Ιταλία Σλοβενία Road trip στο περίπου Βορειοανατολική Ιταλία και Δυτική Σλοβενία

[Mpach]

Κοιτάζω τις φωτογραφίες του ταξιδιού και αναπολώ... Γι' αυτό είναι η καλύτερη ώρα να το καταγράψω... Ταξίδι που θα μου μείνει για μια ζωή... Όσοι πιστοί, σπεύσατε...

1η μέρα:
Φθάνουμε στο αεροδρόμιο του Τρεβίζο με Ryan Air με άλλο ένα φιλικό ζευγάρι (παρέα σούπερ, τσεκ ) και ενώ έχουμε ενοικιάσει αυτοκίνητο για μια εβδομάδα σε πολύ καλή τιμή, μαθαίνουμε ότι πρέπει να δώσουμε εγγύηση 1100 ευρώ παρακαλώ, και όλα αυτά στην πιστωτική του οδηγού και μόνο, και ούτε καν στου συνοδηγού. Τελικά μετά από καμία ώρα διαπραγμάτευσης και αφού δεν είχαμε άλλη επιλογή από το να το ακυρώσουμε, με τα πολλά δέχτηκε να τα μοιράσουμε και στην πιστωτική του συνοδηγού... Πάει αυτο...Πάμε παρακάτω...
Πρώτη στάση σε ένα όμορφο χωριουδάκι, (ίσως να θεωρείται και πόλη) για το οποίο είχα ακούσει πολύ καλά λόγια και τελικά δεν διαψευσθηκαν οι προσδοκίες μας, ονόματι Asolo, στους πρόποδες των Δολομιτικών Άλπεων. Πανέμορφο χωριό και με όμορφη θέα από ψηλά, και αρκετά τουριστικό θα έλεγα, με αρκετό κόσμο. Πολύ όμορφη κι η διαδρομή επίσης. Πολύ πράσινο, πεδιάδα, οι δρόμοι επίσης πάρα πολύ καλοί.
Δεύτερη στάση στο Τρεβίζο.

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[Mpach]

Ας κάνω επιτέλους ένα comeback για να αξιωθώ επιτέλους να συνεχίσω την ιστορία μου... Που είχαμε μείνει? Α! Στο Τρεβίζο!
Αρχικά το gps μας έβγαζε στην δεξιά πλευρά της πολής και εκ πρώτης όψεως δε μας εντυπωσίασε. Ηπιαμε ένα καφέ, και φάγαμε ένα πολύ ωραίο παγωτό φουντούκι (μα όπου και να φάει κανείς παγωτό στην Ιταλία να είναι φανταστικό-ένα φοβερό πράγμα!αχ!) και ψάχνοντας για φαγητό πήγαμε και από την άλλη πλευρά της πόλης που ήταν πιο όμορφη και είχε και περισσότερο κόσμοπ. Βέβαια πριν τις 6 δεν άνοιγε κανείς για φαγητό, οπότε έπρεπε να περιμένουμε να ανοίξουν. Ωραιότατα και ακριβά μακαρονάκια και συνεχίζουμε το δρομολόγιο μας για Σλοβενία, για να φθάσουμε στον τελικό προορισμό μας που ήταν το Πορτορόζ όπου και θα μέναμε τις επόμενες μέρες.
Ο αυτοκινητόδρομος πάρα πολύ καλός, άψογος. Αφού μπήκαμε στη Σλοβενία, πήραμε μία βινιέτα από το πρώτο βενζινάδικο που συναντήσαμε, το οποίο βέβαια, μας έλεγε να μην την πάρουμε, διότι δεν χρειάζεται, αν δεν μπεις σε αυτοκινητόδρομο, εμείς όμως επείδη προτιμήσαμε τους μεγαλύτερους και πιο άνετους δρόμους, κι επειδή μας οδηγούσε το gps, την αγοράσαμε και σε λίγο φτάσαμε στο Πόρτοροζ, που είναι μια παραθαλάσσια κυρίως τουριστική πόλη, γεμάτη ξενοδοχεία, και δεν μπορώ να πω ότι έχει κάτι ιδιαίτερο.

