dimosf
Member
- Μηνύματα
- 2.302
- Likes
- 5.900
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΝΟΡΒΗΓΙΑ-ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ
Μόλις γύρισα από το ταξίδι μου στη Γαλλία. Ένα καινούργιο πετρελαιοκίνητο 1600άρι GOLF, 14 μέρες, 3230 χμ. Από το αεροδρόμιο Orly μέχρι το Orly. Νορμανδία, Βρετάνη, περιοχή της Nantes, και περιοχή του Perigord και της κοιλάδας των ποταμών Dordogne και Vezere.
Μέχρι τώρα έχω οδηγήσει εκτός Ελλάδας στην Ιταλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Τσεχία, την Αυστρία, τη Σλοβενία και την Κροατία. Και τώρα στη Γαλλία. Από όλες αυτές τις χώρες οι δρόμοι στη Γαλλία είναι μακράν οι καλύτεροι. Οδήγησα σε δρόμους από τους autoroute με τα διόδια μέχρι δασικούς χωματόδρομους. Με εξαίρεση τους χωματόδρομους και λίγες σπανιότατες περιπτώσεις το οδόστρωμα ήταν άψογο. Ίδιο στους autoroute αλλά και στους επαρχιακούς.
Στους autoroute το όριο ταχύτητας είναι 130 χμ (όταν βρέχει είναι 110χμ). Στους Route express (σχεδόν σαν τους autoroute, χωρίς διόδια) το όριο είναι 110χμ. Στους άλλους ανάλογα είναι 90 ή 70χμ. Μέσα σε πόλεις και χωριά 50χμ και σπανιότατα και για πολύ λίγο διάστημα 30χμ.
Τα όρια σε γενικές γραμμές παραβιάζονται από τους Γάλλους αλλά όχι πολύ. Εγώ γενικά έβαζα το Cruise Control στο όριο και μονίμως με προσπέρναγαν. Αν δεν μπορούσαν να σε προσπεράσουν δεν κόρναραν, δεν άναβαν φώτα αλλά έκαναν κάτι χειρότερο (για μένα). Σου κάθονταν στο σβέρκο. 4-5 μέτρα πίσω. Γύρω από το Παρίσι δε σχεδόν σαν και εδώ. Σφήνες και αλλαγές λωρίδων συνεχώς. Χωρίς όμως κόρνες. Μην σας παραξενέψει αν σας προσπεράσει κάποιος και αμέσως μετά βγει από το δρόμο σε έξοδο δεξιά. Θέλει λοιπόν προσοχή Κάπου είχα διαβάσει ότι αυτός που μπαίνει στον αυτοκινητόδρομο επειδή μπαίνει από δεξιά έχει προτεραιότητα. Λάθος. Δεν έχει. Υπάρχει όμως η συνήθεια, όπως και σε άλλες χώρες, αυτός που κινείται στον αυτοκινητόδρομο, αν μπορεί να βγαίνει αριστερά για να αφήνει τον εισερχόμενο να μπει με ασφάλεια. Επίσης στους κυκλικούς κόμβους (και είναι ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ πολλοί) προτεραιότητα έχει ο κινούμενος σε αυτόν και όχι ο εισερχόμενος όπως εδώ. Μεγάλη εφεύρεση ο κυκλικός κόμβος με αυτή τη λειτουργία. Δεν δημιουργείται μποτιλιάρισμα, όλοι κινούνται γρήγορα και με ασφάλεια και ελαχιστοποιούνται τα φανάρια.
Από την άλλη ο σεβασμός στους πεζούς και τους ποδηλάτες απόλυτος. Σε βαθμό που η συμπεριφορά των πεζών να φτάνει σε βαθμό ασυδοσίας. Στο πεζοφάναρο δεν περιμένουν να ανάψει πράσινο αν δεν έχει κίνηση. Και φυσικά περνούν από οπουδήποτε. Όχι μόνο από διαβάσεις. Θέλει πολύ προσοχή. Μπορεί να πεταχτούν οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε.
