Μαρόκο Mαρόκο: Ένας γλυκός φιλόξενος τόπος

[PAPI_9]

Πολύ ζωντανή περιγραφή!
Στο “Αrgane” μάλλον έχω κάτσει κι εγώ... ευτυχώς μόνο τσάϊ ήπια...
Για συνέχισε...

Ο Θεός σε φώτισε..

 

[PAPI_9]

Την επόμενη μέρα μετά από ένα καλό πρωινό χωνόμαστε στη medina. Στάση στο καφέ του Μουσείου του Marracesh, για ένα minttea (εθιστήκαμε άμεσα) και μια ομελέτα. Στο μουσείο πληρώνεις ένα εισιτήριο (αν θυμάμαι γύρω στα 4 ευρώ) και μπορείς να δεις μ'αυτό , το μουσείο (που στεγάζεται σ'ένα παλάτι του 19ου αιώνα), την γειτονική Cuba Almoravide (έναν πλίνθινο θόλο, το μοναδικό δείγμα Αλμοραβιδικής αρχιτεκτονικής στο Marrakesh), και τον Μεντρεσέ Ben Jousef, την μεγαλύτερη και ωραιότερη κορανική σχολή στο Μαγκρέμπ, πραγματικά εντυπωσιακή και κατά τη γνώμη μου το μόνο λόγο για να δώσεις τα 4 του εισιτηρίου.
Μετά όπως ήταν λογικό, χαθήκαμε στα souks της πόλης.. Πραγματική εμπειρία, εκατοντάδες άνθρωποι, μηχανάκια, ποδήλατα, ζώα, χαλιά, μαντήλια, ραφτάδες και κάθε λογής τεχνίτες, μπαχάρια, τρόφιμα, συνθέτουν ένα απίστευτο σκηνικό χάους (χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή το περπάτημα στα souks του Marrakesh, αφού τα μηχανάκια περνάνε με ευκολία «πάνω» από τους πεζούς).
Ψάχνω κανένα ωραίο καφτάνι. Είδα ότι πολλές κυρίες τα παραγγέλνουν σε μοδίστρες. Μπαίνω να ρωτήσω πόσο καιρό χρειάζονται για να με "ράψουν", μου λένε 1 βδομάδα.. Μαύρη απογοήτευση...
Κάτι άλλο που μου έκανε εντύπωση γενικά στο Μαρόκο είναι ότι στις αγορές τροφίμων, τα κοτόπουλα δεν πωλούνται στα κρεοπωλεία μαζί με τα άλλα κρέατα, υπάρχουν «ειδικοί κοτοπουλάδες», με ξεχωριστά μαγαζάκια, με κοτόπουλα σε κλούβες..ζωντανά.., (στην αρχή δεν κατάλαβα τι ακριβώς ήταν), μετά όμως είδα τις νοικοκυρές που διαλέγανε το κοτόπουλο που θέλανε για το tanzine τους, κάπου εξαφανιζόντουσαν οι «ειδικοί», και το έφερναν μαδημένο «έτοιμο για την κατσαρόλα»…, αυτό σημαίνει φρέσκο κρέας…..
Περπάτημα.. περπάτημα… και κάποια στιγμή φτάσαμε στη Μέλα (πρώην εβραϊκή συνοικία, στο παρελθόν ήταν η μεγαλύτερη Μελα του Μαρόκου).
Αποφασίσαμε να πάρουμε ένα ταξί να πάμε στο αεροδρόμιο που είναι συγκεντρωμένες οι πιο πολλές εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, για να κανονίσουμε να παραλάβουμε ένα την μεθεπόμενη ημέρα το πρωί από το riad. Μετά την σχετική συνεννόηση, πάλι μια ώρα ποδαρόδρομος, βόλτα στους αυτοκρατορικούς κήπους «Μenara», ταξί και μεσημεριανό στην νέα πόλη Gueliz, που συνορεύει δυτικά με τους κήπους και ανατολικά με τα τείχη της Μεδίνας. Φάγαμε ένα ευρωπαϊκού τύπου φαγητό (δεν είχα ακόμη ξεπεράσει το ψυχολογικό από το cous cous του Argane), παζάρεψα ένα καφτάνι υψηλής ραπτικής σ'ένα μαγαζί της περιοχής, το οποίο τελικά δεν αγόρασα γιατί ήταν καταπληκτικό μεν, αλλά επίσης καταπληκτικά ήταν και 5500 dh (περίπου 500 ευρώ), η καλύτερη τιμή για την οποία μπορούσαν να μου το παραχωρήσουν, και έφυγα απογοητευμένη…
Μ'αυτά και μ'αυτά ξαναπήγαμε «πλατεία», για να παρηγορηθώ, εξ' άλλου τα πάντα περιστρέφονται γύρω από αυτήν την πλατεία…. και κατά τις 10.30΄, αποκαμωμένοι πια, συρθήκαμε μέχρι το riad και αφήσαμε τα κορμιά μας να βουλιάξουν στο μαλακό κρεβάτι…(ούτε να ονειρευτώ δεν ήθελα... ήμουνα πολύ κουρασμένη).
Την επόμενη μέρα (τελευταία μας στο Marrakesh), ξαμοληθήκαμε στα souks για μερικά ψώνια, μεσημεριανό μέσα στη Medina, σ' ένα απίστευτο μαγαζάκι με 4-5 τραπεζάκια στο οποίο μαγειρεύουν 2 κυριούλες (από πάνω το σπίτι τους που είναι και το μπάνιο του μαγαζιού. Για να ανέβεις έχει μια στενή και χαμηλή σκάλα την οποία διασχίζεις με τα 4 , όρθιος δεν χωράς), καταπληκτικό μαροκινό φαγητό και μετά ξανά souks, τζαμί Cutubia και βέβαια τι άλλο; Mαντέψτε…. Πλατεία βέβαια!! (ένα overdose το έπαθα).. Μετά από τη σχετική βόλτα και βιντεοσκόπηση από γειτονική ταράτσα του «χάους», γυρνάμε κατά τις 8 στο riad, για hamαm, απολέπιση, μασάζ και ειδυλλιακό δείπνο για δύο που είχαμε κανονίσει από την προηγουμένη…(ωραίο φαγητό και κρασί , αμφότερα Μαροκινής κοπής...)
Θέλω να πω, ότι πιθανόν το Μαrrakesh, να είναι υπερεκτιμημένο, τελείως τουριστικό, χαώδες ή ότι άλλο είχα διαβάσει να του προσάπτουν.. Δεν παύει όμως να είναι μέσα στην υπερβολή του, απόλυτα μαγικό…, ίσως γι'αυτό όλο το Μαρόκο πήρε το όνομά του από αυτό..

 

[PAPI_9]

Και τώρα σας παρατάω.. Πάω φροντιστήριο γιατί με σας που έχω μπλέξει αντί να διαβάζω μαθηματικά, γράφω ιστορίες... Δεν το περνάω το μάθημα σας το λέω και έχετε αποκλειστική ευθύνη...
Άσχετο.. όταν οι άνθρωποι γερνάνε..δεν έχουν κατάθλιψη??
:roll:Έχουν έχουν... Χρειάζομαι άμεσα ταξίδι αντικαταθλιπτικό.... γιατί φοβάμαι ότι θα το ρίξω στα σκληρά...

 

[North66]

Την επόμενη μέρα μετά από ένα καλό πρωινό χωνόμαστε στη medina. Στάση στο καφέ του Μουσείου του, για ένα mint tea (εθιστήκαμε άμεσα) και μια ομελέτα.

Ομελέτα και τσάι μετά από καλό πρωινό? Δεν είναι λίγο too much?

 

[ΕΡΣΗ]

Και μετα και μετα; Τι κανατε;

 

[pattyyy]

Τέλεια! Μαγευτικό και ολοζώντανο το Μαρακές όπως το περιγράφεις!

 

[Eftichia]

πολυ ωραια περιγραφη!!!!αδημονω για τη συνεχεια......

 

[PAPI_9]

Ομελέτα και τσάι μετά από καλό πρωινό? Δεν είναι λίγο too much?

Όχι αν έχεις περπατήσει κάμποσο πριν...και θέλεις να παραμείνεις 200 κιλά όπως εγώ...
Αλλά τι εννοείς ότι είναι λίγο?? ή too much???

 

[ΕΡΣΗ]

Όχι αν έχεις περπατήσει κάμποσο πριν...και θέλεις να παραμείνεις 200 κιλά όπως εγώ...
Αλλά τι εννοείς ότι είναι λίγο?? ή too much???

Εβαλες 150 κιλα απο την Πορταρια; Ποτε προφτασες βρε θηριο;

 

[PAPI_9]

Εβαλες 150 κιλα απο την Πορταρια; Ποτε προφτασες βρε θηριο;

Έρση μου ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια... Αλλά έχω να δω τη ζυγαριά μου στα 50... αμνημόνευτα χρόνια... Τι να κεράσω?? 150 ακριβώς όχι...αλλά ένα ταληράκι... το έχω τσιμπήσει...
Άσχετο... ήρθες στην Ελλάδα για χιόνι ε??
Είδα που έγραφες ότι σας έκανε καλό καιρό στο Βερολίνο

 

[meli]

Αχ,το Μαροκο μου αρεσε παααραααα πολυυυυυυ!!!!!
Τι μου θυμιζεις!!!
Και τα περιγραφεις τοσο ωραια!!!!
Ειναι ακριβως οπως τα λες...Υπερτιμημενο,τουριστικο,αλλα ταυτοχρονα και μαγευτικο...

 

[KLEOPATRA]

Αυτο που γραφεις με τα παζαρια με συγκινει και μενα .Δεν εχω βεβαια εμπειρια απο τετοιες χωρες ,μια πολυ μικρη ιδεα πηρα απο Κωνσταντινουπολη ,αλλα ολα αυτα τα χρωματα,οι μυρωδιες και τα αρωματα ,η επικοινωνια με τους ανθρωπους,το ποικιλοχρωμο χαλι λαων ..ειναι μαγικα!