 

[Mpach]

Δεύτερη μέρα:
Λουμπλιάνα!
Αποφασίσαμε να επισκεφθούμε την πρωτεύουσα της Σλοβενίας και νομίζω ήταν η καλύτερη ιδέα. Αυτό που είδαμε δεν το περιμέναμε. Απλά πανέμορφη! Πήγαμε μια βόλτα γύρω από τον ποταμό μέχρι τη γέφυρα των δράκων, που ήταν πάρα πολύ ωραία, ήπιαμε το καφεδάκι μας εκεί κοντά, με θέα ποτάμι και ανεβήκαμε στο κάστρο με το τελεφερίκ και είδαμε τη Λουμπλιάνα από ψηλά, κι έπειτα κατεβήκαμε με τα πόδια. Σημειωτεόν ότι ενώ ήταν αρχές Ιούνη και στην Ελλάδα είχε την ψύχρα του και τις βροχούλες του, στα μέρη που επισκεφθήκαμε στη Σλοβενία και στην Ιταλία, είχε απίστευτη ζέστη, όλως παραδόξως!

Τρίτη μέρα:
Επισκεφθήκαμε το γειτονικό Πιράν, το οποίο ήταν πάρα πολύ γραφικό, με τα στενά του σοκάκια τα πλακόστρωτα. Έπειτα περάσαμε από την επίσης γειτονική και παραθαλάσσια Ιζόλα και ψάξαμε να βρούμε και κάποια παραλία, μήπως ρίξουμε και καμία βουτιά ένεκα της ζέστης, αλλά εις μάτην. Βρήκαμε παραλίες, αλλά οι περισότερες δεν είχαν αμμουδιά, ούτε βοτσαλάκια, αλλά ξάπλωναν όλες στις προβλήτες, έβαζαν εκεί τις πετσετούλες τους και έκαναν ηλιοθεραπεία και από εκεί κατευθείαν βουτούσαν στη θάλασσα, πράγμα το οποίο δε μας γοήτευε καθόλου. Βρήκαμε και μία παραλία με αμμουδιά τη Simonov Zaliv αν δεν κάνω λάθος, αλλά μας φάνηκε λίγο θολή και με τη θέα των πετρελαιοφόρων απέναντι, μας κόπηκε η διάθεση για βουτιά στη Σλοβενία.
Έπειτα, επισκεφθήκαμε την Τεργέστη, η οποία είναι μια πολύ όμορφη πόλη, παραθαλασσία και με το κανάλι της στη μέση, με τα κλασσικά κτίρια και τα εντυπωσιακά αγάλματα. Βρήκαμε και ένα μαγαζί με προσφορές στα γυαλιά ηλίου και ψώνισα και καινούρια υπέροχα γυαλιά! Και ξάνα επιστροφή στο ξενοδοχείο απ' όπου το βράδυ ξεκινήσαμε για ποτό και για βόλτα στο όμορφο Πιράν.

Τέταρτη μέρα:
Μείναμε στο Πορτορόζ, επισκεφθήκαμε τις αλυκές, που ήταν το αξιοθεατό τους, εγώ προσωπικά δεν εντυπωσιάστηκα, και έτσι κύλησε ήρεμα αυτή η μέρα, χωρίς να γίνει κάτιο το αξιοσημείωτο.

