Mini ιστοριες Maxi εμπειριες: Το στοιχημα, Βιεννη 100+100

[tripakias]

Χαραμα Τεταρτης κι ο Karl με ξυπνα για αλλο ενα πρωι σερνοντας τις παντοφλες του στο δρομο για το μπανιο. Με κοιταει που μισανοιγω τα ματια και μου ζητα για αλλη μια φορα συγγνωμη που μου διαταραξε τον υπνο. "Δεν πειραζει φιλε. Καλημερα!" του απανταω κι αρχιζει ενας αποχαιρετιστηριος διαλογος. Σε λιγα λεπτα ο Karl θα ειναι ενας ακομη ανθρωπος που περασε απο τη ζωη μου και η συγκατοικηση μας θα ανηκει στο παρελθον. Ισως καποτε τον ξαναδω, ισως και οχι. Σε λιγο αυτος θα ξεκινουσε δουλεια κι εγω θα αρχιζα να ετοιμαζομαι για το δρομο της επιστροφης προς το Παρισι. Καλα εγω θα ξεκινουσα λιγο αργοτερα γιατι κοιμηθηκα καμια ωριτσα ακομα αφοτου εφυγε ο Karl.

Στις 7, κατι δευτερολεπτα πριν αρχισει να κορναρει το ξυπνητηρι μου, προλαβαινω και σηκωνομαι απενεργοποιωντας το επιδεικτικα. Βγαζοντας κραυγες νικης και ικανοποιησης. "Χαχα, σε προλαβα. Ειμαι πιο γρηγορος απο 'σενα!". Ηταν σαν να ειχα κερδισει λαχειο. Ειμαι σε ενα δωματιο χοστελ, εχω ξυπνησει χωρις καποιο απο τα παιδια μου να μου τραβαει τα μαλλια, τα αυτια, τα χερια ή τα ποδια. Απο το απεναντι παραθυρο με βλεπουν που κανω σαν πενταχρονο αλλα δεν με νοιαζει, απολαμβανω αυτες τις τελευταιες στιγμες ελευθεριας και μηπως θα τους δω ποτε ή θα μαθουν ποιος ειμαι;

Ολομοναχος, αφου πλεον εχει φυγει και ο Karl συνεχιζω τον παλιμπαιδισμο μου. "ΣΣΣσσσσσσσσ πληζ"... Ωπα! Ποια ειναι αυτη στο κατω κρεβατι της κουκετας μου; Ποτε join us αυτη η αιθερια υπαρξη και δεν πηρα χαμπαρι; Ποιος ειναι αυτος ο αγγελος που ενοχλουν τα μπασα μου; Ποσο γιορτινη αυτη η πολη; Μεχρι και το δωματιο μου το στολισαν με αγγελο! Μη εχοντας χρονο να λυσω το μυστηριο προχωρω στην τελευταια πραξη του δραματος (τροπος του λεγειν).

Το wombat's city hostel στη Naschmarkt της Βιεννης θα με φιλοξενησει για μερικες ωρες ακομη. Λιγες ωρες πριν εγκαταλειψω την Βιεννη και λιγες παραπανω μεχρι να κερδισω το στοιχημα.

 

[tripakias]

Ολα ξεκινησαν απο μια συζητηση που ειχα με τη γυναικα μου για την ντροπη που νιωσαμε απο τη μη ψηφιση της παραγραφου 2 του αρθρου 5 του Συνταγματος απο την Ελληνικη Βουλη. Και απο τα ανθρωπινα δικαιωματα περασαμε στις καταπιεσμενες κοινωνικες ομαδες, στη φτωχεια για να καταληξουμε στο στοιχημα.

100€ για εισιτηρια αεροπλανου και διαμονη και αλλα 100€ για 4 ημερες, για ολα τα υπολοιπα εξοδα απο τη στιγμη που θα περνουσα το security check στο αεροδρομιο στη Γαλλια μεχρι την επιστροφη μου και τη συναντηση με τη γυναικα μου. Ο προορισμος ελευθερας επιλογης αναμεσα σε μερη που δεν εχω ποτε επισκεφθει. Για να μην υπαρχει οικειοτητα, λεει η γυναικα μου. Το στοιχημα ειχε προκληση που με εξιταρε, μα πανω απ' ολα ειχε δελεαστικοτατο επαθλο (που δεν θα το αποκαλυψω ακομα)

Η συμφωνια εκλεισε με ενα φιλι. Τα αεροπορικα εισιτηρια κοστισαν 27,98€ και ο προορισμος ηταν η Βιεννη. Δεν με χαλασε καθολου. Μιας πρωτης ταξεως ευκαιρια να βρεθω σε μια απο τις πιο ομορφα, οπως λεγεται, στολιμενες πρωτευουσες της Ευρωπης για τα χριστουγεννα. Η πτηση θα αναχωρουσε την μεθεπομενη νωρις το μεσημερι. Ειχα κατι περισσοτερο απο 24 ωρες λοιπον να βρω που θα μεινω και να αντλησω πληροφοριες για την πολη. 24 ωρες οταν ειναι καθημερινη και δεν εχεις παιδια. Στην περιπτωση μου πεσαμε σε Σαββατο που ανηκει στα παιδια και το μονο που καταφερα να κανω ειναι να κανω κρατηση για ενα κρεβατι σε μεικτο κοιτωνα 5 ατομων απο τη σελιδα των wombat's hostels για 3 βραδια στην τιμη των 71,31€. Επιπλεον εκλεισα και πρωινο προς 4,90€ τη βραδια, που θα αφαιρουνταν απο τα 100€ με τα οποια θα ξεκινουσα την επομενη το ταξιδι μου. Το πρωτο σκελος του στοιχηματος ειχε ολοκληρωθει. Αεροπορικα και διαμονη 99,29€ < 100€.

Ευκολα, αφου καταφερα να βρω ενα καθαρο και σχετικα κοντινο στο κεντρο καταλυμα, σε μια πολυ βολικη περιοχη οπως αποδειχθηκε στην πορεια.

Κυριακη πρωι λοιπον...Η γυναικα μου αναλαμβανει να με συνοδεψει στο αεροδρομιο Beauvais λιγο εξω απο το Παρισι. Εκει θα μου παραδωσει ενα φακελο με 85,30€ και μια χρεωστικη της καρτας σε περιπτωση που βρεθω σε αναγκη.

Για να μην τα πολυλογω τα πρωτα 3€ ξοδευτηκαν για ενα μπουκαλι νερο αμεσως μετα τον ελεγχο. Και αφου σωθηκε λογω της απροσεξιας μου, που μηχανικα ανοιγα καθε τριαντα δευτερολεπτα να πιω λιγο, δεν ημουν διατεθειμενος να σπαταλησω αλλα 3€ απο το αποθεματικο μου πριν καν πατησω το ποδι μου στην Αυστρια. Προτιμησα να κορακιασω στην σχεδον διωρη πτηση που ακολουθησε απο το Beauvais μεχρι το Διεθνες Αεροδρομιο της Βιεννης.

Στο κλιμα των ημερων, ειχα μπει καλα στο πετσι του ρολου του Σκρουτζ που απαιτειτο για την επιτευξη ενος τετοιου στοχου. Κι ετσι ηταν το σωστο. Για να τα καταφερω δεν επρεπε να εχω ψυχολογια φτωχου, αλλα Σκρουτζ Μακ Ντακ...

 

[paefstra]

Προτεινω να ανοιξουμε ενοτητα ιστοριων 100+100.

 

[domino]

Για να μην τα πολυλογω τα πρωτα 3€ ξοδευτηκαν για ενα μπουκαλι νερο αμεσως μετα τον ελεγχο

εκλεισα και πρωινο προς 4,90€ τη βραδια - χάθηκαν οι προμήθειες απο supermarket για πρωινο ;

Για να μην τα πολυλογω τα πρωτα 3€ ξοδευτηκαν για ενα μπουκαλι νερο αμεσως μετα τον ελεγχο

παγουράκι και νερό απο τα καφέ του αεροδρομίου;

Σα να έχει δικιο η γυναίκα. Σπάταλο σε βρισκω.



https://gfycat.com/orneryuglyarmednylonshrimp

 

[tripakias]

Η Laudamotion με την οποια πεταξα μια χαρα μας παρκαρε αλλα κομματακι μακρυα. Δυο φορες σταματησα για κατουρημα μεχρι να φτασω στα αυτοματα μηχανηματα εκδοσης εισιτηριων των τρενων. Φτανοντας στα μηχανηματα της ΟΒΒ δεν ειχα ιδεα τι εισιτηριο χρειαζομουν για να φτασω στην πολη της Βιεννης. Ακολουθησα λοιπον τον καλο παλιο παραδοσιακο τροπο που λεει "ρωτωντας πας στην πολη". Οποτε αναμεσα σε Αγγλους, Γαλλους, Πορτογαλους και Ελληνες, πολλους Ελληνες, ξεχωριζω εναν Γερμανοφωνο νεαρο που χειριζοταν το μηχανημα με απιστευτη ταχυτητα ωσαν να κατειχε πτυχιο "τυφλου συστηματος". Εδω ειμαστε λεω, θα μου πει ο μεσιε.

Προθυμος να με βοηθησει, αρχιζει να μου τα λεει προφορικα. "Δεν καταλαβες καλα" του λεω και τον σερνω μπροστα στην οθονη πιανοντας το χερι του και ακουμπωντας το πανω στο πληκτρολογιο. Του κανω νοημα να ξεκινησει. Τον τρομαξα λιγο αλλα δεν ειχα σκοπο να χασω ουτε σεντιμι.

Αλλαξα γνωμη μετα. "Κατσε" του λεω "να τα βαραω εγω". Με τις οδηγιες του ειδικου καταφερα να βγαλω ενα εισιτηριο οπου θα ισχυε για τις επομενες 72 ωρες και ενα ακομη συμπληρωματικο που ηταν για τη διαδρομη απο το αεροδρομιο μεχρι τα ορια της πολης της Βιεννης, οπου απο εκει και περα ισχυε το εισιτηριο των 72 ωρων. Κοστος 17,10€ + 1,80€ = 18,90€. Υπολοιπο στην τσεπη μου 63,40€

"Ακυρωσε το" μου λεει, δειχνοντας μου το ακυρωτικο μηχανημα πριν κατεβουμε στην αποβαθρα. Ενα μπλε κουτακι σαν τα πορτοκαλι που ειχε παλια στην Αθηνα. "Πολυ πισω οι Αυστριακοι" σκεφτομαι. Το ενα ακυρωσα (αυτο των 72 ωρων), το αλλο ηταν πιο μεγαλο απο χαρτονομισμα, δεν χωρουσε.

Ηξερα πως να παω στο χοστελ και που πρεπει να κατεβω. Ειχα κατεβασει την εφαρμογη, μην κοιτας που δεν ειχα καρτα να βγαλω εισιτηριο απο εκει. Ετσι τον ευχαριστησα και τραβηξε ο καθενας το δρομο του, οπου συμπτωματικα ηταν ακριβως ο ιδιος αφου ηταν υπαλληλος του χοστελ που διεμεινα. Ενταξει συνοπτικα θα τα πω, πηραμε S7 μεχρι Mitte και απο εκει U4 μεχρι Kattenbruckengasse. Απλο ονομα, ευκολο να το θυμασαι και να το προφερεις αμα χρειαστει.

 

[vana23kara]

Μόνο εμένα Μ φαινεται σε όλα πανάκριβη η Βιέννη;μακάρι ο στόχος σου να γίνει πραγματικότητα

 

[Sam-chal]

Η Laudamotion με την οποια πεταξα μια χαρα μας παρκαρε αλλα κομματακι μακρυα. Δυο φορες σταματησα για κατουρημα μεχρι να φτασω στα αυτοματα μηχανηματα εκδοσης εισιτηριων των τρενων. Φτανοντας στα μηχανηματα της ΟΒΒ δεν ειχα ιδεα τι εισιτηριο χρειαζομουν για να φτασω στην πολη της Βιεννης. Ακολουθησα λοιπον τον καλο παλιο παραδοσιακο τροπο που λεει "ρωτωντας πας στην πολη". Οποτε αναμεσα σε Αγγλους, Γαλλους, Πορτογαλους και Ελληνες, πολλους Ελληνες, ξεχωριζω εναν Γερμανοφωνο νεαρο που χειριζοταν το μηχανημα με απιστευτη ταχυτητα ωσαν να κατειχε πτυχιο "τυφλου συστηματος". Εδω ειμαστε λεω, θα μου πει ο μεσιε.

Προθυμος να με βοηθησει, αρχιζει να μου τα λεει προφορικα. "Δεν καταλαβες καλα" του λεω και τον σερνω μπροστα στην οθονη πιανοντας το χερι του και ακουμπωντας το πανω στο πληκτρολογιο. Του κανω νοημα να ξεκινησει. Τον τρομαξα λιγο αλλα δεν ειχα σκοπο να χασω ουτε σεντιμι.

Αλλαξα γνωμη μετα. "Κατσε" του λεω "να τα βαραω εγω". Με τις οδηγιες του ειδικου καταφερα να βγαλω ενα εισιτηριο οπου θα ισχυε για τις επομενες 72 ωρες και ενα ακομη συμπληρωματικο που ηταν για τη διαδρομη απο το αεροδρομιο μεχρι τα ορια της πολης της Βιεννης, οπου απο εκει και περα ισχυε το εισιτηριο των 72 ωρων. Κοστος 17,10€ + 1,80€ = 18,90€. Υπολοιπο στην τσεπη μου 63,40€

"Ακυρωσε το" μου λεει, δειχνοντας μου το ακυρωτικο μηχανημα πριν κατεβουμε στην αποβαθρα. Ενα μπλε κουτακι σαν τα πορτοκαλι που ειχε παλια στην Αθηνα. "Πολυ πισω οι Αυστριακοι" σκεφτομαι. Το ενα ακυρωσα (αυτο των 72 ωρων), το αλλο ηταν πιο μεγαλο απο χαρτονομισμα, δεν χωρουσε.

Ηξερα πως να παω στο χοστελ και που πρεπει να κατεβω. Ειχα κατεβασει την εφαρμογη, μην κοιτας που δεν ειχα καρτα να βγαλω εισιτηριο απο εκει. Ετσι τον ευχαριστησα και τραβηξε ο καθενας το δρομο του, οπου συμπτωματικα ηταν ακριβως ο ιδιος αφου ηταν υπαλληλος του χοστελ που διεμεινα. Ενταξει συνοπτικα θα τα πω, πηραμε S7 μεχρι Mitte και απο εκει U4 μεχρι Kattenbruckengasse. Απλο ονομα, ευκολο να το θυμασαι και να το προφερεις αμα χρειαστει.

Προβλέπω χρήση της εφεδρείας (πιστωτικής)

 

[paefstra]

(Εν τω μεταξυ, η Γαλλις διδασκει πως να απαλλαγειτε για 3ημερο απο τον συζυγο για να κανετε beaute, να βγειτε με τις φιλες κλπ χωρις να κοστισει μια περιουσια, φιλες του φορουμ. Τα σεβη μου).

 

[jimp]

Ρε φίλε πριν λίγο σκεφτόμουν πως στο καλό απαντάει σε κάθε μήνυμα για τη Βιέννη λες και είναι εκεί ένα πράγμα, αφού σκέφτηκα πως θα μετακόμισες εκεί.

 

[tripakias]

Το χοστελ ηταν μολις 100 μετρα απο το σταθμο του underground και ακριβως εξω απο την αγορα Naschmarkt. Διπλα εχει δυο σουπερμαρκετ επισης. Το ενα τυπου Aldi ακριβως διπλα. Ωραια λεω, απο φαγητο θα βρουμε κατι. Ας κανω check in και βουρ για φαγητο. Η ωρα ηταν ηδη περασμενες 4μμ και το μεν στομαχι χορευε στους ρυθμους των κυματων του Δουναβη, τα δε τοιχωματα του λαρυγγα ειχαν κολλησει μεταξυ τους.

Για να γινει check in επρεπε να ξεπεραστει ο σκοπελος καμια δεκαρια απωανατολιτων αμφιβολου ακριβους προελευσης και αλλων 40-50 αυστραλονεοζηλανδων σκεητμπορντεραδων που δεν ξερω κι εγω ποση ωρα ειχαν στη ρεσεψιον πριν παω εγω. Δεν αντεξα αλλο και προκειμενου να πεθανω απο αφυδατωση θυσιαζω αλλο 1,30€ για λιγο νερο απο τη vending machine.

Για καλη μου τυχη με βλεπει ο φιλος μου με τα εισιτηρια και παρεμβαινει ωστε να παρακαμψω την ουρα, κανοντας μου νοημα να προχωρησω μπροστα. Εδω ειμαστε λεω. Αυστριακος ιδιωτικος τομεας οπως ελληνικο δημοσιο. Αν εχεις βυσμα... Αλλιως ακομα θα περιμενα στην ουρα.

Φτανοντας στο φροντ ντεσκ μου κανει η εκει κοπελια ενα νοημα που δεν το καταλαβα. Λεω τωρα ή με διαολοστελνει ή μου κανει καμακι. Τελικα ηταν πιο κοντα στο πρωτο αφου μου ζητα να φυγω λεγοντας μου να περιμενω τη σειρα μου. Δεν μπορει, μου κανουν καψονι. Μα της λεω με φωναξατε. "Α εσας φωναξαμε; Νομιζα τον κυριο πισω απο εσας". Η ειμαι τοσο κοντος που δε φαινομαι ή ειναι στοκος σκεφτομαι. Τελικα μαλλον ισχυε το πρωτο και απο τη θεση που καθοταν δεν ημουν ορατος (ετσι, νομιζε πως φωναξαν τον απο πισω μου που ηταν ντερεκι). Οφθαλμαπατη...Για να μην παραδεχτω πως ειμαι πολυ κοντος.

Γινεται το check in με γρηγορες σχετικα κινησεις. "Εχετε κατι με τη φωτογραφια σας πανω" μου λεει. "Διαβατηριο" της λεω. "Οχι, κατι για να το κρατησουμε" μου λεει. "Παρε τη navigo (καρτα αστικων συγκοινωνιων για το Παρισι)" της λεω. Αφου μου δινει μια καρτα για ολα (εισοδοι, λοκερ), ενα κουπονι για δωρεαν ποτο απο το μπαρ και ενα tag να βαλω στο κρεβατι μου, μου φορτωνει σεντονια, μαξιλαροθηκες και παπλωματοθηκη. Ωπα, εμεις στρωνουμε εδω. Τωρα θα μου φερει και τα καθαριστικα σκεφτομαι. Την ξερω τη δουλεια, δεν μασαω.

"Πετσετες;" ρωταω. "Να σας δωσω;" με ρωταει. "Ποσο κανει;" ξαναρωταω. "Δωρεαν ειναι" απανταει. "Φερε τοτε" λεω και αφου μου φερνει ανεβαινω στο δωματιο οπου αλλοι 4 μαντραχαλαδες ειχαν καταλαβει τα υπολοιπα τεσσερα κρεβατια κι αφησαν ελευθερο το μοναδικο που δεν ειναι κουκετα και δεν εχει και πριζα κοντα του. Ο,τι εμεινε.

Αφου τακτοποιηθηκα στο δωματιο, εκανα ντου στην κοντινη αγορα της Naschmarkt για να βρω κατι να φαω. Παραδεισος. Φρουτα, ελιες και χουμους θα αποτελεσουν το γευμα μου που θα μου στοιχισει 8,60€. Η αγορα εχει επισης ξηρους καρπους και αποξηραμενα φρουτα, τυρια ολων των τυπων και σε ολα τα χρωματα, πιπεριες γεμιστες με τυρι, χουμους σε ολες τις γευσεις, μπαχαρικα λαχανικα, αλλαντικα, κρεατα, ψαρια, σοκολατες και γλυκα, πορσελανες, σουβενιρ, ρουχα και αλλα πολλα. Διαθετει επισης εστιατορια και καφε.

Επιπλεον πληρωσα 2,71€ για ενα ψωμακι ντιγκελ, ενα μικρο και δυο μεγαλα μπουκαλια νερο απο το εκει σουπερμαρκετ. Καθισα στα ανετα καναπεδακια του λομπι του χοστελ να φαω και στη συνεχεια ηρθε η ωρα για εξορμηση στη Βιεννη. Μια εξορμηση που πλεον πρεπει να γινει το πολυ με 50,79€ απο εδω και περα.

 

[panpan]

Αγαπάμε Τριπάκια και περιμένουμε την συνέχεια.

 

[tripakias]

Αφου ειχε πλεον νυχτωσει ξεκινησα την προσπαθεια για διεισδυση στον πυρηνα της Βιεννης. Πρωτος σταθμος ηταν η πλατεια Karlplatz οπως τη λενε οι ντοπιοι και ο Ναος του Αγιου Καρολου. Αφου ομως πρωτα την προσοχη μου απεσπασε ενα καταλευκο κτιριο με μια μπαλα φτιαχγμενη απο χρυσα φυλλα στη στεγη του και μερικες ακομα χρυσες λεπτομερειες στο σωμα του. Το κτιριο των Ζετσιονιστων οπως μου ειπε ο γκουγκλης και φυσικα δεν καταλαβα τιποτα. Των καλλιτεχνων λεει που αποσχιστηκαν απο την συντηρητικη Ενωση Αυστριακων Καλλιτεχνων καπου στα 1897. Οι προοδευτικοι της εποχης ενα πραμα. Ακου τωρα να δεις, εμεις χαναμε τον πολεμο απο τους Τουρκους και αυτοι ειχαν καλλιτεχνικες διαμαχες.

Ειχα δει τη φωτογραφια του Ναου του Αγιου Καρολου στα σουβενιρ της Naschmarkt, ετσι αναγωρισα το κτιριο απο μακρυα. Πλησιαζοντας ανακαλυψα πως στα ποδια του γινοταν ενα πανηγυρι. Μια μεγαλη χριστουγεννιατικη αγορα ειχε στηθει με τα κλασσικα παραδοσιακα σπιτακια και παιχνιδια για τα παιδια, οπως ενας χωρος με αχυρα οπου οι μικροι φιλοι επαιζαν σαν χοιροι. Την εκκλησια για να τη δεις και να μπορεσεις να τη φωτογραφησεις ανθρωπινα επρεπε να πας απο την πισω πλευρα της αγορας. Δεν ξερω αλλα αισθητικα τουλαχιστον η εικονα δεν μου αρεσε. Οπως δεν μου αρεσαν και πολλες αλλες αγορες που "εκρυβαν" και "εκλεβαν" τη γοητεια πολλων αξιοθεατων.

Ο Ναος του Αγιου Καρολου λοιπον, μπαροκ ρυθμου με ενα παντρεμα στοιχειων αρχαιοελληνικης, ρωμαικης και αραβικης αρχιτεκτονικης, χτιστηκε απο τον αυτοκρατορα Καρολο ΣΤ' (τροπος του λεγειν, αλλοι φαγαν τις ζωες τους) προς τιμη του Αγιου Καρολου Μπορομεο, προστατη της πανωλης. Το 'χε κανει ταμα πως θα του τον χτισει αν η πολη απαλλασσοταν απο την πανωλη.

Ο Ναος βρισκεται στη νοτια πλευρα της πλατειας Karlplatz. Η πλατεια ειναι ενας απο τους σημαντικοτερους συγκοινωνιακους κομβους της αυστριακης πρωτευουσας. Γυρω της υπαρχουν σημαντικα κτιρια οπως το Τεχνολογικο Πανεπιστημιο της Βιεννης και αυτο του Συλλογου Φιλων Μουσικης (Musikverein). Εχει λεει κι ενα μεγαλο σιντριβανι που εγω δεν το ειδα. Μαλλον ηταν σκεπασμενο με τα αχυρα που λεγαμε.

Μολις μερικα μετρα πιο κατω συναντησα το σημαντικοτερο δρομο της τουριστικης και οχι μονο Βιεννης, την λεωφορο Ringstrasse. Φημολογειται πως προκειται για την ομορφοτερη λεωφορο του κοσμου και μαλλον δεν θα διαφωνησω. Κυκλικη λεωφορος (εξου και το ονομα) μηκους 5,3 χιλιομετρων και κατασκευασμενη επειτα απο επιθυμια που αφησε στη διαθηκη του ο αυτοκρατορας Φραγκισκος Ιωσηφ ο Α'. Δες τωρα μεταθανατιες ανησυχιες που ειχε ο αυτοκρατορας.

Περιμετρικα της συναντα κανεις πολλα κτιρια στολιδια και σημαντικα αξιοθεατα. Οπως το ΜΑΚ (Μουσειο Εφαρμοσμενων Τεχνων), το Stastpark, η Οπερα, το Μουσειο Ιστοριας της Τεχνης, το Μουσειο Φυσικης Ιστοριας, την πλατεια της Μαριας Θηρεσιας, το Imperial Palace, τη Heldenplatz, τον κηπο του Λαου, το Κοινοβουλιο, το Δημαρχειο, το Πανεπιστημιο της Βιεννης και το Burgtheater. Απο την αλλη μερια βρισκεται το καναλι του Δουναβη. Σαν ενα δαχτυλιδι λοιπον με πολλους πολυτιμους λιθους πανω του.

Το θερμομετρο εδειχνε 3 βαθμους αλλα το κρυο ηταν υποφερτο για καποιον που περπατουσε εξω. Επειδη ειχε ηδη βραδιασει αποφασισα να εισχωρησω στα ενδοτερα και να αφησω τη Ringstrasse για την επομενη το πρωι, ωστε να μπορεσω να την δω με το φως της ημερας. Βεβαια το διαβα μου με εφερε μπροστα απο την Οπερα. Ισως το πιο συμβολικο κτιριο της Βιεννης. Στο μυαλο μου τουλαχιστον η Βιεννη ηταν και ειναι αρρηκτα συνδεδεμενη με οπερα και κλασικη μουσικη.