Good morning Vietnam

[LULLU]

Καλά ζαλίστηκα και μόνο στη σκέψη της γυάλινης γέφυρας. Βέβαια, φαίνεται εμπειρία από τις λίγες!

Ναι είναι κατ. εμε πάντα καλύτερη εμπειρία από τη golden και το γαλλικο χωριο που είναι πολύ τουριστικο ..και πολύ ευρωπαϊκό ....

 

[poised]

Όταν κατασκευάστηκε είχαν ραγίσει ένα τζαμί επίτηδες περίπου στη μέση της διαδρομής, απλά για "αστείο", να σε πικάρει χωρίς να αποτελεί κίνδυνο.

Αν ρώταγες τους υπαλλήλους σου το έλεγαν, αλλά δε τους πίστευε κανείς και φρίκαρε τόσο πολύ ο κόσμος με αρνητικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα που η κυβέρνηση τους έβαλε να το φτιάξουν!

 

[LULLU]

Όταν κατασκευάστηκε είχαν ραγίσει ένα τζαμί επίτηδες, περίπου στη μέση της διαδρομής, χωρίς να αποτελεί κίνδυνο, απλά για "αστείο", να σε πικάρει. Αν ρώταγες τους υπαλλήλους σου το έλεγαν, αλλά δε τους πίστευε κανείς και φρίκαρε τόσο πολύ ο κόσμος με αρνητικά σχόλια στα κοινωνικά δίκτυα που η κυβέρνηση τους έβαλε να το φτιάξουν!

Ευτυχώς που το είχαν φτιάξει και δεν το είδαμε

 

[LULLU]

Η μόνη μου έννοια ήταν πως θα πεζοπορήσω με γεμάτο στομάχι.. εντάξει μπορεί να μην ήταν και μαραθώνιος, το δε πρώτο κομμάτι κατηφόρα είναι αλλά η ανάβαση ανηφορική θα είναι..

Cat-cat village βρίσκεται στην κοινότητα San Sa Ho, στην περιοχή Sapa, στην επαρχία Lao Cai χωμένο ανάμεσα σε βουνά.. μπορεί να είναι πολύ τουριστικό, για άλλους μπορεί να είναι και ψεύτικο , αλλά είναι και το πιο κοντινό, σε απόσταση μόλις 2.5-3 χιλιόμετρα, από τη πόλη, οπότε η επιλογή ήταν έτσι και αλλιώς μονόδρομος.

Στην είσοδο πληρώνουμε εισιτήριο και ξεκινάμε να κατεβαίνουμε ένα πλακόστρωτο δρόμο που δεξιά και αριστερά υπάρχουν καταστήματα με σουβενιρ, τρόφιμα, καφέ χειροτεχνίες. Είναι μια διαδρομή σαν ζωντανό μουσείο με παραδοσιακά πράγματα από τη τοπική ζωή και το πολιτισμό και εδώ είναι που μπερδεύεται, αναμιγνύεται η υπερβολή το ψέμα το κέρδος.. Λογαριάζεις και παίρνεις. .εγώ θα μείνω στο ότι με ενδιαφέρει και στο ότι θα αποκομίσω.. Ο δρόμος θα μας βγάλει στο κέντρο του χωριού.. Οι κάτοικοι Hmong ντυμένοι με τις παραδοσιακές πολύχρωμες φορεσιές τους μας υποδέχονται με χαμόγελα. Η διαδρομή , όταν το επιτρέπει η ομίχλη, μας προσφέρει όμορφες εικόνες των γύρω βουνών και των ριζοχωραφων, αν και η βροχή που άρχισε να πέφτει κάνει το έδαφος γλιστερό..

Κατεβαίνω στο ποτάμι.. Tρία μικρά ρυάκια το Tien Sa, Golden και Silver σχηματίζουν ένα όμορφο καταρράκτη που έχει το ίδιο όνομα με το χωριό.. Για να πας από τη μια πλευρά στη άλλη υπάρχουν 2 γέφυρες η Si και η A Lu.

