θεωρείται ένα από τα Επτά Θαύματα της
Πορτογαλίας.Επειδή βρίσκεται μέσα στο δάσος οι φύλακες δεν μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε
γιατί υπήρχε κίνδυνος πυρκαγιάς λόγω καύσωνα,και δυνατούς ανέμους.Κρίμα που δεν μας δόθηκε
αυτή η ευκαιρία.Απογοητευμένοι πάμε στο κέντρο της Σίντρα που είναι και αυτό πολύ όμορφο και με
πολλούς τουρίστες.Τα υπέροχα πλακόστρωτα στενά της παλιάς πόλης, σε συνδυασμό με τα
πολύχρωμα αρχοντικά σπίτια, μας αποζημίωσαν με το παραπάνω.
Η επίσης πλακόστρωτη πλατεία μπροστά από το παλάτι της πόλης είναι γεμάτη με καταστήματα και καφετέριες.Εκεί δοκιμάσαμε και τα περίφημα pasteis de nata τα πορτογαλικά ταρτάκια που ήταν εξαιρετικά.Και μετά από αυτή την τέλεια απόλαυση συνεχίσαμε για τη Λισαβόνα.
Απόγευμα πια,πάμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.Όλα δείχνουν ότι είναι μια υπέροχη και ζωντανή πόλη.Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από τη εντυπωσιακή προβλήτα, στις όχθες του ποταμού Τάγου, με θέα στο άγαλμα του Χριστού στην απέναντι όχθη και τη περίφημη κρεμαστή κόκκινη γέφυρα. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η τεράστια πλατεία Praca do Comercio(νέα ονομασία ,αρχικά ονομαζόταν Terreiro do Paco) με πάρα πολύ κόσμο και γεμάτη από καφέ και εστιατόρια.Στην πλατεία ξεχωρίζει επίσης η επιβλητική Αψίδα Rua Augusta που κοσμείται με αγάλματα διάσημων προσωπικοτήτων και είναι η είσοδος προς την κεντρική πεζοδρομημένη οδό της Baixa,γεμάτη με καταστήματα και καφετέριες.
Βρισκόμαστε στην καρδιά της πόλης και περπατώντας στον πεζόδρομο της Baixa φτάνουμε στο Elevador de Santa Justa,ένα σιδερένιο ανελκυστήρα ,που αποτελεί τοπόσημο της πόλης και κατασκευάστηκε γύρω στο 1900,προκειμένου να συνδέσει την Baixa με το Bairro Alto.Σήμερα λειτουργεί περισσότερο ως τουριστικό αξιοθέατο για την υπέροχη θέα που διαθέτει στην πόλη. Για να ανέβεις πρέπει να περιμένεις στην ουρά, πράγμα που δεν κάναμε γιατΊ είχε περάσει αρκετά η ώρα.Ακόμα, ένα άλλο από τα πιο εντυπωσιακά τουριστικά στοιχεία της πόλης είναι τα κίτρινα τραμ,μια απο τις πιο αντιπροσωπευτικές εικόνες της Λισαβόνας καθώς βρίσκονται παντού.
Αργα, επιστρέψαμε στη κεντρική πλατεία όπου εκεί δειπνήσαμε σε ένα από τα πολλά εστιατόρια.Τα υπόλοιπα αξιοθέατα τα αφήσαμε για την επόμενη μέρα.
ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Ξεκούραστοι πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη της Λισαβόνας.Αν και πρωί έχει πολύ ζέστη.Ξεκινήσαμε από το Μνημείο των Αποκαλύψεων κατευθύνοντας προς το Πύργο του Μπελέμ.Το Μνημείο των Αποκαλύψεων βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Τάγου και λέγεται ότι από κει ξεκινούσαν τα θαλασσινά τους ταξίδια και τις εξερευνήσεις οι Πορτογάλοι θαλασσοπόροι.Το μνημείο έχει ύψος 52 μέτρα και στις δύο πλευρές υπάρχουν 33 πέτρινα αγάλματα των Πορτογάλων εξερευνητών,χαρτογράφων,καλλιτεχνών, επιστημόνων και ιεραποστόλων ,που συνδέονται με την Εποχή των Ανακαλύψεων.
Είναι τεράστιο και πολύ εντυπωσιακό!
Με τα πόδια απολαμβάνοντας το περίπατο στις εκβολές του ποταμού φτάσαμε στο Πύργο Belem,το πρώτο αναγνωρίσιμο κτίριο στην είσοδο του λιμανιού από τον Ατλαντικό για όσους επέστρεφαν στην πατρίδα.Ο Πύργος Belem είναι μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και στέκεται εδώ ήδη από το 1520, προστατεύοντας την είσοδο του λιμανιού και επιτηρώντας τον Τάγο από τα 35 μέτρα ύψος του.Πρόκειται για ένα κάστρο ,χτισμένο πάνω στην άμμο,με τις πολεμίστρες να βρίσκονται ακόμη και στο επίπεδο της θάλασσας.Αν και μικρό είναι ένα πανέμορφο κάστρο.Το εσωτερικό του είναι επισκέψιμο αλλά και εδώ έχει ουρά.
Περιπλανηθήκαμε στην γύρω περιοχή και καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει πάμε για μια βόλτα με το εναέριο τελεφερίκ της πόλης.Το τελεφερίκ έχει δύο σταθμούς ,τον βόρειο και τον νότιο σταθμο.Η μια πλευρά είναι μια περιοχή με πολλά εστιατόρια και η άλλη είναι κοντά στο ωκεανάριο.Η βόλτα διαρκεί 8 με 12 λεπτά σε μια διαδρομή 1230 μέτρων,αιωρούμενη πάνω από τον ποταμό Τάγο σε ύψος 30 μέτρων.Προσφέρει μια καταπληκτική πανοραμική θέα ολόκληρη της περιοχής του εθνικού πάρκου και των ευρύτερων εκβολών.Η αίσθηση είναι μοναδική αλλά η ζέστη ανυπόφορη.Γι αυτό φεύγουμε από το κέντρο και πάμε σ’ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο δίπλα στο στάδιο da Luz μέχρι να πέσει λίγο ο ήλιος και η θερμοκρασία, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε πιο ευχάριστα τη βόλτα μας και πάλι στο κέντρο.
Αργά το απόγευμα επιστρέφουμε στο κέντρο και συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο ανηφορικά δρομάκια και τις γραφικές γειτονιές με προορισμό το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου,με την απίστευτη ,360 πανοραμική θέα όλης της πόλης, του Τάγου και του απέραντου ωκεανού.Σταθήκαμε όμως άτυχοι και δεν προλάβαμε να μπούμε μέσα στο κάστρο για να θαυμάσουμε τα παραπάνω. Όταν φτάσαμε λίγο μετά τις 8μ.μ. οι πύλη ήταν κλειστή.Δεν επιτρέπεται η είσοδος γιατί το κάστρο κλείνει στις 9.Έτσι απογοητευμένοι επιστρέψαμε στη κεντρική πλατεία για το τελευταίο δείπνο στη Λισαβόνα.
ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Αφήνουμε τη Λισαβόνα και πάμε στο Πόρτο(350 χ.λ.μ.)Ωραία διαδρομή με πολλά δάση και η εθνική είναι καλή χωρίς ιδιαίτερη κίνηση.
Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και πάμε βόλτα στη πόλη.Η πρώτη εντύπωση είναι καταπληκτική.Το Πόρτο είναι χτισμένο αμφιθεατρικά. Η παλιά πόλη αποτελεί την καρδιά της πόλης και είναι ιδανική για βόλτες, με πανέμορφα κτίρια διακοσμημένα με πολύχρωμα πλακάκια και λιθόστρωτα ,επικλινή δρομάκια.Παντού υπάρχουν όμορφα μαγαζάκια και έχει πολύ κόσμο.Ένα μαγαζί που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το μαγαζί που πουλούσε τις πιο designάτες κονσέρβες με ψάρια και θαλασσινά.Ένα πολύχρωμο κατάστημα που πουλάει μόνο κονσέρβες.
Ανηφορίζοντας φτάσαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό Sao Bento, που είναι ένα κόσμημα από μόνος του.Ο εσωτερικός του χώρος είναι διακοσμημένος με γαλάζια και λευκά πλακάκια με σχέδια ,τα οποία απεικονίζουν σκηνές από μάχες και την ιστορία των μεταφορών.Περάσαμε και από το βιβλιοπωλείο Livraria Lello που είναι ένα από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο.
Έγινε διάσημο για την πανέμορφη εσωτερική διακόσμηση και την περίτεχνη εσωτερική σκάλα που συνδέει το ισόγειο με τον πρώτο όροφο. Επίσης έγινε ακόμα περισσότερο γνωστό παγκοσμίως ως το βιβλιοπωλείο του Harry Potter, καθώς ενέπνευσε τη συγγραφέα του βιβλίου J.K. Rowling για τη βιβλιοθήκη του Hogwarts.Το εισιτήριο για να το επισκεφτείς είναι 5 ευρώ τα οποία εξαργυρώνονται αν αγοράσεις κάτι,και ειναι καλυτερα να προμηθευτεί κάποιος νωρίτερα γιατί έχει πολύ κόσμο και τεράστια αναμονή.Εμείς το είδαμε μόνο εξωτερικά γιατί δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι για να μπεις σ ένα βιβλιοπωλείο θα έχει τόσο κόσμο! Σε απόσταση αναπνοής από το βιβλιοπωλείο βρίσκονται οι ναοί Igreja do Carmo και Igreja dos Carmelitas από τους οποίους τους είδαμε μόνο εξωτερικά ,όπως επίσης και το ναό του Sao Francisco που είναι χτισμένος στις όχθες του ποταμού Douro και με πολύ ωραία θέα τόσο στο ποτάμι όσο και στην απέναντι, πολύ όμορφη πόλη Βίλα Νόβα ντε Γκάια.Καθώς όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο λιμάνι του Πόρτο κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί.Το Πόρτο συνδέεται με τη Vila Nova de Gaia με 6 γέφυρες.Η πιο εντυπωσιακή από όλες είναι η σιδερένια γέφυρα Ponte Dom Luis.Το κάτω μέρος της γέφυρας είναι δρόμος που περνάνε αυτοκίνητα και πεζοί , ενώ το πάνω μέρος της είναι για το μετρό και τους πεζούς.
Η διώροφη αυτή γέφυρα χτίστηκε τον 19ο αιώνα και είναι ένα από τα ορόσημα της πόλης.Πάνω στη γέφυρα έχει πολλούς τουρίστες που προσπαθούν να βγάλουν φωτογραφίες με την φανταστική θέα στο ποτάμι που είναι γεμάτο με καραβάκια αλλά και τα χαρακτηριστικά ξύλινα πλοιάρια (barcos rabelos),στην γραφική Gaia,στα γραφικά σπίτια με τις όμορφες προσόψεις και τις κεραμοσκεπές, και το καταπληκτικό παραποτάμιο δρόμο Cais da Ribeira. Κατεβαίνοντας από τη γέφυρα βρεθήκαμε στη Ριμπέιρα που είναι η ψυχή του Πόρτο και έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η Ribeira είναι γεμάτη με αμέτρητα εστιατόρια ,μπαρ και καφέ με χιλιάδες κόσμο,και με πολλούς καλλιτέχνες του δρόμου που δίνουν τις δικές του ξεχωριστές παραστάσεις.Εν ολίγοις είναι το τέλειο σημείο για μια ωραία βόλτα, δίπλα στο ποτάμι απολαμβάνοντας τη θέα στη γέφυρα Dom Luis και τη Vila Nova da Gaia με τα φωτισμένα κελάρια και να απολαυσεις επίσης μερικά από τα νόστιμα τυπικά πιάτα της Πορτογαλίας.Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική και κρίμα που δεν είχαμε περισσότερο χρόνο να μείνουμε 1-2 μέρες παραπάνω.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Φεύγουμε από το Πόρτο εντυπωσιασμένοι και πάμε πάλι στην Ισπανία, στο Μπιλμπάο
που απέχει 600 χ.λ.μ. Πριν φτάσουμε στην πόλη κάναμε μια στάση στο σπήλαιο της Αλταμίρα.
Το σπήλαιο βρίσκεται ανάμεσα σε λόφους, σε μια καταπράσινη περιοχή και ανακαλύφθηκε τυχαία
από ένα βοσκό το 1868 και περιέχει σημαντικές προϊστορικές σπηλαιογραφίες.
Επειδή οι υδρατμοί που εκπέμπει το ανθρώπινο σώμα μπορούν να βλάψουν τα σχέδια,
το αυθεντικό σπήλαιο έκλεισε για το κοινό και κατασκευάστηκε ένα όμοιο,
πιστή αναπαράσταση του αυθεντικού. Αυτό επισκεφτήκαμε ανά ομάδες και με
ξεναγό με το εισιτήριο της εισόδου.Τα σκίτσα τα οποία απεικονίζουν βούβαλους,ελάφια και άλογα
ακίνητα ή σε κίνηση και σκηνές κυνηγιού είναι ξεχωριστά.Πολύ ιδιαίτερο και αρκετά ενδιαφέρον.
Συνεχίζουμε για Μπιλμπάο άλλα 130 χ.λ.μ.Φτάσαμε απόγευμα και πάμε κατευθείαν στο κέντρο.
Στην περιοχή μυρίζει πολύ έντονα καπνό από τις γύρω φωτιές που πλήττουν τη χώρα.Δεν γνωρίζω αν είναι και αυτός ο λόγος που η πόλη είναι εντελώς άδεια..Είναι μια έρημη πόλη!Κάναμε βόλτα δίπλα στο ποτάμι σχεδόν μόνοι μας και φτάσαμε στο μουσείο Guggenheim. Στους εξωτερικούς χώρους του έχουν τοποθετηθεί έργα σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών όπως για παράδειγμα η τεράστια αράχνη Maman,το γλυπτό από ατσάλι και μάρμαρο που υποδέχεται τους επισκέπτες του Guggenheim,και το επίσης πρωτότυπο γλυπτό Puppy που πρόκειται για ένα κουτάβι με ύψος περίπου 13μ. πλήρως καλυμμένο με λουλούδια.Είναι πολύ όμορφος και πολύ επιβλητικός σκύλος,σήμα κατατεθέν του Μπιλμπάο.Έτσι κλείσαμε και με το Μπιλμπάο και ετοιμαζόμαστε για τον επόμενο προορισμό μας.
