Κούβα Con Cuba no te metas (Με την Κούβα μην τα βάζεις)

[maria_va]

Εγώ μάλλον πρέπει να αποκαταστήσω τη φήμη του παγωτού της Κούβας.. Δεν είμαι σίγουρη ότι αυτό με πείραξε, μάλλον εγώ ψυχολογικά τα έριξα πάνω του. Ίσως όμως να μην έφταιγε το δόλιο...Η μία φίλη μου ακόμα κατηγορεί τη γκουάβα γιατί ήμουν η μόνη που την έτρωγα..Αλλά την θεωρώ προκατειλλημένη, δεν την συμπάθησε ποτέ!

Πολύ ευχάριστη η ιστορία και οι φωτογραφίες σου, ευχαριστούμε που μας μετέφερες τόσο ζωντανά στην αγαπημένη Κούβα που κι εγώ ελπίζω να μπορέσω να την ξαναδώ. Έχω εκκρεμότητες..

Νομίζω ότι θα σας άρεσε ακόμα περισσότερο χωρίς όλους αυτούς τους περιορισμούς της πανδημίας αλλά χαίρομαι που σας άγγιξε και σας συγκίνησε όσο κι εμάς. Είναι αλήθεια ότι η Κούβα σε βάζει σε σκέψεις και μπορείς να συζητάς και να προβληματίζεσαι με τις ώρες. Αυτός είναι κι ένας από τους λόγους που την κάνουν μοναδική.

Σου εύχομαι λοιπόν πολλά και ονειρεμένα επόμενα ταξίδια

 

[evaT]

Συγχαρητήρια! Χαριτωμένη, κεφάτη, ελαφριά αλλά και με βαθύτερα νοήματα, αφήγηση. Τρέχει σαν δροσερό νεράκι. Η Κούβα ευθύνεται? Δε νομίζω.... Η αγάπη σου για ζωή θα λεγα!

Ωωωωω τι όμορφα λόγια!!! Ευχαριστώ πάρα πολύ. Η αγάπη μου για τη ζωή είναι αδιαπραγμάτευτη.
Αλλά δυστυχώς δεν ταξιδεύουν όλοι επειδή αγαπούν τη ζωή. Καμιά φορά εντελώς το αντίθετο...

@maria_va εμένα τη γκουάβα μου την εκθείαζαν ότι κάνει καλό σε όλα! Από συνάχι μέχρι δυσεντερία....κάτι όπως η ρακή για τους κρητικούς σ ευχαριστώ, χαίρομαι που σου άρεσε!

 

[kostas19821]

Πάρα πολύ ωραία η ιστορία σου Εύα.Μπραβο , χαίρομαι που περάσατε όμορφα.Σιγουρα θα περνούσες καλύτερα, όπως και εγώ προ κοβιντ, αλλά πλέον έτσι είναι η κατάσταση.Το μόνο που έχουμε είναι να μη σταματάμε να ταξιδεύουμε και να αποκτάμε εμπειρίες. Έχω και εγώ δύο ενστάσεις . Η πρώτη είναι στον επίλογο , όπου θα συμφωνήσω με τον ψηλό και το δεύτερο ως προς τα πούρα στο Βινιαλες. Όχι πως έχω ιδιαίτερη εμπειρία, αλλά από όσα έχει πει ο Γιώργος , μόνο σε κοχιμπα και μοντεχριστο δεν φέρνουν...όσο για τα 10€/πουρο παλαιοτερα κόστιζαν 10€/ 25 πούρα...ενω και σε εμένα πριν 2 μήνες ήθελαν 4/πούρο

 

[evaT]

μόνο σε κοχιμπα και μοντεχριστο δεν φέρνουν...όσο για τα 10€/πουρο παλαιοτερα κόστιζαν 10€/ 25 πούρα...ενω και σε εμένα πριν 2 μήνες ήθελαν 4/πούρο

Δοκίμασα και τα επίσημα. Μου άρεσαν πάλι καλύτερα αυτά του Βινιάλες. Δεν με ενδιαφέρει τι ήταν και τι όχι, ήταν πιο αρωματικά προφανώς και είναι υποκειμενικό το γούστο.
Τα πούρα ακρίβυναν πολύ το έλεγε κι ο Γιώργος. 'Ισως λόγω αναδουλειάς πάνε να βγάλουν τα σπασμένα δεν ξέρω...

