Road frenzy-Χαλκιδική με ...λοξή ματιά

[paefstra]

Επιτελους, το ειπε καποιος για τη Χαλκιδικη!

 

[Basile Metallinos]

Τα λίγα ταβερνάκια άδεια, με κανά 2 ντόπιους να κουτσοπίνουν περιθωριακώς των αυλογύρων...
Δεν θα γεμίσουν...
Οι Θεσσαλονικείς έχουν μεταλλαχτεί σε κεφαλόπουλα, που γουστάρουν να ζούν στις εκβολές των υπονόμων...
Άλλωστε γιατί να κάψεις τόση βενζίνη κυριακάτικα για να φτάσεις εδώ κάτω?
Ποιός θα το δεί το Καγιέν εδω πέρα?
Είμαστε τυχεροί λοιπόν...
Είμαστε μόνοι στο χωριό!
Εδώ δεν έχει παϊδάκια Νέας Ζηλανδίας ...της φυλής Μαορί...
...ούτε 25 "έτοιμα" ορεκτικά, 45 ...μαγειρευτά σπεσιαλιτέ και 17 είδη φρέσκων ψαριών!
Δεν δουλεύουν καταψύκτες και φούρνοι μικροκυμάτων...
Το μαγαζί διέθετε μόνο φρέσκια μαρίδα και ψιλή κουτσομούρα...
Έντιμα πράγματα...
Θα απέφευγα να δημοσιεύσω τις κλασσικές φωτογραφίες των άδειων πιάτων, υπό το βλέμμα των ικανοποιημένων ...κομάντος που εξολόθρεψαν μετά από σκληρή και άνιση μάχη τον ...εχθρό και με ύφος σαν να έχουν πάρει όλα τα ναρκωτικά του κόσμου...
...μόνο και μόνο γιατί τα ψημένα ψάρια ...αδυνατούν να φέρουν αντίσταση!

Η φωτό προβάλλεται αποκλειστικά και μόνο για τα "γατόνια" που μας παίξανε μαν του μαν...
...έχοντας πάθει εξάρθρωση ρινικής χοάνης απ' τις εισπνοές των μυρωδιών της "ζωντανής" μαρίδας...

 

[Basile Metallinos]

Μακρυά από την παραθυρολογία στα "παράθυρα", τον προνομιακό βιότοπο των καναπελλήνων...
...μακρυά από τα κουτσομπολιά και την τιποτολογία...
...χωρίς την ηχορύπανση των κακοαναθρεμένων ...βλασταριών των νεοελλήνων, να τα καμαρώνουν να τσιροκοπάνε "μπαμπά πατάτα" ή να σουτάρουν πέναλτυ στον αυλόγυρο της ταβέρνας υπό το περήφανο βλέμμα του μαλάκα γονιού, ενοχλώντας τους πάντες...
...σ΄έναν κλειστό όρμο, που στον πόλεμο κρύβονταν τα υποβρύχια για να μη τα πιάνουν τα ραντάρ...
...έτσι εξηγείται λοιπόν, που στη παραμονή μας εκεί, παραμείναμε αλώβητοι από τις ενοχλητικές διαφημίσεις κινητών και τραπεζών!
.
.
.
...η μέρα φεύγει...

τα "πλωμάρια" έρχονται...

 

[Basile Metallinos]

Η επιστροφή...
...κι αυτή ήταν μία "τακτική" κίνηση!
Έπρεπε να αποφύγουμε τις ορδές των ναρκισσευομένων αυτοειδώλων, που θα επιδίδονταν στην κλασσική τους πλέον μάχη της ασφάλτου...
Φτάνοντας στη Γερακινή κόψαμε δεξιά και πήραμε τα βουνά...Επιστρέψαμε από Χολομώντα, ανεβαίνοντας Πολύγυρο. Ελπίζαμε να ισχύσει το γνωστόν "άμα είναι ν΄ανέβει στο βουνό ο νεοέλληνας...ψάχνει πρώτα για κατηφορικό μονοπάτι"...
Πέσαμε διάνα!
Άδειοι δρόμοι με απίθανα στροφιλίκια ...που δεν περιγράφονται...
...με έναν τάπητα ...που δεν περιγράφεται...
...με κάτι απίθανα τοπία ...που δεν περιγράφονται...
...που και φωτογραφίες να έβαζα...
...τα γνωστά!
Ήπιαμε έναν καφέ στον Άγιο Πρόδρομο. Γεμάτο ακόμα από Θεσσαλονικείς που αναπαραστούσαν με ρεαλισμό τη Σφαγή της Τριπολιτσάς, κατασπαράσσοντας τα θρυλικά σουβλάκια ή εξαφανίζοντας τα εντόπια λουκάνικα, θυμίζοντας σκηνές από ντοκιμαντέρ National Geographic με θέμα το τάισμα του λευκού καρχαρία!
.
.
...μόνο που εδώ δεν πρωταγωνιστούσαν καρχαρίες!
Δύο θηριώδη τζίπ Mercendes και Audi πάρκαραν ακριβώς μπροστά στο τραπέζι μας κόβοντάς μας εντελώς τη θέα από μια κηδεία που περνούσε εκείνη τη στιγμή απ' τον κεντρικό δρόμο. Η παρέα κάθησε στο διπλανό τραπέζι. Ένας 70άρης στιλ αγαπητικού ιταλικής ταινίας του ‘60 σε μεταποιημένη μορφή, έδειχνε το iphone του σ΄ ένα ληγμένο τζόβενο με την ιδιαίτερη ώσμωση πετυχημένου επαρχιακού senior brand manager αντιπροσωπείας ερωτικών αξεσουάρ. Πίνοντας την τελευταία γουλιά καφέ, άκουσα τη σύζυγο του ενός να εξηγεί στην αλλοδαπή συνοδό του δεύτερου ότι … «παραμένουν απλοί άνθρωποι» !
Σε λίγο ξεκινήσαμε το ταξίδι της επιστροφής. Βγαίνοντας από το χωριό ανεπαισθήτως άκουσα τα χειροκροτήματα των συγγενών και φίλων προς τον αποδημήσαντα εν τόπω φωτεινώ, εν τόπω χλοερώ, εν τόπω αναψύξεως...
...άλλο πάλι κι αυτό! Σ΄αυτή τη χώρα μπερδέψαμε τα σύμβολα με τα...έμβολα, τον ναύτη με τον καντηλαναύτη...Σε ρουφιανεύουν, σε παιδεύουν, σε πηδάνε μια ζωή...
...κι όταν φεύγεις οριζοντιομένος ...σε χειροκροτάνε!
Ούτε να πεθάνεις ήσυχος σ΄αυτό τον τόπο δεν μπορείς!

 

[Basile Metallinos]

Και για να ελαφρύνω ολίγον τις φιλοσοφικές μου στιγμές...
Tι είναι μια ευτυχισμένη στιγμή?
Το να σΕ πουν "σ' αγαπώ" λένε πολλοί.
Το να σΕ πει ο γιατρός "ευτυχώς δεν είναι κακοήθης" επιμένει ο Γούντι Άλεν...
Θα πρόσθετα και μια τρίτη...
…στην προοπτική ενός χαμένου Κυριακάτικου πρωινού, μέρας, νύχτας, αυτού του αναντικατάστατου κενού χρόνου που φεύγει ανεπιστρεπτί, να χτυπήσει το τηλέφωνο και να ζήσεις απλά την ...πραγματική ζωή, που όσο "πανέμορφη" ή άσχημη κι αν είναι...
είναι συναρπαστική!

Καλούς δρόμους, με λοξή ματιά κι Αριστοφάνεια διάθεση!

Cheersssssssss!

 

[NightcoreKing]

Παλεύω κλασσικά να σε καταλάβω !! Πόσο γουστάρω που'' τα χωνεις '' ανάμεσα στο δρόμο σου .. Δωωωσε πόνο!
(περιμένω επόμενη ιστορία εννοείτε)

 

[silversurfer]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ελλάδα

 

[duty_free]

Achtung!
To κείμενο περιέχει ρατσιστικά σχόλια. Politically correct και λοιπές ταξιανθίες, ας γυρίζουν τις σελίδες με τσιμπιδάκι για να μη μολυνθούν.

καρακαταλόλ!