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για Ανδόρα,άλλα 600 χ.λ.μ.Περάσαμε πάλι από την Ισπανία ,
μπήκαμε στη Γαλλία και φτάσαμε στην Ανδόρα.Όσο πλησιάζουμε στην Ανδόρα η διαδρομή
είναι μαγευτική.Βουνά,δάση όμορφα χωριά, πολύ ξεχωριστά τοπία.
Η Ανδόρα λοιπόν είναι μια μικρή χώρα στα ανατολικά Πυρηναία βουνά μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας.
Αρχικά πήγαμε σε ένα μικρό χωριό στο El Tarter που είναι και το ξενοδοχείο που θα μείνουμε.Είναι ένα πανέμορφο χωριό, άκρως τουριστικό με πολλά σαλέ ,εστιατόρια και μπαρ κυριολεκτικά μέσα στη φύση.Είναι ο απόλυτος προορισμός για σκι το χειμώνα με ατελείωτες πίστες και για πεζοπορίες το καλοκαίρι με υπέροχα μονοπάτια.Τα πάντα είναι πολύ καθαρά και πολύ οργανωμένα.Το ίδιο ισχύει και στην πρωτευουσα της χώρας στην Ανδόρα Λα Βέγια,που είναι μια πόλη αρκετά μικρή αλλά προσφέρει έναν πολυσύχναστο κεντρικό πεζόδρομο με πολλά καταστήματα και εστιατόρια.Η Ανδόρα φημίζεται επίσης για το ατελείωτο shopping εξαιτίας της ανύπαρκτης φορολογίας των προϊόντων.Αυτό βέβαια ισχύει περισσότερο για τα αρώματα ,τα τσιγάρα και το αλκοόλ και όχι τόσο για τα υπόλοιπα προϊόντα και άλλα διεθνή brands.
Στην καρδιά της Ανδόρα la Vella βρίσκεται και το τεράστιο Thermoludic Caldea,το μεγαλύτερο συγκρότημα λουτρών της Ευρώπης ,με τον υπέροχο πύργο γυάλινης πυραμίδας.Είναι πολύ όμορφα να περπατάς στο κέντρο της πόλης γιατί έχει μια απίστευτη θέα στα γύρω βουνά που την περιβάλλουν.Την απολαύσαμε την βόλτα μας στο κέντρο της πόλης που ήταν πολύ ζωντανή μέχρι αργά ,σε αντίθεση με το χωριό που διανυκτερευσαμε που το βράδυ ήταν νέκρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Φεύγουμε από την Ανδόρα, διασχίζοντας τα Πυρηναία όρη που ήταν πανέμορφη διαδρομή,
μπήκαμε για λίγα χιλιόμετρα στη Γαλλία σε επαρχιακό δρόμο με όμορφα χωριά και ξανα πάμε Ισπανία,
για να επισκεφτούμε το μουσείο του Νταλι που βρίσκεται στη γενέτειρα του στη πόλη Figueres της
Ισπανίας.Η Figueres είναι μια μικρή και ήσυχη πόλη.Έχει πολύ ζέστη και χωρίς καθυστέρηση πάμε
κατευθείαν στο μουσείο.
Το κτίριο εντυπωσιάζει ήδη από έξω, με τον κόκκινο τοίχο με τα αυγά στην κορυφή που σε
προδιαθέτουν για το τι θα αντικρίσεις.Δεν έχει πολύ αναμονή ,οπότε βγάλαμε εισιτήρια επιτόπου
και μπήκαμε σχεδόν αμέσως.Είναι τεράστιο και πολύ ξεχωριστό.
Στις 22 αίθουσές του υπάρχουν πάνω από 1500 γλυπτά ,πίνακες,φωτογραφίες,σχέδια,σκίτσα και πολλά άλλα ,τα οποία καλύπτουν όλες τις καλλιτεχνικές εκφάνσεις του Νταλί αλλά και τις σουρεαλιστικές δημιουργίες του.Το μουσείο, είναι πραγματικά μια μοναδική θεατρική σουρεαλιστική εμπειρία που γεννά διαφορετικές εντυπώσεις και συναισθήματα.Άρεσε πολύ σε όλους μας.Φύγαμε με δυσκολία και πολύ ενθουσιασμένοι. Συνεχίζουμε το ταξίδι μας αφήνωντας πια οριστικά την Ισπανία και πάμε στη Γαλλία στο Μονπελιέ.
Οι δρόμοι στη Γαλλία έχουν αρκετή κίνηση.Φτάσαμε απόγευμα στο Μονπελιέ
και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας, από το πάρκο της Place Royale du Peyrou.
Το πάρκο βρίσκεται σε ψηλό σημείο ,είναι γεμάτο από δέντρα,μικρούς χώρους με γρασίδι και μια
τεχνητή λιμνούλα.Στο άκρο του βρίσκεται το υδραγωγείο Saint-Clement και ο όμορφος πύργος νερού
Chateau dΈua από όπου έχει πολύ ωραία θέα.Απέναντι ακριβώς από την είσοδο του πάρκου
βρίσκεται και η Αψίδα του Θριάμβου που είναι και η είσοδος στην παλιά πόλη.
Περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια της πόλης που ξεφυτρώνουν χαριτωμένα μπιστρό,κρεπερί καφετέριες
και μπυραρίες και φτάσαμε στην κεντρική πλατεία του Μονπελιέ την Place de la Comedie
που είναι η καρδιά της πόλης.Πρόκειται για μια μεγάλη πλατεία που κοσμείται από υπέροχα κτίρια,
μεταξύ και αυτό της όπερας.
Είναι γεμάτη από καφέ και εστιατόρια και έχει πολύ κόσμο που απολαμβάνει την απογευματινή,κυριακάτικη βόλτα του.Συνέχεια της πλατείας υπάρχει και ένας μεγάλος πεζόδρομος Esplanade Charles de Gaulle, γεμάτος από δέντρα συντριβάνια , που προσθέτει ακόμα μια ομορφιά στο γύρω χώρο.Αν και έχει πολύ κόσμο παντού η βόλτα είναι χαλαρωτική και ήρεμη.
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Σήμερα ξεκινήσαμε για Κάννες που θα μείνουμε τρεις ημέρες για να επισκεφτούμε το Μονακό
και την Νίκαια μιας και βρίσκονται σε κοντινή απόσταση και μπορούμε να πηγαινοερχόμαστε.
Πριν κάναμε στάση σε ένα εκπτωτικό χωριό McArthur για μερικά ψώνια (δεν ήταν πολύ ενδιαφέρον)
και μετά συνεχίσαμε για Κάννες.
Φτάσαμε νωρίς το απόγευμα και πάμε να επισκεφτούμε το θρυλικό παραθαλάσσιο θέρετρο.Έχει πολύ κόσμο και πολύ ζέστη. Ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα είναι η λεωφόρος La Croisette.Η λεωφόρος με τους φοίνικες βλέπει τη Μεσόγειο από τη μια πλευρά και είναι γεμάτη από κορυφαία ξενοδοχεία ,πολυτελείς βίλες και πολυτελείς μπουτίκ.Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν θαυμάσιες καφετέριες με ιδιωτικές παραλίες στην αμμώδη ακτή.Ο παραλιακός περίπατος όμορφος είναι χωρίς όμως κάτι ιδιαίτερο.Στο τέλος της λεωφόρου συναντήσαμε και το παλάτι των Φεστιβάλ και Συνεδριών,όπου φιλοξενεί το Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών.Το κτίριο εξωτερικά δεν είναι εντυπωσιακό. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι μόνο το κόκκινο χαλί στα σκαλοπάτια,που δεν επιτρέπεται να φύγει κανείς από εκεί ,χωρίς μια φωτογραφία όπως τα ΄΄αστέρια΄΄ κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ και να νιώσει την αίσθηση του περπατήματος στο κόκκινο χαλί.
Έξω ,μπροστά από το κτίριο υπάρχει και ο δρόμος με τα αποτυπώματα των χεριών ,με το όνομα του
ηθοποιού ή του σκηνοθέτη που με δυσκολία όμως διακρίνεις. Περπατήσαμε αρκετά από τη μια άκρη
της λεωφόρου στην άλλη, όμορφα ήταν.Υπήρχαν όμως και κάποια σημεία που γινόταν έργα και
επικρατούσε ένα χάος.Δεν ενθουσιαστήκαμε τόσο από τις Κάννες ,ίσως περιμέναμε κάτι παραπάνω.
ΤΡΙΤΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Πάμε Μονακό στο Μόντε Κάρλο.Εδώ είναι άλλο πράγμα.Ξεχωριστή ομορφιά καθώς η πόλη του
Μόντε Κάρλο είναι χτισμένη πάνω στο ακρωτήρι και έχει φανταστική θέα στο λιμάνι του Μονακό.
Έχει αρκετό κόσμο και κίνηση και όλα είναι πεντακάθαρα και σε τάξη.Παρκάραμε σε υπόγειο πάρκινγκ
στο λιμάνι και ξεκινήσαμε για το Βράχο του Μονακό.
Περάσαμε από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου που είναι ένας μεγαλοπρεπείς ναός και φιλοξενεί τους τάφους όλων των προηγούμενων πριγκίπων του κρατιδίου.
Θαυμάσαμε τους κήπους του Αγίου Μαρτίνου που έχουν θέα στη θάλασσα και βρίσκονται κοντά στο
μουσείο της Ωκεανογραφίας το οποίο και επισκεφτήκαμε.Το μουσείο της Ωκεανογραφίας έχει μια
εντυπωσιακή πρόσοψη, που δεσπόζει δίπλα σε ένα γκρεμό πάνω από τη θάλασσα.
Εντυπωσιάζει με την αισθητική του και με τον πλούτο του, καθώς φιλοξενεί διάφορα είδη της θαλάσσιας πανίδας και μια μεγάλη ποικιλία από αντικείμενα που σχετίζονται με τη θάλασσα όπως μοντέλα πλοίων και διάφορα εργαλεία. Είναι ενδιαφέρον και καθόλου κουραστικό.Και φτάσαμε στο παλάτι του Μονακό με τη μεγάλη πλατεία ,που αποτελεί την επίσημη κατοικία του Πρίγκιπα του Μονακό.Το κτίριο αρκετά εντυπωσιακό, αλλά η πλατεία είναι από τα ομορφότερα σημεία της πόλης, αφού προσφέρει εντυπωσιακή θέα στο λιμάνι la Condamine,το Port Hercule με τη μεγάλη μαρίνα και τα αμέτρητα σκάφη. Η πλατεία είναι γεμάτη με κόσμο και ειδικά τουρίστες που πάνε στην άκρη των τοίχων δίπλα στα κανόνια με τις προσεκτικά τοποθετημένες μεταλλικές μπάλες να δουν αφ΄υψηλού την πανοραμική άποψη του κοσμοπολίτικου λιμανιού.Γύρω από το παλάτι και τη μεγάλη πλατεία απλώνεται το παλιό κομμάτι της πόλης, με στενά δρομάκια ,παραδοσιακές κατοικίες,καταστήματα με σουβενίρ και εστιατόρια.Εκεί καθίσαμε για μεσημεριανό.
Οι τιμές δεν είναι απλησίαστες, θα έλεγα πολύ προσιτές και πολύ φιλική η εξυπηρέτηση.Έπειτα κατηφορίσαμε για το λιμάνι.Το Port de la Condamine αποτελεί διάσημο hot spot της περιοχής.Καθίσαμε σε ένα από τα πολλά καφέ που υπάρχουν, για να θαυμάσουμε τη θέα προς τη θάλασσα,αλλά και τα δεκάδες χλιδάτα yachts που είναι αραγμένα.Ακριβώς μπροστά μας είναι και ο δρόμος που διεξάγεται το περίφιμο Grand Prix της Φόρμουλα 1.
Το πιο εντυπωσιακό όμως ήταν τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που περνούσαν από μπροστά μας,και δεν μιλάμε για Mercedes και BMW αλλά Ferrari,Rolls Royce κτλ.Έτσι αφού πήραμε λίγο από τον αέρα της υπερβολής και της πολυτέλειας, πήραμε το δρόμο της επιστροφης.Πριν πάμε στις Κάννες (που βρίσκεται το ξενοδοχείο μας),κάναμε στάση σε ένα μικροσκοπικό,μεσαιωνικό χωριό που ήταν στο δρόμο μας, το Eze.
Το χωριό Eze βρίσκεται στη κορυφή ενός λόφου της Κυανής Ακτής.Δεν μπορείς να πλησιάσεις με το αυτοκίνητο ,και η διαδρομή από το χώρο στάθμευσης μέχρι το χωριό είναι αναφορική και λιγάκι μακρινή. Αξίζει τον κόπο όμως το περπάτημα, γιατί είναι πολύ όμορφο πέτρινο χωριό, με γραφικά μαγαζάκια,και πλακόστρωτα στενά δρομάκια που οδηγούν στην κορυφή του λόφου με εκπληκτική θέα στη Μεσόγειο.Περάσαμε και μια βόλτα μέσα από τη Νίκαια και επιστρέψαμε στις Κάννες.
ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Ξεκινήσαμε τη μέρα μας, με μια βόλτα στη πόλη Grasse που είναι παγκοσμίως φημισμένη ως η
πρωτεύουσα των αρωμάτων,μιας και τα αρωματοποιία της υπάρχουν από το 17ο αιώνα.
Είναι πολύ γραφική και όμορφη πόλη, με ανθισμένα σοκάκια που δημιουργούν μια υπέροχη
ατμόσφαιρα.Παντού υπάρχουν πολλά ξεχωριστά μαγαζάκια που φτιάχνουν και πουλάνε
διάφορα αρώματα σε διάφορες μορφές.
Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά στα στενά δρομάκια ,γεμάτα από κόσμο πάμε στη Νίκαια.
Η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 37 βαθμούς και γι αυτό, πάμε κατευθείαν σε ένα εμπορικό
πολυκατάστημα μέχρι να πέσει ο ήλιος. Είναι πολύ μεγάλο με πολλά ,καλά καταστήματα τόσο
για ψώνια, με πολύ καλές εκπτώσεις, όσο και για φαγητό.Αργά το απόγευμα αποφασίσαμε να πάμε
στο δημοφιλέστερο δρόμο της πόλης στο Promenade des Anglais.Δυστυχώς δεν μπορέσαμε
να βρούμε κάποιο πάρκινγκ εκεί κοντά.Οπότε απογοητευμένοι κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα στο
πεζόδρομο με τους φοίνικες, δίπλα στην παραλία ,με τα κομψά καφέ και τα πολυτελή ξενοδοχεία.