 

[stelios siaperas]

Εύγε!!! Ωραία ιστορία.
Περιμένουμε και τα οικονομικά, αν και τα υποψιάζομαι: τα ποιο πολλά λεφτά πήγαν στα μοχίτο.

Δοκίμασα και τα επίσημα. Μου άρεσαν πάλι καλύτερα αυτά του Βινιάλες. Δεν με ενδιαφέρει τι ήταν και τι όχι, ήταν πιο αρωματικά προφανώς και είναι υποκειμενικό το γούστο.
Τα πούρα ακρίβυναν πολύ το έλεγε κι ο Γιώργος. 'Ισως λόγω αναδουλειάς πάνε να βγάλουν τα σπασμένα δεν ξέρω...

Καλησπερα και απο μενα. Προσωπικα εχω παει 6 φορες στην κουβα, με τελευταια τον μαρτιο του 2020. Ναι ο κορωνοιος εκει με επιασε. Μαλιστα οταν εφυγα στις 23 μαρτη αν θυμαμαι καλα, την αλλη μερα εκλεισαν και τα συνορα. Αν και διαφωνω σε μερικα απο οσα γραφεις, δεν εχει σημασια αυτο, για τα πουρα θελω να πω οτι μετα τις 2 πρωτες φορες που αγορασα απο κουβανους , που βγηκαν καλα μπορω να πω, επειτα αγοραζα απο μαγαζι επισημα καθε χρονο με την ιδια τιμη. Μαρκα alejandro robaina ποιοτητα medio fuerte 25 πουρα 135 ευρω. Αυτο επειδη ειχα παει και στην φαρμα του εξω απο το pinar de rio και εκει εμαθα οτι ειναι απο τα πλεον παλαιοτερα και πολυ καλης ποιοτητας. Μαλιστα τα εφερνα σε φιλους που καπνιζουν χρονια μονο πουρα και εμεναν ενθουσιασμενοι. Τελος για τους κουβανους θα σου πω αυτο. εχω παντρευτει κουβανη (με εγγραφα κανονικα) , ηρθε στην ελλαδα και παροτι σε συγκριση με την κουβα περνουσε καλυτερα, δεν της αρεσε καθολου ο δικος μας τροπος ζωης. Σε 15 μηνες μου ζητησε να φυγει αφου ειχε κανει τεραστια προσπαθεια να προσαρμοστει , αλλα δεν μπορεσε. Εννοειτε οτι αν μπορουσα να παω να ζησω εκει , γνωριζωντας τωρα πια και τις δυσκολιες της ζωης εκει , αφου διαβαζω και τον γιωργο συνεχεια θα το εκανα χωρις δευτερη σκεψη. Πολλοι κουβανοι που δεν εχουν βγει απο την χωρα ποτε και θελουν να φυγουν, οταν δουν τον πραγματικο δυτικο πολιτισμο , γυριζουν πισω.Γνωριζω αρκετους. ΑΥΤΑ. Να εισαι παντα καλα και ευχομαι να ξαναπας. Τωρα θα ξερεις περισσοτερα και θα περασεις καλυτερα.

 

[Yorgos]

όσο για τα 10€/πουρο παλαιοτερα κόστιζαν 10€/ 25 πούρα...ενω και σε εμένα πριν 2 μήνες ήθελαν 4/πούρο

Νομίζω ότι μιλάτε για δύο διαφορετικά πράγματα. Στο Βινιάλες τα πούρα δεν έχουν στάνταρ τιμή, no name είναι και τα πουλάει ο καθένας όσο νομίζει ή ό,τι ψαρέψει, σήμερα πήρα τη δεκάδα με 10€.

Τα κανονικά, επίσημα πούρα έχουν ενιαία τιμή οπουδήποτε στην Κούβα, που καθορίζεται από την κυβέρνηση και είναι σε ευρώ. Εκεί οι τιμές έχουν ανέβει πολύ, εξακολουθούν να είναι φτηνότερα από την Ελλάδα, αλλά πλέον η διαφορά δεν είναι χαώδης. Περίπου 25-40% περισσότερο έχουν πλέον στην Ελλάδα, όταν κάποτε στοίχιζαν τα υπερδιπλάσια.

Κατά τα λοιπά, υπάρχει άλλο νήμα για να τα συζητήσουμε, μην γεμίσουμε την πανθομολογουμένως υπέροχη ιστορία με σχόλια λέω εγώ, προσωπικά μου αρέσει οι ιστορίες να μένουν μόνο ως ιστορίες κι όχι ως συζήτηση από κάτω.

 

[intefix]

Σε ευχαριστούμε evaT για το ταξίδι. Δεν φτάνει μόνο μια καλή φωτογραφική μηχανή που και το τηλέφωνο εδώ είχες πολύ καλά αποτελέσματα, αλλά και η ιστορία και το κείμενό σου. Πολυ καλή. Και σε άλλα με λιγότερη ταλαιπωρία...

 

[chris7]

Καταπληκτική ιστορία με θαυμάσιες φωτογραφίες.
Να είσαι γερή και να ταξιδεύεις.

 

[katkats]

Μεταφέρθηκε στις Ταξιδιωτικές Ιστορίες - Κ. & Νότια Αμερική

 

[KIKI]

Υπέροχη ιστορία γλαφυρή, καλογραμμένη και απολαυστική.Χαιρομαι που τόλμησες αυτό το ιδιαίτερο ταξίδι!

 

[evaT]

Υπέροχη ιστορία γλαφυρή, καλογραμμένη και απολαυστική.Χαιρομαι που τόλμησες αυτό το ιδιαίτερο ταξίδι!

Σ ευχαριστώ πολύ! και γω χαίρομαι που το έκανα ασχέτως με τους περιορισμούς.
'Οπως πληροφορήθηκα έτερο μέρος της παρέας ετοίμασε τη δική του "εκδοχή" της ιστορίας και θα την ανεβάσει σύντομα κάτω από τη δική μου στα σχόλια.
'Εχοντας μια ιδέα για το γραφικό του στυλ πιστεύω θα με επισκιάσει πλήρως και θα μου κλέψει όλη τη δόξα αλλά έχω και γω αγωνία να δω πως θα μας τα πει!

 

[mapouna protopao]

Γειά και από μένα.
Μου έστειλε η Εύα ένα λινκ πως είχε γράψει , λέει ,για το ταξίδι στην Κούβα στο travelstories.gr και αν θέλω να μπω να σχολιάσω. Ανοίγω το λινκ λοιπόν και βλέπω τη Φοντάνα Ντι Τρεβι, την πιάτσα Ναβονα και άλλα ρωμαϊκά ερείπια.
Τι διάολο, που με έστειλε σκέφτηκα. Και κάθισα και διάβασα μισή ώρα ρωμαϊκή ιστορία . Έλεος.
Για εκδίκηση ήρθα για να γράψω ένα επίμετρο ακατάσχετης φλυαρίας στο τράβελστόρι της Εύας με την ιδιότητα του ενός από τους δύο Αντώνηδες της ιστορίας.
Είμαι αυτός που παράτησε αμανάτι στην Αβάνα η παρέα, και ο μοναδικός που δεν έπαθε καμία γαστρεντερίτιδα η οτιδήποτε άλλο. Το γράφω για να διορθώσω την μοναδική ανακρίβεια, στην υπέροχη κατά τα άλλα διήγηση της φίλης μου της Εύας.
Να ευχαριστήσω και δημοσίως τον Γιώργο για την φιλοξενία και την συνολική υποστήριξη.
Θα αφήσω την Αβάνα για το τέλος, αφού έμεινα εκεί μια βδομάδα παραπάνω από τους πρωταγωνιστές της ιστορίας.
Να σημειώσω ότι έχω ταξιδέψει στο παρελθόν σε Βραζιλία και Βολιβία οπότε , και το τροπικό κλίμα και γενικά η βιόσφαιρα της Λατινικής Αμερικής δεν με εντυπωσιάζει πια τόσο έντονα όσο κάποιον που έρχεται για πρώτη φορά στους τροπικούς.
Δεν ξέρω κατά πόσο η καταγραφή ενός ταξιδιού στην Κούβα, χειμωνιάτικα και εν μέσω πανδημίας, θα βοηθήσει κάποιον μελλοντικό επισκέπτη, που θα έρθει υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες ,αλλά πιστεύω πως έχει την αξία της.
Να σημειώσω ακόμη , ότι δεν με ενδιαφέρουν τόσο τα στάνταρ αξιοθέατα, βαριέμαι τα κλασικά μουσεία κλπ. Μου αρέσει να ρουφάω εικόνες και να παρατηρώ περιβαλλοντικές, κοινωνικές και ανθρωπολογικές καταστάσεις και διάφορες άκυρες λεπτομέρειες.
Πάμε λοιπόν. Τι είδα εγώ.

