ΗΠΑ California-Grand Canyon-Las Vegas

[touristgirl]

Φοβερό ταξίδι και ωραίο το πρόγραμμα που κάνατε. Αντε να δούμε και το Βέγκας.

 

[jimakos]

Το παζλ ολοκληρώνεται….υπάρχουν 5 θεματικά πάρκα Disneyland σε 3 διαφορετικές ηπείρους , σε 4 διαφορετικές χώρες. Σήμερα θα επισκεφτώ το μοναδικό που λείπει από την «ταξιδιωτική συλλογή» μου !!!!!!! Από το Anaheim δεν είδαμε τίποτα παρά μόνο την διαδρομή από το ξενοδοχείο στην Disneyland.
View attachment 133649
Εδώ υπάρχουν 2 επιμέρους πάρκα Disneyland Park και California Adventure Park .Το Disneyland Park είναι το μοναδικό που κατασκευάστηκε όσο ήταν εν ζωή ο Disney, μάλιστα υπάρχει ακόμη το γραφείο του.
View attachment 133648
Από την Ελλάδα ηλεκτρονικά έχουμε αγοράσει το Disney photo pass .Δίνει την δυνατότητα από όλα τα τρενάκια που έχουν αυτόματη φωτογράφιση να παίρνουμε τις φωτογραφίες σε ηλεκτρονική μορφή χωρίς έξτρα κόστος. Επίσης στις παροχές ήταν και άπειρες φωτογραφίες από τους φωτογράφους της Disney που ήταν διάσπαρτοι σε διάφορα σημεία του πάρκου. Όλοι πολύ εξυπηρετικοί, ευγενικοί και προσφέρονταν να μας βγάλουν φωτό όχι μόνο με την δικιά τους μηχανή αλλά και την δικιά μας.

Εκμεταλλευόμενοι όσο μπορούσαμε τα fast pass κάναμε όλες τις ατραξιόν που μας ενδιέφεραν αρκετές φορές. Ζήσαμε για άλλη μια φορά το παραμύθι. Τρενάκια φτάνουν την αδρεναλίνη στα ύψη, θεατρικά με υπέροχα κοστούμια και «μαγικά» σκηνικά, ασανσέρ μας ρίχνουν σε ελεύθερη πτώση , τα cars κοντράρονται με εμάς επιβάτες , το υποβρύχιο του πλοιάρχου Νέμου μας ταξιδεύει ανάμεσα στα φανταστικά πλάσματα του βυθού, μια μεγάλη σαμπρέλα με εμάς επιβάτες κατεβαίνει τα ορμητικά νερά ενός ποταμού και πάρα πολλά ακόμη.

View attachment 133657 View attachment 133658 View attachment 133655 View attachment 133668 View attachment 133661 View attachment 133660 View attachment 133664 View attachment 133662 View attachment 133659 View attachment 133656 View attachment 133654 View attachment 133650 View attachment 133651 View attachment 133653 View attachment 133652
Η Disneyland είναι απλά μαγευτική , ξεχωρίζω δυο στιγμές .Στο τέλος της πρώτης μέρας έπιασε δυνατή βροχή , εμείς απτόητοι αγοράσαμε αδιάβροχα και συνεχίσαμε στο «California screamin'» ξανά και ξανά, το τρενάκι πήγαινε γρήγορα και από την βροχή δεν μπορούσα να κρατήσω ανοικτά τα μάτια μου, από την ταχύτητα έφευγε η κουκούλα και σχιζόταν το αδιάβροχο .

Η δεύτερη στιγμή έχει να κάνει με φαγητό, εδώ γευτήκαμε από τα νοστιμότερα barbecue ribs . Ξύλινα τραπεζάκια κάτω από τα δέντρα και στην άκρη ένας καουμπόι πάνω στη σκηνή για να μας συντροφεύει με την κιθάρα του. Προφανώς και έπαιζε τον ρόλο του ως καουμπόι αλλά ήταν χαρακτηριστική φιγούρα σπιρούνια , τζιν , δερμάτινο καπέλο και γιλέκο. Έπαιζε Country μουσική και είχε παρέα μια γλυκύτατη ξανθούλα με κοτσιδάκια και ψάθινο καπέλο. Τα χέρια μου ήταν βουτηγμένα μόνιμα στο κουβαδάκι με τα barbecueribs και αμέλησα να βγάλω φωτογραφία το ζευγάρι που τραγουδούσε.