Είχε πολύ κόσμο που σε παρασύρει και δεν κάνει ευχάριστη τη βόλτα μας.Ήταν λάθος μας που
μείναμε πολλές ώρες στο εμπορικό.Χάσαμε τη μέρα μας ,μαζί και τη Νίκαια.
Έτσι δίχως να ευχαριστηθούμε καθόλου τη θέα στη Κυανή Ακτή και γενικότερα τη πόλη,
επιστρέψαμε στις Κάννες.
ΠΕΜΠΤΗ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Αφήνουμε οριστικά τη Γαλλική Ριβιέρα και πάμε στο Σαν Μαρίνο.Μπήκαμε στην Ιταλία
και έχει πολύ κίνηση.Μετά από 400χ.λ.μ. φτάσαμε στο Σαν Μαρίνο,που είναι το πέμπτο
μικρότερο κράτος του κόσμου.Μείναμε στην πόλη Borgo Maggiore,που συνδέεται με την
πρωτεύουσα του κρατιδίου του San Marino με τελεφερίκ ,στο οποίο ανεβήκαμε και μετά από μια
ολιγόλεπτη και όμορφη διαδρομή μας πήγε στην ομώνυμη πόλη.
Ο κεντρικός οικισμός είναι χτισμένος στην κορυφή ενός λόφου,και μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό.Ανεβήκαμε εκεί με το τελεφερίκ που διαθέτει η πόλη.Πολύ ωραία η διαδρομή.Το ιστορικό του κέντρο είναι γεμάτο με καταστήματα και εστιατόρια σε κτίρια που διατηρούν το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό τους ύφος,με μονοπάτια και καλντερίμια που διακόπτονται κάθε τόσο από μεσαιωνικές πλατείες και εκκλησίες. διακόπτονται κάθε τόσο από μεσαιωνικές πλατείες, εκκλησίες και μονοπάτια που οδηγούν στους περίφημους Τρεις Πύργους. Πρόκειται για τα φρούρια Guaita, Cesta και Montale, στα πιο ψηλά σημεία του βουνού, με πύργους που απολαμβάνουν θεσπέσια πανοραμική θέα στα Απέννινα και τις δαλματικές ακτές. Η καρδιά του κράτους είναι η η πόλη του Αγίου Μαρίνου ,πρωτεύουσα του κρατιδίου , το San Marino που μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό,γεμάτο μονοπάτια και καλντερίμια.Ανεβήκαμε εκ Ο κεντρικός οικισμός είναι κτισμένος στην κορυφή ενός λόφου και «κρύβει» πολλές ομορφιές στα λιγοστά του τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το ιστορικό κέντρο του με κτίρια που διατηρούν το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό τους ύφος βρίσκεται στη λίστα της Unesco με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι κτισμένο αμφιθεατρικά και περιμετρικά της κορυφής του βουνού Τιτάνο. Διαθέτει μια μεσαιωνική καστροπολιτεία, που ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο Η καρδιά του κράτους είναι η πόλη του Αγίου Μαρίνου: Πρωτεύουσα του κρατιδίου, το San Marino citta μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό, γεμάτο μονοπάτια και καλντερίμια που διακόπτονται κάθε τόσο από μεσαιωνικές πλατείες, εκκλησίες και μονοπάτια που οδηγούν στους περίφημους Τρεις Πύργους. Πρόκειται για τα φρούρια Guaita, Cesta και Montale, στα πιο ψηλά σημεία του βουνού, με πύργους που απολαμβάνουν θεσπέσια πανοραμική θέα στα Απέννινα και τις δαλματικές ακτές.
Το Σαν Μαρίνο μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό.Το ιστορικό του κέντρο,
είναι γεμάτο με καταστήματα και εστιατόρια σε κτίρια που διατηρούν το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό
τους ύφος.Έχει όμορφες πλατείες και εκκλησίες και ατελείωτα σοκάκια και μονοπάτια που σε
οδηγουν στα πιο ψηλά σημεία του βουνού, με πύργους που διαθέτουν πανοραμική θέα στα
Απέννινα όρη και στην Αδριατική Θάλασσα.Το ηλιοβασίλεμα από εκεί είναι εξαιρετικό.
Η ατμόσφαιρα με το δροσερό αεράκι και τις παραδοσιακές παραστάσεις με μουσική και χορό
που διαδραματιζόταν τριγύρω ήταν άκρως χαλαρωτική και παραμυθένια.Μείναμε μέχρι αργά
και το απολαύσαμε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Σήμερα παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.
Πριν να αφήσουμε οριστικά το Σαν Μαρίνο κάναμε μια τελευταία στάση σε ένα εκπτωτικό χωριό,
αρκετά μεγάλο και με καλές τιμές.
Μετά συνεχίζουμε για Ανκόνα, για να πάρουμε το καράβι για Πάτρα.Δεν έχει πολύ κίνηση η εθνική, φτάσαμε άνετα, αλλά το καράβι έχει καθυστέρηση Έπρεπε να ξεκινήσει στις 16:00 και τελικά ξεκίνησε 17:30. Είχαμε καλό ταξίδι και οι ώρες πέρασαν σχετικά γρήγορα .
ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Φτάσαμε στην Πάτρα στις 16:30 το απόγευμα και επιστρέφουμε στην Αθήνα γεμάτοι με νέες εμπειρίες
και ωραίες αναμνήσεις.Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι και διανύσαμε συνολικά 7230 χ.λ.μ.
Μετά από δύο χρόνια κλεισμένοι στο εσωτερικό της χώρας λόγω του κορονοΐου έφτασε το καλοκαίρι του 2022 να ταξιδέψουμε επιτέλους στο εξωτερικό(Είχαμε κλείσει τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια Πάτρα-Ανκόνα και Ρώμη -Βαρκελώνη από τα χριστούγεννα του 2019 και τα μεταφέραμε για δύο συνεχόμενα καλοκαίρια). Ταξιδέψαμε οικογενειακώς με τα δύο παιδιά μας ,15 και 12 χρονων και πάντα οδικως.Τελικά τοπραγματοποιήσαμε και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας μαζί με πολύτιμες και χρηστικές πληροφορίες .
Αθήνα >> Πάτρα >> Ανκόνα >> Ρώμη >> Βαρκελώνη >> Πάλμα ντε Μαγιόρκα >> Μαδρίτη >>
Γρανάδα >> Γιβραλτάρ >> Σεβίλλη >> Λισαβόνα >> Πόρτο >> Μπιλμπάο >> Ανδόρρα >>
Μονπελιέ >> Κάννες >> Νίκαια >> Μονακό >> Σαν Μαρίνο >> Ανκόνα >> Πάτρα >> Αθήνα
ΠΕΜΠΤΗ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2022
4:30μ.μ.ξεκινήσαμε από Πάτρα για Ανκόνα.
Το καράβι ξεκίνησε χωρίς καμία καθυστέρηση και ευτυχώς περάσαν σχετικά εύκολα οι ώρες.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Στις 2:00 το μεσημέρι φτάσαμε στην Ανκόνα.
Μόλις αποβιβαστήκαμε, επισκεφθήκαμε το πλησιέστερο βενζινάδικο γεμίσαμε βενζίνη. Πρώτη φοράπιο φθηνά από ότι στην Ελλάδα και ξεκινήσαμε ολοταχώς για την πρώτη μας στάση και για διανυκέρευση στο Sacrofano.
To Sacofrano είναι μια κοινότητα,στους πρόποδες ενός εξαφανισμένου ηφαιστείου και απέχει 25 χλμ από τη Ρώμη.Είναι ένα όμορφο χωριό μ΄ένα πολύ μεγάλο κάστρο, που στο εσωτερικό του υπάρχουν κατοικημένα σπίτια πολύ γραφικά και ξεχωριστά.Διανυκτερεύσαμε εκεί αφού πρώτα φάγαμε σε μια ωραία trattoria με άκρως παραδοσιακό μενού.
https://blogger.googleusercontent.c...jHwfPupft0ODPGscxLZz5U8OJQaw0Af0-r_bIU15JOIys
ΣΑΒΒΑΤΟ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Φύγαμε για Ρώμη.Πάρκινγκ στο κέντρο,και ξεκινήσαμε τη γρήγορη βόλτα μας (αφού έχουμε ξανά επισκεφτεί τη Ρώμη στο παρελθόν),από την Fontana di Trevi κατευθυνθήκαμε προς το Pantheon με προορισμό την piazza del Popolo.
Η Piazza del Popolo είναι μια εντυπωσιακά μεγάλη πλατεία στη Ρώμη και το όνομά της στα σύγχρονα ιταλικά σημαίνει <<Πλατεία του Λαού>>. Διαθέτει 3 υπέροχες μπαρόκ εκκλησίες την
Santa Maria del Popolo,και τις ΄΄δίδυμες εκκλησίες ΄΄ όπως ονομάζονται την Santa Maria in Montesanto και την Santa Maria dei Miracoli.Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει και ο οβελίσκος,που έχει ύψος 23 μέτρα περίπου και στήθηκε για να τιμήσουν την κατάκτηση της Αιγύπτου.
Μεσημέριασε και μια καλή πίτσα είναι οτι πρέπει.
Από εκεί νοικιάσαμε ένα πατίνι ο καθένας μας για να πάμε στην πινακοθήκη Μποργκέζε,που απέχει 11 χλμ.
Η Galleria Borghese γνωστή και ως Πινακοθήκη Μποργκέζε που βρίσκεται στο πάρκο Villa Borghese park,είναι ένα πολύ σημαντικό μουσείο ,παρόλο το μικρό σχετικά μέγεθος του.Η πινακοθήκη αποτελεί στην πραγματικότητα μια τεράστια βίλα που φιλοξενεί εκατοντάδες έργα τέχνης,αγάλματα και έργα ζωγραφικής και έχει χαρακτηριστεί ως η καλύτερη συλλογή στον κόσμο.Κάποια από τα πιο σημαντικά έργα που εκθέτει και ένα από τα πιο γνωστά γλυπτά στον κόσμο,είναι η αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα,έργο του Μπερνίνι ,η Παναγία με το φίδι και ο Δαβίδ με την κεφαλή του Γολιάθ του Καραβάτζιο, η αποκαθήλωση του Ραφαήλ και άλλα πολλά.Υπέροχο και πολύ ενδιαφέρον μουσείο. Επειδή το μουσείο επιτρέπει περιορισμένο αριθμό επισκεπτών και για ορισμένο χρόνο τα εισιτήρια τα είχαμε κλείσει από την Ελλάδα.
Το απόγευμα αφήνουμε τη Ρώμη και πάμε στο λιμάνι Civitavecchia για να πάρουμε το καράβι για Βαρκελώνη. Το καράβι ξεκίνησε χωρίς ιδιαίτερη καθυστέρηση στις 12 τα μεσάνυχτα με πολύ κόσμο με όρεξη για πάρτυ στο κατάστρωμα . Η ημέρα ήταν αρκετά κουραστική και ο υπνος μας πήρε συντομα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Όλη μέρα στο καράβι περιμένουμε υπομονετικά να περάσουν οι ώρες για να φτάσουμε στη Βαρκελώνη.
Φτάσαμε περίπου στις 10:30 μ.μ. και γύρω στις 12:00 π.μ. είμαστε στο ξενοδοχείο .
ΔΕΥΤΕΡΑ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Επιτέλους Βαρκελώνη και νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για το πάρκο Guell.
Παρκάραμε σχετικά κοντά και περπατώντας φτάσαμε στο πάρκο .Εισιτήρια είχαμε από Ελλάδα και μπήκαμε κατευθείαν χωρίς καμία καθυστέρηση.Το πάρκο Guell,σήμα κατατεθέν της Βαρκελώνης,που σχεδιάστηκε απο τον Γκαουντί βρίσκεται στο λόφο <<el Carmel>>και η UNESCO το ανακήρυξε σε μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς.
Είναι πολύ όμορφο, καταπράσινο και πολύ καθαρό. Στην περιήγησή μας μέσα στο πάρκο συναντήσαμε συντριβάνια με πολύχρωμα μωσαϊκά,περίεργα σχήματα σε διάφορες κατασκευές,ιδιαίτερες κολώνες,διάφορα κτίρια όπου ένα από αυτά ήταν και το σπίτι του, που έμεινε για κάποιο διάστημα και τώρα λειτουργεί ως μουσείο.
Στην κορυφή του πάρκου βρίσκεται μια μεγάλη βεράντα όπου υπάρχουν μαρμάρινα ψηφιδωτά, πολύχρωμα καθίσματα που μπορεί κανείς να απολαύσει την υπέροχη θέα.Επίσης καθώς απολαμβάνεις την βόλτα συναντάς διάφορους μικροπωλητές και ερασιτέχνες μουσικούς που παίζουν ζωντανή μουσική.Κατηφορίζοντας φτάσαμε στην κύρια είσοδο που υψώνεται εμφανώς η διάσημη, πολύχρωμη σαλαμάνδρα ως ένα από τα συντριβάνια του πάρκου Guell.
Αφού βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και απολαύσαμε τον χώρο φεύγουμε για το μουσείο CosmoCaixa που βρίσκεται πολύ κοντά στο πάρκο.
Το μουσείο CosmoCaixa είναι ένα μουσείο φυσικής ιστορίας με προσωρινές και μόνιμες εκθέσεις που αφορούν τη φύση,το διάστημα,την επιστήμη και το περιβάλλον. Αρεσε σε όλους μας, μαθαμε πολλά αγγίζοντας,παίζοντας και διαδρώντας με τα εκθέματα. Ακόμη πιο εντυπωσιακό μέσα στο μουσείο,είναι ότι υπάρχει προσομοίωση του δάσους του Αμαζονίου σε απόλυτα τροπικό κλίμα με την αντίστοιχη υγρασία,θερμοκρασία και τεχνητές βροχές αλλά και με την αναμενόμενη πανίδα και χλωρίδα.
Επίσης στο χώρο υπάρχει ενυδρείο,βοτανικός κήπος και ένα πλανητάριο.
Φύγαμε με τις καλύτερες εντυπώσεις και πάμε προς το κέντρο της Βαρκελώνης.
Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης.Περάσαμε και θαυμάσαμε εξωτερικά μόνο,τα κτίρια του Γκαουντί όπως τη Casa Batllo γνωστή και ως <<Το Σπίτι των Οστών>>, καθώς και τη Casa Mila που έχουν χαρακτηριστεί Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την UNESCO,και καταλήξαμε στη Σαγράδα Φαμίλια.
Η Sagrada Familia είναι μεγάλη και εντυπωσιακή ρωμαιοκαθολική εκκλησία και όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή της θα είναι η ψηλότερη εκκλησία στον κόσμο με το ύψος του μεγαλύτερου καμπαναριού να φτάνει τα 170 μέτρα. Τότε θα είναι ακόμα πιο εντυπωσιακός ο ναός χωρίς τις σκαλωσιές και τους γερανούς που τώρα το σκεπάζουν. Σύμφωνα με τα σχέδια η ολοκλήρωσή του αναμένεται να γίνει το 2026,έτος που σηματοδοτεί τα 100 χρόνια από το θάνατο του Γκαουντί.
Για την είσοδο στο ναό είχαμε κλείσει τα εισιτήρια από την Ελλάδα.
Αν και βρισκόμασταν εκεί πιο νωρίς, δεν μας επιτρέψανε να μπούμε.Έπρεπε να μπούμε ακριβώς στην ώρα του εισιτηρίου και γι αυτό το λόγο δεν υπήρχαν ουρές.
Η είσοδος στο Sagrada Familia είναι μια απίστευτη εμπειρία.Το μόνο που νιώθεις, είναι δέος και θαυμασμό αντικρίζοντας το μεγαλείο που υπάρχει.Το ύψος της, το φως,τα πολύχρωμα βιτρώ,οι εντυπωσιακές κολώνες που παραπέμπουν σε κορμούς δέντρων και σκαλιστά λουλούδια είναι που κάνουν το εσωτερικό του ναού τόσο ξεχωριστό και ασύγκριτο.Αυτή η μεγάλη ομορφιά που υπάρχει είναι κάτι πραγματικά απίστευτο.
Είναι ένας εντυπωσιακός ναός τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά.
Φεύγουμε από τη Σαγράδα Φαμίλια ενθουσιασμένοι και με το μετρό πάμε στο κεντρικό πεζόδρομο της πόλης La Rambla.
Είναι η πιο κεντρική και διάσημη λεωφόρος η οποία διασχίζει την καρδιά του κέντρου της πόλης και αποτελεί ζωντανό και ζωηρό περίπατο στα καλύτερα δρώμενα της Βαρκελώνης.
Η πολύβουη Ράμπλα συνδέει την πλατεία της Καταλονίας με το άγαλμα του Χριστόφορου Κολόμβου στη θάλασσα. Όλο το μήκος της είναι καλυμμένη με δέντρα,με δεκάδες καταστήματα και εστιατόρια και με πολύ κόσμο κυρίως τουρίστες.Κάνοντας τη βόλτα μας συναντήσαμε και την κεντρική,υπαίθρια αγορά La Boqueria που από μόνη της είναι ένα ζωντανό αξιοθέατο.Επειδή όμως ήταν αργά το απόγευμα την προλάβαμε για λίγο στο κλείσιμο. Τελευταίος σταθμός το άγαλμα του Κολόμβου στη παραλία.Λέγεται ότι στο σημείο εκείνο αποβιβάστηκε ο Χριστόφορος Κολόμβος όταν επέστρεψε από την Αμερική.Το άγαλμα στέκεται πάνω σε μια κολώνα ύψους 60 μέτρων.
Έχει νυχτώσει για τα καλά και και αφού έχουμε περπατήσει όλη μέρα σχεδόν 20 χλμ.κλείσαμε τη μέρα μας δειπνώντας σε ένα από τα πολλά και όμορφα εστιατόρια της παραλίας, που είχαν όλα πολύ κόσμο.
ΤΡΙΤΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Λίγο πιο χαλαρά σήμερα ξεκινήσαμε πάλι για το κέντρο της Βαρκελώνης για να πάμε στο μουσείο
Πικάσο που εισιτήρια είχαμε πάλι από την Ελλάδα
(γεγονός που βοήθησε πολύ αφού δεν περιμέναμε σε καμία ουρά).
Το μουσείο του Πικάσο βρίσκεται στην παλιά πόλη και στεγάζεται σε ανακαινισμένα μεσαιωνικά κτίρια- παλάτια.Είναι ένα μουσείο για την πορεία της ζωής και των έργων του Πικάσο.
Δεν εκτίθεται κάποιο από τα γνωστά έργα του.Σίγουρα όμως αξίζει η επίσκεψη.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στα σοκάκια της γοτθικής συνοικίας και φτάσαμε στην παραλία Barceloneta.
Η Barceloneta είναι μια από τις πιο δημοφιλής και πολυσύχναστες παραλίες της πόλης.
Αυτό που την κάνει να ξεχωρίζει είναι η χρυσαφένια άμμος της και τα πολλά εστιατόρια,ξενοδοχεία
και μπαρ που βρίσκονται στην παραλιακή ζώνη.
Αν και έχει πολύ ζέστη και υγρασία δεν ζηλέψαμε το μπάνιο στη θάλασσα γιατί είχε πολύ κόσμο.
Μια στα στάση για μια δροσιστική σαγκρία και κάτι για φαγητό ήταν ότι καλύτερο.
Αφού ξεκουραστήκαμε,περπατώντας πήγαμε στη Placa de josep Puig i Cadafalch που είναι η περίφημη πλατεία με το μαγικό συντριβάνι της Βαρκελώνης. Η πιο όμορφη πλατεία της πόλης καταλήγει στο Εθνικό μουσείο τέχνης της Καταλονίας, και προσφέρει υπέροχη πανοραμική θέα.
Η πλατεία παίρνει ζωή κυρίως το βράδυ,αφού πλήθος κόσμου την κατακλύζει για να δει μία παράσταση από το μουσικό συντριβάνι της Βαρκελώνης,που εμείς δεν καταφέραμε να δούμε.Έχει πάει αργά το απόγευμα και αφήνουμε το κέντρο της Βαρκελώνης και παμε με το αυτοκίνητο στο λόφο Tibidabo.
Το Tibidabo είναι ένα βουνό-λόφος ύψους 512 μέτρων με θέα της πόλης και της γύρω ακτογραμμής. Έχει ένα λουνα παρκ και καφετέρια άλλα ήταν κλειστά λόγω της περασμένης ώρας. Επίσης υπάρχει και ο Ναός της Ιερής Καρδιάς του Ιησού,με μια εμφάνιση πολύ επιβλητική,γεμάτη γλυπτά που κάνει την ατμόσφαιρα ακόμα πιο εκπληκτική. Γενικά είναι πολύ όμορφο μέρος με μοναδική θέα σε όλη σχεδόν την Βαρκελώνη,και με μία πολύ όμορφη διαδρομή μέσα στο πράσινο.
ΤΕΤΑΡΤΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Χαράματα 5:30 το πρωί είμαστε στο αεροδρόμιο της Βαρκελώνης
καθότι 6:30πμ πετάμε για Μαγιόρκα για μια αυθημερόν βόλτα.
Ακριβώς μετά από μια ώρα βρισκόμαστε στη Μαγιόρκα και στη πρωτεύουσα του νησιού Πάλμα.
Είναι 8 το πρωί και το κέντρο έρημο,τα καταστήματα όλα κλειστά.
Μόνο κάποια cafe ήταν ανοιχτά όπου καθίσαμε να πάρουμε το πρωινό μας και να περάσει η ώρα.
Μετά τις 10-11 π.μ η πόλη άρχισε να ζωντανεύει.
Ο παλμός της πόλης χτυπά στο ιστορικό κέντρο,την <<Παλιά Πόλη>>.
Κάναμε βόλτα στα πλακόστρωτα σοκάκια όπου υπάρχουν γοτθικές εκκλησίες,μπαρόκ παλάτια καθώς μικρά και μεγάλα μαγαζιά με σουβενίρ κ.α., που όσο περνάει η ώρα γίνονται ασφυκτικά από τον κόσμο.Περπατώντας φτάσαμε στην κορυφή της παλιάς πόλης από την πλευρά της θάλασσας όπου δεσπόζει ο καθεδρικός ναός La Seu.
Πρόκειται για ένα εντυπωσιακό κτίσμα του 14ου αιώνα,με προπύργια,οβελίσκους,κίονες,
που μοιάζουν να χάνονται στον ουρανό ,και κουφώματα που λάμπουν στον ήλιο.
Από κει ψηλά δίνετε η δυνατότητα μιας πανέμορφης θέας της μαρίνας ,
του κεντρικού δρόμου και του απέραντου γαλάζιου του ουρανού και της θάλασσας.
Παντού έχει πολλούς τουρίστες για ατελείωτες φωτογραφίες, τόσο του ναού όσο και της
θέας προς το λιμάνι.Όταν κατέβεις στο λιμάνι όμως, η θέα του ναού είναι ακόμα πιο
εντυπωσιακη όπως δεσπόζει πάνω από τη λίμνη και τους φοίνικες.
Έχει πάει μεσημέρι και είμαστε πολύ κουρασμένοι.
Αποφασίζουμε να πάμε σε κάποια παραλία για να αράξουμε μέχρι να φτάσει η ώρα να
,πάρουμε το αεροπλάνο για Βαρκελώνη.
Παίρνουμε ταξί και του ζητάμε να μας πάει σε κάποια παραλία κοντά στο αεροδρόμιο.
Μας πήγε στην παραλία S’ Arenal.Είναι μια μεγάλη παραλία με άμμο.
Ο παραλιακός δρόμος περιστοιχίζεται από τουριστικά μαγαζιά,καφετέριες και εστιατόρια.
Αφού φάγαμε σ΄ένα από αυτά σχετικά καλά,πήγαμε για μπάνιο.
Στην παραλία λειτουργούν καταστήματα ενοικίασης με ομπρέλες και ξαπλώστρες.
Τα νερά της θάλασσας ζεστά και καθαρά παρόλο τον πολύ κόσμο.
Στις 7μ.μ. μας είπανε ότι πρέπει να φύγουμε γιατί πρέπει να μαζέψουν τις ξαπλώστρες.
Οπότε φεύγουμε άρον-άρον και κάναμε βόλτα στον παραλιακό δρόμο,
που είναι τεράστιος με πολλούς φοίνικες και με τεράστια ξενοδοχεία.
Σε γενικές γραμμές είναι ένα μικρό και όμορφο θέρετρο.Από κει πήραμε πάλι ταξί για το
αεροδρόμιο και 23:30 πετάμε για Βαρκελώνη.
ΠΕΜΠΤΗ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Έπρεπε να ξεκινήσουμε νωρίς το πρωί για Μαδρίτη που απέχει 620χ.λ.μ.αλλά δεν τα καταφέραμε.
Ξεκινήσαμε τελικά 10π.μ. Ευτυχώς χωρίς κίνηση και χωρίς διόδια.
Φτάσαμε μετά από 5 ώρες και στη Μαδρίτη έχει πολύ ζέστη.
Πάμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο να ξεκουραστούμε .
Αργά το απόγευμα πάμε με το αυτοκίνητο στο κέντρο της πόλης.Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά βρήκαμε τελικά πάρκινγκ κοντά στο κέντρο.Περπατώντας σε στενά δρομάκια αλλά και λεωφόρους φτάσαμε στη κεντρική πλατεία της πόλης στη Plaza Mayor. Η Πλάθα Μαγιόρ(Plaza Mayor) είναι μια ιστορική και πανέμορφη πλατεία. Περιβάλλεται από ομοιόμορφα κτίρια και αμέτρητα μπαλκόνια και στα ισόγεια των κτιρίων βρίσκονται εστιατόρια και καφετέριες γεμάτα με τουρίστες.Στο κέντρο βρίσκεται το άγαλμα του Φιλίππου Γ’.
Σε μικρή απόσταση με τα πόδια από τη Πλάθα Μαγιόρ είναι και η διάσημη πλατεία Πουέρτα ντελ Σολ
(Puerta del Sol).Στη συγκεκριμένη πλατεία βρίσκεται και το άγαλμα-οικόσημο
της πόλης της<< El Oso y el Madrono>>(Αρκούδας και το Δέντρο Φράουλας).
Το άγαλμα προσεγγίζει αρκετό κόσμο,που θέλει να φωτογραφηθεί με το οικόσημο της Μαδρίτης.
Εμείς όμως σταθήκαμε άτυχοι γιατί κάνανε έργα και ήταν περιφραγμένο και έτσι δεν καταφέραμε
να το φωτογραφίσουμε καθαρά.
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης που είναι γεμάτοι με πολύ κοσμό
και πολύ φασαρία.Περπατήσαμε την κύρια εμπορική λεωφόρο της Μαδρίτης τη Gran Via
που στο τέλος της βρίσκεται η διάσημη πλατεία Plaza Espana.
Είναι μια όμορφη και ζωντανή πλατεία που περιβάλλεται από πολλά εμβληματικά κτίρια,
με σημαντικότερο το μνημείο του Θερβάντες και του Δον Κιχώτη και του Σάντζα.
Άρχισε να νυχτώνει και η πόλη φωτισμένη είναι πολύ όμορφη.Έτσι τελειώνει και η σημερινή βόλτα, περνώντας έξω από το παλάτι.Δεν μπήκαμε μέσα λόγω της περασμένης ώρας,αλλά και εξωτερικά φαίνεται ωραίο με τεράστιους καταπράσινους κήπους.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Η σημερινή μέρα είναι αφιερωμένη στο κέντρο της Μαδρίτης και στα σημαντικά μουσεία της.
Με μετρό (τρενο)πάμε στο κέντρο της πόλης και ξεκινήσαμε με την επίσκεψη από
το μουσείο Del Prado.Στη στάση που κατεβήκαμε στα 500 μέτρα βρίσκεται και ο
μεγαλύτερος σιδηροδρομικός σταθμός της Μαδρίτης ο σταθμός Ατότσα.
Εντυπωσιακός σταθμός και μέσα σε αυτόν υπάρχει ένας καταπληκτικός κήπος με πυκνή βλάστηση
και φυτά από όλο τον κόσμο,με λιμνούλες και με νεροχελώνες.
Αφού περπατήσαμε 5-10 λεπτά φτάσαμε στο μουσείο.
Το μουσείο Del Prado συγκεντρώνει πλήθος κόσμου και αυτός είναι ο λόγος που προμηθευτήκαμε
τα εισιτήρια μας διαδικτυακά από την Ελλάδα.
Εξαιρετικό μουσείο με πολλές επιλογές κορυφαίων δημιουργών,ανάμεσά τους φυσικά και
ο Ελ Γκρέκο.Κατέχει μια από τις σπουδαιότερες συλλογές τέχνης από τον 14ο ως τις αρχές του
19ου αιώνα. Είναι πολύ μεγάλο με πολλές αίθουσες που σημαινει για να το δεις όλο 2 ώρες
δεν φτάνουν.
