lekond
Member
- Μηνύματα
- 92
- Likes
- 480
- Ταξίδι-Όνειρο
- Περού
Ημέρα 1: Getsemaní - Castillo Barajas
Βγήκαμε από τη νότια πλευρά του πάρκου Centenario και πέσαμε πάνω στην κεντρική Calle 30. Σκοπός μας ήταν να γυρίσουμε τη Getsemani από άκρη σε άκρη, για αυτό και μπήκαμε σε αυτή από την Carrera 11.
Επίσκεψη στην Καρταχένα χωρίς να πάει κανείς Getsemani δε νοείται. Αποτελεί τη μποέμικη συνοικία της πόλης, κέντρο της νυκτερινής διασκέδασης κι έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πολύβουη, γεμάτη χρώμα, τέχνη, γκράφιτι, αλλά παράλληλα λίγο πιο υποβαθμισμένη, σαν να έχει μείνει ο χρόνος αναλλοίωτος σε σχέση με άλλα μέρη της πόλης.
Μπαίνοντας στη γειτονιά, το πρώτο που παρατηρήσαμε (που σε μικρότερο βαθμό υπήρχε και στο ιστορικό κέντρο) είναι το πόσα σπίτια είχαν τελείως ανοιχτή την εξώπορτα τους. Έβλεπες τη γιαγιά να μαγειρεύει, τη μαμά να σιδερώνει, τα παιδιά να παίζουν στο σαλόνι, σαν να σε καλούν να ζήσεις μαζί τους την καθημερινότητα τους…
Λίγο πιο πέρα, τα πρώτα γκράφιτι έκαναν την εμφάνιση τους. Η Σακίρα κι ο θρυλικός Κάρλος Βαλντερράμα (ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Κολομβίας) σε πρώτο πλάνο.
Όποιος έχει ιδέα για το ποιοι είναι οι άλλοι δύο, να εμφανιστεί…
Plaza del Pozo. Δεν κάτσαμε αλλά μας άρεσε πολύ η πλατεία αυτή και ζηλέψαμε όσους απολάμβαναν τη μπίρα τους σε αυτήν.
Callejón Ancho, ο δρόμος με τη μεγαλύτερη ζωή τη νύκτα, τα περισσότερα μπαρ έχουν τα κοκτέιλ στα 3-4€…
Κέντρο της Getsemani θεωρείται δικαίως η Plaza Trinidad με την ομώνυμη εκκλησία Iglesia de la Trinidad. Η πλατεία σφύζει κυριολεκτικά από ζωή κάθε πιθανή ώρα (μέχρι και το χάραμα) κι από αυτή δε θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν κι οι Palenqueras…
Νιώθω την ανάγκη να πω μερικά πράγματα για τις γυναίκες αυτές, το όνομα των οποίων προέρχεται από μια μικρή πόλη-χωριό, το San Basilio de Palenque, νοτιοανατολικά της Καρθαγένης. Οι κάτοικοι του το 1691 ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τους αποικιοκράτες, κάνοντας το την πρώτη ελεύθερη πόλη του Νέου Κόσμου. Συνέπεια αυτού, κόπηκαν οι πόροι παντελώς προς την πόλη κι επικράτησε μεγάλη φτώχεια. Οι γυναίκες του τόπου πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και κάθε μέρα περπατούσαν μέχρι την Καρθαγένη, ώστε να πουλήσουν τα φρούτα τους εκεί για να βγάλουν τα προς το ζην. Σήμερα φυσικά, αποτελούν… τουριστική ατραξιόν και ποζάρουν χαμογελαστές δίπλα σε δεκάδες τουρίστες.
Βάλαμε προς ώρας άνω τελεία στη Getsemani, την οποία θα ξαναεπισκεπτόμασταν άλλη μέρα και δη βράδυ, διότι πλησίαζε η ώρα του ηλιοβασιλέματος, οπότε κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο… Castillo San Felipe de Barajas.
Με τα πόδια απέχει το πολύ 10 λεπτά από τη Getsemani.
Κάτω από το κάστρο, η τιμή εισόδου ήταν γύρω στα 8-9€ το άτομο
Το κάστρο βρίσκεται χτισμένο σε στρατηγική τοποθεσία, στο λόφο San Lázaro, για αυτό και παλαιότερα ονομαζόταν Castillo San Lázaro, ενώ η τωρινή του ονομασία είναι προς τιμήν του Βασιλιά Φίλιππου του 4ου της Ισπανίας.
Χτίστηκε από αφρικανούς σκλάβους την περίοδο της αποικιοκρατίας, ενώ από τα τέλη 17ου έως αρχές 19ου αιώνα αποτέλεσε πεδίο ιστορικών μαχών. Στην ουσία αποτελεί σύμπλεγμα πολλών επιμέρους κάστρων, για αυτό κι η κατάκτηση του αποτέλεσε δυσεπίλυτο γρίφο για όποιον το αποτόλμησε…
Διαθέτει πολλές υπόγειες μυστικές σήραγγες, ορισμένες μόνο εκ των οποίων είναι προσβάσιμες στο κοινό. Από το 1984 κι έπειτα αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco, μαζί με την Παλιά Πόλη της Καρταχένης.
Η θέα είναι πραγματικά εντυπωσιακή και το ηλιοβασίλεμα πανέμορφο!
Πίσω στην Οχυρωμένη Πόλη ο κόσμος άρχισε νε μαζεύεται για το βραδινό του φαι και ποτό.
Εμείς επιλέξαμε το διάσημο Alquímico, εκ των βραβευμένων στα κορυφαία μπαρ του κόσμου και δεν απογοητευτήκαμε.. τιμές Ελλάδας στα ποτά, όμορφος χώρος (ο πάνω όροφος είναι μη προσβάσιμος στο γενικό κοινό) και καλός κόσμος. Δεν επιτρέπονται οι βερμούδες, όπως και σε κάποια άλλα εστιατόρια που πήγαμε.
Βραδινό πέρασμα από τον Πύργο του Ρολογιού πριν πάμε στο Airbnb, μέρος όπου μαζεύονται όλες οι … άσκουσες το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο… και πιστέψτε με αν βάλουμε και τα γύρω στενά είναι εξωφρενικά μεγάλος ο αριθμός τους.
Τέλος πάντων ύπνο τώρα… γιατί αύριο έχει παραλία το μενού!
Βγήκαμε από τη νότια πλευρά του πάρκου Centenario και πέσαμε πάνω στην κεντρική Calle 30. Σκοπός μας ήταν να γυρίσουμε τη Getsemani από άκρη σε άκρη, για αυτό και μπήκαμε σε αυτή από την Carrera 11.
Επίσκεψη στην Καρταχένα χωρίς να πάει κανείς Getsemani δε νοείται. Αποτελεί τη μποέμικη συνοικία της πόλης, κέντρο της νυκτερινής διασκέδασης κι έχει ένα πολύ ιδιαίτερο χαρακτήρα. Πολύβουη, γεμάτη χρώμα, τέχνη, γκράφιτι, αλλά παράλληλα λίγο πιο υποβαθμισμένη, σαν να έχει μείνει ο χρόνος αναλλοίωτος σε σχέση με άλλα μέρη της πόλης.
Μπαίνοντας στη γειτονιά, το πρώτο που παρατηρήσαμε (που σε μικρότερο βαθμό υπήρχε και στο ιστορικό κέντρο) είναι το πόσα σπίτια είχαν τελείως ανοιχτή την εξώπορτα τους. Έβλεπες τη γιαγιά να μαγειρεύει, τη μαμά να σιδερώνει, τα παιδιά να παίζουν στο σαλόνι, σαν να σε καλούν να ζήσεις μαζί τους την καθημερινότητα τους…
Λίγο πιο πέρα, τα πρώτα γκράφιτι έκαναν την εμφάνιση τους. Η Σακίρα κι ο θρυλικός Κάρλος Βαλντερράμα (ο σπουδαιότερος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Κολομβίας) σε πρώτο πλάνο.
Όποιος έχει ιδέα για το ποιοι είναι οι άλλοι δύο, να εμφανιστεί…
Plaza del Pozo. Δεν κάτσαμε αλλά μας άρεσε πολύ η πλατεία αυτή και ζηλέψαμε όσους απολάμβαναν τη μπίρα τους σε αυτήν.
