EKAR
Member
- Μηνύματα
- 21
- Likes
- 211
Η ιδέα ήταν να ταξιδέψουμε με το αυτοκίνητο καλοκαίρι του 2018 στην Eurodisney μέσω Βαλκανίων με αφετηρία την Αθήνα.Ο σκοπός μας να περάσουμε ωραία εμείς και τα παιδιά μας (8 και 11 ετών ) χωρίς να ταλαιπωρηθούμε .
Την πραγματοποιήσαμε και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας μαζί με πολύτιμες και χρηστικές πληροφορίες.
Είχαμε κάνει ένα αρχικό πλάνο για την διαδρομή και είχαμε κανονίσει όλες τις διανυκτερεύσεις μας σε ξενοδοχεία και σε airbnb.
Το GPS ήταν φορτωμένο με όλες τις διαδρομές καθώς και τα αξιοθέατα που πρόκειται να επισκεφτούμε.
Ξεκινήσαμε από Αθήνα για Λάρισα για μια διανυκτέρευση γιατί θέλαμε την επόμενη ημέρα να φτάσουμε στο Βελιγράδι χωρίς ενδιάμεση στάση.
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Ξημερώματα 2:30 ξεκινήσαμε από Λάρισα για Βελιγράδι.Πρέπει να ταξιδέψουμε 830 km.
Στο δρόμο είμαστε μόνοι μας και ο καιρός είναι πολύ κακός.Φυσάει δυνατά, βρέχει και η θερμοκρασία έχει πέσει στους 9’C.
Περάσαμε τα σύνορα των Σκοπίων μ’ ένα τυπικό έλεγχο των διαβατηρίων. Πέρυσι είχαμε κάνει την ίδια διαδρομή και η εθνική οδός ήταν υπό κατασκευή, ακριβώς μετά από ένα χρόνο ήταν σχεδόν έτοιμη και πολύ καλή με αλλαγμένη την ονομασία σε "Δρόμος φιλίας", (Λίγες ημέρες πριν, είχε υπογραφεί η συμφωνία των Πρεσπών).Χωρίς καμία στάση συνεχίσαμε για Βελιγράδι.
Πολύ εύκολα φτάσαμε στα σύνορα της Σερβίας ,τα περάσαμε αφού έγινε ο τυπικός έλεγχος και μέχρι να φτάσουμε στο Βελιγράδι πληρώσαμε δύο φορές διόδια από 1,5 ευρώ και στα επόμενα πήραμε την κάρτα την οποία πληρώσαμε πριν μπούμε στο Βελιγράδι.
Αφού γυρίσαμε τα ρολόγια μας 1 ώρα πίσω 10:30 φτάσαμε στο Βελιγράδι.Γνώριμο το Βελιγράδι (από το περσινό ταξίδι μας) για τις ομορφιές του ,το πράσινο και την ηρεμία του,είπαμε να το απολαύσουμε κάνοντας μια πρώτη στάση στο Zenum.Το Zenum είναι μια πολύ ωραία περιοχή του Βελιγραδίου με πολύ πράσινο ,δίπλα στο Δούναβη που είναι γεμάτος με πλωτά cafe και εστιατόρια.Έχει πολλά πάρκα, ποδηλατόδρομους και είναι ότι πρέπει για βόλτες.Εκεί βρίσκεται και το <<Spanoulis Court>>ένα γήπεδο που φέρει το όνομα του Βασίλη Σπανούλη.
Στη Σερβία θα μείνουμε τρεις μέρες για να χαλαρώσουμε και να γεμίσουμε τις μπαταρίες για το υπόλοιπο ταξίδι.
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Πρωί στο Βελιγράδι με αραιή συννεφιά και αρκετή λιακάδα.Ιδανικός καιρός για μια βόλτα στο αγαπημένο νησί Ada μιας και από πέρυσι είχαμε πολύ καλές αναμνήσεις.Και πάλι είναι πολύ όμορφα όλα.Νοικιάσαμε ποδήλατα για όλη μέρα που στοιχίζουν 500 δηνάρια για τους ενήλικες και 300 δηνάρια για τα παιδιά.Κάναμε βόλτα σ’ όλο το νησί εξερευνώντας το.Ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν και πλωτά ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Είναι τόσο όμορφα που δεν θέλουμε να πάμε πουθενά αλλού.Οπότε όλη τη μέρα την περάσαμε εκεί.
ΤΡΙΤΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Πρωί ξεκινήσαμε για Novi Sad , 93 km περίπου από το Βελιγράδι. Από τα πρώτα διόδια έξω από την πόλη πήραμε την κάρτα και προχωρώντας στα μισά του δρόμου συναντήσαμε ένα εμπορικό κέντρο outlet και το επισκεφτήκαμε.Μικρό αλλά καλούτσικο.Μπαίνοντας στο εμπορικό πληρώσαμε 70 δηνάρια στα διόδια και μετά μπαίνοντας στο Novi Sad άλλα 140 δηνάρια.
Το σπίτι που νοικιάσαμε με airbnb βρίσκεται στο κέντρο της πόλης με πάρκινγκ
Με μια πρώτη ματιά το Νόβι Σαντ είναι μια όμορφη πόλη με πολύ πράσινο και με το Δούναβη να τη διασχίζει.Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας και εκεί βρίσκεται και το εθνικό θέατρο της Σερβίας αντί για το Βελιγράδι.
Αυτό που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, είναι το Φρούριο Πετροβαραντίν που είναι λίγο έξω από την πόλη . Μπορείς να πας μέσα στο φρούριο με τα πόδια αλλά και με το αυτοκίνητο .
Παρακάτω οτι απέμεινε απο την γέφυρα, μετα τους βομβαρδισμούς.
Έχει πανοραμική θέα στο Δούναβη και στη πόλη, καθώς και όμορφα μαγαζιά για καφέ και φαγητό.Λειτουργούν γκαλερί καλλιτεχνών και εκεί διοργανώνεται κάθε χρόνο το μουσικό φεστιβάλ ΕΧΙΤ.
Σημαντικό σημείο του φρουρίου είναι το ρολόι ,του οποίου οι δείκτες είναι ανάποδα ,δηλαδή ο μεγάλος δείκτης δείχνει την ώρα και ο μικρός τα λεπτά ,κάτι που έγινε για να βλέπουν από μακριά οι ψαράδες στο Δούναβη τι ώρα είναι.
Μετά το Φρούριο Πετροβαραντίν(Petrovaradin Fortress)το μέρος που αξίζει είναι η πλατεία της πόλης , η πλατεία Ελευθερίας που φιλοξενεί τον μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό της Παναγίας αλλά και το εντυπωσιακό κτίριο του δημαρχείου.
Στο πεζόδρομο Zmaj Jovina υπάρχουν πολλά εμπορικά καταστήματα και καφέ καθώς και bistro όπως και πολλά κτίρια με έντονα στοιχεία μπαρόκ αρχιτεκτονικής.
ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Το πρωί, χωρίς να βιαζόμαστε και με βροχερό καιρό αφήνουμε τη Σερβία και πάμε στη Τιμισοάρα της Ρουμανίας που απέχει 156 km.Ακολουθήσαμε τον επαρχιακό δρόμο .Καλός δρόμος σε γενικές γραμμές με λίγη κίνηση.Περάσαμε πολλά όμορφα χωριά,και φτάνοντας στα σύνορα περάσαμε το σέρβικο τελωνείο με τον τυπικό έλεγχο των διαβατηρίων.
Στο ρουμάνικο τελωνείο άρχισε ο έλεγχος. Ποιοι είμαστε, αν είμαστε τουρίστες,σε ποια πόλη πάμε, πού θα μείνουμε (υποδείξαμε το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει),έλεγξαν όλα τα χαρτιά του αυτοκινήτου,την κάρτα vingeta που είναι για τα διόδια και είχαμε προμηθευτεί από Ελλάδα.Μέχρι και το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου άνοιξαν και ρωτούσαν τι έχουν οι βαλίτσες.
Αφού τελείωσε ο έλεγχος και ήταν όλα εντάξει μπήκαμε στη Ρουμανία.Συνεχίζουμε σε επαρχιακό δρόμο και φτάνουμε στη Τιμισοάρα το μεσημέρι.Αλλάζουμε την ώρα πάλι (πάμε μια ώρα μπροστά)και πάμε στο ξενοδοχείο που κλείσαμε .
Αφου τακτοποιηθήκαμε πάμε στο κέντρο της πόλης όπου εκεί βρίσκονται και τα περισσότερα αξιοθέατα.
Χάρη στο ήπιο κλίμα της, η Τιμισοάρα έχει πολλές δημόσιες πλατείες και καταπράσινα σημεία για βόλτες.
Ο καιρός όμως δεν είναι με το μέρος μας, καθώς φυσάει δυνατός αέρας,το θερμόμετρο δείχνει 16΄C βαθμούς και κατά διαστήματα ψιλοβρέχει.Δεν έχουμε πολλά περιθώρια οπότε φτάνουμε στο κέντρο και παρκάρουμε σε πάρκινγκ και πάμε στο πιο γνωστό μέρος της πόλης στη πλατεία Ονείρι (Piata Unirii).Ονομάστηκε έτσι γιατί εκεί συνυπάρχουν η ρωμαιοκαθολική εκκλησία με την σερβορθόδοξη η μια απέναντι από την άλλη σε πλήρη αρμονία.Είναι ένα πραγματικό όμορφο τετράγωνο με όλα τα ιστορικά κτήρια.
Περιτριγυρίζεται από όμορφα κτίρια πολλά από τα οποία είναι πρόσφατα αναπαλαιωμένα.Κλείνουμε τη μέρα μας πηγαίνοντας σ΄ένα Mall με έντονη πολυτέλεια,οι τιμές περισσότερες σ΄ευρώ και ίδιες με την Ελλάδα.
Οι δρόμοι στο κέντρο της πόλης είναι αρκετά στενοί και γίνονται πολλά έργα.Οι περισσότεροι δρόμοι είναι σκαμμένοι και παντού βλέπεις να κατασκευάζονται καινούργια τεράστια κτίρια.
ΠΕΜΠΤΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Επόμενη στάση Ουγγαρία.Πάμε Βουδαπέστη που απέχει 316km.Η εθνική οδός είναι πολύ καλή,δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση παρά μόνο φορτηγά.Φτάσαμε στα σύνορα περάσαμε μόνο ένα τελωνείο και έγινε ένας γρήγορος έλεγχος των διαβατηρίων. Μπαίνοντας στην Ουγγαρία η κίνηση αυξάνεται με πολλά φορτηγά.
Πλησιάζοντας τη Βουδαπέστη η θερμοκρασία ανεβαίνει.Το σπίτι που ενοικιάσαμε είναι έξω από την πόλη σε μια πολύ ωραία περιοχή με πολύ πράσινο.
Οπότε με το αυτοκίνητο πάμε να επισκεφτούμε το κέντρο της πόλης,και παρκάρουμε σε υπόγειο πάρκινγκ .
Εκεί δίπλα βρίσκεται και η κεντρική αγορά της πόλης Great(Central) Market Hall,όπου την επισκεπτόμαστε για να πάρουμε μια εικόνα από κάθε είδος τοπικών γεύσεων.Τα λουκάνικα έχουν την τιμητική τους,όπως και η πάπρικα που αποτελεί το τοπικό έδεσμα και πωλείται σε διάφορες εκδοχές,όπως γλυκιά και πικάντικη.
Στον πάνω όροφο της Κεντρικής αγοράς πωλούνται τοπικά σουβενίρ,όπως παραδοσιακές στολές και μαγνητάκια σε οικονομικές τιμές.Επιπλέον υπάρχουν μερικές ταβέρνες και άλλα σημεία πώλησης έτοιμου παραδοσιακού φαγητού.
O καιρός είναι άστατος.Βγαίνοντας από τη Κεντρική Αγορά έβρεχε δυνατά.Μόλις άρχισε να κόβει λιγάκι η μπόρα πάμε για καφέ στο <<zoo cafe>>.Πάμε να ζήσουμε την εμπειρία σ΄ένα καφέ διαφορετικό από τα άλλα.
Μόλις μπεις σε ρωτούν αν έχεις κάνει κράτηση.Δεν είχε όμως κόσμο, την ώρα που πήγαμε,οπότε καθίσαμε κατευθείαν.Ξαφνικά όμως γέμισε.Γύρο στο χώρο υπάρχουν ενυδρεία με ψάρια, παπαγάλοι και γάτες να κινούνται ελεύθερα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας, μας φέρναν στο τραπέζι μας διάφορα ζωάκια να χαϊδέψουμε, όπως φίδι, ιγκουάνα χάμστερ,κουνέλι και σαύρα.Μας έδιναν πληροφορίες για τα ζώα ,τ΄΄αφηναν το καθένα περίπου δέκα λεπτά και μας τ΄άλλαζαν.’Ήταν όλοι τους πολύ ευγενικοί και ο καφές δεν κόστιζε ακριβά.
Ο καιρός φτιάχνει και είναι ότι πρέπει για βόλτα.Περπατάμε σε κεντρικούς πεζοδρόμους με πολλά καταστήματα και πολύ κόσμο και φτάνουμε στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου.
Είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία και μια από τις μεγαλύτερες της Βουδαπέστης. Χτίστηκε πριν το 1920 και έχει κάτοψη σχήματος σταυρού.Το εσωτερικό της είναι επιβλητικό με ένα εξαιρετικό διάκοσμο,που συχνά τελούνται συναυλίες -κονσέρτα.Η είσοδος είναι ελεύθερη και μπορείς να ανέβεις στον τρούλο από τα σκαλοπάτια γύρω στα 300,αλλά έχει και ασανσέρ με 600 φιορίνια.
Η θέα από ψηλά είναι θαυμάσια καθώς έχεις όλη την πόλη στα πόδια σου.
Περπατώντας στο πιο τουριστικό πεζόδρομο Vaci Street κατευθυνόμαστε προς το κοινοβούλιο της πόλης.
Το κτήριο του ουγγρικού κοινοβουλίου είναι έδρα της ουγγρικής εθνοσυνέλευσης και είναι το τρίτο μεγαλύτερο και ένα από τα παλαιότερα κτήρια κοινοβουλίου της Ευρώπης.Βρίσκεται στην πλατεία Κασουτ τερ στις όχθες του Δούναβη.Είναι επίσης το μεγαλύτερο κτήριο της Ουγγαρίας και μέχρι σήμερα το ψηλότερο.
Επιβλητικό και εντυπωσιακό κτήριο και ειδικά το βράδυ φωτίζεται και το κάνει ακόμα πιο όμορφο και μοναδικό.Τις καλύτερες φωτογραφίες όμως,μπορείς να τις βγάλεις από την απέναντι όχθη του Δούναβη στη πλευρά της Βούδας.
Κοντά στο κοινοβούλιο βαδίζοντας παραλιακά και προς τα νότια βρίσκονται τα γνωστά <<παπούτσια του Δούναβη>>.Ένα ιστορικό μνημείο που ξυπνάει μνήμες από το σκοτεινό παρελθόν της Ευρώπης και τους σκληρούς διωγμούς που υπέστησαν οι Εβραίοι.Στο σημείο εκείνο, οι Γερμανοί με τους Ούγγρους συνεργάτες τους συγκέντρωναν τους Εβραίους της πόλης και τους εκτελούσαν,πετώντας τους εν συνέχεια στο ποτάμι αφού τους υποχρέωναν να βγάλουν πρώτα το πολυτιμότερο τους πράγμα τα παπούτσια.Το μνημείο αυτό είναι αφιερωμένο σε όλους όσους έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια της σκοτεινής αυτής περιόδου.
Κάνοντας βόλτα στις όχθες του ποταμού φτάσαμε και στην αλυσιδωτή γέφυρα.,από τα πιο δημοφιλή επίσης αξιοθέατα της Βουδαπέστης που ενώνει τη Βούδα και την Πέστη πάνω από τον Δούναβη και ήταν η πρώτη ένωση των δύο αυτών πόλεων,καθώς υπάρχουν άλλες 8 γέφυρες.
Η γέφυρα που έχει 375μ. μήκος και 15μ. πλάτος έχει και μια πολύ καλή θέα της πόλης, συμπεριλαμβανομένου της περιοχής του Κάστρου αλλά και του Ουγγρικού Κοινοβουλίου.Επίσης δύο υπέροχα πέτρινα λιοντάρια φυλάνε τις δύο πλευρές της γέφυρας.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Όλο το βράδυ έβρεχε αλλά ευτυχώς το πρωί έχει ήλιο και κάνει και ζέστη.Σήμερα το πρόγραμμα έχει Βούδα.Με το αυτοκίνητο διασχίσαμε την αλυσιδωτή γέφυρα και πριν πάμε στο κάστρο της Βούδας,κάναμε μια στάση στο λόφο του Gellert Hill και Citadel.
O λόφος είναι καταπράσινος και από κει μπορεί να απολαύσει κανείς την πανοραμική θέα σε όλη την πόλη.Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται και το επιβλητικό μνημείο της απελευθέρωσης το άγαλμα της ελευθερίας,που είναι αφιερωμένο σε όσους έδωσαν την ζωή τους για την ανεξαρτησία ,την ελευθερία και την ευημερία της Ουγγαρίας.
Για να πάμε στο κάστρο παρκάραμε σ΄ένα κοντινό υπόγειο πάρκινγκ σχεδόν κάτω από το κάστρο.Ανεβήκαμε αρκετά σκαλοπάτια πήραμε και το ασανσέρ και φτάσαμε στο κάστρο της Βούδας.
Το επιβλητικό κάστρο της Βούδας προσφέρει κι αυτό μια πανοραμική θέα προς στο Δούναβη και της πόλης της Βουδαπέστης.
Τρεις εκκλησίες βρίσκονται στην περιοχή,με πιο όμορφη και γνωστή την εκκλησία του Matthias. Στην περιοχή του κάστρου επίσης βρίσκονται πολλά μουσεία,πολλά κτίρια με ιστορικό ενδιαφέρον,σιντριβάνια και αγάλματα όπως το έφιππο άγαλμα του πρώτου Χριστιανού βασιλιά της Ουγγαρίας,του Αγίου Στεφάνου.Εκεί βρίσκεται και ο Πύργος των Ψαράδων.Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Βουδαπέστης και ο πύργος περιστοιχίζεται από 7 πυργίσκους που ο καθένας συμβολίζει μία από τις 7 φυλές των Μαγυάρων,που εγκαταστάθηκαν στη περιοχή το 896,που σήμερα είναι γνωστή ως η Ουγγαρία.