Μετά το μουσείο Del Prado πάμε στο πάρκο Ρετίρο.
Το πάρκο Ρετίρο είναι ένα από τα μεγαλύτερα πάρκα στην καρδιά της Μαδρίτης και
σίγουρα το πιο εντυπωσιακό. Ακριβώς πέρα από τους πολυσύχναστους δρόμους,αυτό το
καταπράσινο πάρκο 120 στρεμμάτων προσφέρει μια απόδραση από τη φασαρία της πόλης.
Μέσα στο πάρκο υπάρχουν μαγευτικές λίμνες,κήποι με τριανταφυλλιές και το Palacio de Cristal,
ένα κτίριο φτιαγμένο από μέταλλο και γυαλί που συχνά φιλοξενεί πολλές εκθέσεις.
Ενδιαφέρον είναι και η τεχνητή λίμνη με το μεγαλοπρεπές μνημείο του Αλφόνσο ΙΒ’
και με τις βαρκούλες όπου μπορείς να κάνεις τη βόλτα σου.
Επίσης παντού υπάρχουν πολλά παγκάκια και αναψυκτήρια καθώς και μουσικοί του δρόμου
που κάνουν την ατμόσφαιρα στο πάρκο υπέροχη και ευχάριστη.
Έτσι αφού το απολαύσαμε αρκετά συνεχίζουμε τη ξενάγησή μας στο κέντρο της πόλης και
αφού περιπλανηθηκαμε σε δρόμους και δρομάκια και περάσαμε και από την αψίδα του Θριάμβου
που είναι η παλαιότερη της Ευρώπης,
Καταλήξαμε στο μουσείο Reina Sofia που στην είσοδο, μας πληροφόρησαν ότι μετά τις 7
το απόγευμα είναι δωρεάν.Το Reina Sofia φιλοξενεί σπουδαίο αριθμό εκθεμάτων σύγχρονης τέχνης
από καλλιτέχνες ισπανικής καταγωγής κι όχι μόνο.Το πιο σημαντικό έκθεμα του μουσείου,
είναι η διάσημη Guernica του Pablo Picasso,φιλοτεχνημένη πάνω σε καμβά τεραστίων διαστάσεων.
Απεικονίζει το φρικτό βομβαρδισμό της μικρής ομώνυμης πόλης στη χώρα των Βάσκων της Ισπανίας,
από τα γερμανικά και ιταλικά αεροπλάνα το 1937 στα πλαίσια του ισπανικού εμφύλιου πολέμου.
Φεύγουμε με τις καλύτερες εντυπώσεις από το μουσείο και πριν επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο
κάναμε μια στάση σε ένα κλειστο εμπορικό κέντρο που βρίσκεται εκεί κοντά για βραδινό και για τα
τελευταία ψώνια από τη Μαδρίτη.
ΣΑΒΒΑΤΟ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Το πρωί στις 9:00 ξεκινήσαμε για Γρανάδα.Το ταξίδι είναι άνετο χωρίς κίνηση και ο δρόμος καλός.Φτάνοντας κάνουμε μια στάση στο ξενοδοχείο που είναι λίγο έξω από την πόλη και αφού τακτοποιηθήκαμε, μεσημέρι πια πάμε βόλτα στο κέντρο της πόλης.Παντού ερημιά και όλα τα καταστήματα κλειστά.
Το θερμόμετρο δείχνει 38 βαθμούς κελσίου, είναι αφόρητη η ζέστη και γι αυτό πάμε βόλτα σ’ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο “Nenada”.
Νωρίς το απόγευμα που άρχισε να υποχωρεί η ζέστη πάμε σιγά σιγά στο ανάκτορο Alhambra,που είχαμε προμηθευτεί τα εισιτήρια από τη Ελλάδα.
Χτισμένη πάνω σε λόφο η Αλάμπρα είναι το πιο σημαντικό από τα αξιοθέατα της Γρανάδας και αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.Το αρχικό φρούριο χτίστηκε το 889 μ.Χ.για να μετατραπεί σε παλάτι το 1333.Είναι το πιο σημαντικό δείγμα Αραβικής Ισλαμικής αρχιτεκτονικής σε ολόκληρη την Ευρώπη καθώς η Μαυριτανική κυριαρχία των 500 χρόνων έχει αφήσει βαθιά τα σημάδια της.
Το συγκρότημα Alhambra αποτελείται από τέσσερις ομάδες κτιρίων σε προσεκτικά διαμορφωμένους χώρους.Χαρακτηριστικά των κοσμικών μαυριτανών κτιρίων,είναι απλά στο εξωτερικό, αλλά πολυτελή στο εσωτερικό, με διακοσμητικά έργα κεραμιδίων.Ένα άλλο χαρακτηριστικό των ανακτόρων είναι τα επισμαλτωμένα πλακάκια τα οποία σηματίζουν περίπλοκα γεωμετρικά σχήματα.Αυτά επενδύουν τα χαμηλότερα τείχη με ζωντανά χρώματα.
Αξιοθαύμαστοι είναι επίσης οι καταπράσινοι και όμορφα περιποιημένοι κήποι.Τέλεια διαμορφωμένοι,τριαντάφυλλα και λεύκες ευθυγραμμίζουν τους πεζόδρομους και τα συντριβάνια αναβλύζουν από την πληθώρα των φυτών.Οι κήποι είναι ατελείωτοι και προσφέρουν υπέροχη θέα στη πόλη της Γρανάδας.Ένα τρίωρο σίγουρα μείναμε για να περιηγηθούμε αν όχι σε όλους ,αλλά στους περισσότερους χώρους του παλατιού.
Φύγαμε αφού άρχισε να πέφτει ο ήλιος και πάμε στο κέντρο της Γρανάδας.Η πόλη τώρα αρχίζει να ζωντανεύει.Έχει πολλά σοκάκια και ωραίες πλατείες με πολλές καφετέριες και εστιατόρια,που όσο περνάει η ώρα και σκοτεινιάζει μαζεύουν πολύ κόσμο.Όμορφα είναι και ο κόσμος διασκεδάζει.Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά στα σοκάκια και στους πεζόδρομους αργά πια επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ
Το πρωί στις 8 ξεκινάμε για το Γιβραλτάρ.Πριν όμως κάναμε κάποιες στάσεις στα ξακουστά
Λευκά χωριά που βρίσκονται διάσπαρτα στους λόφους στη νότια Ισπανία.
Τα άσπρα ασβεστωμένα σπίτια είναι το χαρακτηριστικό όλων αυτών των χωριών της Ανδαλουσίας.
Στα ισπανικά λέγονται Pueblos Blancos. Πρώτη στάση λοιπόν στο Σετενίλ ντε λας Μποντέγκας (
Setenil de las Bodegas).Είναι μια μικρή πόλη 3000 κατοίκων χτισμένη στις δύο πλευρές ενός
μικρού ποταμού,του Rio Trejo,ο οποίος διασχίζει ένα μικρό φαράγγι.
Στη μια πλευρά του φαραγγιού υπάρχει ένας τεράστιος βράχος.Εκεί ορισμένοι από τους κατοίκους,
για να κατασκευάσουν τα σπίτια τους ,χρησιμοποίησαν σπηλιές ή κοιλώματα του βράχου και
έχτισαν τους εξωτερικούς τοίχους των σπιτιών τους ή των καταστημάτων τους,που αυτά αποτελούν
το κυριότερο αξιοθέατο της πόλης.Η θέα είναι φανταστική, ενώ τα σοκάκια με τον επιβλητικό βράχο
από πάνω κόβουν την ανάσα.Ξεχωριστές και πρωτόγνωρες εικόνες.Κάναμε τη βόλτα μας δίπλα
στο ποτάμι και κάτω από το βράχο,και αφού γευτήκαμε άκρως παραδοσιακό πρωινό της περιοχής,
φρυγανισμένες φέτες ψωμιού ραντισμένες με ελαιόλαδο,τριμμένη φρέσκια ντομάτα ,χαμόν και κομμάτια
τυριού,ξεκινήσαμε για την επόμενη γραφική πόλη που βρίσκεται πολύ κοντά στη Ρόντα.
Ανήκει και αυτή στα περίφημα Λευκά χωριά της Ισπανίας και είναι μια μεσαιωνική πόλη γεμάτη ιστορία
και μαγικές εικόνες.
Η Ronda είναι μία ορεινή πόλη,χτισμένη σε υψόμετρο 750 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της
θάλασσας και πάνω από το εντυπωσιακό φαράγγι El Tajo, με βάθος 100 μέτρα.
Το φαράγγι που είναι και το κόσμημα της πόλης διασχίζεται από το ποταμό Rio Guadalevin
χωρίζοντας την πόλη σε δύο μέρη.
Εξίσου διάσημη με το φαράγγι είναι η πέτρινη γέφυρα Puente Nuevo που χτίστηκε το 1788 με
μήκος 70 μέτρα και συνδέει την παλιά μαυριτανική συνοικία με το νεότερο τμήμα της πόλης.
Από τη γέφυρα η θέα του φαραγγιού αλλά και του ποταμού είναι εκπληκτική.
Οι εντυπωσιακοί βραχώδεις σχηματισμοί και οι απότομοι γκρεμοί καθώς και τα παραδοσιακά κτίρια
στο χείλος του γκρεμού δημιουργούν ένα αίσθημα δέους.
Επίσης η Ρόντα θεωρείται η γενέτειρα της σύγχρονης ισπανικής ταυρομαχίας.Εκεί βρίσκεται ίσως η αρχαιότερη αρένα των ταυρομάχων, η Plaza de Toros που κατασκευάστηκε το 1785 και αποτελεί ένα κομψό ,στρογγυλό αρχιτεκτόνημα.Μέσα σε αυτό υπάρχει και το μουσείο Ταυρομαχίας και συλλογή από πυροβόλα όπλα αντίκες.
Η επίσκεψη σε όλο το χώρο είναι ακόμα μια ξεχωριστή εμπειρία.Αφού κάναμε μια βόλτα και στο όμορφο κέντρο της πόλης με τα γραφικά σοκάκια.
Αναχωρούμε για το Γιβραλτάρ που απέχει 130 χ.λ.μ.Φτάνοντας στο Γιβραλτάρ είδαμε το βράχο, λουσμένο σε ένα υπέρλαμπρο ήλιο με λίγα σύννεφα να ζωγραφίζουν πιο έντονα το περίγραμμα του.Ο βράχος έχει ύψος 424μ.Στην πραγματικότητα το Γιβραλτάρ είναι μια μικρή βραχώδης χερσόνησος έκτασης 6,8 τ.χ.λ.στο νότιο μέρος της Ανδαλουσίας και αποτελεί Βρετανικό έδαφος.Στο στενό του Γιβραλτάρ, ενώνονται η Μεσόγειος Θάλασσα με τον Ατλαντικό ωκεανό.
Πάρκινγκ στη πλευρά της Ισπανίας ακριβώς δίπλα στο τελωνείο. Περάσαμε στη χώρα με τα πόδια αφού πρώτα στο τελωνείο έγινε ένας τυπικός έλεγχος των ταυτοτήτων.Θα μπορούσαμε βέβαια και με το αυτοκίνητο και να παρκάρουμε ακριβώς στο τελεφερίκ, άλλα φοβηθήκαμε την κίνηση και τις καθυστερήσεις που τελικά δεν είχε καθόλου ,ίσως λόγω της ημέρας Κυριακής.
Η διαδρομή από τα σύνορα στο κέντρο είναι περίπου 20 λεπτά.Μπαίνοντας στη χώρα πρώτα πρώτα συναντήσαμε το αεροδρόμιο του Γιβραλτάρ που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση ,αφού η μεγάλη λεωφόρος που συνδέει τα χερσαία σύνορα του Γιβραλτάρ με την Ισπανία ,διασχίζει τον διάδρομο του αεροδρομίου.
Πλησιάζοντας στο κέντρο όλα θυμίζουν Αγγλία.Οι δρόμοι ,οι κλασικοί κόκκινοι τηλεφωνικοί θάλαμοι,οι συναλλαγές ,(οι τιμές είναι πρώτα στη λίρα και μετά στο ευρώ).Στο κέντρο επικρατεί πολύ ερημιά, με τα καταστήματα (λόγω Κυριακής) δυστυχώς κλειστά,γιατί είχαν καλές τιμές εξαιτίας του αφορολόγητου.Ευτυχώς όμως υπήρχε μια πιτσαρία ανοιχτή όπου καθίσαμε να ξεκουραστούμε για να συνεχίσουμε μετά προς το τελεφερίκ και να ανεβούμε με αυτό στο λόφο.
Η διαδρομή του τελεφερίκ που διανύει μια απόσταση 412 μέτρων είναι ξεχωριστή.Φτάνοντας στο υψηλότερο σημείο του βράχου αισθάνεσαι στην κορυφή του κόσμου με πανοραμική θέα Ευρώπης και Αφρικής.Η θέα είναι μοναδική.
Όπως μοναδικη είναι και η εμπειρία με τους μακάκους τους μοναδικούς πιθήκους που ζουν εκεί.Είναι χαριτωμένοι και ξεπετάγονται από παντού.Παρόλου που είναι εξοικειωμένοι με τους τουρίστες μερικές φορές γίνονται επιθετικοί.Δεν φοβούνται τίποτα.Αγαπούν τις γυναικείες τσάντες και τις πλαστικές σακούλες που όταν βρουν ευκαιρία αρπάζουν ότι βρουν.Το ζήσαμε και αυτό, αφού μας έκλεψαν μέσα από τη μισάνοιχτη τσάντα ,κρεμασμένη στον ώμο, μια μάσκα.Όχι και τόσο διασκεδαστικό.Επίσης έμαθαν να στέκονται μπροστά στους φωτογραφικούς φακούς και να ποζάρουν σε μια φωτογραφία.Είναι συγκλονιστικοί.Ο μύθος μάλιστα λέει ,ότι όσο υπάρχουν εκεί οι πίθηκοι,η περιοχή θα μένει στα χέρια των Βρετανών. Όταν φύγουν, θα φύγουν και οι Βρετανοί από το Γιβραλταρ.
Μετά από τις διαφορετικές αυτές εμπειρίες χαιρετάμε το Γιβραλτάρ και πάμε να διανυκτερεύσουμε στην κοντινή πόλη Χερέθ Ντε Λα Φροντέρα. Η Χέρεθ είναι γνωστή για το ποτό σέρι, το οποίο παράγεται στην πόλη. Το Tio Pepe είναι είναι το πιο διάσημο σέρι της εταιρείας ,όπου όλη η πόλη είναι γεμάτη με το λογότυπό της και με πινακίδες που οδηγούν στο οινοποιείο.Κάναμε λοιπόν,μια βόλτα στο κέντρο της πόλης, το οποίο φαίνεται πανέμορφο με αρκετο κόσμο.
ΔΕΥΤΕΡΑ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Πιο χαλαρά σήμερα καθότι κουρασμένοι από τη χθεσινή μέρα αποφασίσαμε να πάμε για μπάνιο
στον Ατλαντικό ωκεανό στη παραλιακή πόλη Ρότα.
Πήγαμε στην παραλία Punta Candor που είχε πολύ μεγάλο χώρο στάθμευσης,
πριν από τους αμμόλοφους και τη γύρω βλάστηση που έπρεπε να διασχίσεις για να φτάσεις στη
θάλασσα.Η Playa de Punta Candor είναι μια παραλία ενάμιση χιλιομέτρου με ψιλή χρυσή άμμο.
Έχει αρκετό αέρα,η θάλασσα είναι ρηχή,τα νερά της όχι και τόσο λαχταριστά με μέτρια κύματα.
Κολυμπήσαμε πολύ επιφυλακτικά χωρίς να ανοιχτούμε πολύ βαθιά, για σιγουριά.
Είναι Ατλαντικός ωκεανός και όχι Μεσόγειος.
Στη παραλία υπάρχει και το ομώνυμο beach bar που είναι ένα μείγμα ανάμεσα σε μπαρ,
εστιατόριο και καφετέρια.Είναι πολύ όμορφο με ωραία μουσική και διαθέτει δωρεάν ομπρέλες
και ξαπλώστρες,αρκεί να πάρεις κάτι να φας ή να πιεις.
Το μενού του βασίζεται στην ισπανική κουζίνα, και εκεί που το απολαμβάναμε, κοιτάμε προς
τη θάλασσα και αυτή είχε υποχωρήσει.Η παραλία έχει γεμίσει βράχια.
Ήταν εντυπωσιακό το θέαμα.Εκεί που πριν κολυμπούσες,τωρα μπορείς να περπατήσεις.
Είδαμε με λίγα λόγια το φαινόμενο της παλίρροιας,και συγκεκριμένα της άμπωτης που
είναι αποτέλεσμα της παλίρροιας όπου έχουμε πτώση της στάθμης του νερού της θάλασσας.
Σε αυτό το διαφορετικό πια τοπίο είδαμε και το εντυπωσιακό ηλιοβασίλεμα και αναχωρήσαμε
γεμάτοι με καινούργιες εικόνες.
Πάμε Σεβίλλη που απέχει 100 χ.λ.μ.
Αργά το βράδυ καταφέραμε να πάμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.Δεν έχει καθόλου κόσμο παρά μόνο λίγο,στο σύμβολο της πόλης στο Metropol Parasol, γνωστό και Setas de Sevilla, που βρίσκεται στη κεντρική πλατεία(Plaza de la Encarnacion),ενώ εκτείνεται και στεγάζει την Plaza Mayor.Το Metropol Parasol αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες ξύλινες κατασκευές στον κόσμο.
Η κατασκευή του αποτελείται από έξι “ομπρέλες”στο σχήμα γιγαντιαίων μανιταριών,έχει ύψος 26 μέτρα με διαστάσεις 150 x 70 μέτρα και διαθέτει 4 ορόφους με τους τελευταίους να προσφέρουν πανοραμική θέα στην πόλη.Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες μιας και δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα περισσότερο λόγω της περασμένης ώρας και συνεχίζουμε τη βόλτα μας στη μποέμικη συνοικία Santa Cruz.Η συνοικία αυτή αποτελείται από ένα λαβύρινθο από μικρά πλακόστρωτα στενά.Είναι πολύ όμορφα αλλά έχει πολύ ζέστη και υγρασία και η βόλτα γίνεται κουραστική.Έτσι φύγαμε από τη Σεβίλλη χωρίς να επισκεφτούμε κάποια άλλα βασικά αξιοθέατα.
ΤΡΙΤΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Επόμενος προορισμός Πορτογαλία.Πρωινό και ξεκινάμε για Λισαβόνα που απέχει 430 χλμ.
από τη Σεβίλλη.Πρώτη στάση στη πόλη Αλμάδα που ανήκει στην περιοχή της Λισαβόνας.
Από μακριά είδαμε να δεσπόζει το άγαλμα του Χριστού που βρίσκεται στην όχθη του ποταμού Τάγου
πάνω σε λόφο.Κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί,που είναι μια ωραία τοποθεσία με δωρεάν πάρκινγκ
μέσα στο χώρο.Ο Χριστός-βασιλιάς, είναι ένα τεράστιο άγαλμα που κοιτάζει τη Λισαβόνα.
,
Το επιβλητικό άγαλμα είναι τοποθετημένο πάνω σε ένα πανύψηλο βάθρο,που στο εσωτερικό του βρίσκεται μια βιβλιοθήκη,παρεκκλήσια αφιερωμένα στη Παναγία και τον Ιησού καθώς και λείψανα Αγίων της Καθολικής Εκκλησίας.Το Εθνικό Μνημείο Κρίστο Ρέι είναι ένα αντίγραφο σε μικρογραφία του Χριστού Λυτρωτή στο Ρίο ντε Τζανέιρο της Βραζιλίας. Δεν παύει όμως να είναι ένα εντυπωσιακό μνημείο που από τη βάση του η θέα προς την πόλη της Λισαβόνας και την κρεμαστή γέφυρα είναι εκπληκτική.Η γέφυρα της 25ης Απριλίου είναι μια γιγαντιαία ατσάλινη κρεμαστή γέφυρα που συνδέει την Λισαβόνα με τη Αλμάντα.Είναι η 21η μακρύτερη γέφυρα στον κόσμο.Είναι πολύ εντυπωσιακή,με επίσης καταπληκτική θέα κάτω στον ποταμό την ώρα που τη διασχίζαμε.
Από εκεί πάμε στο Cabo da Roca στο ανεμοδαρμένο ακρωτήρι που βρίσκεται το δυτικότερο άκρο της Ευρώπης.Το ακρωτήρι είναι τουριστικός επισκέψιμος χώρος, με άγρια ομορφιά καθώς βρέχεται από τον Ατλαντικό Ωκεανό. Στην άκρη αυτού του ακρωτηρίου στέκει σε περίοπτη θέση ο ομώνυμος τεράστιος φάρος.Το τοπίο είναι επιβλητικό καθώς ένας απότομος γκρεμός πάνω από 150 μέτρα βάθος προσφέρει θέα που κόβει την ανάσα.Το ίδιο και τα ασταμάτητα κύματα του Ατλαντικού που σκάνε απότομα πάνω στα όμορφα λαξευμένα βράχια.Τοπίο για εντυπωσιακές φωτογραφίες αλλά με προσοχή στο γκρεμό.
Επόμενη στάση στη Σίντρα.Πριν μπούμε στο ιστορικό κέντρο της πόλης, επιχειρήσαμε να πάμε
στο λόφο που βρίσκεται το πάρκο Pena(Palacio de Pena),που έχει συμπεριληφθεί στη λίστα
Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO και θεωρείται ένα από τα Επτά Θαύματα της
Πορτογαλίας.Επειδή βρίσκεται μέσα στο δάσος οι φύλακες δεν μας επέτρεψαν να πλησιάσουμε
γιατί υπήρχε κίνδυνος πυρκαγιάς λόγω καύσωνα,και δυνατούς ανέμους.Κρίμα που δεν μας δόθηκε
αυτή η ευκαιρία.Απογοητευμένοι πάμε στο κέντρο της Σίντρα που είναι και αυτό πολύ όμορφο και με
πολλούς τουρίστες.Τα υπέροχα πλακόστρωτα στενά της παλιάς πόλης, σε συνδυασμό με τα
πολύχρωμα αρχοντικά σπίτια, μας αποζημίωσαν με το παραπάνω.
Η επίσης πλακόστρωτη πλατεία μπροστά από το παλάτι της πόλης είναι γεμάτη με καταστήματα και καφετέριες.Εκεί δοκιμάσαμε και τα περίφημα pasteis de nata τα πορτογαλικά ταρτάκια που ήταν εξαιρετικά.Και μετά από αυτή την τέλεια απόλαυση συνεχίσαμε για τη Λισαβόνα.
Απόγευμα πια,πάμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης.Όλα δείχνουν ότι είναι μια υπέροχη και ζωντανή πόλη.Ξεκινήσαμε τη βόλτα μας από τη εντυπωσιακή προβλήτα, στις όχθες του ποταμού Τάγου, με θέα στο άγαλμα του Χριστού στην απέναντι όχθη και τη περίφημη κρεμαστή κόκκινη γέφυρα. Εκεί ακριβώς βρίσκεται και η τεράστια πλατεία Praca do Comercio(νέα ονομασία ,αρχικά ονομαζόταν Terreiro do Paco) με πάρα πολύ κόσμο και γεμάτη από καφέ και εστιατόρια.Στην πλατεία ξεχωρίζει επίσης η επιβλητική Αψίδα Rua Augusta που κοσμείται με αγάλματα διάσημων προσωπικοτήτων και είναι η είσοδος προς την κεντρική πεζοδρομημένη οδό της Baixa,γεμάτη με καταστήματα και καφετέριες.
Βρισκόμαστε στην καρδιά της πόλης και περπατώντας στον πεζόδρομο της Baixa φτάνουμε στο Elevador de Santa Justa,ένα σιδερένιο ανελκυστήρα ,που αποτελεί τοπόσημο της πόλης και κατασκευάστηκε γύρω στο 1900,προκειμένου να συνδέσει την Baixa με το Bairro Alto.Σήμερα λειτουργεί περισσότερο ως τουριστικό αξιοθέατο για την υπέροχη θέα που διαθέτει στην πόλη. Για να ανέβεις πρέπει να περιμένεις στην ουρά, πράγμα που δεν κάναμε γιατΊ είχε περάσει αρκετά η ώρα.Ακόμα, ένα άλλο από τα πιο εντυπωσιακά τουριστικά στοιχεία της πόλης είναι τα κίτρινα τραμ,μια απο τις πιο αντιπροσωπευτικές εικόνες της Λισαβόνας καθώς βρίσκονται παντού.
Αργα, επιστρέψαμε στη κεντρική πλατεία όπου εκεί δειπνήσαμε σε ένα από τα πολλά εστιατόρια.Τα υπόλοιπα αξιοθέατα τα αφήσαμε για την επόμενη μέρα.
ΤΕΤΑΡΤΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Ξεκούραστοι πάμε να γνωρίσουμε καλύτερα την πόλη της Λισαβόνας.Αν και πρωί έχει πολύ ζέστη.Ξεκινήσαμε από το Μνημείο των Αποκαλύψεων κατευθύνοντας προς το Πύργο του Μπελέμ.Το Μνημείο των Αποκαλύψεων βρίσκεται στις εκβολές του ποταμού Τάγου και λέγεται ότι από κει ξεκινούσαν τα θαλασσινά τους ταξίδια και τις εξερευνήσεις οι Πορτογάλοι θαλασσοπόροι.Το μνημείο έχει ύψος 52 μέτρα και στις δύο πλευρές υπάρχουν 33 πέτρινα αγάλματα των Πορτογάλων εξερευνητών,χαρτογράφων,καλλιτεχνών, επιστημόνων και ιεραποστόλων ,που συνδέονται με την Εποχή των Ανακαλύψεων.
Είναι τεράστιο και πολύ εντυπωσιακό!
Με τα πόδια απολαμβάνοντας το περίπατο στις εκβολές του ποταμού φτάσαμε στο Πύργο Belem,το πρώτο αναγνωρίσιμο κτίριο στην είσοδο του λιμανιού από τον Ατλαντικό για όσους επέστρεφαν στην πατρίδα.Ο Πύργος Belem είναι μνημείο Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO και στέκεται εδώ ήδη από το 1520, προστατεύοντας την είσοδο του λιμανιού και επιτηρώντας τον Τάγο από τα 35 μέτρα ύψος του.Πρόκειται για ένα κάστρο ,χτισμένο πάνω στην άμμο,με τις πολεμίστρες να βρίσκονται ακόμη και στο επίπεδο της θάλασσας.Αν και μικρό είναι ένα πανέμορφο κάστρο.Το εσωτερικό του είναι επισκέψιμο αλλά και εδώ έχει ουρά.
Περιπλανηθήκαμε στην γύρω περιοχή και καθώς η θερμοκρασία ανεβαίνει πάμε για μια βόλτα με το εναέριο τελεφερίκ της πόλης.Το τελεφερίκ έχει δύο σταθμούς ,τον βόρειο και τον νότιο σταθμο.Η μια πλευρά είναι μια περιοχή με πολλά εστιατόρια και η άλλη είναι κοντά στο ωκεανάριο.Η βόλτα διαρκεί 8 με 12 λεπτά σε μια διαδρομή 1230 μέτρων,αιωρούμενη πάνω από τον ποταμό Τάγο σε ύψος 30 μέτρων.Προσφέρει μια καταπληκτική πανοραμική θέα ολόκληρη της περιοχής του εθνικού πάρκου και των ευρύτερων εκβολών.Η αίσθηση είναι μοναδική αλλά η ζέστη ανυπόφορη.Γι αυτό φεύγουμε από το κέντρο και πάμε σ’ένα μεγάλο εμπορικό κέντρο δίπλα στο στάδιο da Luz μέχρι να πέσει λίγο ο ήλιος και η θερμοκρασία, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε πιο ευχάριστα τη βόλτα μας και πάλι στο κέντρο.
Αργά το απόγευμα επιστρέφουμε στο κέντρο και συνεχίζουμε τη βόλτα μας στο ανηφορικά δρομάκια και τις γραφικές γειτονιές με προορισμό το Κάστρο του Αγίου Γεωργίου,με την απίστευτη ,360 πανοραμική θέα όλης της πόλης, του Τάγου και του απέραντου ωκεανού.Σταθήκαμε όμως άτυχοι και δεν προλάβαμε να μπούμε μέσα στο κάστρο για να θαυμάσουμε τα παραπάνω. Όταν φτάσαμε λίγο μετά τις 8μ.μ. οι πύλη ήταν κλειστή.Δεν επιτρέπεται η είσοδος γιατί το κάστρο κλείνει στις 9.Έτσι απογοητευμένοι επιστρέψαμε στη κεντρική πλατεία για το τελευταίο δείπνο στη Λισαβόνα.
ΠΕΜΠΤΗ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Αφήνουμε τη Λισαβόνα και πάμε στο Πόρτο(350 χ.λ.μ.)Ωραία διαδρομή με πολλά δάση και η εθνική είναι καλή χωρίς ιδιαίτερη κίνηση.
Τακτοποιηθήκαμε στο ξενοδοχείο και πάμε βόλτα στη πόλη.Η πρώτη εντύπωση είναι καταπληκτική.Το Πόρτο είναι χτισμένο αμφιθεατρικά. Η παλιά πόλη αποτελεί την καρδιά της πόλης και είναι ιδανική για βόλτες, με πανέμορφα κτίρια διακοσμημένα με πολύχρωμα πλακάκια και λιθόστρωτα ,επικλινή δρομάκια.Παντού υπάρχουν όμορφα μαγαζάκια και έχει πολύ κόσμο.Ένα μαγαζί που μας έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν το μαγαζί που πουλούσε τις πιο designάτες κονσέρβες με ψάρια και θαλασσινά.Ένα πολύχρωμο κατάστημα που πουλάει μόνο κονσέρβες.
Ανηφορίζοντας φτάσαμε στο σιδηροδρομικό σταθμό Sao Bento, που είναι ένα κόσμημα από μόνος του.Ο εσωτερικός του χώρος είναι διακοσμημένος με γαλάζια και λευκά πλακάκια με σχέδια ,τα οποία απεικονίζουν σκηνές από μάχες και την ιστορία των μεταφορών.Περάσαμε και από το βιβλιοπωλείο Livraria Lello που είναι ένα από τα πιο δημοφιλή στον κόσμο.
Έγινε διάσημο για την πανέμορφη εσωτερική διακόσμηση και την περίτεχνη εσωτερική σκάλα που συνδέει το ισόγειο με τον πρώτο όροφο. Επίσης έγινε ακόμα περισσότερο γνωστό παγκοσμίως ως το βιβλιοπωλείο του Harry Potter, καθώς ενέπνευσε τη συγγραφέα του βιβλίου J.K. Rowling για τη βιβλιοθήκη του Hogwarts.Το εισιτήριο για να το επισκεφτείς είναι 5 ευρώ τα οποία εξαργυρώνονται αν αγοράσεις κάτι,και ειναι καλυτερα να προμηθευτεί κάποιος νωρίτερα γιατί έχει πολύ κόσμο και τεράστια αναμονή.Εμείς το είδαμε μόνο εξωτερικά γιατί δεν μπορούσαμε να φανταστούμε ότι για να μπεις σ ένα βιβλιοπωλείο θα έχει τόσο κόσμο! Σε απόσταση αναπνοής από το βιβλιοπωλείο βρίσκονται οι ναοί Igreja do Carmo και Igreja dos Carmelitas από τους οποίους τους είδαμε μόνο εξωτερικά ,όπως επίσης και το ναό του Sao Francisco που είναι χτισμένος στις όχθες του ποταμού Douro και με πολύ ωραία θέα τόσο στο ποτάμι όσο και στην απέναντι, πολύ όμορφη πόλη Βίλα Νόβα ντε Γκάια.Καθώς όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο λιμάνι του Πόρτο κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί.Το Πόρτο συνδέεται με τη Vila Nova de Gaia με 6 γέφυρες.Η πιο εντυπωσιακή από όλες είναι η σιδερένια γέφυρα Ponte Dom Luis.Το κάτω μέρος της γέφυρας είναι δρόμος που περνάνε αυτοκίνητα και πεζοί , ενώ το πάνω μέρος της είναι για το μετρό και τους πεζούς.
Η διώροφη αυτή γέφυρα χτίστηκε τον 19ο αιώνα και είναι ένα από τα ορόσημα της πόλης.Πάνω στη γέφυρα έχει πολλούς τουρίστες που προσπαθούν να βγάλουν φωτογραφίες με την φανταστική θέα στο ποτάμι που είναι γεμάτο με καραβάκια αλλά και τα χαρακτηριστικά ξύλινα πλοιάρια (barcos rabelos),στην γραφική Gaia,στα γραφικά σπίτια με τις όμορφες προσόψεις και τις κεραμοσκεπές, και το καταπληκτικό παραποτάμιο δρόμο Cais da Ribeira. Κατεβαίνοντας από τη γέφυρα βρεθήκαμε στη Ριμπέιρα που είναι η ψυχή του Πόρτο και έχει ανακηρυχθεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Η Ribeira είναι γεμάτη με αμέτρητα εστιατόρια ,μπαρ και καφέ με χιλιάδες κόσμο,και με πολλούς καλλιτέχνες του δρόμου που δίνουν τις δικές του ξεχωριστές παραστάσεις.Εν ολίγοις είναι το τέλειο σημείο για μια ωραία βόλτα, δίπλα στο ποτάμι απολαμβάνοντας τη θέα στη γέφυρα Dom Luis και τη Vila Nova da Gaia με τα φωτισμένα κελάρια και να απολαυσεις επίσης μερικά από τα νόστιμα τυπικά πιάτα της Πορτογαλίας.Η ατμόσφαιρα είναι μοναδική και κρίμα που δεν είχαμε περισσότερο χρόνο να μείνουμε 1-2 μέρες παραπάνω.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022 Φεύγουμε από το Πόρτο εντυπωσιασμένοι και πάμε πάλι στην Ισπανία, στο Μπιλμπάο
που απέχει 600 χ.λ.μ. Πριν φτάσουμε στην πόλη κάναμε μια στάση στο σπήλαιο της Αλταμίρα.
Το σπήλαιο βρίσκεται ανάμεσα σε λόφους, σε μια καταπράσινη περιοχή και ανακαλύφθηκε τυχαία
από ένα βοσκό το 1868 και περιέχει σημαντικές προϊστορικές σπηλαιογραφίες.
Επειδή οι υδρατμοί που εκπέμπει το ανθρώπινο σώμα μπορούν να βλάψουν τα σχέδια,
το αυθεντικό σπήλαιο έκλεισε για το κοινό και κατασκευάστηκε ένα όμοιο,
πιστή αναπαράσταση του αυθεντικού. Αυτό επισκεφτήκαμε ανά ομάδες και με
ξεναγό με το εισιτήριο της εισόδου.Τα σκίτσα τα οποία απεικονίζουν βούβαλους,ελάφια και άλογα
ακίνητα ή σε κίνηση και σκηνές κυνηγιού είναι ξεχωριστά.Πολύ ιδιαίτερο και αρκετά ενδιαφέρον.
Συνεχίζουμε για Μπιλμπάο άλλα 130 χ.λ.μ.Φτάσαμε απόγευμα και πάμε κατευθείαν στο κέντρο.
Στην περιοχή μυρίζει πολύ έντονα καπνό από τις γύρω φωτιές που πλήττουν τη χώρα.Δεν γνωρίζω αν είναι και αυτός ο λόγος που η πόλη είναι εντελώς άδεια..Είναι μια έρημη πόλη!Κάναμε βόλτα δίπλα στο ποτάμι σχεδόν μόνοι μας και φτάσαμε στο μουσείο Guggenheim. Στους εξωτερικούς χώρους του έχουν τοποθετηθεί έργα σημαντικών εικαστικών καλλιτεχνών όπως για παράδειγμα η τεράστια αράχνη Maman,το γλυπτό από ατσάλι και μάρμαρο που υποδέχεται τους επισκέπτες του Guggenheim,και το επίσης πρωτότυπο γλυπτό Puppy που πρόκειται για ένα κουτάβι με ύψος περίπου 13μ. πλήρως καλυμμένο με λουλούδια.Είναι πολύ όμορφος και πολύ επιβλητικός σκύλος,σήμα κατατεθέν του Μπιλμπάο.Έτσι κλείσαμε και με το Μπιλμπάο και ετοιμαζόμαστε για τον επόμενο προορισμό μας.
ΣΑΒΒΑΤΟ 16 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για Ανδόρα,άλλα 600 χ.λ.μ.Περάσαμε πάλι από την Ισπανία ,
μπήκαμε στη Γαλλία και φτάσαμε στην Ανδόρα.Όσο πλησιάζουμε στην Ανδόρα η διαδρομή
είναι μαγευτική.Βουνά,δάση όμορφα χωριά, πολύ ξεχωριστά τοπία.
Η Ανδόρα λοιπόν είναι μια μικρή χώρα στα ανατολικά Πυρηναία βουνά μεταξύ Γαλλίας και Ισπανίας.
Αρχικά πήγαμε σε ένα μικρό χωριό στο El Tarter που είναι και το ξενοδοχείο που θα μείνουμε.Είναι ένα πανέμορφο χωριό, άκρως τουριστικό με πολλά σαλέ ,εστιατόρια και μπαρ κυριολεκτικά μέσα στη φύση.Είναι ο απόλυτος προορισμός για σκι το χειμώνα με ατελείωτες πίστες και για πεζοπορίες το καλοκαίρι με υπέροχα μονοπάτια.Τα πάντα είναι πολύ καθαρά και πολύ οργανωμένα.Το ίδιο ισχύει και στην πρωτευουσα της χώρας στην Ανδόρα Λα Βέγια,που είναι μια πόλη αρκετά μικρή αλλά προσφέρει έναν πολυσύχναστο κεντρικό πεζόδρομο με πολλά καταστήματα και εστιατόρια.Η Ανδόρα φημίζεται επίσης για το ατελείωτο shopping εξαιτίας της ανύπαρκτης φορολογίας των προϊόντων.Αυτό βέβαια ισχύει περισσότερο για τα αρώματα ,τα τσιγάρα και το αλκοόλ και όχι τόσο για τα υπόλοιπα προϊόντα και άλλα διεθνή brands.
Στην καρδιά της Ανδόρα la Vella βρίσκεται και το τεράστιο Thermoludic Caldea,το μεγαλύτερο συγκρότημα λουτρών της Ευρώπης ,με τον υπέροχο πύργο γυάλινης πυραμίδας.Είναι πολύ όμορφα να περπατάς στο κέντρο της πόλης γιατί έχει μια απίστευτη θέα στα γύρω βουνά που την περιβάλλουν.Την απολαύσαμε την βόλτα μας στο κέντρο της πόλης που ήταν πολύ ζωντανή μέχρι αργά ,σε αντίθεση με το χωριό που διανυκτερευσαμε που το βράδυ ήταν νέκρα.
ΚΥΡΙΑΚΗ 17 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Φεύγουμε από την Ανδόρα, διασχίζοντας τα Πυρηναία όρη που ήταν πανέμορφη διαδρομή,
μπήκαμε για λίγα χιλιόμετρα στη Γαλλία σε επαρχιακό δρόμο με όμορφα χωριά και ξανα πάμε Ισπανία,
για να επισκεφτούμε το μουσείο του Νταλι που βρίσκεται στη γενέτειρα του στη πόλη Figueres της
Ισπανίας.Η Figueres είναι μια μικρή και ήσυχη πόλη.Έχει πολύ ζέστη και χωρίς καθυστέρηση πάμε
κατευθείαν στο μουσείο.
Το κτίριο εντυπωσιάζει ήδη από έξω, με τον κόκκινο τοίχο με τα αυγά στην κορυφή που σε
προδιαθέτουν για το τι θα αντικρίσεις.Δεν έχει πολύ αναμονή ,οπότε βγάλαμε εισιτήρια επιτόπου
και μπήκαμε σχεδόν αμέσως.Είναι τεράστιο και πολύ ξεχωριστό.
Στις 22 αίθουσές του υπάρχουν πάνω από 1500 γλυπτά ,πίνακες,φωτογραφίες,σχέδια,σκίτσα και πολλά άλλα ,τα οποία καλύπτουν όλες τις καλλιτεχνικές εκφάνσεις του Νταλί αλλά και τις σουρεαλιστικές δημιουργίες του.Το μουσείο, είναι πραγματικά μια μοναδική θεατρική σουρεαλιστική εμπειρία που γεννά διαφορετικές εντυπώσεις και συναισθήματα.Άρεσε πολύ σε όλους μας.Φύγαμε με δυσκολία και πολύ ενθουσιασμένοι. Συνεχίζουμε το ταξίδι μας αφήνωντας πια οριστικά την Ισπανία και πάμε στη Γαλλία στο Μονπελιέ.
Οι δρόμοι στη Γαλλία έχουν αρκετή κίνηση.Φτάσαμε απόγευμα στο Μονπελιέ
και ξεκινήσαμε τη βόλτα μας, από το πάρκο της Place Royale du Peyrou.
Το πάρκο βρίσκεται σε ψηλό σημείο ,είναι γεμάτο από δέντρα,μικρούς χώρους με γρασίδι και μια
τεχνητή λιμνούλα.Στο άκρο του βρίσκεται το υδραγωγείο Saint-Clement και ο όμορφος πύργος νερού
Chateau dΈua από όπου έχει πολύ ωραία θέα.Απέναντι ακριβώς από την είσοδο του πάρκου
βρίσκεται και η Αψίδα του Θριάμβου που είναι και η είσοδος στην παλιά πόλη.
Περιπλανηθήκαμε στα σοκάκια της πόλης που ξεφυτρώνουν χαριτωμένα μπιστρό,κρεπερί καφετέριες
και μπυραρίες και φτάσαμε στην κεντρική πλατεία του Μονπελιέ την Place de la Comedie
που είναι η καρδιά της πόλης.Πρόκειται για μια μεγάλη πλατεία που κοσμείται από υπέροχα κτίρια,
μεταξύ και αυτό της όπερας.
Είναι γεμάτη από καφέ και εστιατόρια και έχει πολύ κόσμο που απολαμβάνει την απογευματινή,κυριακάτικη βόλτα του.Συνέχεια της πλατείας υπάρχει και ένας μεγάλος πεζόδρομος Esplanade Charles de Gaulle, γεμάτος από δέντρα συντριβάνια , που προσθέτει ακόμα μια ομορφιά στο γύρω χώρο.Αν και έχει πολύ κόσμο παντού η βόλτα είναι χαλαρωτική και ήρεμη.
ΔΕΥΤΕΡΑ 18 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Σήμερα ξεκινήσαμε για Κάννες που θα μείνουμε τρεις ημέρες για να επισκεφτούμε το Μονακό
και την Νίκαια μιας και βρίσκονται σε κοντινή απόσταση και μπορούμε να πηγαινοερχόμαστε.