Βινιάλες.

Αυθεντική αγροτική ατμόσφαιρα, ζώα και όχι τρακτέρ, ωραία η βόλτα με τα αλογάκια στα καπνοχώραφα. Μόλις σιγουρεύτηκα για τον αυτοματισμό του αλόγου μου, έβαλα νεκρά και αφοσιώθηκα στην παρατήρηση του απολαυστικού πετάγματος των γερακιών , από τα οποία βρίθει η περιοχή. Magic. Νυχτερινή ζωή τα είπε όλα η Εύα, περάσαμε και μόνοι μας καλά.
Παρότι καπνιστής δεν μου αρέσουν τα πούρα ιδιαίτερα , δεν τα βρίσκω value for money , οπότε δεν ασχολήθηκα.
Περίμενα να δω χιλιάδες στρέμματα καπνοχώραφα στην περιοχή, αλλά ήταν ελάχιστα σε σχέση με τα ζαχαροκάλαμα που έφταναν μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Δεν ξέρω αν οφείλεται σε εδαφολογικούς η άλλους παράγοντες για διασφάλιση ποιότητας , πάντως μου έκανε εντύπωση.
Τα μισά σπίτια του χωριού είναι ταυτόχρονα και καταλύματα . Αυτό που μείναμε ήταν μακράν το πολυτελέστερο για τα μέτρα της Κούβας. Σε κουβεντούλα με τον πιτσιρικά γιό της οικογένειας, απέσπασα εντέχνως την πληροφορία πως ο μεγάλος αδελφός εργαζόταν στις ΗΠΑ και έτσι κατάλαβα με τι χρήματα έγινε η επένδυση.
Top of the tops οι βαριές ξύλινες κουνιστές πολυθρόνες για σιέστα που υπήρχαν σε κάθε αυλή.

Σιενφουεγος

Δεν θέλω να το αδικήσω αλλά μου φάνηκε ανυπόφορο.
Μετά από πεντάωρο ταξίδι στο -διάσημο πλέον-πράσινο πρώην ασθενοφόρο , έφτασα ακόμα πιο ασθενής. Αλλά και σαν οδοιπόρος δεν τα κατάφερα καλύτερα μέσα στη μεσημεριανή κάψα. Καυσαέριο, το θλιβερό θέαμα των ουρών, αφρόντιστο και άσχημο παραλιακό μέτωπο. Ίσως έφταιγε η κακή μου διάθεση. Ξεμούδιασμα, μερικές φωτογραφίες , φαγητό στο πόδι και δρόμο.

Τρινιδαδ.
Οκ μου άρεσε πολύ. Αυθεντικά αποικιακή πόλη χωρίς μεγάλα επιβλητικά κτήρια και παλάτια κι εκκλησίες. Υπέρψηλοταβανα τα σπίτια με εσωτερικές αυλές , μελετημένα για να είναι δροσερά στους τροπικούς. Καθόλου τζάμια, μόνο τρίμετρα παραθυρόφυλλα, και σιδερένια καμπυλωτά κάγκελα. Νιώθεις το βάρος των αιώνων πάνω σου. Εύκολα το φαντάζεσαι με πυρσούς για φωτισμό.
Τακούνια τα κορίτσια, no. Καλύτερα κοντή παρά κουτσή. Το καλντερίμι είναι χάλια. Nightlife ,τα είπαμε, no party , αλλά ωραίες λαιβ μπαντούλες . Δεν είμαι και κανένας γλεντζές οπότε οκ.

Το ζεστό το πέρασμα μας, στα στενά της Σαντα Κλάρα που λέει και το τραγούδι δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ . Η παρέα δεν ήταν έτοιμη για την επανάσταση.

Βαραδερο

Η μόνη μου ένσταση-γκρίνια στον σχεδιασμό πριν την αναχώρηση στην Ευα.
-Τι να πάμε να κάνουμε εκεί- με αποτέλεσμα να καταγραφεί την ημέρα που πήγαμε, η χαμηλότερη θερμοκρασία των τελευταίων σαράντα χρόνων.
Μου αρέσουν οι μικρές παραλίες-καβάντζες οπότε δεν μου έκανε κλικ.Δεν θυμάμαι αν έβγαλα καν φωτογραφίες.

Αβάνα λοιπόν.
Να γράψω εδώ ότι δεν είχα σκοπό να ταξιδέψω στην Κούβα. Απλά γενικά δεν μου αρέσει ο χειμώνας και το κρύο. Και έχοντας φέτος για πρώτη φορά στη ζωή μου, απαλλαγεί από κάθε υποχρέωση, και έχοντας άπλετο χρόνο στη διάθεσή μου, σκεφτόμουν να επιχειρήσω ένα ταξίδι μεγάλης διαρκείας , με χαλαρό πρόγραμμα, στο νότιο ημισφαίριο.
Με την πανδημία σε εξέλιξη είχα απογοητευτεί , ένιωθα τελείως ανασφαλής και αναποφάσιστος με όλα αυτά τα plf pcr pig κλπ. Η πρόταση της Εύας για Κούβα με ξεκλείδωσε και ξεμπλόκαρε την αναποφασιστικότητά μου και την ευχαριστώ για αυτό.
Πρακτικά στην Κουβα πήγα με το EvaTours. Δεν ανακατεύτηκα καθόλου , αφήνοντας την οργάνωση στα χέρια της -αφού ξέρω πόσο το απολαμβάνει - και σύμφωνα με το χρόνο και το διαθέσιμο μπατζετ. Εγώ έπαιζα το ρόλο του πελάτη που λατρεύουν οι επαγγελματίες συνοδοί των πρακτορείων. Στην ώρα μου και καθόλου γκρίνια κα μουρμούρα.

Πάμε λοιπόν.

Fusterlandia .
Ευχάριστη έκπληξη . Αγνοούσα την ύπαρξη της. Και Kitch και Surreal και LSD? μαζί.
Η ζωγραφική στα πλακάκια μου άρεσε περισσότερο από την συνολική εγκατάσταση. Έχω πλήρη συλλογή φωτογραφιών και διατίθενται για εκτύπωση σε Τ-shirts και κούπες του καφέ.

Malecón

Διαβάζεις στα προγράμματα των πρακτορείων «Περπατήστε το σούρουπο στην υπέροχη Malecón “
Η Malecón δεν περπατιέται. Το οδόστρωμα είναι κατεστραμμένο . Άσε που κινδυνεύεις να σου έρθει κανένα κύμα στο κεφάλι την ώρα που περπατάς . Τα τρεκινγκ παπούτσια μου διαμαρτυρήθηκαν και με οδήγησαν στο απέναντι πεζοδρόμιο. Τα περισσότερα κτήρια , φαντάσματα, πλήρως εγκαταλελειμμένα.
Θλιβερή , κουραστική, δεν μου άρεσε καθόλου.

Βεδαδο , η γειτονιά μας.

Επίσης ευχάριστη έκπληξη. Ωραίοι δρόμοι , πανέμορφα σπίτια , πράσινο και στο καλύτερο οικόπεδο η Πρεσβεία της Βόρειας Κορέας.
Το σύστημα αρίθμησης δρόμων και σπιτιών στο Βεδάδο με στοιχειώνει ακόμα.
Το Μαδριγαλ , το μπαρακι της γειτονιάς αξίζει ιδιαίτερη αναφορά. Το βάζω στα τοπ 5 που έχω δει ποτέ σε στυλ και διακόσμηση.

Μουσεία

Το Havana club οκ ευχάριστο, οργανωμένο και σε μισή ώρα έχεις τελειώσει και πίνεις το ρούμι σου.
Του Κάστρο απλώς είναι πολυ σύγχρονο με διαδραστικές οθόνες και αρκετό αρχειακό υλικό υποθέτω κλπ. τις οποίες διαχειρίζεται ο ξεναγός.
Είδα και φωτογραφίες του Φιδέλ σε εφηβική ηλικία. Φλώρος τελείως . Δεν θα τον έπαιρνα στην ομάδα μου για ποδόσφαιρο. Κι όμως έγινε αυτό που έγινε.
Κατά τα άλλα το μόνο που λείπει, είναι εικόνισμα και καντήλι.
Ένα άλλο μουσείο εκεί δίπλα είχε καναπεδες και πορσελάνινα σερβίτσια . Έλεος ρε Εύα!
Στην αυλή όμως είχε μια ωραία έκθεση ζωγραφικής , εντελώς σύγχρονης με θέμα την πανδημία. .
Προσωπογραφίες που φορούσαν μάσκες. Μου άρεσε.
Τα υπόλοιπα κλειστά. ( Ευτυχώς γλίτωσα)

Φαγητό.
Τα κρέατα οκ , χάλια τα λαχανικά, σωστά βρασμένα πάντα τα ρύζια , τα μαυροφάσουλα έτσι κι έτσι . Σε κάποιο μαγαζί είχε δαφνόφυλλο μέσα που τα ανέβαζε 50%.
Αστακό δεν τρώω .

Την παραμονή αναχώρησης του γκρουπ για την Ελλάδα, ενώ φαινομενικά ήμουν χαλαρός, αφού δεν είχα να κάνω pcr test, στην πραγματικότητα πήραν φωτιά τα μηχανάκια μου.
Είχα σκουριάσει ταξιδιωτικά αφού το Evatours , μέχρι και το συνάλλαγμα στο σπίτι μας έφερε.
Ήρθε η ώρα να απογαλακτιστώ.
Αποφάσισα λοιπόν να αφήσω το όμορφο Βεδάδο για την παλιά Αβάνα, ποντάροντας σε πιο εύκολη πρόσβαση στην όποια νυχτερινή ζωή υπήρχε στην πόλη και να αποφύγω το πεντακοσάρικο σε ταξί 2 φορές τη μέρα.
Νοίκιασα ένα διαμερισματάκι στο κέντρο της Παλιάς Πόλης, 100 μέτρα κάτω από το Φλοριδίτα, σε μια από αυτές τις οικοδομές παλιατζούρες των φωτογραφιών της Εύας.
Οκ από μέσα ήταν κομπλέ, και με μπαλκονάκι. Γνώρισα τους γείτονες του ορόφου , καλημέρες καλησπέρες με τα απέναντι μπαλκόνια, new kid on the block.
Φυσικά μετά την Δύση του ηλίου , ήμουν ο μοναδικός ξένος στην πόλη. Κάποια γκρουπ η σκόρπιοι τουρίστες που έβλεπες την ημέρα, μάλλον είχαν επιστρέψει στο Βαραδερο.
Ευκαιρία να βγάλω μερικές νυχτερινές φωτογραφίες θρίλερ στους έρημους δρόμους.
Οι κράχτες των εστιατορίων γύρω από την πλαζα Βιέχα με αναγνώριζαν πλέον. Μαλάκα με καλησπέριζε ο ένας, μαλάκα-μαλάκα επαύξανε ο άλλος. Είχα κάνει το λάθος να απαντήσω στην βασική ερωτηση αλιείας πελατών.
Βρήκα paladar - μαγειρείο take away στην calle Compostela. Ίδιο μενού, ίδια γεύση , μισή τιμή. Άντε γεια.
Περπάτησα ατέλειωτα χιλιόμετρα, μέχρι τον ζωολογικό κήπο έφτασε η χάρη μου. Ήταν ωραία και δροσερά εκεί .
Ο ιπποπόταμος μου έκλεινε το μάτι όταν έβγαινε από το νερό. Το έκλεινα και εγώ αλλά δεν συνέβη τίποτα περαιτέρω μεταξύ μας.
Κάθισα σε δεκάδες παγκάκια όπου έπιασα τσάτρα πατρα κουβέντα με αρκετούς πωλητές , προαγωγούς η απλά επαίτες , χωρίς απλωμένο χέρι πάντως. Με τούμπαρε μόνο ένας, συνομήλικος περίπου στην πλαζα ντε Αρμας , που με έπεισε ότι είχε να φάει κρέας δυο χρόνια. Ήταν μεσημέρι και κέρασα μια πατσαβούρα (ropa vieja) γι αυτόν και μια πακέτο για την φουκαριάρα τη μάνα του. Ήταν και εργένης ο κακομοίρης.
Τα βράδια , αφού δεν είχα σκοπό να επισκεφτώ νυχτερινά κέντρα, περιορίστηκα στα πέριξ της πλαζα Βιέχα 3· 4 ανοιχτά μέχρι αργά μαγαζιά, τσιμπολογώντας , πίνοντας mojito και ρίχνοντας χυλόπιτες σε όλες τις περαστικές,- hola mi amor - κοπελιές.
Οι ‘’ τσενμόνοι’’ , όπως τους βάφτισα εξαιτίας της τοπικής προφοράς του change money που μου την έπεφταν σε κάθε γωνία , απελπισμένοι από την αναλγησία μου, έφτασαν να μου προσφέρουν την εξωπραγματική τιμή των 105 πέσος ανά Ευρώ.
Αλλά είχα φορτωθεί τα περισσευούμενα πέσος της Εύας και χώρο για ψώνια δεν είχα. Πόσα μοχίτος να πιω πια.
Στις 7 Φεβρουαρίου , παραμονή της αναχώρησης μου, άρχισαν να ανοίγουν διάφορες πόρτες και κεπέγκια σε δρόμους που είχα περάσει 100 φορές από μπροστά και άρχισαν να αποκαλύπτονται ένα σωρό μαγαζιά όλων των ειδών.
Δηλαδή , ήρθα στην Αβάνα ,έμεινα δυο εβδομάδες , δεν είδα ούτε τα μισά, δεν πήρα χαμπάρι τι παίζει τη νύχτα ,κι έχω το θράσος να σχολιάζω σε τραβελμπλογκ.
Τα τελευταία πέσος τα ξόδεψα σε ένα daiquiri στο el Floridita , waving goodbye στον Ernest και σε ένα από αυτά τα πρωτοεμφανιζόμενα καφέ στην Πλαζα Βιεχα πίνοντας δύο από τις δυσεύρετες μπίρες Bucanero , μια για μένα και μια στην υγειά της Εύας που είχε μείνει με το παράπονο.
Η Αβάνα είναι η πρώτη πόλη που δοκίμασα αυτό τον τρόπο ταξιδιού χωρίς πρόγραμμα, χωρίς να τρέχω να δω τα must see αγχωμένος από τον χρόνο. Το ευχαριστήθηκα πάρα πολύ , παρότι δεν είχε στιγμές highlights, έντονης συγκίνησης η κεφιού. Θα μείνει για πάντα στην καρδιά μου.

