silversurfer
Moderator
- Μηνύματα
- 2.385
- Likes
- 3.856
- Επόμενο Ταξίδι
- Ανδαλουσία
- Ταξίδι-Όνειρο
- Γύρος Του Κόσμου
Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Ευρώπη
Το σήμερα με το παρελθόν(1984) έχουν τεράστια διαφορά. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε καν ιδιωτική ΤΒ δηλαδή η ενημέρωση που υπάρχει τώρα, ή τα κινητά. Τώρα μπορείς να ταξιδεύεις μέσω internet. Αν διάβασες την ιστορία μου, δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω γιατί απλούστατα δεν γνώριζα το 0030 της Ελλάδας. Είμαι της γενιάς του βιβλίου, της αλάνας, επαρχιόπαιδο, μεγαλωμένος στα χωράφια. Ίσως είναι και ο λόγος που επέζησα με την ταλαιπωρία που τράβηξα. Ο γιος μου αμφιβάλλω αν θα άντεχε 2,3 μέρες. Πάντος αξίζει το vivere pericolosamente!!!!!!Είμαι 19 χρονών και θέλω πολύ να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι. Για την ηλικία μου έχω ταξιδέψει αρκετά, έχω ταξιδέψει και μόνος μου και πιστεύω ότι είμαι σε θέση να κάνω ένα τέτοιο ταξίδι. Το καλοκαίρι που μας πέρασε άρχισα να το ψάχνω περισσότερο αλλά δεν έβρισκα παρέα με τίποτα. Σε όσα παιδιά έχω πει για αυτήν την ιδέα, κάποιοι ενθουσιάζονται στην αρχή και μετά το ξεκόβουν ενώ κάποιοι είναι αρνητικοί από την αρχή. Έχοντας γνωρίσει πολλά παιδιά από άλλες χώρες σε training courses Erasmus+ ή διακρατικά προγράμματα, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι τα ελληνόπουλα σε αυτήν την ηλικία είναι πολύ πίσω στο θέμα των ταξιδιών. Ελάχιστα παιδιά γουστάρουν τα ταξίδια και ακόμα λιγότερα έχουν την διάθεση να κάνουν οικονομίες ώστε να μαζέψουν χρήματα για ένα ταξίδι.
Κατά την άποψη μου, ευθύνη σε αυτό φέρει και το εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας. Φίλοι μου στην Πορτογαλία έχουν επισκεφθεί 5-6 χώρες με το σχολείο τους και έχουν την ευκαιρία να διευρύνουν τους ορίζοντες τους. Στην Ελλάδα το πολύ πολύ να πας καμιά 4ήμερη στη Θεσσαλονίκη. Σπανίζουν προγράμματα ανταλλαγών, διάφορα camps κλπ.
Ελπίζω ότι με το πέρασμα των χρόνων οι νέοι θα δείξουν περισσότερη ευαισθησία στο θέμα των ταξιδιών και οπωσδήποτε περισσότερη αποφασιστικότητα. Σίγουρα υπάρχουν αρκετοί νέοι στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή που ταξιδεύουν και έχουν διαφορετική αντίληψη περί των ταξιδιών, αλλά είναι σαφώς η μειοψηφία.
Δεν αντιλέγω, εννοείται ότι υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα στο τότε και το τώρα. Τώρα με δύο κλικ βρίσκουμε τα πάντα και μπορούμε να προετοιμάσουμε τα πάντα πολύ εύκολα. Προσωπικά πιστεύω ότι είχαν άλλη γοητεία τα ταξίδια τότε και οι δυσκολίες τα έκαναν ακόμη πιο ωραία. Και εγώ επαρχιόπαιδο είμαι και σας καταλαβαίνω μέχρι έναν βαθμό καθώς οι εποχές έχουν αλλάξει και υπάρχει διαφορά στην έννοια της επαρχίας. Γενικά πάντως, ακόμη και με όλες τις διευκολύνσεις της τεχνολογίας, λίγοι νέοι είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν τέτοιου είδους ταξίδια. Από αυτά που βλέπω, ελάχιστοι θα αφήσουν τα club και τα ποτά για να επιλέξουν κάτι το διαφορετικό που πιθανώς να κρύβει δυσκολίες.Το σήμερα με το παρελθόν(1984) έχουν τεράστια διαφορά. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε καν ιδιωτική ΤΒ δηλαδή η ενημέρωση που υπάρχει τώρα, ή τα κινητά. Τώρα μπορείς να ταξιδεύεις μέσω internet. Αν διάβασες την ιστορία μου, δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω γιατί απλούστατα δεν γνώριζα το 0030 της Ελλάδας. Είμαι της γενιάς του βιβλίου, της αλάνας, επαρχιόπαιδο, μεγαλωμένος στα χωράφια. Ίσως είναι και ο λόγος που επέζησα με την ταλαιπωρία που τράβηξα. Ο γιος μου αμφιβάλλω αν θα άντεχε 2,3 μέρες. Πάντος αξίζει το vivere pericolosamente!!!!!!
Ετσι ηταν τα ταξιδια τοτε, δεν υπηρχε ο κινδυνος που υπαρχει σημερα. Με ωτοστοπ ταξιδευαμε. Η ταλαιπωρια ηταν δεδομενη οπως και η πεινα. Η επικοινωνια δυσκολη ακομα και μεσα στην Ελλαδα, τηλεφωνο απο το καταστημα του οτε και αναμονη στην ουρα.(συνηθως δεν τηλεφωνουσα σπιτι μεχρι να γυρισω). Μαλλον οι γονεις δεν θελουνε να δουν οτι τα παιδια θα προσαρμοστουν αν τα αφησουν μονα τους........Το σήμερα με το παρελθόν(1984) έχουν τεράστια διαφορά. Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε καν ιδιωτική ΤΒ δηλαδή η ενημέρωση που υπάρχει τώρα, ή τα κινητά. Τώρα μπορείς να ταξιδεύεις μέσω internet. Αν διάβασες την ιστορία μου, δεν μπόρεσα να επικοινωνήσω γιατί απλούστατα δεν γνώριζα το 0030 της Ελλάδας. Είμαι της γενιάς του βιβλίου, της αλάνας, επαρχιόπαιδο, μεγαλωμένος στα χωράφια. Ίσως είναι και ο λόγος που επέζησα με την ταλαιπωρία που τράβηξα. Ο γιος μου αμφιβάλλω αν θα άντεχε 2,3 μέρες. Πάντος αξίζει το vivere pericolosamente!!!!!!