Χαιρετώ όλη την όμορφη παρέα.
Όπως έχω ξαναγράψει, παρακολουθώ πολλά χρόνια το Φόρουμ. Νιώθω ότι έχω επωφεληθεί πολλές φορές από ιδέες, εμπειρίες, ακόμα και παθήματα φίλων. Δεν είχα γράψει όμως ποτέ μέχρι τώρα, ένιωθα ότι δεν είχα να συνεισφέρω κάτι πιο συγκεκριμένο, πέρα από τις όμορφες προσωπικές εμπειρίες μου...και έμενα στο ρόλο του αναγνώστη...
Φέτος για πρώτη φορά όμως νιώθω διαφορετικά... Ο λόγος είναι ότι με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη πήγαμε ένα όμορφο ταξίδι στα Δυτικά Βαλκάνια μαζί με τα 2 αγόρια μας (6μιση και 8μιση ετών). Όλα πήγαν κυριολεκτικά τέλεια και γι' αυτό θα προσπαθήσω να περιγράψω σύντομα αυτές τις 20 μέρες, εστιάζοντας περισσότερο σε συγκεκριμένα πράγματα που νιώθω ότι άρεσαν πολύ στα παιδιά μας (γεγονός που έκανε όλους μας να περνάμε καλύτερα όπως καταλαβαίνετε...). Και ελπίζω η διήγησή μου να βοηθήσει άλλους στην οργάνωση του δικού τους αντίστοιχου ταξιδιού όπως αντίστοιχα βοηθήθηκα κ εγώ...
Ξεκινάμε λοιπόν...και πάμε βήμα βήμα…
Το ταξίδι κράτησε συνολικά 20 μέρες (19 βράδια). Ταξιδέψαμε κατά σειρά σε Β. Μακεδονία, Σερβία, Μαυροβούνιο (ορεινό), Βοσνία, Κροατία, Μαυροβούνιο (παραθαλάσσιο), Αλβανία, Θεσσαλονίκη. Προτιμήσαμε αυτή τη διαδρομή κ όχι την ανάποδη, προκειμένου να έχουν τα παιδιά την προσμονή για τη θάλασσα και το κολύμπι για το τέλος του ταξιδιού μας, αλλά και για να χαλαρώσουμε κ εμείς περισσότερο στο τέλος..
Θα ήθελα πρίν αρχίσω τη διήγηση να εστιάσω πάνω σε αυτό το κομμάτι της προσμονής...
Είχα διαβάσει πριν το ταξίδι (αλλά το διαπίστωσα και στην πράξη κατά τη διάρκεια) ότι το μυστικό όταν κάνεις road trip με μικρά παιδιά είναι να γνωρίζουν ακριβώς τι θα επισκεφτούν αλλά και τί ακριβώς να προσμένουν, εστιάζοντας στα highlights που ξέρεις ότι θα τα ξετρελάνουν. Έτσι περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό η γκρίνια στις διαδρομές και έχεις κι ένα ωραίο θέμα συζήτησης για το τί θα κάνεις όταν φτάσεις στο κάθε μέρος...Είχα κάτσει κι έκανα ένα μικρό οδηγό λοιπόν για κάθε μέρος, με πράγματα που θα δούμε και μπορούμε να κάνουμε και για κανένα μήνα πριν ξεκινήσουμε ο οδηγός αυτός κυκλοφορούσε στο σπίτι και συχνά πυκνά διαβάζαμε κομμάτια του...Εκ του αποτελέσματος πιστεύω ότι αυτό βοήθησε πολύ...
Τα δικά μας "παιδικά" highlights έτσι όπως τους τα ανέφερα ήταν:
- Επίσκεψη στη λίμνη των ψαριών και του διαβόλου στο Ζάμπλιακ (πιασάρικα ονόματα εεεεεε;;
- Rafting στον ποταμό Τάρα (το φαράγγι του είναι μνημείο της Ουνέσκο)
- Παραδοσιακά τσεβάπια στο Σαράγεβο και γυναίκες με μαντήλες
- Άνθρωποι που πηδάνε από 26 μέτρα ύψος στο ποτάμι στο Μόσταρ
- Βόλτα στα πανύψηλα τείχη του Ντουμπρόβνικ
Τα βράδια μας τα μοιράσαμε στα εξής μέρη:
1 Νις
1 Ζλάτιμπορ
2 Ζάμπλιακ
1 Σε rafting camp στη συμβολή των ποταμών Tara και Piva
2 Σαράγεβο
2 Μόσταρ
3 Τρογκίρ
3 Ντουμπρόβνικ
1 Κότορ
2 Σβέτι Στέφαν
1 Κορυτσά
Ξεκινάμε...
1 βράδυ Νίς
Κάναμε 5,5 ώρες να φτάσουμε, όπως ολόσωστα είχε προβλέψει φίλος εδώ σε συζήτηση που κάναμε πριν το ταξίδι. Όμορφη πόλη με πράσινο, το ποτάμι, το φρούριο κτλ. Στα παιδιά άρεσε πολύ η βόλτα στο ποτάμι, στο φρούριο δίπλα, αλλά και το φαγητό μας. Δοκιμάσαμε διάφορα κρεατικά στον κεντρικό πεζόδρομο. Και το σημαντικότερο... Βάλαμε κάρτες με ίντερνετ στα κινητά μας. Στον πεζόδρομο από την εταιρία Yettel πήραμε 2 κάρτες με 3,5GB η καθεμία που έδιναν roaming σε όλες τις χώρες που πήγαμε (εκτός Κροατίας, που έτσι κ αλλιώς έπιαναν τα ελληνικά νούμερα λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης...)
Το γεγονός αυτό μας έλυσε τα χέρια, καθώς μπορούσαμε πρώτον να χωριστούμε (είχα κινητό και εγώ αλλά και η σύζυγος) και δεύτερον να έχουμε ανα πάσα στιγμή πρόσβαση στο ίντερνετ, χάρτες κτλ. Το κόστος ήταν μόνο 8,5 ευρώ ανα κάρτα
1 βράδυ Ζλάτιμπορ
Κάναμε περίπου 4,5 ώρες να φτάσουμε. Με διάλλειμα για φαγητό (ψητό γουρουνόπουλο και ψητό αρνί στο Τσάτσακ)
Στο Ζλάτιμπορ πάθαμε πλάκα από τα λιβάδια. Γνωστό εξάλλου το Ζλάτιμπορ για τα rolling hills του... Πασίγνωστο βέβαια και για τα πανύψηλα πεύκα του (Ζλάτιμπορ σημαίνει "Χρυσό πεύκο"). Πανέμορφα μέρη, πολύ διαφορετικά από τα δικά μας ορεινά χωριά, πανέμορφη η λίμνη στο κέντρο, το μέρος έβγαζε μια αρχοντιά γενικά και κάτι κοσμοπολίτικο της Αυστρίας, της Ελβετίας που έχω δει απο κοντά). Κάναμε τη βόλτα ως το μνημείο των παρτιζάνων (μιάμιση ώρα πήγαινε έλα, αλλά όμορφη ανηφορική διαδρομή σε πεζόδρομο με τέλεια θέα στην κορυφή) που άρεσε στα παιδιά και μας χαλάρωσε από τη μεγάλη διαδρομή για δεύτερη σερί μέρα...Στα αρνητικά το ανελέητο χτίσιμο 10όροφων οικοδομών παντού. Ειδικά στην περιοχή γύρω από το τελεφερίκ (δεν μπήκαμε, ήταν ακριβό...). Οικοδομικός οργασμός πραγματικά...
2 βράδια Ζάμπλιακ
Από τα highlights του ταξιδιού μας...Αν μας άρεσε μια φορά το Ζλάτιμπορ, αυτό εδώ το μέρος ξεπέρασε τις προσδοκίες μας... Ένα όμορφο χωριό με κουκλίστικα σπίτια, σε ένα οροπέδιο στα 1450 μέτρα. Και μιλάμε για οροπέδιο πολλών χιλιομέτρων σε μήκος και πλάτος... Η γραφικότητα της περιοχής σώζεται επειδή ανήκει στο εθνικό πάρκο Durmitor (μνημείο της Ουνεσκο) και δεν επιτρέπουν χτίσιμο πέρα από το παραδοσιακό στύλ (με πολύ λίγες εξαιρέσεις που είδαμε). Μένουν περίπου 5000 μόνιμοι κάτοικοι στην περιοχή το χειμώνα απ' ότι μας είπαν...
10 λεπτά από το Ζάμπλιακ υπάρχουν λίμνες ανάμεσα σε πανέμορφα πράσινα λιβάδια, με φόντο τα βουνά του πάρκου... Απίστευτες εικόνες... αδιανόητη ομορφιά, χωρίς πολλά πλήθη και τουρισμό...Επισκεφτήκαμε τη λίμνη του Διαβόλου και τη λίμνη των Ψαριών... Πετύχαμε Τσέχους που κολυμπούσαν στα πεντακάθαρα νερά, κάναμε το γύρο της μιας λίμνης και ανεβήκαμε στα γύρω λοφάκια για να θαυμάσουμε τη θέα... Ησυχία και ομορφιά παιδιά... Απίθανο αλπικό τοπίο μέσα ξαναλέω καταπράσινα λιβάδια και λόφους... Όνειρο...
Την επόμενη μέρα ήταν ακόμα καλύτερα... Μπήκαμε στο εθνικό πάρκο Ντούρμιτορ. 5 ευρώ είσοδος. Μετά από 15 λεπτά εύκολο περπάτημα σε άσφαλτο με πανέμορφα πεύκα και έλατα τριγύρω, φτάνεις στην Μαύρη Λίμνη (Crna Jezero), σήμα κατατεθέν του πάρκου... Τοπίο ξεκάθαρα Ελβετίας ή Κολοράντο. .. Έλατα γύρω από τη μεγάλη λίμνη με φόντο τις ψηλές γυμνές κορυφές...Μόνο φωτογραφίες μπορούν έστω και λίγο να περιγράψουν την ομορφιά...
Από εκεί, αφού περπατήσαμε λίγο , φύγαμε στοχευμένα (είχαμε μαζί σαντουιτσάκια κ αρκετό νερό) για περπάτημα σε μονοπάτι για μία άλλη λίμνη, τη λίμνη των φιδιών Zminje Jezero). Εύκολη σχετικά διαδρομή, 100 μέτρα υψομετρική διαφορά, μέσα σε πυκνό δάσος με πολύ καλή σηματοδότηση... Μετά απο μια ώρα φτάσαμε... Η λίμνη προφανώς πολύ μικρότερη από τη Μαύρη Λίμνη, αλλά θα έλεγα ακόμα πιο όμορφη... Κάτσαμε τουλάχιστον 2 ωρες για παιχνίδι και φαγητό δίπλα στη λίμνη... Στη μέση του δάσους, με τοπίο απερίγραπτο...
1 βράδυ στο rafting camp του Τάρα
Μέσα απο την καρδιά του πάρκου Ντούρμιτορ, απο ορεινά περάσματα αδιανόητης ομορφιάς (μου θύμισαν το πέρασμα "Μπάρος" στα Τζουμέρκα) και σε υψόμετρο 1900μέτρα για τουλάχιστον μισής ώρας διαδρομής, κατευθυνθήκαμε προς Πλούζινε. Κατεβαίνοντας από τα 1900μ στα 600 που βρισκόταν το ποτάμι Πίβα πρέπει να περάσαμε τουλάχιστον 60-70 τούνελ (κυριολεκτώ) συνολικά , με οργιώδη βλάστηση τριγύρω. Τα δέντρα κυριολεκτικά κρέμονταν απο βράχους...
Μετά απο 3,5 ώρες, έχοντας δει ακόμα 2 μικρές αλπικές λίμνες (μέχρι τη μία περπατήσαμε κιολας, γιατί το να ρίχνουμε πέτρες σε λίμνες θάλασσες και ποτάμια είναι το χόμπυ μας χάχα) και κάνοντας τουλάχιστον 4-5 στάσεις για φωτογραφίες κ βόλτα, φτάσαμε στο ραφτινγκ καμπ που είχαμε κλείσει μήνες πριν, το Modra Rijeka (γαλάζιο ποτάμι).
Ξύλινα σπιτάκια μέσα σε ένα τεράστιο χώρο τουλάχιστον 10-15 στρεμμάτων, με γήπεδο βόλει, τερματάκια ποδοσφαίρου και γρασίδια...Και φόντο τα βουνά...Εκεί δώσαμε 320 ευρώ για όλο το πακέτο. Δικό μας ξύλινο σπιτάκι, βραδινό, πρωινό, ράφτινγκ. μεσημεριανό. Φαγητό αρκετά καλό σε εστιατόριο με βεράντα πάνω από τον ποταμό Piva. Το γήπεδο βόλει το αξιοποιήσαμε στο έπακρο με τους λεβέντες... με τέντωσαν...