Εδώ βρήκα που θα περάσω τις επόμενες ώρες μου.. η εξέδρα μπροστά στο καταρράκτη αλλά και η κοίτη του ποταμού δίνει πολλές ευκαιρίες για φωτογράφιση, άσε που έχουν μαζευτεί κάμποσα μοντέλα και υπάρχει δυνατότητα να κλέψω κλικ..

αρχικά στήθηκα σε μια γωνιά στη εξέδρα , για να μην εμποδίζω το κόσμο που θέλει να φωτογραφηθεί μπροστά στα νερά του cat-cat ,όταν ξαφνικά άρχισε να σείεται το σύμπαν .. καμμιά δεκαριά Κορεατες αγόρια και κορίτσια μεθυσμένοι άρχισαν να χοροπηδούν, να κάνουν φασαρία να ρίχνουν σπρωξιές….υπομονή μέχρι να φύγουν αν και η επιθυμία μου ήταν διαφορετική..

Άρχισε να σουρουπώνει και τα κορίτσια με περίμεναν υπομονετικά.. ευτυχώς ο δρόμος της επιστροφής δεν θα ήταν ο ίδιος…ανηφορίσαμε αρκετά σκαλοπάτια βγήκαμε σε ένα χωματόδρομο από όπου με 10.000( ούτε μισό ευρώ) ηλεκτρικά αμαξάκια μας μετέφεραν μέχρι τη πλατεία κοντά στην είσοδο, όπου μας περίμενε το αυτοκίνητο με το οδηγό μας..

-Μια χαρά μας πήγε… ευτυχώς ….

Επιστροφή στο ξενοδοχείο .. μια κουραστική γεμάτη ημέρα βαδίζει προς το τέλος της και εμείς για να τη γιορτάσουμε μαζευόμαστε στο δωμάτιο μου παραγγέλνοντας ένα μπουκάλι κρασί και δυτικού τύπου

kουζινα…το γνωστό κλαμπ-σάντουιτς. .. είπαμε να αφήσουμε τη σούπα για απόψε….Το σάντουιτς δεν είχε τη γνωστή γεύση, αλλά το κόκκινο κρασί βοήθησε να βυθιστούμε σε ένα χαλαρό ύπνο αν και διακοπτόταν από τα ροχαλητά μας ….

 

[Smaragda53]

Αμάν τι ήταν τούτο! Ευτυχώς υπήρχε ο καταρράκτης! Φοβερές φωτογραφίες βέβαια!

 

[Smaragda53]

Αμάν τι ήταν τούτο! Ευτυχώς υπήρχε ο καταρράκτης. Εξαιρετικές φωτογραφίες όμως!

 

[LULLU]

Πρωινό ξύπνημα και τεκ αουτ …. Το πρωινό μας θα το περάσουμε στα ψηλά, στη στέγη της Ινδοκίνας , για την ακρίβεια στα 3146 μέτρα στο Fansipan..Aν είσαι του ορειβατικού μπορείς με 2 μέρες πεζοπορίας να φτάσεις στη κορυφή, αν δεν τοχεις μέσα σε 15 λεπτά μπορείς να φτάσεις με τελεφερίκ ζώντας πραγματικά μοναδική εμπειρία.. Μέσα από τα βαγόνια του τελεφερίκ του μεγαλύτερου σε μήκος στο κόσμο( 6300) μέτρα, στροβιλίζεσαι πάνω από τα σύννεφα και πανω από τα δάση τα χωράφια, τους καταρακτες..

Φτάσαμε στο παρκινγκ του σταθμού Hoang Lien , με περιορισμένη ορατότητα λόγω της ομίχλης.. Αγοράζουμε τα εισιτήρια .

Για να φτάσουμε στο σταθμό έχουμε λίγο περπάτημα μέσα από κήπους με λουλούδια, μαγαζιά, αγάλματα

… Δεν μπορείς να μην αναφωνήσεις ..μα τι έχουν κάνει εδώ οι άνθρωποι?? Η SunWorld είναι η εταιρεία η οποία το 2013 ξεκίνησε όλη αυτή τη τουριστική ατραξιόν και το 2016 εγκαινίασε ολη τη κατασκευή και το τελεφερίκ.. Μα τι κήποι, τι λιμνούλες, τι μαγαζιά, τι κολώνες τι μπαρ και αγάλματα, όλα αστράφτουν από ομορφιά και κυρίως καθαριότητα ..Μια επένδυση μεγάλη, άκρως τουριστική ναι, αλλά και εντυπωσιακή..