Το κόστος των καυσίμων σαν κι εδώ. Αμόλυβδη από 1,30 –1,45 ΕΥΡΩ. Το ντίζελ από 1,10-1,25 ΕΥΡΩ. Η Γαλλία είναι γνωστή για τα ακριβά της διόδια. Γενικά δεν έκανα πολλές διαδρομές με διόδια. Δεν χρειάζονταν. Στη διαδρομή Rouen-Fougeres (περίπου 250χμ αυτοκινητόδρομου πλήρωσα 8,20 ΕΥΡΩ). Από Nantes προς το νότο από δικό μου λάθος βγήκα από τον αυτοκινητόδρομο και ξαναμπήκα με αποτέλεσμα να πληρώσω 13,00 ΕΥΡΩ για περίπου 250 χμ. Από τα νότια μέχρι το Παρίσι σε αυτοκινητόδρομο 500 χμ πλήρωσα 20,70 ΕΥΡΩ. Από όσο θυμάμαι από Ιταλία δεν πρέπει να είναι πιο ακριβά ή τουλάχιστον πολύ πιο ακριβά. Κάνοντας και ένα υπολογισμό των δικών μας δεν ξέρω τελικά αν όντως είναι πια τόσο ακριβά. Τα διόδια που πλήρωσα εγώ ήταν ή όπως εδώ (μπαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο ένα ποσό σε υπάλληλο ή μηχάνημα) ή όπως στην Ιταλία με κουπόνι στην είσοδο και πληρωμή στην έξοδο πάλι σε μηχάνημα ή υπάλληλο.
Πάρκινγκ υπάρχουν παντού. Στα χωριά κυρίως χωρίς πληρωμή (συνήθως) και στις πόλεις συνήθως πληρώνοντας σε παρκόμετρα αλλού πιο φτηνά αλλού πιο ακριβά ανάλογα με το πόσο κεντρικό ήταν το μέρος. Επίσης σε πολλές θέσεις υπήρχε περιορισμός χρόνου στάθμευσης. ΠΑΝΤΑ όμως σε συγκεκριμένες θέσεις απόλυτα καθορισμένες.
Τα φώτα δεν είναι υποχρεωτικό να είναι αναμμένα όσο έχει φως η μέρα.
Κλείνω λέγοντας ότι αισθάνθηκα απόλυτα ασφαλής στους Γαλλικούς δρόμους και πολύ πιο ήρεμος σαν οδηγός. Βασική προϋπόθεση η τήρηση του ΚΟΚ. Πάντα δεξιά με όποια ταχύτητα και αν πηγαίνεις, προσπέραση από αριστερά και μετά πάλι δεξιά.
Μέχρι τώρα έχω οδηγήσει εκτός Ελλάδας στην Ιταλία, την Ελβετία, τη Γερμανία, την Τσεχία, την Αυστρία, τη Σλοβενία και την Κροατία. Και τώρα στη Γαλλία. Από όλες αυτές τις χώρες οι δρόμοι στη Γαλλία είναι μακράν οι καλύτεροι. Οδήγησα σε δρόμους από τους autoroute με τα διόδια μέχρι δασικούς χωματόδρομους. Με εξαίρεση τους χωματόδρομους και λίγες σπανιότατες περιπτώσεις το οδόστρωμα ήταν άψογο. Ίδιο στους autoroute αλλά και στους επαρχιακούς.
Στους autoroute το όριο ταχύτητας είναι 130 χμ (όταν βρέχει είναι 110χμ). Στους Route express (σχεδόν σαν τους autoroute, χωρίς διόδια) το όριο είναι 110χμ. Στους άλλους ανάλογα είναι 90 ή 70χμ. Μέσα σε πόλεις και χωριά 50χμ και σπανιότατα και για πολύ λίγο διάστημα 30χμ.
Τα όρια σε γενικές γραμμές παραβιάζονται από τους Γάλλους αλλά όχι πολύ. Εγώ γενικά έβαζα το Cruise Control στο όριο και μονίμως με προσπέρναγαν. Αν δεν μπορούσαν να σε προσπεράσουν δεν κόρναραν, δεν άναβαν φώτα αλλά έκαναν κάτι χειρότερο (για μένα). Σου κάθονταν στο σβέρκο. 4-5 μέτρα πίσω. Γύρω από το Παρίσι δε σχεδόν σαν και εδώ. Σφήνες και αλλαγές λωρίδων συνεχώς. Χωρίς όμως κόρνες. Μην σας παραξενέψει αν σας προσπεράσει κάποιος και αμέσως μετά βγει από το δρόμο σε έξοδο δεξιά. Θέλει λοιπόν προσοχή Κάπου είχα διαβάσει ότι αυτός που μπαίνει στον αυτοκινητόδρομο επειδή μπαίνει από δεξιά έχει προτεραιότητα. Λάθος. Δεν έχει. Υπάρχει όμως η συνήθεια, όπως και σε άλλες χώρες, αυτός που κινείται στον αυτοκινητόδρομο, αν μπορεί να βγαίνει αριστερά για να αφήνει τον εισερχόμενο να μπει με ασφάλεια. Επίσης στους κυκλικούς κόμβους (και είναι ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ πολλοί) προτεραιότητα έχει ο κινούμενος σε αυτόν και όχι ο εισερχόμενος όπως εδώ. Μεγάλη εφεύρεση ο κυκλικός κόμβος με αυτή τη λειτουργία. Δεν δημιουργείται μποτιλιάρισμα, όλοι κινούνται γρήγορα και με ασφάλεια και ελαχιστοποιούνται τα φανάρια.
Από την άλλη ο σεβασμός στους πεζούς και τους ποδηλάτες απόλυτος. Σε βαθμό που η συμπεριφορά των πεζών να φτάνει σε βαθμό ασυδοσίας. Στο πεζοφάναρο δεν περιμένουν να ανάψει πράσινο αν δεν έχει κίνηση. Και φυσικά περνούν από οπουδήποτε. Όχι μόνο από διαβάσεις. Θέλει πολύ προσοχή. Μπορεί να πεταχτούν οποιαδήποτε στιγμή και οπουδήποτε.
Το κόστος των καυσίμων σαν κι εδώ. Αμόλυβδη από 1,30 –1,45 ΕΥΡΩ. Το ντίζελ από 1,10-1,25 ΕΥΡΩ. Η Γαλλία είναι γνωστή για τα ακριβά της διόδια. Γενικά δεν έκανα πολλές διαδρομές με διόδια. Δεν χρειάζονταν. Στη διαδρομή Rouen-Fougeres (περίπου 250χμ αυτοκινητόδρομου πλήρωσα 8,20 ΕΥΡΩ). Από Nantes προς το νότο από δικό μου λάθος βγήκα από τον αυτοκινητόδρομο και ξαναμπήκα με αποτέλεσμα να πληρώσω 13,00 ΕΥΡΩ για περίπου 250 χμ. Από τα νότια μέχρι το Παρίσι σε αυτοκινητόδρομο 500 χμ πλήρωσα 20,70 ΕΥΡΩ. Από όσο θυμάμαι από Ιταλία δεν πρέπει να είναι πιο ακριβά ή τουλάχιστον πολύ πιο ακριβά. Κάνοντας και ένα υπολογισμό των δικών μας δεν ξέρω τελικά αν όντως είναι πια τόσο ακριβά. Τα διόδια που πλήρωσα εγώ ήταν ή όπως εδώ (μπαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο ένα ποσό σε υπάλληλο ή μηχάνημα) ή όπως στην Ιταλία με κουπόνι στην είσοδο και πληρωμή στην έξοδο πάλι σε μηχάνημα ή υπάλληλο.
Πάρκινγκ υπάρχουν παντού. Στα χωριά κυρίως χωρίς πληρωμή (συνήθως) και στις πόλεις συνήθως πληρώνοντας σε παρκόμετρα αλλού πιο φτηνά αλλού πιο ακριβά ανάλογα με το πόσο κεντρικό ήταν το μέρος. Επίσης σε πολλές θέσεις υπήρχε περιορισμός χρόνου στάθμευσης. ΠΑΝΤΑ όμως σε συγκεκριμένες θέσεις απόλυτα καθορισμένες.
Τα φώτα δεν είναι υποχρεωτικό να είναι αναμμένα όσο έχει φως η μέρα.
Κλείνω λέγοντας ότι αισθάνθηκα απόλυτα ασφαλής στους Γαλλικούς δρόμους και πολύ πιο ήρεμος σαν οδηγός. Βασική προϋπόθεση η τήρηση του ΚΟΚ. Πάντα δεξιά με όποια ταχύτητα και αν πηγαίνεις, προσπέραση από αριστερά και μετά πάλι δεξιά.