Για την επόμενη μέρα δεν έχω λόγια. Στο ράφτινγκ πέρα του ότι ήταν κατηγορίας 3 αυτή την εποχή όπως μας είπαν (θα το έλεγα αρκετά άγριο για εμάς που είμασταν αρχάριοι), άρα πολύ διασκεδαστικό, περάσαμε φανταστικά. 18 χιλιόμετρα διαδρομή σε ένα μεγάλο σχετικά φουσκωμένο ποτάμι λόγω των πολλών πρόσφατων βροχών του Ιουνίου... Ο οδηγός νεαρός αλλά πολύ έμπειρος, μας διαβεβαίωσε οτι δεν υπήρχε ο παραμικρός κίνδυνος για τα παιδιά στη μέση, απλά δεν θα κρατούσαν κουπί. Επέμεινε όμως να κάτσουμε οι άντρες μπροστά αριστερά και μπροστά δεξιά και γρήγορα κατάλαβα ότι υπήρχε λόγος. Κουνούσε πολύ εκεί παίδες, πιστέψτε με...χαχαχ. Με το ζόρι κρατιόμουν στη σχεδία εγώ και σκεφτόμουν πως ακόμα και ο μεγάλος μου γιος θα είχε φύγει στο νερό στο πρώτο χτύπημα... Και περάσαμε πολλά σε καθαρή 1,5 ώρα στο νερό... Το τοπίο στην καρδιά του φαραγγιού του Τάρα (βαθύτερο στον κόσμο μετά το Grand Canyon) ήταν εκπληκτικό, δάσος, καταρράκτες, πηγές και αρκετές ακόμα σχεδίες εκτός από εμάς... Μνημείο της Ουνέσκο εδώ και πολλά χρόνια κ αυτό...
Όνειρο γενικά
2 βράδια Σαράγεβο
Δεν έχω να πω κάτι για αυτή τη μαγική πόλη. Εκπληκτική η συνάντηση Ανατολής και Δύσης. Έχουν γραφτεί τα πάντα εδώ μεσα ούτως η άλλως. Αφιερώσαμε 2 μέρες και δεν το μετανιώσαμε. Τρομερά φιλικοί άνθρωποι οι οικοδεσπότες μας. Μας έκαναν να νιώσουμε τόσο οικεία.. Στα θετικά ότι είμασταν πολύ κεντρικά, μόλις 3 λεπτά απο Baskarcija.
Πέρα απο την πόλη, το φαγητό και τους ανθρώπους, στα παιδιά άρεσε πολύ το μουσείο για την παιδική ηλικία στον πόλεμο, με πολλές συγκινητικές ιστορίες παιδιών μέσα απο αντικείμενα τους. Θεωρώ ότι κερδίσαμε όλοι απο την επίσκεψη... Κάτι άλλο που βάλαμε στο πρόγραμμα ήταν μια πολύ όμορφη βόλτα δίπλα στο ποτάμι, σε έναν πεζόδρομο με το όνομα Dariva. Ήταν καμία ώρα περπάτημα σε ίσκιο, με πλάκες απο πρεσβευτές αριστερά και δεξιά στο δρόμο που κατέληγε σε μια ωραία παιδική χαρά για να ξεδώσουν
2 βράδια Μόσταρ
Η πόλη μια ζωγραφιά... δεν θα επιμείνω στα κλασικά κ εδώ... Πάντως τα παιδιά ξετρελάθηκαν με 2 άλματα που είδαμε από τη γέφυρα. Πλατσούρισαν στα νερά του Νερέντβα και του άλλου μικρού ποταμού λίγο μετά τη γέφυρα, πέρασαν φίνα χαζεύοντας τον κοσμο...
Τη δεύτερη μέρα ήταν η κορυφαία τους... Πήγαμε στους καταρράκτες Κράβιτσα. 50 λεπτά από το Μόσταρ...Είσοδος 10 ευρώ το άτομο, ευτυχώς όμως δεν πληρώσαμε για τα παιδιά... Μπάνιο στο παγωμένο νερό, φωτογραφίες, μιλάμε για τοπίο αδιανόητο και σε συνδυασμό με το ότι σου επιτρέπουν να κολυμπάς, κάνει την εμπειρία εκπληκτική για μικρούς και μεγάλους...Περάσαμε τέλεια πραγματικά...
3 βράδια Τρογκίρ
Προτιμήσαμε το Τρογκίρ στην περιοχή από το Σπλίτ γιατί ήταν πιο μικρό και πιο ήσυχο. Νομίζω καλά κάναμε τελικά. Δεν θα επιμείνω, γιατί έχουν γραφτεί πολλά για όλα αυτά τα μέρη και δεν θέλω να κουράζω. Πανέμορφη, γραφικότατη παλιά πόλη στο νησάκι πάντως...Για μπάνιο πήγαμε 2 μέρες στην παραλιά Slatine που μας πρότειναν. Ήταν πολύ καλή σχετικά, με πετρούλα και όχι τόσο διαυγή όπως εδώ ελλάδα τα νερά όμως. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν απο αυτά όμως και περασαν κλασικά τέλεια γιατί η θάλασσα είναι θάλασσα και δεν τους νοιάζουν οι λεπτομέρειες αχαχα
Στο Σπλίτ πήγαμε μια βόλτα με πολλή ζέστη όμως. Εντυπωσιακό. Το παλάτι μας άφησε με ανοιχτό το στόμα. Το μεσημέρι παραζέστανε όμως και πήγαμε σε ένα μεγάλο εμπορικό στην έξοδο προς Τρογκίρ για να περάσουμε λίγη ώρα και να φάμε στα McDonalds
3 βράδια Ντουμπρόβνικ
Ξεκάθαρα μαζί με το Ζάμπλιακ και το Σαράγεβο(για μενα) το highlight του ταξιδιού μας... Πήραμε το τριήμερο dubrovnik pass (45euro οι ενήλικες) και τα παιδιά δεν πλήρωσαν, γιατί τους δηλώσαμε για μικρότερους... Άξιζε μέχρι σεντ... Τα παιδιά τρελάθηκαν με τα τείχη (φυσικά), που τα γυρίσαμε σε σχεδόν 2 ώρες, αργά το απόγευμα για να μην έχουμε ήλιο. Τους άρεσε πολύ το παλάτι του Ρέκτορα, το ενυδρείο (έξτρα κόστος απο την κάρτα δυστυχώς), το Πρώτο φαρμακείο της πόλης (κ τρίτο παλιότερο της Ευρώπης) και γενικά η πόλη