Αφού θαυμάσαμε από παντού την εκπληκτική θέα και βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες φεύγουμε και πάμε σ΄έναν άλλο λόφο, στο λόφο Normafa, αρκετά έξω από την πόλη.
Ανεβήκαμε με τελεφερίκ στην κορυφή.
Ήταν πολύ ωραία διαδρομή, μέσα σε πυκνό δάσος και υπήρχαν και σπίτια που περνούσαμε μπροστά από τα μπαλκόνια τους.Αφού φτάσαμε αντικρίσαμε ένα καταπράσινο τοπίο με πάρκα,με διαμορφωμένους χώρους για πικ νικ,με ποδηλατόδρομους,καθώς και διάδρομο για τρέξιμο.Ακολουθήσαμε ένα ανηφορικό μονοπάτι και βρήκαμε ένα πύργο,που ήταν και καφετέρια.
Ανεβήκαμε αρκετά σκαλοπάτια μέσα στον πύργο και φτάνοντας στη κορυφή του η θέα ήταν εξαιρετική.Είδαμε τη Βουδαπέστη από το πιο ψηλό σημείο που υπάρχει.
Κλείσαμε τη μέρα μας με καλό φαγητό σένα πολύ ωραίο εστιατόριο, το <<escobar>> δίπλα στο ποτάμι και με ατελείωτη θέα στο Δούναβη.
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
6:30 και ο ήλιος έχει ανέβει πολύ ψηλά.Αφήνουμε λοιπόν τη Βουδαπέστη και πάμε για Αυστρία στη Βιέννη.
Χωρίς ιδιαίτερη κίνηση,αλλά με πολλά φορτηγά μετά από 270km φτάσαμε στην Βιέννη.Τελωνεία και διόδια δεν υπάρχουν,αλλά χρειάζεται η Vignette που την προμηθευτήκαμε από Ελλάδα.
Μπαίνοντας στη Αυστρία αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν οι πολλές ανεμογενήτριες που υπήρχαν.Η βενζίνη 1,31 με 1,29 ευρώ.
Το σπίτι που νοικιάσαμε με airbnb είναι 10 km έξω από τη Βιέννη σε μια πολύ ωραία περιοχή μέσα σε καταπράσινο λιβάδι.Μεγάλο και όμορφο σπίτι .
Αφού τακτοποιηθήκαμε πάμε βόλτα στο κέντρο της Βιέννης.Ωραία διαδρομή και η πόλη όμορφη με ωραία και αρμονικά κτήρια.
Ένα σημείο της πόλης που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί είναι η συνοικία των μουσείων.Εκεί στεγάζονται και τα δύο πιο σημαντικά μουσεία της πόλης, το Φυσικής Ιστορίας << Naturhistoriches Museum>>και το Ιστορίας και Τέχνης<<Κunsthistorisches Museum>>,το οποίο είναι από τα σημαντικότερα στον κόσμο.
Εμείς επιλέξαμε να επισκεφτούμε το Φυσικής Ιστορίας επειδή θα ήταν πιο ενδιαφέρον για τα παιδιά.Πράγματι ήταν πολύ καλό. Ενθουσιαστήκαμε όλοι μας.Οι συλλογές που φιλοξενούνται στους πολυάριθμους εντυπωσιακούς ορόφους του,διαθέτουν μεγάλη θεματική ποικιλία καθώς περιλαμβάνουν ορυκτά, γεωλογικά, ζωολογικά και ανθρωπολογικά εκθέματα.Στο τμήμα παλαιοντολογίας υπάρχουν σκελετοί δεινοσαύρων, αλλά μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν τα αντικείμενα από την εποχή του χαλκού και τα προϊστορικά δημιουργήματα του ανθρώπου,καθώς και οι αίθουσες που επιδεικνύουν την εξέλιξη του είδους μας.
Η είσοδος για τα παιδιά είναι δωρεάν και χρειάστηκαν τουλάχιστον 2-3 ώρες προκειμένου να εξερευνήσουμε όλες τις συλλογές.
Με δύο παιδιά όμως επιβάλλεται και η επίσκεψη στο πάρκο Πράτερ(Prater) που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη.Το Πράτερ ένα μεγάλης έκτασης δημόσιο πάρκο και μέσα σ’ αυτό συναντά κανείς το πλανητάριο,το μουσείο Πράτερ και το περίφημο λούνα παρκ,που στην είσοδο του υπάρχει το γνωστό αξιοθέατο Ράιζενραντ(reisenrad)η ρόδα σύμβολο της Βιέννης.Η ρόδα είναι από τις παλαιότερες του κόσμου,και προσφέρει μια μοναδική θέα της πόλης.Γενικά το λούνα παρκ είναι ωραίο με πολλά κλασικά παιχνίδια αλλά και για θαρραλέους για όλες τις ηλικίες.
Η είσοδος είναι δωρεάν και πληρώνεις ξεχωριστά το κάθε παιχνίδι που θέλεις να κάνεις.
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Δεύτερη μέρα στη Βιέννη με ήλιο αλλά χαμηλή θερμοκρασία.Ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα της πόλης είναι τ’ ανάκτορα Σενμπρούν (Schloss Schonbrunn) με τους πανέμορφους κήπους του.Στο παρελθόν ήταν η καλοκαιρινή κατοικία της βασιλικής οικογένειας.
Το παλάτι εντυπωσιακό και επιβλητικό με πανέμορφους κήπους.
Στους Γαλλικού στιλ κήπους(που είναι ιδανικό μέρος για φωτογραφίες)μεταξύ άλλων υπάρχουν λαβύρινθοι,το Τiergarten που είναι ο παλαιότερος εν ενεργεία ζωολογικός κήπος του κόσμου,ένας βοτανικός κήπος ,αρχαιοελληνικά συντριβάνια και πολλά αγάλματα που αντιπροσωπεύουν θεότητες και αρετές.
Όλα είναι πανέμορφα σε ταξιδεύουν σ΄άλλες εποχές και αξίζει πολύ αυτή η περιήγηση.
‘Άλλο ένα σημαντικό αξιοθέατο της Βιέννης είναι το Belvedere που ήταν και η επόμενη στάση μας.
Το Μπελβεντέρε της Βιέννης βρίσκεται στο νότιο-ανατολικό άκρο του κέντρου της πόλης ,που πήγαμε άνετα με το αυτοκίνητο και παρκάραμε σχεδόν απ΄έξω.Τεράστια έκταση με δυο μπαρόκ παλάτια (το Άνω Μπελβεντέρ και το Κάτω Μπελβεντέρε).Εκτός από τα μέγαρα,το συγκρότημα περιλαμβάνει ακόμα τον Πορτοκαλεώνα,τους στάβλους και τους γαλλικούς τεχνοτροπίας κήπους που συνδέουν μεταξύ τους τα μέγαρα.Έχει πολύ περπάτημα αλλά είναι ευχάριστη βόλτα.
Για να ξεφύγουμε λίγο από τ’ ανάκτορα πήγαμε σε μια γειτονιά όπου τα κτίρια είναι ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής.
Το Hundertwasserhaus είναι ένα συγκρότημα διαμερισμάτων που κατασκευάστηκε στα 1983-1986 από τον Αυστριακό ζωγράφο και γλύπτη Friedensreich Hundertwasser.Στο κτήριο δεν μπορεί να μπει κάποιος μέσα αλλά μπορεί να τα δει απέξω και να βγάλει υπέροχες και πολύχρωμες φωτογραφίες.Απέναντί του είναι μια στοά ίδια αρχιτεκτονικής με μαγαζάκια που πουλάνε σουβενίρ.
Είμαστε πλέον στην στην καρδιά της πόλης όπου εκεί βρίσκονται τα χειμερινά ανάκτορα της πριγκίπισσας Σίσσυς, το ανάκτορο Hofburg.Πραγματικά επιβλητικό με εξαιρετικά γλυπτά,όλα εντυπωσιακά.Το σύμπλεγμα του Hofburg περιλαμβάνει αρκετά μουσεία,την Εθνική Βιβλιοθήκη της Βιέννης και την περίφημη Ισπανική Σχολή Ιππασίας με τις εντυπωσιακές επιδείξεις ειδικά εκπαιδευμένων αλόγων.Αφού περιπλανηθήκαμε σ’αυτους τους χώρους περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης περάσαμε και είδαμε μόνο εξωτερικά το Αυστριακό Κοινοβούλιο που στην είσοδό του υπάρχει η Κρήνη της Αθηνάς δηλαδή το άγαλμα της θεάς και της σοφίας, από το μουσείο Albertina ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου και την κρατική όπερα της Βιέννης,ένα επίσης επιβλητικό κτίριο.
Συνεχίζοντας την βόλτα μας ανάμεσα από πολλούς τουρίστες φτάσαμε και στο Kαθεδρικό Nαό του Αγίου Στεφάνου που είναι και ο μητροπολιτικός ναός της Βιέννης.
Ο Ναός του Αγίου Στεφάνου είναι η καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης,με το επιβλητικό κωδωνοστάσιο και την πλουσιοπάροχα χρωματιστή στέγη του,χάρη στα βερνικωμένα κεραμίδια..Στη νότια πλευρά του κτηρίου,τα κεραμίδια διαμορφώνουν ένα μωσαϊκό του δικέφαλου αετού και στην βόρεια πλευρά απεικονίζονται τα σύμβολα της πόλης της Βιέννης.Η στέγη είναι τόσο απότομη που καλύπτεται σπάνια από χιόνι.Είναι ένας εντυπωσιακός ναός με μια άγρια ομορφιά στο κέντρο της πόλης.
Να σημειώσουμε βέβαια εδώ στην πλατεία Stephansplatz, που βρίσκεται ο ναός, ξεκινούν οι δύο μεγαλύτεροι εμπορικοί πεζόδρομοι της πόλης ,οι Graben και Kartner Stasse με πολλά καταστήματα και καφέ σε εξώστες το ένα δίπλα στο άλλο.Στα τουριστικά καταστήματα συναντάμε την kai εμμονή των Βιενέζων με την πριγκίπισσα Σίσσυ καθώς η μορφή της αποτυπώνεται σε σοκολατάκια,μπλουζάκια,λικέρ,και οτιδήποτε άλλο.Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και και με το Μozart.Έτσι λοιπόν κι εμείς δεν αντισταθήκαμε, πήραμε τα σουβενίρ μας και συνεχίσαμε τη βόλτα μας στις βιτρίνες των καταστημάτων που αντικατοπτρίζουν το υψηλό στυλ και υψηλές τιμές των εμπορευμάτων της Βιέννης.Μετά από αυτή την ευχάριστη βόλτα αποχαιρετάμε και τη Βιέννη. .
ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Στη Βιέννη ξημερώνει πολύ νωρίς,είναι 5:30π.μ.και ο ήλιος έχει ήδη ανέβει πολύ ψηλά με το θερμόμετρο να δείχνει όμως 8΄C.Έτσι αφήνουμε την Αυστρία και πάμε Γερμανία - Μόναχο 410km.
Στην εθνική οδό έχει πολύ κίνηση με πολλά φορτηγά και όλοι να τρέχουν .Η διαδρομή πολύ ωραία με καταπράσινες πεδιάδες ανάμεσα στις Άλπεις
.
Μπαίνοντας στη Γερμανία επίσης έχει πολύ κίνηση .Περάσαμε το τελωνείο χωρίς κανένα έλεγχο με καθυστέρηση όμως λόγω κίνησης.Για Μόναχο θέλουμε ακόμα 120km αλλά με το που απομακρυνθήκαμε από το τελωνείο,σταματήσαμε γιατί πέσαμε σε μποτιλιάρισμα.Δεν μας πείραξε πολύ γιατί είχε πολύ όμορφα τοπία.Η καθυστέρηση κράτησε 20 λεπτά και ήταν λόγω έργων. Φτάνοντας στο Μόναχο παρατηρήσαμε ότι δεν υπάρχουν διόδια και η τιμη της βενζίνης είναι 1,56 ευρώ.
16 χλμ από το Μόναχο βρίσκεται το στρατόπεδο Νταχάου.Εύκολη η πρόσβαση με είσοδο δωρεάν,και πάρκινγκ με χαμηλό αντίτιμο.Είναι ένας χώρος που σε προκαλεί δέος και θλίψη.Καταπληκτική εμπειρία και αξίζει η επίσκεψη,καθώς μέσα στο χώρο υπάρχουν πολλά εκθέματα όπως και τα κτήρια στα οποία υπήρχαν οι φούρνοι και οι θάλαμοι αερίων.Βρήκαμε και πλάκες εις μνήμη Ελλήνων δολοφονημένων που βρέθηκαν εκεί.Φύγαμε συγκλονισμένοι και πολύ σκεπτικοί.
Σε μικρή απόσταση από το Νταχάου βρίσκεται και το ολυμπιακό πάρκο του Μονάχου που χτίστηκε με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες το 1972.Εκεί βρίσκεται και ο ολυμπιακός πύργος ύψους 318μ.που ανεβαίνεις με ασανσέρ πληρώνοντας 28 ευρώ (2 ενήλικες και 2 παιδιά),και απολαμβάνεις τη πανοραμική θέα του Μονάχου.Απο κει είδαμε και το μουσείο της BMW,καθώς βρίσκεται στα ανατολικά του πάρκου.Κάναμε και μια βόλτα στο εξωτερικό χώρο της Αllianz Arena,στο πρωτοποριακό στάδιο και έδρα της Μπαγερν Μονάχου αλλά καθότι μέρα και χωρίς αγώνα δεν είδαμε τα φουσκωτά πάνελ να αλλάζουν χρώμα.
Πηγαίνοντας προς το ξενοδοχείο, κάναμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης που είναι τελικά πολύ εύκολη η μετακίνηση με το αυτοκίνητο αφού δεν έχει καθόλου κίνηση , σε αντίθεση με τους περιφερειακούς δρόμους και την εθνική οδό.Επίσης έχει πολλά υπαίθρια πάρκινγκ με παρκόμετρα σχεδόν με 1 ευρώ την ώρα που μπορείς να παρκάρεις άνετα.
Κάνοντας αυτή τη βόλτα στους κεντρικούς δρόμους βρεθήκαμε στον Αγγλικό κήπο του Μονάχου,σε έναν απ΄τους μεγαλύτερους αστικούς κήπους παγκοσμίως.Το ιδιαίτερο αξιοθέατο του πάρκου είναι στο παραπόταμο Eisbach όπου εκεί έχουν δημιουργήσει ένα τεχνητό κύμα ενός μέτρου και οι λάτρεις του σερφ προσπαθούν να δαμάσουν το κύμα όλο το χρόνο με τον κόσμο να τους παρατηρεί από ψηλά.
ΤΡΙΤΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα πάμε στο κέντρο του Μονάχου με το αυτοκίνητο για να δούμε τα αξιοθέατα.Πρώτη στάση στο Γερμανικό μουσείο.Παρκάραμε εύκολα σε υπαίθριο πάρκινγκ και πληρώσαμε 6 ευρώ από11π.μ μέχρι 6 μ.μ.
Το Γερμανικό μουσείο είναι χτισμένο σ΄ένα νησάκι στο ποταμό Ίσαρ και είναι ένα μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας.
Με οικογενειακό εισιτήριο 23 ευρώ μπαίνεις μέσα και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις.Είναι τεράστιο και πολύ ενδιαφέρον για μικρούς και μεγάλους.
Στη συλλογή του περιλαμβάνει από ιστιοφόρα,το πρώτο αυτοκίνητο καθώς και το πρώτο τρένο στο μετρό του Μονάχου.Έχει σημαντικές εκθέσεις που σχετίζονται με την αστρονομία,τις μεταφορές,την εξόρυξη,την τυπογραφία και τη φωτογραφία.Γενικότερα έχει εκθέματα κάθε είδους τεχνολογικού ενδιαφέροντος με ωραίο τρόπο και διαδραστικά στοιχεία.
Χρειάστηκε να μείνουμε 3 ώρες για να πάρουμε μια γενική εικόνα του μουσείου.Θέλει πολύ χρόνο να το ανακαλύψεις αναλυτικά.
Φεύγοντας από το μουσείο, με τα πόδια πάμε προς τη κεντρική πλατεία του Μονάχου τη Marienplatz.
Πριν φτάσουμε στη πλατεία περάσαμε από τη κεντρική αγορά τροφίμων Viktualienmarkt.Πρόκειται για μια καθημερινή υπαίθρια αγορά τροφίμων που κάνοντας μια βόλτα στους 140 πολύχρωμους πάγκους θα βρείτε τα πάντα.Από λουλούδια και καρυκεύματα μέχρι αυγά ,τυριά και γλυκά.Εντυπωσιακό είναι το θέαμα των λουκάνικων και των βουνών από λαχανικά και φρούτα.Επίσης υπάρχουν και τραπεζάκια που μπορείς να απολαύσεις το φαγητό και τις διάφορες λιχουδιές.
Περάσαμε και από την καθολική εκκλησία του Άγιου Πέτρου που βρίσκεται και αυτή στο κέντρο της πόλης και είναι η παλαιότερη εκκλησία του Μονάχου.
Έτσι φτάσαμε στη πλατεία Marienplatz που βρίσκεται το Νέο Δημαρχείο και στην ανατολική πλευρά το Παλαιό Δημαρχείο.
Ο πύργος του Νέου Δημαρχείου φιλοξενεί και το διάσημο ρολόι Glockenpiel.Το διάσημο αυτό ρολόι συγκεντρώνει πλήθη επισκεπτών που μαζεύονται τριγύρω για να παρακολουθήσουν ένα σόου 12 λεπτών με πρωταγωνιστές 32 φιγούρες να αναπαριστούν σκηνές βαυαρικής ιστορίας.Εμεις φροντίσαμε να είμαστε εκεί στις 5 το απόγευμα να απολαύσουμε την παράσταση.Έχει πάρα πολύ κόσμο και καλό να είναι εκεί κανείς από νωρίς για να εξασφαλίσει καλύτερη θέα προς το πανύψηλο κτίριο.
Κάνοντας όλη μέρα σχεδόν 14χμ με πολύ κούραση επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ετοιμασία για το Κολμάρ της Γαλλίας.
ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για Γαλλία.Στην έξοδο από το Μόναχο έχει πολύ κίνηση και προχωράμε αργά.Ο δρόμος είναι γεμάτος με πολλά φορτηγά, και όλοι να τρέχουν πάρα πολύ.Ξαφνικά κολάμε σχεδόν για μια ώρα σε κίνηση και αρχίζουν και οι κατα τόπους καταιγίδες.Μετά από 6 ώρες φτάσαμε στη Γαλλία.
