Αυστρία Ιταλία Κροατία Σερβία Σλοβενία Road trip Βαλκανια , Δαλματικές ακτές και ολίγον από κεντρική Ευρώπη

[Basil]

Πειτε το και φυσική συνέχεια ... μετά από δύο επιτυχημένα οικογενειακά road trip σε Φιλιππούπολη και Κωνσταντινούπολη το επόμενο βήμα θα ήταν αρκετά μεγαλύτερο
Δαλματικές ακτες, ολίγον από κεντρική Ευρώπη και κάθοδος από Σερβία.
Είχα στο μυαλό μου τις εξής διανυκτερεύσεις : Κότορ-Μαυροβούνιο,
Σπλιτ-Κροατία , Λιουμπλιάνα -Σλοβενία , Βερόνα - Ιταλια , Ίνσμπρουκ - Αυστρία , Γκράζ - Αυστρία , Βελιγράδι- Σερβία και βλέπουμε.... το πρόγραμμα έχει και βουνο και θάλασσα ...και μαγιό και μπουφάν.
Αρχές Αυγούστου οργανώνω ένα γερό μάζεμα στο αυτοκίνητο, επιλέγουμε και κλείνουμε τις δύο πρώτες διανυκτερεύσεις.Σιγα σιγά βαλίτσες , πράσινη κάρτα , ταυτότητες και τσουπ 14/08 ακριβώς στις 04:00 ο κινητήρας του αυτοκινήτου έχει πάρει εμπρός.
DAY 1
Κόρινθος , Ιονια οδός ,γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου , Άρτα. Σε 3,5 ώρες είμαστε έξω από τα Ιωάννινα για ανεφοδιασμό.
Ένα ψιλοσόκ το παθαίνω στο πρατήριο , μέσα σε δύο λεπτά καταλαβαίνω ότι τα μπέκ που καθαρίζουν το παρμπρίζ δεν λειτουργούν ( έτσι πορευτήκαμε μέχρι τέλους ) και ότι το αμάξι δεν πέρνει εμπρός ή όταν το κάνει είναι μετά από επίμονες προσπάθειες.Χρησιμοποιώ το δεύτερο κλειδί που έχω επάνω μου σε κάθε ταξίδι και ΟΥΦ όλα δείχνουν να λειτουργούν και πάλι φυσιολογικά.Δεν θα ασχοληθώ πάλι με το αυτοκίνητο σε όλο το ταξίδι και αυτό είναι πολύ πολύ ευχάριστο.
Γύρω στις 9:00 είμαστε στον συνοριακό σταθμό της Κακαβιάς.Οι έλεγχοι είναι σχετικά γρήγοροι.Θα μας πάρει περίπου μισή ώρα να τους περάσουμε και να βρεθούμε στους απείρου κάλους αλβανικούς δρόμους.
Γρηγορα διαπιστωνω οτι δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα στην γείτονα από το 2015 που την είχα διασχίσει και πάλι.Τοτε βέβαια απο τον συνοριακό σταθμό της Κρυσταλλοπηγής,Ελμπασάν και βόρεια.
Οι δρόμοι δεν εμπνέουν ασφάλεια , οι οδηγοί το ίδιο , οι ουρές και οι καθυστερήσεις αρκετές . Κάπου εκεί στο Φιέρ γίνονται έργα και ψιλοχάνουμε την μπάλα (μετά από εντολές της αστυνομίας σε άπταιστα Αλβανικά) που ευτυχώς την βρίσκει το gps και συγκεκριμένα το here ένα δωρεαν πρόγραμμα για off line χάρτες που με συνοδεύει και με έχει κατευθύνει με ασφάλεια σε όλα τα εκτός Ελλάδας ταξίδια.
Σε όλα τα παραπάνω να προσθέσω ότι οι εικόνες που βλέπεις κατά μήκος του οδικού άξονα δεν είναι και κάτι τρομερό κατ'εμέ.
Στάση για ξεμούδιασμα και να φάμε ότι έχει μείνει από μια οικογενειακή πίτσα που κουβαλάμε μαζί μας από την Κόρινθο. Εδώ να πληροφορήσω ότι έχουμε μαζί μας ισοθερμική τσάντα με τα απαραίτητα καλούδια ,νερό ,αλμυρά και γλυκά σνακ ξηροί καρποί και ότι άλλο χρειάζεται για ένα τέτοιου είδους οδικό ταξίδι.
Είμαστε και πάλι στον δρόμο προσπαθώ να καλύψω όσο περισσότερα χιλιόμετρα μπορώ.
Λίγο πριν εγκαταλείψω την Αλβανία θα πρέπει να πω ότι οι άνθρωποι που συνάντησα ήταν πολύ ευγενικοί και εξυπηρετικοί. Ιστορίες με "δράκους"και Αλβανούς αστυνομικούς να σου ζητούν χρηματισμό για να μην σε γράψουν δεν συνάντησα.Το ίδιο και για συμμορίες με καλάσνικοφ να σε σταματούν με το έτσι θέλω για να σε ληστέψουν.Η χώρα είναι πολύ ασφαλής σε τέτοια θέματα και δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Η αλήθεια είναι πάντως ότι η γείτονα έχει να διανύσει πολλά χιλιόμετρα ακομα εάν θέλει να επιβιβαστεί στην ευρωπαϊκή αμαξοστοιχία.
Η ζέστη είναι αρκετή.
Στο αυτοκίνητο κάποιοι κοιμούνται άλλοι ακούνε μουσική η ατμόσφαιρα χαλαρή.
Η ώρα ειναι15:00 και προσεγγίζουμε τα σύνορα με το Μαυροβούνιο. Ευτυχώς οι ουρά των αυτοκινήτων δεν είναι μεγάλη και σε λίγο βρισκόμαστε εντός της χώρας που είναι προγραμματισμένη η πρώτη μας διανυκτέρευση.
Μέσα σε 5 λεπτά όλα αλλάζουν γυρίζουν σε μία κανονικότητα.
Οι δρόμοι δεν μοιάζουν με τις δικές μας εθνικές οδούς,έχουν όμως ευδιάκριτες διαγραμισεις και αποπνέουν ασφάλεια οι οδηγοί φαίνεται να τηρούν τον ΚΟΚ και αν βάλετε στην εξίσωση το απέραντο γαλάζιο της Αδριατικής που προβάλει μπροστά μας σε συνδυασμό με τα πελώρια καταπράσινα βουνά όλα είναι ιδανικά πλέον.Τα δύσκολα είναι πίσω μας.
Περνάμε παραθαλάσσιες πόλεις -χωρια όπως το Bar ,Petrovac και την κοσμοπολίτικη Budva .O κόσμος έχει ξεχυθεί στις παραλίες απολαμβάνει την θάλασσα και η εικόνα μοιάζει πολύ με τα οργανωμένα τουριστικά θέρετρα της Ελλάδας
Ενδιάμεσα οπως και το 2015 απαραίτητη η στάση για φωτογραφίες στο Sveti Stefan αυτό το εξαίσιο λιλιπούτειο νησί. Αγορασμένο εδώ και αρκετά χρόνια από Έλληνα εφοπλιστή που δραστηριοποιείτε στον τομεα του τουρισμού.
Λειτουργεί εξολοκλήρου ως ξενοδοχείο.
Έχουμε διανύσει αρκετά χιλιόμετρα και ο τελικός προορισμός μας το Κότορ το διαμάντι του Μαυροβουνίου είναι τόσο κοντά όσο ποτέ.
Η θέα όταν το αντικρίζεις από ψηλά είναι μοναδική.Ειμαστε στα νοτιότερα φιόρδ της Ευρώπης η θάλασσα ισχωρει στην ενδοχώρα για αρκετά χιλιόμετρα και το θέαμα είναι μοναδικό.
Δεν θα δυσκολευτούμε να προσεγγίσουμε το κατάλυμα.Εχουμε κλείσει δωμάτιο μέσω της πλατφόρμας ενοικίασης ακινήτων AIR BNB . Το καλοσόρισμα του οικοδεσπότη καθαρά βαλκανικό.... λίγα λόγια και σταράτα.Ακριβώς ότι έπρεπε να μας πει για να κάνει την διαμονή μας ευχάριστη χωρίς πολλές φανφάρες.
Δύωρη ξεκούραση και γύρω στις 21:00 έτοιμοι για την πρώτη γνωριμία με την καστροπολιτεία του Κότορ.
Κόσμος πολύς η ατμόσφαιρα καλοκαιρινή , τα μαγαζιά ανοικτά ο συνδιασμός κάστρου, βουνού και θάλασσας εκπληκτικός και εμείς να βολτάρουμε σε έναν λαβύρινθο από σοκάκια.
Το δείπνο περιλαμβάνει πίτσες και μακαρονάδες συνοδευόμενα από τοπικό εμφιαλωμένο κρασί.
Οι τιμές φυσιολογικές στα επίπεδα μιας ελληνικής επαρχίας , όλα κυλούν σε ρυθμούς διακοπών.
Έχουν οργανωθεί αρκετά event για την συγκεκριμένη ημέρα.Πέφτουμε επάνω σε συναυλία από κρουστά παρακολουθούμε ρίψεις βεγγαλικών και γενικά σε κάθε γωνιά του κάστρου όλο και κάτι έχει οργανωθεί.
Στάση για την αγορά τοπικών αναμνηστικών και πριν καλά καλά το καταλάβουμε έχουμε πάρει τον δρόμο της επιστροφής για το δωμάτιο.
Η πρώτη μέρα τελειώνει έπειτα από αρκετή ώρα οδήγησης αλλά και αρκετών εικόνων από την ενδιαφέρουσα νυχτερινή ζωή του Κότορ.

 

[chris7]

Περιμένουμε τη συνέχεια.
Πολύ μου αρέσουν τα οδικά ταξίδια.

 

[Basil]

Περιμένουμε τη συνέχεια.
Πολύ μου αρέσουν τα οδικά ταξίδια.

Φίλε Chris7 από Τεταρτη με καλό.....

 

[Basil]

DAY 2
Στίς διακοπές ξυπνητήρια δεν κουβαλάμε ... νόμος.
Όπως πάει από την μια, η ανυπομονησία της εξερεύνησης από την άλλη μας βρίσκει γύρω στις 10:00 να φορτώνουμε το αυτοκίνητο στο φυλασσόμενο πάρκινγκ του καταλύματος.
Κατηφορίζουμε προς την παλιά πόλη του Κότορ για πρωινό και για μια ποιό πρωινή ματιά της πόλης.
Μετά την εισβολή μας σε ένα αρτοποιείο για τα καθέκαστα είμαστε και πάλι μεσα στο κάστρο του Κότορ . Πόσο δίκιο είχα για την επιλογή της πρώτης διανυκτερεύσεις η αλήθεια είναι ότι ήταν κάτι σαν αποθειμένο απο την προηγούμενη βολτα στην περιοχή. Ειναι ένα πανέμορφο μέρος που σε γυρίζει στην εποχή των ιπποτών.Τα κτίρια καλοδιατηρημένα τα μικρά καφέ εντός του κάστρου φανταστικά .Το ίδιο και η ατμόσφαιρα της πόλης . Τα κρουαζιερόπλοια είχαν δέσει στο λιμάνι και ο κόσμος κατέβαινε εντυπωσιασμένος Εάν είχαμε χρόνο θα ανεβαίναμε στην κορυφή του κάστρου χρειάζονταν αρκετή προσπάθεια αλλά σίγουρα η θέα θα σε αντάμειβε.
Με αυτά και αυτά περίπου στις 12:30 αποχαιρετούμε το Κότορ σίγουρα με μια πολύ θετική εντύπωση.Στοχος της σημερινής ημέρας είναι το απόγευμα να βρισκόμαστε στο Σπλιτ.
Θα ακολουθούσα τον παραλιακό δρόμο Δαλματικές ακτές εξάλλου γράφω στον τίτλο της ιστορίας μου.Ειχα διαβάσει πολλά για καθυστερήσεις και κίνηση στην συγκεκριμένη διαδρομή και αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνεται.
Δεν μας πολυνοιάζει ομως όλοι η διαδρομή στον κόλπο του Κότορ και το πέρασμα από μικρούς οικισμούς - χωριά είναι το κάτι άλλο.Οι στάσεις για φωτογραφίες είναι συχνές με την στάση στο Ντουμπρόβνικ έχει την μερίδα του λέοντος.
Στα σύνορα με την Κροατία συναντούμε κάποια κίνηση όχι όμως κάτι που να μας βγάλει εκτός πλάνου.
Μια στάση για ανεφοδιασμό είναι αναπόφευκτη και ανέλπιστα γευστική.Μπαίνοντας στο super market για την αγορά των καθιερωμένων σνακ βγήκαμε και με 2 τεράστια κομμάτια γουρνοπούλα που δεν πρόλαβαν να επιβιβαστουν στο αυτοκίνητο.....Από εδώ και πέρα η συγκεκριμένη αλυσίδα super market έγινε "must".
Κάπου εδώ πατάμε και λίγο Βοσνία- Ερζεγοβίνη για περίπου 20 χλμ και γνωριμία με το παραθαλάσσιο θέρετρο Neum που παλεύει από ότι φαίνεται με τα μεγαθήρια του Μαυροβουνίου και τις Κροατίας στον τομέα του τουρισμού.
Ο τελωνειακός ελενχος υποτυπώδες.
Και ξανά Κροατια
Καθώς ανηφορίζουμε η κίνηση όλο και λιγοστεύει και η διαδρομή όλο και ποιό εντυπωσιακή ο δρόμος ακριβώς πάνω από την θάλασσα και τα πεύκα σχεδόν να την χαϊδεύουν.Τα χωριουδάκια που προσπερνάμε πανέμορφα και εγώ για άλλη μια φορά νιώθω δικαιωμένος για την επιλογή μου.
Έχει αρχίσει να στριφογυρίζει στο μυαλό μας μια βουτιά στην Αδριατική . Ενώ έχουμε περάσει πολύ ωραίες και οργανωμένες παραλίες δύο τρείς απόπειρες που κάνουμε να προσεγγίσουμε την θάλασσα οι παραλιες δεν μας εντυπωσίαζουν.
Η αλήθεια είναι ότι είμαστε λίγο απαιτητική ως προς την Θάλασσα και Έλληνες και από παραθαλάσσια πόλη με εγγύτητα σε δύο κόλπους Κορινθιακό και Σαρωνικό τα στάνταρ μας είναι υψηλά.Δεν πειράζει έχουμε δρόμο ακόμα και είδη έχουν αρχίσει οι ιντερνετικές μας αναζητήσεις για αυτήν με την υψηλότερη βαθμολογία.
Συναντούμε μεγάλους αμπελώνες και μικρά επισκέψιμα οινοποιεία κατά μήκος της διαδρομής.Οι προβολή τους φαίνεται να είναι σημαντική για την τοπική κοινωνία.
Είμαστε στις εκβολές του Neretva του ποταμού που διαπερνά το Mostar ένα απαράμιλλου κάλους χωριό της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης που εάν βρεθείς κοντά του θα πρέπει να το επισκεφτείς.
Η χαλάρωση της στιγμής λιγο μετά το Rogotin και η λάθος επιλογή στις ρυθμίσεις του gps δυστυχώς επιφέρουν ένα σημαντικό λάθος.Πριν καλά καλά το καταλάβουμε κινούμαστε στην αδιάφορη εθνική οδό της Κροατίας οπου έχουμε και την πρώτη συναλλαγή σε σταθμό διοδίων.Τα νεύρα μου πανε να σπάσουν είμαι έτοιμος να εκραγώ.Αντιο μπάνια αντίο θάλασσες.Αντιο αντίο αντίο.
Και το κέρδος σχεδον τίποτα 40 λεπτά ποιό κοντά στον τελικό προορισμό μας.
Προσπαθώ να το ξεχάσω όσο ποιό γρήγορα γίνεται.Η μεγαλούπολη του Σπλιτ είναι μπροστά μας.
Είναι 18:30 όταν προσέγγίζουμε το διαμέρισμα σε ένα μπλόκ κομμουνιστικής αρχιτεκτονικής ακριβώς δίπλα στην είσοδο της παλιάς πόλης και με δωρεαν υπαιθριο parking στα 30 μέτρα.Το διαμέρισμα είναι ευρύχωρο και πεντακάθαρο.
Ντουζ ξεκούραση και έτοιμοι για την βραδυνή βόλτα μας στο Σπλιτ.
Ένας πραγματικός χαμός εντός των τοίχων της παλιάς πόλης.Οι επισκέπτες χιλιάδες να κινούνται προς πάσα κατεύθυνση.
Η πόλη εντυπωσιακή με πάρα πολλές γραφικές γωνιές πολυσύχναστες πλατείες μπαράκια ,καφέ, αρχιτεκτονικα διαμάντια παντού και στο επίκεντρο όλων αυτών το παλάτι του Δοκλιτιανου .... Ρωμαίος αυτοκράτορας που αναγέννησε την πόλη.
Προς τα πού να κινηθείς και τι να πρωτοδεις. Επιλέγουμε τον παραλιακό πεζόδρομο μπροστά από στην θάλασσα, εντυπωσιασμένοι από τις ομορφιές του.
Η ώρα έχει περάσει τα στομάχια έχουν αρχίσει να διαμαρτύρονται και η στάση για φαγητό επιβεβλημένη.
Σήμερα θα φάμε burger σε ένα πολυ ποιοτικό fast food της πόλης που μας δίνει την δυνατότητα να χαζεύουμε τον κόσμο που περνά μπροστά μας.
Η ώρα περνά ευχάριστα και το αλκοόλ σε συνδυασμό με την γλυκιά κούραση όλης της ημέρας μας δείχνει τον δρόμο της επιστροφής.Θα επιστρέψουμε το πρωί.....

 

[Βαγγω]

Τέλειο ταξίδι μπραβο!! Θέλουμε οπωσδήποτε και άλλες φωτο.

 

[Basil]

Τέλειο ταξίδι μπραβο!! Θέλουμε οπωσδήποτε και άλλες φωτο.

Λίγο υπομονή ...επιστρέφω

 

[Basil]

Day 3
Πρωινό ξύπνημα, τακτοποίηση των αποσκευών στο αυτοκίνητο και όλα έτοιμα για την πρωϊνή βόλτα στην πόλη του Σπλιτ.
Όμορφη πόλη, καθαρή με φαρδύς δρόμους και πολλά πάρκα αναψυχής.
Ακομα και μικρο γήπεδο ποδοσφαίρου ανοιχτό στον κόσμο μια ανάσα από την είσοδο στην παλιά πόλη υπάρχει.
Στάση για πρωϊνό σε αρτοποιείο εντός της παλιάς πόλης και με τις μπαταρίες γεμάτες αρχίζει η περιήγηση μας στα στενά του Σπλιτ
Μια τεράστια καστροπολιτεία με κτίρια ιδιαίτερου αρχιτεκτονικού ενδιαφέροντος . Σπίτια με τα χαρακτηριστικά πράσινα παράθυρα παντού. Οι πλατείες που περπατήσαμε κάμποσες κάθε μία με την δική της ιδιαιτερότητα. Ο κόσμος στους δρόμους πολύς το ίδιο και οι μουσικές από τις μπάντες που παίζουν σε αυτούς ,οι φωτογραφικές μηχανές έχουν πάρει φωτιά και εμείς περιχαρής οδεύουμε προς το παλάτι του Διοκλιτιανού.
Είναι ένα από τα πιο δημοφιλή σημεία της πόλης.
Ατραξιόν οι Ρωμαίοι στρατιώτες που έδειναν στον χώρο λίγο από την ατμόσφαιρα που επικρατούσε στο παλάτι την εποχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας.
Αγάλματα πολλά με την γνωστή ρωμαϊκή υπερβολή.
Ένα μικρό πανηγύρι, στημένο εντός της πόλης.
Καφέ εστιατόρια, υπαίθριοι πάγκοι που πωλούν αναμνηστικά.
Στάση για έναν φυσικό χυμό και έτοιμοι για την συνέχεια του ταξιδιού.
Η αλήθεια είναι ότι χαλαρώσαμε απολαύσαμε την βόλτα στην πόλη αλλά ο χρόνος είναι αμείλικτος και τα χιλιόμετρα που έχουμε να διανύσουμε είναι ακόμα πολλά.
Εφοδιαζόμαστε τα απαραίτητα για τον υπόλοιπο της ημέρας εννοείτε και την γνωστή μας γουρνοπούλα σε μια εξαιρετική συσκευασία και να μαστε πάλι στους δρόμους.
Προορισμός για σήμερα η Λιουμπλιάνα πρωτεύουσα της Σλοβενίας.
Κομβικό σημείο στον προγραμματισμό του ταξιδιού εδώ θα κάνουμε δύο διανυκτερεύσεις. Υπάρχει ανάγκη για ξεκούραση.
Αποχαιρετώντας και το Σπλίτ θέλω να επισημάνω ότι και οι δύο πόλης που διανυκτερεύσαμε σε Μαυροβούνιο και Κρατία ασφαλείς, καθαρες,οργανωμένες που δουλεύουν πολύ μεθοδικά επάνω στον τομέα του τουρισμού.Ειναι κράτοι με σαφή σημάδια ανάπτυξης που αρχίζουν να καρπώνονται μεγάλα κομμάτια από την πίτα που λέγεται τουρισμός στην Ευρώπη.
Η θάλασσα αρχίζει να χάνεται από τα αριστερά μας και δίνει την θέση της σε ορεινούς όγκους.
Οι δρόμοι στην Κροατία ευρωπαϊκών προδιαγραφών και τα χιλιόμετρα μαζεύονται γρήγορα .Μια στάση σε υπαίθριο χώρο στάθμευσης- αναψυχής για το πικ νικ μας παραπλεύρως του δρόμου σε ειδικά διαμορφωμένους χώρους είναι αναζωογονητική.
Επόμενη στάση τα σύνορα της Σλοβενίας.
Εδώ ο τελωνειακός υπάλληλος κάτι δεν έχει κάνει καλά εχθές το βράδυ στο σπίτι του ....ο νοών νοείτο....και σκαλώνει με την ταυτότητα της γυναίκας μου η οποία είναι ναι μεν με λατινικούς χαρακτήρες έχει περάσει όμως την δεκαετία. Ρε αμάν ρε ζαμαν ρε άνθρωπε μου... τίποτα έτοιμος να μας χαλάσει το ταξίδι
Σημείωση ότι στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου εξωτερικών αναγράφεται με σαφήνεια ότι η διαρκεία της ΑΔΤ ορίζεται τα δέκα πέντε έτη.
Μετά πολλά και μετά από μίνι σύσκεψη με τον προϊστάμενο του μας έδωσε το ok για την είσοδο στην Σλοβενία.
Είχε χαθεί πάνω από μία πολύτιμη ώρα.....
Η ύπαιθρος της Σλοβενίας και η διαδρομή μέσα από όμορφα χωριουδάκια μας αποζημιώνει και μας κάνει να ξεχάσουμε γρήγορα το στενάχωρο περιστατικό με τον τελωνειακό.
Ο ήλιος έχει αρχίσει να δύει όταν προσεγγίζουμε την Λιουμπλιάνα.
Εγκατάσταση στο ποιο όμορφο αλλά και συνάμα ποιο ακριβό κατάλυμα όλου του οδοιπορικού με υπόγειο πάρκινγκ σε συγκρότημα κατοικιών μεσα σε ζούγκλα από πράσινο.
Χαλαρωμα και ορισμός στο gps του κέντρου της πόλης είναι κάτι λιγότερο από 10 λεπτά με το αυτοκίνητο.
Αυτοκίνητα δεν κυκλοφορούν πολλά και γρήγορα είμαστε στο υποτιθέμενο κέντρο οπου βρίσκω εύκολα πάρκινγκ .
Έχει νυχτώσει για τα καλά
Μετά από δέκα λεπτά περπάτημα έχουμε συναντήσει ελάχιστους ανθρώπους και η αίσθηση σε σχέση με το πολύβουο Κότορ και Σπλίτ είναι ότι βρισκόμαστε σε μια σκοτεινή και άδεια από κόσμο πόλη.
Έχουμε αρχίσει να κοιτάμε ο ένας τον άλλον με απορία.
Δεν μπορεί;;; τόσο καλά πράγματα έχω διαβάσει για την Λιουμπλιάνα μονολογό από μέσα μου βεβαίως βεβαίως.
Πολλή σύντομα όλα θα αλλάξουν,μετά τις κατευθύνσεις κάποιων κατοίκων και μετά απο στροφή στο σωστό στενάκι αντικρίζουμε τον ποταμό Λιουμπλιανιτσα .
Φώτα, κόσμος με χαμηλό μέσω όρο ηλικίας !!!! υπέροχα παραποτάμια μπαράκια, μουσικές,εστιατόρια, ένας επίγειος παράδεισος.
Παρόλη την γλυκιά κούραση οι βόλτες μας είναι αρκετές κατά μήκος του ποταμού.
Υπάρχει μια αίσθηση ότι η πόλη εκπέμπει κάτι ξεχωριστό.
Αν και η ώρα είναι σχεδόν 23:00 οι κουζίνες των εστιατορίων είναι ανοιχτές και ο κόσμος δείχνει να το διασκεδάζει.
Διαλέγουμε να φάμε γνήσια Σλοβενική κουζίνα και να δοκιμάσουμε τα εξαιρετικής ποιότητας κρασιά τους.
Σε λίγο ο Μορφέας θα μας καλεί κοντά του και εμείς δεν θα μπορούμε να του αντισταθούμε.
Καληνύχτα.

 

[Basil]

Split

kotor

Sveti Stefan

 

[Basil]

DAY 4
Σήμερα είμαστε χαλαρααααά δεν ετοιμάζουμε αποσκευές δεν μας κυνηγάει ο χρόνος , σήμερα έχει μονο Λιουμπλιάνα.Καλημέρα.
Τα παιδιά κοιμούνται ακόμα και εγώ με την γυναίκα μου βρίσκουμε την ευκαιρία να πεταχτουμε στο απέναντι super market να εφοδιαστουμε καλουδια για το πρωινό μας και με δεδομένη την σπιτική αύρα που αποπνέει το κατάλυμα να αγοράσουμε τις πρώτες ύλες και για το δείπνο.
Είναι πάντα ενδιαφέρον μια περιήγηση σε τέτοιου είδους καταστήματα όπου παρακολουθείς τις συμπεριφορές και τις αντιδράσεις του ντόπιου πληθυσμού.
Άκρως εντυπωσιακό τα αυτόματα μηχανήματα τιμολόγισης των αγαθών ,το super market δουλεύει με 2 ταμίες και 5 μηχανήματα.Ο κόσμος είναι εξοικειωμένος με τις νέες τεχνολογίες και όλα λειτουργούν σε πλήροι αρμονία.
Επιστροφή στο σπίτι όπου τσακίζουμε όλων των ειδών τα κρουασάν και τα σφολιατοειδή που έχουμε αγοράσει.
Επιβίβαση στο αυτοκίνητο έξοδος από. το πλήρες αυτοματοποιημένο υπόγειο πάρκινγκ του καταλύματος και ναμαστε στο ηλιόλουστο κέντρο της Λιουμπλιάνας.
Είμαστε και τυχεροί με το δωρεάν χώρο στάθμευσης που βρήκαμε.
Είσοδος στους πεζόδρομους της πόλης μέσω της Metelkova μιας ιδιαίτερης γειτονιάς της πόλης με έντονο το καλλιτεχνικό στοιχείο.. Όμορφα γκράφιτι παντού , εναλλακτικά καφέ , εκθέσεις ζωγραφικής ,μουσικά σχήματα στους δρόμους υπάρχει μια αίσθηση ζαμαν φου..... Εδώ μάλλον οι απαγορεύσεις δεν ισχύουν.Στα χρόνια της ενιαίας Γιουγκοσλαβίας λειτουργούσαν φυλακές.
Έχουμε σκοπό να προσεγγίσουμε τις 3 γέφυρες του ποταμού .Είναι ίσως το πιο κομβικό σημείο της Λιουμπλιάνας όλοι περνούν από αυτές.Γυρω τους χτυπά η καρδιά της πόλης.Υπαρχουν πολύ αξιόλογα καφέ εδώ μιας και στην πόλη υπάρχει έντονη η κουλτούρα του.
Το ποτάμι που την διαπερνά είναι πηγή ζωής , διασκέδασης σημείο επαφής αγαθών και συναισθημάτων.
Διάσπαρτα αγάλματα βλέπεις παντού στην πόλη με τον δράκο που είναι και το έμβλημα της να έχει την τιμητική του.Ο μύθος λέει ότι τον σκότωσε ο Ιάσονας στο δρόμο για το χρυσόμαλλο δέρας.
Η αίσθηση που εισπράττουμε είναι μιας πεντακάθαρης , πανέμορφης καλά οργανωμένης πόλης.
Έχουμε πάρει τον δρόμο για το κάστρο της πόλης η πορεία ανηφορίζει μας δίνει δύναμη όμως η θέα από ψηλά απλα φανταστική.
Πληρώνουμε 18 ευρώ οικογενειακο εισιτήριο για την είσοδο στο κάστρο.
Ένα κάστρο όπου οι σλοβενοι εκμεταλλεύονται τα πάντα με σωστό σχεδιασμό και σεβασμό στην παράδοση τους.
Λειτουργεί εστιατόριο, καφέ γίνεται παρουσίαση οινολογίας, έκθεση ζωγραφικής κ.α.
Hot point ο πιο ψηλός Πύργος του κάστρου με την φανταστική θέα του.
Σιγά σιγά έχουμε αρχίσει να κατηφορίζουμε.
Επόμενη στάση η λαϊκή αγορά της.Ενδιαφερον μέρος τα πάντα λειτουργούν ήσυχα οι παραγωγοί έχουν τους χώρους ευθύνης τους καθαρούς δεν υπάρχουν φωνές δεν υπάρχουν στριγγλιές δεν υπάρχουν ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΠΑΡΕ ΕΛΑ ΤΟ ΦΡΕΣΚΟ χα χα χα ..... Αγοράσαμε φρούτα του δάσους και εντυπωσιάστηκα με από την παραδοσιακη από οτι μάθαμε επιτόποπια παραγωγή παγωτού από φρέσκα φρούτα..
Στην πόλη κυκλοφορούν εκατοντάδες ποδήλατα ,η ενοικίαση τους προς 1 ευρώ τον χρόνο Η μίσθωση μέσω ιντερνετικης εφαρμογής που σε ενημερώνει για τον πλησιέστερο σταθμό και για την διαθεσιμότητα του...η παράδοση γίνεται σε οποιονδήποτε σταθμό σε εξυπηρετεί. Ωραία πράγματα......
Δεν σταματάμε να περπατάμε και ως γνωστόν οποίος γυρίζει μυρίζει.,κάπως έτσι βρισκόμαστε μπροστά σε ένα φεστιβάλ γευσεων όπως το αποκαλούν οι ίδιοι.
Υπαίθριοι πάγκοι όπου κατά βάση ψήνονται αλλά και μαγειρεύονται κρέατα ..μας τρέξαμε τα σάλια
Όλων των ειδών τα κρέατα ,άλλα να γυρνάνε σε σούβλες άλλα να ψήνονται σε σχάρες και οι μπύρες και τα κρασιά να ρέουν άφθονα. Ε δεν θέλαμε και κάτι άλλο!!!!!!!
Είναι αργά το μεσημέρι και το επόμενο δυωρο το περνάμε σε ένα παραποτάμιο καφέ κάτω από τον παχύ ίσκιο ενος πλατάνου.Ο κόσμος εδώ χαλαρώνει δίπλα στον Λιουμπλιανιτσα .Δεν υπάρχουν τουριστικά και μη μεροι ντόπιοι και τουρίστες στα ίδια μαγαζιά απολαμβάνουν τον καφέ και το ποτό τους.
Ο ήλιος έχει αρχίσει να δύει και η Λιουμπλιάνα είναι στα καλύτερά της τα φώτα αρχίζουν να ανάβουν και να μεταβάλουν την πόλη σε κάτι μαγικό.
Είναι μια ανθρώπινη πανέμορφη πόλη που μου δίνει την εντύπωση πως θα ήθελα να ζω εδώ.
Επιστρέφουμε σιγά σιγά στο σπίτι για την προετοιμασία του δείπνου και για τις στιγμές χαλάρωσης που θα ακολουθήσουν.
Ήταν μία γεμάτη ημέρα με αρκετό ευχάριστο περπάτημα και παρα πολλές όμορφες εικόνες.
Είναι αργά το βράδυ πια και η κούραση σε συνδυασμό με το κόκκινο κρασί που κατανάλωσαμε κάνει την εμφάνιση της.
Αύριο θα είμαστε πάλι on the road...

 

[Basil]

Day 5
Εφτασε η ώρα να φυγουμε ευχαριστούμε τους οικοδεσπότες μας ,αποχαιρετούμε την πανεμορφη Λιουμπλιάνα και κατευθυνομαστε δυτικα. Βενετια και διανυκτέρευση Βερονα .
Φουλαρουμε βενζινά περνάμε τα σύνορα με ιταλια και καπου εκει αρχιζει κινηση και η ταλαιπωρία .Με την βοήθεια του GPS βγαινω στον επαρχιακό δρόμο και απολαμβανω την διαδρομή στην ιταλική υπαίθριο παιρνοντας μεσα από ομορφα χωριά.
Το μεσημέρι είμαι Βενετια , παρκάρουμε σε ένα από τα κλειστα parking και μπαίνουμε στο παραμύθι της βενετιας...ότι και να πεις ειναι πραγματικα λιγο ...μια κατηγορία μόνη της.Εχω ακουσει και όχι και τοσο όμορφα πραγματα αλλα εμεις δεν συναντησαμε κάποιο από αυτά.Τα νερά δεν μυρίζουν τα στενά είναι σχετικά καθαρά και ο κόσμος αν και πολυς δεν είναι ενοχλητικός είναι ολα μαγικα....Οι ώρες περνάνε γρηγορα κάνουμε μια σταση για μεσημέρι σε μια εκπληκτική πιτσαρια δοκιμάζουμε και μακαρονια και κοκκινο κρασι μας τσιμπανε και στον λογαριασμό αλλα δεν πειραζεπ στην Βενετια ειμαστε και ζούμε το παραμύθι μας. Εχει νυχτωσει και περιπου στις 01,:00 Ειμαστε Βερονα και αυτή η πολη αποπνέει μια ευχάριστη ατμοσφαιρα και έναν ερωτισμο.Το δωματιο κοντά στο κεντρο καθαρο ειμαστε εξαντλημένοι η ώρα εχει πέραση το περπάτημα πολυ στην βενετια και αυτό μας φέρνει ποιο κοντα στο κρεβάτι και στον υπνο...η συνεχεσυ αύριο.....