Πέμπτη μέρα:
Το ταξίδι στη μεριά της Σλοβενίας έλαβε τέλος και σειρά τώρα έχει η Ιταλία. Στο δρόμο περάσαμε πάλι από Τεργέστη, για να τη δούμε, περάσαμε και από το χωρίο Prosecco, μήπως και συναντούσαμε κάποιο οινοποιείο κατά τύχη στο δρόμο, αλλά τελικά δεν βρήκαμε. Η διαδρομή προς το Prosecco ήταν όμως μαγευτική. Ακριβώς πριν από το Prosecco, συναντήσαμε ένα πανέμορφο, εκπληκτικό χωρίο, αμφιθεατρικά χτισμένο με θέα τη θάλασσα, ένα ποίημα ήταν! Δεν ξέρω πως το λένε όμως, τώρα στο χάρτη δεν καταλαβαίνω ακριβώς για να σας γράψω το όνομά του, αλλά κάτι σαν Prosecco-Contovello μου δείχνει. Έπειτα κάναμε μία στάση στο Lignano Sabbiadoro, αλλά δεν ήταν κάτι το ιδιαίτερο, ένα ήσυχο μέρος με αρκετούς ηλικιωμένους τουρίστες και με παλία ξενοδοχεία και καφετέριες, λίγο παλιομοδίτικο μέρος μας φάνηκε, τώρα μπορεί να μην πήγαμε και στο σωστή πλευρά της πόλης, μη σας πάρω στο λαιμό μου.
Και στο τέλος αυτής της διαδρομής, επιτέλους, βράδυ πια, φθάσαμε στη μαγευτική Βενετία. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ στην αρχή της, στην Piazzale Roma, (στο προνομιακό ποσό των 75 ευρώ για δυο και κάτι μέρες). Αλλά το θέαμα που αντικρύσαμε μέσα στη νύχτα ήταν μοναδικό, σαν βγαλμένη από παραμύθι! Πήγαμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο μας που ήταν στo Canaregio και θαυμάσαμε καθ' όδον τις όμορφες γεφυρούλες και τα κανάλια και εισπνεύσαμε άρωμα παλιάς Ιταλίας! Το Canaregio δε μας εντυπωσίασε σαν περιοχή, ούτε μπορώ να πω ότι μας βόλεψε. Ήταν πολύ μοναχικό, με εγκαταλελειμμένα παλιά κτίρια, και φοβόσουν αρκετά το βράδυ να γυρίζεις μέσα απο τα στενά, ενώ δεν κυκλοφορούσε πολύ κόσμος. Κι επίσης ήταν αρκετά πιο απομακρυσμένο από το κέντρο, οπότε περπατήσαμ αρκετά περισσότερο από όσο θα θέλαμε. Και θέλαμε πολύ, αν και είχε απίστευτη ζέστη και λόγω των καναλιών, η υγρασία την έκανε πιο αισθητή πάνω μας.

 

[Mpach]

Έκτη μέρα:
Κατηφορίσαμε περνώντας το Ca d' Oro, επισκεφθήκαμε τη Madonna del Orto που είχε πολύ ωραία έργα του Τινορέτο και πολλών άλλων και την υπέροχη γεμάτη κόσμο γέφυρα Ριάλτο, ατενίζοντας τις γόνδολες, και ψωνίζοντας σουβενίρ στα μαγαζάκια. Είχε και ιδιαίτερα φθηνά μαγαζάκια για σουνενίρ, ίσως το μοναδικό πράγμα που συναντήσαμε φθηνό στη Βενετία. Μετά από πολύωρο περπάτημα, φθάσαμε στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, όπου υπήρχε μια αρκετά μεγάλη ουρά και προτιμήσαμε να επισκεφθούμε το Palazzo Ducale. Μοναδική εμπειρία, με σπουδαία έργα. Κατεβήκαμε και στις φυλακές περνώντας τη γέφυρα των στεναγμών. Πολύ μεγάλο παλάτι, και για να ξεκουραστούμε είπαμε να επισκεφθούμε κι εμείς το cafe florian, που τόσα είχαμε ακούσει γι'αυτό. Είδαμε τις τιμές για τον καφέ γύρω στα 12 ευρώ και σκεφθήκαμε ότι θα φταίει αυτό που είχαμε διαβάσει, ότιο πληρώνεις την ορχήστρα όταν κάθεσαι έξω και παίζουν. Γι' αυτό προτιμήσαμε τουλάχιστον με 12-15 ευρώ να φάμε καλύτερα κανένα τοστ η γλυκό σ' αυτό το πολύ όμορφο κατά τα άλλα καφέ, αλλά προς έκπληξη μας, όταν ήρθε ο λογαριασμός διαπιστώσαμε ότι η ορχήστρα πληρώνεται ξεχωριστά συν 6 ευρώ το άτομο! Μας ήρθε δηλαδή συν 24 ευρώ για την ορχήστρα, μιας και ήμασταν 4. 20 ευρώ ένας καφές λοιπόν, αλλά είσαι στην πλατεία του Αγίου Μάρκου! Η Βασιλική του Αγίου Μάρκου έκλεισε, διότι ήταν πια 5 η ώρα, οπότε είπαμε να ανηφορίσουμε, και μας συνάντησε ένας γονδολιέρης με μία προσφορά που δεν μπορούσαμε να αρνηθούμε! 80 ευρώ για μισή ωρίτσα τα 4 άτομα, αλλά εγώ νομίζω ότι αξίζει αυτή η εμπειρία. Είναι κάτι το μοναδικό, που μπορεί κανείς να απολαύσει πολύ ευχάριστα στη Βενετία θαυμάζοντας την. Έπειτα τσιμπήσαμε και κάτι επίσης πάμφθηνο σε ένα όμορφο ιταλικό εστιατόριο και περπατήσαμε για το ξενοδοχείο. Κάτω από 20 ευρώ το άτομο δεν δίναμε πουθενά και σε τίποτα! Ταρίφα, μα γόνδολα, μα καφές, μα μουσεία, μα φαγητό! Το οποίο όμως ιταλικό φαγητο λατρεύω. Δώσε μου κάθε μέρα μακαρόνια και παγωτά και δε θα ζητήσω τίποτα άλλο!Το βράδυ ήμασταν κατάκοποι οπότε δεν είχαμε δύναμη να συνεχίσουμε για ποτό.