Η πρώτη στάση στην Γαλλία είναι το Κολμάρ.Το σπίτι που θα μείνουμε με airbnb, με πολύ φιλόξενη οικοδέσποινα, είναι λίγο έξω από το Κολμάρ και πολύ κοντά στο ποταμό Ρήνο που χωρίζει τη Γαλλία από τη Γερμανία.
Επιλέξαμε τη συγκεκριμένη περιοχή γιατί θέλουμε να πάμε στο Europa Park που βρίσκεται στο Rest της Γερμανίας.
Πάμε να γνωρίσουμε λοιπόν το Κολμάρ που πραγματικά είναι μια παραμυθένια πόλη.Η πόλη ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα και είναι απίστευτα γραφική.Παρκάραμε έξω από το κέντρο της πόλης, σε υπαίθριο και αρκετά οικονομικό πάρκινγκ. Έτσι αρχίσαμε να τριγυρνάμε στα σοκάκια του ιστορικού κέντρο της πόλης και να θαυμάζουμε τα πολύχρωμα ξύλινα σπιτάκια και τις πανέμορφες εκκλησίες.Βέβαια η πόλη είναι πολύ τουριστική και είναι γεμάτη με κάθε είδους μαγαζιά.Όλα όμως είναι πολύ όμορφα με πολύ χρώμα και ολόκληρη η πόλη μοιάζει να ξεπήδησε από πίνακα ζωγραφικής.
Αντίγραφο από το άγαλμα της ελευθερίας που οι Γάλλοι έκαναν δωρεά στην Αμερική.
Το Κολμάρ διαθέτει και τη δική του “Μικρή Βενετία” μια γειτονιά με παραδοσιακά χρωματιστά κτίρια και γεμάτη λουλούδια , στις όχθες του ποταμού Λάουχ ,που διασχίζεται από κανάλια και υπέροχα γεφυράκια..
Υπέροχο και πανέμορφο το Κολμάρ!!!
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στα παιδιά.Έχει μόνο Europa Park.
Γυρνάμε λοιπόν πάλι στη Γερμανία που μας χωρίζει μόνο ο ποταμός Ρήνος,από τον οποίο περάσαμε απέναντι μ΄ένα μικρό φέρυ- μποτ που στην ουσία λειτουργεί ως γέφυρα, εντελώς δωρεάν.
Στη Γερμανία βάλαμε και βενζίνη γιατί είναι πολύ πιο φθηνή από ότι στη Γαλλία.
Το πάρκο ανοίγει 9:00π.μ. και εμείς είμαστε εκεί οπό τις 8:00.Μπαίνουμε από τους πρώτους.Ο καιρός είναι συννεφιασμένος και κατά διαστήματα ψιλοβρέχει,αλλά δεν μας πτοεί τίποτα.
Είναι ένα υπέροχο θεματικό πάρκο πολύ οργανωμένο και με πολλές λεπτομέρειες.Έχει παιχνίδια για όλες τις ηλικίες και για κάθε προτίμηση.
Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι χωρίζεται σε θεματικές ενότητες εμπνευσμένο από χώρες της Ευρώπης.Βρήκαμε και την Ελλάδα με τα παιχνίδια να έχουν ελληνικά ονόματα όπως Πήγασος και Ποσειδών με το χώρο διακοσμημένο με πολλά ελληνικά στοιχεία και στο συγκεκριμένο χώρο να παίζει ελληνική μουσική.
Το Europa Park επίσης ξεχωρίζει για τα παιχνίδια του και ιδιαίτερα για τα roller-coaster ,πέρα ότι είναι πολλά, είναι και πολύ ψηλά με μεγάλη διαδρομή.
Για τους τολμηρούς ότι καλύτερο.
Το πάρκο κλείνει 6:00μ.μ. Μας φαίνεται απίστευτο που κλείνει τόσο νωρίς.Και όμως 6 παρά τα μαγαζάκια αρχίζουν να κλείνουν και τα παιχνίδια σταματάνε να δουλεύουν.Ευτυχώς προλάβαμε και κάναμε όλα τα παιχνίδια που θέλαμε γιατί δεν περιμέναμε σε μεγάλες ουρές και αυτό μάλλον λόγω άστατου καιρού.
Το σημαντικό είναι ότι περάσαμε τέλεια μικροί και μεγάλοι σ΄ένα φανταστικό πάρκο.(Και μετά από 3 μέρες που πήγαμε στη Disneyland καταλήξαμε ότι το europa park είναι πολύ καλύτερο.)
Έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής σχετικά νωρίς για να ετοιμαστούμε για την επόμενη μέρα που πάμε Παρίσι και είναι 500χλμ. μακριά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Αφήνουμε το Κολμάρ κα 6:30π.μ. και πάμε Παρίσι 498χ.μ. Μπήκαμε στην εθνική οδό χωρίς κίνηση,καμία σχέση με τη Γερμανία.Πληρώσαμε δύο φορές διόδια από 8 και 4,5 ευρώ και πριν μπούμε στο Παρίσι 23,30 με την κάρτα που είχαμε πάρει.
Φτάσαμε στο Παρίσι άνετα και ξεκούραστα.Κάναμε πρώτη στάση σ΄ένα εμπορικό εκπτωτικό χωριό Marne la Valee, κοντά στο ξενοδοχείο ,πολύ καλό με πολλά επώνυμα καταστήματα με πολύ προσιτές τιμές.
Lacoste σε τιμές λαικής.
Στις προηγούμενες πόλεις που επισκεφτήκαμε η μετακίνηση στα κέντρα τους και στα αξιοθέατα τους ήταν εύκολη με το αυτοκίνητο.Επιχειρήσαμε το ίδιο και στο Παρίσι.
Πριν από την πρώτη μας εξόρμηση περάσαμε από το Αεροδρόμιο να πάρουμε μια
φιλική οικογένεια που θα πέρναγε μαζί μας τις επόμενες ημέρες . Οπότε θα είχαμε πολύ καλή παρέα στο Παρίσι .
Αργά το απόγευμα λοιπόν με το αυτοκίνητο πήγαμε στον πύργο του Άιφελ και παρκάραμε ακριβώς κάτω από τον πύργο σε υπαίθριο πάρκινγκ εντελώς δωρεάν επειδή ήταν μετά τις 8:00μ.μ.
Έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να φωτογραφίσουμε τον πύργο φωταγωγημένο,που είναι τέλειος.Ακριβώς κάτω από τον πύργο,παραποτάμια στο Σηκουάνα έχει πολλά μαγαζάκια και καντίνες με τραπεζάκια που είναι μια καλή ιδέα να τσιμπήσεις και να πιεις κάτι σε λογικές τιμές για το Παρίσι θαυμάζοντας τον πύργο και αγναντεύοντας τον Σηκουάνα.Το μόνο κακό είναι ότι δεν σερβίρουν αργά.
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα ξεκινήσαμε τις ξεναγήσεις στα βασικά αξιοθέατα του Παρισιού.Παρκάραμε το αυτοκίνητο σ΄ένα κλειστό πάρκινγκ που είναι ανοιχτό όλο το 24ωρο και είναι κοντά σε μετρό πληρώνοντας 10 ευρώ.
Με το μετρό κατεβήκαμε στο μουσείο του Λούβρου.Με μια πρώτη εξωτερική ματιά είναι καταπληκτικό.Με αρκετό κόσμο αλλά χωρίς μεγάλη αναμονή βγάλαμε εισιτήρια 15 ευρώ το άτομο και τα παιδιά δωρεάν.
Το μουσείο τεράστιο,εντυπωσιακό και απερίγραπτο.Για να το δεις όλο θέλει πολλές ώρες ή και ημέρες εάν είσαι σχολαστικός .Εμείς εστιάσαμε στα τρία μεγαλύτερα για μας έργα.Τη Αφροδίτη της Μήλου ,τη Νίκη της Σαμοθράκης και τέλος τη Τζοκόντα (Μόνα Λίζα).Θαυμάσια έργα που τα έχουν πολύ προσεγμένα και σε πολύ καλή θέση που μπορείς να τα απολαύσεις.Ανάμεσα στα εκθέματα από πολιτισμούς όλου του κόσμο, αυτό που επίσης μας εντυπωσίασε ήταν ο Αιγυπτιακός πολιτισμός και οι μούμιες.Μια γρήγορη ματιά στο Λούβρο κράτησε 4 ώρες.Ήταν μια φανταστική εμπειρία, φύγαμε ενθουσιασμένοι.
Περπατώντας σε κεντρικούς δρόμους του Παρισιού και μπαινοβγαίνοντας σε διάφορα καταστήματα γύρω από το μουσείο του Λούβρου συναντήσαμε και το καφέ Angelina ένα από τα πιο διάσημα και αριστοκρατικά καφέ-ζαχαροπλαστεία του Παρισιού.Αρχοντικός χώρος με πολύ νόστιμα γλυκά και υπέροχη σοκολάτα ειδικά η ζεστή.Απλώς για να καθίσεις μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις λίγο αλλά στο τέλος ανταμείβεσαι.
και η λυπητερή!!!!
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας και φτάσαμε στη λεωφόρο των Ηλισίων Πεδίων, που έχει 71μ.πλάτος και εκτείνεται σε μήκος δύο χιλιομέτρων. Κατά τη διαδρομή θαυμάσαμε τα πολυτελή καταστήματα και στο τέλος της λεωφόρου αντικρίσαμε την Αψίδα του Θριάμβου.Είναι επιβλητική καθώς είναι η πιο ψηλή αψίδα του κόσμου με ύψος 55 μέτρα, και πλάτος 45 μέτρα. Στην επιφάνειά της είναι χαραγμένα τα ονόματα των νικών των γαλλικών στρατευμάτων αλλά και των 558 στρατηγών που διοίκησαν τα γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα.Έτσι βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες στο εντυπωσιακό μνημείο και συνεχίσαμε την περιήγησή μας.
Σχετικά κοντά στην Αψίδα του Θριάμβου υπάρχει η στάση Charles de Gaulle-Etoile του μετρό, το οποίο και πήραμε και κατεβήκαμε στη στάση Eco Militaire που βρίσκεται το Τροκαντερό
.Ένα τεράστιο πάρκο με μια τεράστια πλατεία που αποτελεί το ιδανικό σημείο για φωτογραφίες με φόντο τον Πύργο του Άιφελ.Έχεις την εντύπωση ότι ο πύργος είναι δίπλα σου.
,
Διασχίσαμε το πάρκο και απόγευμα πια,γύρω στις 7:00 μ.μ.ήρθε η στιγμή να ανεβούμε στον Πύργο.
Αποφασίσαμε να ανεβούμε με το ασανσέρ και περιμέναμε στην ουρά για να βγάλουμε εισιτήριο περίπου μία ώρα.Τελικά ήταν καλή ιδέα η επίσκεψη του πύργου το απόγευμα γιατί δεν έχει πολύ ζέστη και ο ήλιος πέφτει.Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ο χώρος που περιμέναμε για τα εισιτήρια ήταν παραμελημένος αρκετά βρώμικος και καθόλου οργανωμένος.
Μπήκαμε σχετικά γρήγορα στο ασανσέρ για το δεύτερο όροφο.Το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο και η θέα καταπληκτική.
Με άλλο ασανσέρ και με αρκετή αναμονή αυτή τη φορά ανεβήκαμε στο τελευταίο επίπεδο του πύργου στον τρίτο όροφο.Εδώ η θέα είναι μοναδική.Αγγίζεις τον ουρανό.Ο τρίτος όροφος βρίσκεται σε ύψος 276 μέτρα είναι πολύ στενός και κλεισμένος με σύρμα.Σ΄ αυτό το επίπεδο βρίσκεται και το γραφείο του Gustave Eiffel που με κέρινα ομοιώματα παρουσιάζουν τον ίδιο και την κόρη του να καλωσορίζουν τον Αμερικάνο εφευρέτη Thomas Edison.Επίσης στην κορυφή λειτουργεί και το μπαρ της σαμπάνιας που στοιχίζει βέβαια ακριβά.
Η κατάβαση έγινε με τα πόδια που και αυτό ήταν μοναδική εμπειρία.Κατεβαίνεις πολύ άνετα τα σκαλοπάτια που είναι περίπου 1652 πιο γρήγορα από το να περιμένεις το ασανσέρ.Έτσι έχεις και την ευκαιρία για μια δεύτερη πιο σχολαστική εξερεύνηση του κάθε ορόφου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα ξεκινήσαμε τη βόλτα μας περιφερειακά του Παρισιού.
Πρώτη στάση στo Museum Air and Space Le Bourget μόλις 6 χιλιόμετρα από το Παρίσι.Πρόκειται για ένα μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος και είναι ένα από τα καλύτερα μουσεία αεροπορίας παγκοσμίως για τον πλούτο των συλλογών του.Η είσοδος είναι δωρεάν και στην τεράστια σε έκταση περιοχή υπάρχει μια απίστευτη συλλογή περισσότερα από 400 αεροσκάφη.Μικροί και μεγάλοι μπορούν να εξερευνήσουν με διάφορες διαδραστικές δραστηριότητες όλα τα εκθέματα.Σημαντικά είναι τα Boeing 747, και τα δύο Concorde.Μπορείς να μπεις μέσα στα σκάφη όπως και να περπατήσεις ανάμεσα από αυτά.Είναι πολύ ιδιαίτερο και ενδιαφέρον μουσείο. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία και άρεσε σε όλους.Θέλει αρκετό χρόνο να τα δεις όλα αλλά αξίζει πολύ.
Φεύγουμε από το μουσείο ενθουσιασμένοι και πάμε στις Βερσαλίες που είναι 30 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι.
Έξω από το παλάτι έχει τεράστιο πάρκινγκ όπου παρκάραμε και πληρώσαμε για 4 ώρες 2 ευρώ.Έχει πολύ κόσμο.Για να μπεις μόνο στους κήπους έχει είσοδο 9,5 ευρώ για τους ενήλικες και 8 ευρώ για τα παιδιά. Ευτυχώς για τους κήπους δεν είχε μεγάλη ουρά.Περάσαμε σχετικά γρήγορα.Για το εσωτερικό του παλατιού έχει άλλη είσοδο αλλά εμείς δεν το επισκεφτήκαμε.
Οι κήποι λοιπόν,σε μια τεράστια έκταση είναι πανέμορφοι και ανάμεσά τους βρίσκονται πολλά εντυπωσιακά συντριβάνια και αγάλματα.Στα συντριβάνια και στα αγάλματα είναι αποτυπωμένη η ελληνική μυθολογία.Υπάρχει και το μεγάλο κανάλι στη μέση σχεδόν των κήπων που μπορείς να κάνεις και βόλτα.Για να έχεις μια ολοκληρωμένη εικόνα πρέπει να περιηγηθείς και να <<χαθείς >>μέσα στους κήπους
Περπατήσαμε μέσα στους καταπράσινους και καλοδιατηρημένους κήπους και παντού ήταν εκπληκτικά.Αφού χορτάσαμε την ομορφιά τους φεύγουμε και πάμε με το αυτοκίνητο στην Παναγία των Παρισίων.Χωρίς κίνηση φτάσαμε σχετικά γρήγορα και παρκάραμε ακριβώς έξω από το ναό.
Η Παναγία των Παρισίων,γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί είναι Ρωμαιοκαθολικός ναός,τεράστιος και επιβλητικός με πολλά εκπληκτικά αγάλματα και γλυπτά στην είσοδο και στο εσωτερικό του και με υπέροχα βιτρό στα παράθυρα
Είναι χτισμένος δίπλα στο ποταμό Σηκουάνα και αποτελεί το σημείο μηδέν του Παρισιού αφού στον αυλόγυρο είναι ένα αστέρι που σηματοδοτεί την αρχή μέτρησης των αποστάσεων.
Για το εσωτερικό του ναού, είσοδο δεν έχει και η ουρά προχωρά γρήγορα.
Σταθήκαμε τυχεροί γιατί μπαίνοντας στο ναό είχε θεία λειτουργία και ήταν μια πρωτόγνωρη και εντυπωσιακή εμπειρία, μιας καθολικής λειτουργίας, με εκκλησιαστικό όργανο.
Διασχίσαμε τη γέφυρα που βρίσκεται δίπλα στο ναό και κατεβήκαμε στην προβλήτα του Σηκουάνα για να πάρουμε το καραβάκι και να κάνουμε βόλτα στον ποταμό. Τα καραβάκια φεύγουν κάθε 20 λεπτά και η βόλτα διαρκεί περίπου 1 ώρα.Το εισιτήριο κοστίζει 15 ευρώ για τους ενήλικες και 10 ευρώ για τα παιδιά.
Είναι πολύ χαλαρωτική και όμορφη βόλτα γιατί σου δίνεται η ευκαιρία να απολύσεις όλα τα αξιοθέατα της πόλης,όπως τον πύργο του Άιφελ πολλά μουσεία και άλλα περίτεχνα κτίρια από άλλη οπτική πλευρά.
ΔΕΥΤΕΡΑ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Ημέρα αφιερωμένη στην Disneyland.
Αφού προμηθευτήκαμε νερά,σάντουιτς και άλλα σνακ 10π.μ. ακριβώς είμαστε στην είσοδο για να μπούμε από τους πρώτους.εμείς και χιλιάδες άλλοι.Τα εισιτήρια τα είχαμε προμηθευτεί από Ελλάδα, και έτσι δεν περιμέναμε πολύ για να μπούμε αφού έχουν διαφορετική είσοδο για τα προπληρωμένα εισιτήρια.
Τεράστιο πάρκο και όλα είναι πολύ όμορφα και μαγικά.Σε όλα τα παιχνίδια όμως ουρές ατελείωτες με αναμονή από 20 μέχρι 60 λεπτά.
Το πάρκο της Disneyland θεωρώ ότι είναι πιο πολύ θεματικό πάρκο και κυριαρχούν κυρίως οι ήρωες.Τα παιδιά ηλικίας 7 και 11 δεν ενθουσιάστηκαν τόσο με τα παιχνίδια γιατί τα περισσότερα τα θεώρησαν πολύ παιδικά εκτός από το τρενάκι στο Μεγάλο Βουνό του Κεραυνού και το Space Mountain.Συγκρίνοντας το Europa Park που ήταν πολύ πρόσφατο, λίγο απογοητεύτηκαν.
