Γαλλία Road trip: 10 μέρες στη νοτιοδυτική Γαλλία

[Nikos_F]

7. Moissac, Auvillar, Nérac

Φεύγουμε νωρίς από την Τουλούζη, χωρίς καφέ και πρωινό. Θα πάρουμε στο δρόμο.
Σε μια ώρα παρκάρουμε στο Solomiac για καφέ και κρουασάν και συνεχίζουμε

Σε άλλη μια ώρα βρισκόμαστε στο Moissac στο οποίο θα κάνουμε μια σύντομη στάση για να δούμε τον καθεδρικό και το Αβαείο και φυσικά να πιούμε άλλο ένα καφεδάκι

Συνεχίζουμε για το πολύ πολύ όμορφο Auvillar
Εδώ θα κάνουμε μια μεγάλη βόλτα, το αξίζει.
Παρκάρουμε δωρεάν στο δημοτικό parking με θέα τον Garrone και μπαίνουμε στο χωριό.

Στο κέντρο υπάρχει η παλιά αγορά σπόρων

Κάνουμε βόλτα στο χωριό

και καθόμαστε να πιούμε δυο δροσερές λεμονάδες σε ένα ωραίο cafe που λέγεται La P’tite Graine, που είναι "καταφύγιο" και έχει και δωμάτια καθώς το Auvillar αποτελεί ένα από τα πολλά μέρη που βρίσκονται στον "δρόμο των προσκυνητών" καθώς κατευθύνονται στο Santiago de Compostela.

Έχει πάει μια το μεσημέρι. Ώρα να αφήσουμε και το όμορφο Auvillar για να φτάσουμε στον τελικό μας προορισμό που είναι το Nerac. Φτάνουμε και κάνουμε μια πρώτη αναγνωριστική βόλτα. Είναι υπέροχο, αλλά θα το δούμε αργότερα. Τώρα, πρέπει να πεταχτούμε 6χλμ πιο δίπλα, για να κάνουμε check in στο νέο μας δωμάτιο, στο Calignac.

To Calignac δεν είναι τίποτα πλέον. Έχει 5-6 όμορφα σπίτια και κάποιες εμπορικές επιχειρήσεις.
Στο ένα από αυτά τα σπίτια, νοικιάζονται 2 δωμάτια. Ένα μεγάλο και ένα μικρό. Πρόκειται για το Coeur de Calignac στο οποίο το μεγάλο δωμάτιο έκανε 89€ με πρωινό και πισίνα και κλειστό ιδιωτικό parking.

Αξίζει να του βάλουμε λίγες φωτογραφίες καθώς ήταν το πιο όμορφο δωμάτιο που μείναμε.
Η πίσω αυλή με την πισίνα.

Το δωματιάκι με το ... μπανάκι του

Εξαιρετικό VFM αυτό το δωμάτιο.

Τακτοποιούμαστε, ξεκουραζόμαστε και φεύγουμε πάλι για το γειτονικό Nérac το οποίο δεν το γνώριζα από πριν. Θεώρησα απλώς πως σαν μικρή πόλη που είναι, θα είχε όσα χρειαζόμασταν (εστιατόρια και καταστήματα) και θα μας βολέψει σαν βάση για τις εξορμήσεις μας.

Και ναι, επιτέλους, είναι δροσερά! Δεν κουβαλήσαμε τζάμπα τα λεπτά αντιανεμικά από την Αθήνα. Εδώ, θα χρειαστούν

Ξεκινάμε την περιήγηση στο Nérac από την όμορφη διαμορφωμένη διαδρομή μέσα στο δάσος και κατά μήκος του Petite Baïse, του ποταμού που διασχίζει το Nerac.

Είναι όμορφα και αναζωογονητικά.
Προχωράμε προς τη μικρή πόλη. Από μακριά το Nerac μοιάζει πολλά υποσχόμενο.

Μπαίνουμε στους μικρούς δρόμους χαζεύοντας. Είναι μια γλυκιά πόλη. Τίποτα φανταχτερό, αλλά έχει μια ατμόσφαιρα χαλαρή και ευχάριστη.

Περνάμε πάνω από το παλιό γεφύρι που βρίσκεται στη rue Sully για να φωτογραφίσουμε και αυτήν την πλευρά της πόλης

Φτάνουμε περπατώντας στην επόμενη γέφυρα, την κεντρική της πόλης, και βλέπουμε πως κάτω στην "Πλατεία" κάτω στο ποτάμι έχει στηθεί γιορτή. Πρόκειται βέβαια για τις γνωστές Fêtes nocturnes που είχαμε συναντήσει και πιο πάνω, σε προηγούμενη μέρα του ταξιδιού.

Κατεβαίνουμε και εμείς λοιπόν για να ανακατευτούμε μαζί με τους Γάλλους που διασκεδάζουν.
Χαμός!

Πολύς κόσμος, Live από ένα συγκρότημα από τη Λατινική Αμερική και οι Γάλλοι να χορεύουν μπροστά στη σκηνή ... latin!

Άπειρα φαγητά, κρασιά και μπίρες.
Κάτσαμε αρκετά, φάγαμε, ήπιαμε λευκό τοπικό κρασί και διασκεδάσαμε και εμείς μαζί τους μέχρι που νύχτωσε.

Ωραία ήταν και σήμερα.
Φεύγουμε. Ανηφορίζουμε το χωριό για να πάμε εκεί που έχουμε παρκάρει. Αύριο θα εξερευνήσουμε όλη αυτήν την ωραία περιοχή της Γαλλίας

 

[Extra muros]

Υπέροχη ιστορία, θαυμάσιες φωτογραφίες, ευχαριστούμε τόσο για την περιγραφή!

 

[Nikos_F]

8. Calignac - Moncrabeau - La Romieu - Larressingle - Fourcès - Mezin

Για τη σημερινή μερα έχω σχεδιάσει αυτήν την διαδρομή
Calignac - Moncrabeau - La Romieu - Lectoure - Larressingle - Fourcès - -Mezin - Νεράκ (3 ω 10λεπτ. (188 χλμ.)
Για να δούμε τι θα βγει στην πραγματικότητα, γιατί άλλο η θεωρία και άλλο η πράξη

Σημείωση: Εντάξει, δεν μπορεί ένα roadtrip να μην έχει και τα λάθη του. Όπως ίσως θα καταλάβετε διαβάζοντας αυτό το κεφάλαιο, αυτή η μέρα ήταν λάθος γιατί όπως αποδείχθηκε εκ των υστέρων, αυτή η περιοχή δεν δικαιολογεί δυο διανυκτερεύσεις. Δεν έχει και πολλά αξιοθέατα. Έπρεπε να έχω βάλει μόνο μια διανυκτέρευση και την άλλη να τη δώσω είτε στο Albi, είτε κάπου κοντά στον ωκεανό, ώστε να δούμε την Arcachon και τους αμμόλοφους του Πιλά (Dune du Pilat) που τόσο ήθελα να φωτογραφίσω. Δεν πειράζει, στο επόμενο road trip θα το σχεδιάσω πιο σωστά.

Ξεκινάμε με ένα καλό πρωινό. Στο ίδιο μοτίβο με τα προηγούμενα (δεν υπάρχουν αλλαντικά, αυγά ή τυριά). Δεν μας ενοχλεί. Τα υπόλοιπα είναι υπέροχα.

Τρομερή και η αίθουσα του πρωινού στην οποία είμαστε μόνοι μας. Κάπως σαν ... Μαρκήσιος ένιωσα

Η ιδιοκτήτρια (μια νέα γυναίκα) έφερε έναν μεγάλο χάρτη της περιοχής για να συζητήσουμε το σημερινό μας πρόγραμμα και να αφαιρέσουμε ή να προσθέσουμε κάποια χωριά. Μας βοήθησε αρκετά.

Άλλη μια σημείωση: Πάντως, αν δεν μιλάτε λέξη Γαλλικά, θα χάσετε πολλά πράγματα στη Γαλλία. Πρέπει κάποιος από την παρέα να μιλάει έστω και λίγα. Οι Γάλλοι εκτός των μεγάλων πόλεων δεν μιλάνε σχεδόν καθόλου Αγγλικά και αδυνατούν να καταλάβουν ακόμα και αυτονόητες λέξεις όταν τους τις λες στα Αγγλικά.

Αφήνουμε την ωραία αυλή και τον θηριώδη Gustav, τον γάτο, και ξεκινάμε για τις βόλτες με το 500ράκι μας

Στους μικρούς επαρχιακούς δρόμους που προτιμάμε, υπάρχουν παντού ατελείωτες καλλιέργειες με ηλιοτρόπια και καλαμπόκια

Φτάνουμε στο πρώτο χωριό το Moncrabeau.
Στην είσοδο του χωριού υπάρχει δημόσια τουαλέτα και αυτόματος πωλητής φρέσκου ψωμιού και κρουασάν, καθώς δεν υπάρχει φούρνος στο μικρό χωριό.
Πόσο λείπουν και τα δυο από την Ελλάδα! Και καλά το ψωμί, αλλά αυτή η έλλειψη τουαλέτας ακόμα και στα κέντρα μεγάλων πόλεων που έχουμε στη χώρα μας, είναι απαράδεκτη!
Στη Γαλλία, σε όλα τα χωριά που συνάντησα υπήρχε (συνήθως δίπλα ή κοντά στο Δημαρχείο) δημόσια πεντακάθαρη τουαλέτα.

Προχωράμε. Είναι πάρα πολύ ωραίο και γλυκό χωριό και αξίζει μια επίσκεψη

Βρήκαμε και εδώ δημοτικό Cafe που πουλάει τοπικά προϊόντα. Και αυτό με μια ωραία βεράντα. Ήπιαμε καφέ και αγοράσαμε μαρμελάδα από ... τζίτζιφα!
Εξυπακούεται πως όπως παντού στη Γαλλία, αν έχετε όρεξη για βόλτες και πεζοπορίες, δεν θα δυσκολευτείτε καθόλου να βρείτε ένα ειδυλλιακό και κατάλληλο μέρος

Όμορφα ήταν. Μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και συνεχίζουμε.
Φτάνουμε στο La Romieu

Εδώ υπάρχει η εκκλησία Saint-Pierre de La Romieu που ανήκει στα μνημεία παγκόσμιας κληρονομιάς και στης οποίας μπορείτε να ανέβετε στο καμπαναριό *αφού σας βγει η γλώσσα βεβαίως )

Η μικρή πόλη ανήκει στον "δρόμο των προσκυνητών" και είναι όμορφη με ένα ιδιαίτερο χαρακτηριστικό: Έχει παντού γλυπτά που απεικονίζουν γάτες

Φεύγουμε και από εδώ. Επόμενη στάση το Larressingle που το ονομάζουν και "Μικρή Carcassonne" (ούτε καν )

Είναι ένα μικρό κάστρο - πολιτεία με λίγα σπίτια, μια εκκλησία και ένα δυο εστιατόρια .
Αξίζει μια - σύντομη - στάση

Η ... περιοδεία συνεχίζεται Σταματάμε στο Fourcès

Άλλο ένα πολύ όμορφο μικρό οχυρωμένο χωριό της Γαλλίας (και αυτό στη λίστα με τα "πιο όμορφα")
Έχει κυκλικό σχήμα, μια υπέροχη πλατεία με πλατάνια, και έχει μέρη για φαΐ ή καφέ.
Αξίζει μια επίσκεψη και ίσως μια μεγάλη στάση

Έχει πάει ήδη 3 το μεσημέρι. Είναι λίγο κουραστικές αυτές οι συνεχόμενες μικρές στάσεις, αλλά άλλος τρόπος να γνωρίσουμε την Γαλλία δεν υπάρχει για εμάς τους τουρίστες (πολύ θα ήθελα να ζω κάπου εδώ πάντως).

Το επόμενο χωριο είναι το Mézin
Δεν είναι χωριο όμως, είναι μια μικρή πολη.

Το κύριο χαρακτηριστικό της είναι η αυστηρή εκκλησία του St. Jean Baptiste
Δεν ξέρω αν έφταιγε που είχαμε κουραστεί, αλλά μας φάνηκε σαν μια πολη που θα μπορούσαμε να έχουμε παραλείψει

Επιστρέφουμε στη βάση μας. Με εξαίρεση το Lectoure, είδαμε όλα αυτά που είχαμε προγραμματίσει
Ξεκούραση στο υπέροχο δωμάτιο για μερικές ώρες (να το χαρούμε και λίγο, όλο λείπουμε) και αργά το απόγευμα, λίγο πριν τις 8 πηγαίνουμε στο γειτονικό Nerac
Δεν θέλουμε να δούμε κάτι άλλο για σήμερα. Χορτάσαμε εικόνες

Πεινάμε αλλά το Nerac φοράει το καλό απογευματινο φως και μας γοητεύει ακόμα περισσότερο από χθες. Βγάζουμε λίγες ακόμα φωτογραφίες.

Είναι 9 το βραδυ και καθόμαστε επιτέλους να φάμε σε ένα καλό εστιατόριο, το L'Escadron Volant, που βρίσκεται μπροστά στο Château de Nérac

Φωτογραφία από τα υπέροχα ζυμαρικά με τα μανιτάρια και τη σάλτσα τρούφας δεν βάζω, θα σας χαλάσω τη δίαιτα
Ήπιαμε και ένα ωραίο λευκό κρασί, φτάνει πια με τις μπίρες.
Ο καιρός αρκετά έως πολύ δροσερός, το λεπτό μπουφανάκι αποδείχθηκε απαραίτητο.

Μετά το φαγητό συνεχίζουμε τις, νυχτερινές πλέον, βόλτες στο Nerac.
Από απλή περιέργεια, κοιτάμε στη βιτρίνα ενός μεσιτικού, τιμές από σπίτια σαν αυτά που βλέπουμε τόσες μέρες στην επαρχία της Γαλλίας και μας αρέσουν

Μια χαρα! Τι παίρνεις στην Αθήνα με αυτά;

Και ένας πουλάει ολόκληρη λίμνη! 129 χιλ. €
Και με 60 στρέμματα γης αν κατάλαβα καλά

Χάχα, να μαζευτούμε, να βάλουμε όλοι από λίγα, να την αγοράσουμε

Λίγες νυχτερινές φωτογραφίες ακόμα και θα πρέπει να πάμε να ξεκουραστούμε.
Αποχαιρετούμε το ωραίο Nerac

Αύριο, μας περιμένουν το Saint-Émilion και το Bordeaux

 

[Nikos_F]

9. Saint-Émilion - Bordeaux

Τρώμε το ωραίο πρωινό, τα πράγματα είναι ήδη φορτωμένα στο 500ράκι, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στην υπέροχη αυλή του δωματίου μας και ξεκινάμε. Ο καιρός είναι καλός και ο ουρανός όμορφος

Δεν θα κάνουμε στάσεις. Πρέπει να εξοικονομήσουμε χρόνο για τον παράδεισο του κρασιού, το Saint-Émilion

Περί οδήγησης:
Οδηγώντας 2 ώρες βόρεια (πάντα από επαρχιακούς) προς τον προορισμό μας, κάνω μερικές σκέψεις σχετικά με την οδήγηση στη Γαλλία, που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Είναι μερικά χρήσιμα συμπεράσματα που έχω βγάλει από όσες φορές έχω οδηγήσει στη Γαλλία.
Ούτε μια φορά δεν με προσπέρασε κάποιος αντικανονικά. Ούτε μια! Ό,τι βλακεία και να έκανα, περίμεναν υπομονετικά πίσω μου.
Οι Γάλλοι στους επαρχιακούς τρέχουν. Τρέχουν και πάνω από το όριο που είναι συνήθως 80. Έρχονται και σχετικά κοντά σου και περιμένουν να βρουν νόμιμο τρόπο να σε περάσουν. Μην αγχώνεστε (όπως εγώ) για αυτό. Δεν δυσανασχετούν, απλώς περιμένουν. Σε κάποιες φάσεις, επειδή ένιωθα άσχημα που δεν έτρεχα, πήγαινα δεξιά και πάταγα στη βοηθητική λωρίδα, αλλά και πάλι, σε καμία περίπτωση δεν με πέρναγαν παρόλο που χωρούσαν.
Στους επαρχιακούς της Γαλλίας δεν υπάρχουν απρόοπτα όπως εδώ που σε κάθε στροφή περιμένεις να πάει κάτι στραβά (να πεταχτεί ένα αγροτικό ας πούμε).
Όμως, το γενικό όριο 80 των επαρχιακών (που και που γίνεται 70 ή 90) είναι ενδεικτικό. Δεν είναι σαν την Ελλάδα που όταν λέει 80, ξέρεις πως μπορείς να πηγαίνεις με ασφάλεια με 80. Εκεί δεν ισχύει. Το 80 είναι το max, αλλά θα πρέπει να το επιτρέπει και ο δρόμος, γιατί αν και το όριο είναι 80, υπάρχουν κλειστές στροφές που αν μπεις με 80, θα βρεθείς μέσα σε κανα χωράφι με ηλιοτρόπια Εκεί, στη Γαλλία, το όριο ταχύτητας κάθε στιγμής το καθορίζει ο οδηγός, όπως άλλωστε πρέπει να κάνει και ο κάθε πραγματικός οδηγός. Πάντως, οι επαρχιακοί δρόμοι έχουν ελάχιστη κίνηση, αντίθετα από τις εθνικές τους που συνήθως έχουν αρκετή.
Στις κατοικημένες περιοχές κόβουμε οπωσδήποτε στα 50 και ας είναι έρημες. Όμως δεν το τηρούν με τόση ευλάβεια όπως στη Γερμανία (για παράδειγμα). Πήγαιναν με 60 συνήθως. Κάμερες ταχύτητας υπάρχουν και στους μεγάλους επαρχιακούς, αλλά πάντα με προειδοποίηση.
Σε πολλές στενές πόλεις, το όριο στο κέντρο είναι 30, αλλά είναι σωστό. Υπομονή.
Τέλος, παντού στους επαρχιακούς, πριν πλησιάσεις μια διασταύρωση στην οποία θα έχεις STOP, υπάρχει ΠΑΝΤΑ μια προειδοποίηση που λέει πως σε 150 μέτρα θα συναντήσεις STOP. Σκεφτόμουν, πόσες ζωές θα είχαν σωθεί στην Ελλάδα αν εφαρμόζαμε αυτό το απλό (και ανέξοδο) μέτρο. Πόσοι και πόσοι δεν σκοτώθηκαν γιατί δεν είδαν το STOP. Με αυτόν τον τρόπο έχεις και δεύτερη ευκαιρία να δεις το STOP και μειώνονται 50% τουλάχιστον οι πιθανότητες ατυχήματος.

Είναι φανερό πως πλησιάζουμε στον προορισμό μας. Αμπελώνες παντού! Τόσο όμορφοι και λαμπεροί που σε προκαλούν να τους φωτογραφήσεις.

Φτάνουμε στο Saint-Émilion, ακόμα μια μεσαιωνική πόλη της Γαλλίας που αποτελεί Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO από το 1999.
Παρκάρουμε σε ένα από τα πολλά Parking (με παρκόμετρο). Ισχύει και εδώ το 12 με 2 δωρεάν.

Το επίθετο που περιγράφει καλύτερα αυτήν την πόλη είναι μάλλον το "κοσμοπολίτικη" και εντελώς τουριστική.
Εντελώς τουριστική, αλλά καλόγουστα τουριστική, όχι πανηγύρι.

Κυκλοφορούν κυρίως Αμερικάνοι και ελάχιστοι Ισπανοί. Και ναι, είναι η πρώτη φορά μετά από 9 μέρες που ακούω ελληνικά από ένα ζευγάρι! Στις επαρχίες της Γαλλίας που γυρίζαμε δεν συναντήσαμε σχεδόν καθόλου ξένους τουρίστες εκτός από ελάχιστους Αμερικάνους και λίγους Ισπανούς. Στην επαρχία ο τουρισμός είναι εσωτερικός, κατά 95% είναι Γάλλοι.

Στο Saint-Émilion υπάρχουν παντού μέρη που μπορείς να δοκιμάσεις και να αγοράσεις κρασιά.
Είναι από μόνο του μια ατραξιόν με μερικά μέρη να είναι πολύ όμορφα.

Αν είχα έρθει με το αυτοκίνητο μου από την Ελλάδα (όπως αρχικά σχεδίαζα) δεν θα αντιστεκόμουν. Θα αγόραζα μερικά μπουκάλια.

Είναι πάντως μια πανέμορφη πόλη. Αλλά οι κλίσεις σε μερικά καλντερίμια πρέπει να είναι 20%! Υπάρχει και κουπαστή στο μέσον, για να κρατιέσαι.
Φορέστε οπωσδήποτε αθλητικά.

Από την πάνω πλατεία στην οποία υπάρχουν αρκετά εστιατόρια η θέα είναι όμορφη

Και από εκεί μπορείς να δεις το πιο χαμηλό τμήμα της πόλης με ένα πλάτωμα (σαν πλατεία) που βρίσκονται μαζεμένα αρκετά ακόμα εστιατόρια και ήταν ασφυκτικά γεμάτα από τις 12 το μεσημέρι!

Εντυπωσιακή και η μονολιθική εκκλησία που το ύψος της φτάνει τα 70 μέτρα περίπου.
Αξίζει να διαβάσετε λίγες λεπτομέρειες για αυτήν και με συνεννόηση με το Tourist Office να κλείσετε ένα ραντεβού για να επισκεφθείτε το τμήμα που είναι χτισμένο μέσα στο βράχο. (εμείς δεν προλαβαίναμε)

Πίσω από την πάνω μεριά της πόλης, υπάρχουν πολύ όμορφοι αμπελώνες που αξίζουν μια φωτογραφία.

Συνεχίσαμε τις βόλτες μας σε αυτήν την όμορφη πόλη και κάναμε κάποιες μικρές αγορές

Α, και ας κρατάτε πάνω στα κανα τάληρο, μπας και αποφασίσετε να αγοράσετε ένα Margaux του 48

Στο πάνω μέρος της πόλης, υπάρχει το Les Cordeliers που είναι το ομώνυμο εγκαταλειμμένο μοναστήρι που μετατράπηκε σε κάτι που μοιάζει με "κέντρο κρασιού" και που εκεί μέσα γίνονται διάφορες εκδηλώσεις. Έχει αγορά, γίνονται σεμινάρια και άλλα πολλά.

Είναι ένας πολύ ευχάριστος χώρος για να πιείτε τον καφέ σας ή ένα ποτήρι κρασί, ή ακόμα και να κάνετε πικνίκ (στο bar θα σας δώσουν το καλαθάκι σας με όλα τα απαραίτητα

Ωραίο ήταν το Saint-Émilion. Μας έφτασαν οι ώρες που το αφιερώσαμε. Δεν νομίζω πως χρειάζεται διανυκτέρευση.

Το αποχαιρετήσαμε και ξεκινήσαμε για τον τελικό προορισμό αυτού του ταξιδιού, το Bordeaux.

Ήρθε η στιγμή να αφήσουμε το 500ράκι μας που μας πήγε μια χαρά χωρίς να δυσανασχετήσει καθόλου. Με μέση κατανάλωση γύρω στα 7 λίτρα για κάθε 100 χλμ δεν αποδείχθηκε και ιδιαίτερα οικονομικό, αλλά ούτε και σπάταλο. 250€ ήταν περίπου το κόστος της βενζίνης αυτού του ταξιδιού. (Διόδια δεν πληρώσαμε κάπου)
Καλή αποδείχθηκε η Goldcar. Η διαδικασία παράδοσης κράτησε 10 δευτερόλεπτα και σε 10 λεπτά μου είχαν στείλει mail πως όλα ήταν ΟΚ και δεν χρωστάω τίποτα απολύτως

Πήραμε το τραμ και κατεβήκαμε στο κέντρο της πόλης, διαδρομή που κρατάει γύρω στα 40 λεπτά και που φυσικά ισχύει το απλό εισιτήριο που κοστίζει 1,80€.

Μείναμε σε ένα μέτριο ξενοδοχείο, το Ténéo Apparthotel που ήταν όμως σχετικά οικονομικό και κοντά στον σταθμό (ο οποίος όμως δεν εξυπηρετεί για το αεροδρόμιο).

Δεν ξέρω γιατί ήταν τόσο ακριβά τα ξενοδοχεία στο Bordeaux. Να έφταιξε που εκείνες τις μέρες ήταν η εθνική τους εορτή και έρχονται από όλα τα κοντινά μέρη για να τη γιορτάσουν; Πιθανόν. Εντάξει, πάντως, βολευτήκαμε και βγήκαμε στους δρόμους.

Κάνουμε βόλτες και καταλήγουμε στο ποτάμι, τον Garonne και συγκεκριμένα στο σύμβολο πλέον της πόλης, το Miroir d'eau, την περίφημη πλατεία με το νερό.

Δεν ξέρω ποιος το σχεδίασε, αλλά η ιδέα αποδείχθηκε λαμπρή. Μέρα νύχτα ο κόσμος διασκεδάζει, τσαλαβουτώντας στο νερό και στα διάφορα παιχνίδια που δημιουργεί ο μηχανισμός που υπάρχει που άλλοτε κάνει την Miroir d'eau να είναι γεμάτη στους ατμούς, άλλοτε να είναι γεμάτη σιντριβάνια και άλλοτε να την μετατρέπει σε μια ήρεμη λίμνη.

Αν και το Bordeaux έχει το μισό πληθυσμό από αυτόν της Toulouse, μοιάζει να έχει πολλαπλάσιο. Δυσκολεύεσαι να πιστέψεις πως όλο αυτό το "τζέρτζελο" που γίνεται στους δρόμους, προκαλείται από έναν πληθυσμό που είναι μόλις 250.000!
Βέβαια, και ο Δήμαρχος εκεί είναι μάλλον λίγο καλύτερος από τους δικούς μας και φροντίζει οι άνθρωποι να έχουν άνετη και δωρεάν πρόσβαση σε μέρη που μπορούν να κάτσουν και να πιουν την μπίρα τους.

Δείτε αυτή τη φωτό! Απλώς έφτιαξαν ένα τεράστιο κήπο, λίγο πιο μέσα από το ποτάμι, κατά μήκος της όχθης και τον γέμισαν με ένα σωρό λουλούδια και άφησαν κάτω χώμα και γρασίδι, για να πηγαίνει ο κόσμος να το απολαμβάνει. (ώρα 20:45)

Το Bordeaux πάρα πολύ ζωντανή πόλη. Υπάρχουν άπειρα cafe, bistro και ό,τι άλλο θέλετε και έχουν πάντα κόσμο. Από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ.

Νοικιάσαμε και εδώ ποδηλατάκι και περπατήσαμε μέχρι που νύχτωσε.

Φάγαμε και πήγαμε για ξεκούραση

Αύριο είναι μεγάλη μέρα. Είναι η μέρα της Βαστίλλης, η μέρα της εθνικής τους εορτής. Έχουμε να δούμε πολλά

 

[paefstra]

Απολαυση ειναι αυτο το ταξιδι!
Ενημερωτικα, αφου αναρωτηθηκες, ποτε δεν εχω βρει φθηνη διαμονη στο Μπορντο μετα την πανδημια. Ισως ηταν καλυτερα πιο πριν, αλλα τωρα ειναι συνεχεια σε επιπεδο Παρισιου.

 

[Nikos_F]

10. Bordeaux


Το ταξίδι πλησιάζει στο τέλος του. Μας απομένει άλλη μιάμιση μέρα για να γυρίσουμε το Bordeaux.

Ο καιρός είναι καλός και ξεκινάμε τις βόλτες μας νωρίς. Το καλό του ξενοδοχείου που μένουμε είναι πως έχει ακριβώς μπροστά του σταθμό ποδηλάτων, οπότε παίρνουμε δυο και ξεκινάμε.
Μια στάση για κάτι ... ελαφρύ όπως όλα αυτά που έχουν οι boulangerie

Είναι νωρίς, είναι εθνική εορτή και οι δρόμοι έρημοι.
Φτάνουμε στη Βασιλική Σαιν-Μισέλ που είναι από τους κυρίους χώρους λατρείας της πόλης.
Είναι αυστηρή και αν και έχει ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες, μπορείτε να την παραλείψετε αν δεν είστε φαν των εκκλησιών.

Περνάμε από τον περίφημο Πύργο του ρολογιού

και συνεχίζουμε προς τον επιβλητικό καθεδρικό του Saint-André που αξίζει μια σύντομη επίσκεψη στο εσωτερικό του, αν και αυτό που εντυπωσιάζει είναι η εξωτερική του όψη, από όποια πλευρά και αν τον κοιτάξεις.

Έχουμε ποδήλατα, είναι αργία και οι δρόμοι είναι έρημοι και λέμε να βγούμε λίγο εκτός τους ιστορικού κέντρου, να εξερευνήσουμε λίγο τις γειτονιές έξω από τη ... βιτρίνα του κέντρου.

Θα έλεγα πως οι γειτονιές που είδαμε ήταν εξίσου γοητευτικές με το κέντρο. Όμορφα, χαμηλά σπίτια, φροντισμένα και τα πάντα καθαρά. Αυτά στους μικρούς δρόμους. Περάσαμε και από έναν κεντρικό εμπορικό δρόμο που είχε αρκετά λιγότερο φροντισμένα κτίσματα (και πιο παρατημένα), αλλά και πάλι όλα ήταν ευχάριστα στο μάτι και πουθενά δεν υπήρχε κάτι κακόγουστο.

Έχει πάει 12 και οι Γάλλοι (τουρίστες και ντόπιοι) βρίσκονται έξω, και απολαμβάνουν την μπίρα τους και τα κοκτέιλ τους.
Κάνει ζέστη. Αφήνουμε τα ποδήλατα και καθόμαστε και εμείς να ξεκουραστούμε και να πιούμε κάτι δροσιστικό και στη συνέχεια παίρνουμε το τραμ για να περάσουμε από την άλλη πλευρά του ποταμού.

Περπατήσαμε αρκετά και κάποια στιγμή κατεβήκαμε στην όχθη του ποταμού και διαπιστώσαμε πως o Garonne κουβαλάει πάρα πολύ χώμα που τον κάνει να φαίνεται λασπώδης και καθόλου γοητευτικός από κοντά. Εντάξει, λογικό είναι, να κουβαλάει όλο αυτό το χώμα αφού έχει διανύσει εκατοντάδες χιλιόμετρα και ετοιμάζεται να εκβάλει στον ωκεανό.

Αναζητήσαμε λίγη δροσιά στον βοτανικό κήπο (Jardin botanique de Bordeaux) αλλά εκείνη την ώρα (2 το μεσημέρι) δεν τη βρήκαμε.

Ο κήπος είχε ένα μικρό ενδιαφέρον

Μπα, η ζέστη ήταν ανυπόφορη.
Συρθήκαμε μέχρι το ξενοδοχείο και αφεθήκαμε στη δροσιά του ... ανεμιστήρα Χαχα, σπανίζουν τα air condition είναι η αλήθεια.

Βγήκαμε αργά, είχε πάει 8 και φυσικά είχε άπλετο και φως όσο και η πείνα μας

Λοιπόν, δεν είχα σκεφτεί στην Ελλάδα να κάνω το Brie σαγανάκι! Είναι απίθανο. Ψημένο και σερβιρισμένο με μέλι.
Και με την παγωμένη μπίρα ... ήρθαμε στη θέση μας
(Αυτά δεν είναι λουκάνικα ε; Καροτάκια ψημένα απλώς )

Το δελτίο καιρού έλεγε πως θα βρέξει αργά τη νύχτα, προς το ξημέρωμα, αλλά ο ουρανός άλλα έλεγε

Και ξαφνικά έπιασε μια ωραία μπόρα που τόσο ήθελα για να ... γυαλίσουν οι δρόμοι και να είναι πιο γοητευτικοί για φωτογραφίες. Μια μικρή μπόρα της μισής ώρας. Μετά, όλα καθάρισαν και πάλι

Η ώρα είναι 10 και ο κόσμος έχει αρχίσει να κατευθύνεται προς το ποτάμι, όσο πιο κοντά γίνεται στην πλωτή εξέδρα από την οποία θα εκτοξευθούν τα πυροτεχνήματα.

Σημείωση: Η μέρα της Βαστίλης και τα show με τα πυροτεχνήματα.
Αν προγραμματίζετε ταξιδάκι στη Γαλλία τον Ιούλιο, φροντίστε να είστε εκεί στις 14 Ιουλίου και κατα προτίμηση σε μια μεγάλη πόλη. Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που το είδα και ήταν και τις δυο πραγματικά εντυπωσιακό.

Στο Bordeaux η πλωτή εξέδρα στήνεται στο ύψος της Miroir d'eau και η καλύτερη θέση είναι εκεί, μπροστά στην όχθη του ποταμού. Όσο πιο μπροστά τόσο πιο καλά βέβαια, αλλά από παντού βλέπεις

Τα πυροτεχνήματα θα άρχιζαν κατά τις 10:30 και όλοι περίμεναν χαλαροί

Όλα τα γύρω φώτα έσβησαν και το Show ξεκίνησε στις 10:40 και κράτησε 20 λεπτά.

Όπως και το προηγούμενο που είχα δει, έτσι και αυτό ήταν υπερπαραγωγή με σκηνοθεσία, κορύφωση κλπ έτσι ώστε να συνεπαίρνει και το έβλεπες από τις αντιδράσεις του κόσμου που χαιρόταν τόσο πολύ.

Είναι τόσο εντυπωσιακό που αξίζει να το βάλετε στο πρόγραμμα σας

Τα πυροτεχνήματα είχαν τελειώσει αλλά ο κόσμος είχε τρομερό κέφι και διασκέδαζε που αλλού; Στη Miroir d'eau βέβαια.

Είχαν περάσει τα μεσάνυχτα αλλά όλοι διασκέδαζαν παντού. Σε live, σε αυτοσχέδια πάρτι, στα bar, στα παρτέρια που ανέφερα πιο πάνω, παντού!

Περπατάγαμε και εμείς και παρόλη την κούραση της μέρας δεν θέλαμε να μαζευτούμε. Χαζεύαμε όλον αυτόν τον κόσμο που χαιρόταν τόσο.

Κάποια στιγμή μαζευτήκαμε και εμείς.
Άλλωστε και η αυριανή τελευταία μέρα θα είχε βαρύ πρόγραμμα.

 

[Nikos_F]

11. Μέρα αναχώρησης

Η πτήση επιστροφής της Volotea είναι βραδινή, στις 10 το βράδυ, και έτσι, έχουμε αρκετές ώρες για βόλτες.
Ο καιρός είναι σήμερα βροχερός. Αράζουμε στο ξενοδοχείο μέχρι να κόψει η βροχή και όταν κόβει παίρνουμε δυο ποδηλατάκια για λίγες ακόμα βόλτες.

Στη γνωστή πλατεία, αλλά και στα "παρτέρια" δίπλα στο ποτάμι που είναι γεμάτα με όμορφα λουλούδια.

Πόσο ζηλεύω το πράσινο που έχουν αυτές οι πόλεις.
Όσοι ζείτε στην Αθήνα, με καταλαβαίνετε πιστεύω

Όμως, αν και δεν βρέχει δυνατά, δεν είναι καλές οι συνθήκες για βόλτες.
Τι κάνουμε;
Το μουσείο "Le musée d'Aquitaine" μας φάνηκε ενδιαφέρον.
Ευκαιρία να μάθουμε λίγα πράγματα για αυτήν την περιοχή της Γαλλίας

Αποδείχθηκε εξαιρετική επιλογή και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα. (Είσοδος 8€)
Αν δεν έβρεχε ίσως να μην πηγαίναμε. Ενθουσιαστήκαμε όμως!

Είχε ως και αντίγραφα από τις βραχογραφίες του Lascaux.

Βάζω μερικές φωτογραφίες για να καταλάβετε. Στην ουσία καλύπτει την ιστορία της περιοχής από τους προϊστορικούς χρόνους μέχρι το σήμερα.

Από τα πιο φροντισμένα και ενδιαφέροντα μουσεία που έχω δει.

Πεταγόμαστε μέχρι την αγορά Marché des Capucins η οποία βρίσκεται εκεί από το 1525! Αν και τώρα έχει αλλάξει και στη θέση της υπάρχει ένα σύγχρονο κτίριο, έχει αρκετό ενδιαφέρον. Οι δρόμοι γύρω μου θύμισαν λίγο την δική μας "αγορά" στην Αθηνάς.

Μέσα είχε και πάγκο με ελληνικά φαγητά. Σουτζουκάκια, μουσακά κλπ. Δεν ήταν όμως ώρα φαγητού για μας.

Κάνουμε ακόμα λίγες βόλτες.

Παντού στο Bordeaux (αλλά και στην Toulouse) υπάρχουν παρτέρια φυτεμένα με λουλούδια ή και λαχανικά.
Δεν καταλάβαμε αν τα φροντίζει ο Δήμος ή οι περίοικοι. Μάλλον, το δεύτερο.
Είναι πολύ ωραία πάντως και δίνουν έναν αέρα ... αγροτικό στην πόλη.

Τρώμε πρόχειρα αλλά ωραία σε ένα ταϊλανδέζικο, παίρνουμε από το ξενοδοχείο τις βαλίτσες μας και μπαίνουμε στο τραμ για το αεροδρόμιο.

Τραβάω μια τελευταία φωτογραφία. Ο καιρός έχει φτιάξει, αλλά εμείς φεύγουμε :-/
Έτσι καταλαβαίνω πως μου άρεσε ένας τόπος. Όταν στεναχωριέμαι τη μέρα της επιστροφής

Φτάνουμε στο καλαίσθητο αεροδρόμιο του Bordeaux. Ο ήλιος δύει και φωτίζει γλυκά την αίθουσα αναχωρήσεων

Η πτήση της Volotea είναι σχεδόν γεμάτη, με Γάλλους που έρχονται στην Ελλάδα για διακοπές.

Το αεροπλανάκι θα φύγει και πάλι στην ώρα του για να μας φέρει πίσω στην Αθήνα

Επίλογος:
Ήταν ένα από τα πιο ωραία και γεμάτα road trip που έχουμε κάνει.
To κατάλαβα γράφοντας αυτήν την ιστορία.
Προσπάθησα να σας μεταδώσω το ταξίδι κυρίως μέσα από τις 250+ φωτογραφίες παρά από τις περιγραφές.
Αν κάποια στιγμή αποφασίσετε να κάνετε κάτι παρόμοιο, θα χαρώ πολύ αν μπορέσω να σας βοηθήσω σε όποιες απορίες έχετε.

 

[vasiliss]

Ευχαριστούμε πολύ που το μοιράστηκες μαζί μας. Φοβερό road trip, πολύ το ζήλεψα.

 

[psilos3]

Μια υπέροχη αφήγηση, σ' ένα πολύ σημαντικό οδηγό για τις ομορφιές αυτές της Γαλλίας που δε βλέπουμε συχνά, σε συνδυασμό με τις πολύ όμορφες και προσεχτικά διαλεγμένες φωτογραφίες σου.
Ένα μεγάλο μπράβο από 'μένα για την ιστορία σου, μου άνοιξε την όρεξη για αντίστοιχη εκδρομή!
Στα επόμενα με υγεία εύχομαι.

 

[Señor_Nada]

Μπράβο για το ταξίδι και ευχαριστούμε για την περιγραφή! Έδωσες ιδέες.

Μια πληροφορία για μελλοντικό ταξίδι. Σε περίπτωση που δεν τρώτε αβγά να ξέρετε ότι οι Γάλλοι στις σοκολάτες συνήθως βάζουν αβγό. Δεν ξέρω τι ανωμαλία είναι αυτή, πρέπει κάθε φορά που παίρνεις σοκολάτα να τους ρωτάς ή να βλέπεις τα συστατικά αν είναι γαλλική μάρκα.

Καλά ταξίδια!

 

[Sassenach77]

Υπέροχο ταξίδι!!! Αγαπάμε ΝΔ Γαλλία!!!

 

[katkats]

Merd! Τη διάβασα την ιστορία σου. Και τώρα πάω να κλάψω