Γαλλία Ισπανία Ιταλία Μονακό Road trip Μιλάνο-Νότια Γαλλία-Βαρκελώνη

[pattyyy]

Kυριακή πρωί, λοιπόν, αφήνουμε πίσω μας τη Γαλλία και συνεχίζουμε επί ιταλικού εδάφους. Πρώτος προορισμός μας η Cinque Terre, μια περιοχή ξεχωριστής φυσικής ομορφιάς. 5 χωριουδάκια με πολύχρωμα σπιτάκια κρέμονται στο χείλος της βραχώδους ακτής και ατενίζουν φιλάρεσκα τη Μεσόγειο. Λόγω περιορισμένου χρόνου αποφασίσαμε να επισκεφτούμε τα μισά και τα υπόλοιπα να τα αφήσουμε ως εκκρεμότητα για την επόμενη επισκεψή μας στην περιοχή. Επομένως Μοnterrosso Al Mare και Vernazza, next time. Προσεγγίζουμε λοιπόν την περιοχή από τη Spezia και ενώ πλησιάζουμε το πρώτο, ακριανό χωριουδάκι το Riomaggiore oι τοπικοί αστυνομικοί που βρίσκονται στην είσοδο του χωριού μας ενημερώνουν πως δεν υπάρχει διαθέσιμη θέση parking στο χωριό (για την ακρίβεια πριν το χωριό καθώς εντός αυτού δεν επιτρέπονται τα αυτοκίνητα). Χαμός στη Cinque Terre! Παίρνουμε κι εμείς το bravo μας και κατευθυνόμαστε στο γειτονικό χωριουδάκι Μanarola.
Η διαδρομή είναι φανταστική καθώς οδηγούμε σε έναν φιδογυριστό δρόμο στο χείλος του γκρεμού με υπέροχη θέα της θάλασσας και του κάθε χωριού όταν πλησιάζουμε. Η Manarola είναι ένα όμορφο χωριουδάκι, με πολύχρωμα σπιτάκια, γωνιές με υπέροχη θέα στη θάλασσα και χρωματιστές βαρκούλες διάσπαρτες σε διάφορα σημεία εντός του χωριού. Τη Manarola και το Riomaggiore τα συνδέει ένα μονοπάτι γνωστό ως Via dell'Amore (ο δρόμος της αγάπης). Πληρώνουμε 10 ευρώ είσοδο έκαστος (άκουσον-άκουσον!) και ξεκινάμε με το αμόρε το περπάτημα. Σκάρτο τεταρτάκι είναι η διαδρομή και το τοπίο πολύ όμορφο καθώς βαδίζουμε στο χείλος του γκρεμού με τα κύματα να σμιλεύουν τα βράχια λίγα μέτρα χαμηλότερα. Δε θα χαρακτήριζα την όλη εμπειρία ιδιαίτερα ρομαντική μιας και το ίδιο με εμάς έκαναν ταυτόχρονα και δεκάδες άλλοι τουρίστες. Επίσης το μονοπάτι (δεν υπάρχει κανένας κίνδυνος καθώς είναι φαρδύ, πλακοστρωμένο και με προστατευτικό κιγκλίδωμα) ήταν ιδιαίτερα τουριστικό και καθόλου ποιοτικό στην κατασκευή του. Συμπερασματικά, θα έλεγα πως ήταν κάτι όμορφο (λόγω του τοπίου) αλλά όχι αξέχαστο. Ήμασταν βέβαια ψιλοπροετοιμασμένοι (διαβάζοντας σχόλια στο tripadvisor) αλλά είχαμε και την περιέργεια... Πάντως σε μελλοντική επίσκεψη στην περιοχή θα κάνουμε τη διαδρομή Monterrosso al Mare-Vernazza η οποία είναι σαφώς δυσκολότερη, ομορφότερη και με ελάχιστο κόσμο (σύμφωνα με σχόλια κεντροβορειοευρωπαίων τουριστών στο tripadvisor που τους εμπιστεύομαι σε αυτά!).
Στη Manarola επιστρέψαμε ξανά από το μονοπάτι καθώς δεν είχαμε πολύ χρόνο ώστε να περιμένουμε το τρενάκι που κάνει τη γραφική διαδρομή. Αφού απολαύσαμε το παγωτάκι μας επιβιβαστήκαμε στο bravo και κατευθυνθήκαμε προς το επόμενο χωριουδάκι, την Corniglia. Πιστεύω πως κάποιος που σκοπεύει να επισκεφθεί όλα τα χωριουδάκια συμφέρει να χρησιμοποιήσει το τρενάκι καθώς ο δρόμος είναι στενός, γεμάτος στροφές και μακρυυυυυυύς...Εμείς όμως ως road-tripers δεν μπορούσαμε να αποχωριστούμε το αυτοκίνητο και δεν το μετανιωσάμε. Καθώς έτσι είχαμε τη δυνατότητα να εντοπίσουμε τη δική μας υπέροχη, ρομαντική γωνιά...Σταματήσαμε σε ένα άνοιγμα του δρόμου και απολαύσαμε τα panini μας με θέα τη μεσόγειο και την πολύχρωμη Corniglia. Ήταν μαγευτικά...

Aπογευματάκι πια αποχωρούμε, διανύουμε τα τελευταία χιλιόμετρα της ημέρας και λίγο πριν νυχτώσει φτάνουμε στην Parma, τον τερματικό σταθμό του ταξιδιού. Το ξενοδοχείο μας είναι το Ora Parma Hotel, 3 χιλιόμετρα από το κέντρο της Πάρμας, με ελαφρώς industrial στυλ, περιποιημένα δωμάτια και μέτριο πρωινό. H τιμή του ήταν 70 ευρώ το δίκλινο τη βραδιά. ORA Hotels City Parma Ξεκουραζόμαστε λιγάκι, κάνουμε τα μπανάκια μας και ξεμυτίζουμε. Είμαστε κάπως "κομμάτια" γι'αυτό και αρκούμαστε σε μια οδική βόλτα στο κέντρο της Πάρμας, το οποίο Κυριακή βράδυ (γύρω στις εννιάμησι) είναι σχεδόν έρημο. Πλακόστρωτοι δρόμοι, υπέροχα φώτα, απόλυτη ησυχία κι ένα μυστήριο στην ατμόσφαιρα που με κάνει να θυμάμαι τις εικόνες αυτές σαν ένα όνειρο.
Τελικά καταλήγουμε στο εστιατόριο La Greppia. Κι εκεί η απόλαυση αρχίζει...Ο χώρος υπέροχος! Σαν σαλόνι ιταλικής, εύπορης, παραδοσιακής οικογένειας. Πινελιές πολυτέλειας χωρίς υπερβολές. Ο ιδιοκτήτης μοιάζει με ιπποτικό δάνδη άλλης εποχής, οι σερβιτόροι είναι πραγματικοί γνώστες της δουλειάς τους, η λίστα κρασιών είναι εντυπωσιακή και το φαγητό...Μμμμμ...Το φαγητό...Διάφανες φέτες προσούτο..Ζυμαρικά με αξέχαστη γεύση..Λίγο πριν το τέλος κομμάτια παλαιωμένης παρμεζάνας συνοδεύουν τέλεια τις τελευταίες γουλιές κρασί..Φινάλε με αρωματικό εσπρέσο σε πορσελάνινα σετρβίτσια με κερασμένα μικροσκοπικά ταρτάκια (τα δοκίμασα όλα!). Ένα γεύμα to die for...Το απόλυτο γαστρονομικό όνειρο...

Χαρακτηριστικό στενό στη Manarola.

Manarola view

Χωριουδάκι στη Cinque Terre από ψηλά.

 

Προηγούμενο Κεφάλαιο

• 1
• …

  Go to chapter

  Go
• 11
• 12
• 13
• 14

Επόμενο Κεφάλαιο

First Προηγούμενη 13 of 14

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[nenena]

Καλά μας σερβίρεις επιδόρπιο και δεν μας δίνεις κουταλάκι! Για πράξε αναλόγως παρακαλώ γιατί μου τρέχουν τα σάλια!!!!!

 

[maska_29]

Road trip και Ιταλία-Γαλλία-Ισπανία... περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[Eftichia]

καλως ηρθες patyy!!
ανεκτιμητο να επιστρεφεις με τοσο ωραιες εικονες και αναμνησεις.
περιμενω την συνεχεια ...ανταξια του προλογου σου!!

 

[pattyyy]

Κορίτσια σας ευχαριστώ πολύ για τα σχόλια! Θα προσπαθήσω να συνεχίσω όσο το δυνατόν ταχύτερα αν και πήζω ολημερίς ολονυχτίς στη δουλειά. Πληρώνω τα σπασμένα της δεκαπενθήμερης άδειας!

 

[kapetanore]

Δεν δέχομαι καμία δικαιολογία όπως ο φόρτος εργασίας. Με τον πρόλογο που έκανες είσαι πλέον αναγκασμένη να μας διηγείσαι κάθε μέρα στιγμές από το ταξίδι σου. Άλλωστε σκοπεύω να κάνω σύντομα ένα road trip σε αυτά τα μέρη οπότε περιμένω να μάθω τις πολύτιμες ταξιδιωτικές σου εμπειρίες και προτάσεις... Άντε ακόμα να προσγειωθείτε στο Μιλάνο;

 

[pattyyy]

Mίλα μου για το Μιλάνο

Kάπου ανάμεσα σε σαντουϊτσάκια, μπισκοτάκια και σερφάρισμα στο διαδίκτυο στο lounge της Aegean, φτάνει η ώρα της επιβίβασης. Μετά από άνετο ταξίδι δυο και κάτι ωρών προσγειωνόμαστε στο terminal 1 του Malpensa airport στο Μιλάνο. Πιάνουμε τσάκα-τσάκα θέση στο Malpensa shuttle (το λεωφορείο που μας μετέφερε στο κέντρο της πόλης) και μετά από μιάμησι ώρα (λόγω διαβολεμένης κίνησης στην είσοδο της πόλης) βρισκόμαστε στον κεντρικό σταθμό, ευρέως γνωστό ως Stazione Centrale. Εκεί πέρνουμε το μετρό και μετά από 3 στάσεις (με ενδιάμεση αλλάγή γραμμής) καταλήγουμε στη στάση Lima της κόκκινης γραμμής. Περπατάμε 3 λεπτά στη Corso Buenos Aires, παίρνοντας το πρώτο "άρωμα" Μιλάνου και επιτέλους αργά το απόγευμα είμαστε στο ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενήσει τις επόμενες 3 ημέρες.
Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε ήταν το starhotel ritz. Η θέση του είναι πολύ προνομιακή, στα 3 λεπτά από 2 στάσεις μετρό, 1 λεπτό μακριά από την Corso Buenos Aires, 20 λεπτά ποδαρόδρομο από τον Duomo. Tα δωμάτια είναι σχετικά μικρά, στυλάτα, με ωραία μπάνια. Το πρωινό είναι αξιοπρεπέστατο και οι καφέδες (καπουτσίνο και εσπρέσο) τέλειοι. Η τιμή του standard δωματίου ήταν στα 150 και του superior για λίγο παραπάνω χώρο και άνεση στα 180 τη βραδιά. http://www.starhotels.com/hotel/ritz_milano/starhotels_ritz.php?idalb=8
Μετά από ένα σύντομο φρεσκάρισμα ξεμυτίζουμε για την πρώτη αναγνωριστική βόλτα στην πόλη. Αρχίζουμε το βραδινό περπάτημα στην Corso Buenos Aires, μια κεντρική λεωφόρο με πολλά μαγαζιά ενδυμάτων μου απευθύνονται σε μεσαίου οικονομικού status καταναλωτές. Στον δρόμο μας συναντήσαμε πολλά μαγαζάκια όπου ο κόσμος απολάμβανε το aperitivo του, το ποτάκι του δηλαδή συνοδεία μικρών νοστιμιών που προσφέρει το μαγαζί. Παρ'όλ'αυτά μας φάνηκαν όλα αρκετά τουριστικά κι έτσι δεν τα τιμήσαμε. Συνεχίσαμε ακάθεκτοι στην Corso Venezia μέχρι που συναντήσαμε τον όμορφο πεζόδρομο Corso Vittorio Emanuele o οποίος μας οδήγησε στην πλατεία του Duomo. Η πλατεία ήταν όμορφα φωτισμένη, ο καθεδρικός ναός φαινόταν επιβλητικός και μυστηριώδης μες στη νύχτα και η πρώτη εικόνα που αποκομίσαμε από το κέντρο του Μιλάνου ήταν έντονη και αρχοντική.

Ιταλία χωρίς φαγητό δεν γίνεται βέβαια. Κι έτσι μιας και είμασταν στο κέντρο αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε την πιτσαρία Primafila στην Via Ugo Foscolo 1 δίπλα στον Duomo. Oι πίτσες ήταν γευστικότατες και το δικό τους κόκκινο κρασί το κατάλληλο συνοδευτικό. Απολαύσαμε το πρώτο ωραίο δείπνο του ταξιδιού έχοντας ανυπομονησία και ανεβασμένη διάθεση. Έξω είχε πιάσει βροχή κι αυτό έκανε τη βραδιά πιο μαγική. Μετά από ώρα το κρασάκι τέλειωσε, η κούραση μας νίκησε και το μετρό μας οδήγησε σε λίγα λεπτά στο ξενοδοχείο. Την επόμενη το Μιλάνο μας περίμενε να το ανακαλύψουμε!
Πέμπτη πρωί η ημέρα είναι λουσμένη στο φως, ο καιρός καλοκαιρινός κι εμείς μετά από ένα ωραίο πρωινό και τον πρώτο καπουτσίνο του ταξιδιού ξεμυτίζουμε. Η διαδρομή ξεκινά όπως πάντα από την Buenos Aires με πρώτη στάση το ωραίο πάρκο Giardini Publici. Βολτάρουμε ανάμεσα σε δέντρα, λιμνούλες και γεφυράκια μαζί με Μιλανέζους που κάνουν τον περίπατό τους ή την πρωινή τους γυμναστική. Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς το χρυσό τετράγωνο της μόδας, Via Montenapoleone, Via Spiga και τα μεταξύ τους δρομάκια. Όλα τα επώνυμα μαγαζιά είναι μαζεμένα εκεί και όχι μόνο...Πολυτελή αυτοκίνητα για "χάζεμα" είναι παρκαρισμένα, απίστευτα καλοντυμένοι άνθρωποι κυκλοφορούν με τσάντες αγορών στα χέρια, υπέροχα, πολυτελή κτήρια διαδέχονται το ένα το άλλο, όλα σχεδόν έχοντας αίθρια-πραγματικά αρχιτεκτονικά κοσμήματα. Η αρχιτεκτονική θυμίζει αρκετά την πόλη της Κέρκυρας στο πιο καλοδιατηρημένο και φινετσάτο βέβαια. Στη συνέχεια κατευθυνόμαστε προς τον Duomo. Με 8 ευρώ το άτομο χρησιμοποιούμε το ασανσέρ για να ανεβούμε στη στέγη. Στη στέγη πραγματοποιούμε μια ειδικά διαμορφωμένη διαδρομή που μας δίνει την ευκαιρία να θαυμάσουμε τα πολύπλοκα, γοτθικού ρυθμού σχέδια, την όμορφη θέα στην πλατεία και το κέντρο της πόλης και εν τελει ένα τρανό επίτευγμα της ανθρώπινης ευφυϊας, φαντασίας και δημιουργίας. Αξίζει οπωσδήποτε την επίσκεψη. Στη συνέχεια επισκεπτόμαστε το εσωτερικό του ναού το οποίο είναι κι αυτό ιδιάιτερα εντυπωσιακό με εξαιρετικά βιτρό.

Γεμάτοι οπτική και πνευματική ικανοποίηση αναζητάμε κάτι πιο πεζό. Την γευστική ικανοποίηση που θα μας προσφέρει ο ξακουστός φούρνος του Luini με τα υπέροχα panzerotti. Κάτι δηλαδή σαν τηγανίτες γεμιστές με διάφορα καλούδια (μοτσαρέλα-σαλάμι πάρμας, ντομάτα-κρεμμύδι-ελιά κλπ). Αφού απολαύσαμε στην πλατεία τις γευστικές μας αμαρτίες κατευθυνθήκαμε προς την Galleria Vittorio Emanuele. Σε αυτή την αριστοκρατική στοά-αρχιτεκτονικό κομψοτέχνημα έπιλέξαμε το Gucci cafe για το μεσημεριανό μας καπουτσίνο.
Αναζωογονημένοι και ενδυναμωμένοι συνεχίζουμε την εξερεύνηση. Σειρά έχει η Via Verdi, η Via Brera και τα υπόλοιπα γραφικά στενά της περιοχής πίσω από τη σκάλα του Μιλάνου. Μετά από κάποιους οδικούς ελιγμούς οδηγούμαστε στην περιοχή του Castello Sforzesco. Mε ένα τέλειο παγωτό χωνάκι ανά χείρας (peperoncino, tiramisou, nutella, φυστίκι, καρύδα, μόκα - τι να πρωτοδιαλέξει κανείς!) από το Chocolat στη Via Boccaccio 9, κάνουμε τη βόλτα μας στο κάστρο και στο υπέροχο πάρκο Sempione ακριβώς από πίσω του. Ένα παγκάκι δίπλα στη λιμνούλα είναι ό,τι πρέπει για χαλάρωση και απόλαυση της στιγμής. Μ'αυτά και μ'αυτά έχει φτάσει απόγευμα. Με μόνη αγορά μια φανέλα του Παπασταθόπουλου από την μπουτίκ της Μίλαν επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση και ανασύνταξη δυνάμεων. Για το βράδυ έχουμε άλλωστε γερό χαρτί...Τα Navigli μας περιμένουν!
Χρησιμοποιώντας το μετρό αυτή τη φορά σταματάμε στη στάση Porta Genova, στην περιοχή των καναλιών Navigli. Σε απόσταση 5 λεπτών από τα κανάλια απολαύσαμε την πιο θεϊκή πίτσα του ταξιδιού στην pizzeria Gemelli di Massimo στην Via Gian Galeazzo 2, Piazza XXIV (Ventiquattro) Maggio. Καταπληκτική πίτσα συνοδεία δροσερής μπύρας σε μια χαλαρή, τοπική πιτσαρία. Απόλυτα ικανοποιημένοι αρχίσαμε τις βόλτες μας δίπλα στα 2 κανάλια της περιοχής τα οποία περιτριγυρίζονται από δεκάδες τουριστικά μαγαζάκια κατάλληλα τόσο για φαγητό όσο και για ποτό. Ανάμεσα στα αμφιβόλου αισθητικής μπαράκια ξεχώρίζει μακράν το El Brellin - ιστορικό μπαρ της περιοχής. Κάτσαμε σε έναν καλαίσθητο χώρο δίπλα στο κανάλι και συνοδεία μιας καταπληκτικής jazz μπάντας απολαύσαμε εξαιρετικά Mojitos! Ιδανικό φινάλε μιας υπέροχης ημέρας! El Brellin Restaurant and Caf? in Milan Vicolo dei Lavandai - Alzaia Naviglio Grande - traditional of Milan cooking
Το μετρό στο Μιλάνο κλείνει στις 12:30 οπότε οριακά το προλάβαμε και κατευθυνθήκαμε προς το ξενοδοχείο για ξεκούραση και ύπνο! Next day is a Como day!

 

[vasilaki]

Πάρα πολυ ωραία η περιγραφή σου pattyyy και το ταξίδι σας θα πρέπει να ήταν καταπληκτικό. Κάτι αντίστοιχο σχεδιάζαμε και εμείς για το καλοκαίρι που μας πέρασε...να ξεκινήσουμε από Βενετία και να περάσουμε από Αυστρία, Γερμανία, Ελβετία, Νότια Γαλλία και πάλι πίσω...αλλά τελικα καταλήξαμε Σκωτία. Δεν πειράζει...διαβάζοντας τα φοβερά travel stories σας όταν τελικά το πραγματοποιήσουμε θα είναι πολύ καλύτερο. Περιμένουμε τη συνέχεια!

 

[pattyyy]

capetanore, vasilaki σας ευχαριστώ πολύ για τα θετικά σχόλια! Θα προσπαθήσω τα τάχιστα με την ιστορία! Πάντως ήταν πραγματικά υπέροχο ταξίδι! Δεν σταματώ να κoιτάζω και να ξανακοιτάζω τις φωτογραφίες!

 

[astrah]

Πολυ ωραία οι περιγραφή σου pattyyy.Οντως στο Μιλάνο όπου και να γυρίσεις θα δεις καλοντυμένους άντρες γυναικες να περπατάνε ή να πηγαίνουν με τα ποδηλατα τους ακομα και με τακουνια!Μολις γυρισα και εγω απο το δικο μου roadtrip στην ιταλια και περιμένουμε με αγωνία το επόμενο κομματι της ιστοριας σου.

 

[pattyyy]

Como magic-Milan reloaded

Παρασκευή πρωί, από το μπαλκόνι του ξενοδοχείου μας στον όγδοο όροφο απολαμβάνουμε τον ήλιο να αναδύεται πίσω από τα πολυόροφα κτίρια του Μιλάνου. Υπάρχει μια καλή αύρα στην ατμόσφαιρα...Κάτι που μας λέει ότι αυτή η μέρα θα είναι καταπληκτική! Μετά το πρωινό κατευθυνόμαστε προς το Stazione Centrale απ'όπου την προηγούμενη μέρα έχουμε κλείσει εισητήρια για το Como. Επιβιβαζόμαστε στο γρήγορο τρένο που πάει Ζυρίχη και σε μισή ώρα είμαστε στον προορισμό μας. Δίπλα στον σταθμό των τρένων επιβιβαζόμαστε σχεδόν άμεσα σε λεωφορείο με προορισμό το Bellagio. Mετά από μια ώρα υπέροχης διαδρομής, γεμάτης πανοραμικές εικόνες της λίμνης και των παραλίμνιων χωριών βρισκόμαστε στο "μαργαριτάρι της λίμνης". To μέρος είναι πανέμορφο γεμάτο κεκλιμένα σοκάκια που η ματιά ψηλά συναντά τα καταπράσινα βουνά και χαμηλά τα γαλήνια νερά της λίμνης. Ό,τι πρέπει για ρομαντικό σεργιάνι ανάμεσα σε γουστόζικα μαγαζάκια, πολύχρωμα, ανθοστόλιστα μπαλκονάκια και γραφικές γωνιές. Σειρά έχει μετά η περαντζάδα δίπλα στη λίμνη η οποία καταλήγει στο ιστορικό ξενοδοχείο Grand Hotel Villa Serbelloni. Mπορεί οι τιμές για διανυκτέρευση στα πολυτελή δωμάτιά του να είναι απλησίαστες, όμως η εμπειρία ενός καφέ στην βεράντα του με θέα-πιάτο τη λίμνη είναι προσιτή πολυτέλεια που αξίζει.
Μετά από αυτό το υπέροχο καφεδάκι κατά το οποίο δεν ξέραμε τι να πρωτοφωτογραφήσουμε από τα όμορφα σκηνικά που απλόχερα ξετυλίγονταν τριγύρω μας επιβιβαστήκαμε στο καραβάκι που πάει στη Varenna και η μαγεία συνεχίστηκε. 10 ονειρικά λεπτά μας χώριζαν από τη Varenna όμως η εκπληκτική ομορφιά του τοπίου γύρω μας, μας σαγήνευσε πραγματικά. Ώσπου την αντικρύσαμε...Πολύχρωμη, αρχοντική σειρήνα...Αν έπρεπε κάτι να επιλέξω ως highlight από την περιοχή θα της χάριζα τον τίτλο χωρίς δεύτερη σκέψη...Η βόλτα στα σοκάκια της απόλαυση, το περπάτημα δίπλα στη λίμνη σκέτη έμπνευση και για φινάλε Vecchia Varenna (άλλη μια πολύτιμη πρόταση από μέλη του forum που "ντύνουν" με προσιτή ποιότητα τις ταξιδιωτικές μας εμπειρίες). Ένα ρομαντικό εστιατόριο "πάνω" στη λίμνη με υπέροχες γεύσεις, θεϊκά γλυκά, μεθυστικό κρασί, άψογη εξυπηρέτηση, προσιτές τιμές...Σημαντική παράλειψη για όποιον βρεθεί στην περιοχή και δεν το επισκεφτεί. Έτσι γλυκά ζαλισμένοι αφήσαμε πίσω μας τη Varenna, με το καραβάκι επιστρέψαμε στο Bellagio κι από εκεί με λεωφορείο στο Como. Ευτυχώς ο συγχρονισμός μας με τα μέσα μεταφοράς ήταν τέλειος κι έτσι δεν χρειάστηκε πουθενά να περιμένουμε. Την εξερεύνηση του Como την αναβάλαμε για άλλη φορά κι έτσι αρκεστήκαμε στο να ανεβούμε με το τελεφερίκ στο Brunate, απογευματάκι πια...Από την κορυφή του τελεφερίκ η θέα στη λίμνη είναι πολύ όμορφη, όμως το χωριουδάκι μας περίμενε να το ανακαλύψουμε. Αρχοντικές επαύλεις, ψηλά, καταπράσινα δέντρα, καλοθρεμένες, παιχνιδιάρες γατούλες, ένας άλλος κόσμος ονειρικός. Τριγυρίζαμε στο χωριό μέχρι που ανακαλύψαμε το απόλυτο view point. Η λίμνη γαλαζοπράσινη, περιτρυγυρισμένη από βουνά να χρυσίζει κατά τόπους από τις απογευματινές ακτίνες του ήλιου. Θέαμα μοναδικό! Εικόνα εκθαμβωτική! Έτσι μαγεμένοι αφήσαμε το Brunate και το Como κι επιστρέψαμε στο Μιλάνο.

Τελευταίο μας βράδυ στη Λομβαρδία και αν και η κούραση ήταν μεγάλη είχαμε ακόμα εκκρεμότητες. Πήραμε λοιπόν το μετρό, διακτινιστήκαμε στην Brera και κάτσαμε στο Jamaica bar στον όλο ζωή πεζόδρομο. Ήταν ώρα για aperitivo! Οι δροσερές μπυρίτσες συνοδευόμενες από ψιψιψόνια του μαγαζιού ήταν το κατάλληλο χαλαρωτικό! Η βραδιά έκλεισε με ευωδιαστή πίτσα μαργαρίτα-πακέτο από το Da Maruzella στην Porta Venezia και ρομαντική καταναλωσή της στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου κάτω από τον μιλανέζικο, νυχτερινό ουρανό. La vita e bella!
Σάββατο πρωί, ημέρα αναχώρησης από το Μιλάνο. Πρώτα όμως θα καλοδεχτούμε τον φίλο μας τον Ντίνο και θα τον ξεναγήσουμε για λίγες ώρες στην πόλη που το τελευταίο τριήμερο μας έδειξε το πιο γοητευτικό της πρόσωπο! Ή αλλίως οδηγός του πώς να περάσει κανείς τέλεια λίγες ώρες στο Μιλάνο ! Συνάντηση στο κέντρο της Galleria, καπουτσίνο στο Gucci cafe, βόλτα στην πλατεία του Duomo, την Via Montenapoleone και τα μεταξύ τους δρομάκια. Panzerotti στον Luini βεβαίως-βεβαίως! Μετρό για πάρκο Sempione, άραγμα κάτω από τα δέντρα με παγωτό-κόλαση από το Chocolat στο χέρι. Μ'αυτά και μ'αυτά φτάνει απογευματάκι. Επιβιβαζόμαστε στο Lancia Musa που έχουμε νοικιάσει -πιστό μας σύντροφο για τις επόμενες ημέρες- και κατευθυνόμαστε προς Malpensa Airport. Στο αεροδρόμιο παραλαμβάνουμε την Χαρά, την κοπέλα του Ντίνου και η παρέα πλέον είναι έτοιμη για αναχώρηση. Η μουσική δυναμώνει, η διάθεση στα ύψη, η Musa μας έτοιμη για όλα! Το road trip μόλις άρχισε!

 

[erminathess]

υπεροχο το ταξιδι σου patty, ονειρικες οι εικονες που με τοσο αμεσο τροπο μας μεταφερεις, τα χρωματα της λιμνης αυτη την εποχη ειναι τοσο ζωντανα σε προκαλουν βουτηξεις στα νερα της.. παρακολουθω με ενδιαφερον ενα προς ενα τα βηματα σας