Αυτό όμως που ξεχώρισε ήταν η απογευματινή παρέλαση.Στις 5:30 μ.μ. όλα σταματούν και στους κεντρικούς δρόμους του πάρκου παρελαύνουν άρματα πάνω στα οποία στέκονται, χορεύουν και χαιρετούν όλοι οι αγαπημένοι πρωταγωνιστές των παραμυθιών του Disney:Όλη η παρέα του Μίκυ.οι πρωταγωνιστές του Toy Story,ο Πίτερ Παν με την παρέα του , οι πρωταγωνιστές του Toy Story, ο Πίτερ Παν με την παρέα του και φυσικά όλες οι πριγκίπισσες της Disney παρέα με τους πρίγκιπες τους! Η μουσική, ο χορός και το τραγούδι συνεπαίρνει τα παιδιά, όμως αυτό που κάνει το θέαμα πραγματικά εντυπωσιακό είναι οι ίδιοι οι παρελαύνοντες, τα πρόσωπα των οποίων μοιάζουν εκπληκτικά με αυτά των αντίστοιχων κινηματογραφικών ηρώων!
Αλλά αυτό που είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό και αξίζει πάρα πολύ είναι το βραδινό σόου των βεγγαλικών. Το πάρκο κλείνει 10:00 μ.μ.και όλοι οι επισκέπτες κάθονται στο πάτωμα σε απόσταση ασφαλείας γύρω από το κεντρικό παλάτι της Ωραίας Κοιμωμένης και περιμένει να ξεκινήσει το σόου. Στις 11:00μ.μ. ακριβώς ξεκινά ένα σόου με σιντριβάνια, απεικονίσεις παραμυθιών μέσα από προτζέκτορες πάνω στο παλάτι και βεγγαλικά τόσο εντυπωσιακά που όμοιά τους δεν έχετε ξαναδεί.Το εκθαμβωτικό θέαμα που δεν περιγράφεται αλλά απλά το απολαμβάνεις αφήνει μεγάλους και μικρούς άφωνους.
Έτσι λοιπόν γλυκά αναχωρούμε από το πάρκο και από το όμορφο Παρίσι.
ΤΡΙΤΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Πάμε Γενεύη,556 k.m.
Λόγω χθεσινής κούρασης στην Disneyland δεν ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί όπως συνηθίζουμε όταν έχουμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα αλλά ξεκινήσαμε 10:30 π.μ. σχετικά αργά. Αποχεραιτήσαμε τους φίλους μας που θα επέστρεφαν στην Αθήνα και βγήκαμε εύκολα στην εθνική οδό χωρίς πολύ κίνηση και όλο το ταξίδι ήταν άνετο χωρίς καθυστερήσεις
Μπαίνοντας στην εθνική πήραμε το χαρτάκι από τα διόδια και πληρώσαμε 46,40 ευρώ φτάνοντας στο Ville-la-Grand της Γαλλίας που βρίσκεται το ξενοδοχείο που έχουμε κλείσει και απέχει μόνο 11 χιλιόμετρα από τη Γενεύη.
Απόγευμα πια και από επαρχιακό δρόμο πάμε στη Γενεύη.
Παρκάραμε στο κέντρο της πόλης πολύ κοντά στη γέφυρα Mont Blanc.
Διασχίσαμε τη γέφυρα που ενώνει τις δύο πλευρές της πόλης και θαυμάσαμε τη λίμνη που είναι τεράστια και πολύ όμορφη.Εκεί βρίσκεται και το ξακουστό και ψηλότερο συντριβάνι της Ευρώπης το jet d’Eau που ο πίδακας του μπορεί να φτάσει τα 140 μέτρα.Εμείς δεν σταθήκαμε τυχεροί να το δούμε καθώς δεν λειτουργεί συνέχεια
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας δίπλα στη λίμνη και στο πάρκο.Είναι παντού πεντακάθαρα, πολύ όμορφα και και με λίγο κόσμο.Γενικότερα παντού επικρατούσε μια ηρεμία και γαλήνη παρόλο που βρισκόσουν στο κέντρο της πόλης.Όλα βέβαια ήταν και πολύ ακριβά.Οι βιτρίνες και οι τιμές στα καταστήματα με τις ελβετικές σοκολάτες έμοιαζαν με χρυσοχοεία όπως και όλα.
ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Πρωί φεύγουμε από Ville-la-Grand της Γαλλίας και πάμε Μιλάνο 360km.Πληρώσαμε 4,10ευρώ τελευταία διόδια της Γαλλίας..’Όλη η διαδρομή είναι φανταστική θαυμάζοντας τις ελβετικές,ιταλικές και γαλλικές Άλπεις.;Όσο πλησιάζουμε στο Chamonix και στη σήραγγα του Mont Blanc οι εικόνες είναι φοβερές καθώς βλέπουμε δάση χιόνια και παγετώνες.Εκεί υπάρχει το τελεφερίκ που σε πηγαίνει στην κορυφή Aiguille du Midi από όπου μπορεί κανείς να δει και το πασίγνωστο παγετώνα Mer de Glace, πράγμα που εμείς δεν γνωρίζαμε και δυστυχώς δεν επισκεφτήκαμε.
Φτάσαμε λοιπόν στη σήραγγα του Mont Blanc την οποία διασχίσαμε πληρώνοντας 44,40ευρώ.
Η σήραγγα του Mont Blanc είναι σήραγγα εθνικής οδού στην Ευρώπη, κάτω από το βουνό mont Blanc στις Άλπεις και έχει μήκος 11,611χλμ. Συνδέει το Chamonix Γαλλίας με την Courmayeur στην κοιλάδα Aosta της Ιταλίας και μειώνει τη διαδρομή από τη Γαλλία προς το Μιλάνο κατά 100χλμ.
Βγαίνοντας από τη σήραγγα είμαστε πια Ιταλία και συνεχίζονται τα ωραία τοπία.
Πήραμε το από τα διόδια το χαρτάκι μας και για Μιλάνο πληρώσαμε 22,40 ευρώ.Πριν φτάσουμε στο Μιλάνο σταματήσαμε σε ένα εκπτωτικό χωριό αρκετά μεγάλο με καλές τιμές αλλά όχι σε όλα τα καταστήματα.
Φτάσαμε στο Μιλάνο και το σπίτι που ενοικιάσαμε είναι πολύ κοντά στο μετρό στη στάση Zara που από κει κατεβαίνουμε στη στάση Duomo .
Φίλες μας και κουμπάρες , μας συνάντησαν μιας και είχαμε οργανώσει από κοινού την επίσκεψη στην πόλη αυτή. Ήρθαν αεροπορικώς από την Αθήνα και θα περνάγαμε τις επόμενες ημέρες μαζί.
Στο Μιλάνο κινούμαστε με το μέτρο γιατί στην παλιά πόλη που βρίσκονται τα αξιοθέατα που πρέπει να επισκεφτούμε ισχύουν περιορισμοί για τη χρήση των αυτοκινήτων.Έτσι κάναμε μόνο μια αναγνωριστικη βόλτα στη Piazza del Duomo, χωρίς να να επισκεφτούμε κάτι συγκεκριμένο μιας και η ώρα έχει περάσει.
Ευτυχώς είχαν κλείσει τα μαγαζιά!!!!! και δεν είχαμε οικονομικές απώλειες .
ΠΕΜΠΤΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Πρώτη στάση στη Piazza del Duomo στο κέντρο της πόλης όπου εκεί δεσπόζει το πιο μεγαλοπρεπές μνημείο,ο καθεδρικός ναός Duomo.Κοσμείται από 3.400 αγάλματα και πάνω από 700 φιγούρες σε μαρμάρινα ανάγλυφα.Είναι αφιερωμένος στην Παναγία ενώ στο υψηλότερο κωδωνοστάσιο δεσπόζει το μπρούτζινο επιχρυσωμένο άγαλμα της Παναγίας.
Για να μπούμε στο στο εσωτερικό του ναού έχει αρκετά μεγάλη ουρά αλλά ευτυχώς προχωρά σχετικά γρήγορα και πληρώσαμε ένα αντίτιμο.Κατά την είσοδο γίνεται σωματικός έλεγχος και έλεγχος στις τσάντες. Μπαίνοντας αντιλαμβάνεσαι πόσο τεράστιος και εντυπωσιακός είναι ο ναός.Πραγματικά είναι πολύ όμορφα.
Με ξεχωριστό εισιτήριο ανεβήκαμε τα 150 σκαλοπάτια και φτάσαμε στην οροφή του ναού(υπάρχει βέβαια και ασανσέρ).Εκεί σου δίνεται η ευκαιρία να ακουμπήσεις και να θαυμάσεις από κοντά τους επιβλητικούς οβελίσκους και να απολαύσεις την εκπληκτική θέα της πόλης που απλώνεται στα πόδια σου.Το διαφορετικό με τους υπόλοιπους ναούς είναι ότι δεν υπάρχει στρογγυλός τρούλος αλλά περπατάς στην σκεπή.Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία.
Στη βόρεια πλευρά της Piazza del Duomo βρίσκεται η εμβληματική Galleria Vittorio Emanuele,που συνδέει τα δύο πιο γνωστά αξιοθέατα του Μιλάνου ,τον καθεδρικό ναό και το Teatro Alla Scala.Η διάσημη στοά με τους γυάλινους θόλους είναι άλλο ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα της πόλης και φιλοξενεί τις πιο αστραφτερές μπουτίκ των Prada,Gucci.Louis Vuitton κ.α. όπως και γκαλερί,εστιατόρια και μπαρ.Παντού υπάρχει πολύ πολυτέλεια και στο πάτωμα στο κεντρικό μωσαϊκό της στοάς σε κάποιο σημείο υπάρχει σχεδιασμένος ένας ταύρος σύμβολο της πόλης του Μιλάνου,που ο μύθος λέει αν βάλεις την φτέρνα στον ταύρο και κάνεις μια στροφή θα φέρει καλή τύχη.
Στο τέλος της στοάς βγαίνεις στην Piazza della Scalla που εκεί βρίσκεται και η διάσημη όπερα η Σκάλα του Μιλάνου.Εξωτερικά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο.Εσωτερικά όμως είναι εξαιρετικά.Δεν έχει κόσμο και άνετα βγάλαμε εισιτήριο αξίας 9ευρώ για να επισκεφτούμε το χώρο.Επισκεφτήκαμε την κεντρική αίθουσα με τα χαρακτηριστικά κόκκινα βελούδα και τα μπαλκόνια-θεωρία που υψώνονται μέχρι το ταβάνι. Είναι όλα μαγικά και εντυπωσιακά.
Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και το μουσείο της όπερα που είναι άλλος ένας σπουδαίος χώρος.Όλα τα εκθέματα που φιλοξενούνται είναι αξιόλογα καθω΄ς περιλαμβάνει στη συλλογή του πλήθος από πίνακες,αγάλματα,κοστούμια ,φωτογραφίες και άλλα στοιχεία με την ιστορία της Σκάλας.Δεν λείπει βέβαια και η Μαρία Κάλλας με τα πλούσια κοστούμια και κοσμήματα της.Για να θαυμάσεις όλα αυτά θέλει αρκετό χρόνο αλλά δεν πρέπει να το χάσεις.Βγήκαμε ενθουσιασμένοι μικροί και μεγάλοι και ήταν η ώρα να ικανοποιήσουμε τις γεύσεις μας.
Ελάχιστα μέτρα από το Duomo βρίσκεται από το 1888 ο διάσημος φούρνος του Luini.Φτάνοντας εκεί αντικρίζουμε ένα μικρό μαγαζάκι με τεράστια ουρά.Ο κόσμος δοκιμάζει το ξακουστό panzerottο στο πεζοδρόμιο,δεν έχει που να κάτσεις. Δεν απογοητευόμαστε και περιμένουμε.Τελικά εξυπηρετουμαστε γρήγορα.Πράγματι το panzerotto που είναι κάτι σαν τη δική μας τυρόπιτα κουρού αλλά πιο μαλακή και με διαφορετική γέμιση είναι σκέτη απόλαυση.Το κακό είναι ότι δεν θα σου φτάσει ένα panzerotto και θα πρέπει να περιμένεις πάλι στην ουρά για άλλο ένα.Είναι τέλειο.
Μετά από το αλμυρό όμως θέλεις και το γλυκό.Ακριβώς απέναντι από το Luini βρίσκεται ένα από τα πιο γνωστά παγωτατζίδικα του Μιλάνου το gelateria-Cioccolati Italiani.Και εδώ έχει ουρά αλλά έχει τεράστιο και τέλειο παγωτό.Οι γεύσεις του είναι πάρα πολλές διαφορετικές και ξεχωριστές.Δεν ξέρουμε τι να πρώτο διαλέξουμε.
Αφού λοιπόν ξεκουραστήκαμε και χορτάσαμε συνεχίσαμε την περιήγησή μας στο Μιλάνο.
Περπατώντας στους δρόμους του Μιλάνου και θαυμάζοντας τις ωραίες βιτρίνες φτάσαμε στο κάστρο των Σφόρτσα (Castello Sforzesco) που βρίσκεται στο πάρκο Sempione που καλύπτει μια τεράστια έκταση βορειοδυτικά από το ιστορικό κέντρο του Μιλάνου.
Το Castello Sforzesco είναι ένα πολύ μεγάλο κάστρο με ψηλά τείχη και ένα εντυπωσιακό συντριβάνι στην είσοδό του.Η είσοδος του κάστρου είναι δωρεάν όπου κάναμε μια βόλτα στον όμορφο χώρο που έχει διάφορα αγάλματα.Στο κτίριο του κάστρου στεγάζονται διάφορα μουσεία, που φιλοξενούν σπουδαίες συλλογές τέχνης με έργα καλλιτεχνών που για να τα επισκεφτείς πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο.Κατευθύνοντας προς το βάθος του χώρου αυτό όμως που μας ενθουσίασε είναι το τεράστιο και καταπράσινο πάρκο που ακολουθεί.Είναι πολύ όμορφο με μικρούς λοφίσκους,με μεγάλα δέντρα και λιμνούλες γεμάτες από πάπιες. Ότι πρέπει για να ξεκούραση και χαλάρωση.Το μόνο αρνητικό ότι έχει πολλά κουνούπια.Μετά από τον ωραίο περίπατο στο πάρκο συνεχίσαμε την βόλτα μας στους εμπορικούς δρόμους της πόλης με τα πολλά καταστήματα που διαθέτει, καθώς επιβάλλεται να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο, αφού βρισκόμαστε σε μια από τις πρωτεύουσες μόδας στον κόσμο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Το ταξίδι μας σιγά σιγά φτάνει στο τέλος. Αποχαιρετούμε τις κουμπάρες μας ,όπου θα επέστρεφαν στην Αθήνα αεροπορικώς και αφήνουμε το Μιλάνο κατευθυνόμενοι προς Rimini για να μοιράσουμε τη χιλιομετρική διαφορά μέχρι το Μπάρι.Μπαίνοντας στην εθνική οδό συναντάμε πολύ κίνηση με πολλά μποτιλιαρίσματα.Μέχρι που αναγκαστήκαμε να βγούμε από την εθνική οδό και να ακολουθήσουμε ένα επαρχιακό δρόμο όπου μας έβγαλε σε ένα εκπτωτικό χωριό το Castel Guelfo Plaza στο οποίο και σταματήσαμε.Δεν ήταν τίποτα το ενδιαφέρον οπότε απογοητευμένοι συνεχίζουμε το ταξίδι μας ,χωρίς κίνηση πια και αφού έχουμε πληρώσει συνολικά 27,40 ευρώ σε διόδια φτάσαμε στον προορισμό μας.
Η Marche είναι μια παραθαλάσσια τουριστική περιοχή με πολύ κόσμο.Θυμίζει πολύ τα ελληνικά παραθαλάσσια χωριά.Το σπίτι που νοικιάσαμε είναι στο San Costanzo ένα ορεινό χωριό της περιοχής.
Είναι πολύ όμορφα με θέα την Αδριατική θάλασσα.Εκεί συναντήσαμε και ένα Έλληνα που ζει στη περιοχή και μας έδωσε πληροφορίες που να κινηθούμε.Αφού κάναμε και μια βραδινή βόλτα στην παραλία και στους δρόμους της περιοχής ετοιμαστήκαμε για το ταξίδι της επιστροφής.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Νωρίς το πρωί φεύγουμε για Μπάρι 470 χλμ.Πάλι στην εθνική οδό έχει πολύ κίνηση. Γενικά στην Ιταλία συναντήσαμε πολλά μποτιλιαρίσματα με μεγάλες ουρές.
Πριν φτάσουμε στο Μπάρι πληρώσαμε 34,70 ευρώ στα διόδια και κάναμε μια στάση στο εκπτωτικό χωριό για τα τελευταία ψώνια στην Ιταλία.Αρκετά μεγάλο χωριό με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καταστήματα και τιμές.Στις 5 ακριβώς βρισκόμαστε στο λιμάνι του Μπάρι.Τακτοποιήσαμε τα εισιτήρια και επιβιβαστήκαμε στο καράβι.
Το καράβι κανονικά φεύγει 7:00μ.μ.και τελικά ξεκινήσαμε 8:20μ.μ.
Από νωρίς πέσαμε για ύπνο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Ηγουμενίτσα 11:00π.μ. Μια στάση στο Αίγιο και το απόγευμα φτάσαμε στη Αθήνα.
Το ταξίδι μας τελείωσε κάνοντας περίπου 7000χλμ, 100 ώρες οδήγηση .
Την πραγματοποιήσαμε και σας μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας μαζί με πολύτιμες και χρηστικές πληροφορίες.
Είχαμε κάνει ένα αρχικό πλάνο για την διαδρομή και είχαμε κανονίσει όλες τις διανυκτερεύσεις μας σε ξενοδοχεία και σε airbnb.
Το GPS ήταν φορτωμένο με όλες τις διαδρομές καθώς και τα αξιοθέατα που πρόκειται να επισκεφτούμε.
Ξεκινήσαμε από Αθήνα για Λάρισα για μια διανυκτέρευση γιατί θέλαμε την επόμενη ημέρα να φτάσουμε στο Βελιγράδι χωρίς ενδιάμεση στάση.
ΚΥΡΙΑΚΗ 24 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Ξημερώματα 2:30 ξεκινήσαμε από Λάρισα για Βελιγράδι.Πρέπει να ταξιδέψουμε 830 km.
Στο δρόμο είμαστε μόνοι μας και ο καιρός είναι πολύ κακός.Φυσάει δυνατά, βρέχει και η θερμοκρασία έχει πέσει στους 9’C.
Περάσαμε τα σύνορα των Σκοπίων μ’ ένα τυπικό έλεγχο των διαβατηρίων. Πέρυσι είχαμε κάνει την ίδια διαδρομή και η εθνική οδός ήταν υπό κατασκευή, ακριβώς μετά από ένα χρόνο ήταν σχεδόν έτοιμη και πολύ καλή με αλλαγμένη την ονομασία σε "Δρόμος φιλίας", (Λίγες ημέρες πριν, είχε υπογραφεί η συμφωνία των Πρεσπών).Χωρίς καμία στάση συνεχίσαμε για Βελιγράδι.
Πολύ εύκολα φτάσαμε στα σύνορα της Σερβίας ,τα περάσαμε αφού έγινε ο τυπικός έλεγχος και μέχρι να φτάσουμε στο Βελιγράδι πληρώσαμε δύο φορές διόδια από 1,5 ευρώ και στα επόμενα πήραμε την κάρτα την οποία πληρώσαμε πριν μπούμε στο Βελιγράδι.
Αφού γυρίσαμε τα ρολόγια μας 1 ώρα πίσω 10:30 φτάσαμε στο Βελιγράδι.Γνώριμο το Βελιγράδι (από το περσινό ταξίδι μας) για τις ομορφιές του ,το πράσινο και την ηρεμία του,είπαμε να το απολαύσουμε κάνοντας μια πρώτη στάση στο Zenum.Το Zenum είναι μια πολύ ωραία περιοχή του Βελιγραδίου με πολύ πράσινο ,δίπλα στο Δούναβη που είναι γεμάτος με πλωτά cafe και εστιατόρια.Έχει πολλά πάρκα, ποδηλατόδρομους και είναι ότι πρέπει για βόλτες.Εκεί βρίσκεται και το <<Spanoulis Court>>ένα γήπεδο που φέρει το όνομα του Βασίλη Σπανούλη.
Στη Σερβία θα μείνουμε τρεις μέρες για να χαλαρώσουμε και να γεμίσουμε τις μπαταρίες για το υπόλοιπο ταξίδι.
ΔΕΥΤΕΡΑ 25 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Πρωί στο Βελιγράδι με αραιή συννεφιά και αρκετή λιακάδα.Ιδανικός καιρός για μια βόλτα στο αγαπημένο νησί Ada μιας και από πέρυσι είχαμε πολύ καλές αναμνήσεις.Και πάλι είναι πολύ όμορφα όλα.Νοικιάσαμε ποδήλατα για όλη μέρα που στοιχίζουν 500 δηνάρια για τους ενήλικες και 300 δηνάρια για τα παιδιά.Κάναμε βόλτα σ’ όλο το νησί εξερευνώντας το.Ανακαλύψαμε ότι υπάρχουν και πλωτά ενοικιαζόμενα δωμάτια.
Είναι τόσο όμορφα που δεν θέλουμε να πάμε πουθενά αλλού.Οπότε όλη τη μέρα την περάσαμε εκεί.
ΤΡΙΤΗ 26 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Πρωί ξεκινήσαμε για Novi Sad , 93 km περίπου από το Βελιγράδι. Από τα πρώτα διόδια έξω από την πόλη πήραμε την κάρτα και προχωρώντας στα μισά του δρόμου συναντήσαμε ένα εμπορικό κέντρο outlet και το επισκεφτήκαμε.Μικρό αλλά καλούτσικο.Μπαίνοντας στο εμπορικό πληρώσαμε 70 δηνάρια στα διόδια και μετά μπαίνοντας στο Novi Sad άλλα 140 δηνάρια.
Το σπίτι που νοικιάσαμε με airbnb βρίσκεται στο κέντρο της πόλης με πάρκινγκ
Με μια πρώτη ματιά το Νόβι Σαντ είναι μια όμορφη πόλη με πολύ πράσινο και με το Δούναβη να τη διασχίζει.Είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας και εκεί βρίσκεται και το εθνικό θέατρο της Σερβίας αντί για το Βελιγράδι.
Αυτό που αξίζει να επισκεφθεί κανείς, είναι το Φρούριο Πετροβαραντίν που είναι λίγο έξω από την πόλη . Μπορείς να πας μέσα στο φρούριο με τα πόδια αλλά και με το αυτοκίνητο .
Παρακάτω οτι απέμεινε απο την γέφυρα, μετα τους βομβαρδισμούς.
Έχει πανοραμική θέα στο Δούναβη και στη πόλη, καθώς και όμορφα μαγαζιά για καφέ και φαγητό.Λειτουργούν γκαλερί καλλιτεχνών και εκεί διοργανώνεται κάθε χρόνο το μουσικό φεστιβάλ ΕΧΙΤ.
Σημαντικό σημείο του φρουρίου είναι το ρολόι ,του οποίου οι δείκτες είναι ανάποδα ,δηλαδή ο μεγάλος δείκτης δείχνει την ώρα και ο μικρός τα λεπτά ,κάτι που έγινε για να βλέπουν από μακριά οι ψαράδες στο Δούναβη τι ώρα είναι.
Μετά το Φρούριο Πετροβαραντίν(Petrovaradin Fortress)το μέρος που αξίζει είναι η πλατεία της πόλης , η πλατεία Ελευθερίας που φιλοξενεί τον μεγαλοπρεπή καθεδρικό ναό της Παναγίας αλλά και το εντυπωσιακό κτίριο του δημαρχείου.
Στο πεζόδρομο Zmaj Jovina υπάρχουν πολλά εμπορικά καταστήματα και καφέ καθώς και bistro όπως και πολλά κτίρια με έντονα στοιχεία μπαρόκ αρχιτεκτονικής.
ΤΕΤΑΡΤΗ 27 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Το πρωί, χωρίς να βιαζόμαστε και με βροχερό καιρό αφήνουμε τη Σερβία και πάμε στη Τιμισοάρα της Ρουμανίας που απέχει 156 km.Ακολουθήσαμε τον επαρχιακό δρόμο .Καλός δρόμος σε γενικές γραμμές με λίγη κίνηση.Περάσαμε πολλά όμορφα χωριά,και φτάνοντας στα σύνορα περάσαμε το σέρβικο τελωνείο με τον τυπικό έλεγχο των διαβατηρίων.
Στο ρουμάνικο τελωνείο άρχισε ο έλεγχος. Ποιοι είμαστε, αν είμαστε τουρίστες,σε ποια πόλη πάμε, πού θα μείνουμε (υποδείξαμε το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει),έλεγξαν όλα τα χαρτιά του αυτοκινήτου,την κάρτα vingeta που είναι για τα διόδια και είχαμε προμηθευτεί από Ελλάδα.Μέχρι και το πορτ μπαγκάζ του αυτοκινήτου άνοιξαν και ρωτούσαν τι έχουν οι βαλίτσες.
Αφού τελείωσε ο έλεγχος και ήταν όλα εντάξει μπήκαμε στη Ρουμανία.Συνεχίζουμε σε επαρχιακό δρόμο και φτάνουμε στη Τιμισοάρα το μεσημέρι.Αλλάζουμε την ώρα πάλι (πάμε μια ώρα μπροστά)και πάμε στο ξενοδοχείο που κλείσαμε .
Αφου τακτοποιηθήκαμε πάμε στο κέντρο της πόλης όπου εκεί βρίσκονται και τα περισσότερα αξιοθέατα.
Χάρη στο ήπιο κλίμα της, η Τιμισοάρα έχει πολλές δημόσιες πλατείες και καταπράσινα σημεία για βόλτες.
Ο καιρός όμως δεν είναι με το μέρος μας, καθώς φυσάει δυνατός αέρας,το θερμόμετρο δείχνει 16΄C βαθμούς και κατά διαστήματα ψιλοβρέχει.Δεν έχουμε πολλά περιθώρια οπότε φτάνουμε στο κέντρο και παρκάρουμε σε πάρκινγκ και πάμε στο πιο γνωστό μέρος της πόλης στη πλατεία Ονείρι (Piata Unirii).Ονομάστηκε έτσι γιατί εκεί συνυπάρχουν η ρωμαιοκαθολική εκκλησία με την σερβορθόδοξη η μια απέναντι από την άλλη σε πλήρη αρμονία.Είναι ένα πραγματικό όμορφο τετράγωνο με όλα τα ιστορικά κτήρια.
Περιτριγυρίζεται από όμορφα κτίρια πολλά από τα οποία είναι πρόσφατα αναπαλαιωμένα.Κλείνουμε τη μέρα μας πηγαίνοντας σ΄ένα Mall με έντονη πολυτέλεια,οι τιμές περισσότερες σ΄ευρώ και ίδιες με την Ελλάδα.
Οι δρόμοι στο κέντρο της πόλης είναι αρκετά στενοί και γίνονται πολλά έργα.Οι περισσότεροι δρόμοι είναι σκαμμένοι και παντού βλέπεις να κατασκευάζονται καινούργια τεράστια κτίρια.
ΠΕΜΠΤΗ 28 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Επόμενη στάση Ουγγαρία.Πάμε Βουδαπέστη που απέχει 316km.Η εθνική οδός είναι πολύ καλή,δεν έχει ιδιαίτερη κίνηση παρά μόνο φορτηγά.Φτάσαμε στα σύνορα περάσαμε μόνο ένα τελωνείο και έγινε ένας γρήγορος έλεγχος των διαβατηρίων. Μπαίνοντας στην Ουγγαρία η κίνηση αυξάνεται με πολλά φορτηγά.
Πλησιάζοντας τη Βουδαπέστη η θερμοκρασία ανεβαίνει.Το σπίτι που ενοικιάσαμε είναι έξω από την πόλη σε μια πολύ ωραία περιοχή με πολύ πράσινο.
Οπότε με το αυτοκίνητο πάμε να επισκεφτούμε το κέντρο της πόλης,και παρκάρουμε σε υπόγειο πάρκινγκ .
Εκεί δίπλα βρίσκεται και η κεντρική αγορά της πόλης Great(Central) Market Hall,όπου την επισκεπτόμαστε για να πάρουμε μια εικόνα από κάθε είδος τοπικών γεύσεων.Τα λουκάνικα έχουν την τιμητική τους,όπως και η πάπρικα που αποτελεί το τοπικό έδεσμα και πωλείται σε διάφορες εκδοχές,όπως γλυκιά και πικάντικη.
Στον πάνω όροφο της Κεντρικής αγοράς πωλούνται τοπικά σουβενίρ,όπως παραδοσιακές στολές και μαγνητάκια σε οικονομικές τιμές.Επιπλέον υπάρχουν μερικές ταβέρνες και άλλα σημεία πώλησης έτοιμου παραδοσιακού φαγητού.
O καιρός είναι άστατος.Βγαίνοντας από τη Κεντρική Αγορά έβρεχε δυνατά.Μόλις άρχισε να κόβει λιγάκι η μπόρα πάμε για καφέ στο <<zoo cafe>>.Πάμε να ζήσουμε την εμπειρία σ΄ένα καφέ διαφορετικό από τα άλλα.
Μόλις μπεις σε ρωτούν αν έχεις κάνει κράτηση.Δεν είχε όμως κόσμο, την ώρα που πήγαμε,οπότε καθίσαμε κατευθείαν.Ξαφνικά όμως γέμισε.Γύρο στο χώρο υπάρχουν ενυδρεία με ψάρια, παπαγάλοι και γάτες να κινούνται ελεύθερα.
Κατά τη διάρκεια της παραμονής μας, μας φέρναν στο τραπέζι μας διάφορα ζωάκια να χαϊδέψουμε, όπως φίδι, ιγκουάνα χάμστερ,κουνέλι και σαύρα.Μας έδιναν πληροφορίες για τα ζώα ,τ΄΄αφηναν το καθένα περίπου δέκα λεπτά και μας τ΄άλλαζαν.’Ήταν όλοι τους πολύ ευγενικοί και ο καφές δεν κόστιζε ακριβά.
Ο καιρός φτιάχνει και είναι ότι πρέπει για βόλτα.Περπατάμε σε κεντρικούς πεζοδρόμους με πολλά καταστήματα και πολύ κόσμο και φτάνουμε στη Βασιλική του Αγίου Στεφάνου.
Είναι μια ρωμαιοκαθολική εκκλησία και μια από τις μεγαλύτερες της Βουδαπέστης. Χτίστηκε πριν το 1920 και έχει κάτοψη σχήματος σταυρού.Το εσωτερικό της είναι επιβλητικό με ένα εξαιρετικό διάκοσμο,που συχνά τελούνται συναυλίες -κονσέρτα.Η είσοδος είναι ελεύθερη και μπορείς να ανέβεις στον τρούλο από τα σκαλοπάτια γύρω στα 300,αλλά έχει και ασανσέρ με 600 φιορίνια.
Η θέα από ψηλά είναι θαυμάσια καθώς έχεις όλη την πόλη στα πόδια σου.
Περπατώντας στο πιο τουριστικό πεζόδρομο Vaci Street κατευθυνόμαστε προς το κοινοβούλιο της πόλης.
Το κτήριο του ουγγρικού κοινοβουλίου είναι έδρα της ουγγρικής εθνοσυνέλευσης και είναι το τρίτο μεγαλύτερο και ένα από τα παλαιότερα κτήρια κοινοβουλίου της Ευρώπης.Βρίσκεται στην πλατεία Κασουτ τερ στις όχθες του Δούναβη.Είναι επίσης το μεγαλύτερο κτήριο της Ουγγαρίας και μέχρι σήμερα το ψηλότερο.
Επιβλητικό και εντυπωσιακό κτήριο και ειδικά το βράδυ φωτίζεται και το κάνει ακόμα πιο όμορφο και μοναδικό.Τις καλύτερες φωτογραφίες όμως,μπορείς να τις βγάλεις από την απέναντι όχθη του Δούναβη στη πλευρά της Βούδας.
Κοντά στο κοινοβούλιο βαδίζοντας παραλιακά και προς τα νότια βρίσκονται τα γνωστά <<παπούτσια του Δούναβη>>.Ένα ιστορικό μνημείο που ξυπνάει μνήμες από το σκοτεινό παρελθόν της Ευρώπης και τους σκληρούς διωγμούς που υπέστησαν οι Εβραίοι.Στο σημείο εκείνο, οι Γερμανοί με τους Ούγγρους συνεργάτες τους συγκέντρωναν τους Εβραίους της πόλης και τους εκτελούσαν,πετώντας τους εν συνέχεια στο ποτάμι αφού τους υποχρέωναν να βγάλουν πρώτα το πολυτιμότερο τους πράγμα τα παπούτσια.Το μνημείο αυτό είναι αφιερωμένο σε όλους όσους έχασαν την ζωή τους κατά τη διάρκεια της σκοτεινής αυτής περιόδου.
Κάνοντας βόλτα στις όχθες του ποταμού φτάσαμε και στην αλυσιδωτή γέφυρα.,από τα πιο δημοφιλή επίσης αξιοθέατα της Βουδαπέστης που ενώνει τη Βούδα και την Πέστη πάνω από τον Δούναβη και ήταν η πρώτη ένωση των δύο αυτών πόλεων,καθώς υπάρχουν άλλες 8 γέφυρες.
Η γέφυρα που έχει 375μ. μήκος και 15μ. πλάτος έχει και μια πολύ καλή θέα της πόλης, συμπεριλαμβανομένου της περιοχής του Κάστρου αλλά και του Ουγγρικού Κοινοβουλίου.Επίσης δύο υπέροχα πέτρινα λιοντάρια φυλάνε τις δύο πλευρές της γέφυρας.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 29 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
Όλο το βράδυ έβρεχε αλλά ευτυχώς το πρωί έχει ήλιο και κάνει και ζέστη.Σήμερα το πρόγραμμα έχει Βούδα.Με το αυτοκίνητο διασχίσαμε την αλυσιδωτή γέφυρα και πριν πάμε στο κάστρο της Βούδας,κάναμε μια στάση στο λόφο του Gellert Hill και Citadel.
O λόφος είναι καταπράσινος και από κει μπορεί να απολαύσει κανείς την πανοραμική θέα σε όλη την πόλη.Στην κορυφή του λόφου βρίσκεται και το επιβλητικό μνημείο της απελευθέρωσης το άγαλμα της ελευθερίας,που είναι αφιερωμένο σε όσους έδωσαν την ζωή τους για την ανεξαρτησία ,την ελευθερία και την ευημερία της Ουγγαρίας.
Για να πάμε στο κάστρο παρκάραμε σ΄ένα κοντινό υπόγειο πάρκινγκ σχεδόν κάτω από το κάστρο.Ανεβήκαμε αρκετά σκαλοπάτια πήραμε και το ασανσέρ και φτάσαμε στο κάστρο της Βούδας.
Το επιβλητικό κάστρο της Βούδας προσφέρει κι αυτό μια πανοραμική θέα προς στο Δούναβη και της πόλης της Βουδαπέστης.
Τρεις εκκλησίες βρίσκονται στην περιοχή,με πιο όμορφη και γνωστή την εκκλησία του Matthias. Στην περιοχή του κάστρου επίσης βρίσκονται πολλά μουσεία,πολλά κτίρια με ιστορικό ενδιαφέρον,σιντριβάνια και αγάλματα όπως το έφιππο άγαλμα του πρώτου Χριστιανού βασιλιά της Ουγγαρίας,του Αγίου Στεφάνου.Εκεί βρίσκεται και ο Πύργος των Ψαράδων.Πρόκειται για ένα από τα ωραιότερα κτίρια της Βουδαπέστης και ο πύργος περιστοιχίζεται από 7 πυργίσκους που ο καθένας συμβολίζει μία από τις 7 φυλές των Μαγυάρων,που εγκαταστάθηκαν στη περιοχή το 896,που σήμερα είναι γνωστή ως η Ουγγαρία.
Αφού θαυμάσαμε από παντού την εκπληκτική θέα και βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες φεύγουμε και πάμε σ΄έναν άλλο λόφο, στο λόφο Normafa, αρκετά έξω από την πόλη.
Ανεβήκαμε με τελεφερίκ στην κορυφή.
Ήταν πολύ ωραία διαδρομή, μέσα σε πυκνό δάσος και υπήρχαν και σπίτια που περνούσαμε μπροστά από τα μπαλκόνια τους.Αφού φτάσαμε αντικρίσαμε ένα καταπράσινο τοπίο με πάρκα,με διαμορφωμένους χώρους για πικ νικ,με ποδηλατόδρομους,καθώς και διάδρομο για τρέξιμο.Ακολουθήσαμε ένα ανηφορικό μονοπάτι και βρήκαμε ένα πύργο,που ήταν και καφετέρια.
Ανεβήκαμε αρκετά σκαλοπάτια μέσα στον πύργο και φτάνοντας στη κορυφή του η θέα ήταν εξαιρετική.Είδαμε τη Βουδαπέστη από το πιο ψηλό σημείο που υπάρχει.
Κλείσαμε τη μέρα μας με καλό φαγητό σένα πολύ ωραίο εστιατόριο, το <<escobar>> δίπλα στο ποτάμι και με ατελείωτη θέα στο Δούναβη.
ΣΑΒΒΑΤΟ 30 ΙΟΥΝΙΟΥ 2018
6:30 και ο ήλιος έχει ανέβει πολύ ψηλά.Αφήνουμε λοιπόν τη Βουδαπέστη και πάμε για Αυστρία στη Βιέννη.
Χωρίς ιδιαίτερη κίνηση,αλλά με πολλά φορτηγά μετά από 270km φτάσαμε στην Βιέννη.Τελωνεία και διόδια δεν υπάρχουν,αλλά χρειάζεται η Vignette που την προμηθευτήκαμε από Ελλάδα.
Μπαίνοντας στη Αυστρία αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν οι πολλές ανεμογενήτριες που υπήρχαν.Η βενζίνη 1,31 με 1,29 ευρώ.
Το σπίτι που νοικιάσαμε με airbnb είναι 10 km έξω από τη Βιέννη σε μια πολύ ωραία περιοχή μέσα σε καταπράσινο λιβάδι.Μεγάλο και όμορφο σπίτι .
Αφού τακτοποιηθήκαμε πάμε βόλτα στο κέντρο της Βιέννης.Ωραία διαδρομή και η πόλη όμορφη με ωραία και αρμονικά κτήρια.
Ένα σημείο της πόλης που πρέπει κάποιος να επισκεφθεί είναι η συνοικία των μουσείων.Εκεί στεγάζονται και τα δύο πιο σημαντικά μουσεία της πόλης, το Φυσικής Ιστορίας << Naturhistoriches Museum>>και το Ιστορίας και Τέχνης<<Κunsthistorisches Museum>>,το οποίο είναι από τα σημαντικότερα στον κόσμο.
Εμείς επιλέξαμε να επισκεφτούμε το Φυσικής Ιστορίας επειδή θα ήταν πιο ενδιαφέρον για τα παιδιά.Πράγματι ήταν πολύ καλό. Ενθουσιαστήκαμε όλοι μας.Οι συλλογές που φιλοξενούνται στους πολυάριθμους εντυπωσιακούς ορόφους του,διαθέτουν μεγάλη θεματική ποικιλία καθώς περιλαμβάνουν ορυκτά, γεωλογικά, ζωολογικά και ανθρωπολογικά εκθέματα.Στο τμήμα παλαιοντολογίας υπάρχουν σκελετοί δεινοσαύρων, αλλά μεγάλο ενδιαφέρον συγκεντρώνουν τα αντικείμενα από την εποχή του χαλκού και τα προϊστορικά δημιουργήματα του ανθρώπου,καθώς και οι αίθουσες που επιδεικνύουν την εξέλιξη του είδους μας.
Η είσοδος για τα παιδιά είναι δωρεάν και χρειάστηκαν τουλάχιστον 2-3 ώρες προκειμένου να εξερευνήσουμε όλες τις συλλογές.
Με δύο παιδιά όμως επιβάλλεται και η επίσκεψη στο πάρκο Πράτερ(Prater) που βρίσκεται λίγο έξω από την πόλη.Το Πράτερ ένα μεγάλης έκτασης δημόσιο πάρκο και μέσα σ’ αυτό συναντά κανείς το πλανητάριο,το μουσείο Πράτερ και το περίφημο λούνα παρκ,που στην είσοδο του υπάρχει το γνωστό αξιοθέατο Ράιζενραντ(reisenrad)η ρόδα σύμβολο της Βιέννης.Η ρόδα είναι από τις παλαιότερες του κόσμου,και προσφέρει μια μοναδική θέα της πόλης.Γενικά το λούνα παρκ είναι ωραίο με πολλά κλασικά παιχνίδια αλλά και για θαρραλέους για όλες τις ηλικίες.
Η είσοδος είναι δωρεάν και πληρώνεις ξεχωριστά το κάθε παιχνίδι που θέλεις να κάνεις.
ΚΥΡΙΑΚΗ 1 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Δεύτερη μέρα στη Βιέννη με ήλιο αλλά χαμηλή θερμοκρασία.Ένα από τα σημαντικά αξιοθέατα της πόλης είναι τ’ ανάκτορα Σενμπρούν (Schloss Schonbrunn) με τους πανέμορφους κήπους του.Στο παρελθόν ήταν η καλοκαιρινή κατοικία της βασιλικής οικογένειας.
Το παλάτι εντυπωσιακό και επιβλητικό με πανέμορφους κήπους.
Στους Γαλλικού στιλ κήπους(που είναι ιδανικό μέρος για φωτογραφίες)μεταξύ άλλων υπάρχουν λαβύρινθοι,το Τiergarten που είναι ο παλαιότερος εν ενεργεία ζωολογικός κήπος του κόσμου,ένας βοτανικός κήπος ,αρχαιοελληνικά συντριβάνια και πολλά αγάλματα που αντιπροσωπεύουν θεότητες και αρετές.
Όλα είναι πανέμορφα σε ταξιδεύουν σ΄άλλες εποχές και αξίζει πολύ αυτή η περιήγηση.
‘Άλλο ένα σημαντικό αξιοθέατο της Βιέννης είναι το Belvedere που ήταν και η επόμενη στάση μας.
Το Μπελβεντέρε της Βιέννης βρίσκεται στο νότιο-ανατολικό άκρο του κέντρου της πόλης ,που πήγαμε άνετα με το αυτοκίνητο και παρκάραμε σχεδόν απ΄έξω.Τεράστια έκταση με δυο μπαρόκ παλάτια (το Άνω Μπελβεντέρ και το Κάτω Μπελβεντέρε).Εκτός από τα μέγαρα,το συγκρότημα περιλαμβάνει ακόμα τον Πορτοκαλεώνα,τους στάβλους και τους γαλλικούς τεχνοτροπίας κήπους που συνδέουν μεταξύ τους τα μέγαρα.Έχει πολύ περπάτημα αλλά είναι ευχάριστη βόλτα.
Για να ξεφύγουμε λίγο από τ’ ανάκτορα πήγαμε σε μια γειτονιά όπου τα κτίρια είναι ιδιαίτερης αρχιτεκτονικής.
Το Hundertwasserhaus είναι ένα συγκρότημα διαμερισμάτων που κατασκευάστηκε στα 1983-1986 από τον Αυστριακό ζωγράφο και γλύπτη Friedensreich Hundertwasser.Στο κτήριο δεν μπορεί να μπει κάποιος μέσα αλλά μπορεί να τα δει απέξω και να βγάλει υπέροχες και πολύχρωμες φωτογραφίες.Απέναντί του είναι μια στοά ίδια αρχιτεκτονικής με μαγαζάκια που πουλάνε σουβενίρ.
Είμαστε πλέον στην στην καρδιά της πόλης όπου εκεί βρίσκονται τα χειμερινά ανάκτορα της πριγκίπισσας Σίσσυς, το ανάκτορο Hofburg.Πραγματικά επιβλητικό με εξαιρετικά γλυπτά,όλα εντυπωσιακά.Το σύμπλεγμα του Hofburg περιλαμβάνει αρκετά μουσεία,την Εθνική Βιβλιοθήκη της Βιέννης και την περίφημη Ισπανική Σχολή Ιππασίας με τις εντυπωσιακές επιδείξεις ειδικά εκπαιδευμένων αλόγων.Αφού περιπλανηθήκαμε σ’αυτους τους χώρους περπατώντας στους κεντρικούς δρόμους της πόλης περάσαμε και είδαμε μόνο εξωτερικά το Αυστριακό Κοινοβούλιο που στην είσοδό του υπάρχει η Κρήνη της Αθηνάς δηλαδή το άγαλμα της θεάς και της σοφίας, από το μουσείο Albertina ένα από τα σημαντικότερα μουσεία του κόσμου και την κρατική όπερα της Βιέννης,ένα επίσης επιβλητικό κτίριο.
Συνεχίζοντας την βόλτα μας ανάμεσα από πολλούς τουρίστες φτάσαμε και στο Kαθεδρικό Nαό του Αγίου Στεφάνου που είναι και ο μητροπολιτικός ναός της Βιέννης.
Ο Ναός του Αγίου Στεφάνου είναι η καρδιά του ιστορικού κέντρου της πόλης,με το επιβλητικό κωδωνοστάσιο και την πλουσιοπάροχα χρωματιστή στέγη του,χάρη στα βερνικωμένα κεραμίδια..Στη νότια πλευρά του κτηρίου,τα κεραμίδια διαμορφώνουν ένα μωσαϊκό του δικέφαλου αετού και στην βόρεια πλευρά απεικονίζονται τα σύμβολα της πόλης της Βιέννης.Η στέγη είναι τόσο απότομη που καλύπτεται σπάνια από χιόνι.Είναι ένας εντυπωσιακός ναός με μια άγρια ομορφιά στο κέντρο της πόλης.
Να σημειώσουμε βέβαια εδώ στην πλατεία Stephansplatz, που βρίσκεται ο ναός, ξεκινούν οι δύο μεγαλύτεροι εμπορικοί πεζόδρομοι της πόλης ,οι Graben και Kartner Stasse με πολλά καταστήματα και καφέ σε εξώστες το ένα δίπλα στο άλλο.Στα τουριστικά καταστήματα συναντάμε την kai εμμονή των Βιενέζων με την πριγκίπισσα Σίσσυ καθώς η μορφή της αποτυπώνεται σε σοκολατάκια,μπλουζάκια,λικέρ,και οτιδήποτε άλλο.Το ίδιο συμβαίνει βέβαια και και με το Μozart.Έτσι λοιπόν κι εμείς δεν αντισταθήκαμε, πήραμε τα σουβενίρ μας και συνεχίσαμε τη βόλτα μας στις βιτρίνες των καταστημάτων που αντικατοπτρίζουν το υψηλό στυλ και υψηλές τιμές των εμπορευμάτων της Βιέννης.Μετά από αυτή την ευχάριστη βόλτα αποχαιρετάμε και τη Βιέννη. .
ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Στη Βιέννη ξημερώνει πολύ νωρίς,είναι 5:30π.μ.και ο ήλιος έχει ήδη ανέβει πολύ ψηλά με το θερμόμετρο να δείχνει όμως 8΄C.Έτσι αφήνουμε την Αυστρία και πάμε Γερμανία - Μόναχο 410km.
Στην εθνική οδό έχει πολύ κίνηση με πολλά φορτηγά και όλοι να τρέχουν .Η διαδρομή πολύ ωραία με καταπράσινες πεδιάδες ανάμεσα στις Άλπεις
.
Μπαίνοντας στη Γερμανία επίσης έχει πολύ κίνηση .Περάσαμε το τελωνείο χωρίς κανένα έλεγχο με καθυστέρηση όμως λόγω κίνησης.Για Μόναχο θέλουμε ακόμα 120km αλλά με το που απομακρυνθήκαμε από το τελωνείο,σταματήσαμε γιατί πέσαμε σε μποτιλιάρισμα.Δεν μας πείραξε πολύ γιατί είχε πολύ όμορφα τοπία.Η καθυστέρηση κράτησε 20 λεπτά και ήταν λόγω έργων. Φτάνοντας στο Μόναχο παρατηρήσαμε ότι δεν υπάρχουν διόδια και η τιμη της βενζίνης είναι 1,56 ευρώ.
16 χλμ από το Μόναχο βρίσκεται το στρατόπεδο Νταχάου.Εύκολη η πρόσβαση με είσοδο δωρεάν,και πάρκινγκ με χαμηλό αντίτιμο.Είναι ένας χώρος που σε προκαλεί δέος και θλίψη.Καταπληκτική εμπειρία και αξίζει η επίσκεψη,καθώς μέσα στο χώρο υπάρχουν πολλά εκθέματα όπως και τα κτήρια στα οποία υπήρχαν οι φούρνοι και οι θάλαμοι αερίων.Βρήκαμε και πλάκες εις μνήμη Ελλήνων δολοφονημένων που βρέθηκαν εκεί.Φύγαμε συγκλονισμένοι και πολύ σκεπτικοί.
Σε μικρή απόσταση από το Νταχάου βρίσκεται και το ολυμπιακό πάρκο του Μονάχου που χτίστηκε με αφορμή τους Ολυμπιακούς αγώνες το 1972.Εκεί βρίσκεται και ο ολυμπιακός πύργος ύψους 318μ.που ανεβαίνεις με ασανσέρ πληρώνοντας 28 ευρώ (2 ενήλικες και 2 παιδιά),και απολαμβάνεις τη πανοραμική θέα του Μονάχου.Απο κει είδαμε και το μουσείο της BMW,καθώς βρίσκεται στα ανατολικά του πάρκου.Κάναμε και μια βόλτα στο εξωτερικό χώρο της Αllianz Arena,στο πρωτοποριακό στάδιο και έδρα της Μπαγερν Μονάχου αλλά καθότι μέρα και χωρίς αγώνα δεν είδαμε τα φουσκωτά πάνελ να αλλάζουν χρώμα.
Πηγαίνοντας προς το ξενοδοχείο, κάναμε μια βόλτα στο κέντρο της πόλης που είναι τελικά πολύ εύκολη η μετακίνηση με το αυτοκίνητο αφού δεν έχει καθόλου κίνηση , σε αντίθεση με τους περιφερειακούς δρόμους και την εθνική οδό.Επίσης έχει πολλά υπαίθρια πάρκινγκ με παρκόμετρα σχεδόν με 1 ευρώ την ώρα που μπορείς να παρκάρεις άνετα.
Κάνοντας αυτή τη βόλτα στους κεντρικούς δρόμους βρεθήκαμε στον Αγγλικό κήπο του Μονάχου,σε έναν απ΄τους μεγαλύτερους αστικούς κήπους παγκοσμίως.Το ιδιαίτερο αξιοθέατο του πάρκου είναι στο παραπόταμο Eisbach όπου εκεί έχουν δημιουργήσει ένα τεχνητό κύμα ενός μέτρου και οι λάτρεις του σερφ προσπαθούν να δαμάσουν το κύμα όλο το χρόνο με τον κόσμο να τους παρατηρεί από ψηλά.
ΤΡΙΤΗ 3 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα πάμε στο κέντρο του Μονάχου με το αυτοκίνητο για να δούμε τα αξιοθέατα.Πρώτη στάση στο Γερμανικό μουσείο.Παρκάραμε εύκολα σε υπαίθριο πάρκινγκ και πληρώσαμε 6 ευρώ από11π.μ μέχρι 6 μ.μ.
Το Γερμανικό μουσείο είναι χτισμένο σ΄ένα νησάκι στο ποταμό Ίσαρ και είναι ένα μουσείο επιστήμης και τεχνολογίας.
Με οικογενειακό εισιτήριο 23 ευρώ μπαίνεις μέσα και δεν ξέρεις από πού να ξεκινήσεις.Είναι τεράστιο και πολύ ενδιαφέρον για μικρούς και μεγάλους.
Στη συλλογή του περιλαμβάνει από ιστιοφόρα,το πρώτο αυτοκίνητο καθώς και το πρώτο τρένο στο μετρό του Μονάχου.Έχει σημαντικές εκθέσεις που σχετίζονται με την αστρονομία,τις μεταφορές,την εξόρυξη,την τυπογραφία και τη φωτογραφία.Γενικότερα έχει εκθέματα κάθε είδους τεχνολογικού ενδιαφέροντος με ωραίο τρόπο και διαδραστικά στοιχεία.
Χρειάστηκε να μείνουμε 3 ώρες για να πάρουμε μια γενική εικόνα του μουσείου.Θέλει πολύ χρόνο να το ανακαλύψεις αναλυτικά.
Φεύγοντας από το μουσείο, με τα πόδια πάμε προς τη κεντρική πλατεία του Μονάχου τη Marienplatz.
Πριν φτάσουμε στη πλατεία περάσαμε από τη κεντρική αγορά τροφίμων Viktualienmarkt.Πρόκειται για μια καθημερινή υπαίθρια αγορά τροφίμων που κάνοντας μια βόλτα στους 140 πολύχρωμους πάγκους θα βρείτε τα πάντα.Από λουλούδια και καρυκεύματα μέχρι αυγά ,τυριά και γλυκά.Εντυπωσιακό είναι το θέαμα των λουκάνικων και των βουνών από λαχανικά και φρούτα.Επίσης υπάρχουν και τραπεζάκια που μπορείς να απολαύσεις το φαγητό και τις διάφορες λιχουδιές.
Περάσαμε και από την καθολική εκκλησία του Άγιου Πέτρου που βρίσκεται και αυτή στο κέντρο της πόλης και είναι η παλαιότερη εκκλησία του Μονάχου.
Έτσι φτάσαμε στη πλατεία Marienplatz που βρίσκεται το Νέο Δημαρχείο και στην ανατολική πλευρά το Παλαιό Δημαρχείο.
Ο πύργος του Νέου Δημαρχείου φιλοξενεί και το διάσημο ρολόι Glockenpiel.Το διάσημο αυτό ρολόι συγκεντρώνει πλήθη επισκεπτών που μαζεύονται τριγύρω για να παρακολουθήσουν ένα σόου 12 λεπτών με πρωταγωνιστές 32 φιγούρες να αναπαριστούν σκηνές βαυαρικής ιστορίας.Εμεις φροντίσαμε να είμαστε εκεί στις 5 το απόγευμα να απολαύσουμε την παράσταση.Έχει πάρα πολύ κόσμο και καλό να είναι εκεί κανείς από νωρίς για να εξασφαλίσει καλύτερη θέα προς το πανύψηλο κτίριο.
Κάνοντας όλη μέρα σχεδόν 14χμ με πολύ κούραση επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ετοιμασία για το Κολμάρ της Γαλλίας.
ΤΕΤΑΡΤΗ 4 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Νωρίς το πρωί ξεκινήσαμε για Γαλλία.Στην έξοδο από το Μόναχο έχει πολύ κίνηση και προχωράμε αργά.Ο δρόμος είναι γεμάτος με πολλά φορτηγά, και όλοι να τρέχουν πάρα πολύ.Ξαφνικά κολάμε σχεδόν για μια ώρα σε κίνηση και αρχίζουν και οι κατα τόπους καταιγίδες.Μετά από 6 ώρες φτάσαμε στη Γαλλία.
Η πρώτη στάση στην Γαλλία είναι το Κολμάρ.Το σπίτι που θα μείνουμε με airbnb, με πολύ φιλόξενη οικοδέσποινα, είναι λίγο έξω από το Κολμάρ και πολύ κοντά στο ποταμό Ρήνο που χωρίζει τη Γαλλία από τη Γερμανία.
Επιλέξαμε τη συγκεκριμένη περιοχή γιατί θέλουμε να πάμε στο Europa Park που βρίσκεται στο Rest της Γερμανίας.
Πάμε να γνωρίσουμε λοιπόν το Κολμάρ που πραγματικά είναι μια παραμυθένια πόλη.Η πόλη ιδρύθηκε τον 9ο αιώνα και είναι απίστευτα γραφική.Παρκάραμε έξω από το κέντρο της πόλης, σε υπαίθριο και αρκετά οικονομικό πάρκινγκ. Έτσι αρχίσαμε να τριγυρνάμε στα σοκάκια του ιστορικού κέντρο της πόλης και να θαυμάζουμε τα πολύχρωμα ξύλινα σπιτάκια και τις πανέμορφες εκκλησίες.Βέβαια η πόλη είναι πολύ τουριστική και είναι γεμάτη με κάθε είδους μαγαζιά.Όλα όμως είναι πολύ όμορφα με πολύ χρώμα και ολόκληρη η πόλη μοιάζει να ξεπήδησε από πίνακα ζωγραφικής.
Αντίγραφο από το άγαλμα της ελευθερίας που οι Γάλλοι έκαναν δωρεά στην Αμερική.
Το Κολμάρ διαθέτει και τη δική του “Μικρή Βενετία” μια γειτονιά με παραδοσιακά χρωματιστά κτίρια και γεμάτη λουλούδια , στις όχθες του ποταμού Λάουχ ,που διασχίζεται από κανάλια και υπέροχα γεφυράκια..
Υπέροχο και πανέμορφο το Κολμάρ!!!
ΠΕΜΠΤΗ 5 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στα παιδιά.Έχει μόνο Europa Park.
Γυρνάμε λοιπόν πάλι στη Γερμανία που μας χωρίζει μόνο ο ποταμός Ρήνος,από τον οποίο περάσαμε απέναντι μ΄ένα μικρό φέρυ- μποτ που στην ουσία λειτουργεί ως γέφυρα, εντελώς δωρεάν.
Στη Γερμανία βάλαμε και βενζίνη γιατί είναι πολύ πιο φθηνή από ότι στη Γαλλία.
Το πάρκο ανοίγει 9:00π.μ. και εμείς είμαστε εκεί οπό τις 8:00.Μπαίνουμε από τους πρώτους.Ο καιρός είναι συννεφιασμένος και κατά διαστήματα ψιλοβρέχει,αλλά δεν μας πτοεί τίποτα.
Είναι ένα υπέροχο θεματικό πάρκο πολύ οργανωμένο και με πολλές λεπτομέρειες.Έχει παιχνίδια για όλες τις ηλικίες και για κάθε προτίμηση.
Αυτό που το κάνει ξεχωριστό είναι ότι χωρίζεται σε θεματικές ενότητες εμπνευσμένο από χώρες της Ευρώπης.Βρήκαμε και την Ελλάδα με τα παιχνίδια να έχουν ελληνικά ονόματα όπως Πήγασος και Ποσειδών με το χώρο διακοσμημένο με πολλά ελληνικά στοιχεία και στο συγκεκριμένο χώρο να παίζει ελληνική μουσική.
Το Europa Park επίσης ξεχωρίζει για τα παιχνίδια του και ιδιαίτερα για τα roller-coaster ,πέρα ότι είναι πολλά, είναι και πολύ ψηλά με μεγάλη διαδρομή.
Για τους τολμηρούς ότι καλύτερο.
Το πάρκο κλείνει 6:00μ.μ. Μας φαίνεται απίστευτο που κλείνει τόσο νωρίς.Και όμως 6 παρά τα μαγαζάκια αρχίζουν να κλείνουν και τα παιχνίδια σταματάνε να δουλεύουν.Ευτυχώς προλάβαμε και κάναμε όλα τα παιχνίδια που θέλαμε γιατί δεν περιμέναμε σε μεγάλες ουρές και αυτό μάλλον λόγω άστατου καιρού.
Το σημαντικό είναι ότι περάσαμε τέλεια μικροί και μεγάλοι σ΄ένα φανταστικό πάρκο.(Και μετά από 3 μέρες που πήγαμε στη Disneyland καταλήξαμε ότι το europa park είναι πολύ καλύτερο.)
Έτσι πήραμε το δρόμο της επιστροφής σχετικά νωρίς για να ετοιμαστούμε για την επόμενη μέρα που πάμε Παρίσι και είναι 500χλμ. μακριά.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 6 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Αφήνουμε το Κολμάρ κα 6:30π.μ. και πάμε Παρίσι 498χ.μ. Μπήκαμε στην εθνική οδό χωρίς κίνηση,καμία σχέση με τη Γερμανία.Πληρώσαμε δύο φορές διόδια από 8 και 4,5 ευρώ και πριν μπούμε στο Παρίσι 23,30 με την κάρτα που είχαμε πάρει.
Φτάσαμε στο Παρίσι άνετα και ξεκούραστα.Κάναμε πρώτη στάση σ΄ένα εμπορικό εκπτωτικό χωριό Marne la Valee, κοντά στο ξενοδοχείο ,πολύ καλό με πολλά επώνυμα καταστήματα με πολύ προσιτές τιμές.
Lacoste σε τιμές λαικής.
Στις προηγούμενες πόλεις που επισκεφτήκαμε η μετακίνηση στα κέντρα τους και στα αξιοθέατα τους ήταν εύκολη με το αυτοκίνητο.Επιχειρήσαμε το ίδιο και στο Παρίσι.
Πριν από την πρώτη μας εξόρμηση περάσαμε από το Αεροδρόμιο να πάρουμε μια
φιλική οικογένεια που θα πέρναγε μαζί μας τις επόμενες ημέρες . Οπότε θα είχαμε πολύ καλή παρέα στο Παρίσι .
Αργά το απόγευμα λοιπόν με το αυτοκίνητο πήγαμε στον πύργο του Άιφελ και παρκάραμε ακριβώς κάτω από τον πύργο σε υπαίθριο πάρκινγκ εντελώς δωρεάν επειδή ήταν μετά τις 8:00μ.μ.
Έτσι είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να φωτογραφίσουμε τον πύργο φωταγωγημένο,που είναι τέλειος.Ακριβώς κάτω από τον πύργο,παραποτάμια στο Σηκουάνα έχει πολλά μαγαζάκια και καντίνες με τραπεζάκια που είναι μια καλή ιδέα να τσιμπήσεις και να πιεις κάτι σε λογικές τιμές για το Παρίσι θαυμάζοντας τον πύργο και αγναντεύοντας τον Σηκουάνα.Το μόνο κακό είναι ότι δεν σερβίρουν αργά.
ΣΑΒΒΑΤΟ 7 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα ξεκινήσαμε τις ξεναγήσεις στα βασικά αξιοθέατα του Παρισιού.Παρκάραμε το αυτοκίνητο σ΄ένα κλειστό πάρκινγκ που είναι ανοιχτό όλο το 24ωρο και είναι κοντά σε μετρό πληρώνοντας 10 ευρώ.
Με το μετρό κατεβήκαμε στο μουσείο του Λούβρου.Με μια πρώτη εξωτερική ματιά είναι καταπληκτικό.Με αρκετό κόσμο αλλά χωρίς μεγάλη αναμονή βγάλαμε εισιτήρια 15 ευρώ το άτομο και τα παιδιά δωρεάν.
Το μουσείο τεράστιο,εντυπωσιακό και απερίγραπτο.Για να το δεις όλο θέλει πολλές ώρες ή και ημέρες εάν είσαι σχολαστικός .Εμείς εστιάσαμε στα τρία μεγαλύτερα για μας έργα.Τη Αφροδίτη της Μήλου ,τη Νίκη της Σαμοθράκης και τέλος τη Τζοκόντα (Μόνα Λίζα).Θαυμάσια έργα που τα έχουν πολύ προσεγμένα και σε πολύ καλή θέση που μπορείς να τα απολαύσεις.Ανάμεσα στα εκθέματα από πολιτισμούς όλου του κόσμο, αυτό που επίσης μας εντυπωσίασε ήταν ο Αιγυπτιακός πολιτισμός και οι μούμιες.Μια γρήγορη ματιά στο Λούβρο κράτησε 4 ώρες.Ήταν μια φανταστική εμπειρία, φύγαμε ενθουσιασμένοι.
Περπατώντας σε κεντρικούς δρόμους του Παρισιού και μπαινοβγαίνοντας σε διάφορα καταστήματα γύρω από το μουσείο του Λούβρου συναντήσαμε και το καφέ Angelina ένα από τα πιο διάσημα και αριστοκρατικά καφέ-ζαχαροπλαστεία του Παρισιού.Αρχοντικός χώρος με πολύ νόστιμα γλυκά και υπέροχη σοκολάτα ειδικά η ζεστή.Απλώς για να καθίσεις μπορεί να χρειαστεί να περιμένεις λίγο αλλά στο τέλος ανταμείβεσαι.
και η λυπητερή!!!!
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας και φτάσαμε στη λεωφόρο των Ηλισίων Πεδίων, που έχει 71μ.πλάτος και εκτείνεται σε μήκος δύο χιλιομέτρων. Κατά τη διαδρομή θαυμάσαμε τα πολυτελή καταστήματα και στο τέλος της λεωφόρου αντικρίσαμε την Αψίδα του Θριάμβου.Είναι επιβλητική καθώς είναι η πιο ψηλή αψίδα του κόσμου με ύψος 55 μέτρα, και πλάτος 45 μέτρα. Στην επιφάνειά της είναι χαραγμένα τα ονόματα των νικών των γαλλικών στρατευμάτων αλλά και των 558 στρατηγών που διοίκησαν τα γαλλικά στρατεύματα κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Ναπολέοντα.Έτσι βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες στο εντυπωσιακό μνημείο και συνεχίσαμε την περιήγησή μας.
Σχετικά κοντά στην Αψίδα του Θριάμβου υπάρχει η στάση Charles de Gaulle-Etoile του μετρό, το οποίο και πήραμε και κατεβήκαμε στη στάση Eco Militaire που βρίσκεται το Τροκαντερό
.Ένα τεράστιο πάρκο με μια τεράστια πλατεία που αποτελεί το ιδανικό σημείο για φωτογραφίες με φόντο τον Πύργο του Άιφελ.Έχεις την εντύπωση ότι ο πύργος είναι δίπλα σου.
,
Διασχίσαμε το πάρκο και απόγευμα πια,γύρω στις 7:00 μ.μ.ήρθε η στιγμή να ανεβούμε στον Πύργο.
Αποφασίσαμε να ανεβούμε με το ασανσέρ και περιμέναμε στην ουρά για να βγάλουμε εισιτήριο περίπου μία ώρα.Τελικά ήταν καλή ιδέα η επίσκεψη του πύργου το απόγευμα γιατί δεν έχει πολύ ζέστη και ο ήλιος πέφτει.Αυτό που μας έκανε εντύπωση ήταν ο χώρος που περιμέναμε για τα εισιτήρια ήταν παραμελημένος αρκετά βρώμικος και καθόλου οργανωμένος.
Μπήκαμε σχετικά γρήγορα στο ασανσέρ για το δεύτερο όροφο.Το συναίσθημα ήταν απερίγραπτο και η θέα καταπληκτική.
Με άλλο ασανσέρ και με αρκετή αναμονή αυτή τη φορά ανεβήκαμε στο τελευταίο επίπεδο του πύργου στον τρίτο όροφο.Εδώ η θέα είναι μοναδική.Αγγίζεις τον ουρανό.Ο τρίτος όροφος βρίσκεται σε ύψος 276 μέτρα είναι πολύ στενός και κλεισμένος με σύρμα.Σ΄ αυτό το επίπεδο βρίσκεται και το γραφείο του Gustave Eiffel που με κέρινα ομοιώματα παρουσιάζουν τον ίδιο και την κόρη του να καλωσορίζουν τον Αμερικάνο εφευρέτη Thomas Edison.Επίσης στην κορυφή λειτουργεί και το μπαρ της σαμπάνιας που στοιχίζει βέβαια ακριβά.
Η κατάβαση έγινε με τα πόδια που και αυτό ήταν μοναδική εμπειρία.Κατεβαίνεις πολύ άνετα τα σκαλοπάτια που είναι περίπου 1652 πιο γρήγορα από το να περιμένεις το ασανσέρ.Έτσι έχεις και την ευκαιρία για μια δεύτερη πιο σχολαστική εξερεύνηση του κάθε ορόφου.
ΚΥΡΙΑΚΗ 8 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Σήμερα ξεκινήσαμε τη βόλτα μας περιφερειακά του Παρισιού.
Πρώτη στάση στo Museum Air and Space Le Bourget μόλις 6 χιλιόμετρα από το Παρίσι.Πρόκειται για ένα μουσείο Αεροπορίας και Διαστήματος και είναι ένα από τα καλύτερα μουσεία αεροπορίας παγκοσμίως για τον πλούτο των συλλογών του.Η είσοδος είναι δωρεάν και στην τεράστια σε έκταση περιοχή υπάρχει μια απίστευτη συλλογή περισσότερα από 400 αεροσκάφη.Μικροί και μεγάλοι μπορούν να εξερευνήσουν με διάφορες διαδραστικές δραστηριότητες όλα τα εκθέματα.Σημαντικά είναι τα Boeing 747, και τα δύο Concorde.Μπορείς να μπεις μέσα στα σκάφη όπως και να περπατήσεις ανάμεσα από αυτά.Είναι πολύ ιδιαίτερο και ενδιαφέρον μουσείο. Ήταν μια συγκλονιστική εμπειρία και άρεσε σε όλους.Θέλει αρκετό χρόνο να τα δεις όλα αλλά αξίζει πολύ.
Φεύγουμε από το μουσείο ενθουσιασμένοι και πάμε στις Βερσαλίες που είναι 30 χιλιόμετρα έξω από το Παρίσι.
Έξω από το παλάτι έχει τεράστιο πάρκινγκ όπου παρκάραμε και πληρώσαμε για 4 ώρες 2 ευρώ.Έχει πολύ κόσμο.Για να μπεις μόνο στους κήπους έχει είσοδο 9,5 ευρώ για τους ενήλικες και 8 ευρώ για τα παιδιά. Ευτυχώς για τους κήπους δεν είχε μεγάλη ουρά.Περάσαμε σχετικά γρήγορα.Για το εσωτερικό του παλατιού έχει άλλη είσοδο αλλά εμείς δεν το επισκεφτήκαμε.
Οι κήποι λοιπόν,σε μια τεράστια έκταση είναι πανέμορφοι και ανάμεσά τους βρίσκονται πολλά εντυπωσιακά συντριβάνια και αγάλματα.Στα συντριβάνια και στα αγάλματα είναι αποτυπωμένη η ελληνική μυθολογία.Υπάρχει και το μεγάλο κανάλι στη μέση σχεδόν των κήπων που μπορείς να κάνεις και βόλτα.Για να έχεις μια ολοκληρωμένη εικόνα πρέπει να περιηγηθείς και να <<χαθείς >>μέσα στους κήπους
Περπατήσαμε μέσα στους καταπράσινους και καλοδιατηρημένους κήπους και παντού ήταν εκπληκτικά.Αφού χορτάσαμε την ομορφιά τους φεύγουμε και πάμε με το αυτοκίνητο στην Παναγία των Παρισίων.Χωρίς κίνηση φτάσαμε σχετικά γρήγορα και παρκάραμε ακριβώς έξω από το ναό.
Η Παναγία των Παρισίων,γνωστή και ως Νοτρ Νταμ ντε Παρί είναι Ρωμαιοκαθολικός ναός,τεράστιος και επιβλητικός με πολλά εκπληκτικά αγάλματα και γλυπτά στην είσοδο και στο εσωτερικό του και με υπέροχα βιτρό στα παράθυρα
Είναι χτισμένος δίπλα στο ποταμό Σηκουάνα και αποτελεί το σημείο μηδέν του Παρισιού αφού στον αυλόγυρο είναι ένα αστέρι που σηματοδοτεί την αρχή μέτρησης των αποστάσεων.
Για το εσωτερικό του ναού, είσοδο δεν έχει και η ουρά προχωρά γρήγορα.
Σταθήκαμε τυχεροί γιατί μπαίνοντας στο ναό είχε θεία λειτουργία και ήταν μια πρωτόγνωρη και εντυπωσιακή εμπειρία, μιας καθολικής λειτουργίας, με εκκλησιαστικό όργανο.
Διασχίσαμε τη γέφυρα που βρίσκεται δίπλα στο ναό και κατεβήκαμε στην προβλήτα του Σηκουάνα για να πάρουμε το καραβάκι και να κάνουμε βόλτα στον ποταμό. Τα καραβάκια φεύγουν κάθε 20 λεπτά και η βόλτα διαρκεί περίπου 1 ώρα.Το εισιτήριο κοστίζει 15 ευρώ για τους ενήλικες και 10 ευρώ για τα παιδιά.
Είναι πολύ χαλαρωτική και όμορφη βόλτα γιατί σου δίνεται η ευκαιρία να απολύσεις όλα τα αξιοθέατα της πόλης,όπως τον πύργο του Άιφελ πολλά μουσεία και άλλα περίτεχνα κτίρια από άλλη οπτική πλευρά.
ΔΕΥΤΕΡΑ 9 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Ημέρα αφιερωμένη στην Disneyland.
Αφού προμηθευτήκαμε νερά,σάντουιτς και άλλα σνακ 10π.μ. ακριβώς είμαστε στην είσοδο για να μπούμε από τους πρώτους.εμείς και χιλιάδες άλλοι.Τα εισιτήρια τα είχαμε προμηθευτεί από Ελλάδα, και έτσι δεν περιμέναμε πολύ για να μπούμε αφού έχουν διαφορετική είσοδο για τα προπληρωμένα εισιτήρια.
Τεράστιο πάρκο και όλα είναι πολύ όμορφα και μαγικά.Σε όλα τα παιχνίδια όμως ουρές ατελείωτες με αναμονή από 20 μέχρι 60 λεπτά.