Callejón Ancho, ο δρόμος με τη μεγαλύτερη ζωή τη νύκτα, τα περισσότερα μπαρ έχουν τα κοκτέιλ στα 3-4€…
Κέντρο της Getsemani θεωρείται δικαίως η Plaza Trinidad με την ομώνυμη εκκλησία Iglesia de la Trinidad. Η πλατεία σφύζει κυριολεκτικά από ζωή κάθε πιθανή ώρα (μέχρι και το χάραμα) κι από αυτή δε θα μπορούσαν φυσικά να λείπουν κι οι Palenqueras…
Νιώθω την ανάγκη να πω μερικά πράγματα για τις γυναίκες αυτές, το όνομα των οποίων προέρχεται από μια μικρή πόλη-χωριό, το San Basilio de Palenque, νοτιοανατολικά της Καρθαγένης. Οι κάτοικοι του το 1691 ανακήρυξαν την ανεξαρτησία τους από τους αποικιοκράτες, κάνοντας το την πρώτη ελεύθερη πόλη του Νέου Κόσμου. Συνέπεια αυτού, κόπηκαν οι πόροι παντελώς προς την πόλη κι επικράτησε μεγάλη φτώχεια. Οι γυναίκες του τόπου πήραν την κατάσταση στα χέρια τους και κάθε μέρα περπατούσαν μέχρι την Καρθαγένη, ώστε να πουλήσουν τα φρούτα τους εκεί για να βγάλουν τα προς το ζην. Σήμερα φυσικά, αποτελούν… τουριστική ατραξιόν και ποζάρουν χαμογελαστές δίπλα σε δεκάδες τουρίστες.
Βάλαμε προς ώρας άνω τελεία στη Getsemani, την οποία θα ξαναεπισκεπτόμασταν άλλη μέρα και δη βράδυ, διότι πλησίαζε η ώρα του ηλιοβασιλέματος, οπότε κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στο… Castillo San Felipe de Barajas.
Με τα πόδια απέχει το πολύ 10 λεπτά από τη Getsemani.
Το κάστρο βρίσκεται χτισμένο σε στρατηγική τοποθεσία, στο λόφο San Lázaro, για αυτό και παλαιότερα ονομαζόταν Castillo San Lázaro, ενώ η τωρινή του ονομασία είναι προς τιμήν του Βασιλιά Φίλιππου του 4ου της Ισπανίας.
Χτίστηκε από αφρικανούς σκλάβους την περίοδο της αποικιοκρατίας, ενώ από τα τέλη 17ου έως αρχές 19ου αιώνα αποτέλεσε πεδίο ιστορικών μαχών. Στην ουσία αποτελεί σύμπλεγμα πολλών επιμέρους κάστρων, για αυτό κι η κατάκτηση του αποτέλεσε δυσεπίλυτο γρίφο για όποιον το αποτόλμησε…
Διαθέτει πολλές υπόγειες μυστικές σήραγγες, ορισμένες μόνο εκ των οποίων είναι προσβάσιμες στο κοινό. Από το 1984 κι έπειτα αποτελεί μνημείο πολιτιστικής κληρονομιάς της Unesco, μαζί με την Παλιά Πόλη της Καρταχένης.
Η θέα είναι πραγματικά εντυπωσιακή και το ηλιοβασίλεμα πανέμορφο!
Πίσω στην Οχυρωμένη Πόλη ο κόσμος άρχισε νε μαζεύεται για το βραδινό του φαι και ποτό.
Εμείς επιλέξαμε το διάσημο Alquímico, εκ των βραβευμένων στα κορυφαία μπαρ του κόσμου και δεν απογοητευτήκαμε.. τιμές Ελλάδας στα ποτά, όμορφος χώρος (ο πάνω όροφος είναι μη προσβάσιμος στο γενικό κοινό) και καλός κόσμος. Δεν επιτρέπονται οι βερμούδες, όπως και σε κάποια άλλα εστιατόρια που πήγαμε.
Βραδινό πέρασμα από τον Πύργο του Ρολογιού πριν πάμε στο Airbnb, μέρος όπου μαζεύονται όλες οι … άσκουσες το αρχαιότερο επάγγελμα στον κόσμο… και πιστέψτε με αν βάλουμε και τα γύρω στενά είναι εξωφρενικά μεγάλος ο αριθμός τους.
Τέλος πάντων ύπνο τώρα… γιατί αύριο έχει παραλία το μενού!