Κάθε βράδυ λίγο πριν κλείσει τις πύλες της η Disneyland προσφέρει υπερθέαμα από πυροτεχνήματα και show διαφορετικό σε κάθε πάρκο. Εδώ απολαύσαμε το “world of color” . Συντριβάνια εκτόξευαν νερό ψηλά στον αέρα σχηματίζοντας έναν τοίχο. Πάνω στον τοίχο προβάλλονταν με ζωντανά χρώματα ήρωες της disney συνοδεία αντίστοιχης μουσικής.
View attachment 133665 View attachment 133667 View attachment 133666
Φεύγοντας από την Disneyland και το Anaheim έχουμε προγραμματίσει να ταξιδεύσουμε περίπου 1,5 ώρα για να πάμε στο Palm Springs μόνο για ύπνο. Η επόμενη μέρα θα έχει έρημο και ατελείωτη οδήγηση.

Θα ειμαι στην disneyland φετος τα χριστουγενα. Ηθελα να σε ρωτησω, τι ωρα τελικα καταφερατε να φυγετε απο εκει το βραδυ? Ρωταω γιατι και εμεις εχουμε 2 ωρες ταξιδι προς road66 προγραματισμενο. Τι ωρα πρεπει να φυγει και ο τελευταιος απο το παρκο???

Το πρωινό ξύπνημα στο ξύλινο σπιτάκι είναι γλυκό, έχουμε φορτίσει μπαταρίες και είμαστε έτοιμοι να δούμε επιτέλους το Grand Canyon. Βγήκαμε έξω και πήγαμε προς τα εκεί που περπατούσαμε το προηγούμενο βράδυ. Πλέον η μαύρη τρύπα είχε δώσει τη θέση της σε ένα τεράστιο φαράγγι. Είναι τέτοια η μορφολογία του, που μέχρι να εξοικειωθούμε οπτικά μαζί του, αδυνατούσαμε να καταλάβουμε πού είναι η απέναντι «όχθη» Εμείς βρισκόμασταν στο south rim και ακριβώς απέναντι μας θα έπρεπε να είναι το north rim. Το «ακριβώς «απέναντι» όμως ήταν πολύ μακριά.

Κόσμος πολύς δεν υπάρχει, είναι ακόμη πρωί και δεν έχουν έρθει οι επισκέπτες για μονοήμερη εκδρομή. Σε ένα ήσυχο περιβάλλον περπατάμε κατά μήκος του ρήγματος. Από τη μια πλευρά το φαράγγι και από την άλλη ξύλινοι ξενώνες που δένουν αρμονικά με το τοπίο. Πλακόστρωτο μονοπάτι παράλληλα με το χείλος του φαραγγιού μας δίνει τη δυνατότητα να περπατάμε άνετα. Στο μεγαλύτερο μήκος της διαδρομής υπάρχει ένα χαμηλό λίθινο τοιχάκι ως το μοναδικό στοιχείο που οριοθετεί τον γκρεμό.

Περπατώντας και απολαμβάνοντας τη θέα ένας τουρίστας μας κάνει νόημα για ησυχία και δείχνει σιωπηλά προς τα δέντρα. Στα 20 μέτρα υπάρχουν 2 ελάφια που ξεκουράζονται. Τα φωτογραφίσαμε σιωπηλά και συνεχίσαμε τον περίπατό μας. Το τοπίο προσφερόταν για αναρίθμητες φωτογραφίες. Εστίαζα στην άβυσσο του φαραγγιού, στην απέναντι όχθη, στον ουρανό για να αποτυπώσω τους κόνδορες, στα σκιουράκια που έτρεχαν γύρω μας.