Τι δεν μου άρεσε είναι αυτονόητο.
Οι ουρές,
τα καταθλιπτικό βλέμμα των μεγαλύτερων σε ηλικία ανθρώπων doing nothing .
Άνοιξα και λίγο τηλεόραση και έπεσα σε κανονική προπαγάνδα, 60 χρόνια μετά δείχνουν ακόμα τον Κένεντι , και πως κατατροπώσανε την εισβολή στον κόλπο των χοίρων.
Δεν ξέρω αν το ανοικτό πλέον Ίντερνετ είναι σε θέση να αλλάξει την κατάσταση.

Τι μου άρεσε.

Οκ το σκηνικό το συνηθίζεις.
Μου άρεσε η απίθανη ανθρωπογεωγραφία του νησιού ,αποτέλεσμα αιώνων επιμειξίας. Μέχρι και μαυρουλα με καταπράσινα μάτια είδα. Ως εκ τούτου κανένας ρατσισμός η θρησκευτικός φανατισμός η προκαταλήψεις σεξουαλικής ηθικής που ταλανίζουν άλλες περιοχές του πλανήτη.
Αίσθημα ασφαλείας παρόλο το -τρομακτικό το βράδυ-σκηνικό των ασυντήρητων κτηρίων.
Το ντύσιμο φοράω ότι βρω μπροστά μου και βγαίνω. Αν είσαι στυλίστας η fashion victim όταν έρθεις στην Κούβα πάρε μαζί σου μαύρα γυαλιά , μπαστούνι και σκύλο.
Την περίφημη αλεγκρία δυστυχώς δεν την είδα. Μάλλον ισχύει και εδώ το πως το νηστικό αρκούδι δεν χορεύει .
Είναι πολλά τα μέρη στα οποία θέλω να ταξιδέψω στο μέλλον και δεν θέλω να επισκέπτομαι τα ίδια μέρη δεύτερη φορά, Για την Κούβα θα αφήσω ένα μικρό παραθυράκι.
Και γιατί ειδα μόνο την μισή και λόγω των ειδικών- λόγω πανδημίας -συνθηκών.


Saludos desde la Cartagena de Indias.






.