Πριν κάναμε στάση σε ένα εκπτωτικό χωριό McArthur για μερικά ψώνια (δεν ήταν πολύ ενδιαφέρον)
και μετά συνεχίσαμε για Κάννες.
Φτάσαμε νωρίς το απόγευμα και πάμε να επισκεφτούμε το θρυλικό παραθαλάσσιο θέρετρο.Έχει πολύ κόσμο και πολύ ζέστη. Ένα από τα μεγαλύτερα αξιοθέατα είναι η λεωφόρος La Croisette.Η λεωφόρος με τους φοίνικες βλέπει τη Μεσόγειο από τη μια πλευρά και είναι γεμάτη από κορυφαία ξενοδοχεία ,πολυτελείς βίλες και πολυτελείς μπουτίκ.Κατά μήκος της παραλίας υπάρχουν θαυμάσιες καφετέριες με ιδιωτικές παραλίες στην αμμώδη ακτή.Ο παραλιακός περίπατος όμορφος είναι χωρίς όμως κάτι ιδιαίτερο.Στο τέλος της λεωφόρου συναντήσαμε και το παλάτι των Φεστιβάλ και Συνεδριών,όπου φιλοξενεί το Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών.Το κτίριο εξωτερικά δεν είναι εντυπωσιακό. Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι μόνο το κόκκινο χαλί στα σκαλοπάτια,που δεν επιτρέπεται να φύγει κανείς από εκεί ,χωρίς μια φωτογραφία όπως τα ΄΄αστέρια΄΄ κατά τη διάρκεια του Φεστιβάλ και να νιώσει την αίσθηση του περπατήματος στο κόκκινο χαλί.
Έξω ,μπροστά από το κτίριο υπάρχει και ο δρόμος με τα αποτυπώματα των χεριών ,με το όνομα του
ηθοποιού ή του σκηνοθέτη που με δυσκολία όμως διακρίνεις. Περπατήσαμε αρκετά από τη μια άκρη
της λεωφόρου στην άλλη, όμορφα ήταν.Υπήρχαν όμως και κάποια σημεία που γινόταν έργα και
επικρατούσε ένα χάος.Δεν ενθουσιαστήκαμε τόσο από τις Κάννες ,ίσως περιμέναμε κάτι παραπάνω.
ΤΡΙΤΗ 19 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Πάμε Μονακό στο Μόντε Κάρλο.Εδώ είναι άλλο πράγμα.Ξεχωριστή ομορφιά καθώς η πόλη του
Μόντε Κάρλο είναι χτισμένη πάνω στο ακρωτήρι και έχει φανταστική θέα στο λιμάνι του Μονακό.
Έχει αρκετό κόσμο και κίνηση και όλα είναι πεντακάθαρα και σε τάξη.Παρκάραμε σε υπόγειο πάρκινγκ
στο λιμάνι και ξεκινήσαμε για το Βράχο του Μονακό.
Περάσαμε από τον καθεδρικό ναό του Αγίου Νικολάου που είναι ένας μεγαλοπρεπείς ναός και φιλοξενεί τους τάφους όλων των προηγούμενων πριγκίπων του κρατιδίου.
Θαυμάσαμε τους κήπους του Αγίου Μαρτίνου που έχουν θέα στη θάλασσα και βρίσκονται κοντά στο
μουσείο της Ωκεανογραφίας το οποίο και επισκεφτήκαμε.Το μουσείο της Ωκεανογραφίας έχει μια
εντυπωσιακή πρόσοψη, που δεσπόζει δίπλα σε ένα γκρεμό πάνω από τη θάλασσα.
Εντυπωσιάζει με την αισθητική του και με τον πλούτο του, καθώς φιλοξενεί διάφορα είδη της θαλάσσιας πανίδας και μια μεγάλη ποικιλία από αντικείμενα που σχετίζονται με τη θάλασσα όπως μοντέλα πλοίων και διάφορα εργαλεία. Είναι ενδιαφέρον και καθόλου κουραστικό.Και φτάσαμε στο παλάτι του Μονακό με τη μεγάλη πλατεία ,που αποτελεί την επίσημη κατοικία του Πρίγκιπα του Μονακό.Το κτίριο αρκετά εντυπωσιακό, αλλά η πλατεία είναι από τα ομορφότερα σημεία της πόλης, αφού προσφέρει εντυπωσιακή θέα στο λιμάνι la Condamine,το Port Hercule με τη μεγάλη μαρίνα και τα αμέτρητα σκάφη. Η πλατεία είναι γεμάτη με κόσμο και ειδικά τουρίστες που πάνε στην άκρη των τοίχων δίπλα στα κανόνια με τις προσεκτικά τοποθετημένες μεταλλικές μπάλες να δουν αφ΄υψηλού την πανοραμική άποψη του κοσμοπολίτικου λιμανιού.Γύρω από το παλάτι και τη μεγάλη πλατεία απλώνεται το παλιό κομμάτι της πόλης, με στενά δρομάκια ,παραδοσιακές κατοικίες,καταστήματα με σουβενίρ και εστιατόρια.Εκεί καθίσαμε για μεσημεριανό.
Οι τιμές δεν είναι απλησίαστες, θα έλεγα πολύ προσιτές και πολύ φιλική η εξυπηρέτηση.Έπειτα κατηφορίσαμε για το λιμάνι.Το Port de la Condamine αποτελεί διάσημο hot spot της περιοχής.Καθίσαμε σε ένα από τα πολλά καφέ που υπάρχουν, για να θαυμάσουμε τη θέα προς τη θάλασσα,αλλά και τα δεκάδες χλιδάτα yachts που είναι αραγμένα.Ακριβώς μπροστά μας είναι και ο δρόμος που διεξάγεται το περίφιμο Grand Prix της Φόρμουλα 1.
Το πιο εντυπωσιακό όμως ήταν τα υπερπολυτελή αυτοκίνητα που περνούσαν από μπροστά μας,και δεν μιλάμε για Mercedes και BMW αλλά Ferrari,Rolls Royce κτλ.Έτσι αφού πήραμε λίγο από τον αέρα της υπερβολής και της πολυτέλειας, πήραμε το δρόμο της επιστροφης.Πριν πάμε στις Κάννες (που βρίσκεται το ξενοδοχείο μας),κάναμε στάση σε ένα μικροσκοπικό,μεσαιωνικό χωριό που ήταν στο δρόμο μας, το Eze.
Το χωριό Eze βρίσκεται στη κορυφή ενός λόφου της Κυανής Ακτής.Δεν μπορείς να πλησιάσεις με το αυτοκίνητο ,και η διαδρομή από το χώρο στάθμευσης μέχρι το χωριό είναι αναφορική και λιγάκι μακρινή. Αξίζει τον κόπο όμως το περπάτημα, γιατί είναι πολύ όμορφο πέτρινο χωριό, με γραφικά μαγαζάκια,και πλακόστρωτα στενά δρομάκια που οδηγούν στην κορυφή του λόφου με εκπληκτική θέα στη Μεσόγειο.Περάσαμε και μια βόλτα μέσα από τη Νίκαια και επιστρέψαμε στις Κάννες.
ΤΕΤΑΡΤΗ 20 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Ξεκινήσαμε τη μέρα μας, με μια βόλτα στη πόλη Grasse που είναι παγκοσμίως φημισμένη ως η
πρωτεύουσα των αρωμάτων,μιας και τα αρωματοποιία της υπάρχουν από το 17ο αιώνα.
Είναι πολύ γραφική και όμορφη πόλη, με ανθισμένα σοκάκια που δημιουργούν μια υπέροχη
ατμόσφαιρα.Παντού υπάρχουν πολλά ξεχωριστά μαγαζάκια που φτιάχνουν και πουλάνε
διάφορα αρώματα σε διάφορες μορφές.
Αφού περιπλανηθήκαμε αρκετά στα στενά δρομάκια ,γεμάτα από κόσμο πάμε στη Νίκαια.
Η θερμοκρασία έχει φτάσει στους 37 βαθμούς και γι αυτό, πάμε κατευθείαν σε ένα εμπορικό
πολυκατάστημα μέχρι να πέσει ο ήλιος. Είναι πολύ μεγάλο με πολλά ,καλά καταστήματα τόσο
για ψώνια, με πολύ καλές εκπτώσεις, όσο και για φαγητό.Αργά το απόγευμα αποφασίσαμε να πάμε
στο δημοφιλέστερο δρόμο της πόλης στο Promenade des Anglais.Δυστυχώς δεν μπορέσαμε
να βρούμε κάποιο πάρκινγκ εκεί κοντά.Οπότε απογοητευμένοι κάναμε ένα γρήγορο πέρασμα στο
πεζόδρομο με τους φοίνικες, δίπλα στην παραλία ,με τα κομψά καφέ και τα πολυτελή ξενοδοχεία.
Είχε πολύ κόσμο που σε παρασύρει και δεν κάνει ευχάριστη τη βόλτα μας.Ήταν λάθος μας που
μείναμε πολλές ώρες στο εμπορικό.Χάσαμε τη μέρα μας ,μαζί και τη Νίκαια.
Έτσι δίχως να ευχαριστηθούμε καθόλου τη θέα στη Κυανή Ακτή και γενικότερα τη πόλη,
επιστρέψαμε στις Κάννες.
ΠΕΜΠΤΗ 21 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Αφήνουμε οριστικά τη Γαλλική Ριβιέρα και πάμε στο Σαν Μαρίνο.Μπήκαμε στην Ιταλία
και έχει πολύ κίνηση.Μετά από 400χ.λ.μ. φτάσαμε στο Σαν Μαρίνο,που είναι το πέμπτο
μικρότερο κράτος του κόσμου.Μείναμε στην πόλη Borgo Maggiore,που συνδέεται με την
πρωτεύουσα του κρατιδίου του San Marino με τελεφερίκ ,στο οποίο ανεβήκαμε και μετά από μια
ολιγόλεπτη και όμορφη διαδρομή μας πήγε στην ομώνυμη πόλη.
Ο κεντρικός οικισμός είναι χτισμένος στην κορυφή ενός λόφου,και μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό.Ανεβήκαμε εκεί με το τελεφερίκ που διαθέτει η πόλη.Πολύ ωραία η διαδρομή.Το ιστορικό του κέντρο είναι γεμάτο με καταστήματα και εστιατόρια σε κτίρια που διατηρούν το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό τους ύφος,με μονοπάτια και καλντερίμια που διακόπτονται κάθε τόσο από μεσαιωνικές πλατείες και εκκλησίες. διακόπτονται κάθε τόσο από μεσαιωνικές πλατείες, εκκλησίες και μονοπάτια που οδηγούν στους περίφημους Τρεις Πύργους. Πρόκειται για τα φρούρια Guaita, Cesta και Montale, στα πιο ψηλά σημεία του βουνού, με πύργους που απολαμβάνουν θεσπέσια πανοραμική θέα στα Απέννινα και τις δαλματικές ακτές. Η καρδιά του κράτους είναι η η πόλη του Αγίου Μαρίνου ,πρωτεύουσα του κρατιδίου , το San Marino που μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό,γεμάτο μονοπάτια και καλντερίμια.Ανεβήκαμε εκ Ο κεντρικός οικισμός είναι κτισμένος στην κορυφή ενός λόφου και «κρύβει» πολλές ομορφιές στα λιγοστά του τετραγωνικά χιλιόμετρα. Το ιστορικό κέντρο του με κτίρια που διατηρούν το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό τους ύφος βρίσκεται στη λίστα της Unesco με τα μνημεία παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς. Είναι κτισμένο αμφιθεατρικά και περιμετρικά της κορυφής του βουνού Τιτάνο. Διαθέτει μια μεσαιωνική καστροπολιτεία, που ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς της Ουνέσκο Η καρδιά του κράτους είναι η πόλη του Αγίου Μαρίνου: Πρωτεύουσα του κρατιδίου, το San Marino citta μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό, γεμάτο μονοπάτια και καλντερίμια που διακόπτονται κάθε τόσο από μεσαιωνικές πλατείες, εκκλησίες και μονοπάτια που οδηγούν στους περίφημους Τρεις Πύργους. Πρόκειται για τα φρούρια Guaita, Cesta και Montale, στα πιο ψηλά σημεία του βουνού, με πύργους που απολαμβάνουν θεσπέσια πανοραμική θέα στα Απέννινα και τις δαλματικές ακτές.
Το Σαν Μαρίνο μοιάζει με παραδοσιακό ορεινό χωριό.Το ιστορικό του κέντρο,
είναι γεμάτο με καταστήματα και εστιατόρια σε κτίρια που διατηρούν το μεσαιωνικό και αναγεννησιακό
τους ύφος.Έχει όμορφες πλατείες και εκκλησίες και ατελείωτα σοκάκια και μονοπάτια που σε
οδηγουν στα πιο ψηλά σημεία του βουνού, με πύργους που διαθέτουν πανοραμική θέα στα
Απέννινα όρη και στην Αδριατική Θάλασσα.Το ηλιοβασίλεμα από εκεί είναι εξαιρετικό.
Η ατμόσφαιρα με το δροσερό αεράκι και τις παραδοσιακές παραστάσεις με μουσική και χορό
που διαδραματιζόταν τριγύρω ήταν άκρως χαλαρωτική και παραμυθένια.Μείναμε μέχρι αργά
και το απολαύσαμε.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 22 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Σήμερα παίρνουμε το δρόμο της επιστροφής.
Πριν να αφήσουμε οριστικά το Σαν Μαρίνο κάναμε μια τελευταία στάση σε ένα εκπτωτικό χωριό,
αρκετά μεγάλο και με καλές τιμές.
Μετά συνεχίζουμε για Ανκόνα, για να πάρουμε το καράβι για Πάτρα.Δεν έχει πολύ κίνηση η εθνική, φτάσαμε άνετα, αλλά το καράβι έχει καθυστέρηση Έπρεπε να ξεκινήσει στις 16:00 και τελικά ξεκίνησε 17:30. Είχαμε καλό ταξίδι και οι ώρες πέρασαν σχετικά γρήγορα .
ΣΑΒΒΑΤΟ 23 ΙΟΥΛΙΟΥ 2022
Φτάσαμε στην Πάτρα στις 16:30 το απόγευμα και επιστρέφουμε στην Αθήνα γεμάτοι με νέες εμπειρίες
και ωραίες αναμνήσεις.Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι και διανύσαμε συνολικά 7230 χ.λ.μ.