Για μπάνιο πήγαμε Lapad (ωραία αλλά με πολύ κόσμο) αλλά πολύ καλύτερη όμως με πολλά πολλά σκαλιά ήταν η Bellevue. Πάλι στις θάλασσες πέρασαν τέλεια τα παιδιά και τα απογεύματα κάναμε βόλτα στην παλιά πόλη και μέναμε με το στόμα ανοιχτό. Απλά εκπληκτική πόλη, αν και πανάκριβη (τιμές για κυρίως πιάτα ήταν στα 25 με 35 ευρώ μιλάμε)
1 βράδυ Κότορ
Φτάσαμε μετά απο 5 ώρες γιατί φάγαμε πολλήηηηη κίνηση στα σύνορα. Κουκλίστικο και το Κότορ. Τολμήσαμε και κάναμε και μπάνιο το απόγευμα που φτάσαμε. Θάλασσα που κάνει τον Αμβρακικό να φαίνεται Μπαχάμες. Οι μικροί όμως και πάλι πέρασαν τέλεια. Περισσότερο απο όλα τους άρεσε η πύλη Gurdic και μετά κάναμε το γύρο των τειχών που ξεκινάει απο εκεί. Φαντάστηκαν να κάνουν άμυνα σε επιθέσεις πειρατών από τη θάλασσα και κύλησε ωραία αυτό.. αχαχα
2 βράδια Σβέτι Στέφαν
Πανέμορφο σκηνικό και τοπίο. Δυστυχώς πάρα πολλά σκαλιά για την παραλία από εκεί που μέναμε (400+) αλλά το παρκινγκ κόστιζε 4 ευρώ την ώρα κάτω. Εκεί κάναμε μπάνιο πρωί απόγευμα, και πολύ καλά περάσαμε κάνοντας καγιάκ γύρω από το νησάκι. Χαλαρώσαμε τελείως και δεν μας πέρασε καν απο το μυαλό να πάμε προς Μπούντβα κτλ. Η θάλασσα και πάλι δεν είχε τη διαύγεια των ελληνικών θαλασσών και είχε και πολλές μεγάλες σκουρόχρωμες πέτρες στο βυθό. Οι μικροί πάντως δεν είχαν τέτοιες έγνοιες...
1 βράδυ Κορυτσά
Κάναμε 8,5 ολόκληρες ώρες να φτάσουμε... Τέτοιος κατσικόδρομος όπως το Σύνορα Αλβανίας-Μαυροβούνιου μέχρι Τίραννα δεν υπάρχει. Με 40 πηγαίναμε σχεδόν παντού από κίνηση, μπλόκα και γενικά μια χαοτική κατάσταση...Στα Τίραννα πήγαμε περιφερειακά και μπήκαμε σε ένα εμπορικο (East Gate Tiranna) που δεν μας έβγαλε πολύ απο το δρόμο για να ξεκουραστούμε και να φάμε κάτι. Σαν να έμπαινες στο εμπορικό του Σπλιτ, στο Mall της Αθήνας ή στο Cosmos της Θεσσαλονίκης ήταν...Παγκοσμιοποίηση γαρ...
Αργά το απόγευμα φτάσαμε Κορυτσά. Η μεγάλη έκπληξη του ταξιδιού θα έλεγα... Το παλιό παζάρι απίθανο. Μια ομορφότερη εκδοχή των Λαδάδικων... Ταβέρνες, μαγαζιά, καθόλου πολυκατοικίες τριγύρω, μια ομορφιά. Κεντρικός πεζόδρομος όνειρο. Πράσινο με πολύ πολύ μεγάλα πάρκα (στην έξοδο της πόλης για Ελλάδα) και φαρδείς δρόμους... Χωρίς υπερβολή πάρα πολύ όμορφη σε σχέση με τις προσδοκίες μας...
Κάπου εδώ θα κλείσω με λίγες έξτρα γενικές πληροφορίες. Ελπίζω να μην κούρασα με τις φωτογραφίες με το μπαλωμένο μου παπούτσι (αχαχα) αλλα είναι λίγες οι φωτογραφίες που δεν είμαστε μέσα η οικογένεια κ αποφεύγω να δημοσιεύω φωτο δικές μου κ κυρίως των παιδιών. Το παπούτσι είναι ένα inside joke με ένα φίλο, να ανταλλάσσουμε φωτο με το πόδι μας όταν πάμε σε κάποιο ωραίο μέρος.
Λοιπόν, συμπερασματικά για το ταξίδι:
- δεν νιώθω ότι κουραστήκαμε έτσι όπως έγινε το ταξίδι και με αυτή την άνεση χρόνου. Όλοι συμφωνήσαμε σε αυτό. Τα πολλά χιλιόμετρα ήταν στην αρχή και στο τέλος. Στο ενδιάμεσο ήμασταν πολύ χαλαρα
- για πληρωμές η revolut μας έσωσε...κυρίως στο 1 ευρώ ανα συναλλαγή που έχουν οι ελληνικές κάρτες όταν πληρώνεις κάτι...θα είχαμε δώσει πολλά παραπάνω χρήματα σε κερατιάτικα
- μέναμε σε διαμερίσματα.. τις πρώτες μέρες μέχρι και το Μόσταρ κόστιζαν το πολύ 40-45 ευρώ. Στην Κροατία θέλεις σίγουρα γύρω στα 100+ και σημαντικό είναι σε Τρογκίρ και Ντουμπρόβνικ να έχεις και πάρκινγκ στη διαμονή. Κότορ και Σβέτι Στέφαν είχαν περίπου 70 ευρώ
- φαγητό έξω τρώγαμε σε όλα τα μέρη εκτός απο Κροατία που μαγειρέψαμε πρόχειρα και στα σπίτια... ποοοοοολύ ακριβό ειδικά το Ντουμπρόβνικ. Στα υπόλοιπα (Σερβία, Βοσνία) με 30-35 ευρω πολύ καλά
-αν με ρωτούσε κάποιος τί δεν θα ήθελα να χάσω με τίποτα θα ήταν σίγουρα το Ντουμπρόβνικ και μετά φυσικά το Ζάμπλιακ. Μιλάμε για απίθανα μέρη σε εκείνα τα βουνά παιδιά... Τοπία πολύ ξένα για την Ελλάδα
Αυτά...
Ξέρω πως κάποια μέρη τα πήγα επιγραμματικά χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Αν κάποιος θέλει να ρωτήσει κάτι πιο συγκεκριμένο με χαρά να απαντήσω και να βοηθήσω.
Καλά ταξίδια και καλή συνέχεια καλοκαιριού σε όλη την παρέα!!
Γιώργος
Όπως έχω ξαναγράψει, παρακολουθώ πολλά χρόνια το Φόρουμ. Νιώθω ότι έχω επωφεληθεί πολλές φορές από ιδέες, εμπειρίες, ακόμα και παθήματα φίλων. Δεν είχα γράψει όμως ποτέ μέχρι τώρα, ένιωθα ότι δεν είχα να συνεισφέρω κάτι πιο συγκεκριμένο, πέρα από τις όμορφες προσωπικές εμπειρίες μου...και έμενα στο ρόλο του αναγνώστη...
Φέτος για πρώτη φορά όμως νιώθω διαφορετικά... Ο λόγος είναι ότι με αφετηρία τη Θεσσαλονίκη πήγαμε ένα όμορφο ταξίδι στα Δυτικά Βαλκάνια μαζί με τα 2 αγόρια μας (6μιση και 8μιση ετών). Όλα πήγαν κυριολεκτικά τέλεια και γι' αυτό θα προσπαθήσω να περιγράψω σύντομα αυτές τις 20 μέρες, εστιάζοντας περισσότερο σε συγκεκριμένα πράγματα που νιώθω ότι άρεσαν πολύ στα παιδιά μας (γεγονός που έκανε όλους μας να περνάμε καλύτερα όπως καταλαβαίνετε...). Και ελπίζω η διήγησή μου να βοηθήσει άλλους στην οργάνωση του δικού τους αντίστοιχου ταξιδιού όπως αντίστοιχα βοηθήθηκα κ εγώ...
Ξεκινάμε λοιπόν...και πάμε βήμα βήμα…
Το ταξίδι κράτησε συνολικά 20 μέρες (19 βράδια). Ταξιδέψαμε κατά σειρά σε Β. Μακεδονία, Σερβία, Μαυροβούνιο (ορεινό), Βοσνία, Κροατία, Μαυροβούνιο (παραθαλάσσιο), Αλβανία, Θεσσαλονίκη. Προτιμήσαμε αυτή τη διαδρομή κ όχι την ανάποδη, προκειμένου να έχουν τα παιδιά την προσμονή για τη θάλασσα και το κολύμπι για το τέλος του ταξιδιού μας, αλλά και για να χαλαρώσουμε κ εμείς περισσότερο στο τέλος..
Θα ήθελα πρίν αρχίσω τη διήγηση να εστιάσω πάνω σε αυτό το κομμάτι της προσμονής...
Είχα διαβάσει πριν το ταξίδι (αλλά το διαπίστωσα και στην πράξη κατά τη διάρκεια) ότι το μυστικό όταν κάνεις road trip με μικρά παιδιά είναι να γνωρίζουν ακριβώς τι θα επισκεφτούν αλλά και τί ακριβώς να προσμένουν, εστιάζοντας στα highlights που ξέρεις ότι θα τα ξετρελάνουν. Έτσι περιορίζεται σε μεγάλο βαθμό η γκρίνια στις διαδρομές και έχεις κι ένα ωραίο θέμα συζήτησης για το τί θα κάνεις όταν φτάσεις στο κάθε μέρος...Είχα κάτσει κι έκανα ένα μικρό οδηγό λοιπόν για κάθε μέρος, με πράγματα που θα δούμε και μπορούμε να κάνουμε και για κανένα μήνα πριν ξεκινήσουμε ο οδηγός αυτός κυκλοφορούσε στο σπίτι και συχνά πυκνά διαβάζαμε κομμάτια του...Εκ του αποτελέσματος πιστεύω ότι αυτό βοήθησε πολύ...
Τα δικά μας "παιδικά" highlights έτσι όπως τους τα ανέφερα ήταν:
- Επίσκεψη στη λίμνη των ψαριών και του διαβόλου στο Ζάμπλιακ (πιασάρικα ονόματα εεεεεε;;
- Rafting στον ποταμό Τάρα (το φαράγγι του είναι μνημείο της Ουνέσκο)
- Παραδοσιακά τσεβάπια στο Σαράγεβο και γυναίκες με μαντήλες
- Άνθρωποι που πηδάνε από 26 μέτρα ύψος στο ποτάμι στο Μόσταρ
- Βόλτα στα πανύψηλα τείχη του Ντουμπρόβνικ
Τα βράδια μας τα μοιράσαμε στα εξής μέρη:
1 Νις
1 Ζλάτιμπορ
2 Ζάμπλιακ
1 Σε rafting camp στη συμβολή των ποταμών Tara και Piva
2 Σαράγεβο
2 Μόσταρ
3 Τρογκίρ
3 Ντουμπρόβνικ
1 Κότορ
2 Σβέτι Στέφαν
1 Κορυτσά
Ξεκινάμε...
1 βράδυ Νίς
Κάναμε 5,5 ώρες να φτάσουμε, όπως ολόσωστα είχε προβλέψει φίλος εδώ σε συζήτηση που κάναμε πριν το ταξίδι. Όμορφη πόλη με πράσινο, το ποτάμι, το φρούριο κτλ. Στα παιδιά άρεσε πολύ η βόλτα στο ποτάμι, στο φρούριο δίπλα, αλλά και το φαγητό μας. Δοκιμάσαμε διάφορα κρεατικά στον κεντρικό πεζόδρομο. Και το σημαντικότερο... Βάλαμε κάρτες με ίντερνετ στα κινητά μας. Στον πεζόδρομο από την εταιρία Yettel πήραμε 2 κάρτες με 3,5GB η καθεμία που έδιναν roaming σε όλες τις χώρες που πήγαμε (εκτός Κροατίας, που έτσι κ αλλιώς έπιαναν τα ελληνικά νούμερα λόγω Ευρωπαϊκής Ένωσης...)
Το γεγονός αυτό μας έλυσε τα χέρια, καθώς μπορούσαμε πρώτον να χωριστούμε (είχα κινητό και εγώ αλλά και η σύζυγος) και δεύτερον να έχουμε ανα πάσα στιγμή πρόσβαση στο ίντερνετ, χάρτες κτλ. Το κόστος ήταν μόνο 8,5 ευρώ ανα κάρτα
1 βράδυ Ζλάτιμπορ
Κάναμε περίπου 4,5 ώρες να φτάσουμε. Με διάλλειμα για φαγητό (ψητό γουρουνόπουλο και ψητό αρνί στο Τσάτσακ)
Στο Ζλάτιμπορ πάθαμε πλάκα από τα λιβάδια. Γνωστό εξάλλου το Ζλάτιμπορ για τα rolling hills του... Πασίγνωστο βέβαια και για τα πανύψηλα πεύκα του (Ζλάτιμπορ σημαίνει "Χρυσό πεύκο"). Πανέμορφα μέρη, πολύ διαφορετικά από τα δικά μας ορεινά χωριά, πανέμορφη η λίμνη στο κέντρο, το μέρος έβγαζε μια αρχοντιά γενικά και κάτι κοσμοπολίτικο της Αυστρίας, της Ελβετίας που έχω δει απο κοντά). Κάναμε τη βόλτα ως το μνημείο των παρτιζάνων (μιάμιση ώρα πήγαινε έλα, αλλά όμορφη ανηφορική διαδρομή σε πεζόδρομο με τέλεια θέα στην κορυφή) που άρεσε στα παιδιά και μας χαλάρωσε από τη μεγάλη διαδρομή για δεύτερη σερί μέρα...Στα αρνητικά το ανελέητο χτίσιμο 10όροφων οικοδομών παντού. Ειδικά στην περιοχή γύρω από το τελεφερίκ (δεν μπήκαμε, ήταν ακριβό...). Οικοδομικός οργασμός πραγματικά...
2 βράδια Ζάμπλιακ
Από τα highlights του ταξιδιού μας...Αν μας άρεσε μια φορά το Ζλάτιμπορ, αυτό εδώ το μέρος ξεπέρασε τις προσδοκίες μας... Ένα όμορφο χωριό με κουκλίστικα σπίτια, σε ένα οροπέδιο στα 1450 μέτρα. Και μιλάμε για οροπέδιο πολλών χιλιομέτρων σε μήκος και πλάτος... Η γραφικότητα της περιοχής σώζεται επειδή ανήκει στο εθνικό πάρκο Durmitor (μνημείο της Ουνεσκο) και δεν επιτρέπουν χτίσιμο πέρα από το παραδοσιακό στύλ (με πολύ λίγες εξαιρέσεις που είδαμε). Μένουν περίπου 5000 μόνιμοι κάτοικοι στην περιοχή το χειμώνα απ' ότι μας είπαν...
10 λεπτά από το Ζάμπλιακ υπάρχουν λίμνες ανάμεσα σε πανέμορφα πράσινα λιβάδια, με φόντο τα βουνά του πάρκου... Απίστευτες εικόνες... αδιανόητη ομορφιά, χωρίς πολλά πλήθη και τουρισμό...Επισκεφτήκαμε τη λίμνη του Διαβόλου και τη λίμνη των Ψαριών... Πετύχαμε Τσέχους που κολυμπούσαν στα πεντακάθαρα νερά, κάναμε το γύρο της μιας λίμνης και ανεβήκαμε στα γύρω λοφάκια για να θαυμάσουμε τη θέα... Ησυχία και ομορφιά παιδιά... Απίθανο αλπικό τοπίο μέσα ξαναλέω καταπράσινα λιβάδια και λόφους... Όνειρο...
Την επόμενη μέρα ήταν ακόμα καλύτερα... Μπήκαμε στο εθνικό πάρκο Ντούρμιτορ. 5 ευρώ είσοδος. Μετά από 15 λεπτά εύκολο περπάτημα σε άσφαλτο με πανέμορφα πεύκα και έλατα τριγύρω, φτάνεις στην Μαύρη Λίμνη (Crna Jezero), σήμα κατατεθέν του πάρκου... Τοπίο ξεκάθαρα Ελβετίας ή Κολοράντο. .. Έλατα γύρω από τη μεγάλη λίμνη με φόντο τις ψηλές γυμνές κορυφές...Μόνο φωτογραφίες μπορούν έστω και λίγο να περιγράψουν την ομορφιά...
Από εκεί, αφού περπατήσαμε λίγο , φύγαμε στοχευμένα (είχαμε μαζί σαντουιτσάκια κ αρκετό νερό) για περπάτημα σε μονοπάτι για μία άλλη λίμνη, τη λίμνη των φιδιών Zminje Jezero). Εύκολη σχετικά διαδρομή, 100 μέτρα υψομετρική διαφορά, μέσα σε πυκνό δάσος με πολύ καλή σηματοδότηση... Μετά απο μια ώρα φτάσαμε... Η λίμνη προφανώς πολύ μικρότερη από τη Μαύρη Λίμνη, αλλά θα έλεγα ακόμα πιο όμορφη... Κάτσαμε τουλάχιστον 2 ωρες για παιχνίδι και φαγητό δίπλα στη λίμνη... Στη μέση του δάσους, με τοπίο απερίγραπτο...
1 βράδυ στο rafting camp του Τάρα
Μέσα απο την καρδιά του πάρκου Ντούρμιτορ, απο ορεινά περάσματα αδιανόητης ομορφιάς (μου θύμισαν το πέρασμα "Μπάρος" στα Τζουμέρκα) και σε υψόμετρο 1900μέτρα για τουλάχιστον μισής ώρας διαδρομής, κατευθυνθήκαμε προς Πλούζινε. Κατεβαίνοντας από τα 1900μ στα 600 που βρισκόταν το ποτάμι Πίβα πρέπει να περάσαμε τουλάχιστον 60-70 τούνελ (κυριολεκτώ) συνολικά , με οργιώδη βλάστηση τριγύρω. Τα δέντρα κυριολεκτικά κρέμονταν απο βράχους...
Μετά απο 3,5 ώρες, έχοντας δει ακόμα 2 μικρές αλπικές λίμνες (μέχρι τη μία περπατήσαμε κιολας, γιατί το να ρίχνουμε πέτρες σε λίμνες θάλασσες και ποτάμια είναι το χόμπυ μας χάχα) και κάνοντας τουλάχιστον 4-5 στάσεις για φωτογραφίες κ βόλτα, φτάσαμε στο ραφτινγκ καμπ που είχαμε κλείσει μήνες πριν, το Modra Rijeka (γαλάζιο ποτάμι).
Ξύλινα σπιτάκια μέσα σε ένα τεράστιο χώρο τουλάχιστον 10-15 στρεμμάτων, με γήπεδο βόλει, τερματάκια ποδοσφαίρου και γρασίδια...Και φόντο τα βουνά...Εκεί δώσαμε 320 ευρώ για όλο το πακέτο. Δικό μας ξύλινο σπιτάκι, βραδινό, πρωινό, ράφτινγκ. μεσημεριανό. Φαγητό αρκετά καλό σε εστιατόριο με βεράντα πάνω από τον ποταμό Piva. Το γήπεδο βόλει το αξιοποιήσαμε στο έπακρο με τους λεβέντες... με τέντωσαν...
