MY BARCELONA
Αντί προλόγου
Έψαχνα καιρό τον επόμενο προορισμό μου. Για την ακρίβεια με το που επέστρεψα από την Ρώμη τον Φεβρουάριο του 2011. Κατά τον Σεπτέμβρη όμως το αίσθημα της φυγής έγινε ολοένα και πιο έντονο. Άρχισα λοιπόν να κάνω το πλάνο μου και να τσεκάρω προορισμούς, εισιτήρια και ξενοδοχεία για τον Φεβρουάριο που υπάρχουν πάντα καλύτερες τιμές.
Σκέψεις πολλές…. Βερολίνο, Λονδίνο, Πράγα, Παρίσι ήταν οι επικρατέστεροι προορισμοί. Ευτυχώς όμως η καλή μου φίλη Ελένη – ταξιδιάρική φύση και η ίδια- μου έριξε την ιδέα της Βαρκελώνης, όχι μόνο σαν έναν όμορφο προορισμό αλλά σίγουρα αυτός με το λιγότερο κρύο τον Φεβρουάριο. Η συγκυρία φοβερή η Aegeanξεκίναγε ένα promo με προσφορές για κάποιους προορισμούς, μέσα σε αυτούς και η Βαρκελώνη. Οι τιμές καλύτερες από αυτές της Vueling.
Για μισή ώρα χάνω τα εισιτήρια των 85€, η τιμή που τελικά τα κλείσαμε 145. Ξέχασα να αναφέρω ότι η αδελφή μου Ευαγγελία (18 χρόνια μικρότερη) με είχε διπλαρώσει καιρό για να κάναμε μαζί ένα ταξίδι μιας και δεν είχε ταξιδέψει ποτέ εκτός συνόρων. Μέσα Οκτώβρη λοιπόν πήραμε τα εισητηριάκια μας και ξεκίνησε το ταξίδι, το οποίο κράτησε 4 μήνες και όχι 4 μέρες. 4 μήνες, μέρα και νύχτα στα forumsκαι στα sitesνα μαζεύω πληροφορίες για αυτή την πόλη.
Περί τα Χριστούγεννα επιλέχτηκε και το ξενοδοχείο βάσει των πληροφοριών μέσω του forumκαι ακλουθώντας την πρόταση της mary_aκλείσαμε στο Banys Orientals Hotel (θα αναφερθώ στο τέλος για το Ξενοδοχείο). Δεν άργησε λοιπόν να έρθει και ο Φλεβάρης και μαζί με αυτόν ξεκίνησαν και οι ετοιμασίες για το ταξίδι. Ο αγαπητός συνφορουμίτης Pan-pan μας έβγαλε το αρχικό μας πρόγραμμα, το οποίο τροποποιήσαμε με τον μετέπειτα, φίλο πλέον Κωνσταντίνο που ζει τον τελευταίο χρόνο στην Βαρκελώνη.
Ψάχνοντας στο Internetβρήκα πληροφορίες για την BarcelonaCardτην οποία παρά τις όποιες ενστάσεις κάποιων εμείς την ευχαριστηθήκαμε δεόντως. 35€ αν την αγόραζες από τα κιόσκια της BarcelonaTurisme - 31,50 την κλείσαμε εμείς από http://bcnshop.barcelonaturisme.com/ και την παραλάβαμε στο αντίστοιχο γραφείο στο αεροδρόμιο. Κάπου εκεί στο ψάξιμο για να δούμε και καμία παράσταση Flamencoανακάλυψα την πιο φθηνή παράσταση στην πόλη με μόλις 8€ για ένα μισάωρο αντί 35€ που έβρισκα στα περισσότερα μαγαζιά με flamenco. Mέσω του http://www.masimas.com/en/tarantos το εισιτήριο για την παράσταση ήταν μόλις 6€ και 12 € το λίτρο η σανκριά στο LosTarantos.
Αυτά αντί εισαγωγής…………
Φτάνει λοιπόν η Πέμπτη 16 Φεβρουαρίου και στο σπίτι καταφθάνει το βαρύ πυροβολικό, δηλαδή η μανούλα μου η οποία θα αναλάμβανε να φροντίσει τα 3 βλαστάρια μου, μιας και ο αγαπητός μου αντρούλης έλειπε και αυτός στην Κωνσταντινούπολη για δουλειές.
Μέρα 1η
Ξημερώνει Παρασκευή και στις 6:30 το πρωί ο καλός μου πεθερούλης αναλαμβάνει την μεταφορά μας μέχρι τον προαστιακό. Με 8€ και σε μόλις 25 λεπτάκια φτάνουμε στο Ελ. Βενιζέλος. Δίνουμε βαλίτσες (checkin είχαμε κάνει από βραδύς για να διαλέξουμε παράθυρο). Στις 9:10 αρχίζει η πτήση η οποία ήταν ανετότατη (πού τόση άνεση με την easyjet). Στις 11:20 προσγειωνόμαστε στο ElPratAeroport. Παραλαμβάνουμε βαλίτσες, παίρνουμε τις Barcelonacards μας από το BarcelonaTurisme και κατευθυνόμαστε στην έξοδο για να πάρουμε το Aerobus και με 5,30€ (τα οπoία δίνεις στον οδηγό) ανά 10 λεπτάκια σε μεταφέρει στην Plaza Catalunya (το κεντρικότερο σημείο της Βαρκελώνης). Στα 25 λεπτάκια που διαρκεί η απόσταση παίρνουμε μια πρώτη μυρωδιά της Βαρκελώνης.
Έχοντας ήδη τον χάρτη της πόλης στα χέρια μας αποφασίζουμε μιας και ήταν νωρίς να μην πάρουμε το Μετρό αλλά να κατηφορίσουμε την LaRambla με τις βαλίτσες στο χέρι. Η απόσταση άλλωστε ήταν του 15λεπτου. Κόσμος πολύς κατά μήκος αυτού του πολύβουου πεζόδρομου. Στο δεξί μας χέρι ξεπροβάλει η La Boqueria μια μεγάλη ανοιχτή αγορά με φρούτα και λαχανικά, ψάρια και θαλασσινά, ισπανικά σαλάμια, τυροκομικά και ότι μπορείς να φανταστείς, η οποία βρίσκετε στην μέση περίπου της La Rambla στο ύψος του Μετρό Liceu. Αφού χαζεύουμε για λίγο μπαίνουν στην CarrerDeFerranπερνάμε μπροστά από το Δημαρχείο της πόλης (που δυστυχώς δεν είναι ανοιχτό για το κοινό το Σαββατοκύριακο) και φτάνουμε τελικά στην L’ Argenteriaκαι το Ξενοδοχείο μας. Γρήγορο Checkinαπό το ευγενέστατο προσωπικό του ξενοδοχείου, ντουζάκι και βουρ για την πρώτη μας εξόρμηση.
Η κολλητή μου Tζώρτζια, συχνός επισκέπτης της πόλης βρήκε εισιτήριο τελευταία στιγμή και αποφάσισε να έρθει να και αυτή με την απογευματινή πτήση στην Βαρκελώνη. Μας είχε προτείνει να πάμε Παρασκευή και όχι Σαββατοκύριακο στην SagradaFamiliaγια να γλυτώσουμε τις ουρές του Σαββατοκύριακου. Στην γωνία του Ξενοδοχείου το Μετρό – JaumeI, σε 5 λεπτάκια ήμασταν έξω από αυτό το υπέροχο κτήριο που δεν πιστεύεις ότι μπορεί αν είναι αληθινό. Ο ναός αυτός αφιερωμένος στην Αγία Οικογένεια είναι κατατεθέν του διάσημου αρχιτέκτονα Antoni Gaudí κατασκευάζεται ακόμα από το 1882 και δεν αναμένεται να τελειώσει τουλάχιστον πριν το 2026. Μπήκαμε στην ουρά και σε 10 λεπτακια πληρώνουμε 12 € + 3€ (με την έκπτωση της κάρτας) για να ανέβουμε και με το ασανσέρ στο υψηλότερο σημείο του Ναού. Μπαίνοντας μέσα πάθαμε το πρώτο σοκ. Υπέροχο, μαγικό δεν μπορείς να φανταστείς πιο ανθρώπινο μυαλό συνέλαβε αυτό το αριστούργημα. Αφού η μηχανή παίρνει φωτιά, ανεβαίνουμε με το ασανσέρ στον Πύργο όπου η θέα όλης της πόλης σου κόβει την ανάσα. Στο υπόγειο του ναού υπάρχει και ένα μικρό μουσείο με τα προσχέδια του ναού και την χρονολογική του εξέλιξη. Απίστευτο είναι το γεγονός ότι το προσχέδιο του ναού έγινε με σακουλάκια από τσάι που κρέμονται ανάποδα. Περνάμε μια βόλτα από το μαγαζί με τα souvenir και αποφασίζουμε να κάνουμε ένα διάλλειμα στο πάρκο με την λιμνούλα που βρίσκετε απέναντι από την Sagradaκαι από το οποίο τραβάς υπέροχες φωτογραφίες.
Ξαναπέρνουμε μετρό και αποφασίζουμε να κατέβουμε στην PlazaCatalunya. Aνηφορίζουμε την PasseigDeGraciaγια να βρούμε το LaVacaPaca στο οποίο με 10,50€ τρως ότι θες από τον buffetκαι επιδόρπιο (όχι κάτι ιδιαίτερο αλλά αξιοπρεπέστατο μετά από μια μέρα τρεξίματος). Καφεδάκι με 1,20€ στο απέναντι παγκάκι και οι δυνάμεις ξαναήρθαν. Αποφασίζουμε μιας και νύχτωνε να κατηφορίσουμε την LaRamblasκαι να χαζέψουμε τους μίμους και τους πλανόδιους μουσικούς που έδιναν μια ξεκούραστη νότα στην βόλτα μας. Στις 7:30 είχαμε φτάσει στο Monumento a Colón (Μνημείο του Κολόμβου) αλλά δυστυχώς μόλις είχε κλείσει και δεν μπορέσαμε να μπούμε μέσα. Αποφασίσαμε λοιπόν να χαθούμε μέσα στα γύρω στενά και το Barrio Gotico (Γοτθική Συνοικία). Αυτό το κομμάτι της Βαρκελώνης είναι υπέροχο αποτελείται από μεσαιωνικά κτίρια, με τη γοτθική αρχιτεκτονική να αποτυπώνεται σε όλα τα καφέ και εστιατόρια της περιοχής.
Στηνεξερεύνησημαςβρεθήκαμεστη Passatge Banca καισανψεύτικοξεπρόβαλετο El Bosc de les Fades Cafe (www.museocerabcn.com/en/bosc.html). Μια ζούγκλα στην καρδιά της πόλης για πολλές φωτογραφίες. Το cafe συνδέονταν με ένα εξίσου υπέροχο μαγαζί με πρωτότυπα δώρα που σε έβγαζε στο δρόμου που βρίσκονταν το MuseudeCera (κέρινων ομοιωμάτων). Αποφασίζουμε να το επισκεφτούμε. 12 € η είσοδος με την κάρτα, κόσμος λίγος μιας και ήταν βράδυ. Ευτυχώς συναντάμε ένα ζευγάρι ελλήνων και πραγματικά το διασκεδάσαμε. Το μουσείο σίγουρα δεν έχει πάρα πολλά ομοιώματα διασημοτήτων αλλά ήταν φτιαγμένο θεματικά πράγμα που το έκανε και τρομακτικό, και διασκεδαστικό και ένα μέρος τέλειο για τρελές φωτογραφίες. Φεύγοντας χωνόμαστε ξανά στο BarrioGotico Περιπλανόμαστε αρκετή ώρα και φτάνουμε στο ξενοδοχείο αρκετά κουρασμένες. Ισα που προλαβαίνουμε να πάρουμε έναν μισάωρο υπνάκο.
Η Τζώρτζια που είχε φτάσει από το απόγευμα με τον Κωνσταντίνο και τον Νίκο (έλληνες που ζουν στην Βαρκελώνη) αποφασίζουν αν μας δείξουν την Βαρκελώνη Bynight. Η γειτονιά μας αποδείχθηκε θησαυρός. Σε 5 λεπτάκια και πίσω από την υπέροχη εκκλησία SantaMariaDelMar υπήρχαν υπέροχα μαγαζιά για ποτό και φαγητό. Στην PasseigDelBorn επιλέγουμε το ΝΟSEμε καλή μουσική και άνετο κόσμο. Ήπια το πιο υπέροχο Mojitoeverμε 8€ και σε ποτήρι μπίρας. Παρότι θεωρείτο ακριβή τιμή τα 8 € για τους Βαρκελωνέζους, τα έδωσα ευχαρίστως και ta 3 Mojitosσε 2 ωρίτσες ήταν αρκετά για να με κάνουν αν ξεχάσω την όποια κούραση. Με όσα ισπανικά ήξερα (αποδείχθηκε ο 1 χρόνος μαθημάτων υπεραρκετός) συνεννοούμουν άνετα με τους φιλικότατους Ισπανούς. Κατά τις 2:30 μ.μ. αποφασίζουμε με την αδελφή μου να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο, αφήνοντας την υπόλοιπη παρέα να συνεχίσει. Ξεραθήκαμε στον ύπνο μιας και το σώμα μας τα είχε παίξει.
Μέρα 2η
Πρωινό ξύπνημα και στις 9 παίρναμε ήδη το υπέροχο πρωινό μας. Σήμερα η μέρα είναι αφιερωμένη στον Gaudi. Μετρό μέχρι την PasseigdeGraciaκαι σκάμε έξω από την CasaBatllo. Στην είσοδο 14,55€ με την κάρτα, σου δίνουν ένα ακουστικό δωρεάν που σε ξεναγεί σε κάθε ένα δωμάτιο ξεχωριστά. Υπέροχα χρώματα, ψηφιδωτά για ένα κτίσμα του 1904 που, από το 2005 χαρακτηρίστηκε ως μνημείο παγκόσμιας κληρονομίας από την Unesco. Πάρα πολλές φωτογραφίες , οι οποίες αδυνατούσαν να δώσουν την συγκλονιστική εικόνα του κτιρίου. Μετά από 2 ώρες περιήγησης ανηφορίζουμε 2 στενά πιο πάνω για να θαυμάσουμε το επόμενο αριστούργημα του Gaudi, την CasaMilaή αλλιώς LaPedrera. Aπό έξω λιγότερο επιβλητικό από την CasaBatllo αλλά στο εσωτερικό του έκρυβε θησαυρό. Με μεγάλη έκπληξη μαθαίνουμε πώς κατοικούν 5 οικογένειες σε αυτό το σπίτι μουσείο. Ανεβαίνοντας στο κτίριο, στεκόμαστε να θαυμάσουμε τον εσωτερικό κήπο με την υπέροχη σιδερένια είσοδο. Κάθε όροφος και μια έκπληξη. Το καλύτερο μέρος όμως αποδείχθηκε η ταράτσα του οικήματος. Ψηφιδωτά, υπέροχες καμπύλες, καμάρες που σε ταξιδεύουν στην έρημο και άλλωστε σε παραμύθι επιστημονικής φαντασίας. Όλα αυτά έχοντας στα πόδια σου την υπέροχη θέα της πόλης. Όλη την ώρα αναρωτιόμουν πόσο φοβερός αρχιτέκτονας υπήρξε αυτός ο άνθρωπος και μοιραία έκανα την σύγκριση με κτίσματα κακόγουστα και άχαρα της Αθήνας.
Η φωτογραφική έχει φτάσει στις 350 λήψεις σε μια μόνο ημέρα. Αφού ολοκληρώνουμε την ξενάγηση μας αποφασίζουμε να χαζέψουμε το οίκημα και αν απολαύσουμε τον Μεσογειακό ήλιο στα παγκάκια που βρίσκονταν κατά μήκος του δρόμου. Η ώρα είχε πάει 2 το μεσημέρι και ήταν μια καλή ώρα για shopping. Από την Pl. Catalunya μπαίνουμε στην CarrerDePelai όπου βρίσκονται μαζεμένα όλα τα γνωστά καταστήματα ανελέητο shopping. Mε τις σακούλες ανά χείρας αποφασίζουμε να πίνουμε ένα καφεδάκι μαζί με την Τζώρτζια και την Μαρία μια φίλη της που είχε έρθει για ένα ιατρικό συνέδριο. Προσπερνάμε τα Starbucksκαι καθόμαστε στο πολύβουο και άκρος τουριστικό Café Zurichπάνω στην Pl. Catalunya. Ο ήλιος υπέροχος και εξαντλητικός.
Επιστροφή στο ξενοδοχείο για μισάωρη ξεκούραση και για να αφήσουμε τα ψώνια μας. Εφοδιαζόμαστε με νερά, βάζουμε τα άνετα παπουτσάκια μας και ξεκινάμε για το Park Guell. Παίρνουμε το μετρό μέχρι την στάση Vallcaraκαι από εκεί αρχίζουμε να ανηφορίζουμε για 15 λεπτάκια τον λόφο, πράγμα όχι και πολύ εύκολο. Ευτυχώς που ανά σημεία είχε κυλιόμενες σκάλες και σωζόταν το πράγμα. Η θέα από το πάρκο υπέροχη, φαινόταν μέχρι και το αεροδρόμιο της πόλης. Κόσμος πολύς, παιδιά, σκυλιά, παρέες. Αρκετοί μικροπωλητές, καθόλου ενοχλητικοί όμως. Διασχίζουμε το πάρκο, μυρίζουμε τα λουλούδια και τα δέντρα, χαιρόμαστε την δαιδαλώδη διαδρομή και φτάνουμε σε ένα άπλωμα, που έμοιαζε με πλατεία. Μια υπόσκαφη καφετέρια πιο πάνω, φοίνικες λες και είσαι στην Αφρική, παιδιά να παίζουν ανέμελα. Ήμασταν στα γνωστά παγκάκια φίδι από υπέροχο ψηφιδωτό. Η μηχανή και εδώ πήρε φωτιά. Στο ψηλότερο σημείο του λόφου δέσποζε το σπίτι –μουσείο του Gaudiαλλά ήταν αδύνατον αν ανηφορίσουμε μέχρι εκεί πάνω. Κατηφορίζοντας από τα πλάγια της πλατείας ανακαλύπτουμε πως αυτό που εμείς θεωρούσαμε πλατεία δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η σκεπή μίας έκτασης με Δωρικούς Κίονες. Ο Γκουέλ και ο Γκαουντί υπήρξαν μεγάλοι θαυμαστές της αρχαίας Ελλάδας και του θεάτρου, και ο λόγος που αποφασίστηκε να γίνει έτσι η πλατεία ήταν επειδή περιτριγυρίζεται από τις πλαγιές των λόφων όπου θα μπορούσαν να κάθονται οι θεατές για να παρακολουθούν τις παραστάσεις, παραπέμποντας στα πρώτα αρχαιοελληνικά θέατρα. Λίγο πιο κάτω βλέπουμε την άλλη είσοδο του πάρκου με την περίφημη σαύρα να δεσπόζει στην μέση της εισόδου, ενώ τριγύρω οι σκάλες ήταν διακοσμημένες από υπέροχα ψηφιδωτά. Με μεγάλη έκπληξη μαθαίνουμε ότι ο Gaudiχώρισε το πάρκο σε τρία τμήματα και διαμόρφωσε πορείες, οι οποίες πέρα από χώροι κίνησης, λειτουργούσαν και σαν συλλέκτες υδάτων. Μα τόσο μπροστά αυτός ο άνθρωπος?
Ο δρόμος για το μετρό κατηφορικός πλέον μέσα από όμορφα στενάκια με πολύχρωμα μαγαζί με souvenirs. Aπό την Lesseps φτάνουμε στην Barceloneta. Έχει πλέον νυχτώσει και τα φώτα στην παραλία είναι όνειρο. . Στην BasilicadelaMerceκάνουμε αριστρεά και ανηφορίζουμε την Avinyo και φτάνουμε στην St. MiquelPlaza και στο ξενοδοχείο πολύ πεινασμένες. Δίπλα από το ξενοδοχείο μας πολλά και καλά Tapas αλλά εμείς αποφασίζουμε να μπούμε στο Tastd’ ArgenteriaRestaurant. Πολύ καλό φαγητό με 15 € / άτομο είχες πρώτο, δεύτερο πιάτο, επιδόρπιο και σαλάτα. Τελειώνουμε γρήγορα το φαγητό μας, φρεσκαριζόμαστε στο δωμάτιο και η γνωστή παρέα ξανά στο Lobby να μας περιμένει. Η νύχτα είχε Club και συγκεκριμένα το CoppeliaClub (Coppelia Club) στην Rera Palau στο ElBorn. Δυνατή μουσική, καλόγουστο design με λίγο περίεργο πορτιέρη όμως. Για πότε πήγε 3 δεν το καταλάβαμε, από τον χορό και το ποτό ο δρόμος για το ξενοδοχείο φάνταζε οδοιπορικό. Ο μορφέας μας πήρε σε δευτερόλεπτα, η αυριανη μέρα ουσιαστικά ήταν η τελευταία μας.
Μέρα 3η
Πρωινό ξύπνημα, καφές και κρουασανάκια για πρωινό και σήμερα έπρεπε να ανακαλύψουμε την Barceloneta. Πριν όμως έπρεπε να επισκεφτούμε την υπέροχη εκκλησία που βρισκόταν δίπλα στο ξενοδοχείο μας. Η SantaMaridelMare μας περίμενε επιβλητική, μυσταγωγική με υπέροχα βιτρό που έναν την εκκλησία να φαντάζει μαγική. Δύο στενά πιο κάτω ξεκινούσε η Barceloneta. Υπέροχη βόλτα με ηλιοφάνεια και 18C. Ηλικιωμένοι, παιδιά, γονείς με ποδήλατα και καροτσάκια, όλοι βόλτα σε αυτήν την υπέροχη παραλία. Κάνουμε μια στάση στην αμμουδιά για να αισθανθούμε λόγο καλοκαίρι και να μυρίσουμε λίγο ιώδιο. Στα δεξιά το ξενοδοχείο “W” να αγναντεύει όλη την παραλία και στα δεξιά το περίφημο «ψάρι» του Frank Gehry. Προχωράμε προς το TorredeSt. Sebastian για να πάρουμε το τελεφερίκ για τον λόφο Montjuïc αλλά δυστυχώς ήταν κλειστό λόγω συντήρησης.
Μετρό από την Barcelonetaγια την στάση Paral-lel. Μέσα από τον σταθμό του μετρό ξεκινάει το Funiculalπου είναι το επίγειο τελεφερίκ που σε μεταφέρει στην μέση του λόφου που είναι το πάρκο. Βγαίνοντας από τον σταθμό επιλέγουμε να πάρουμε τις καμπίνες του Τελεφερίκ και να ανέβουμε μέχρι την κορφή του πάρκου. Η διαδρομή με το τελεφερίκ είναι πολύ ενδιαφέρουσα μιας και από κάτω σου βλέπεις όλο το πάρκο και όλη την Βαρκελώνη. Το εισιτήριο ?????. Το τελεφερίκ σε βγάζει στο CastellDeMontjuic. Πολλά πράγματα δεν δεις να κάνεις εκεί εκτός από το να θαυμάσει τη θέα της Βαρκελώνης , του λιμανιού ακόμη και του αεροδρομίου. Χανόμαστε για λίγο στο κάστρο. Δεξιά οι Ολυμπιακές εγκαταστάσεις τις οποίες αποφασίζουμε να παραλείψουμε μιας και ο χρόνος μας πίεζε. Ξαναπερνούμε το τελεφερίκ και από την μέση του πάρκου αποφασίζουμε να κατηφορίσουμε για το FundacionJuanMiro. 8 € με την έκπτωση και δεν νομίζω να γέμισε ξανά το μάτι μου με τόσα χρώματα σε άλλο μουσείο. Φωτογραφίες στον κήπο με τα χαρακτηριστικά αγάλματα του Miro και αγορές από το κατάστημα του μουσείου. Επόμενη στάση το MNAC (Μουσείο Εθνικής Τέχνης της Καταλονίας).Δυστυχώς η ώρα είχε πάει 2:30 και είχε κλείσει. Στεναχωρηθήκαμε για φάνταζε από μακριά τόσο υπέροχο και τόσο σαν μιας άλλης εποχής και γιατί είχαμε ακούσει τόσο καλά λόγια για τα εκθέματα του.
Είχε αρχίσει να ψιχαλίζει αλλά δεν πτοηθήκαμε. Καθίσαμε στα σκαλάκια μπροστά στο μουσείο μαζί με πάρα πολύ κόσμο, βγάλαμε τα σαντουιτσάκια μας και αφεθήκαμε στην θέα της πόλης και την υπέροχη μουσική ενός πλανόδιου μουσικού που είχε ξεσηκώσει τον κόσμο. Τα πόδια μας 10 κιλά το καθένα αλλα μας πείμενε το Poble Espanyol (Iσπανικό χωριό).
Το Poble Espanyolδημιουργήθηκε για τις ανάγκες της Διεθνούς Έκθεσης το 1929 και αποτελείτε από κτίρια από όλα τα μέρη της Ισπανίας με σκοπό να μπορεί ο επισκέπτης να θαυμάσει τα διαφορετικά στιλ αρχιτεκτονικής της Ισπανίας. Πολύ όμορφη βόλτα μέσα στο χωρίο και αναπάντεχα σε μια στροφή ακούμε ελληνικά. Χωρίς πολλά πολλά μπαίνουμε στο στενάκι πίσω από την κεντρική πλατεία όπου και συναντάμε ένα υπέροχο μαγαζί για καφέ, με χειροποίητα γλυκά το οποίο άνηκε σε μια Ελληνίδα από την Βέροια αν δεν κάνω λάθος, και μια υπάλληλος από τον Πειραιά. Εκεί μπορείτε να πιείτε και νες και φραπέ και ελληνικό καφέ. Αντ’ αυτού προτιμήσαμε μια σοκολάτα – μόκα και 2 σοκολατίνες θεϊκές. Πιο πέρα λογίς λογίς μαγαζιά με σουβενίρ, εστιατόρια και ένα εργοστάσιο γυαλιού που έβλεπες ζωντανά μπροστά σου να φτιάχνουν γυάλινα αγαλματάκια τα οποία πουλούσαν προς5 €. Παρότι δεν είχα διαβάσει και πολύ καλές κριτικές για το χωριό, εμάς μας άρεσε πάρα πολύ. Ξέχασα ότι η είσοδος με την κάρτα ήταν 7€.
Αποφασίζουμε να πάρουμε τον δρόμο για την Pl. Espanya όπου και ενημερωνόμαστε ότι τον Χειμώνα για λόγους οικονομίας δεν πραγματοποιείτε το show με τα σιντριβάνιαL. Παίρνουμε μετρό και φτάνουμε στην γειτονιά μας για μια επίσκεψη στο γειτονικό Desigual. Kάνουμε τα απαραίτητα ψώνια μας και οδηγούμαστε στο L’ Aquarium το οποίο στεγάζετε διπλά στην Μαρίνα του Port Vell και δίπλα από το Maremagnum (εμπορικό κέντρο και Cinema). Τα 14,40 € με την έκπτωση κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν τα αξίζει. Πέρα από τον κυλιόμενο διάδρομο όπου δίπλα σου κολυμπάνε καρχαρίες (και ναι είναι λίγο ψαρωτικό) κατά τα άλλα το βρήκαμε βαρετό σε σχέση με την τόση διαφήμιση. Ευτυχώς βγαίνοντας η Tζώρτζια μας ενημερώνει ότι στο εμπορικό κέντρο δίπλα όλα τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά παρότι ήταν Κυριακή. Αυτή ήταν η καταστροφή μας, η μάλλον το κατάστημα Leftis (κάτι σαν τα H&M) πραγματικές εκπτώσεις, μπουφάν με 7 €, μπλουζάκια με 1,90€, παπούτσια με 12€. Απολογισμός 5 σακούλες στο χέρι η κάθε μία μας και 45 λεπτά στο ταμείο. Επιστροφή στο Ξενοδοχείο γιατί στις 9:30 είχαμε κλείσει εισιτήρια να δούμε παράσταση flamenco. Ευτυχώς η Plaza Reial κοντά μας. Όμορφη πλατεία με φοίνικές και πολύ νεαρόκοσμο.
Το show στο Los Tarantos αξιοπρεπέστατο για τα 6 € χωρίς να είναι κάτι φοβερό. Αν έχεις δει το Cortes να χορεύει ζωντανά έχεις ανεβάσει ψηλά τον πήχη. Με τον Κωνσταντίνο να μας περιμένει κατευθυνόμαστε για φαγητό. Επιλέγουμε ένα τύπου fast food στο El Born και κατά τις 12 επιστρέφουμε στο Ξενοδοχείο για να φτιάξουμε και βαλίτσες για την επόμενη μέρα. Παρότι κουρασμένες η υπερένταση δεν μας αφήνει αν κοιμηθούμε σχεδόν καθόλου.
Check out στις 9 και με τις βαλίτσες 10 κιλά παραπάνω η κάθε μία παίρνουμε τον δρόμο για την Pl. Catalunya με τα πόδια. Μιας και δεν έχουμε προλάβει να δούμε τον Καθεδρικό ναό, επιλέγουμε να ανεβούμε την Via Laietana. θαυμάζουμε τον Καθεδρικό που στο μέσα στην πρωινή συννεφιά ταίριαζε γάντι (ήταν κλειστός για επισκευές) και παίρνουμε την Av. Portal de L’ Angel μέχρι την Pl. Catalunya.. Στην πλατεία μας περίμενε η Τζώρτζια για να πάρουμε το λεωφορείο για το αεροδρόμιο. Σε 25 λεπτάκια χωρίς καθόλου κίνηση και αφού παραδίδουμε βαλίτσες κατευθυνόμαστε για ένα τελευταίο καφεδάκι. Στο check in της Aegean υπάρχει Έλληνας στο πλήρωμα εδάφους πράγμα που φάνηκε να χαροποίησε όλους τους έλληνες συνταξιδιώτες μας. Τελευταία ψώνια από το κατάστημα της BarcelonaF.C., Τobleroneπαραγγελία των παιδιών και καφεδάκι με 1,60 στο χέρι. Σε 2 ½ ώρες φτάνουμε στο Ελ. Βενιζέλος με 8 € η κάθε μία μας στην τσέπη της ίσα-ίσα για το εισιτήριο του προαστιακού, αλλά πλούσιες σε εικόνες, γεύσεις και ήχους. Για πότε το επόμενο ταξίδι? Με ρωτάει η αδελφή μου και γελάω στην σκέψη ότι ήδη ξεκίναγε στο μυαλό μου η ιδέα του επόμενου προορισμού.
Επίλογος
Το ταξίδι αυτό δεν θα γινόταν χωρίς την βοήθεια της μανούλας μου, του πεθερού και της πεθερούλας μου. Χωρίς την αγάπη των παιδιών μου, την παρέα της αδελφής μου, της Τζώρτζιας, του Κωνσταντίνου. Και τέλος χωρίς την οικονομική στήριξη της αδελφούλας μου και την επιχορήγηση του πιστού μου πάντα χοτηγού στα όνειρά μου, του άντρα μου.
Μερικές πληροφορίες που ίσως σας φανούν χρήσιμες.
· Αεροπορικά 145€ / άτομο με Aegean
· Ξενοδοχείο 187 / άτομο για 3 διανυκτερεύσεις με πρωινό
BanysOrientalHotelhttp://www.hotelbanysorientals.com/το καλύτερο σημείο που μπορεί να μένει κάποιος. Στα θετικά τα γεμάτα δωρεάν εμφιαλωμένα νεράκια στο ψυγείο κάθε ορόφου και το μπολ με τα μήλα. Το πολύ καλό service, η καθημερινή καθαριότητα και το φιλικότατο προσωπικό που μίλαγε Αγγλικά. Είχαμε ζητήσει δωμάτιο στον 4ο όροφο και με θέα στον δρόμο και βρήκαμε ότι ζητήσαμε. Στα αρνητικά η μη ύπαρξη ψυγείου στο δωμάτιο (ειδικά για το καλοκαίρι), τα πολύ μικρά δωμάτια, το αργό και με ισχνό σήμα wi-fiinternet, Ο θόρυβος από τον δρόμο (διότι είναι πέρασμα) και η έλλειψη χώρου στο lobby. Σίγουρα όμως και μόνο της τοποθεσίας θα ξαναέμενα.
· BarcelonaCardhttp://bcnshop.barcelonaturisme.com/για 3 μέρες 31,50€/ άτομο από 35 €
Eμείς την βρήκαμε πολύ καλή δεν έχω υπολογίσει με ακρίβεια αν έβγαλε το 100% της αξίας της αλλά και μόνο που μπαινοβγαίναμε σε όλα τα μεταφορικά μέσα χωρίς να μας νοιάζει τίποτα ήταν σημαντικό. Σε όλα τα σπουδαία μνημεία, μουσεία και αξιοθέατα είχε έκπτωση 20% και γενικά την προτείνω ανεπιφύλακτα. Εδώ θα δείτε όλες τις εκπτώσεις που σας παρέχει
http://bcnshop.barcelonaturisme.com/imgfiles/ecv/card/descomptescard.pdf
· Flamenco παραστάσεις
http://www.flamencotickets.com/barcelona.htm εδώ θα βρείτε ότι παραστάσεις υπάρχουν οι οποίες είναι τσιμπημένες θα έλεγα και άκρως τουριστικές. Εμείς επιλέξαμε το LosTarantosγια τους έξεις λόγους: ήταν κεντρικά, ήταν φθηνά και με διαφορετική παράσταση κάθε βράδυ. Τα εισιτήρια τα κλείσαμε από το http://www.masimas.com/en/tarantos με μόλις 6 € / το άτομο.
· Μεταφορά
Αν πάτε άνοιξη ή καλοκαίρι θα δείτε παντού στην πόλη εκτός από πολλά ποδήλατα και κάτι κίτρινα 2θέσια αμαξάκια τα GoCarhttp://www.gocartours.es/με 17,50 / άτομο την ημέρα κάνεις τον γύρω της πόλη με πολύ όμορφο και γρήγορο τρόπο. Δεν τα δοκιμάσαμε αλλά μας άρεσαν πολύ.
Το μετρό τώρα έχει 4 γραμμές και σε πάει από άκρη σε άκρη στην πόλη, γρήγορο αλλά με αρκετούς αετονύχηδες μέσα. Το προσωπικό μας έκανε εντύπωση που σε όλες σχεδόν τις στάσεις μας ενημέρωναν να κρατάμε καλά τις τσάντες μας. Λεωφορεία πολλά και γενικά η συγκοινωνία πολύ καλή. Αυτήν την πόλη όμως την γνωρίζεις μόνο περπατώντας την.
· Μουσεία – Αξιοθέατα
Εμείς δυστυχώς πολλά μουσεία δεν προλάβαμε να δούμε αλλά σίγουρα το MNACκαι το MACBAήθελα να το δώ. Το μουσείο του Πικάσο δεν το επισκεφτήκαμε μιας και όταν έχεις δει την Guernicaαπό κοντά νομίζω ότι όλα τα άλλα θα σου φανούν λίγα (άποψη μου πάντα). Γενικά σε αυτήν την πόλη έχεις να δεις πάρα πολύ που για όλα χρειάζεσαι σίγουρα 1 εβδομάδα γεμάτη. Είναι μια πόλη πάντως για οικογενειακές διακοπές μιας και τα μέρη για παιδιά είναι πάρα πολλά. Εύχομαι να καταφέρω να έρθω και με τα θηρία μου κάποια μέρα.
Ελπίζω έστω και για λίγο να σας φάνηκε ενδιαφέρον η ιστορία μας και να σας βοηθήσαμε στο να δείτε μέσω εμάς μια υπέροχη πόλη που πρέπει αν την επισκεφτείτε.
Last edited by a moderator:
