romantic woman
Member
- Μηνύματα
- 2.510
- Likes
- 3.280
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΙΑΠΩΝΙΑ
-Τι ωραία τραγούδια,πολλά απ'αυτά μου είναι γνωστά και πολύ καλή φωνή!
-Ναί,ναι,παλιά γνωστά κομμάτια αλλά λέει και δικά του παραδοσιακά,βλέπεις κάτω στο καλάθι τα cd,είναι δικά του,επαγγελματίας μουσικός..
-Σ'αρέσει εδώ;
-Είναι υπέροχα!!όλη η ατμόσφαιρα εδώ γύρω,είναι το δεύτερο βράδυ μου στο Λονδίνο και χθές πάλι εδώ ήμουν!
Λικνιζόμαστε στους ήχους των τραγουδιών και πραγματικά το απολαμβάνω!Το Covent Garden,αυτή η σκεπαστή αγορά που από αγορά φρούτων και λαχανικών κατά τη διάρκεια της μέρας,το βράδυ μεταμορφώνεται σ'έναν ατμοσφαιρικό χώρο διασκέδασης...φώτα,χρώματα,καφέ-μπαράκια τριγύρω,ρεστωράν,μαγαζάκια,υπαίθριες παραστάσεις ,πλανόδιοι μουσικοί έξω στις πλατείες,αλλά και μέσα στον εσωτερικό χώρο...εκεί μέσα βρισκόμασταν εμείς.Λίγα παγκάκια γύρω-γύρω και καμιά 10αριά άτομα το ακροατήριο του εκείνο το βράδυ.
-Πώς σε λένε;
-Εφη,εσένα;
-Rose.Aπό που είσαι;
-Ελληνίδα
-Πρώτη φορά Λονδίνο;
-Οχι,οχι...μεγάλη ιστορία,για πρώτη φορά βρέθηκα εδώ 17 χρόνια πρίν,έζησα για ένα σύντομο διάστημα...δουλειά,πολύ διάβασμα...χάλια καιρός,αυτή η μουντάδα και το συνεχές ψιλόβροχο...δεν τη συμπάθησα αυτή την πόλη.Από τότε ξαναήρθα καναδυό φορές για λίγες μέρες,χειμώνα πάντα..,τι να πώ ποτέ δε με γοήτευσε.
Κάποιες φορές οι συνθήκες,τα γεγονότα που βιώνεις σ'έναν τόπο και όχι αυτά που βλέπεις γύρω σου είναι τόσο καταιγιστικά και σου δημιουργούν μιά συνολική εντύπωση γιά τον τόπο που μπορεί να είναι και λάθος....Ετσι λοιπόν αποφάσισα να ξανάρθω,καλοκαίρι αυτή τη φορά,τελείως χαλαρά,για βόλτα,σαν ...τουρίστρια.
Δεύτερη μέρα στο Λονδίνο και ήδη κάτι μέσα μου άρχισε να αλλάζει από χθές,στην"πρώτη"επαφή με την πόλη.Κατ'αρχάς ο φθινοπωρινός καιρός που επικρατούσε τώρα(12,13 με 24 βαθμούς),συννεφιά αλλά και ήλιος που και που,το βράδυ ψύχρα,μπουφανάκια απαραίτητο..,αυτός ο καιρός λοιπόν ήταν για μένα βάλσαμο μετά τα 36άρια της πόλης μου...
Η βόλτα στο Hyde park,το ατελείωτο πράσινο,η θέα της λίμνης,η ηρεμία που επικρατούσε εκεί,η βόλτα στην συνοικία του Kensington,τό κτίρο όπου στεγάζονται τα Harrolds,οι κήποι του Κensington!!το επιβλητικό Αlbert Memorial και απέναντι το Royal Albert Hall.....o περίπατος αργότερα,μιά πρώτη γεύση από τη νότια όχθη-Southwark,Southbank...καλά εκεί θα πήγαινα και θα ξαναξαναπήγαινα τις επόμενες μέρες....
Για δές που το Λονδίνο μ'αρέσει!έχει ομορφιές!σκέφτηκα και γέλασα με τον εαυτό μου.
Το βράδυ της ίδιας μέρας πήγα στο Covent Garden.Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται μια παλιά εκκλησία(του Αγ.Παύλου)που ενώ η κύρια είσοδος,η μεγάλη πύλη φαίνεται να είναι στην πλευρά της πλατείας,ωστόσο η είσοδος γίνεται από το πλάι μπαίνοντας σε μιά χαριτωμένη αυλή με κήπο και καθώς ετοιμαζόμουν να μπώ στο ναό με περίμενε μιά έκπληξη.Εκείνη την ώρα παιζόταν μέσα στην εκκλησία μιά θεατρική παράσταση!!Είχε ώρα που είχε αρχίσει οπότε και δεν επιτρεπόταν πλέον η είσοδος και έμεινα να κυττάζω από το τζάμι τους ηθοποιούς με στολές"εποχής"να τρέχουν πέρα δώθε...Διάβασα απ'έξω τις σχετικές πληροφορίες...St.Paul's church-Covent Garden(the actor's church).Η σύνδεση του συγκεκριμένου ναού με το θέατρο χρονολογείται από το μέσον του 17ου αιώνα!όταν η περιοχή έγινε το κέντρο των θεατρικών δρώμενων στο Λονδίνο..,και η παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Σχεδιάστηκε το 1631 από δύο αρχιτέκτονες(designers τους αναφέρει)εκ των οποίων ο ένας ήταν θεατρικός!σχεδιαστής,άρχισε να λειτουργεί το 1633,ακολούθησαν κάποιες μετατροπές λόγω φωτιάς το 1795 και 1872.
Οταν πήγα εγώ είχε προγραμματισμένες παραστάσεις για Παρασκευή απόγεμα και Σάββατο μεσημέρι και απόγεμα.
(συνεχίζεται)
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0 Unported
-Θάθελες να πάμε κάπου για φαγητό η για ποτό να τα πούμε;
-Rose είσαι πολύ ευγενική,με μεγάλη μου χαρά!
Μετακινούμαστε λοιπόν στον επάνω όροφο,στο εστιατόριο και συνεχίζουμε την κουβέντα μας...
-Εσύ μένεις εδώ; στο Λονδίνο;
-Είμαι από το Windsor.....
-Kαλά τι σύμπτωση!Σήμερα το πρωί ήμουν εκεί,πήγα στο κάστρο!,δεν είχα ξαναπάει και μου άρεσε πολύ......
Το Λονδίνο λοιπόν βάλθηκε να με "τρελλάνει"αυτή τη φορά!.Μέχρι και η γνωριμία με τη Rose που ήταν τόσο απροσδόκητη ήρθε κι αυτή να προστεθεί στην ήδη ευχάριστη διάθεση που είχα.Μια Αγγλίδα 55 ετών με στύλ όμως 40αρας!που άφησε το Λονδίνο όπου ζούσε και εργαζόταν για αρκετά χρόνια σε εξοντωτικούς ρυθμούς για μιά πιό ήρεμη ζωή στό χωριό απ όπου καταγόταν,έχοντας εκεί ένα σπίτι με κήπο όπου καλλιεγεί τα ζαρζαβατικά της,έχει τα λουλούδια της κλπ.Χήρα με 3 παιδιά που τώρα είναι σε μιά σχέση μ'έναν μουσικό που γνώρισε μέσω του internet!(με ρώτησε μάλιστα αν και στη χώρα μου είναι διαδεδομένος αυτός ο τρόπος γνωριμίας...)στις 11.30 σχολούσε ο καλός της και μέχρι εκείνη την ώρα τριγυρνούσε και έκανε βόλτες.
Με προσκάλεσε του χρόνου να με φιλοξενήσει στο σπίτι της!,το ίδιο κι εγώ,μου δήλωσε ότι αγαπά την Ελλάδα,ήδη έχει έρθει γύρω στις 6 φορές,φέτος το καλοκαίρι προτίμηση την Τουρκία,όταν τη ρώτησα αν ό λόγος ήταν οι οικονομικές"δυσκολίες"που διανύουμε και τα όσα έχουν ακουστεί για μας απάντησε πολύ ευγενικά και διακριτικά και είπε ότι όχι δεν έφταιξε αυτό,ευχήθηκε να πάνε καλά τα πράγματα και να ξεπεράσουμε την κρίση.
Πίνοντας το κρασάκι μας δυό γυναίκες μέχρι πρότινος άγνωστες μιλούσαμε και γελούσαμε σαν φίλες...,ανακαλύπτοντας ότι υπάρχουν πράγματα τόσο κοινά μεταξύ μας ,τόσο απόλυτα κατανοητά τόσο ανθρώπινα πέρα από διαφορές εθνικότητος,γλώσσας..θρησκείας κλπ.
Ανοίξαμε τις καρδιές μας και μιλήσαμε για τη ζωή μας,για δουλειές,για μοναξιές,για διακοπές,...πέρασε όμως η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε,εκείνη θα πήγαινε να βρεί τον καλό της κι εγώ πίσω στο ξενοδοχείο.Οταν πήγαμε στο σταθμό του μετρό και έπρεπε να πάμε στις αντίθετες αποβάθρες αποχαιρετη8ήκαμε με συγκίνηση!!!
Ποιός ξέρει;του χρόνου στα μέρη της η στα μέρη μου μπορεί πάλι να βρεθούμε..
Το πρωινό λοιπόν αυτής της δεύτερης μέρας ήταν αφιερωμένο στο χωριό Windsor ε το ομώνυμο κάστρο,το παλαιότερο και μεγαλύτερο κατοικημένο κάστρο στον κάσμο,η θερινή κατοικία της βασίλισσας...
Αξίζει!!!Και το χωριό είναι γραφικό με τα μαγαζάκια του,τα καφέ,πεζοδρομημένους δρόμους,περιποιημένα σπίτια,το κάστρο δε εντυπωσιακό και τεράστιο!τείχη,πύργοι και μέσα στα κύρια διαμερίσματα σου κόβεται η ανάσα από τον πλούτο!Τεράστιες αίθουσες,σαλόνια,γραφεία,κρεβατοκάμαρες,χρυσοποίκιλτα αντικείμενα,πορσελάνες,έργα τέχνης..πίνακες ζωγραφικής αμύθητης αξίας!
Επιασα κουβέντα μ'έναν φύλακα (οι Αγγλοι ως συνήθως εξυπηρετικότατοι και ευγενέστατοι)γιατί είχα μπερδευτεί με τις τόσες αίθουσες..χρησιμοποιούνται και τώρα;;μου εξήγησε ότι κάποια από τα σαλόνια ναι,βέβαια σαν χώροι δεξιώσεων κλπ άλλα ανοίγουν πιό συχνά ,άλλα για συγκεκριμένες περιστάσεις,όσο δε για τον πλούτο σχολίασε και ο ιδιος χαμογελώντας..βλέπεις μου λέει αυτόν τον πίνακα Ρέμπραντ;15 εκατομύρια λίρες στοίχισε στην βασίλισσα για να τον αποκτήσει!
Στο χώρο του κάστρου μην παραλείψετε μιά επίσκεψη στο παρεκκλήσι του Αγ.Γεωργίου(14ος αιώνας)καθώς και στο κουκλόσπιτο της βασ.Μαίρης με μινιατούρες αναπαράσταση των διαμερισμάτων και όλων των αντικειμένων των εσωτερ.χώρων σε μιά αίθουσα σκοτεινή όπου τα μόνα που φωτίζονται είναι οι μινιατούρες.
Το μεσημέρι άρχισε να βρέχει αλλά ήδη ήταν προγραμματισμένη η κρουαζιέρα και η επίσκεψη στο Greenwich.Eίχα ξαναπάει,αυτή τη φορά θέλησα να περπατήσω στο πάρκο,με την ομπρέλα,φτάνοντας είχε κοπάσει η βροχή,μου άρεσε που περπατούσα μέσ τα δέντρα μυρίζοντας το βρεγμένο χώμα...από τη μιά πλευρά να βλέπω το Αστεροσκοπείο και από την άλλη το Μέγαρο της βασίλισσας και το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο,όμορφα κτίρια...και αυτή η απίστευτη ηρεμία τριγύρω...τέλος δεύτερης μέρας.
Να αναφέρω σ'αυτό το σημείο ότι για τις μετακινήσεις μου έβγαλα την ημερήσια κάρτα(5,60 λίρες)κατόπιν σύστασης δύο υπαλλήλων(αντί της oyster),δεν πρέπει νάχουν ουσιαστική διαφορά..,οπότε άλλαζα χωρίς να το πολυσκεφθώ πολλά μετρό και φυσικά λεωφορεία!.Από συγκοινωνίες φοβεροί οι Αγγλοι!!και ο πιό ανίδεος μπορεί να τα καταφέρει στο μετρό με τις τόσες διευκρινιστικές πινακίδες,αλλά και τα λεωφορεία είναι "εύκολα",αυτά τα παίρνεις και για βόλτα...
Δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη "ζέστη"που ένοιωσα την πρώτη μέρα που είχα κατέβει σε σταθμό του μετρό παρ όλο που έξω η θερμοκρασία ήταν γύρω στους 18 βαθμούς,ωστόσο η διαφορά καθώς περίμενα στην αποβάθρα ήταν αισθητή...και σε λίγο έπεσε το μάτι μου σε κάτι "ταμπέλες"που υπήρχαν κάθε τόσο μέσα στους σταθμούς..stay cool μπλα μπλα...μείνετε δροσεροί έχοντας μαζί σας ένα μπουκαλάκι νερό και αν δεν αισθάνεστε καλά καλύτερα μην επιβιβαστείτε στο τραίνο ,αν δε αισθανθείτε λιποθυμική τάση κατεβείτε στην επόμενη στάση!
Καλά κρασιά..,αυτό το θέμα το είχα συζητήσει και με τη Rose,δεδομένου ότι εδώ και αρκετά χρόνια καλοκαίρι και ψηλές θερμοκρασίες δεν είναι πλέον σπάνια φαινόμενα για τους Αγγλους (10 μέρες πριν πάω είχε 27αρια)και μου είπε ...άστα να μπαίνεις στο μετρό και να στάζεις,δεν αντέχεται,εδώ και 10 χρόνια συζητιέται ότι κάτι πρέπει να γίνει αλλά δεν δίνονται κονδύλια,βάζουν άλλες προτεραιότητες ξέροντας ότι οι περισσότεροι μετακινούνται ,έρχονται στο Λονδίνο με δικά τους αμάξια επενδύουν στο να φτιάξουν πάρκινγκ να διευκολύνουν αυτή την κατάσταση και όχι να βελτιώσουν τις συνθήκες στο μετρό.
Δεν άντεξα και για το ίδιο θέμα ρώτησα και ένα securita σε έναν αταθμό,γιατί μου φαίνεται πολύ γελοίο να βλέπω αυτές τις ταμπέλες...stay cool κλπ που,στην Αγγλία που θεωρούσα ότι είναι τόσο οργανωτικοί,τόσο μπροστά σε πολλά θέματα.
Δυστυχώς (μου λέει κι αυτός)δεν υπάρχει air conditiion,βλέπετε είναι τόσο παλιό το μετρό,είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο,μόνο σε μία γραμμή από τις 12(δε θυμόταν να μου πεί σε ποιά)υπάρχει κλιματισμός.
Ο υπόγειος του Λονδίνου ήταν ο πρώτος υπόγειος στον κόσμο(1863).
Τρίτη μέρα και είπα να κάνω μιά γύρα και να ξαναθυμηθώ το κέντρο..,πλατείες,κάποια αξιοθέατα....
Την Οxford street προτίμησα να τη διασχίσω με τα λεωφορεία,δε τη "χώνεψα"ούτε παλαιότερα ούτε και τώρα,αν δεν έχει λόγο για να ψωνίσει κανείς δε λέει και τίποτε,πολυκαταστήματα,βαβούρα,μαγαζιά με γρήγορα φαγητό,πολύ σκουπίδι και βρωμιά,αναμενόμενο με τόσο κόσμο,το ίδιο και η Regent,μόνο για ψώνια..
Επόμενη μου στάση η πλατεία Piccadilly ώστε από κεί (μιά ευθεία είναι άλλωστε να κατευθυνθώ πρός covent garden..
Aν εξαιρέσεις το άγαλμα του έρωτα που δεσπόζει στην πλατεία κατά τ'άλλα θα πώ τα ίδια που είπα παραπάνω για την Οξφορντ...,φωτεινές τεράστιες επιγραφές τριγύρω,ε από δω άλλωστε ξεκινάν και τα θέατρα και κέντρα διασκέδασης...καθ οδόν πρός πλατεία Leicester η οποία βγάζει μιά χαριτωμενιά με ένα συμπαθητικό πάρκο και τους πλανόδιους ζωγράφους επί τω έργω.Η πλατεία αυτή χρονολογείται από το 1670,αριστοκρατικό και μοντέρνο μέρος για κατοικία,προσωπικότητες του 17ου και 18ου αιώνα όπως ο Ισαάκ Νεύτων και κάποιοι ζωγράφοι διέμεναν εδώ.
Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω και με τα λεωφορεία πρός Buckingham,το παλάτι,καλά τι ορδές τουριστών και δη Ιαπώνων ήταν αυτές εκει πέρα!!Το παλάτι επιβλητικό και όοοολη η περιοχή τριγύρω,άλλωστε βρίσκεται εν μέσω δύο πάρκων το Green park από τη μία και το st.James από την άλλη και στην κυκλική πλατεία μπροστά το Victoria Memorial!
Πάρκο St.james λοιπόν που θεωρείται το πιό κομψό πάρκο(αν και εμένα άλλο...είναι αυτό που μου πήρε τα μυαλά)Δένδρα,παρτέρια με λουλούδια,λίμνη,γέφυρες,όοοοοοοτι δεν έχουμε στη χώρα μας το χορταίνουμε στο Λονδίνο στον υπερθετικό βαθμό.Διάβασα κάπου ότι είναι η μοναδική πόλη στόν κόσμο με τη μεγαλύτερη αναλογία δένδρων πρός ανθρώπους.Κι εκεί που τριγυρνούσα και το μάτι μου χόρταινε πράσινο...τι είναι αυτό;ένα ξύλινο κομψό σπιτάκι μέσα σ έναν κηπάκο περιφραγμένο γύρω γύρω..Διαβάζω απ'έξω τα σχετικά..:ελβετικό ξύλινο σπιτάκι(chalet)γιά τον βρεττανό φύλακα των πουλιών..Χτίστηκε το 1841 αρχικά για σπίτι του φύλακα των πουλιών..είχε και ένα δωμάτιο για την ορνιθολογική εταιρεία του Λονδίνου που βοηθούσε σε ότι αφορούσε τις πάπιες και τις χήνες του πάρκου..,ο σχεδιασμός του σαν ελβετικό μικρό σπιτάκι έγινε για να έρθει σε αντίθεση με την επιβλητική αρχιτεκτονική των κτιρίων της κυβέρνησης που βρίσκονται τριγύρω.
Το σπιτάκι άλλαξε πολλές φορές όπως και η χρήση του...τώρα πλέον οι χώροι του χρησιμεύουν ως γραφεία.
Βγαίνοντας από το πάρκο και διασχίζοντας τον κεντρικό δρόμο κατά τύχη βρέθηκα στην τεράστια πλατεία μπροστά από το κτίριο των βασιλικών σταύλων,εκεί όπου φιλοξενούνται τα 34 άλογα τα οποία φέρουν τη βσσιλική άμαξα σε επίσημες εκδηλώσεις...ήταν μαζεμένο πλήθος κόσμου,ήταν η ώρα της "αλλαγής"των αλόγων και παρακολούθησα για λίγο!
Συνεχίζω πρός πλατεία κοινοβουλίου,χαζεύω το περιβόητο Big Ben,κατευθύνομαι προς το αβαείο Westminster όπου η είσοδος είναι 15 λίρες.Μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής με το κεντρικό γοτθικού ρυθμού κλίτος είναι η εκκλησία όπου λαμβάνουν χώρα οι επίσημες θρησκευτικές τελετές,εδώ στέφθηκε η βασίλισσα Ελισάβετ το 1953,εδώ έγινε η κηδεία της Νταιάνας....,πολλά σημαντικά πρόσωπα πολιτικοί,συγγραφείς,ποιητές είναι θαμμένοι η τιμάται η μνήμη τους εδώ,σε σημείο που παντού όπου και να πατήσεις ή όπου και να κυττάξεις υπάρχει τάφος ή άγαλμα-ομοίωμα θανόντος,ειδικά μπαίνοντας αριστερά ..τίγκα στους τάφους και σε νεκρούς!
Δίπλα από το αβαείο βρίσκεται και η st.Margaret's church,μικρή,λιτή,απλή...επισκεφθείτε την και αυτήν και χωρίς εισιτήριο.
Αλλά μιά και είμαι κοντά στο ποτάμι καιρός να περάσω απέναντι!,την πρώτη μέρα πήρα μιά μικρή δόση αλλά τι να σου κάνει...εκεί μπορείς να κάτσεις και να αφιερώσεις όλη σου τη μέρα χωρίς να βαρεθείς!
Γέφυρα Westminster λοιπόν,διασχίζω και περνάω απέναντι προς Southbank,νότια όχθη...ένας η μάλλον πολλοί περίπατοι προβλέπονται εδώ σε δόσεις μέχρι την γέφυρα του Πύργου ,γιατί ΚΑΙ πρόκειται για μεγάλη διαδρομή ΚΑΙ καθ'οδόν συναντάς ένα σωρό "πράγματα"... ΚΑΙ έχεις την ανάγκη να βολτάρεις και μόνο στον πεζόδρομο ή να κάτσεις σ'ένα παγκάκι κάτω από τη σκιά των δένδρων ΚΑΙ να διασχίσεις κάποια γέφυρα και..και...και ο κατάλογος δεν τελειώνει ή μάλλον τελειώνει με τη σημείωση ότι δεν πρόκειται για μιά ευ8εία δηλ.βλέποντας το χάρτη λες α οκ θα το περπατήσω μονοκοπανιά...σε δυό-τρία σημεία διακόπτεται η πορεία αυτή κατά μήκος του ποταμού και ακολουθείς παρακάμψεις για να ξαναβρεθείς στην παραποτάμια διαδρομή,κι αν χαθείς ακολουθώντας κάποια παράκαμψη ξεχνιέσαι γιατί κι εκεί μέσα ανακαλύπτειις άααααλα πράγματα που θα σου κρατήσουν το ενδιαφέρον...
Εν συντομία να αναφέρω το Μάτι του Λονδίνου ,τους κήπους jubilee.το συγκρότημα south bank με αίθουσες συναυτλιών,την πινακοθήκη hayward,εθνικό βασιλικό θέατρο,τον oxo tower...καθ οδόν πλήθος από καφέ,ρεστωράν με τραπεζοκαθίσματα έξω,Hay's gallery!!πολύ ωραίος πολυχώρος με βιβλιοπωλεία,διάφορα μαγαζιά με σουβενίρ,καφέ,pub,εστιατόρια...,το θέατρο Shakespear's globe χωρισμένο σε τρία διαζώματα με ανοιχτή οροφή...και φυσικά την Tate Modern,τεράστιο κτίριο πρώην σταθμός ηλεκτρικής ενέργειας με έργα μοντέρνας τέχνης.Δωρεάν είσοδος,χαμός από κόσμο,για να πιάσεις σειρά στα ασανσέρ κάνεις τάμα..,καλά είναι να πάρετε έναν χάρτη γιατί αλλιώς χάνεσαι τι να πρωτοδείς από τους 7 ορόφους,πάντως τα έργα Πικάσο και δυό Ελλήνων είναι στον 3ο.Στον 7ο όροφο καφέ-ρεστωράν με υπέροχη θέα της πόλης από ψηλά,αλλά κι εκεί κάνεις τάμα για μιά θέση...
Μετά την Tate ξαναπερνάω απέναντι μέσω της millenium bridge της κρεμαστής πεζογέφυρας και πάω προς τον καθεδρικό ναό του Αγ.Πούλου που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.Μπαρόκ αριστούργημα μ έναν τεράστιο τρούλο και δυό πύργους στην δυτική πρόσοψη,μοιάζει κάπως με τον Αγ.Πέτρο της Ρώμης.
Αλλά μετά τόσο περπάτημα καιρός και γιά βόλτα στό "άγνωστο"με τα λεωφορεία.Βρέθηκα πρός πλατεία Russel,κοντά στο Βρεττανικό Μουσείο μιά σύντομη στάση γιατί το είχα ξαναεπισκεφθεί παλαιότερα,μπήκα και κάθησα γιά λίγο στην Μεγάλη Αυλή,πολύ εντυπωσιακή με τη γυάλινη οροφή με καταστήματα,καφετέριες...Ξανά λεωφορείο,,,Όλη η περιοχή τριγύρω η Βloomsbury έχει μιά..ατμόσφαιρα,κομψές πλατείες και κτίρια,βιβλιοπωλεία,καθώς το λεωφορείο προχωράει ήδη και από τους επιβάτες καταλαβαίνεις ότι περνάμε σε πιό "λαικές"γειτονιές.Ενώ μέχρι εκείνη την ώρα έβλεπες πιό "καλοβαλμένο"κόσμο και αρκετούς τουρίστες με το χάρτη στά χέρια,σιγά σιγά η κίνηση αραιώνει,βλέπεις περισσότερους έγχρωμους,πιό κουρασμένα πρόσωπα..είμαστε στην αμέσως επόμενη συνοικία Fitzovia,πάνω από το soho.Ηδη βλέπω από τα παράθυρα και τον πύργο τηλεπικοινωνιών που βρίσκεται εκεί κοντά,ύψους 190 μέτρων ήταν το ψηλότερο κτίριο όταν άνοιξε το 1965.Tottenham road..κάτι μου θυμίζει,κάπου εκεί κατεβαίνω...
Τριγυρνάω στους δρόμους αυτής της συνοικίας,κάποιοι δρόμοι θαρρείς και είναι έρημοι,στις γωνίες μαγαζιά κάτι μεταξύ ταχυφαγείου-καφέ,νά και η ταμπέλα πρός Middlesex hospital...νοσοκάμες που μόλις είχαν σχολάσει με την άσπρη ποδιά και την χαρακτηριστική μπλέ κάπα από πάνω...Είναι εμπειρία το να περιπλανιέσαι στις γειτονιές του Λονδίνου σ αυτήν την πολυφυλετική πόλη,γιατί Λονδίνο δεν είναι μόνο το Βig ben ούτε η Oxford...
Αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας βόλτα πρός πλατεία Trafalgar!με τη στήλη του Νέλσονα στό κέντρο και γύρω -γύρω τέσσερα τεράστια λιοντάρια.Στη βόρεια πλευρά της πλατείας βρίσκεται η Εθνική πινακοθήκη και παραδίπλα η εκκλησία st-Martin η οποία διαθέτει βασιλικό θεωρείο!Από κεί προς σταθμό Charing cross,ήθελα από κεί να πάω πρός ποτάμι(στη βόρεια δηλ όχθη).Villiers street πρέπει νάταν,αμέσως δίπλα από τη στάση Char.cross,μιά περιοχή γεμάτη με μπαράκια,νεολαίους,πολύ ζωντανή,κατηφορίζω και βρίσκομαι σ ένα πάρκο ,empankment gardens,με λιμνούλα με νούφαρα,συντριβάνι,κάτι γλυπτά,μιά καφετέρια...όμορφα!
Είμαι στη λεωφόρο της βόρειας όχθης και προχωράω αλλά καθώς πέφτει και η νύχτα εκεί δεν υπάρχει ψυχή...ευκαιρία να περάσω ξανά απέναντι μέσω της waterloo bridge αυτή τη φορά...δε χορταίνω το ποτάμι,ήλπιζα να πέσω σε στάση λεωφορείου εύκολα αλλά τελικά διέσχισα τη γέφυρα περπατητί,μετά λεωφορείο και πίσω στα γνωστά λημέρια ...λίγο πριν το Covent garden στάση για ανεφοδιασμό σε ένα ιταλικό εστιατόριο και μετά ένα οργανικό τσάι που αλλού;στο καφέ του covent garden.
Τέλος τρίτης μέρας.
Eίναι Κυριακή,προβλεπόταν καλός καιρός με λιακάδα,ότι πρέπει δηλ για εξόρμηση σε γραφικές γειτονιές και πάρκα!
Μετρό και στάση στο Notting Hill,καθ οδόν για την αγορά του Portobello στον ομώνυμο δρόμο.Ηταν νωρίς το πρωί και οι μαγαζάτορες ετοιμάζονταν και τότε στήναν τα εμπορεύματα τους...ευκαιρία να περιπλανηθώ για λίγο μέσα στους δρόμους της συνοικίας...καθώς διασχίζω την οδό Portobello παρατηρώ τα κτίρια αριστερά και δεξιά,είναι εκπληκτική η "ποικιλομορφία"η διαφορετικότητα χωρίς όμώς να είναι κακόγουστη κάθε άλλο!
Στη μία πλευρά ομοιόμορφα πολυώροφα κτίσματα εγώ τα λέω"τουβλόσπιτα"χιχι ξέρετε αυτά τα κτίρια με τα κόκκινα τουβλάκια,στην απέναντι πλευρά μικρά διώροφα η τριόροφα σπίτια όλα με αυλόγυρο.Στρίβοντας και μπαίνοντας σε παράπλευρες οδούς βλέπεις σε μιά περιοχή αρχοντικές κατοικίες , τριόροφες,μεζονέτες",σε άσπρο χρώμα με μαρμάρινες κολώνες στην είσοδο,μπαλκόνι στον πρώτο όροφο...,παρακάτω δε μετά την αγορά πιό μέσα στη συνοικία το τοπίο πάλι αλλάζει,δρόμος με κάτι εντυπωσιακά κίτρινα!σπίτια,μονοκατοικίες,παρακάτω νάσου πάλι τα πολυόροφα κόκκινα με το τουβλάκι..,ησυχία τριγύρω,θάταν δε θάταν 10 το πρωί,νά κι ένα πάρκο,όπου οι μόνοι θαμώνες εκείνη την ώρα ήταν δυό άστεγοι που απολάμβαναν ακόμα τον ύπνο τους στα παγκάκια.Εκεί κοντά βρίσκεται και μιά παλιά εκκλησία(all saints),χτίσθηκε από έναν γιατρό στη μνήμη των γονιών του στά μέσα του περασμένου αιώνα,υπέστη καταστροφές κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,έκλεισε για αρκετά χρόνια κλπ κλπ ,λιτή στο εσωτερικό της,αυτό που χτυπάει στο μάτι είναι είναι ο χώρος του "ιερού"πολύ απλωμένος ανοιχτός φυσικά,με την πέτρινη Αγ.Τράπεζα στο κέντρο...θέλοντας να δείξουν μ αυτόν τον τρόπο ότι η λειτουργία,η συμμετοχή του κόσμου είναι η καρδιά και η ψυχή όλων όσων γίνονται εκεί.Πλησίαζε η ώρα της λειτουργίας,(στις 11)ήδη άρχισε να συγκεντρώνεται κόσμος,στην πλειοψηφία τους νέγροι.
Ξανά πίσω πρός την αγορά του Πορτομπέλο,ήδη είχε μαζευτεί κόσμος,τι να πώ πολύ ατμοσφαιρική με μαγαζιά πάσης φύσης από αντίκες,σουβενίρ,ρούχα,έθνικ φαγητά,φρούτα,τυριά,καφέ,τά πάντα!
Μιά στάση από κει με το μετρό και Holland park!Ηδη από τις πρώτες εικόνες βγαίνοντας από το μετρό καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για αριστοκρατική συνοικία,φαρδείς λεωφόροι με δέντρα,πολύ περιποιημένες μονοκατοικίες..,τυχαίο άραγε που και η ελληνική πρεσβεία βρίσκεται δίπλα από την κεντρική είσοδο του πάρκου;σ'ένα απλό κτίριο βέβαια....Προσπερνάω την πρεσβεία και κατηφορίζω στο δρόμο αυτό...ουάου πολύ χλιδάτες μονοκατοικίες (μου θύμισαν εκείνες τις άσπρες μεζονέτες του Νοτινγκ χιλ)με τις κολώνες κλπ,μία ξεχώριζε με κήπο γεμάτο παρτέρια από λουλούδια,ζαρντινιέρες,καθώς οι κουρτίνες ήταν τραβηγμένες φαινόταν μέσα καθώς ήταν αναμμένοι κάτι πολυέλαοι...Στον κήπο εκείνη την ώρα ήταν δυό κοπέλες με παραδοσιακό ανατολίτικο ντύσιμο,σε ερώτηση που τις έκανα μου απάντησαν ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο,κατοικία κάποιας οικογένειας από το Ντουμπάι.
Ώρα όμως είναι να μπώ και στο πάρκο!Τέλειο,όπως όλα άλλωστε,απλά κάθε πάρκο τελικά έχει το κάτι τί του,κάτι που κάνει τη διαφορά από τα άλλα,εδώ η αίσθηση που αποκόμισα καθώς μπήκα ήταν σαν να ήμουν σε ζούγκλα!τόσο θεόρατα πανύψηλα τα δέντρα,τόσο πυκνή η βλάστηση,γεμάτο το χώμα κάτω από φύλλα και τα σκιουράκια να τρέχουν και να σκαρφαλώνουν από δω κι από κεί!Ενα άλλο χαρακτηριστικό αυτού του πάρκου είναι οι φράχτες!περιφραγμένοι δηλ χώροι που σου δίνουν την εντύπωση ότι κάθε κομμάτι του πάρκου είναι σαν ξεχωριστό "δωμάτιο"σ ένα υπαίθριο τεράστιο σπίτι!
Καθώς προχωράω πιό μέσα φτάνω σε μιά μακρόστενη περιοχή με κήπους!!τεράστια παρτέρια με πολύχρωμα λουλούδια,παγκάκια γύρω-γύρω...άλλος διάβαζε,άλλος μισοκοιμόταν και μιά παρέα με τα παιδάκια τους είχαν απλώσει κουβερτούλα κατα γής με τα φαγητά τους και τα ποτά τους κι έκαναν πικ νινκ..μην ξεχνιόμαστε ήταν μεσημέρι Κυριακής.
Παραμέσα στο πάρκο ένα όμορφο κτίσμα του 17ου αιώνα,που χρησιμοποιείται σαν ξενώνας γιά νέους και το πίσω μέρος του για θερινές συναυλίες...ένα καφέ ρεστωράν πιό πέρα...,περπατάω κι ακούω ήχους πουλιών..,βγαίνω από άλλη έξοδο,Oakwood road...εδώ βλέπω επταόροφες κόκκινες μοντέρνες όμως πολυκατοικίες,με μπαλκόνια!!πιάνω κουβέντα μ'ένα ζευγάρι και μου λένε ότι οι τιμές των flats εδώ είναι απλησίαστες....
Καιρός είναι όμως να επισκεφθώ και τη "Βενετία"μου!Μετρό,Bakerloo line και στάση Warwick avenue και βρίσκεστε στη Μικρή Βενετία!!Ναί,ναί,άλλο να σας το λέω και άλλο να το δείτε με τα μάτια σας,να το ζήσετε...,καλά όποιος πάει καλοκαίρι στο Λονδίνο και δεν έρθει εδώ δεν ξέρει τι χάνει!.Ξαφνικά βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο,μακρυά από τις ορδές των τουριστών,άστους να στριμώχνονται για το ποιός θα πρωτομπεί στο Μπάκινχαμ...
Είμαστε στο βόρειο τμήμα του Regent's park!το οποίο σχεδιάστηκε από τον Τζόν Νάς αρχικά για τον βασιλιά Regent και εν συνεχεία άνοιξε για το κοινό το 1838.Μπροστά μας το κανάλι Grand Union Canal που καθώς έρχετα από το βορειοδυτικό τμήμα του Λονδίνου καταλήγει εδώ για να συνεχίσει την πορεία του μέσα στο πάρκο σαν regent's canal πλέον.
Το κανάλι πρωτοάνοιξε το 1820 με σκοπό να εξυπηρετεί στη μεταφορά εμπορευμάτων και προιόντων στην περιοχή,ο Τζόν Νάς το ήθελε να περνά από το κέντρο του πάρκου αλλά έπεσε πάνω στις αντιρρήσεις των κατοίκων της περιοχής που δεν ήθελαν την επαφή με τις δύσοσμες βάρκες ούτε με τα πληρώματα τους με αποτέλεσμα αυτό να τοποθετηθεί στη βόρεια πλευρά του πάρκου.
Τα κομψά σπίτια του 18ου αιώνα με τις σοβατισμένες προσόψεις γύρω-γύρω ,τα δέντρα,το υγρό στοιχείο,η ιστορία της περιοχής προσφέρουν ένα μοναδικό εντυπωσιακό σκηνικό εξ ού και το όνομα Little Venice!!
Aπό δω ξεκινάν καραβάκια που κάνουν τη διαδρομή στο κανάλι μέχρι το Camden Lock με ενδιάμεση στάση στον ζωολογικό κήπο που βρίσκεται επίσης στο Regent's park.H απλή διαδρομή κοστίζει 6,70 λίρες και διαρκεί περίπου 50 λεπτά.Πάμε λοιπόν,φύγαμε!!
Το καραβάκι ξεκινάει(δρομολόγια ανά ώρα περίπου)και κυττάζω γύρω μου εκστασιασμένη από την τόση ομορφιά!Αριστερά και δεξιά πανύψηλα δέντρα,στ αριστερά κατά μήκος του καναλιού υπάρχει μονοπάτι για περιπατητικές διαδρομές,γραφικές γέφυρες διασχίζουν το κανάλ..βλέπω κι ένα καφέ σε μιά γέφυρα από πάνω μας..!μα εδώ τρελλαίνεσαι..,θέλω να κατέβω η μάλλον να ξανάρθω να το περπατήσω,ν΄αράξω να πιώ έναν καφέ εκεί πάνω στη γέφυρα βλέποντας το κανάλι από ψηλά..ένα σωρό δραστηριότητες και το σημαντικότερο έχοντας την αίσθηση ότι ΔΕΝ είμαι στο Λονδίνο σ αυτή την μεγαλούπολη των 1Ο περίπου εκατομ...
Ανάμεσα στα δέντρα διακρίνονται κάθε τόσο και κάτι αρχοντικά σπίτια,κάτι επαύλεις!!Καθώς πλησιάζουμε στο τέρμα νάσου κι ένα πειρατικό κάστρο!!τι άλλο θα δώ;;το προσπερνάμε και άφιξη στο Camden Lock!
Στο Camden λοιιπόν αυτή τη φημισμένη περιβόητη αγορά του Βόρειου Λονδίνου που τα έχει όλα!!Στον κεντρικό δρόμο επικρατεί το αδιαχώρητο από κόσμο,στην πλατεία πάγκοι με φαγητά της ώρας,οι μυρωδιές να σου σπάνε τη μύτη και να μην ξέρεις τι να πρωτοδοκιμάσεις!Ανεβαίνω σκαλοπάτια,στο πάνω τμήμα γύρω-γύρω καφέ-εστιατόρια ,μαγαζιά με ρούχα,κοσμήματα...,ξανά κάτω,στριμωξίδι,μέχρι που κάποια στιγμή παθαίνω ένα τραλαλά από τον τόσο κόσμο και λέω,οκ!φτάνει τώρα ήρθε η ώρα για άλλα..
Λεωφορείο με κατεύθυνση το Regent's park!!Eίχε πάει ήδη σχεδόν 4 η ώρα ,σήμερα ο Θεός είχε συμμαχήσει μαζί μου και μου χάρισε την ωραιότερη μέρα με λιακάδα και καλές θερμοκρασίες γύρω στους 23 βαθ.Υπέροχα να περπατάς δίπλα στη λίμνη όπου μπορεί κάποιος να νοικιάσει βάρκα και να κάνει το γύρο της...
Τα σκιουράκια εδώ τα βρήκα πολύ φιλικά προς τους ανθρώπους,ένα σχεδόν άγγιξε το χέρι μου όταν πήγα να του δώσω κάτι..
Το καλύτερο μέρος αυτού του πάρκου βρίσκεται σ'έναν εσωτερικό κύκλο,είναι οι κήποι της βασ.Μαίρης με ποικιλίες από τριανταφυλλιές!γεμάτο με παρτέρια από τριαντάφυλλα σε διάφορα χρώματα...,πολλά καφέ μέσα στό πάρκο κι εκεί που κάθομαι και απολαμβάνω το τοπίο πιάνει το αυτί μου ήχους ;ζωντανής μουσικής.
Ναί,ναί,σ'έναν ανοιχτό χώρο μπροστά στη λίμνη,σε μιά εξέδρα,ένα συγκρότημα έπαιζε τζαζ μουσική και χύμα ο κόσμος είτε στις σεζ λόνκγ που υπήρχαν τριγύρω,είτε κάνοντας πικ νίκ στο γρασίδι.
Μα τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή του για να νοιώσει ευτυχισμένος;;
Βγαίνοντας από το πάρκο κατευθυνόμενη πρός έναν κεντρικό δρόμο για να βρώ λεωφορείο βλέπω και το κεντρικό τζαμί του Λονδίνου που βρίσκεται εκεί,μ'έναν χαρακτηριστικό τρούλο και το μιναρέ του.
Τέλος τέταρτης μέρας.
Μετρό και στάση Τower hill.Κατευθύνομαι πρός τον Πύργο του Λονδίνου που φιλοξενεί το αυτοκρατικό στέμμα,συλλογές από όπλα και πανοπλίες..,προσπερνώ και πηγαίνω παραδίπλα,είμαστε πολύ κοντά στη γέφυρα του Πύργου,st.Katherine's dock.Παλιές αποβάθρες,η περιοχή ανακαινίστηκε στη δεκαετία του 1980 και σήμερα βλέπεις εκεί μιά εντυπωσιακή μαρίνα με τα γιότ κάποιων "φτωχών"...θνητών αραγμένα,μοντέρνες πολυόροφες κατοικίες γύρω-γύρω με μπαλκόνια!,καφετέριες,μαγαζιά καί...σ'ένα σημείο της μαρίνας νάσου και το πανδοχείο του Dicken's(Dicken's inn!)
Πρόκειται για ένα τριόροφο ξύλινο πανδοχείο από "καπνισμένο"σκούρο ξύλο,,με βεράντες-μπαλκόνια επίσης με ξύλινα κάγκελα και παρτέρια με πολύχρωμα λουλούδια κατά μήκος απ έξω από τα κάγκελα καί γλάστρες που κρέμονται από τις οροφές!Ενα χάρμα οφθαλμών!Μιά ταμπέλα απ'έξω έγραφε ότι από τώρα γίνονται κρατήσεις για την παραμονή των Χριστουγέννων!
Από κει διασχίζω την Τower bridge,πολύ σημαντικό αξιοθέατο του Λονδίνου,νεογοτθικής αρχιτεκτονικής και περνάω απέναντι στη νότια όχθη με κατεύθυνση την London bridge,την παλιά αυτή γέφυρα που οι καμάρες της φιλοξενούν διάφορα μαγαζιά.Είμαι πλέον στην περιοχή Borough,εκεί βρίσκεται το Borough market μιά παραδοσιακή κλειστή αγορά που όμως είναι ανοιχτή Πεμ-Παρ-Σάβ,ήταν Δευτέρα ...κρίμα παρ'όλα αυτά πήρα μιά γεύση,λίγα μαγαζιά ήταν ανοιχτά.
Αχ μαγαζιά με γλυκάκια,σοκολατοειδή,διάφορα είδη τυριών,πίττες...,εστιατόρια,καφέ-pub..,μαγαζιά με βαρέλια που το πάνω μέρος τους χρησιμεύει σαν τιμοκατάλογος και τραπέζι ταυτόχρονα κλπ.
Εδώ βρίσκεται και η Vinopolis-έκθεση οινοποιίας.Διαβάζω απ'έξω το σχετικό ενημερωτικό...Το 1865 ανασκαφές έφεραν στην επιφάνεια υπολείματα μιάς ρωμαικής αποθήκης κρασιών,απόδειξη ότι το κρασί ήταν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής σ'αυτήν εδώ την περιοχή του Λονδίνου για πάνω από 2000 χρόνια....
Εκτός από κρασιά βρίσκει κανείς εδώ μπύρες,ουίσκι,τζίν κλπ.Πολύ ατμοσφαιρική και γοητευτική γειτονιά!!
Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και ο καθεδρικός ναός Southwark που θεωρείται εκτός από θρησκευτικό και κάτι σαν πολιτιστικό κέντρο της περιοχής.Χτίσθηκε τον 13ο αιώνα και το θεωρούν το"σημάδι"της παρουσίας του Θεού στον κόσμο και μάλιστα στην καρδιά μιάς εργατικής περιοχής.Γύρω από το ναό μιά αυλή με καφέ..τραπεζάκια έξω,πολύ κόσμο,πολύ νεολαία...πολύ ζωντάνια!
Η ώρα περνάει,κοντεύει 4 και στις 8μιση πετάω για Ελλάδα...
Πηγαίνω πρός το ποτάμι,Southbank..,πίνω έναν καφέ και κυττάζω τριγύρω μου..ν'αρπάξω μια τελευταία εικόνα..την πεζογέφυρα μπροστά μου,το θέατρο του Shakespeare ακριβώς δίπλα μου...με κατακλύζουν τόσες σκέψεις,τόσα συναισθήματα.
Αλλες φορές όταν κόντευε η ώρα της επιστροφής χαιρόμουν που έφευγα,τώρα μελαγχολώ...
Ας είναι...με το ταξίδι αυτό"αποκαταστάθηκαν"οι σχέσεις μου μ'αυτήν την πόλη,το Λονδίνο κέρδισε μιά θέση στην καρδιά μου,τη θέση που του άξιζε,τη θέση που του έπρεπε!Ξέρω πλέον ότι θα ξανάρθω γιατί έχω αφήσει πράγματα στη μέση,είναι πολλά αυτά που με περιμένουν να δώ,να εξερευνήσω,άλλωστε έχω αποκτήσει εδώ και μιά καινούργια φίλη,τη Rose που με περιμένει..
Στο αεροδρόμιο κουβεντιάζοντας μ'ένα ζευγάρι συμπατριωτών μας πολυταξιδεμένων που όμως το Λονδίνο μέχρι τώρα τους είχε ξεφύγει,πρώτη φορά λοιπόν εδώ,σε ερώτηση που τους έκανα πως τους φάνηκε μου απάντησαν και οι δύο σχεδόν το ίδιο πράγμα,μάλιστα ο σύζυγος ήταν πιό "κάθετος"λέγοντας:ε δε μας άρεσε ιδιαίτερα,δεν είναι όμορφο το Λονδίνο,πως να συγκριθεί με το Παρίσι,τη Βιέννη,το Αμστερνταμ...πόλεις που πάμε και ξαναπάμε....,μπα ,κουραστική πόλη,κι αυτός ο καιρός...τι βροχή ήταν αυτή(σημειωτέον ότι έβρεξε ΜΟΝΟ μισή μέρα-που να έρχονταν και χειμώνα δηλαδή χαχα).
Ξεσπάω σε γέλια και τους απαντώ:Αυτά ακριβώς!έλεγα κι εγώ!προσέξτε μόνο μη σας πάρει 17 χρόνια όσα δηλαδή πήρε σε μένα για ν'αλλάξετε γνώμη..!
Ναί λοιπόν προσωπικά συμφωνώ ότι το Λονδίνο δεν είναι όμορφη πόλη,δεν έχει ομορφιά ούτε φινέτσα σερβιρισμένες έτοιμες στο πιάτο μπροστά σου...,έχει όμως πολλές ομορφιές που περιμένουν να τις ανακαλύψεις μόνος σου κι έναν μοναδικό δικό του τρόπο να σου προσφέρει ποικίλες συγκινήσεις!
Τέλος.
-Ναί,ναι,παλιά γνωστά κομμάτια αλλά λέει και δικά του παραδοσιακά,βλέπεις κάτω στο καλάθι τα cd,είναι δικά του,επαγγελματίας μουσικός..
-Σ'αρέσει εδώ;
-Είναι υπέροχα!!όλη η ατμόσφαιρα εδώ γύρω,είναι το δεύτερο βράδυ μου στο Λονδίνο και χθές πάλι εδώ ήμουν!
Λικνιζόμαστε στους ήχους των τραγουδιών και πραγματικά το απολαμβάνω!Το Covent Garden,αυτή η σκεπαστή αγορά που από αγορά φρούτων και λαχανικών κατά τη διάρκεια της μέρας,το βράδυ μεταμορφώνεται σ'έναν ατμοσφαιρικό χώρο διασκέδασης...φώτα,χρώματα,καφέ-μπαράκια τριγύρω,ρεστωράν,μαγαζάκια,υπαίθριες παραστάσεις ,πλανόδιοι μουσικοί έξω στις πλατείες,αλλά και μέσα στον εσωτερικό χώρο...εκεί μέσα βρισκόμασταν εμείς.Λίγα παγκάκια γύρω-γύρω και καμιά 10αριά άτομα το ακροατήριο του εκείνο το βράδυ.
-Πώς σε λένε;
-Εφη,εσένα;
-Rose.Aπό που είσαι;
-Ελληνίδα
-Πρώτη φορά Λονδίνο;
-Οχι,οχι...μεγάλη ιστορία,για πρώτη φορά βρέθηκα εδώ 17 χρόνια πρίν,έζησα για ένα σύντομο διάστημα...δουλειά,πολύ διάβασμα...χάλια καιρός,αυτή η μουντάδα και το συνεχές ψιλόβροχο...δεν τη συμπάθησα αυτή την πόλη.Από τότε ξαναήρθα καναδυό φορές για λίγες μέρες,χειμώνα πάντα..,τι να πώ ποτέ δε με γοήτευσε.
Κάποιες φορές οι συνθήκες,τα γεγονότα που βιώνεις σ'έναν τόπο και όχι αυτά που βλέπεις γύρω σου είναι τόσο καταιγιστικά και σου δημιουργούν μιά συνολική εντύπωση γιά τον τόπο που μπορεί να είναι και λάθος....Ετσι λοιπόν αποφάσισα να ξανάρθω,καλοκαίρι αυτή τη φορά,τελείως χαλαρά,για βόλτα,σαν ...τουρίστρια.
Δεύτερη μέρα στο Λονδίνο και ήδη κάτι μέσα μου άρχισε να αλλάζει από χθές,στην"πρώτη"επαφή με την πόλη.Κατ'αρχάς ο φθινοπωρινός καιρός που επικρατούσε τώρα(12,13 με 24 βαθμούς),συννεφιά αλλά και ήλιος που και που,το βράδυ ψύχρα,μπουφανάκια απαραίτητο..,αυτός ο καιρός λοιπόν ήταν για μένα βάλσαμο μετά τα 36άρια της πόλης μου...
Η βόλτα στο Hyde park,το ατελείωτο πράσινο,η θέα της λίμνης,η ηρεμία που επικρατούσε εκεί,η βόλτα στην συνοικία του Kensington,τό κτίρο όπου στεγάζονται τα Harrolds,οι κήποι του Κensington!!το επιβλητικό Αlbert Memorial και απέναντι το Royal Albert Hall.....o περίπατος αργότερα,μιά πρώτη γεύση από τη νότια όχθη-Southwark,Southbank...καλά εκεί θα πήγαινα και θα ξαναξαναπήγαινα τις επόμενες μέρες....
Για δές που το Λονδίνο μ'αρέσει!έχει ομορφιές!σκέφτηκα και γέλασα με τον εαυτό μου.
Το βράδυ της ίδιας μέρας πήγα στο Covent Garden.Στην κεντρική πλατεία βρίσκεται μια παλιά εκκλησία(του Αγ.Παύλου)που ενώ η κύρια είσοδος,η μεγάλη πύλη φαίνεται να είναι στην πλευρά της πλατείας,ωστόσο η είσοδος γίνεται από το πλάι μπαίνοντας σε μιά χαριτωμένη αυλή με κήπο και καθώς ετοιμαζόμουν να μπώ στο ναό με περίμενε μιά έκπληξη.Εκείνη την ώρα παιζόταν μέσα στην εκκλησία μιά θεατρική παράσταση!!Είχε ώρα που είχε αρχίσει οπότε και δεν επιτρεπόταν πλέον η είσοδος και έμεινα να κυττάζω από το τζάμι τους ηθοποιούς με στολές"εποχής"να τρέχουν πέρα δώθε...Διάβασα απ'έξω τις σχετικές πληροφορίες...St.Paul's church-Covent Garden(the actor's church).Η σύνδεση του συγκεκριμένου ναού με το θέατρο χρονολογείται από το μέσον του 17ου αιώνα!όταν η περιοχή έγινε το κέντρο των θεατρικών δρώμενων στο Λονδίνο..,και η παράδοση συνεχίζεται μέχρι σήμερα.
Σχεδιάστηκε το 1631 από δύο αρχιτέκτονες(designers τους αναφέρει)εκ των οποίων ο ένας ήταν θεατρικός!σχεδιαστής,άρχισε να λειτουργεί το 1633,ακολούθησαν κάποιες μετατροπές λόγω φωτιάς το 1795 και 1872.
Οταν πήγα εγώ είχε προγραμματισμένες παραστάσεις για Παρασκευή απόγεμα και Σάββατο μεσημέρι και απόγεμα.
(συνεχίζεται)
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - Παρόμοια Διανομή 3.0 Unported
-Θάθελες να πάμε κάπου για φαγητό η για ποτό να τα πούμε;
-Rose είσαι πολύ ευγενική,με μεγάλη μου χαρά!
Μετακινούμαστε λοιπόν στον επάνω όροφο,στο εστιατόριο και συνεχίζουμε την κουβέντα μας...
-Εσύ μένεις εδώ; στο Λονδίνο;
-Είμαι από το Windsor.....
-Kαλά τι σύμπτωση!Σήμερα το πρωί ήμουν εκεί,πήγα στο κάστρο!,δεν είχα ξαναπάει και μου άρεσε πολύ......
Το Λονδίνο λοιπόν βάλθηκε να με "τρελλάνει"αυτή τη φορά!.Μέχρι και η γνωριμία με τη Rose που ήταν τόσο απροσδόκητη ήρθε κι αυτή να προστεθεί στην ήδη ευχάριστη διάθεση που είχα.Μια Αγγλίδα 55 ετών με στύλ όμως 40αρας!που άφησε το Λονδίνο όπου ζούσε και εργαζόταν για αρκετά χρόνια σε εξοντωτικούς ρυθμούς για μιά πιό ήρεμη ζωή στό χωριό απ όπου καταγόταν,έχοντας εκεί ένα σπίτι με κήπο όπου καλλιεγεί τα ζαρζαβατικά της,έχει τα λουλούδια της κλπ.Χήρα με 3 παιδιά που τώρα είναι σε μιά σχέση μ'έναν μουσικό που γνώρισε μέσω του internet!(με ρώτησε μάλιστα αν και στη χώρα μου είναι διαδεδομένος αυτός ο τρόπος γνωριμίας...)στις 11.30 σχολούσε ο καλός της και μέχρι εκείνη την ώρα τριγυρνούσε και έκανε βόλτες.
Με προσκάλεσε του χρόνου να με φιλοξενήσει στο σπίτι της!,το ίδιο κι εγώ,μου δήλωσε ότι αγαπά την Ελλάδα,ήδη έχει έρθει γύρω στις 6 φορές,φέτος το καλοκαίρι προτίμηση την Τουρκία,όταν τη ρώτησα αν ό λόγος ήταν οι οικονομικές"δυσκολίες"που διανύουμε και τα όσα έχουν ακουστεί για μας απάντησε πολύ ευγενικά και διακριτικά και είπε ότι όχι δεν έφταιξε αυτό,ευχήθηκε να πάνε καλά τα πράγματα και να ξεπεράσουμε την κρίση.
Πίνοντας το κρασάκι μας δυό γυναίκες μέχρι πρότινος άγνωστες μιλούσαμε και γελούσαμε σαν φίλες...,ανακαλύπτοντας ότι υπάρχουν πράγματα τόσο κοινά μεταξύ μας ,τόσο απόλυτα κατανοητά τόσο ανθρώπινα πέρα από διαφορές εθνικότητος,γλώσσας..θρησκείας κλπ.
Ανοίξαμε τις καρδιές μας και μιλήσαμε για τη ζωή μας,για δουλειές,για μοναξιές,για διακοπές,...πέρασε όμως η ώρα χωρίς να το καταλάβουμε,εκείνη θα πήγαινε να βρεί τον καλό της κι εγώ πίσω στο ξενοδοχείο.Οταν πήγαμε στο σταθμό του μετρό και έπρεπε να πάμε στις αντίθετες αποβάθρες αποχαιρετη8ήκαμε με συγκίνηση!!!
Ποιός ξέρει;του χρόνου στα μέρη της η στα μέρη μου μπορεί πάλι να βρεθούμε..
Το πρωινό λοιπόν αυτής της δεύτερης μέρας ήταν αφιερωμένο στο χωριό Windsor ε το ομώνυμο κάστρο,το παλαιότερο και μεγαλύτερο κατοικημένο κάστρο στον κάσμο,η θερινή κατοικία της βασίλισσας...
Αξίζει!!!Και το χωριό είναι γραφικό με τα μαγαζάκια του,τα καφέ,πεζοδρομημένους δρόμους,περιποιημένα σπίτια,το κάστρο δε εντυπωσιακό και τεράστιο!τείχη,πύργοι και μέσα στα κύρια διαμερίσματα σου κόβεται η ανάσα από τον πλούτο!Τεράστιες αίθουσες,σαλόνια,γραφεία,κρεβατοκάμαρες,χρυσοποίκιλτα αντικείμενα,πορσελάνες,έργα τέχνης..πίνακες ζωγραφικής αμύθητης αξίας!
Επιασα κουβέντα μ'έναν φύλακα (οι Αγγλοι ως συνήθως εξυπηρετικότατοι και ευγενέστατοι)γιατί είχα μπερδευτεί με τις τόσες αίθουσες..χρησιμοποιούνται και τώρα;;μου εξήγησε ότι κάποια από τα σαλόνια ναι,βέβαια σαν χώροι δεξιώσεων κλπ άλλα ανοίγουν πιό συχνά ,άλλα για συγκεκριμένες περιστάσεις,όσο δε για τον πλούτο σχολίασε και ο ιδιος χαμογελώντας..βλέπεις μου λέει αυτόν τον πίνακα Ρέμπραντ;15 εκατομύρια λίρες στοίχισε στην βασίλισσα για να τον αποκτήσει!
Στο χώρο του κάστρου μην παραλείψετε μιά επίσκεψη στο παρεκκλήσι του Αγ.Γεωργίου(14ος αιώνας)καθώς και στο κουκλόσπιτο της βασ.Μαίρης με μινιατούρες αναπαράσταση των διαμερισμάτων και όλων των αντικειμένων των εσωτερ.χώρων σε μιά αίθουσα σκοτεινή όπου τα μόνα που φωτίζονται είναι οι μινιατούρες.
Το μεσημέρι άρχισε να βρέχει αλλά ήδη ήταν προγραμματισμένη η κρουαζιέρα και η επίσκεψη στο Greenwich.Eίχα ξαναπάει,αυτή τη φορά θέλησα να περπατήσω στο πάρκο,με την ομπρέλα,φτάνοντας είχε κοπάσει η βροχή,μου άρεσε που περπατούσα μέσ τα δέντρα μυρίζοντας το βρεγμένο χώμα...από τη μιά πλευρά να βλέπω το Αστεροσκοπείο και από την άλλη το Μέγαρο της βασίλισσας και το Εθνικό Ναυτικό Μουσείο,όμορφα κτίρια...και αυτή η απίστευτη ηρεμία τριγύρω...τέλος δεύτερης μέρας.
Να αναφέρω σ'αυτό το σημείο ότι για τις μετακινήσεις μου έβγαλα την ημερήσια κάρτα(5,60 λίρες)κατόπιν σύστασης δύο υπαλλήλων(αντί της oyster),δεν πρέπει νάχουν ουσιαστική διαφορά..,οπότε άλλαζα χωρίς να το πολυσκεφθώ πολλά μετρό και φυσικά λεωφορεία!.Από συγκοινωνίες φοβεροί οι Αγγλοι!!και ο πιό ανίδεος μπορεί να τα καταφέρει στο μετρό με τις τόσες διευκρινιστικές πινακίδες,αλλά και τα λεωφορεία είναι "εύκολα",αυτά τα παίρνεις και για βόλτα...
Δεν μπορώ να μη σχολιάσω τη "ζέστη"που ένοιωσα την πρώτη μέρα που είχα κατέβει σε σταθμό του μετρό παρ όλο που έξω η θερμοκρασία ήταν γύρω στους 18 βαθμούς,ωστόσο η διαφορά καθώς περίμενα στην αποβάθρα ήταν αισθητή...και σε λίγο έπεσε το μάτι μου σε κάτι "ταμπέλες"που υπήρχαν κάθε τόσο μέσα στους σταθμούς..stay cool μπλα μπλα...μείνετε δροσεροί έχοντας μαζί σας ένα μπουκαλάκι νερό και αν δεν αισθάνεστε καλά καλύτερα μην επιβιβαστείτε στο τραίνο ,αν δε αισθανθείτε λιποθυμική τάση κατεβείτε στην επόμενη στάση!
Καλά κρασιά..,αυτό το θέμα το είχα συζητήσει και με τη Rose,δεδομένου ότι εδώ και αρκετά χρόνια καλοκαίρι και ψηλές θερμοκρασίες δεν είναι πλέον σπάνια φαινόμενα για τους Αγγλους (10 μέρες πριν πάω είχε 27αρια)και μου είπε ...άστα να μπαίνεις στο μετρό και να στάζεις,δεν αντέχεται,εδώ και 10 χρόνια συζητιέται ότι κάτι πρέπει να γίνει αλλά δεν δίνονται κονδύλια,βάζουν άλλες προτεραιότητες ξέροντας ότι οι περισσότεροι μετακινούνται ,έρχονται στο Λονδίνο με δικά τους αμάξια επενδύουν στο να φτιάξουν πάρκινγκ να διευκολύνουν αυτή την κατάσταση και όχι να βελτιώσουν τις συνθήκες στο μετρό.
Δεν άντεξα και για το ίδιο θέμα ρώτησα και ένα securita σε έναν αταθμό,γιατί μου φαίνεται πολύ γελοίο να βλέπω αυτές τις ταμπέλες...stay cool κλπ που,στην Αγγλία που θεωρούσα ότι είναι τόσο οργανωτικοί,τόσο μπροστά σε πολλά θέματα.
Δυστυχώς (μου λέει κι αυτός)δεν υπάρχει air conditiion,βλέπετε είναι τόσο παλιό το μετρό,είναι πάρα πολύ δύσκολο να γίνει κάτι τέτοιο,μόνο σε μία γραμμή από τις 12(δε θυμόταν να μου πεί σε ποιά)υπάρχει κλιματισμός.
Ο υπόγειος του Λονδίνου ήταν ο πρώτος υπόγειος στον κόσμο(1863).
Τρίτη μέρα και είπα να κάνω μιά γύρα και να ξαναθυμηθώ το κέντρο..,πλατείες,κάποια αξιοθέατα....
Την Οxford street προτίμησα να τη διασχίσω με τα λεωφορεία,δε τη "χώνεψα"ούτε παλαιότερα ούτε και τώρα,αν δεν έχει λόγο για να ψωνίσει κανείς δε λέει και τίποτε,πολυκαταστήματα,βαβούρα,μαγαζιά με γρήγορα φαγητό,πολύ σκουπίδι και βρωμιά,αναμενόμενο με τόσο κόσμο,το ίδιο και η Regent,μόνο για ψώνια..
Επόμενη μου στάση η πλατεία Piccadilly ώστε από κεί (μιά ευθεία είναι άλλωστε να κατευθυνθώ πρός covent garden..
Aν εξαιρέσεις το άγαλμα του έρωτα που δεσπόζει στην πλατεία κατά τ'άλλα θα πώ τα ίδια που είπα παραπάνω για την Οξφορντ...,φωτεινές τεράστιες επιγραφές τριγύρω,ε από δω άλλωστε ξεκινάν και τα θέατρα και κέντρα διασκέδασης...καθ οδόν πρός πλατεία Leicester η οποία βγάζει μιά χαριτωμενιά με ένα συμπαθητικό πάρκο και τους πλανόδιους ζωγράφους επί τω έργω.Η πλατεία αυτή χρονολογείται από το 1670,αριστοκρατικό και μοντέρνο μέρος για κατοικία,προσωπικότητες του 17ου και 18ου αιώνα όπως ο Ισαάκ Νεύτων και κάποιοι ζωγράφοι διέμεναν εδώ.
Δρόμο παίρνω δρόμο αφήνω και με τα λεωφορεία πρός Buckingham,το παλάτι,καλά τι ορδές τουριστών και δη Ιαπώνων ήταν αυτές εκει πέρα!!Το παλάτι επιβλητικό και όοοολη η περιοχή τριγύρω,άλλωστε βρίσκεται εν μέσω δύο πάρκων το Green park από τη μία και το st.James από την άλλη και στην κυκλική πλατεία μπροστά το Victoria Memorial!
Πάρκο St.james λοιπόν που θεωρείται το πιό κομψό πάρκο(αν και εμένα άλλο...είναι αυτό που μου πήρε τα μυαλά)Δένδρα,παρτέρια με λουλούδια,λίμνη,γέφυρες,όοοοοοοτι δεν έχουμε στη χώρα μας το χορταίνουμε στο Λονδίνο στον υπερθετικό βαθμό.Διάβασα κάπου ότι είναι η μοναδική πόλη στόν κόσμο με τη μεγαλύτερη αναλογία δένδρων πρός ανθρώπους.Κι εκεί που τριγυρνούσα και το μάτι μου χόρταινε πράσινο...τι είναι αυτό;ένα ξύλινο κομψό σπιτάκι μέσα σ έναν κηπάκο περιφραγμένο γύρω γύρω..Διαβάζω απ'έξω τα σχετικά..:ελβετικό ξύλινο σπιτάκι(chalet)γιά τον βρεττανό φύλακα των πουλιών..Χτίστηκε το 1841 αρχικά για σπίτι του φύλακα των πουλιών..είχε και ένα δωμάτιο για την ορνιθολογική εταιρεία του Λονδίνου που βοηθούσε σε ότι αφορούσε τις πάπιες και τις χήνες του πάρκου..,ο σχεδιασμός του σαν ελβετικό μικρό σπιτάκι έγινε για να έρθει σε αντίθεση με την επιβλητική αρχιτεκτονική των κτιρίων της κυβέρνησης που βρίσκονται τριγύρω.
Το σπιτάκι άλλαξε πολλές φορές όπως και η χρήση του...τώρα πλέον οι χώροι του χρησιμεύουν ως γραφεία.
Βγαίνοντας από το πάρκο και διασχίζοντας τον κεντρικό δρόμο κατά τύχη βρέθηκα στην τεράστια πλατεία μπροστά από το κτίριο των βασιλικών σταύλων,εκεί όπου φιλοξενούνται τα 34 άλογα τα οποία φέρουν τη βσσιλική άμαξα σε επίσημες εκδηλώσεις...ήταν μαζεμένο πλήθος κόσμου,ήταν η ώρα της "αλλαγής"των αλόγων και παρακολούθησα για λίγο!
Συνεχίζω πρός πλατεία κοινοβουλίου,χαζεύω το περιβόητο Big Ben,κατευθύνομαι προς το αβαείο Westminster όπου η είσοδος είναι 15 λίρες.Μεσαιωνικής αρχιτεκτονικής με το κεντρικό γοτθικού ρυθμού κλίτος είναι η εκκλησία όπου λαμβάνουν χώρα οι επίσημες θρησκευτικές τελετές,εδώ στέφθηκε η βασίλισσα Ελισάβετ το 1953,εδώ έγινε η κηδεία της Νταιάνας....,πολλά σημαντικά πρόσωπα πολιτικοί,συγγραφείς,ποιητές είναι θαμμένοι η τιμάται η μνήμη τους εδώ,σε σημείο που παντού όπου και να πατήσεις ή όπου και να κυττάξεις υπάρχει τάφος ή άγαλμα-ομοίωμα θανόντος,ειδικά μπαίνοντας αριστερά ..τίγκα στους τάφους και σε νεκρούς!
Δίπλα από το αβαείο βρίσκεται και η st.Margaret's church,μικρή,λιτή,απλή...επισκεφθείτε την και αυτήν και χωρίς εισιτήριο.
Αλλά μιά και είμαι κοντά στο ποτάμι καιρός να περάσω απέναντι!,την πρώτη μέρα πήρα μιά μικρή δόση αλλά τι να σου κάνει...εκεί μπορείς να κάτσεις και να αφιερώσεις όλη σου τη μέρα χωρίς να βαρεθείς!
Γέφυρα Westminster λοιπόν,διασχίζω και περνάω απέναντι προς Southbank,νότια όχθη...ένας η μάλλον πολλοί περίπατοι προβλέπονται εδώ σε δόσεις μέχρι την γέφυρα του Πύργου ,γιατί ΚΑΙ πρόκειται για μεγάλη διαδρομή ΚΑΙ καθ'οδόν συναντάς ένα σωρό "πράγματα"... ΚΑΙ έχεις την ανάγκη να βολτάρεις και μόνο στον πεζόδρομο ή να κάτσεις σ'ένα παγκάκι κάτω από τη σκιά των δένδρων ΚΑΙ να διασχίσεις κάποια γέφυρα και..και...και ο κατάλογος δεν τελειώνει ή μάλλον τελειώνει με τη σημείωση ότι δεν πρόκειται για μιά ευ8εία δηλ.βλέποντας το χάρτη λες α οκ θα το περπατήσω μονοκοπανιά...σε δυό-τρία σημεία διακόπτεται η πορεία αυτή κατά μήκος του ποταμού και ακολουθείς παρακάμψεις για να ξαναβρεθείς στην παραποτάμια διαδρομή,κι αν χαθείς ακολουθώντας κάποια παράκαμψη ξεχνιέσαι γιατί κι εκεί μέσα ανακαλύπτειις άααααλα πράγματα που θα σου κρατήσουν το ενδιαφέρον...
Εν συντομία να αναφέρω το Μάτι του Λονδίνου ,τους κήπους jubilee.το συγκρότημα south bank με αίθουσες συναυτλιών,την πινακοθήκη hayward,εθνικό βασιλικό θέατρο,τον oxo tower...καθ οδόν πλήθος από καφέ,ρεστωράν με τραπεζοκαθίσματα έξω,Hay's gallery!!πολύ ωραίος πολυχώρος με βιβλιοπωλεία,διάφορα μαγαζιά με σουβενίρ,καφέ,pub,εστιατόρια...,το θέατρο Shakespear's globe χωρισμένο σε τρία διαζώματα με ανοιχτή οροφή...και φυσικά την Tate Modern,τεράστιο κτίριο πρώην σταθμός ηλεκτρικής ενέργειας με έργα μοντέρνας τέχνης.Δωρεάν είσοδος,χαμός από κόσμο,για να πιάσεις σειρά στα ασανσέρ κάνεις τάμα..,καλά είναι να πάρετε έναν χάρτη γιατί αλλιώς χάνεσαι τι να πρωτοδείς από τους 7 ορόφους,πάντως τα έργα Πικάσο και δυό Ελλήνων είναι στον 3ο.Στον 7ο όροφο καφέ-ρεστωράν με υπέροχη θέα της πόλης από ψηλά,αλλά κι εκεί κάνεις τάμα για μιά θέση...
Μετά την Tate ξαναπερνάω απέναντι μέσω της millenium bridge της κρεμαστής πεζογέφυρας και πάω προς τον καθεδρικό ναό του Αγ.Πούλου που βρίσκεται ακριβώς απέναντι.Μπαρόκ αριστούργημα μ έναν τεράστιο τρούλο και δυό πύργους στην δυτική πρόσοψη,μοιάζει κάπως με τον Αγ.Πέτρο της Ρώμης.
Αλλά μετά τόσο περπάτημα καιρός και γιά βόλτα στό "άγνωστο"με τα λεωφορεία.Βρέθηκα πρός πλατεία Russel,κοντά στο Βρεττανικό Μουσείο μιά σύντομη στάση γιατί το είχα ξαναεπισκεφθεί παλαιότερα,μπήκα και κάθησα γιά λίγο στην Μεγάλη Αυλή,πολύ εντυπωσιακή με τη γυάλινη οροφή με καταστήματα,καφετέριες...Ξανά λεωφορείο,,,Όλη η περιοχή τριγύρω η Βloomsbury έχει μιά..ατμόσφαιρα,κομψές πλατείες και κτίρια,βιβλιοπωλεία,καθώς το λεωφορείο προχωράει ήδη και από τους επιβάτες καταλαβαίνεις ότι περνάμε σε πιό "λαικές"γειτονιές.Ενώ μέχρι εκείνη την ώρα έβλεπες πιό "καλοβαλμένο"κόσμο και αρκετούς τουρίστες με το χάρτη στά χέρια,σιγά σιγά η κίνηση αραιώνει,βλέπεις περισσότερους έγχρωμους,πιό κουρασμένα πρόσωπα..είμαστε στην αμέσως επόμενη συνοικία Fitzovia,πάνω από το soho.Ηδη βλέπω από τα παράθυρα και τον πύργο τηλεπικοινωνιών που βρίσκεται εκεί κοντά,ύψους 190 μέτρων ήταν το ψηλότερο κτίριο όταν άνοιξε το 1965.Tottenham road..κάτι μου θυμίζει,κάπου εκεί κατεβαίνω...
Τριγυρνάω στους δρόμους αυτής της συνοικίας,κάποιοι δρόμοι θαρρείς και είναι έρημοι,στις γωνίες μαγαζιά κάτι μεταξύ ταχυφαγείου-καφέ,νά και η ταμπέλα πρός Middlesex hospital...νοσοκάμες που μόλις είχαν σχολάσει με την άσπρη ποδιά και την χαρακτηριστική μπλέ κάπα από πάνω...Είναι εμπειρία το να περιπλανιέσαι στις γειτονιές του Λονδίνου σ αυτήν την πολυφυλετική πόλη,γιατί Λονδίνο δεν είναι μόνο το Βig ben ούτε η Oxford...
Αργά το απόγευμα της ίδιας μέρας βόλτα πρός πλατεία Trafalgar!με τη στήλη του Νέλσονα στό κέντρο και γύρω -γύρω τέσσερα τεράστια λιοντάρια.Στη βόρεια πλευρά της πλατείας βρίσκεται η Εθνική πινακοθήκη και παραδίπλα η εκκλησία st-Martin η οποία διαθέτει βασιλικό θεωρείο!Από κεί προς σταθμό Charing cross,ήθελα από κεί να πάω πρός ποτάμι(στη βόρεια δηλ όχθη).Villiers street πρέπει νάταν,αμέσως δίπλα από τη στάση Char.cross,μιά περιοχή γεμάτη με μπαράκια,νεολαίους,πολύ ζωντανή,κατηφορίζω και βρίσκομαι σ ένα πάρκο ,empankment gardens,με λιμνούλα με νούφαρα,συντριβάνι,κάτι γλυπτά,μιά καφετέρια...όμορφα!
Είμαι στη λεωφόρο της βόρειας όχθης και προχωράω αλλά καθώς πέφτει και η νύχτα εκεί δεν υπάρχει ψυχή...ευκαιρία να περάσω ξανά απέναντι μέσω της waterloo bridge αυτή τη φορά...δε χορταίνω το ποτάμι,ήλπιζα να πέσω σε στάση λεωφορείου εύκολα αλλά τελικά διέσχισα τη γέφυρα περπατητί,μετά λεωφορείο και πίσω στα γνωστά λημέρια ...λίγο πριν το Covent garden στάση για ανεφοδιασμό σε ένα ιταλικό εστιατόριο και μετά ένα οργανικό τσάι που αλλού;στο καφέ του covent garden.
Τέλος τρίτης μέρας.
Eίναι Κυριακή,προβλεπόταν καλός καιρός με λιακάδα,ότι πρέπει δηλ για εξόρμηση σε γραφικές γειτονιές και πάρκα!
Μετρό και στάση στο Notting Hill,καθ οδόν για την αγορά του Portobello στον ομώνυμο δρόμο.Ηταν νωρίς το πρωί και οι μαγαζάτορες ετοιμάζονταν και τότε στήναν τα εμπορεύματα τους...ευκαιρία να περιπλανηθώ για λίγο μέσα στους δρόμους της συνοικίας...καθώς διασχίζω την οδό Portobello παρατηρώ τα κτίρια αριστερά και δεξιά,είναι εκπληκτική η "ποικιλομορφία"η διαφορετικότητα χωρίς όμώς να είναι κακόγουστη κάθε άλλο!
Στη μία πλευρά ομοιόμορφα πολυώροφα κτίσματα εγώ τα λέω"τουβλόσπιτα"χιχι ξέρετε αυτά τα κτίρια με τα κόκκινα τουβλάκια,στην απέναντι πλευρά μικρά διώροφα η τριόροφα σπίτια όλα με αυλόγυρο.Στρίβοντας και μπαίνοντας σε παράπλευρες οδούς βλέπεις σε μιά περιοχή αρχοντικές κατοικίες , τριόροφες,μεζονέτες",σε άσπρο χρώμα με μαρμάρινες κολώνες στην είσοδο,μπαλκόνι στον πρώτο όροφο...,παρακάτω δε μετά την αγορά πιό μέσα στη συνοικία το τοπίο πάλι αλλάζει,δρόμος με κάτι εντυπωσιακά κίτρινα!σπίτια,μονοκατοικίες,παρακάτω νάσου πάλι τα πολυόροφα κόκκινα με το τουβλάκι..,ησυχία τριγύρω,θάταν δε θάταν 10 το πρωί,νά κι ένα πάρκο,όπου οι μόνοι θαμώνες εκείνη την ώρα ήταν δυό άστεγοι που απολάμβαναν ακόμα τον ύπνο τους στα παγκάκια.Εκεί κοντά βρίσκεται και μιά παλιά εκκλησία(all saints),χτίσθηκε από έναν γιατρό στη μνήμη των γονιών του στά μέσα του περασμένου αιώνα,υπέστη καταστροφές κατά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο,έκλεισε για αρκετά χρόνια κλπ κλπ ,λιτή στο εσωτερικό της,αυτό που χτυπάει στο μάτι είναι είναι ο χώρος του "ιερού"πολύ απλωμένος ανοιχτός φυσικά,με την πέτρινη Αγ.Τράπεζα στο κέντρο...θέλοντας να δείξουν μ αυτόν τον τρόπο ότι η λειτουργία,η συμμετοχή του κόσμου είναι η καρδιά και η ψυχή όλων όσων γίνονται εκεί.Πλησίαζε η ώρα της λειτουργίας,(στις 11)ήδη άρχισε να συγκεντρώνεται κόσμος,στην πλειοψηφία τους νέγροι.
Ξανά πίσω πρός την αγορά του Πορτομπέλο,ήδη είχε μαζευτεί κόσμος,τι να πώ πολύ ατμοσφαιρική με μαγαζιά πάσης φύσης από αντίκες,σουβενίρ,ρούχα,έθνικ φαγητά,φρούτα,τυριά,καφέ,τά πάντα!
Μιά στάση από κει με το μετρό και Holland park!Ηδη από τις πρώτες εικόνες βγαίνοντας από το μετρό καταλαβαίνεις ότι πρόκειται για αριστοκρατική συνοικία,φαρδείς λεωφόροι με δέντρα,πολύ περιποιημένες μονοκατοικίες..,τυχαίο άραγε που και η ελληνική πρεσβεία βρίσκεται δίπλα από την κεντρική είσοδο του πάρκου;σ'ένα απλό κτίριο βέβαια....Προσπερνάω την πρεσβεία και κατηφορίζω στο δρόμο αυτό...ουάου πολύ χλιδάτες μονοκατοικίες (μου θύμισαν εκείνες τις άσπρες μεζονέτες του Νοτινγκ χιλ)με τις κολώνες κλπ,μία ξεχώριζε με κήπο γεμάτο παρτέρια από λουλούδια,ζαρντινιέρες,καθώς οι κουρτίνες ήταν τραβηγμένες φαινόταν μέσα καθώς ήταν αναμμένοι κάτι πολυέλαοι...Στον κήπο εκείνη την ώρα ήταν δυό κοπέλες με παραδοσιακό ανατολίτικο ντύσιμο,σε ερώτηση που τις έκανα μου απάντησαν ότι πρόκειται για ιδιωτικό χώρο,κατοικία κάποιας οικογένειας από το Ντουμπάι.
Ώρα όμως είναι να μπώ και στο πάρκο!Τέλειο,όπως όλα άλλωστε,απλά κάθε πάρκο τελικά έχει το κάτι τί του,κάτι που κάνει τη διαφορά από τα άλλα,εδώ η αίσθηση που αποκόμισα καθώς μπήκα ήταν σαν να ήμουν σε ζούγκλα!τόσο θεόρατα πανύψηλα τα δέντρα,τόσο πυκνή η βλάστηση,γεμάτο το χώμα κάτω από φύλλα και τα σκιουράκια να τρέχουν και να σκαρφαλώνουν από δω κι από κεί!Ενα άλλο χαρακτηριστικό αυτού του πάρκου είναι οι φράχτες!περιφραγμένοι δηλ χώροι που σου δίνουν την εντύπωση ότι κάθε κομμάτι του πάρκου είναι σαν ξεχωριστό "δωμάτιο"σ ένα υπαίθριο τεράστιο σπίτι!
Καθώς προχωράω πιό μέσα φτάνω σε μιά μακρόστενη περιοχή με κήπους!!τεράστια παρτέρια με πολύχρωμα λουλούδια,παγκάκια γύρω-γύρω...άλλος διάβαζε,άλλος μισοκοιμόταν και μιά παρέα με τα παιδάκια τους είχαν απλώσει κουβερτούλα κατα γής με τα φαγητά τους και τα ποτά τους κι έκαναν πικ νινκ..μην ξεχνιόμαστε ήταν μεσημέρι Κυριακής.
Παραμέσα στο πάρκο ένα όμορφο κτίσμα του 17ου αιώνα,που χρησιμοποιείται σαν ξενώνας γιά νέους και το πίσω μέρος του για θερινές συναυλίες...ένα καφέ ρεστωράν πιό πέρα...,περπατάω κι ακούω ήχους πουλιών..,βγαίνω από άλλη έξοδο,Oakwood road...εδώ βλέπω επταόροφες κόκκινες μοντέρνες όμως πολυκατοικίες,με μπαλκόνια!!πιάνω κουβέντα μ'ένα ζευγάρι και μου λένε ότι οι τιμές των flats εδώ είναι απλησίαστες....
Καιρός είναι όμως να επισκεφθώ και τη "Βενετία"μου!Μετρό,Bakerloo line και στάση Warwick avenue και βρίσκεστε στη Μικρή Βενετία!!Ναί,ναί,άλλο να σας το λέω και άλλο να το δείτε με τα μάτια σας,να το ζήσετε...,καλά όποιος πάει καλοκαίρι στο Λονδίνο και δεν έρθει εδώ δεν ξέρει τι χάνει!.Ξαφνικά βρίσκεσαι σε άλλο κόσμο,μακρυά από τις ορδές των τουριστών,άστους να στριμώχνονται για το ποιός θα πρωτομπεί στο Μπάκινχαμ...
Είμαστε στο βόρειο τμήμα του Regent's park!το οποίο σχεδιάστηκε από τον Τζόν Νάς αρχικά για τον βασιλιά Regent και εν συνεχεία άνοιξε για το κοινό το 1838.Μπροστά μας το κανάλι Grand Union Canal που καθώς έρχετα από το βορειοδυτικό τμήμα του Λονδίνου καταλήγει εδώ για να συνεχίσει την πορεία του μέσα στο πάρκο σαν regent's canal πλέον.
Το κανάλι πρωτοάνοιξε το 1820 με σκοπό να εξυπηρετεί στη μεταφορά εμπορευμάτων και προιόντων στην περιοχή,ο Τζόν Νάς το ήθελε να περνά από το κέντρο του πάρκου αλλά έπεσε πάνω στις αντιρρήσεις των κατοίκων της περιοχής που δεν ήθελαν την επαφή με τις δύσοσμες βάρκες ούτε με τα πληρώματα τους με αποτέλεσμα αυτό να τοποθετηθεί στη βόρεια πλευρά του πάρκου.
Τα κομψά σπίτια του 18ου αιώνα με τις σοβατισμένες προσόψεις γύρω-γύρω ,τα δέντρα,το υγρό στοιχείο,η ιστορία της περιοχής προσφέρουν ένα μοναδικό εντυπωσιακό σκηνικό εξ ού και το όνομα Little Venice!!
Aπό δω ξεκινάν καραβάκια που κάνουν τη διαδρομή στο κανάλι μέχρι το Camden Lock με ενδιάμεση στάση στον ζωολογικό κήπο που βρίσκεται επίσης στο Regent's park.H απλή διαδρομή κοστίζει 6,70 λίρες και διαρκεί περίπου 50 λεπτά.Πάμε λοιπόν,φύγαμε!!
Το καραβάκι ξεκινάει(δρομολόγια ανά ώρα περίπου)και κυττάζω γύρω μου εκστασιασμένη από την τόση ομορφιά!Αριστερά και δεξιά πανύψηλα δέντρα,στ αριστερά κατά μήκος του καναλιού υπάρχει μονοπάτι για περιπατητικές διαδρομές,γραφικές γέφυρες διασχίζουν το κανάλ..βλέπω κι ένα καφέ σε μιά γέφυρα από πάνω μας..!μα εδώ τρελλαίνεσαι..,θέλω να κατέβω η μάλλον να ξανάρθω να το περπατήσω,ν΄αράξω να πιώ έναν καφέ εκεί πάνω στη γέφυρα βλέποντας το κανάλι από ψηλά..ένα σωρό δραστηριότητες και το σημαντικότερο έχοντας την αίσθηση ότι ΔΕΝ είμαι στο Λονδίνο σ αυτή την μεγαλούπολη των 1Ο περίπου εκατομ...
Ανάμεσα στα δέντρα διακρίνονται κάθε τόσο και κάτι αρχοντικά σπίτια,κάτι επαύλεις!!Καθώς πλησιάζουμε στο τέρμα νάσου κι ένα πειρατικό κάστρο!!τι άλλο θα δώ;;το προσπερνάμε και άφιξη στο Camden Lock!
Στο Camden λοιιπόν αυτή τη φημισμένη περιβόητη αγορά του Βόρειου Λονδίνου που τα έχει όλα!!Στον κεντρικό δρόμο επικρατεί το αδιαχώρητο από κόσμο,στην πλατεία πάγκοι με φαγητά της ώρας,οι μυρωδιές να σου σπάνε τη μύτη και να μην ξέρεις τι να πρωτοδοκιμάσεις!Ανεβαίνω σκαλοπάτια,στο πάνω τμήμα γύρω-γύρω καφέ-εστιατόρια ,μαγαζιά με ρούχα,κοσμήματα...,ξανά κάτω,στριμωξίδι,μέχρι που κάποια στιγμή παθαίνω ένα τραλαλά από τον τόσο κόσμο και λέω,οκ!φτάνει τώρα ήρθε η ώρα για άλλα..
Λεωφορείο με κατεύθυνση το Regent's park!!Eίχε πάει ήδη σχεδόν 4 η ώρα ,σήμερα ο Θεός είχε συμμαχήσει μαζί μου και μου χάρισε την ωραιότερη μέρα με λιακάδα και καλές θερμοκρασίες γύρω στους 23 βαθ.Υπέροχα να περπατάς δίπλα στη λίμνη όπου μπορεί κάποιος να νοικιάσει βάρκα και να κάνει το γύρο της...
Τα σκιουράκια εδώ τα βρήκα πολύ φιλικά προς τους ανθρώπους,ένα σχεδόν άγγιξε το χέρι μου όταν πήγα να του δώσω κάτι..
Το καλύτερο μέρος αυτού του πάρκου βρίσκεται σ'έναν εσωτερικό κύκλο,είναι οι κήποι της βασ.Μαίρης με ποικιλίες από τριανταφυλλιές!γεμάτο με παρτέρια από τριαντάφυλλα σε διάφορα χρώματα...,πολλά καφέ μέσα στό πάρκο κι εκεί που κάθομαι και απολαμβάνω το τοπίο πιάνει το αυτί μου ήχους ;ζωντανής μουσικής.
Ναί,ναί,σ'έναν ανοιχτό χώρο μπροστά στη λίμνη,σε μιά εξέδρα,ένα συγκρότημα έπαιζε τζαζ μουσική και χύμα ο κόσμος είτε στις σεζ λόνκγ που υπήρχαν τριγύρω,είτε κάνοντας πικ νίκ στο γρασίδι.
Μα τι άλλο να ζητήσει κανείς από τη ζωή του για να νοιώσει ευτυχισμένος;;
Βγαίνοντας από το πάρκο κατευθυνόμενη πρός έναν κεντρικό δρόμο για να βρώ λεωφορείο βλέπω και το κεντρικό τζαμί του Λονδίνου που βρίσκεται εκεί,μ'έναν χαρακτηριστικό τρούλο και το μιναρέ του.
Τέλος τέταρτης μέρας.
Μετρό και στάση Τower hill.Κατευθύνομαι πρός τον Πύργο του Λονδίνου που φιλοξενεί το αυτοκρατικό στέμμα,συλλογές από όπλα και πανοπλίες..,προσπερνώ και πηγαίνω παραδίπλα,είμαστε πολύ κοντά στη γέφυρα του Πύργου,st.Katherine's dock.Παλιές αποβάθρες,η περιοχή ανακαινίστηκε στη δεκαετία του 1980 και σήμερα βλέπεις εκεί μιά εντυπωσιακή μαρίνα με τα γιότ κάποιων "φτωχών"...θνητών αραγμένα,μοντέρνες πολυόροφες κατοικίες γύρω-γύρω με μπαλκόνια!,καφετέριες,μαγαζιά καί...σ'ένα σημείο της μαρίνας νάσου και το πανδοχείο του Dicken's(Dicken's inn!)
Πρόκειται για ένα τριόροφο ξύλινο πανδοχείο από "καπνισμένο"σκούρο ξύλο,,με βεράντες-μπαλκόνια επίσης με ξύλινα κάγκελα και παρτέρια με πολύχρωμα λουλούδια κατά μήκος απ έξω από τα κάγκελα καί γλάστρες που κρέμονται από τις οροφές!Ενα χάρμα οφθαλμών!Μιά ταμπέλα απ'έξω έγραφε ότι από τώρα γίνονται κρατήσεις για την παραμονή των Χριστουγέννων!
Από κει διασχίζω την Τower bridge,πολύ σημαντικό αξιοθέατο του Λονδίνου,νεογοτθικής αρχιτεκτονικής και περνάω απέναντι στη νότια όχθη με κατεύθυνση την London bridge,την παλιά αυτή γέφυρα που οι καμάρες της φιλοξενούν διάφορα μαγαζιά.Είμαι πλέον στην περιοχή Borough,εκεί βρίσκεται το Borough market μιά παραδοσιακή κλειστή αγορά που όμως είναι ανοιχτή Πεμ-Παρ-Σάβ,ήταν Δευτέρα ...κρίμα παρ'όλα αυτά πήρα μιά γεύση,λίγα μαγαζιά ήταν ανοιχτά.
Αχ μαγαζιά με γλυκάκια,σοκολατοειδή,διάφορα είδη τυριών,πίττες...,εστιατόρια,καφέ-pub..,μαγαζιά με βαρέλια που το πάνω μέρος τους χρησιμεύει σαν τιμοκατάλογος και τραπέζι ταυτόχρονα κλπ.
Εδώ βρίσκεται και η Vinopolis-έκθεση οινοποιίας.Διαβάζω απ'έξω το σχετικό ενημερωτικό...Το 1865 ανασκαφές έφεραν στην επιφάνεια υπολείματα μιάς ρωμαικής αποθήκης κρασιών,απόδειξη ότι το κρασί ήταν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής σ'αυτήν εδώ την περιοχή του Λονδίνου για πάνω από 2000 χρόνια....
Εκτός από κρασιά βρίσκει κανείς εδώ μπύρες,ουίσκι,τζίν κλπ.Πολύ ατμοσφαιρική και γοητευτική γειτονιά!!
Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και ο καθεδρικός ναός Southwark που θεωρείται εκτός από θρησκευτικό και κάτι σαν πολιτιστικό κέντρο της περιοχής.Χτίσθηκε τον 13ο αιώνα και το θεωρούν το"σημάδι"της παρουσίας του Θεού στον κόσμο και μάλιστα στην καρδιά μιάς εργατικής περιοχής.Γύρω από το ναό μιά αυλή με καφέ..τραπεζάκια έξω,πολύ κόσμο,πολύ νεολαία...πολύ ζωντάνια!
Η ώρα περνάει,κοντεύει 4 και στις 8μιση πετάω για Ελλάδα...
Πηγαίνω πρός το ποτάμι,Southbank..,πίνω έναν καφέ και κυττάζω τριγύρω μου..ν'αρπάξω μια τελευταία εικόνα..την πεζογέφυρα μπροστά μου,το θέατρο του Shakespeare ακριβώς δίπλα μου...με κατακλύζουν τόσες σκέψεις,τόσα συναισθήματα.
Αλλες φορές όταν κόντευε η ώρα της επιστροφής χαιρόμουν που έφευγα,τώρα μελαγχολώ...
Ας είναι...με το ταξίδι αυτό"αποκαταστάθηκαν"οι σχέσεις μου μ'αυτήν την πόλη,το Λονδίνο κέρδισε μιά θέση στην καρδιά μου,τη θέση που του άξιζε,τη θέση που του έπρεπε!Ξέρω πλέον ότι θα ξανάρθω γιατί έχω αφήσει πράγματα στη μέση,είναι πολλά αυτά που με περιμένουν να δώ,να εξερευνήσω,άλλωστε έχω αποκτήσει εδώ και μιά καινούργια φίλη,τη Rose που με περιμένει..
Στο αεροδρόμιο κουβεντιάζοντας μ'ένα ζευγάρι συμπατριωτών μας πολυταξιδεμένων που όμως το Λονδίνο μέχρι τώρα τους είχε ξεφύγει,πρώτη φορά λοιπόν εδώ,σε ερώτηση που τους έκανα πως τους φάνηκε μου απάντησαν και οι δύο σχεδόν το ίδιο πράγμα,μάλιστα ο σύζυγος ήταν πιό "κάθετος"λέγοντας:ε δε μας άρεσε ιδιαίτερα,δεν είναι όμορφο το Λονδίνο,πως να συγκριθεί με το Παρίσι,τη Βιέννη,το Αμστερνταμ...πόλεις που πάμε και ξαναπάμε....,μπα ,κουραστική πόλη,κι αυτός ο καιρός...τι βροχή ήταν αυτή(σημειωτέον ότι έβρεξε ΜΟΝΟ μισή μέρα-που να έρχονταν και χειμώνα δηλαδή χαχα).
Ξεσπάω σε γέλια και τους απαντώ:Αυτά ακριβώς!έλεγα κι εγώ!προσέξτε μόνο μη σας πάρει 17 χρόνια όσα δηλαδή πήρε σε μένα για ν'αλλάξετε γνώμη..!
Ναί λοιπόν προσωπικά συμφωνώ ότι το Λονδίνο δεν είναι όμορφη πόλη,δεν έχει ομορφιά ούτε φινέτσα σερβιρισμένες έτοιμες στο πιάτο μπροστά σου...,έχει όμως πολλές ομορφιές που περιμένουν να τις ανακαλύψεις μόνος σου κι έναν μοναδικό δικό του τρόπο να σου προσφέρει ποικίλες συγκινήσεις!
Τέλος.
και σου συνιστώ να πας πρώτη φορά στο 