Για την επόμενη μέρα δεν έχω λόγια. Στο ράφτινγκ πέρα του ότι ήταν κατηγορίας 3 αυτή την εποχή όπως μας είπαν (θα το έλεγα αρκετά άγριο για εμάς που είμασταν αρχάριοι), άρα πολύ διασκεδαστικό, περάσαμε φανταστικά. 18 χιλιόμετρα διαδρομή σε ένα μεγάλο σχετικά φουσκωμένο ποτάμι λόγω των πολλών πρόσφατων βροχών του Ιουνίου... Ο οδηγός νεαρός αλλά πολύ έμπειρος, μας διαβεβαίωσε οτι δεν υπήρχε ο παραμικρός κίνδυνος για τα παιδιά στη μέση, απλά δεν θα κρατούσαν κουπί. Επέμεινε όμως να κάτσουμε οι άντρες μπροστά αριστερά και μπροστά δεξιά και γρήγορα κατάλαβα ότι υπήρχε λόγος. Κουνούσε πολύ εκεί παίδες, πιστέψτε με...χαχαχ. Με το ζόρι κρατιόμουν στη σχεδία εγώ και σκεφτόμουν πως ακόμα και ο μεγάλος μου γιος θα είχε φύγει στο νερό στο πρώτο χτύπημα... Και περάσαμε πολλά σε καθαρή 1,5 ώρα στο νερό... Το τοπίο στην καρδιά του φαραγγιού του Τάρα (βαθύτερο στον κόσμο μετά το Grand Canyon) ήταν εκπληκτικό, δάσος, καταρράκτες, πηγές και αρκετές ακόμα σχεδίες εκτός από εμάς... Μνημείο της Ουνέσκο εδώ και πολλά χρόνια κ αυτό...
Όνειρο γενικά
2 βράδια Σαράγεβο
Δεν έχω να πω κάτι για αυτή τη μαγική πόλη. Εκπληκτική η συνάντηση Ανατολής και Δύσης. Έχουν γραφτεί τα πάντα εδώ μεσα ούτως η άλλως. Αφιερώσαμε 2 μέρες και δεν το μετανιώσαμε. Τρομερά φιλικοί άνθρωποι οι οικοδεσπότες μας. Μας έκαναν να νιώσουμε τόσο οικεία.. Στα θετικά ότι είμασταν πολύ κεντρικά, μόλις 3 λεπτά απο Baskarcija.
Πέρα απο την πόλη, το φαγητό και τους ανθρώπους, στα παιδιά άρεσε πολύ το μουσείο για την παιδική ηλικία στον πόλεμο, με πολλές συγκινητικές ιστορίες παιδιών μέσα απο αντικείμενα τους. Θεωρώ ότι κερδίσαμε όλοι απο την επίσκεψη... Κάτι άλλο που βάλαμε στο πρόγραμμα ήταν μια πολύ όμορφη βόλτα δίπλα στο ποτάμι, σε έναν πεζόδρομο με το όνομα Dariva. Ήταν καμία ώρα περπάτημα σε ίσκιο, με πλάκες απο πρεσβευτές αριστερά και δεξιά στο δρόμο που κατέληγε σε μια ωραία παιδική χαρά για να ξεδώσουν
2 βράδια Μόσταρ
Η πόλη μια ζωγραφιά... δεν θα επιμείνω στα κλασικά κ εδώ... Πάντως τα παιδιά ξετρελάθηκαν με 2 άλματα που είδαμε από τη γέφυρα. Πλατσούρισαν στα νερά του Νερέντβα και του άλλου μικρού ποταμού λίγο μετά τη γέφυρα, πέρασαν φίνα χαζεύοντας τον κοσμο...
Τη δεύτερη μέρα ήταν η κορυφαία τους... Πήγαμε στους καταρράκτες Κράβιτσα. 50 λεπτά από το Μόσταρ...Είσοδος 10 ευρώ το άτομο, ευτυχώς όμως δεν πληρώσαμε για τα παιδιά... Μπάνιο στο παγωμένο νερό, φωτογραφίες, μιλάμε για τοπίο αδιανόητο και σε συνδυασμό με το ότι σου επιτρέπουν να κολυμπάς, κάνει την εμπειρία εκπληκτική για μικρούς και μεγάλους...Περάσαμε τέλεια πραγματικά...
3 βράδια Τρογκίρ
Προτιμήσαμε το Τρογκίρ στην περιοχή από το Σπλίτ γιατί ήταν πιο μικρό και πιο ήσυχο. Νομίζω καλά κάναμε τελικά. Δεν θα επιμείνω, γιατί έχουν γραφτεί πολλά για όλα αυτά τα μέρη και δεν θέλω να κουράζω. Πανέμορφη, γραφικότατη παλιά πόλη στο νησάκι πάντως...Για μπάνιο πήγαμε 2 μέρες στην παραλιά Slatine που μας πρότειναν. Ήταν πολύ καλή σχετικά, με πετρούλα και όχι τόσο διαυγή όπως εδώ ελλάδα τα νερά όμως. Τα παιδιά δεν καταλαβαίνουν απο αυτά όμως και περασαν κλασικά τέλεια γιατί η θάλασσα είναι θάλασσα και δεν τους νοιάζουν οι λεπτομέρειες αχαχα
Στο Σπλίτ πήγαμε μια βόλτα με πολλή ζέστη όμως. Εντυπωσιακό. Το παλάτι μας άφησε με ανοιχτό το στόμα. Το μεσημέρι παραζέστανε όμως και πήγαμε σε ένα μεγάλο εμπορικό στην έξοδο προς Τρογκίρ για να περάσουμε λίγη ώρα και να φάμε στα McDonalds
3 βράδια Ντουμπρόβνικ
Ξεκάθαρα μαζί με το Ζάμπλιακ και το Σαράγεβο(για μενα) το highlight του ταξιδιού μας... Πήραμε το τριήμερο dubrovnik pass (45euro οι ενήλικες) και τα παιδιά δεν πλήρωσαν, γιατί τους δηλώσαμε για μικρότερους... Άξιζε μέχρι σεντ... Τα παιδιά τρελάθηκαν με τα τείχη (φυσικά), που τα γυρίσαμε σε σχεδόν 2 ώρες, αργά το απόγευμα για να μην έχουμε ήλιο. Τους άρεσε πολύ το παλάτι του Ρέκτορα, το ενυδρείο (έξτρα κόστος απο την κάρτα δυστυχώς), το Πρώτο φαρμακείο της πόλης (κ τρίτο παλιότερο της Ευρώπης) και γενικά η πόλη
Για μπάνιο πήγαμε Lapad (ωραία αλλά με πολύ κόσμο) αλλά πολύ καλύτερη όμως με πολλά πολλά σκαλιά ήταν η Bellevue. Πάλι στις θάλασσες πέρασαν τέλεια τα παιδιά και τα απογεύματα κάναμε βόλτα στην παλιά πόλη και μέναμε με το στόμα ανοιχτό. Απλά εκπληκτική πόλη, αν και πανάκριβη (τιμές για κυρίως πιάτα ήταν στα 25 με 35 ευρώ μιλάμε)
1 βράδυ Κότορ
Φτάσαμε μετά απο 5 ώρες γιατί φάγαμε πολλήηηηη κίνηση στα σύνορα. Κουκλίστικο και το Κότορ. Τολμήσαμε και κάναμε και μπάνιο το απόγευμα που φτάσαμε. Θάλασσα που κάνει τον Αμβρακικό να φαίνεται Μπαχάμες. Οι μικροί όμως και πάλι πέρασαν τέλεια. Περισσότερο απο όλα τους άρεσε η πύλη Gurdic και μετά κάναμε το γύρο των τειχών που ξεκινάει απο εκεί. Φαντάστηκαν να κάνουν άμυνα σε επιθέσεις πειρατών από τη θάλασσα και κύλησε ωραία αυτό.. αχαχα
2 βράδια Σβέτι Στέφαν
Πανέμορφο σκηνικό και τοπίο. Δυστυχώς πάρα πολλά σκαλιά για την παραλία από εκεί που μέναμε (400+) αλλά το παρκινγκ κόστιζε 4 ευρώ την ώρα κάτω. Εκεί κάναμε μπάνιο πρωί απόγευμα, και πολύ καλά περάσαμε κάνοντας καγιάκ γύρω από το νησάκι. Χαλαρώσαμε τελείως και δεν μας πέρασε καν απο το μυαλό να πάμε προς Μπούντβα κτλ. Η θάλασσα και πάλι δεν είχε τη διαύγεια των ελληνικών θαλασσών και είχε και πολλές μεγάλες σκουρόχρωμες πέτρες στο βυθό. Οι μικροί πάντως δεν είχαν τέτοιες έγνοιες...
1 βράδυ Κορυτσά
Κάναμε 8,5 ολόκληρες ώρες να φτάσουμε... Τέτοιος κατσικόδρομος όπως το Σύνορα Αλβανίας-Μαυροβούνιου μέχρι Τίραννα δεν υπάρχει. Με 40 πηγαίναμε σχεδόν παντού από κίνηση, μπλόκα και γενικά μια χαοτική κατάσταση...Στα Τίραννα πήγαμε περιφερειακά και μπήκαμε σε ένα εμπορικο (East Gate Tiranna) που δεν μας έβγαλε πολύ απο το δρόμο για να ξεκουραστούμε και να φάμε κάτι. Σαν να έμπαινες στο εμπορικό του Σπλιτ, στο Mall της Αθήνας ή στο Cosmos της Θεσσαλονίκης ήταν...Παγκοσμιοποίηση γαρ...
Αργά το απόγευμα φτάσαμε Κορυτσά. Η μεγάλη έκπληξη του ταξιδιού θα έλεγα... Το παλιό παζάρι απίθανο. Μια ομορφότερη εκδοχή των Λαδάδικων... Ταβέρνες, μαγαζιά, καθόλου πολυκατοικίες τριγύρω, μια ομορφιά. Κεντρικός πεζόδρομος όνειρο. Πράσινο με πολύ πολύ μεγάλα πάρκα (στην έξοδο της πόλης για Ελλάδα) και φαρδείς δρόμους... Χωρίς υπερβολή πάρα πολύ όμορφη σε σχέση με τις προσδοκίες μας...
Κάπου εδώ θα κλείσω με λίγες έξτρα γενικές πληροφορίες. Ελπίζω να μην κούρασα με τις φωτογραφίες με το μπαλωμένο μου παπούτσι (αχαχα) αλλα είναι λίγες οι φωτογραφίες που δεν είμαστε μέσα η οικογένεια κ αποφεύγω να δημοσιεύω φωτο δικές μου κ κυρίως των παιδιών. Το παπούτσι είναι ένα inside joke με ένα φίλο, να ανταλλάσσουμε φωτο με το πόδι μας όταν πάμε σε κάποιο ωραίο μέρος.
Λοιπόν, συμπερασματικά για το ταξίδι:
- δεν νιώθω ότι κουραστήκαμε έτσι όπως έγινε το ταξίδι και με αυτή την άνεση χρόνου. Όλοι συμφωνήσαμε σε αυτό. Τα πολλά χιλιόμετρα ήταν στην αρχή και στο τέλος. Στο ενδιάμεσο ήμασταν πολύ χαλαρα
- για πληρωμές η revolut μας έσωσε...κυρίως στο 1 ευρώ ανα συναλλαγή που έχουν οι ελληνικές κάρτες όταν πληρώνεις κάτι...θα είχαμε δώσει πολλά παραπάνω χρήματα σε κερατιάτικα
- μέναμε σε διαμερίσματα.. τις πρώτες μέρες μέχρι και το Μόσταρ κόστιζαν το πολύ 40-45 ευρώ. Στην Κροατία θέλεις σίγουρα γύρω στα 100+ και σημαντικό είναι σε Τρογκίρ και Ντουμπρόβνικ να έχεις και πάρκινγκ στη διαμονή. Κότορ και Σβέτι Στέφαν είχαν περίπου 70 ευρώ
- φαγητό έξω τρώγαμε σε όλα τα μέρη εκτός απο Κροατία που μαγειρέψαμε πρόχειρα και στα σπίτια... ποοοοοολύ ακριβό ειδικά το Ντουμπρόβνικ. Στα υπόλοιπα (Σερβία, Βοσνία) με 30-35 ευρω πολύ καλά
-αν με ρωτούσε κάποιος τί δεν θα ήθελα να χάσω με τίποτα θα ήταν σίγουρα το Ντουμπρόβνικ και μετά φυσικά το Ζάμπλιακ. Μιλάμε για απίθανα μέρη σε εκείνα τα βουνά παιδιά... Τοπία πολύ ξένα για την Ελλάδα
Αυτά...
Ξέρω πως κάποια μέρη τα πήγα επιγραμματικά χωρίς πολλές λεπτομέρειες. Αν κάποιος θέλει να ρωτήσει κάτι πιο συγκεκριμένο με χαρά να απαντήσω και να βοηθήσω.
Καλά ταξίδια και καλή συνέχεια καλοκαιριού σε όλη την παρέα!!
Γιώργος