Εκατοντάδες υπάλληλοι από απλούς κηπουρούς, συνοδούς, σεκιούριτι , οδηγούς και πάντα και όλοι πρόθυμοι να βοηθήσουν..

Προχωρήσαμε ως τη βάση του σταθμού . Οι υπάλληλοι μας είδαν καπως μεγαλοκοπέλες και είπαν να μας τεστάρουν ιατρικά…έτσι και αλλιώς από τα μεγάφωνα οδηγίες ακούγονται συνεχώς.. αν έχεις υπέρταση η άλλα καρδιολογικά προβλήματα είναι φρόνιμο να μην ανέβεις στο Fansipan,, αφού περάσαμε to test δώσαμε εγγυήσεις ότι είμαστε υγιείς και ότι υπάρχει γιατρός στη ομάδα , μας επέτρεψαν την επιβίβαση.. αν κάτι τέτοιο κάνανε και στο φαράγγι της Σαμαριάς στα Χανιά δεν θα τους μαζεύαν με τα κουταλάκια με γαϊδουράκια και με ελικόπτερα…

Δεν περιγράφεται η αίσθηση να αιωρείσαι μέσα στα σύννεφα ..Δεν έχουμε ηλιοφάνεια, δεν έχουμε καθαρή ματιά στα ρυάκια, καταρράκτες, ριζοχωραφα αλλά η αίσθηση του ίπταμαι στο πουθενά μέσα στη ομίχλη δεν θα ήταν ιδία ….

Σε 15 λεπτά φθάσαμε τα 2800 .. περιμέναμε λίγο να εγκλιματιστούμε ..Μας μένουν ακόμη κάποια σκαλιά και μια ράγα τελεφερίκ για να μεταφερθούμε στη κορυφή…. Δεν ακολουθήσαμε όλες στη κορυφή. .κάποια ταχύπνοια ένα πονοκέφαλος μας καθήλωσε σε ένα από τα πολλά μπαρ να απολαύσουμε ένα καφέ και γλυκό..

Ανεβήκαμε τα σκαλιά ως τη πρώτη πλατφόρμα για να δούμε το τεράστιο άγαλμα του Βούδα των 20 μέτρων σκαρφαλομενο στη πλαγιά του βουνού.

Οση ώρα περιμέναμε τα άλλα κορίτσια να γυρίσουν κάναμε εφόδους στα πολύ ωραία και φορτωμένα με μπιχλιμπίδια μαγαζιά..

Επιστροφή στη Σαπα για φαγητό και γυρισμό στο Ανοι . Τις 6 ώρες διαδρομή διέκοψαν οι στάσεις σε εργοστάσιοo baboo όπου μάθαμε πως το baboo μετατρέπεται σε ίνα δημιουργώντας ζώνες, κουβέρτες πετσέτες και ρούχα.. στη φάρμα τσαγιού γευτήκαμε πολλά είδη τσαγιού πριν καταλήξουμε στη αγορά του..

Η βροχής μας συνοδεύει ως το Ανοι… Το νέο ξενοδοχείο μας είναι πιο κοντά στη λίμνη ..Ενα γρήγορο ντους και βγαίνουμε για φαγητό. .είναι όμως λίγο αργά τα street food έχουν μαζέψει..

Αποφασίζουμε να αλλάξουμε μενού.. λέμε να φάμε κανένα fileto….

Βρήκαμε ένα μαγαζί 109 Truc Bach να θυμάμαι καλα το όνομα με υπέροχη θεα στη λίμνη , φάγαμε πολύ νόστιμο φιλέτο και κρασι αλλά και η τιμή ήταν ανάλογη.. ευρωπαϊκή…..

Ξεκούραση..αυριο φεύγουμε για Ha Long Bay..