Το πάρκο της Disneyland θεωρώ ότι είναι πιο πολύ θεματικό πάρκο και κυριαρχούν κυρίως οι ήρωες.Τα παιδιά ηλικίας 7 και 11 δεν ενθουσιάστηκαν τόσο με τα παιχνίδια γιατί τα περισσότερα τα θεώρησαν πολύ παιδικά εκτός από το τρενάκι στο Μεγάλο Βουνό του Κεραυνού και το Space Mountain.Συγκρίνοντας το Europa Park που ήταν πολύ πρόσφατο, λίγο απογοητεύτηκαν.
Αυτό όμως που ξεχώρισε ήταν η απογευματινή παρέλαση.Στις 5:30 μ.μ. όλα σταματούν και στους κεντρικούς δρόμους του πάρκου παρελαύνουν άρματα πάνω στα οποία στέκονται, χορεύουν και χαιρετούν όλοι οι αγαπημένοι πρωταγωνιστές των παραμυθιών του Disney:Όλη η παρέα του Μίκυ.οι πρωταγωνιστές του Toy Story,ο Πίτερ Παν με την παρέα του , οι πρωταγωνιστές του Toy Story, ο Πίτερ Παν με την παρέα του και φυσικά όλες οι πριγκίπισσες της Disney παρέα με τους πρίγκιπες τους! Η μουσική, ο χορός και το τραγούδι συνεπαίρνει τα παιδιά, όμως αυτό που κάνει το θέαμα πραγματικά εντυπωσιακό είναι οι ίδιοι οι παρελαύνοντες, τα πρόσωπα των οποίων μοιάζουν εκπληκτικά με αυτά των αντίστοιχων κινηματογραφικών ηρώων!
Αλλά αυτό που είναι εξαιρετικά εντυπωσιακό και αξίζει πάρα πολύ είναι το βραδινό σόου των βεγγαλικών. Το πάρκο κλείνει 10:00 μ.μ.και όλοι οι επισκέπτες κάθονται στο πάτωμα σε απόσταση ασφαλείας γύρω από το κεντρικό παλάτι της Ωραίας Κοιμωμένης και περιμένει να ξεκινήσει το σόου. Στις 11:00μ.μ. ακριβώς ξεκινά ένα σόου με σιντριβάνια, απεικονίσεις παραμυθιών μέσα από προτζέκτορες πάνω στο παλάτι και βεγγαλικά τόσο εντυπωσιακά που όμοιά τους δεν έχετε ξαναδεί.Το εκθαμβωτικό θέαμα που δεν περιγράφεται αλλά απλά το απολαμβάνεις αφήνει μεγάλους και μικρούς άφωνους.
Έτσι λοιπόν γλυκά αναχωρούμε από το πάρκο και από το όμορφο Παρίσι.
ΤΡΙΤΗ 10 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Πάμε Γενεύη,556 k.m.
Λόγω χθεσινής κούρασης στην Disneyland δεν ξεκινήσαμε νωρίς το πρωί όπως συνηθίζουμε όταν έχουμε να κάνουμε πολλά χιλιόμετρα αλλά ξεκινήσαμε 10:30 π.μ. σχετικά αργά. Αποχεραιτήσαμε τους φίλους μας που θα επέστρεφαν στην Αθήνα και βγήκαμε εύκολα στην εθνική οδό χωρίς πολύ κίνηση και όλο το ταξίδι ήταν άνετο χωρίς καθυστερήσεις
Μπαίνοντας στην εθνική πήραμε το χαρτάκι από τα διόδια και πληρώσαμε 46,40 ευρώ φτάνοντας στο Ville-la-Grand της Γαλλίας που βρίσκεται το ξενοδοχείο που έχουμε κλείσει και απέχει μόνο 11 χιλιόμετρα από τη Γενεύη.
Απόγευμα πια και από επαρχιακό δρόμο πάμε στη Γενεύη.
Παρκάραμε στο κέντρο της πόλης πολύ κοντά στη γέφυρα Mont Blanc.
Διασχίσαμε τη γέφυρα που ενώνει τις δύο πλευρές της πόλης και θαυμάσαμε τη λίμνη που είναι τεράστια και πολύ όμορφη.Εκεί βρίσκεται και το ξακουστό και ψηλότερο συντριβάνι της Ευρώπης το jet d’Eau που ο πίδακας του μπορεί να φτάσει τα 140 μέτρα.Εμείς δεν σταθήκαμε τυχεροί να το δούμε καθώς δεν λειτουργεί συνέχεια
Συνεχίσαμε τη βόλτα μας δίπλα στη λίμνη και στο πάρκο.Είναι παντού πεντακάθαρα, πολύ όμορφα και και με λίγο κόσμο.Γενικότερα παντού επικρατούσε μια ηρεμία και γαλήνη παρόλο που βρισκόσουν στο κέντρο της πόλης.Όλα βέβαια ήταν και πολύ ακριβά.Οι βιτρίνες και οι τιμές στα καταστήματα με τις ελβετικές σοκολάτες έμοιαζαν με χρυσοχοεία όπως και όλα.
ΤΕΤΑΡΤΗ 11 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Πρωί φεύγουμε από Ville-la-Grand της Γαλλίας και πάμε Μιλάνο 360km.Πληρώσαμε 4,10ευρώ τελευταία διόδια της Γαλλίας..’Όλη η διαδρομή είναι φανταστική θαυμάζοντας τις ελβετικές,ιταλικές και γαλλικές Άλπεις.;Όσο πλησιάζουμε στο Chamonix και στη σήραγγα του Mont Blanc οι εικόνες είναι φοβερές καθώς βλέπουμε δάση χιόνια και παγετώνες.Εκεί υπάρχει το τελεφερίκ που σε πηγαίνει στην κορυφή Aiguille du Midi από όπου μπορεί κανείς να δει και το πασίγνωστο παγετώνα Mer de Glace, πράγμα που εμείς δεν γνωρίζαμε και δυστυχώς δεν επισκεφτήκαμε.
Φτάσαμε λοιπόν στη σήραγγα του Mont Blanc την οποία διασχίσαμε πληρώνοντας 44,40ευρώ.
Η σήραγγα του Mont Blanc είναι σήραγγα εθνικής οδού στην Ευρώπη, κάτω από το βουνό mont Blanc στις Άλπεις και έχει μήκος 11,611χλμ. Συνδέει το Chamonix Γαλλίας με την Courmayeur στην κοιλάδα Aosta της Ιταλίας και μειώνει τη διαδρομή από τη Γαλλία προς το Μιλάνο κατά 100χλμ.
Βγαίνοντας από τη σήραγγα είμαστε πια Ιταλία και συνεχίζονται τα ωραία τοπία.
Πήραμε το από τα διόδια το χαρτάκι μας και για Μιλάνο πληρώσαμε 22,40 ευρώ.Πριν φτάσουμε στο Μιλάνο σταματήσαμε σε ένα εκπτωτικό χωριό αρκετά μεγάλο με καλές τιμές αλλά όχι σε όλα τα καταστήματα.
Φτάσαμε στο Μιλάνο και το σπίτι που ενοικιάσαμε είναι πολύ κοντά στο μετρό στη στάση Zara που από κει κατεβαίνουμε στη στάση Duomo .
Φίλες μας και κουμπάρες , μας συνάντησαν μιας και είχαμε οργανώσει από κοινού την επίσκεψη στην πόλη αυτή. Ήρθαν αεροπορικώς από την Αθήνα και θα περνάγαμε τις επόμενες ημέρες μαζί.
Στο Μιλάνο κινούμαστε με το μέτρο γιατί στην παλιά πόλη που βρίσκονται τα αξιοθέατα που πρέπει να επισκεφτούμε ισχύουν περιορισμοί για τη χρήση των αυτοκινήτων.Έτσι κάναμε μόνο μια αναγνωριστικη βόλτα στη Piazza del Duomo, χωρίς να να επισκεφτούμε κάτι συγκεκριμένο μιας και η ώρα έχει περάσει.
Ευτυχώς είχαν κλείσει τα μαγαζιά!!!!! και δεν είχαμε οικονομικές απώλειες .
ΠΕΜΠΤΗ 12 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Πρώτη στάση στη Piazza del Duomo στο κέντρο της πόλης όπου εκεί δεσπόζει το πιο μεγαλοπρεπές μνημείο,ο καθεδρικός ναός Duomo.Κοσμείται από 3.400 αγάλματα και πάνω από 700 φιγούρες σε μαρμάρινα ανάγλυφα.Είναι αφιερωμένος στην Παναγία ενώ στο υψηλότερο κωδωνοστάσιο δεσπόζει το μπρούτζινο επιχρυσωμένο άγαλμα της Παναγίας.
Για να μπούμε στο στο εσωτερικό του ναού έχει αρκετά μεγάλη ουρά αλλά ευτυχώς προχωρά σχετικά γρήγορα και πληρώσαμε ένα αντίτιμο.Κατά την είσοδο γίνεται σωματικός έλεγχος και έλεγχος στις τσάντες. Μπαίνοντας αντιλαμβάνεσαι πόσο τεράστιος και εντυπωσιακός είναι ο ναός.Πραγματικά είναι πολύ όμορφα.
Με ξεχωριστό εισιτήριο ανεβήκαμε τα 150 σκαλοπάτια και φτάσαμε στην οροφή του ναού(υπάρχει βέβαια και ασανσέρ).Εκεί σου δίνεται η ευκαιρία να ακουμπήσεις και να θαυμάσεις από κοντά τους επιβλητικούς οβελίσκους και να απολαύσεις την εκπληκτική θέα της πόλης που απλώνεται στα πόδια σου.Το διαφορετικό με τους υπόλοιπους ναούς είναι ότι δεν υπάρχει στρογγυλός τρούλος αλλά περπατάς στην σκεπή.Είναι μια ξεχωριστή εμπειρία.
Στη βόρεια πλευρά της Piazza del Duomo βρίσκεται η εμβληματική Galleria Vittorio Emanuele,που συνδέει τα δύο πιο γνωστά αξιοθέατα του Μιλάνου ,τον καθεδρικό ναό και το Teatro Alla Scala.Η διάσημη στοά με τους γυάλινους θόλους είναι άλλο ένα από τα πιο χαρακτηριστικά αξιοθέατα της πόλης και φιλοξενεί τις πιο αστραφτερές μπουτίκ των Prada,Gucci.Louis Vuitton κ.α. όπως και γκαλερί,εστιατόρια και μπαρ.Παντού υπάρχει πολύ πολυτέλεια και στο πάτωμα στο κεντρικό μωσαϊκό της στοάς σε κάποιο σημείο υπάρχει σχεδιασμένος ένας ταύρος σύμβολο της πόλης του Μιλάνου,που ο μύθος λέει αν βάλεις την φτέρνα στον ταύρο και κάνεις μια στροφή θα φέρει καλή τύχη.
Στο τέλος της στοάς βγαίνεις στην Piazza della Scalla που εκεί βρίσκεται και η διάσημη όπερα η Σκάλα του Μιλάνου.Εξωτερικά δεν είναι κάτι ιδιαίτερο.Εσωτερικά όμως είναι εξαιρετικά.Δεν έχει κόσμο και άνετα βγάλαμε εισιτήριο αξίας 9ευρώ για να επισκεφτούμε το χώρο.Επισκεφτήκαμε την κεντρική αίθουσα με τα χαρακτηριστικά κόκκινα βελούδα και τα μπαλκόνια-θεωρία που υψώνονται μέχρι το ταβάνι. Είναι όλα μαγικά και εντυπωσιακά.
Στο ίδιο κτίριο στεγάζεται και το μουσείο της όπερα που είναι άλλος ένας σπουδαίος χώρος.Όλα τα εκθέματα που φιλοξενούνται είναι αξιόλογα καθω΄ς περιλαμβάνει στη συλλογή του πλήθος από πίνακες,αγάλματα,κοστούμια ,φωτογραφίες και άλλα στοιχεία με την ιστορία της Σκάλας.Δεν λείπει βέβαια και η Μαρία Κάλλας με τα πλούσια κοστούμια και κοσμήματα της.Για να θαυμάσεις όλα αυτά θέλει αρκετό χρόνο αλλά δεν πρέπει να το χάσεις.Βγήκαμε ενθουσιασμένοι μικροί και μεγάλοι και ήταν η ώρα να ικανοποιήσουμε τις γεύσεις μας.
Ελάχιστα μέτρα από το Duomo βρίσκεται από το 1888 ο διάσημος φούρνος του Luini.Φτάνοντας εκεί αντικρίζουμε ένα μικρό μαγαζάκι με τεράστια ουρά.Ο κόσμος δοκιμάζει το ξακουστό panzerottο στο πεζοδρόμιο,δεν έχει που να κάτσεις. Δεν απογοητευόμαστε και περιμένουμε.Τελικά εξυπηρετουμαστε γρήγορα.Πράγματι το panzerotto που είναι κάτι σαν τη δική μας τυρόπιτα κουρού αλλά πιο μαλακή και με διαφορετική γέμιση είναι σκέτη απόλαυση.Το κακό είναι ότι δεν θα σου φτάσει ένα panzerotto και θα πρέπει να περιμένεις πάλι στην ουρά για άλλο ένα.Είναι τέλειο.
Μετά από το αλμυρό όμως θέλεις και το γλυκό.Ακριβώς απέναντι από το Luini βρίσκεται ένα από τα πιο γνωστά παγωτατζίδικα του Μιλάνου το gelateria-Cioccolati Italiani.Και εδώ έχει ουρά αλλά έχει τεράστιο και τέλειο παγωτό.Οι γεύσεις του είναι πάρα πολλές διαφορετικές και ξεχωριστές.Δεν ξέρουμε τι να πρώτο διαλέξουμε.
Αφού λοιπόν ξεκουραστήκαμε και χορτάσαμε συνεχίσαμε την περιήγησή μας στο Μιλάνο.
Περπατώντας στους δρόμους του Μιλάνου και θαυμάζοντας τις ωραίες βιτρίνες φτάσαμε στο κάστρο των Σφόρτσα (Castello Sforzesco) που βρίσκεται στο πάρκο Sempione που καλύπτει μια τεράστια έκταση βορειοδυτικά από το ιστορικό κέντρο του Μιλάνου.
Το Castello Sforzesco είναι ένα πολύ μεγάλο κάστρο με ψηλά τείχη και ένα εντυπωσιακό συντριβάνι στην είσοδό του.Η είσοδος του κάστρου είναι δωρεάν όπου κάναμε μια βόλτα στον όμορφο χώρο που έχει διάφορα αγάλματα.Στο κτίριο του κάστρου στεγάζονται διάφορα μουσεία, που φιλοξενούν σπουδαίες συλλογές τέχνης με έργα καλλιτεχνών που για να τα επισκεφτείς πρέπει να πληρώσεις εισιτήριο.Κατευθύνοντας προς το βάθος του χώρου αυτό όμως που μας ενθουσίασε είναι το τεράστιο και καταπράσινο πάρκο που ακολουθεί.Είναι πολύ όμορφο με μικρούς λοφίσκους,με μεγάλα δέντρα και λιμνούλες γεμάτες από πάπιες. Ότι πρέπει για να ξεκούραση και χαλάρωση.Το μόνο αρνητικό ότι έχει πολλά κουνούπια.Μετά από τον ωραίο περίπατο στο πάρκο συνεχίσαμε την βόλτα μας στους εμπορικούς δρόμους της πόλης με τα πολλά καταστήματα που διαθέτει, καθώς επιβάλλεται να αφιερώσεις περισσότερο χρόνο, αφού βρισκόμαστε σε μια από τις πρωτεύουσες μόδας στον κόσμο.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Το ταξίδι μας σιγά σιγά φτάνει στο τέλος. Αποχαιρετούμε τις κουμπάρες μας ,όπου θα επέστρεφαν στην Αθήνα αεροπορικώς και αφήνουμε το Μιλάνο κατευθυνόμενοι προς Rimini για να μοιράσουμε τη χιλιομετρική διαφορά μέχρι το Μπάρι.Μπαίνοντας στην εθνική οδό συναντάμε πολύ κίνηση με πολλά μποτιλιαρίσματα.Μέχρι που αναγκαστήκαμε να βγούμε από την εθνική οδό και να ακολουθήσουμε ένα επαρχιακό δρόμο όπου μας έβγαλε σε ένα εκπτωτικό χωριό το Castel Guelfo Plaza στο οποίο και σταματήσαμε.Δεν ήταν τίποτα το ενδιαφέρον οπότε απογοητευμένοι συνεχίζουμε το ταξίδι μας ,χωρίς κίνηση πια και αφού έχουμε πληρώσει συνολικά 27,40 ευρώ σε διόδια φτάσαμε στον προορισμό μας.
Η Marche είναι μια παραθαλάσσια τουριστική περιοχή με πολύ κόσμο.Θυμίζει πολύ τα ελληνικά παραθαλάσσια χωριά.Το σπίτι που νοικιάσαμε είναι στο San Costanzo ένα ορεινό χωριό της περιοχής.
Είναι πολύ όμορφα με θέα την Αδριατική θάλασσα.Εκεί συναντήσαμε και ένα Έλληνα που ζει στη περιοχή και μας έδωσε πληροφορίες που να κινηθούμε.Αφού κάναμε και μια βραδινή βόλτα στην παραλία και στους δρόμους της περιοχής ετοιμαστήκαμε για το ταξίδι της επιστροφής.
ΣΑΒΒΑΤΟ 14 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Νωρίς το πρωί φεύγουμε για Μπάρι 470 χλμ.Πάλι στην εθνική οδό έχει πολύ κίνηση. Γενικά στην Ιταλία συναντήσαμε πολλά μποτιλιαρίσματα με μεγάλες ουρές.
Πριν φτάσουμε στο Μπάρι πληρώσαμε 34,70 ευρώ στα διόδια και κάναμε μια στάση στο εκπτωτικό χωριό για τα τελευταία ψώνια στην Ιταλία.Αρκετά μεγάλο χωριό με ιδιαίτερο ενδιαφέρον καταστήματα και τιμές.Στις 5 ακριβώς βρισκόμαστε στο λιμάνι του Μπάρι.Τακτοποιήσαμε τα εισιτήρια και επιβιβαστήκαμε στο καράβι.
Το καράβι κανονικά φεύγει 7:00μ.μ.και τελικά ξεκινήσαμε 8:20μ.μ.
Από νωρίς πέσαμε για ύπνο.
ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΙΟΥΛΙΟΥ 2018
Ηγουμενίτσα 11:00π.μ. Μια στάση στο Αίγιο και το απόγευμα φτάσαμε στη Αθήνα.
Το ταξίδι μας τελείωσε κάνοντας περίπου 7000χλμ, 100 ώρες οδήγηση .