Έβδομη μέρα:
Ήρθε επιτέλους η μέρα να επισκεφθούμε το μοναδικό Μπουράνο! Πήραμε το βαπορέττο για Μπουράνο και ξετρελαθήκαμε! Όνειρο! Ίσως το πιο όμορφο μέρος που έχω επισκεφθεί! Αγαπώ και τα χρώματα, οπότε κατενθουσιάστηκα! Βγάλαμε άπειρες πανέμορφες φωτογραφίες, σε όλους σχεδόν τους τοίχους και με όλα τα χρώματα και τους πιθανούς συνδυασμους. Υπέροχο, μοναδικό μέρος! Μετά πήγαμε για φαγητο στην Osteria Da Romano που μας είχε συστήσει μια Βενετσιάνα γνωστή μας, και είχε πολύ ωραίο φαγητό και ακόμα πιο ωραίο γλυκό! Γινόταν κι ένα γλέντι γάμου μέσα και είχε πολύ κέφι και χορό. Έπειτα γυρίσαμε στη Βενετία για να επισκεφθούμε και τις άλλες περιοχές που δεν είχαμε δει. Το Ντορσοντούρο μας άρεσε πολύ. Κατάκοποι όπως ήμασταν, αποφασίσαμε να μην περπατήσουμε άλλο, αλλά να μείνουμε δίπλα στο μεγάλο κανάλι, στα σκαλοπάτια, να πάρουμε πίτσα στο χέρι και κρασάκι, Prosecco, για να τιμήσουμε και το χωρίο που συναντήσαμε, αλλά κι επειδή αυτό πουλούσε στην πιτσαρία και απολαύσαμε τη βραδυά μας, αυτή τη φορά πιο οικονομικά και πολύ γευστικά! Βρήκαμε μια πιτσαρία που είχε και πολύ αφράτες πίτσες αλλά και λεπτές και πήραμε απ' όλες! Κι κάπως έτσι περάσαμε και το τελευταίο μας βράδυ στην πανέμορφη Βενετία και το επόμενο πρωί επιστρέψαμε πίσω με μία βαλίτσα γεμάτη υπέροχες αναμνήσεις και μοναδικές εμπειρίες. Ταξίδι που δε θα ξεχάσω ποτέ και θα αναπολώ πάντα. Τοπ και έκπληξη για μένα ήταν η Λουμπλιάνα αλλά φυσικά και το μαγευτικό Μπουράνο!

Και εις άλλα με υγεία!

 

[greco]

Ευχαριστουμε που μοιραστηκες μαζι μας την ιστορια απο το ομορφο ταξιδι σου!

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη