DimisG
Member
- Μηνύματα
- 49
- Likes
- 243
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Κάλλιο αργά παρά ποτέ λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Μετά από αρκετές αναβολές ήρθε η ώρα να παραθέσω και εγώ την ιστορία μου για την πανέμορφη Βουδαπέστη, που τόσοι και τόσα έχουν γράψει για αυτήν ελπίζοντας να βοηθήσω έστω και στο ελάχιστο μελλοντικούς ταξιδιώτες. Πέρσι τέτοια εποχή όταν έγινα μέλος της όμορφης εδώ παρέας, παρόλο που αναζητούσα πληροφορίες για το ταξίδι μου στην ΒΙΕΝΝΗ, το μάτι μου έπεσε πρώτα πάνω στην ιστορία (ταξιδιωτικό οδηγό του 2016) του @vagar78 για την Βουδαπέστη. Μόλις τελείωσα την πρώτη ανάγνωση ήξερα ότι αργά ή γρήγορα οι δρόμοι μας θα συναντιούνταν, πότε όμως δεν φανταζόμουν ότι η ευκαιρία θα δινόταν τόσο σύντομα.
Να τονίσω ότι ενώ αρχικά στο ταξίδι θα πηγαίναμε αποκλειστικά τα τρία αδέρφια, εντούτοις λίγο κάτι δυσκολίες με τη δουλειά λίγο κάτι θέματα υγείας, απότοκα του Covid, και τη θέση του μεγάλου αδερφού πήρε η (για ακόμα μία φορά) τυχερή σύζυγός μου.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Η προετοιμασία του ταξιδιού ξεκίνησε στην καλοκαιρινή άδεια στις παραλίες της Χαλκιδικής μεταξύ βουτιών και μπύρας. Συνεχίστηκε ρουφώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια από τις ιστορίες των @vagar78, @psilos3 3 @ellh_poupou , @evaT , με την βοήθεια των οποίων όλα έγιναν πιο εύκολα. Αεροπορικά κλείσαμε με Wizzair στα 340 Ευρώ συνολικά για τρία άτομα με μία 20κιλη και μία 10κιλη βαλίτσα, επιλεγμένες θέσεις και πλήρη ταξιδιωτική ασφάλιση. Το μόνο που μας παίδεψε/ζόρισε λιγάκι ήταν η διαμονή, καθώς τα κορίτσια της παρέας επιθυμούσαν βλέπετε ξενοδοχείο και πρωινό!!! Προς μεγάλη μας έκπληξη κατά την αναζήτηση διαπιστώσαμε πως οι φίλτατοι, κατά τ’ άλλα, Ούγγροι στο 95% των περιπτώσεων δεν προσφέρουν τρίκλινο με δύο κρεβάτια πλην ελάχιστων περιπτώσεων και σε οδηγούν να κλείσεις δύο δίκλινα δωμάτια. Με αυτά και με αυτά καταλήξαμε στο Ambra Hotel 07. Erzsébetváros με 149 Ευρώ την βραδιά. Πολύ ωραίο ξενοδοχείο, σε εξαιρετική τοποθεσία, πολύ άνετο δωμάτιο, υπέροχα κρεβάτια, πλούσιο πρωινό και πάνω απ’ όλα πεντακάθαρο. Μέχρι και βεστιάριο με καναπεδάκι και καθρέπτη είχε. Στα συν και οι δωρεάν καφέδες όλο το 24ωρο.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ- 1Η ΜΕΡΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΤΖΟΥΡΑ ΑΠΟ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ
Πρωινή πτήση στις 09:20’ μουντός ο καιρός στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη και μεγάλη ανυπομονησία για το τι θα ακολουθούσε. Η πτήση μας θα διαρκούσε όσο αναμενόταν και 10:00' τοπική ώρα είχαμε πατήσει το πόδι μας στη Βουδαπέστη. Αμέσως κατευθυνθήκαμε στον χώρο παραλαβής των αποσκευών και από εκεί απευθείας στο γκισέ, μόλις βγεις από τον χώρο άφιξης τέρμα αριστερά, για την έκδοση 72ωρης κάρτας απεριόριστων διαδρομών. Πλην όμως επειδή εκτελούνταν εργασίες στην μπλε γραμμή του Μετρό και ήταν κλειστή, βγάλαμε εισιτήρια 1500 φιορίνια (3,85 Ευρώ) το άτομο προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε το λεωφορείο 100Ε.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι είναι πολύ τυπικοί με τα δρομολόγια και τις ώρες άφιξης-αναχώρησης των λεωφορείων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μας έκανε αλγεινή εντύπωση, λίγα μόλις δευτερόλεπτα αφότου επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο, την ώρα που επιχειρούσε ένα ζευγάρι να εισέλθει σε αυτό έκλεισαν οι πόρτες κυριολεκτικά στα μούτρα του και δεν κατάφερε να επιβιβαστεί.
Το λεωφορείο και η διαδρομή μας φάνηκαν τόσο οικεία λες και την είχαμε ξανακάνει. Σου έδινε την εντύπωση πως είχες επιβιβαστεί σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ. Προτού καλά-καλά το καταλάβουμε και περί τις 10:45’ θα φτάναμε στην στάση Astoria, στην οποία κατεβήκαμε και κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο, προκειμένου να αφήσουμε τα πράγματά μας και να επιστρέψουμε στις 14:00’ ώρα που θα ήταν διαθέσιμο το δωμάτιό μας.
Είχε έρθει επιτέλους η ώρα για μια πρώτη γεύση από την Βουδαπέστη. Με τον καιρό σύμμαχό μας διασχίζαμε το ένα στενό μετά το άλλο, παρατηρούσαμε και φωτογραφίζαμε τα κτίρια, τα γκράφιτι και ότι άλλο μας τραβούσε την προσοχή με αρχικό προορισμό το ανταλλακτήριο Money Exchange στην Kiraly St. Πολύ καλή ισοτιμία (1ευρώ=388,8 φιορίνια), 5-6 λεπτά αναμονή.
Τότε τα κορίτσια πρότειναν, και εγώ ως γνήσιος τζέντλεμαν
δεν μπορούσα να αρνηθώ, να αράξουμε για καφέ και μπραντζ στο Franziska-Pest στη διασταύρωση των οδών Dob St. και Rumbach Sebestyen St. Αποδείχθηκε πολύ καλή και σίγουρα value for money επιλογή, όπου για 2 πιάτα (δυστυχώς δεν πρόλαβα να τα απαθανατίσω) και 3 καφέδες μαζί με το σχετικό υποχρεωτικό φιλοδώρημα πληρώσαμε 11.825 φιορίνια, ήτοι περί τα 30,32 Ευρώ.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο τακτοποίηση στο δωμάτιο και σε 5’ φτάσαμε στην υπέροχη αρχιτεκτονικά τόσο εξωτερικά όσο και εξωτερικά, κρατική όπερα. Μετά τις σχετικές φωτογραφίες κλείσαμε εισιτήρια, 7000 φιορίνια ή περί τα 18 Ευρώ το άτομο για την ξενάγηση στα αγγλικά την επόμενη μέρα, η οποία θα μας αντάμειβε μέχρι και το τελευταίο φιορίνι.
Σειρά είχε το 3D Gallery, στην Bajcsy Zsilinszky πίσω από την βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Ευχάριστος χώρος για μικρούς και μεγάλους, με πολύ εξυπηρετικό προσωπικό πλην όμως όχι το κάτι ιδιαίτερο. 3500 φιορίνια περίπου (9 Ευρώ περίπου) με δώρο μία εκτυπωμένη φωτογραφία.
Στη συνέχεια περνώντας από την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου κινηθήκαμε προς την Πλατεία Ελευθερίας, μία όμορφη πλατεία για περπάτημα, στην οποία μεταξύ άλλων συναντάς διάφορα μνημεία και αγάλματα με ιστορικό-κοινωνικό-πολιτικό υπόβαθρο.
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει πλέον και μέσω της Zoltan St. κινηθήκαμε προς τα Παπούτσια του Δούναβη, ίσως το πιο συγκινητικό μέρος στην Βουδαπέστη, προς το περίτεχνο άγαλμα προς τιμήν του διάσημου Ούγγρου ποιητή Atilla Zozsef και καταλήξαμε στο ομορφότερο ίσως σημείο στην Βουδαπέστη, το Ουγγρικό Κοινοβούλιο. Κτίριο κόσμημα απερίγραπτης ομορφιάς που δεσπόζει επιβλητικό και που πρέπει σίγουρα να το επισκεφτείς και μέρα και νύχτα.
Η ώρα είχε περάσει για τα καλά και τα πρώτα σημάδια κούρασης είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Αυτό όμως δεν θα μας εμπόδιζε να εξερευνήσουμε το κέντρο της Βουδαπέστης και περπατώντας να φτάσουμε στην Ρόδα της Βουδαπέστης. Αν και αρχικά τα κορίτσια είχαν τους ενδοιασμούς τους, εντέλει τις έπεισα να ανεβούμε δίνοντας περίπου 10 Ευρώ το άτομο για 4 περιστροφές. Το σκηνικό για ένα από τα highlight του ταξιδιού, εν αγνοία μας, μόλις είχε στηθεί. Βλέπετε όταν στην 4η περιστροφή η αγαπημένη ροδίτσα σταμάτησε ευρισκόμενοι στο ψηλότερο σημείο της, περί τα 60μ, τα χαμόγελα στα πρόσωπα των κοριτσιών πάγωσαν, πιάστηκαν από οτιδήποτε μπορούσαν να πιαστούν
, σταμάτησαν να μου μιλάνε, μέχρις ότου μετά από 7-8 λεπτά ξεκίνησε την καθοδική της πορεία.
Η πρώτη μέρα δεν θα τελείωνε όμως εδώ. Μετά από λίγη εξερεύνηση στο Gozsdu Court καταλήξαμε να πίνουμε το ποτάκι μας( 26 Ευρώ περίπου και για τα 3) στο μπαρ του Meshuga. Πολύ όμορφα διακοσμημένο μαγαζί, περισσότερο για φαγητό αλλά αυτό δεν θα μας πτοούσε καθόλου.
2η ΜΕΡΑ ΦΟΥΛ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ, ΛΟΥΤΡΑ ΚΑΙ NEW YORK CAFÉ
Η μέρα μας θα ξεκινούσε με το χορταστικό πρωινό στο ξενοδοχείο και η συνέχεια θα μας έβρισκε να χαζεύουμε την Γέφυρα Ελισάβετ. Μετά τις σχετικές φωτογραφίες κινηθήκαμε «παραλιακά», προκειμένου να προσπαθήσουμε να γευτούμε λίγη από την μαγεία του Δούναβη αλλά και για έρευνα αγοράς σχετικά με την κρουαζιέρα που θα κάναμε το επόμενο βράδυ.
Είχε έρθει η ώρα για την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Μεγαλοπρεπέστατος καθεδρικός ναός, που ξεχωρίζει τόσο για το εντυπωσιακό εσωτερικό του όσο και για την πανοραμική θέα που προσφέρει από τον τρούλο. Βγάλαμε τα εισιτήρια μας( 7 Ευρώ περίπου το άτομο) από το γκισέ, που βρίσκεται στα δεξιά όπως κοιτάς τον ναό από την πλατεία. Για να φτάσουμε στην κορυφή και τα μπαλκόνια του τρούλου, πήραμε 2 ασανσέρ και στη συνέχεια ανεβήκαμε κάτι στενές σκαλωσιές. Ακατάλληλο για κλειστοφοβικούς, πλην όμως η θέα μας αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Θα ακολουθούσαν 2 highlights του ταξιδιού. Πρώτη χρονικά η Κρατική Όπερα της Ουγγαρίας. Τι να πει κανείς για αυτό το κτίριο!!! Αριστούργημα της αρχιτεκτονικής, απαράμιλλης ομορφιάς τόσο εξωτερικά όσο κυρίως εσωτερικά. Η ξενάγησή μας θα διαρκούσε 55 λεπτά, περιεκτικότατη και διαδραστική με την υπέροχη ξεναγό. Την περισσότερη ώρα μας βρήκε να χαζεύουμε την σάλα, τις κάμαρες και την οροφή. Στο τέλος τις εντυπώσεις έκλεψε η 15λεπτη παράσταση-όπερα.
Χορτασμένοι από υπέροχες εικόνες και τη σύντομη παράσταση πήραμε την κίτρινη γραμμή του Μετρό για να πάμε στα περίφημα Λουτρά Σζένι (στο περίπου), για τα οποία τόσα και τόσα είχα διαβάσει. (Μικρή παρένθεση στο σημείο αυτό για να επισημάνω ότι κατά την χρήση των ΜΜΜ στην Βουδαπέστη απαραίτητα να «χτυπάτε» τα εισιτήρια σας στο μηχάνημα. Σε 2 διαδρομές συναντήσαμε τόσους ελέγχους, και μέσα στο βαγόνι και πριν τις σκάλες εισόδου-εξόδου, όσους δεν έχω δει σε ολόκληρη την ζωή μου.) Αρκετά τσιμπημένες τιμές 29200 φιορίνια(περίπου 75 Ευρώ) τα 3 άτομα με ιδιωτική καμπίνα, πλην όμως αναζωογονητική εμπειρία, που κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν πρέπει να χάσει καμία και κανένας. Απίστευτη αίσθηση να έχει από 2 έως 5 βαθμούς έξω και εσύ να χαλαρώνεις στην πισίνα. Σαν μεγάλα παιδιά και εμείς μπήκαμε στο κέντρο σε κομμάτι της πισίνας που σε πάει/σπρώχνει από μόνο του κυκλικά ακόμα και αν αντιστέκεσαι. Σειρά είχαν οι εσωτερικές πισίνες για τις οποίες είχαμε τους ενδοιασμούς μας μετά από κάποια σχόλια για δυσάρεστη μυρωδιά, τις οποίες κατευχαριστηθήκαμε όλες μία προς μία, αν και είναι αλήθεια ότι ίσως λόγω κλεισούρας θέλετε, λόγω πολυκοσμίας μέχρι να τις συνηθίσεις για 2-3 λεπτά μύριζαν κάπως περίεργα.
Πάρτε και γεύση από μετρό...
Ήδη πριν την αναχώρησή μας τα κορίτσια μου είχαν επισημάνει πολλές φορές πως ότι και να γίνει, με ουρά αναμονής ή όχι, θα πίναμε το καφεδάκι μας στο New York Café. Οι προσδοκίες πολύ μεγάλες, δυστυχώς δεν επιβεβαιώθηκαν παρά μόνο στο ελάχιστο. Σίγουρα το εσωτερικό θυμίζει παλάτι, δεν σταματάς να το χαζεύεις, όμως κάπου εδώ τελειώνουν τα θετικά. Παρόλο που δεν υπήρχε κόσμος μπροστά μας να εισέλθει περιμέναμε αρκετή ώρα αδικαιολόγητα με αρκετό προσωπικό στον χώρο υποδοχής να μας κοιτούν και να μας σνομπάρουν επιδεικτικά. Όταν μετά από τουλάχιστον 10 λεπτά μας «είδαν», και ενώ υπήρχαν θέσεις στην κεντρική σάλα, μας τοποθέτησαν σε έναν χώρο στα δεξιά όπως μπαίνεις απ’ όπου δεν βλέπεις σχεδόν τίποτα. Λέμε ας μην χαλαστούμε θα αποζημιωθούμε από τους καφέδες και τις σοκολάτες. Αμ δε!!! Τίποτα το ιδιαίτερο γευστικά (ασχολίαστο το σφηνάκι νερό!!!). Τα αρνητικά όμως δεν είχαν τελειώσει εκεί. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουμε (38 Ευρώ με το φιλοδώρημα) ζητήσαμε να το κάνουμε με κάρτα, ο σερβιτόρος έκανε γκριμάτσα και κατευθυνόμενος προς το γκισέ του να φέρει το pos άρχισε να μουρμουράει πιθανώς στη γλώσσα του.
Επειδή δεν θέλαμε επ' ουδενί να τελειώσει έτσι αρνητικά η μέρα μας, μετά από σύντομη στάση στο δωμάτιο για το απαραίτητο φρεσκάρισμα των κοριτσιών, περπατήσαμε με κατεύθυνση ένα ακόμα must της Βουδαπέστης, το Szimpla Kert. Ίσως το πιο όμορφο μέρος για νυχτερινή διασκέδαση. Μπήκαμε αμέσως χωρίς καθόλου αναμονή. Πολύ ιδιαίτερο μέρος, με πολλά χρώματα, διαφορετική μουσική σε κάθε δωμάτιο -χώρο, και ποτά (κοκτέιλ- μπύρες) για όλα τα γούστα και σε πολύ τίμιες τιμές.
Μετά από αρκετή ώρα επιστροφή στο ξενοδοχείο και η ανυπομονησία για την επόμενη μέρα είχε ήδη χτυπήσει κόκκινο.
3Η ΜΕΡΑ BUDA CASTLE CRUISE AND MORE
Κλασικά πρωινό και άμεση μετάβαση στην περιοχή της Βούδας. Χρησιμοποιώντας λεωφορείο περάσαμε την όμορφη, όμως κλειστή για να την περπατήσεις, Γέφυρα των Αλυσίδων. Κατεβήκαμε στην στάση Clark Adam ter μπροστά από την τεράστια σήραγγα του Κάστρου της Βούδας.
Αν και πολύ θελκτικό το τελεφερίκ, θέλαμε να ευχαριστηθούμε την διαδρομή και έτσι το προσπεράσαμε κινούμενοι αριστερά και κυκλικά προς τα πάνω. Όσο ανεβαίναμε τόσο πιο εντυπωσιακή γινόταν η θέα. Η αλυσιδωτή Γέφυρα, η Βασιλική του Αγίου Στεφάνου, το Κοινοβούλιο και ο Δούναβης συνέθεταν το ειδυλλιακό τοπίο, για το οποίο έχουν μιλήσει όλοι οι «συμφορίτες» που έχουν επισκεφτεί την Βουδαπέστη. Λίγο μετά θα βρισκόμασταν στον χώρο του Κάστρου της Βούδας, επιλέγοντας για την ανάβασή μας το δύσκολο κάθετο μονοπάτι. Οι φωτογραφίες με θέα τον Δούναβη από ένα μπαλκόνι του Κάστρου ¨έδιναν και έπαιρναν¨.
Αρκετή ώρα βόλτα και περιήγηση σε όλον τον περιβάλλοντα χώρο του Κάστρου με τα πολλά και όμορφα γλυπτά και αξιοθέατα και στη συνέχεια αγορά απαραίτητων αναμνηστικών και είσοδο (10 Ευρώ το άτομο) στην Εθνική Πινακοθήκη. Η περιήγησή μας (2μιση ώρες) θα ξεκινούσε εντυπωσιακά με πανέμορφα γλυπτά, τοιχογραφίες και πίνακες, θα έχανε σταδιακά το ενδιαφέρον της όσο περνούσε η ώρα και ανεβαίναμε ορόφους. Για τους λάτρεις πάντως του είδους πιστεύω αξίζει η επίσκεψη.
Στη συνέχεια θα περπατούσαμε με προορισμό την εκκλησία του Ματθαίου και κυρίως τον Προμαχώνα των Ψαράδων. Παραμυθένια περιοχή στην οποία αφιερώσαμε πολύ ώρα. Κυριολεκτικά μου ¨βγήκε ο πάτος¨ να φωτογραφίζω την γυναίκα και την αδερφή μου σε όλα τα πιθανά και απίθανα μέρη και σε χίλιες-δυο πόζες. Χαλάλι τους όμως, καθώς η θέα ήταν μοναδική. Σταθήκαμε και λίγο τυχεροί καθώς ήταν προσβάσιμοι και χωρίς κάποιο αντίτιμο όλοι οι πύργοι, ακόμα και αυτός με την καφετέρια- εστιατόριο, το μπαλκόνι του οποίου τιμήσαμε δεόντως για φωτογραφικά καρέ.
Από το προηγούμενο βράδυ περιπλανώμενος στους Χάρτες της Google είχα σημειώσει το μαγαζί όπου θα αράζαμε για καφέ και γλυκό, και δεν ήταν άλλο από το Ruszwurm Confectionery. Για ακόμα μία φορά σταθήκαμε τυχεροί, καθώς όσο τα κορίτσια προσπαθούσαν να αποφασίσουν ποιο γλυκό θα διαλέξουν αντιλήφθηκα μία παρέα να ετοιμάζεται να φύγει. Δεν θα έχανα την ευκαιρία και σε χρόνο dt θα είχα στρογγυλοκαθίσει δίπλα στην περίεργη μακρόστενη στρογγυλή σόμπα περιμένοντας τα κορίτσια να έρθουν. Ίσως η πιο value for money καφετέρια στην Βουδαπέστη, καθώς για 3 πολύ καλούς καφέδες 4 γευστικότατα κομμάτια γλυκά και το σχετικό φιλοδώρημα δώσαμε μόνο 8635 φιορίνια, ήτοι 22,14 Ευρώ περίπου. Το ακόμα εντυπωσιακότερο κατ’ εμέ ήταν το γεγονός ότι το μαγαζί είχε διατηρήσει σε όλους τους χώρους, πλην της τουαλέτας, την διακόσμηση όπως ήταν όταν πρωτοάνοιξε, το μακρινό 1827.
Δεν καταλάβαμε πως πέρασε η ώρα και ξεκινήσαμε να κατηφορίζουμε και με το πρώτο λεωφορείο που βρήκαμε, μεταβήκαμε στην πανέμορφη, φωτισμένη στα πράσινα, Γέφυρα της Ελευθερίας.
Άρχισε να νυχτώνει και κινηθήκαμε για το πλοιάριο με το οποίο είχαμε αποφασίσει ήδη από την προηγούμενη μέρα να κάνουμε την κρουαζιέρα μας βράδυ. Επιλέξαμε το Legenda City Cruises, πλοιάριο κλειστό. Συνολική τιμή στα 22800 φιορίνια, περίπου 19,5 Ευρώ το άτομο για μία ώρα κρουαζιέρα με ένα ποτήρι μπύρα/κρασί/σαμπάνια και ακουστικά για να επιλέξεις την γλώσσα που θέλεις να ακούς όσα παράλληλα δείχνουν στις τηλεοράσεις σχετικά με την ιστορία της Βουδαπέστης. Η περισσότερη ώρα βέβαια μας βρήκε να χαζεύουμε και να απαθανατίζουμε την φωτισμένη περιοχή του Κάστρου και το ακόμα εντυπωσιακότερο φωτισμένο Κοινοβούλιο. Εμπειρία ξεχωριστή, που πρέπει οπωσδήποτε να κάνει κάποιος ερχόμενος στην Βουδαπέστη.
Καλά όλα τα παραπάνω αλλά νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, θα σκέφτηκε η γυναίκα μου όταν μας πρότεινε το Pirate Empire ( Nagymezo u. 41) για φαγητό, το οποίο νίκησε στο νήμα το For Sale Pub. Πολύ ευχάριστο μέρος, οι σερβιτόροι ντυμένοι πειρατές, ένιωθες ότι βρίσκεσαι κυριολεκτικά μέσα σε πειρατικό. Όσον αφορά το φαγητό όλα νόστιμα και θα έλεγα σε αρκετά λογικές τιμές. Συνολικά 18392 φιορίνια (47+ Ευρώ) για 2 πίτσες 1 χορταστικό σνίτζελ με πατάτες 2 ποτήρια κρασί και 2 αναψυκτικά. Μόλις τελειώσαμε με το φαγητό αρχίσαμε τις φωτογραφίες παριστάνοντας τον Τζακ Σπάροου εγώ και τις Ελίζαμπεθ Σουάν και Ανχέλικα τα κορίτσια.
Άλλο ένα βράδυ θα μας έβρισκε στο Simpla Kert να πίνουμε το ποτάκι μας σε μία γωνία και να συζητάμε όσα ωραία περάσαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
4Η ΜΕΡΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ΚΑΣΤΡΟ VAJDAHUNYAD ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΑΞΙΔΙ
Ακόμη μία μέρα θα ξεκινούσε με πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση με την κίτρινη γραμμή του Μετρό για την Πλατεία Ηρώων. Άκρως εντυπωσιακή πλατεία στο κέντρο της οποίας δεσπόζει το μνημείο και η στήλη της χιλιετίας. Χαζέψαμε αρκετή ώρα, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και κινηθήκαμε προς το Μουσείο Καλών Τεχνών. Για καλή μας τύχη την περίοδο του ταξιδιού μας (07/11-02) έτρεχε αφιέρωμα έκθεση με τα έργα του El Grego, ήτοι Δομίνικου Θεοτοκόπουλου. Φυσικά και δεν θα χάναμε την ευκαιρία. Κατά την προσωπική μου άποψη το ομορφότερο μουσείο στην Βουδαπέστη τόσο ως κτίριο όσο και για τα εκθέματα που περιλαμβάνει. Αφού εισήλθαμε στο κτίριο, κατεβήκαμε στον κάτω όροφο όπου βρίσκονται το αναψυκτήριο, μία μικρή έκθεση αρχαιοελληνικών και αιγυπτιακών ειδών και το βεστιάριο ρούχων. Θα χρειαστείτε είτε κέρμα του 1 Ευρώ είτε κέρμα των 100 φιορινιών προκειμένου να καταφέρετε να κλειδώσετε την προσωπική ντουλάπα, όπου μπορείτε να αφήσετε την πραμάτεια σας. Βγάλαμε τα εισιτήρια μας 10 Ευρώ περίπου το άτομο και εισήλθαμε στην θεόρατη και πανέμορφη σάλα. Για τις επόμενες 2,5 ώρες θα ξεψαχνίζαμε όλα τα εκθέματα στους 3 ορόφους, μέχρι και στον τρούλο.
Στη συνέχεια θα μας εξέπληττε ευχάριστα το Κάστρο Vajdahunyad και η περιοχή γύρω από αυτό. Περάσαμε αρχικά την γέφυρα Zielinski και προτού φτάσουμε στην Πύλη του Κάστρου αντιληφθήκαμε να είναι παγωμένη η λίμνη που το περιστοιχίζει και μαζί με το αερόστατο στο βάθος να συνθέτουν μία από τις πιο όμορφες εικόνες του ταξιδιού. Εξίσου όμορφος για περπάτημα και φωτογραφίες και ο αύλειος χώρος του Κάστρου με το απέραντο πράσινο, την εκκλησία Jaki kapolna, τα αγάλματα προς τιμήν διαφόρων προσωπικοτήτων και κυρίως το άγαλμα του Ανώνυμου χρονικογράφου/συγγραφέα.
Επιστροφή γρήγορα-γρήγορα στο κέντρο και μετάβαση στην Κεντρική Αγορά για αναζήτηση αναμνηστικών. Μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκαμε μερικά ωραία μαγνητάκια. Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν υπάρχει πλέον σχεδόν καμία διαφορά στις τιμές πλέον με τα μαγαζιά στην Vaci utca, παρά ελαχίστων μικρών πάγκων. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει λέει ο λαός μας και αυτό θα συνέβαινε και με εμάς. Βλέπετε η πείνα είχε κάνει την εμφάνισή της και είπαμε να φάμε Langos από την Κεντρική Αγορά και το χειρότερο φαγητό στην Βουδαπέστη ήταν γεγονός. Παγωμένη ζύμη, χάλια υλικά, υπερβολικά αλμυρά και κλέψιμο στην τιμές καθώς χρέωναν ότι ήθελαν για τα υλικά. Κάπως έτσι για 3 Langos της κακιάς ώρας και μία κόκα κόλα θα δίναμε 14750 φιορίνια (37,35 Ευρώ!!!!). Χίλιες φορές να πηγαίναμε για Langos στο Retro Langos Restaurant, όπως ήταν άλλωστε και ο αρχικός σχεδιασμός.
Περπάτημα στην Vaci utca, που είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοστάσιο και μερικά ψώνια για τα κορίτσια της παρέας. Θα ήταν γρουσουζιά αν δεν αγόραζαν κάτι από Βουδαπέστη!!! Έτσι μου είπαν!!!Δεν συμφωνείτε;
Όσο περπατούσαμε είχα βγάλει τη λίστα με τις σημειώσεις μου για να ρεφάρουμε τις εντυπώσεις από τα μη χειρότερα της Κεντρικής Αγοράς. Bank3 Palacsinta Bar η τελική επιλογή, που θα αποδεικνυόταν η καλύτερη δυνατή. Στο μενού αναφέρονται ως βάφλες πλην όμως εννοούν κρέπες. Κρέπες τεραστίων διαστάσεων, σκέτη μούρλια και οι 3 διαφορετικές που δοκιμάσαμε. Καλοί και οι καφέδες. Συνολικό κόστος 12365 φιορίνια (31,70 Ευρώ περίπου). Θα συνιστούσα πάντως 1 κρέπα για δύο άτομα.
Είχε νυχτώσει για τα καλά, θα επιλέγαμε να περπατήσουμε λίγο για να χωνέψουμε και να επιστρέψουμε στο δωμάτιο, καθώς η πτήση επιστροφής ήταν στις 06:00 και θα έπρεπε να σηκωθούμε πολύ νωρίς…
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΠΤΗΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ AU REVOIR BUDAPEST
Η πτήση επιστροφής μας ήταν πολύ πρωινή και για αυτό το λόγο επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε την υπηρεσία Ταξί της εφαρμογής Booking, με κόστος 28,28 Ευρώ για την επιλογή Standard μέχρι 4 επιβάτες και 4 τεμάχια αποσκευών. Όπως αποδείχθηκε πολύ αξιόπιστη επιλογή. Όχι μόνο θα επικοινωνούσε ο οδηγός μαζί μας μέσω της εφαρμογής What’s Up, αλλά επιπλέον θα βρισκόταν έξω από το ξενοδοχείο 10-15 λεπτά νωρίτερα από την ώρα που είχαμε αιτηθεί. Λίγο προτού σηκωθούμε η αγαπημένη μας Wizzair με μήνυμα της θα μας ενημέρωνε ότι η πτήση μας θα καθυστερούσε. Έτσι θα υπήρχε άφθονος χρόνος για να χαζέψουμε στα αφορολόγητα, να νοσταλγήσουμε για το τέλος της απίθανης εκδρομής, καθώς και να αναζητήσουμε τον επόμενο προορισμό. Με αυτά και αυτά έφτασε η ώρα της επιβίβασης, μα κοιτώντας έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου ήμουν σίγουρος ότι δεν έλεγα αντίο αλλά au revoir, bis zum nächsten mal, Budapest!!!
Κάλλιο αργά παρά ποτέ λέει ο θυμόσοφος λαός μας. Μετά από αρκετές αναβολές ήρθε η ώρα να παραθέσω και εγώ την ιστορία μου για την πανέμορφη Βουδαπέστη, που τόσοι και τόσα έχουν γράψει για αυτήν ελπίζοντας να βοηθήσω έστω και στο ελάχιστο μελλοντικούς ταξιδιώτες. Πέρσι τέτοια εποχή όταν έγινα μέλος της όμορφης εδώ παρέας, παρόλο που αναζητούσα πληροφορίες για το ταξίδι μου στην ΒΙΕΝΝΗ, το μάτι μου έπεσε πρώτα πάνω στην ιστορία (ταξιδιωτικό οδηγό του 2016) του @vagar78 για την Βουδαπέστη. Μόλις τελείωσα την πρώτη ανάγνωση ήξερα ότι αργά ή γρήγορα οι δρόμοι μας θα συναντιούνταν, πότε όμως δεν φανταζόμουν ότι η ευκαιρία θα δινόταν τόσο σύντομα.
Να τονίσω ότι ενώ αρχικά στο ταξίδι θα πηγαίναμε αποκλειστικά τα τρία αδέρφια, εντούτοις λίγο κάτι δυσκολίες με τη δουλειά λίγο κάτι θέματα υγείας, απότοκα του Covid, και τη θέση του μεγάλου αδερφού πήρε η (για ακόμα μία φορά) τυχερή σύζυγός μου.
ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ
Η προετοιμασία του ταξιδιού ξεκίνησε στην καλοκαιρινή άδεια στις παραλίες της Χαλκιδικής μεταξύ βουτιών και μπύρας. Συνεχίστηκε ρουφώντας και την παραμικρή λεπτομέρεια από τις ιστορίες των @vagar78, @psilos3 3 @ellh_poupou , @evaT , με την βοήθεια των οποίων όλα έγιναν πιο εύκολα. Αεροπορικά κλείσαμε με Wizzair στα 340 Ευρώ συνολικά για τρία άτομα με μία 20κιλη και μία 10κιλη βαλίτσα, επιλεγμένες θέσεις και πλήρη ταξιδιωτική ασφάλιση. Το μόνο που μας παίδεψε/ζόρισε λιγάκι ήταν η διαμονή, καθώς τα κορίτσια της παρέας επιθυμούσαν βλέπετε ξενοδοχείο και πρωινό!!! Προς μεγάλη μας έκπληξη κατά την αναζήτηση διαπιστώσαμε πως οι φίλτατοι, κατά τ’ άλλα, Ούγγροι στο 95% των περιπτώσεων δεν προσφέρουν τρίκλινο με δύο κρεβάτια πλην ελάχιστων περιπτώσεων και σε οδηγούν να κλείσεις δύο δίκλινα δωμάτια. Με αυτά και με αυτά καταλήξαμε στο Ambra Hotel 07. Erzsébetváros με 149 Ευρώ την βραδιά. Πολύ ωραίο ξενοδοχείο, σε εξαιρετική τοποθεσία, πολύ άνετο δωμάτιο, υπέροχα κρεβάτια, πλούσιο πρωινό και πάνω απ’ όλα πεντακάθαρο. Μέχρι και βεστιάριο με καναπεδάκι και καθρέπτη είχε. Στα συν και οι δωρεάν καφέδες όλο το 24ωρο.
ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ- 1Η ΜΕΡΑ ΤΑΚΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΤΖΟΥΡΑ ΑΠΟ ΒΟΥΔΑΠΕΣΤΗ
Πρωινή πτήση στις 09:20’ μουντός ο καιρός στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη και μεγάλη ανυπομονησία για το τι θα ακολουθούσε. Η πτήση μας θα διαρκούσε όσο αναμενόταν και 10:00' τοπική ώρα είχαμε πατήσει το πόδι μας στη Βουδαπέστη. Αμέσως κατευθυνθήκαμε στον χώρο παραλαβής των αποσκευών και από εκεί απευθείας στο γκισέ, μόλις βγεις από τον χώρο άφιξης τέρμα αριστερά, για την έκδοση 72ωρης κάρτας απεριόριστων διαδρομών. Πλην όμως επειδή εκτελούνταν εργασίες στην μπλε γραμμή του Μετρό και ήταν κλειστή, βγάλαμε εισιτήρια 1500 φιορίνια (3,85 Ευρώ) το άτομο προκειμένου να χρησιμοποιήσουμε το λεωφορείο 100Ε.
Στο σημείο αυτό θα ήθελα να τονίσω ότι είναι πολύ τυπικοί με τα δρομολόγια και τις ώρες άφιξης-αναχώρησης των λεωφορείων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που μας έκανε αλγεινή εντύπωση, λίγα μόλις δευτερόλεπτα αφότου επιβιβαστήκαμε στο λεωφορείο, την ώρα που επιχειρούσε ένα ζευγάρι να εισέλθει σε αυτό έκλεισαν οι πόρτες κυριολεκτικά στα μούτρα του και δεν κατάφερε να επιβιβαστεί.
Το λεωφορείο και η διαδρομή μας φάνηκαν τόσο οικεία λες και την είχαμε ξανακάνει. Σου έδινε την εντύπωση πως είχες επιβιβαστεί σε λεωφορείο του ΟΑΣΘ. Προτού καλά-καλά το καταλάβουμε και περί τις 10:45’ θα φτάναμε στην στάση Astoria, στην οποία κατεβήκαμε και κατευθυνθήκαμε στο ξενοδοχείο, προκειμένου να αφήσουμε τα πράγματά μας και να επιστρέψουμε στις 14:00’ ώρα που θα ήταν διαθέσιμο το δωμάτιό μας.
Είχε έρθει επιτέλους η ώρα για μια πρώτη γεύση από την Βουδαπέστη. Με τον καιρό σύμμαχό μας διασχίζαμε το ένα στενό μετά το άλλο, παρατηρούσαμε και φωτογραφίζαμε τα κτίρια, τα γκράφιτι και ότι άλλο μας τραβούσε την προσοχή με αρχικό προορισμό το ανταλλακτήριο Money Exchange στην Kiraly St. Πολύ καλή ισοτιμία (1ευρώ=388,8 φιορίνια), 5-6 λεπτά αναμονή.
Τότε τα κορίτσια πρότειναν, και εγώ ως γνήσιος τζέντλεμαν
δεν μπορούσα να αρνηθώ, να αράξουμε για καφέ και μπραντζ στο Franziska-Pest στη διασταύρωση των οδών Dob St. και Rumbach Sebestyen St. Αποδείχθηκε πολύ καλή και σίγουρα value for money επιλογή, όπου για 2 πιάτα (δυστυχώς δεν πρόλαβα να τα απαθανατίσω) και 3 καφέδες μαζί με το σχετικό υποχρεωτικό φιλοδώρημα πληρώσαμε 11.825 φιορίνια, ήτοι περί τα 30,32 Ευρώ.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο τακτοποίηση στο δωμάτιο και σε 5’ φτάσαμε στην υπέροχη αρχιτεκτονικά τόσο εξωτερικά όσο και εξωτερικά, κρατική όπερα. Μετά τις σχετικές φωτογραφίες κλείσαμε εισιτήρια, 7000 φιορίνια ή περί τα 18 Ευρώ το άτομο για την ξενάγηση στα αγγλικά την επόμενη μέρα, η οποία θα μας αντάμειβε μέχρι και το τελευταίο φιορίνι.
Σειρά είχε το 3D Gallery, στην Bajcsy Zsilinszky πίσω από την βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Ευχάριστος χώρος για μικρούς και μεγάλους, με πολύ εξυπηρετικό προσωπικό πλην όμως όχι το κάτι ιδιαίτερο. 3500 φιορίνια περίπου (9 Ευρώ περίπου) με δώρο μία εκτυπωμένη φωτογραφία.
Στη συνέχεια περνώντας από την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου κινηθήκαμε προς την Πλατεία Ελευθερίας, μία όμορφη πλατεία για περπάτημα, στην οποία μεταξύ άλλων συναντάς διάφορα μνημεία και αγάλματα με ιστορικό-κοινωνικό-πολιτικό υπόβαθρο.
Είχε αρχίσει να σουρουπώνει πλέον και μέσω της Zoltan St. κινηθήκαμε προς τα Παπούτσια του Δούναβη, ίσως το πιο συγκινητικό μέρος στην Βουδαπέστη, προς το περίτεχνο άγαλμα προς τιμήν του διάσημου Ούγγρου ποιητή Atilla Zozsef και καταλήξαμε στο ομορφότερο ίσως σημείο στην Βουδαπέστη, το Ουγγρικό Κοινοβούλιο. Κτίριο κόσμημα απερίγραπτης ομορφιάς που δεσπόζει επιβλητικό και που πρέπει σίγουρα να το επισκεφτείς και μέρα και νύχτα.
Η ώρα είχε περάσει για τα καλά και τα πρώτα σημάδια κούρασης είχαν κάνει την εμφάνισή τους. Αυτό όμως δεν θα μας εμπόδιζε να εξερευνήσουμε το κέντρο της Βουδαπέστης και περπατώντας να φτάσουμε στην Ρόδα της Βουδαπέστης. Αν και αρχικά τα κορίτσια είχαν τους ενδοιασμούς τους, εντέλει τις έπεισα να ανεβούμε δίνοντας περίπου 10 Ευρώ το άτομο για 4 περιστροφές. Το σκηνικό για ένα από τα highlight του ταξιδιού, εν αγνοία μας, μόλις είχε στηθεί. Βλέπετε όταν στην 4η περιστροφή η αγαπημένη ροδίτσα σταμάτησε ευρισκόμενοι στο ψηλότερο σημείο της, περί τα 60μ, τα χαμόγελα στα πρόσωπα των κοριτσιών πάγωσαν, πιάστηκαν από οτιδήποτε μπορούσαν να πιαστούν
, σταμάτησαν να μου μιλάνε, μέχρις ότου μετά από 7-8 λεπτά ξεκίνησε την καθοδική της πορεία.
Η πρώτη μέρα δεν θα τελείωνε όμως εδώ. Μετά από λίγη εξερεύνηση στο Gozsdu Court καταλήξαμε να πίνουμε το ποτάκι μας( 26 Ευρώ περίπου και για τα 3) στο μπαρ του Meshuga. Πολύ όμορφα διακοσμημένο μαγαζί, περισσότερο για φαγητό αλλά αυτό δεν θα μας πτοούσε καθόλου.
2η ΜΕΡΑ ΦΟΥΛ ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ, ΛΟΥΤΡΑ ΚΑΙ NEW YORK CAFÉ
Η μέρα μας θα ξεκινούσε με το χορταστικό πρωινό στο ξενοδοχείο και η συνέχεια θα μας έβρισκε να χαζεύουμε την Γέφυρα Ελισάβετ. Μετά τις σχετικές φωτογραφίες κινηθήκαμε «παραλιακά», προκειμένου να προσπαθήσουμε να γευτούμε λίγη από την μαγεία του Δούναβη αλλά και για έρευνα αγοράς σχετικά με την κρουαζιέρα που θα κάναμε το επόμενο βράδυ.
Είχε έρθει η ώρα για την Βασιλική του Αγίου Στεφάνου. Μεγαλοπρεπέστατος καθεδρικός ναός, που ξεχωρίζει τόσο για το εντυπωσιακό εσωτερικό του όσο και για την πανοραμική θέα που προσφέρει από τον τρούλο. Βγάλαμε τα εισιτήρια μας( 7 Ευρώ περίπου το άτομο) από το γκισέ, που βρίσκεται στα δεξιά όπως κοιτάς τον ναό από την πλατεία. Για να φτάσουμε στην κορυφή και τα μπαλκόνια του τρούλου, πήραμε 2 ασανσέρ και στη συνέχεια ανεβήκαμε κάτι στενές σκαλωσιές. Ακατάλληλο για κλειστοφοβικούς, πλην όμως η θέα μας αποζημίωσε και με το παραπάνω.
Θα ακολουθούσαν 2 highlights του ταξιδιού. Πρώτη χρονικά η Κρατική Όπερα της Ουγγαρίας. Τι να πει κανείς για αυτό το κτίριο!!! Αριστούργημα της αρχιτεκτονικής, απαράμιλλης ομορφιάς τόσο εξωτερικά όσο κυρίως εσωτερικά. Η ξενάγησή μας θα διαρκούσε 55 λεπτά, περιεκτικότατη και διαδραστική με την υπέροχη ξεναγό. Την περισσότερη ώρα μας βρήκε να χαζεύουμε την σάλα, τις κάμαρες και την οροφή. Στο τέλος τις εντυπώσεις έκλεψε η 15λεπτη παράσταση-όπερα.
Χορτασμένοι από υπέροχες εικόνες και τη σύντομη παράσταση πήραμε την κίτρινη γραμμή του Μετρό για να πάμε στα περίφημα Λουτρά Σζένι (στο περίπου), για τα οποία τόσα και τόσα είχα διαβάσει. (Μικρή παρένθεση στο σημείο αυτό για να επισημάνω ότι κατά την χρήση των ΜΜΜ στην Βουδαπέστη απαραίτητα να «χτυπάτε» τα εισιτήρια σας στο μηχάνημα. Σε 2 διαδρομές συναντήσαμε τόσους ελέγχους, και μέσα στο βαγόνι και πριν τις σκάλες εισόδου-εξόδου, όσους δεν έχω δει σε ολόκληρη την ζωή μου.) Αρκετά τσιμπημένες τιμές 29200 φιορίνια(περίπου 75 Ευρώ) τα 3 άτομα με ιδιωτική καμπίνα, πλην όμως αναζωογονητική εμπειρία, που κατά την ταπεινή μου άποψη, δεν πρέπει να χάσει καμία και κανένας. Απίστευτη αίσθηση να έχει από 2 έως 5 βαθμούς έξω και εσύ να χαλαρώνεις στην πισίνα. Σαν μεγάλα παιδιά και εμείς μπήκαμε στο κέντρο σε κομμάτι της πισίνας που σε πάει/σπρώχνει από μόνο του κυκλικά ακόμα και αν αντιστέκεσαι. Σειρά είχαν οι εσωτερικές πισίνες για τις οποίες είχαμε τους ενδοιασμούς μας μετά από κάποια σχόλια για δυσάρεστη μυρωδιά, τις οποίες κατευχαριστηθήκαμε όλες μία προς μία, αν και είναι αλήθεια ότι ίσως λόγω κλεισούρας θέλετε, λόγω πολυκοσμίας μέχρι να τις συνηθίσεις για 2-3 λεπτά μύριζαν κάπως περίεργα.
Πάρτε και γεύση από μετρό...
Ήδη πριν την αναχώρησή μας τα κορίτσια μου είχαν επισημάνει πολλές φορές πως ότι και να γίνει, με ουρά αναμονής ή όχι, θα πίναμε το καφεδάκι μας στο New York Café. Οι προσδοκίες πολύ μεγάλες, δυστυχώς δεν επιβεβαιώθηκαν παρά μόνο στο ελάχιστο. Σίγουρα το εσωτερικό θυμίζει παλάτι, δεν σταματάς να το χαζεύεις, όμως κάπου εδώ τελειώνουν τα θετικά. Παρόλο που δεν υπήρχε κόσμος μπροστά μας να εισέλθει περιμέναμε αρκετή ώρα αδικαιολόγητα με αρκετό προσωπικό στον χώρο υποδοχής να μας κοιτούν και να μας σνομπάρουν επιδεικτικά. Όταν μετά από τουλάχιστον 10 λεπτά μας «είδαν», και ενώ υπήρχαν θέσεις στην κεντρική σάλα, μας τοποθέτησαν σε έναν χώρο στα δεξιά όπως μπαίνεις απ’ όπου δεν βλέπεις σχεδόν τίποτα. Λέμε ας μην χαλαστούμε θα αποζημιωθούμε από τους καφέδες και τις σοκολάτες. Αμ δε!!! Τίποτα το ιδιαίτερο γευστικά (ασχολίαστο το σφηνάκι νερό!!!). Τα αρνητικά όμως δεν είχαν τελειώσει εκεί. Όταν ήρθε η ώρα να πληρώσουμε (38 Ευρώ με το φιλοδώρημα) ζητήσαμε να το κάνουμε με κάρτα, ο σερβιτόρος έκανε γκριμάτσα και κατευθυνόμενος προς το γκισέ του να φέρει το pos άρχισε να μουρμουράει πιθανώς στη γλώσσα του.
Επειδή δεν θέλαμε επ' ουδενί να τελειώσει έτσι αρνητικά η μέρα μας, μετά από σύντομη στάση στο δωμάτιο για το απαραίτητο φρεσκάρισμα των κοριτσιών, περπατήσαμε με κατεύθυνση ένα ακόμα must της Βουδαπέστης, το Szimpla Kert. Ίσως το πιο όμορφο μέρος για νυχτερινή διασκέδαση. Μπήκαμε αμέσως χωρίς καθόλου αναμονή. Πολύ ιδιαίτερο μέρος, με πολλά χρώματα, διαφορετική μουσική σε κάθε δωμάτιο -χώρο, και ποτά (κοκτέιλ- μπύρες) για όλα τα γούστα και σε πολύ τίμιες τιμές.
Μετά από αρκετή ώρα επιστροφή στο ξενοδοχείο και η ανυπομονησία για την επόμενη μέρα είχε ήδη χτυπήσει κόκκινο.
3Η ΜΕΡΑ BUDA CASTLE CRUISE AND MORE
Κλασικά πρωινό και άμεση μετάβαση στην περιοχή της Βούδας. Χρησιμοποιώντας λεωφορείο περάσαμε την όμορφη, όμως κλειστή για να την περπατήσεις, Γέφυρα των Αλυσίδων. Κατεβήκαμε στην στάση Clark Adam ter μπροστά από την τεράστια σήραγγα του Κάστρου της Βούδας.
Αν και πολύ θελκτικό το τελεφερίκ, θέλαμε να ευχαριστηθούμε την διαδρομή και έτσι το προσπεράσαμε κινούμενοι αριστερά και κυκλικά προς τα πάνω. Όσο ανεβαίναμε τόσο πιο εντυπωσιακή γινόταν η θέα. Η αλυσιδωτή Γέφυρα, η Βασιλική του Αγίου Στεφάνου, το Κοινοβούλιο και ο Δούναβης συνέθεταν το ειδυλλιακό τοπίο, για το οποίο έχουν μιλήσει όλοι οι «συμφορίτες» που έχουν επισκεφτεί την Βουδαπέστη. Λίγο μετά θα βρισκόμασταν στον χώρο του Κάστρου της Βούδας, επιλέγοντας για την ανάβασή μας το δύσκολο κάθετο μονοπάτι. Οι φωτογραφίες με θέα τον Δούναβη από ένα μπαλκόνι του Κάστρου ¨έδιναν και έπαιρναν¨.
Αρκετή ώρα βόλτα και περιήγηση σε όλον τον περιβάλλοντα χώρο του Κάστρου με τα πολλά και όμορφα γλυπτά και αξιοθέατα και στη συνέχεια αγορά απαραίτητων αναμνηστικών και είσοδο (10 Ευρώ το άτομο) στην Εθνική Πινακοθήκη. Η περιήγησή μας (2μιση ώρες) θα ξεκινούσε εντυπωσιακά με πανέμορφα γλυπτά, τοιχογραφίες και πίνακες, θα έχανε σταδιακά το ενδιαφέρον της όσο περνούσε η ώρα και ανεβαίναμε ορόφους. Για τους λάτρεις πάντως του είδους πιστεύω αξίζει η επίσκεψη.
Στη συνέχεια θα περπατούσαμε με προορισμό την εκκλησία του Ματθαίου και κυρίως τον Προμαχώνα των Ψαράδων. Παραμυθένια περιοχή στην οποία αφιερώσαμε πολύ ώρα. Κυριολεκτικά μου ¨βγήκε ο πάτος¨ να φωτογραφίζω την γυναίκα και την αδερφή μου σε όλα τα πιθανά και απίθανα μέρη και σε χίλιες-δυο πόζες. Χαλάλι τους όμως, καθώς η θέα ήταν μοναδική. Σταθήκαμε και λίγο τυχεροί καθώς ήταν προσβάσιμοι και χωρίς κάποιο αντίτιμο όλοι οι πύργοι, ακόμα και αυτός με την καφετέρια- εστιατόριο, το μπαλκόνι του οποίου τιμήσαμε δεόντως για φωτογραφικά καρέ.
Από το προηγούμενο βράδυ περιπλανώμενος στους Χάρτες της Google είχα σημειώσει το μαγαζί όπου θα αράζαμε για καφέ και γλυκό, και δεν ήταν άλλο από το Ruszwurm Confectionery. Για ακόμα μία φορά σταθήκαμε τυχεροί, καθώς όσο τα κορίτσια προσπαθούσαν να αποφασίσουν ποιο γλυκό θα διαλέξουν αντιλήφθηκα μία παρέα να ετοιμάζεται να φύγει. Δεν θα έχανα την ευκαιρία και σε χρόνο dt θα είχα στρογγυλοκαθίσει δίπλα στην περίεργη μακρόστενη στρογγυλή σόμπα περιμένοντας τα κορίτσια να έρθουν. Ίσως η πιο value for money καφετέρια στην Βουδαπέστη, καθώς για 3 πολύ καλούς καφέδες 4 γευστικότατα κομμάτια γλυκά και το σχετικό φιλοδώρημα δώσαμε μόνο 8635 φιορίνια, ήτοι 22,14 Ευρώ περίπου. Το ακόμα εντυπωσιακότερο κατ’ εμέ ήταν το γεγονός ότι το μαγαζί είχε διατηρήσει σε όλους τους χώρους, πλην της τουαλέτας, την διακόσμηση όπως ήταν όταν πρωτοάνοιξε, το μακρινό 1827.
Δεν καταλάβαμε πως πέρασε η ώρα και ξεκινήσαμε να κατηφορίζουμε και με το πρώτο λεωφορείο που βρήκαμε, μεταβήκαμε στην πανέμορφη, φωτισμένη στα πράσινα, Γέφυρα της Ελευθερίας.
Άρχισε να νυχτώνει και κινηθήκαμε για το πλοιάριο με το οποίο είχαμε αποφασίσει ήδη από την προηγούμενη μέρα να κάνουμε την κρουαζιέρα μας βράδυ. Επιλέξαμε το Legenda City Cruises, πλοιάριο κλειστό. Συνολική τιμή στα 22800 φιορίνια, περίπου 19,5 Ευρώ το άτομο για μία ώρα κρουαζιέρα με ένα ποτήρι μπύρα/κρασί/σαμπάνια και ακουστικά για να επιλέξεις την γλώσσα που θέλεις να ακούς όσα παράλληλα δείχνουν στις τηλεοράσεις σχετικά με την ιστορία της Βουδαπέστης. Η περισσότερη ώρα βέβαια μας βρήκε να χαζεύουμε και να απαθανατίζουμε την φωτισμένη περιοχή του Κάστρου και το ακόμα εντυπωσιακότερο φωτισμένο Κοινοβούλιο. Εμπειρία ξεχωριστή, που πρέπει οπωσδήποτε να κάνει κάποιος ερχόμενος στην Βουδαπέστη.
Καλά όλα τα παραπάνω αλλά νηστικό αρκούδι δεν χορεύει, θα σκέφτηκε η γυναίκα μου όταν μας πρότεινε το Pirate Empire ( Nagymezo u. 41) για φαγητό, το οποίο νίκησε στο νήμα το For Sale Pub. Πολύ ευχάριστο μέρος, οι σερβιτόροι ντυμένοι πειρατές, ένιωθες ότι βρίσκεσαι κυριολεκτικά μέσα σε πειρατικό. Όσον αφορά το φαγητό όλα νόστιμα και θα έλεγα σε αρκετά λογικές τιμές. Συνολικά 18392 φιορίνια (47+ Ευρώ) για 2 πίτσες 1 χορταστικό σνίτζελ με πατάτες 2 ποτήρια κρασί και 2 αναψυκτικά. Μόλις τελειώσαμε με το φαγητό αρχίσαμε τις φωτογραφίες παριστάνοντας τον Τζακ Σπάροου εγώ και τις Ελίζαμπεθ Σουάν και Ανχέλικα τα κορίτσια.
Άλλο ένα βράδυ θα μας έβρισκε στο Simpla Kert να πίνουμε το ποτάκι μας σε μία γωνία και να συζητάμε όσα ωραία περάσαμε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
4Η ΜΕΡΑ ΠΛΑΤΕΙΑ ΗΡΩΩΝ, ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ, ΚΑΣΤΡΟ VAJDAHUNYAD ΚΑΙ ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΤΑΞΙΔΙ
Ακόμη μία μέρα θα ξεκινούσε με πρωινό στο ξενοδοχείο και αναχώρηση με την κίτρινη γραμμή του Μετρό για την Πλατεία Ηρώων. Άκρως εντυπωσιακή πλατεία στο κέντρο της οποίας δεσπόζει το μνημείο και η στήλη της χιλιετίας. Χαζέψαμε αρκετή ώρα, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και κινηθήκαμε προς το Μουσείο Καλών Τεχνών. Για καλή μας τύχη την περίοδο του ταξιδιού μας (07/11-02) έτρεχε αφιέρωμα έκθεση με τα έργα του El Grego, ήτοι Δομίνικου Θεοτοκόπουλου. Φυσικά και δεν θα χάναμε την ευκαιρία. Κατά την προσωπική μου άποψη το ομορφότερο μουσείο στην Βουδαπέστη τόσο ως κτίριο όσο και για τα εκθέματα που περιλαμβάνει. Αφού εισήλθαμε στο κτίριο, κατεβήκαμε στον κάτω όροφο όπου βρίσκονται το αναψυκτήριο, μία μικρή έκθεση αρχαιοελληνικών και αιγυπτιακών ειδών και το βεστιάριο ρούχων. Θα χρειαστείτε είτε κέρμα του 1 Ευρώ είτε κέρμα των 100 φιορινιών προκειμένου να καταφέρετε να κλειδώσετε την προσωπική ντουλάπα, όπου μπορείτε να αφήσετε την πραμάτεια σας. Βγάλαμε τα εισιτήρια μας 10 Ευρώ περίπου το άτομο και εισήλθαμε στην θεόρατη και πανέμορφη σάλα. Για τις επόμενες 2,5 ώρες θα ξεψαχνίζαμε όλα τα εκθέματα στους 3 ορόφους, μέχρι και στον τρούλο.
Στη συνέχεια θα μας εξέπληττε ευχάριστα το Κάστρο Vajdahunyad και η περιοχή γύρω από αυτό. Περάσαμε αρχικά την γέφυρα Zielinski και προτού φτάσουμε στην Πύλη του Κάστρου αντιληφθήκαμε να είναι παγωμένη η λίμνη που το περιστοιχίζει και μαζί με το αερόστατο στο βάθος να συνθέτουν μία από τις πιο όμορφες εικόνες του ταξιδιού. Εξίσου όμορφος για περπάτημα και φωτογραφίες και ο αύλειος χώρος του Κάστρου με το απέραντο πράσινο, την εκκλησία Jaki kapolna, τα αγάλματα προς τιμήν διαφόρων προσωπικοτήτων και κυρίως το άγαλμα του Ανώνυμου χρονικογράφου/συγγραφέα.
Επιστροφή γρήγορα-γρήγορα στο κέντρο και μετάβαση στην Κεντρική Αγορά για αναζήτηση αναμνηστικών. Μετά από αρκετό ψάξιμο βρήκαμε μερικά ωραία μαγνητάκια. Θα ήθελα να τονίσω ότι δεν υπάρχει πλέον σχεδόν καμία διαφορά στις τιμές πλέον με τα μαγαζιά στην Vaci utca, παρά ελαχίστων μικρών πάγκων. Όποιος βιάζεται σκοντάφτει λέει ο λαός μας και αυτό θα συνέβαινε και με εμάς. Βλέπετε η πείνα είχε κάνει την εμφάνισή της και είπαμε να φάμε Langos από την Κεντρική Αγορά και το χειρότερο φαγητό στην Βουδαπέστη ήταν γεγονός. Παγωμένη ζύμη, χάλια υλικά, υπερβολικά αλμυρά και κλέψιμο στην τιμές καθώς χρέωναν ότι ήθελαν για τα υλικά. Κάπως έτσι για 3 Langos της κακιάς ώρας και μία κόκα κόλα θα δίναμε 14750 φιορίνια (37,35 Ευρώ!!!!). Χίλιες φορές να πηγαίναμε για Langos στο Retro Langos Restaurant, όπως ήταν άλλωστε και ο αρχικός σχεδιασμός.
Περπάτημα στην Vaci utca, που είχε μετατραπεί σε ένα απέραντο εργοστάσιο και μερικά ψώνια για τα κορίτσια της παρέας. Θα ήταν γρουσουζιά αν δεν αγόραζαν κάτι από Βουδαπέστη!!! Έτσι μου είπαν!!!Δεν συμφωνείτε;
Όσο περπατούσαμε είχα βγάλει τη λίστα με τις σημειώσεις μου για να ρεφάρουμε τις εντυπώσεις από τα μη χειρότερα της Κεντρικής Αγοράς. Bank3 Palacsinta Bar η τελική επιλογή, που θα αποδεικνυόταν η καλύτερη δυνατή. Στο μενού αναφέρονται ως βάφλες πλην όμως εννοούν κρέπες. Κρέπες τεραστίων διαστάσεων, σκέτη μούρλια και οι 3 διαφορετικές που δοκιμάσαμε. Καλοί και οι καφέδες. Συνολικό κόστος 12365 φιορίνια (31,70 Ευρώ περίπου). Θα συνιστούσα πάντως 1 κρέπα για δύο άτομα.
Είχε νυχτώσει για τα καλά, θα επιλέγαμε να περπατήσουμε λίγο για να χωνέψουμε και να επιστρέψουμε στο δωμάτιο, καθώς η πτήση επιστροφής ήταν στις 06:00 και θα έπρεπε να σηκωθούμε πολύ νωρίς…
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΕΡΑ ΠΤΗΣΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ ΚΑΙ AU REVOIR BUDAPEST
Η πτήση επιστροφής μας ήταν πολύ πρωινή και για αυτό το λόγο επιλέξαμε να χρησιμοποιήσουμε την υπηρεσία Ταξί της εφαρμογής Booking, με κόστος 28,28 Ευρώ για την επιλογή Standard μέχρι 4 επιβάτες και 4 τεμάχια αποσκευών. Όπως αποδείχθηκε πολύ αξιόπιστη επιλογή. Όχι μόνο θα επικοινωνούσε ο οδηγός μαζί μας μέσω της εφαρμογής What’s Up, αλλά επιπλέον θα βρισκόταν έξω από το ξενοδοχείο 10-15 λεπτά νωρίτερα από την ώρα που είχαμε αιτηθεί. Λίγο προτού σηκωθούμε η αγαπημένη μας Wizzair με μήνυμα της θα μας ενημέρωνε ότι η πτήση μας θα καθυστερούσε. Έτσι θα υπήρχε άφθονος χρόνος για να χαζέψουμε στα αφορολόγητα, να νοσταλγήσουμε για το τέλος της απίθανης εκδρομής, καθώς και να αναζητήσουμε τον επόμενο προορισμό. Με αυτά και αυτά έφτασε η ώρα της επιβίβασης, μα κοιτώντας έξω από το παράθυρο του αεροπλάνου ήμουν σίγουρος ότι δεν έλεγα αντίο αλλά au revoir, bis zum nächsten mal, Budapest!!!
Last edited:
