Ρουμανία Happenings, τένις και μεσαιωνικά κάστρα...στη Ρουμανία!

[Eurotraveler]

@Grerena Ευχαριστώ πάρα πολύ!

 

[Smaragda53]

3η ημέρα Η γοητεία των κάστρων: Χλιδάτο Peles / Μυστηριακό Bran

Το πρωί, μας ξύπνησε η ζέστη. Ο ήλιος που μόλις είχε ανατείλει μπήκε από τη μεγάλη τζαμαρία και μετέτρεψε το δωμάτιο σε θερμοκήπιο. Ξυπνήσαμε αρκετά νωρίς. Βέβαια και αυτό έχει τα καλά του, γιατί δεν κουράστηκα να ξυπνήσω την παρέα μου, γιατί όπως πάντα έχω πρόγραμμα που έπρεπε «να βγάλουμε».

Η φωτεινή πια θέα από το παράθυρό μας το πρωί...
View attachment 201636
Φάγαμε το αρκετά πλούσιο πρωινό μας. Ευτυχώς που προλάβαμε και φάγαμε πριν κατέβει το group από το Plovdiv, που ήταν σταματημένο απ’ έξω. Θα έπρεπε να περιμένουμε να αδειάσει τραπέζι αλλιώς.
Πρώτη μας επίσκεψη για σήμερα ήταν το κάστρο Peles, το οποίο ήταν πάρα πολύ κοντά στο ξενοδοχείο μας. Μπορούσαμε να πάμε με τα πόδια. Προτιμήσαμε όμως να παρκάρουμε το αυτοκίνητο κοντά του.
Περπατήσαμε μέσα από τους κήπους του μέχρι που φτάσαμε στην είσοδό του. Βγάλαμε εισιτήρια και περιμέναμε αρκετά θα έλεγα, για να μπούμε ομαδικά, κατά group μέσα, συνοδευόμενοι από αγγλόφωνο ξεναγό.

Κάστρο Peles
Το αναγεννησιακό κάστρο Peles χτίστηκε στα τέλη του 19ου αιώνα με εντολή του Καρόλου, πρώτου βασιλιά της Ρουμανίας. Έχει 160 δωμάτια και έναν πύργο ύψους 66 μέτρων. Μέχρι το 1974 χρησιμοποιούνταν σαν θερινή βασιλική κατοικία, ενώ σήμερα λειτουργεί σαν μουσείο.
Δεν θέλω να μπω σε ιστορικές λεπτομέρειες σχετικά με το κάστρο, γιατί αυτό έχει γίνει από άλλους συμφορουμίτες στο παρελθόν.
Θέλω όμως να αναφερθώ στο πόσο εντύπωση μου έκανε. Είναι το πιο «χλιδάτο» παλάτι που έχω δει ποτέ. Βέβαια δεν έχω πάει στις Βερσαλλίες που είναι επίσης πολύ πλούσιο, αλλά μάλλον είναι άλλης κατηγορίας (αφού είναι 300ετών πιο παλιό).

Φτάνοντας στο παλάτι...
View attachment 201637

View attachment 201638


View attachment 201639

View attachment 201640

View attachment 201641
Όλα τα παλάτια, λίγο πολύ έχουν μέσα έργα τέχνης, χρυσάφια, περίτεχνα έπιπλα κ.α. Το Peles κατά τη γνώμη μου είχε τα πιο εντυπωσιακά απ’ όλα. Είχε μέχρι και ασανσέρ, αίθουσα θεάτρου, βιβλιοθήκη με κρυφά περάσματα και σκάλες, με κυρίαρχο υλικό το ξύλο. Και τα μπάνια! Τι όμορφα μπάνια! Υπήρχε ακόμα και μια αίθουσα-σαλόνι, που τα γύψινα σχέδια της οροφής «ακολουθούσαν» τα σχέδια του χαλιού που ήταν στρωμένο από κάτω! Εντυπωσιακό;
Μας δώσανε ειδικά πατουσάκια για να περπατήσουμε μέσα για να προστατευτούν τα χαλιά μεγάλης αξίας που έχει. Με τόση επισκεψιμότητα (έως και 400.000 επισκέπτες το χρόνο) που έχει αυτό το κάστρο λογικό το βρίσκω. Θα είχαν καταστραφεί διαφορετικά.
Άντρας και γιος μπήκαν μέσα βαριεστημένοι. Είχαν λίγο “σπαστεί” από την αναμονή στην ουρά μέχρι να μπούμε και δεν είχαν διάθεση για ένα ακόμη παλάτι. Έχουμε δει παλάτια, πάλι τα ίδια; Βγαίνοντας όμως είχαν εντελώς διαφορετική άποψη. Είχαμε όλοι ξαφνιαστεί και εντυπωσιαστεί από αυτά που είδαμε. Ήταν εκθαμβωτικό!!!

"Λεπτομέρειες" από τη μεγάλη αίθουσα της εισόδου...
View attachment 201642

View attachment 201643

View attachment 201644
Ένα από τα πολλά σαλόνια...
View attachment 201646

Μια από τις τραπεζαρίες...
View attachment 201647

Από τα δωμάτια που με εντυπωσίασαν πολύ: η βιβλιοθήκη.
Πίσω από την ανοιχτή πόρτα βρίσκεται μια ραφιέρα που αποτελεί συγχρόνως και κρυφή πόρτα που οδηγεί μέσω περάσματος σε άλλο σημείο του παλατιού στον πάνω όροφο. Όπως στα παραμύθια...με κάστρα και πρίγκιπες...
View attachment 201645
Επειδή και οι βασιλείς έχουν ανάγκη από διασκέδαση...
Η σκηνή του θεάτρου...
View attachment 201650
Και η αίθουσά του...
View attachment 201651
Η είσοδος στον πάνω όροφο...
View attachment 201648

View attachment 201649
Κι όμως! Είναι ένα ...μπάνιο!
View attachment 201652

View attachment 201653

Στο τέλος του tour "χάσαμε" και το ένα πατουσάκι...
View attachment 201712
Μετά από ένα περίπου δύωρο μέσα στο Peles, χαζέψαμε λίγο στους κήπους του παλατιού. Ωραίοι κήποι αλλά για μένα το πλέον όμορφο στον εξωτερικό του χώρο ήταν η θέα των Καρπαθίων.
Στον ευρύτερο χώρο, κοντά στο Peles βρίσκεται και το μικρό Peles, το κάστρο Pelişor, με μόνο…70 δωμάτια. Ο διάδοχος του Καρόλου Α', σκόπευε να το χρησιμοποιήσει ως θερινή κατοικία, καθώς θεωρούσε το Peles υπερβολικό και ήθελε μια πιο διακριτική, σε στυλ art-nouveau κατοικία. Σε αυτό το μικρό κάστρο αρκεστήκαμε μόνο σε μερικές εξωτερικές φωτογραφίες. Ύστερα από τη “μαμά” κάστρο, αυτό θα μας φαινόταν μάλλον…φτωχό.

Οι κήποι...
View attachment 201654
Και τα Καρπάθια...
View attachment 201655
Προχωράμε προς το Pelisor...
View attachment 201657
Πράγματι! Αυτό είναι ένα μικρό και "διακριτικό"...παλάτι!
View attachment 201658
Αναχωρήσαμε με κατεύθυνση βόρεια. Βγαίνοντας από τη Sinaia κάναμε πρώτα μια μικρή στάση στο Μοναστήρι του Κατακουζηνού. Πρόκειται για ένα Μοναστήρι που έκτισε ο Ρουμάνος πρίγκιπας το 1695, όταν γύρισε από το Σινά, προς τιμή του αντίστοιχου μοναστηριού της Αγίας Αικατερίνης του Σινά. Από το Μοναστήρι αυτό πήρε και η πόλη Sinaia το όνομά της. Ανάψαμε ένα κεράκι στα γρήγορα και φύγαμε.

Στο Μοναστήρι του Κατακουζηνού...
View attachment 201659
Και ένα εσωτερικό πλάνο του τρούλου...
View attachment 201660
Μα και η Sinaia, τι όμορφη πόλη που είναι. Χθες το βράδυ που φτάσαμε νύχτα δεν την είδαμε καθόλου. Σήμερα με το φως της ημέρας βλέπουμε πόσο “παραμυθούπολη” μοιάζει. Μια καταπράσινη πόλη, με θέα τα γύρω βουνά και την “τρανσυλβανική” αρχιτεκτονική της με τις πολύ χαρακτηριστικές μυτερές στέγες της, που αποτελεί θέρετρο για χειμερινό τουρισμό και όχι μόνο.
Δυστυχώς δεν αφιερώσαμε άλλο χρόνο σε αυτήν γιατί μας περίμενε το κάστρο Bran.

Στο δρόμο για το Bran...
View attachment 201661
Όπου συναντήσαμε και τα πρώτα τσιγγανοχώρια...
View attachment 201662
Όπου οι κάτοικοι ασχολούνταν με αθλοπαιδιές. Προσέξτε τον καβαλάρη δεξιά...
View attachment 201663
Είναι χωρίς σέλα...!
View attachment 201664
Ένας “γλυκός” πειρασμός
Μετά από μία ώρα περίπου φτάσαμε στο χωριό Bran. Σε σχέση με τη Sinaia εδώ ήταν πιο “ζωηρά”. Είχε αρκετό κόσμο στα γύρω καφέ, φαγάδικα, “ορθάδικα”. Παρκάραμε σε φυλασσόμενο parking και κάναμε μια πρώτη στάση στο απέναντι “ορθάδικο” για καφέ. Μόνο που δεν είχε καφέ, είχε κάτι σαν ντόνατς ή λουκουμά να το πω; Ήταν κάτι γλυκό περασμένο σε σούβλα. Πολύ το λιμπιστήκαμε, αλλά πώς να το ζητήσουμε; Σταθήκαμε στην ουρά και όταν έφτασε η σειρά μας ζητήσαμε με νοήματα αυτό που πήρε και ο προηγούμενος από εμάς. Μόνο που αυτός δεν πήρε το σουβλάκι-λουκουμά, αλλά κάτι άλλο γλυκό μεν, σαν μεγάλη τηγανίτα, αλλά με τυρί λιωμένο από πάνω. Αυτό λοιπόν πήραμε και εμείς, το οποίο ήταν καταπληκτικό! Ξαναστηθήκαμε στην ουρά και δεύτερη δόση και πήραμε ένα από τα ίδια και ένα άλλο με μερέντα όμως από πάνω. Καταπληκτικό επίσης. Δεν φτάνει αυτό μόνο. Δίπλα στα σκαμπώ του “ορθάδικου” υπήρχε μια μηχανή του καφέ που μου τράβηξε το μάτι γιατί έγραφε: μόνο με 1 lei ο καφές. Μα είναι δυνατόν 1 lei, δηλ. 0,30€;
Και δεν δοκιμάζουμε; Πήραμε espresso, cappuccino, σοκολάτα για το παιδί, μετά ξανά espresso και καπάκι και μια lacta ρόφημα πάλι για το παιδί. Ήταν και φθηνός και ωραίος!

Να 'τος και ο πειρασμός!
View attachment 201665
Γενικά κολλήσαμε λίγο με το μαγαζάκι, το οποίο είχε συνέχεια ουρά. Εν τω μεταξύ περνούσε η ώρα και λέω:
«Μήπως να πηγαίναμε και στο κάστρο, γιατί θα κλείσει;»
«Ποιο κάστρο;»
«Το Bran!!! ………Είναι ο λόγος που ήρθαμε μέχρι εδώ!»
«Καλά μην κάνεις έτσι. Αστειεύομαι! Αλλά και αυτός καλός λόγος μου φαίνεται» μου απαντάει ο άνδρας μου δείχνοντάς μου το γλυκό (που ούτε το όνομά του δεν μάθαμε τότε).
«Αν είναι μετά το κάστρο ξαναρχόμαστε πάλι».
Ευτυχώς εισακούστηκα και με βαριά καρδιά ξεκολλήσανε από τον πειρασμό.

Κάστρο Bran
Μπήκαμε στο μονοπάτι που οδηγούσε στο κάστρο. Συναντήσαμε πολλά μαγαζιά με σουβενίρ, άλλος πειρασμός που …καταφέραμε να προσπεράσουμε χωρίς να κάνουμε στάση.
Φτάσαμε στην είσοδο ενός πολύ επιβλητικού κάστρου, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με το κάστρο που μόλις είχαμε δει στη Sinaia.
Το Peles είναι κάστρο-παλάτι του 19ου αι., ενώ το Bran είναι κάστρο-πύργος του 14ου αι.!

Λίγα ιστορικά στοιχεία για το κάστρο Bran:
Ο Λουδοβίκος Α΄ της Ουγγαρίας αρχές του 14ου αι., δίνει εντολή στους Σάξονες του Brasov να φτιάξουν μια πέτρινη ακρόπολη. Ο οικισμός του Bran άρχισε να αναπτύσσεται δίπλα της. Αργότερα το κάστρο χρησιμοποιήθηκε στην άμυνα έναντι στους Οθωμανούς, και στην συνέχεια ως τελωνείο ανάμεσα σε Τρανσυλβανία και Βλαχία. Το Bran είχε στρατηγική σημασία μέχρι τα μέσα του 18ου αιώνα. Το 1920 το κάστρο έγινε βασιλική κατοικία του βασιλείου της Ρουμανίας. Κατά τη διάρκεια του Β’ Π.Π. λειτούργησε ως νοσοκομείο. Το 2009 το κάστρο ανακαινίστηκε θεαματικά και άρχισε να λειτουργεί ως το πρώτο ιδιωτικό μουσείο στη χώρα.

Και λίγα “μυθιστορηματικά” στοιχεία για το κάστρο αυτό:
Το Κάστρο Bran, ονομάστηκε «Κάστρο του Κόμη Δράκουλα», πριν από τρεις δεκαετίες, όταν κάποιοι τουρίστες που έφτασαν στην Τρανσυλβανία, ψάχνοντας ίχνη του Δράκουλα, είδαν το κάστρο και σκέφτηκαν ότι έμοιαζε πολύ με το κάστρο που περιγράφει…στο βιβλίο του ο Bram Stoker ως «Κάστρο του Κόμη Δράκουλα».
Έτσι ξεκίνησε ο μύθος….

Draculaaaa….!
Με το που ακούς Καρπάθια, ο Δράκουλας έρχεται στο μυαλό σου. Η επίσκεψη στο κάστρο αυτό κατ’ εμέ επιβάλλεται. Ήταν όπως το περίμενα. Επιβλητικό και ανατριχιαστικό. Εκπέμπει ένα μυστήριο, ακόμη και αν δεν δώσει σημασία κάποιος στο παραμύθι του Δράκουλα. Και ο μύθος του Δράκουλα να μην υπήρχε, το κάστρο αυτό θα είχε εμπνεύσει… κάποιο άλλο παραμύθι!
Το κάστρο Bran είναι χτισμένο σε ένα μαγευτικό σημείο πάνω σε ένα βράχο. Το πρώτο πράγμα που συναντάς καθώς περπατάς στο ανηφορικό μονοπάτι που σε οδηγεί στον πέτρινο όγκο του κάστρου Bran είναι…ένας σταυρός. Ναι! ένας μεγάλος σταυρός στέκεται ακριβώς στην είσοδο, στις παρυφές των τειχών του κάστρου. Μα είναι ειρωνικό! Δεν υποτίθεται ότι ο Δράκουλας φοβάται το σταυρό; Πως γίνεται να τον έχει στο σπίτι του; Πολύ στημένο παραμύθι…. το παραμύθι!

Πρώτη εικόνα του κάστρου! Πολύ επιβλητικό!
View attachment 201669
Να και ο σταυρός! Για να βοηθά όσους φοβούνται να πλησιάσουν...
View attachment 201670

View attachment 201671
Το κάστρο είναι χαοτικό στη διαρρύθμιση. Έχει πολλά επίπεδα, κρυφά δωμάτια, στενά περάσματα, απότομες σκάλες και μια κεντρική εσωτερική αυλή με ένα πηγάδι στο κέντρο της. Οι ασύμμετρες στέγες, οι σοφίτες και οι μυτερές κόγχες προς τον ουρανό συμπληρώνουν την εικόνα.
Άθελά σου οι εικόνες από τις ταινίες του Δράκουλα ζωντανεύουν. Και εγώ είχα δει και αρκετές πριν έρθω εδώ. Έτσι, για να μπω στο κλίμα…και ζορίστηκα και λίγο για να τις δω, ομολογώ. Δεν μπορώ λοιπόν να μην αναφέρω τις τελευταίες ταινίες που είδα (πριν το ταξίδι), γιατί αποτελούν και αυτές μέρος της προετοιμασίας του ταξιδιού.
Η Dracula Untold (2014) με τον Luke Evans είναι η αγαπημένη μου, αυτού του είδους και η Interview with the Vampire (του 1994) είχε πολύ καλό finale.

View attachment 201672

View attachment 201673


View attachment 201674

View attachment 201675

View attachment 201676

View attachment 201677

View attachment 201680
Περάσαμε περίπου μιάμισι ώρα μέσα στο κάστρο περιεργαζόμενοι τα λιτά δωμάτιά του, τα δωμάτια – “αφιέρωμα” στον Vlad Drakul, τον παλουκωτή (απλή συνωνυμία με τον Δράκουλα του Stoker), την κεντρική αυλή του και θαυμάζοντας το καταπληκτικό καταπράσινο Τρανσυλβανικό τοπίο από τις βεράντες του.
View attachment 201678

View attachment 201666


View attachment 201679


View attachment 201667

Να 'ρθεις βραδυ εδώ...θα ήταν "κάπως"...
View attachment 201668
Αφού ψιλοχορτάσαμε ατμόσφαιρα και μυστήριο αρχίσαμε να σκεπτόμαστε το μαγαζάκι με τους …. “λουκουμάδες” και μόλις κάποιος από μας είπε: «πάμε για δεύτερο γύρο;» όλοι καταλάβαμε τι εννοούσε και με ελαφρά…την κάναμε. Με το που βγήκαμε έξω κάναμε μια πολύ μικρή στάση στα σουβενίρ, ψωνίζοντας μικροδωράκια. Ψώνισα και 4-5 καταπληκτικά ξύλινα χειροποίητα ζωγραφιστά αυγά, πολύ χαρακτηριστικά της Ρουμανίας, που στόλισαν το Πασχαλινό τραπέζι μου της επόμενης εβδομάδας και που πολύ μου άρεσαν. Κάναμε και μια αρκετά μεγάλη στάση στο “καφέ” για έναν δεύτερο γύρο. Πάλι σταθήκαμε στην ουρά και πάλι πήραμε το “λουκουμά” με τυρί και πάλι πήραμε καφέ ή μάλλον καφέδες από το «μαγικό μηχάνημα».
Αργότερα στην Ελλάδα όταν έψαξα στο internet, ανακάλυψα πως λέγεται το γλυκό που μας ξετρέλανε. Είναι το Landos, που τρώγεται όντως και με τυρί και με μερέντα. Το άλλο το σουβλιστό, που τελικά δεν φάγαμε, λέγεται Kurtoskalacs και νομίζω ότι το συνηθίζουν και οι Ούγγροι.

η καλύτερη ταινία κατά τη γνώμη μου είναι "Η νύχτα των βρυκολάκων" του Πολάνσκι (1967) Εκτός από τρομακτική είναι και ασύλληπτα αστεία! Αξίζει να τη δεις! Πριν πάρα πολλά χρόνια είχα δει μια ταινία με τον ΄Αντονι Κουίν γυρισμένη εξολοκλήρου στη Ρουμανία τον καιρό του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου. Νομίζω τη λέγανε "Ηλιοτρόπια" Μου είχαν κάνει μεγάλη εντύπωση τα χωριά και οι εξοχές της Ρουμανίας.

 

[HKLEOPATRA]

[/QUOTE]
Επειδη και εγω ειναι να παω στη Ρουμανια σε δυο εβδομαδες ηθελα να σε ρωτησω δυο πραγματα. Το να εχεις αποσκευες στο αυτοκινητο μέσα καθως βλεπεις τα αξιοθεατα δεν ειναι επικινδυνο για κλοπη; @Sassenach77 το ρωταω και εσενα αυτο που εκανες οδικό στη Ρουμανια. Σκεφτομαι να παω στο καστρο ΒRAN απο Σιναια πριν διανυκτερευσω στο Μπρασοφ αλλα δεν ξερω αν πρεπει πρωτα να παω στο καταλυμα αν και ήθελα να το αποφυγω.
Επισης στο Μπρασοφ ξερει κανεις να μου πει αν ειναι τελικα επικινδυνο να συναντησω αρκουδα στην αναβαση για το βουνο Tampa; Με το τελεφερικ αποφευγω αυτον το κινδυνο; Θορυβήθηκα λίγο με την προσφατη επιθεση που ακουσα

 

[LOULOUTGAL]

Επειδη και εγω ειναι να παω στη Ρουμανια σε δυο εβδομαδες ηθελα να σε ρωτησω δυο πραγματα. Το να εχεις αποσκευες στο αυτοκινητο μέσα καθως βλεπεις τα αξιοθεατα δεν ειναι επικινδυνο για κλοπη; @Sassenach77 το ρωταω και εσενα αυτο που εκανες οδικό στη Ρουμανια. Σκεφτομαι να παω στο καστρο ΒRAN απο Σιναια πριν διανυκτερευσω στο Μπρασοφ αλλα δεν ξερω αν πρεπει πρωτα να παω στο καταλυμα αν και ήθελα να το αποφυγω.
Επισης στο Μπρασοφ ξερει κανεις να μου πει αν ειναι τελικα επικινδυνο να συναντησω αρκουδα στην αναβαση για το βουνο Tampa; Με το τελεφερικ αποφευγω αυτον το κινδυνο; Θορυβήθηκα λίγο με την προσφατη επιθεση που ακουσα

Δεν νομιζω οτι υπάρχει κινδυνος ,φανταζομαι δεν θα αφησεις σε εμφανη σημεια κάτι .Το Τampa μην φανταστεις σαν τον Λυκαβηττο είναι σχεδόν δεν είναι οτι μπαίνεις μεσα στην αγρια φυση των Καρπα΄θιων.

 

[HKLEOPATRA]

Μάλλον θα είμαι ο πρώτος που θα γράψω, όταν πάω
Όχι εντάξει υπάρχουν κάποιες αναφορές για Balea αλλά πολύ παλιά και χωρίς φωτό. Τότε δεν ήταν must στο φόρουμ

Δεν πιστεύω τέτοια εποχή να πετυχαίνατε χιόνια τρελά ή κλειστούς δρόμους. Από την αρχή του δρόμου 7c περνώντας την Cartisoara, μετά τον Transfagarasan και μέχρι την Balea Cascada είναι γύρω στα 35 λεπτά. Μετά θα παίρνατε το τελεφερίκ και θα κατεβαίνατε στη λίμνη.

Άσε το έχω απωθημένο. Που θα μου πάει όμως...
View attachment 202060

View attachment 202061

Nα με μαλωσεις και εμενα @giannismits προκαταβολικα τοτε που δεν θα τη δω σε λιγες ημέρες . Η λιμνη Ζηρου στην Πρεβεζα ειναι πολυ πιο ομορφη και χωρις πολλες στροφές

 

[HKLEOPATRA]

Καπου διαβασα οτι υπαρχουν προειδοποιητικές πινακιδες. Δεν ρωταω αν ειδε κανεις γιατι μαλλον δεν θα μπορει να απαντησει

 

[Sassenach77]

Επειδη και εγω ειναι να παω στη Ρουμανια σε δυο εβδομαδες ηθελα να σε ρωτησω δυο πραγματα. Το να εχεις αποσκευες στο αυτοκινητο μέσα καθως βλεπεις τα αξιοθεατα δεν ειναι επικινδυνο για κλοπη; @Sassenach77 το ρωταω και εσενα αυτο που εκανες οδικό στη Ρουμανια. Σκεφτομαι να παω στο καστρο ΒRAN απο Σιναια πριν διανυκτερευσω στο Μπρασοφ αλλα δεν ξερω αν πρεπει πρωτα να παω στο καταλυμα αν και ήθελα να το αποφυγω.

Όταν παρκάρω το αυτοκίνητο, φροντίζω να μην υπάρχει τίποτα εμφανές στις θέσεις όλων των επιβατών. Αν αφήσω κάτι στο αυτοκίνητο θα είναι είτε σε ντουλάπια είτε στο πορτπαγκάζ, ώστε να μην είναι εμφανή. Απο εκεί και πέρα αν κάποιος θέλει να σου διαρρήξει το αυτοκίνητο και/ή να προκαλέσει κάποια απώλεια σε αυτό, αυτό είναι άλλο θέμα και μπορεί να συμβεί και εδώ στην Ελλάδα. Στη Ρουμανία ταξίδεψα και με ενοικιαζόμενο όχημα και με δικό μου. Δεν είχα κανένα άσχημο περιστατικό με το αυτοκίνητο. Αν δεν αφήσετε τίποτα εμφανές στις θέσεις των επιβατών, τότε να πάτε πρώτα στο κάστρο και μετά στο κατάλυμα.

Επισης στο Μπρασοφ ξερει κανεις να μου πει αν ειναι τελικα επικινδυνο να συναντησω αρκουδα στην αναβαση για το βουνο Tampa; Με το τελεφερικ αποφευγω αυτον το κινδυνο; Θορυβήθηκα λίγο με την προσφατη επιθεση που ακουσα

Τα Καρπάθια έχουν άγρια πανίδα (αρκούδες, λύκους), οπότε δεν είναι για να κάνεις ανέμελες βόλτες χωρίς κάποιες προφυλάξεις και γνώσεις. Με το τελεφερίκ να πάτε και να κινείστε εκεί που έχει κόσμο.