Έχοντας περπατήσει αρκετά τη διαδρομή κοντά στα δύο ξενοδοχεία του πάρκου: El Tovar και Bright Angel, αναζητάμε την αφετηρία του λεωφορείου που θα μας πάει και σε άλλα σημεία του Grand Canyon. Υπάρχει λεωφορείο που κάνει διαδρομή δέκα στάσεων σε συγκεκριμένα view points κατά μήκος του ρήγματος, το οποίο είναι δωρεάν και περνάει κάθε πέντε λεπτά. Η αφετηρία είναι σχεδόν έξω από το δωμάτιο μας! Επιβιβαζόμαστε και σε εύθυμο κλίμα ακούμε τις συστάσεις του οδηγού. Αναφέρθηκε στην πανίδα του πάρκου και αφού μας έδειξε κάτι δαρμένους και σπασμένους κορμούς δέντρων είπε πως τα προξενούν οι αρκούδες κυρίως τις βραδινές ώρες. Τα δρομολόγια τελειώνουν στη δύση του ήλιου και όποιος δεν επιβιβαστεί θα επιστρέψει με τα πόδια. Απαγορεύεται αυστηρά η κυκλοφορία οχημάτων μετά τη δύση σε αυτή την περιοχή.

Έχουμε αποφασίσει τα κατέβουμε σε όλα τα view points. Το κάθε ένα έχει ξεχωριστή οπτική επαφή με το φαράγγι, από κάποια φαίνεται και ο ποταμός Colorado. Αφού χαρούμε κάθε εικόνα που μας χαρίζει το αχανές τοπίο, αφού ακούσουμε τους ήχους του Grand Canyon και αφού βγάλουμε πάρα πολλές φωτογραφίες επιστρέφουμε στη βάση μας για φαγητό.

Οι επιλογές για φαγητό περιορισμένες, ένα εστιατόριο με τσιμπημένα στην τιμή φαγητά και μια καφετέρια με μπαγκέτες και κρουασάν. Επιλέγουμε το εστιατόριο και παραγγέλνουμε ότι ανέφεραν ως τοπικό-παραδοσιακό. Μας άρεσε αλλά ήμασταν στην εξοχή και πεινούσαμε, τίποτα παραπάνω από ένα κλασικό τουριστικό γεύμα. Μετά την επίσκεψή μας σε ένα μαγαζάκι με ινδιάνικου στυλ σουβενίρ μπαίνουμε ξανά στο λεωφορείο με προορισμό την καλύτερη θέα για το επικείμενο ηλιοβασίλεμα.

Μια ώρα περίπου πριν τη δύση του ήλιου ο κόσμος στα view points είναι ελάχιστος, κάποιες στιγμές ήμασταν απόλυτα μόνοι μας. Αδράξαμε την ευκαιρία και βγάλαμε μια απίστευτα δυνατή κραυγή να ακουστεί όσο μακριά μπορούσαμε στο χάος του Grand Canyon……ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Καταλήξαμε στο view point που μας είχαν πει ότι από εκεί το λεωφορείο θα μαζέψει και τους τελευταίους επισκέπτες, για να τους επιστρέψει πίσω στο ξενοδοχείο. Ενώ όλη τη μέρα είχε ηλιοφάνεια εκείνη την ώρα άρχισαν να μαζεύονται σύννεφα, τα αραιά σύννεφα μπορούν να γίνουν ο καλύτερος καμβάς για τον ήλιο, αλλά στη δική μας περίπτωση δεν μας χάρισαν την ομορφιά που περιμέναμε. Μετά από ένα άχρωμο-αδιάφορο ηλιοβασίλεμα και ενώ το κρύο είχε αρχίσει να τσιτώνει το δέρμα μας επιβιβαζόμαστε ξανά στο λεωφορείο για το ξενοδοχείο. Πριν καταλήξουμε στο δωμάτιο μας, αφού έχει πέσει βαθύ σκοτάδι, στρέφουμε τα μάτια μας στον ουρανό, σε έναν ουρανό φωτεινό, γεμάτο χιλιάδες αστέρια!

Γενικά ο χρόνος που περάσαμε στο Grand Canyon ήταν το πιο αξιομνημόνευτο που έμεινε από όλο το ταξίδι. Την επόμενη μέρα road trip ξανά, προς Las Vegas.
View attachment 134231 View attachment 134223 View attachment 134220 View attachment 134219 View attachment 134221 View attachment 134218 View attachment 134222 View attachment 134224 View attachment 134225 View attachment 134227 View attachment 134228 View attachment 134229 View attachment 134232 View attachment 134233 View attachment 134230 View attachment 134226

Εσεις μεινατε στο grand canyon village, σωστα? Μπορει να ξεκινησει καποιος απο κει ως αφετηρια με το αυτοκινητο του και να κατευθυνθει προς τα view point μονος του με το αυτοκινητο? Η πας μονο με το λεωφοριο??? Τα view points ειναι ανατολικα του χωριου, σωστα? Αν γινεται αυτο, μας βολευει, γιατι το βραδυ μετα το gc θα κοιμηθουμε στο monument valey προς kayienta... Τι λες???

 

[AERAS]

Σχετικά με την Disneyland όσον αφορά το ωράριο είναι καλό να ενημερωθείς από το https://disneyland.disney.go.com/ . Διαφέρει ανάλογα την ημέρα, συνήθως κλείνει 9 ή 10 . Από την στιγμή που θα αποφασίσεις να φύγεις μέχρι να φτάσεις στο πάρκινγκ και να βγεις με το αμάξι στον δρόμο ένα μισαωράκι θα το χρειαστείς. Υπολόγισε και το show που υπάρχει κάθε βράδυ γιατί αν θέλεις να το χαρείς θα πρέπει να φύγεις στο κλείσιμο.Οι ατραξιόν σταματούν να δέχονται κόσμο ακριβώς την ώρα που λέει το πρόγραμμα ότι κλείνει το πάρκο, άρα ο τελευταίος μπορεί να φύγει από εκεί και μετά από μισή ώρα αν θέλει να χαζέψει στα μαγαζιά.

Από το Grand Canyon village και το Bright Angel Lodge ξενοδοχείο που μείναμε τα view points που επισκέπτεσαι με το λεωφορείο είναι δυτικά.(κόκκινη γραμμή) http://www.nps.gov/grca/planyourvisit/shuttle-buses.htm
Δεν έχουν όλα τα view point χώρο για παρκάρισμα οπότε θεωρώ πως βολεύει το λεωφορείο από κάθε άποψη, δεν είδα παρά μόνο 3 αμάξια σε αυτό το δρόμο και δεν ξέρω αν είχαν σχέση με το πάρκο ή αν ήταν ιδιωτών.
Αν έχεις θέμα χρόνου σε ένα δίωρο ολοκληρώνεις την γύρα με το λεωφορείο και έχεις επισκεφτεί άνετα όλα τα σημεία ενδιαφέροντος στην κόκκινη γραμμή.

 

[AERAS]

Μετά από έναν γλυκό ύπνο στο ξύλινο σπιτάκι, έχοντας γεμίσει ενέργεια τις μπαταρίες μας, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στο μεγαλειώδες Grand Canyon. Αποχαιρετάμε τους κόνδορες που έκαναν την πρωινή τους βόλτα στον ουρανό και μπαίνουμε στο αμάξι. Μας περιμένουν να διανύσουμε 500 χλμ δρόμου, έχοντας ως βασικότατο στόχο στις 19:30 να βρισκόμαστε στις θέσεις του θεάτρου που έχουμε κλείσει στο Las Vegas.

Βγαίνοντας από το Grand Canyon Village με το φως της ημέρας βλέπουμε ένα τοπίο που η νύχτα μας είχε κρύψει την προηγούμενη φορά που περάσαμε. Δασώδεις εκτάσεις δεξιά και αριστερά του δρόμου. Προσπεράσαμε την ’’bedrock city’’ των Flintstones. Ένα πάρκο-camping αφιερωμένο στα λατρεμένα μας cartoon, αλλά δεν μας έκανε καμιά αίσθηση να το επισκεφτούμε. Σταματήσαμε για βενζίνη και φύγαμε με μπλουζάκια για τη μικρή μας πριγκίπισσα, που ήταν στο σπίτι και αναμνηστικά από Grand Canyon και route 66. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση που τα πιο γουστόζικα σουβενίρ τα βρήκαμε σε βενζινάδικο.

Επόμενη στάση σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, το Seligman. Διάφορα μαγαζιά δεξιά και αριστερά του δρόμου είχαν επενδύσει στη νοσταλγία για τον route 66. Τιμήσαμε σπιτικά muffin και προχωρήσαμε προς στις Grand Canyon caverns . Σε αυτές τις σπηλιές λέγεται πως το 1927 βρέθηκαν δυο ανθρώπινοι σκελετοί από την προϊστορική περίοδο. Με την αφορμή αυτή περίπου το 1930 οι Αμερικάνοι πλήρωναν εισιτήριο για να πάνε να δουν τις σπηλιές. Σήμερα υπάρχει επιλογή εκτός από την κλασική περιήγηση να κάνεις και ghost tour. Σκεπτόμενοι πως ο χρόνος μας είναι περιορισμένος και αφού το όλο σκηνικό ήταν άκρως τουριστικό και κακόγουστο φεύγουμε. Τελευταία πολύ μικρή παράκαμψη η Chloride mining town. Ιδρύθηκε το 1860 και σήμερα είναι άλλη μια τουριστική επιλογή για τους διερχόμενους οδηγούς που πηγαίνουν στο Las Vegas.

Λίγο πριν βγούμε από τα σύνορα της Arizona και περάσουμε στην Nevada συναντάμε το Hoover Dam. Εδώ έχει κατασκευαστεί ένα τεράστιο φράγμα για να συγκρατεί τα νερά του Colorado river, να υδροδοτούνται οι γύρω περιοχές με κυριότερη το Vegas, αλλά και να παράγει υδροηλεκτρική ενέργεια. Επειδή όμως βρισκόμαστε στην Αμερική το φράγμα το εκμεταλλεύονται και τουριστικά. Υπάρχουν tour που σε ξεναγούν στα έγκατα του και θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τις τεράστιες υδροηλεκτρογεννήτριες. Δώσαμε, όμως, προτεραιότητα στο θέατρο που μας περιμένει και αρκεστήκαμε στο να διασχίσουμε την κορυφή του φράγματος με το αμάξι, να το χαζέψουμε από ψηλά και να τραβήξουμε φωτογραφίες, κάνοντας μια σύντομη στάση.

Η επόμενη ταμπέλα που συναντάμε μας καλωσορίζει στη Nevada και μας ενημέρωνει πως πλέον βρισκόμαστε σε ‘pacifc time zone’. Το Las Vegas ήταν μπροστά μας έτοιμο να μας υποδεχτεί. Ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του gps φτάνουμε στο πάρκινκ του excalibur hotel , ο χρόνος μας πιέζει και βιαστικά παίρνουμε βαλίτζα για να πάμε στο δωμάτιο.

Στο Las Vegas όλα περιστρέφονται γύρω από τα μεγάλα ξενοδοχεία του Strip. Eκτός από το προφανές, καζίνο, προσφέρουν απίστευτα πολλές ποιοτικές επιλογές διασκέδασης, εστιατόρια για κάθε πορτοφόλι, shows, θέατρα. Το ξενοδοχείο Wynn, όπου παίζεται η παράσταση για την οποία έχουμε κλείσει εισιτήρια είναι στην άλλη άκρη του strip. Όσο και αν θέλαμε να κάνουμε βόλτα περπατώντας προς τα εκεί δεν θα προλάβουμε, οπότε το ταξί είναι η λύση για να μην ψαχνόμαστε ξανά με το δικό μας αμάξι. Είναι από τα ακριβότερα ξενοδοχεία της πόλης και ξεχωρίζει για το εκλεπτυσμένο του στυλ. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα όπως διάσημα άλλα ξενοδοχεία , έτσι αποφεύγει το κιτς στοιχείο των υπολοίπων χωρίς να υπολείπεται σε πολυτέλεια και εντυπωσιασμό. Οι εσωτερικοί του χώροι με τον διάκοσμο κατασκευασμένο από λουλούδια είναι υπέροχοι. Σύντομα θα ανακαλύπταμε ότι και ο χώρος του θεάτρου είναι εφάμιλλος της πολυτέλειας του ξενοδοχείου.

Το show που θα δούμε σήμερα είναι η μουσικοχορευτική παράσταση Showstoppers. Για μένα το καλύτερο αναμνηστικό είναι τα εκτυπωμένα εισιτήρια. Ανταλλάξαμε στα εκδοτήρια τα e-tickets που είχαμε, πήραμε πρόγραμμα θεάτρου και πήγαμε στις θέσεις μας για να απολαύσουμε το σόου . Ένα νέο show στο Vegas με πολυμελή ορχήστρα, χορευτές και τραγουδιστές με καταπληκτικές φωνές. Πραγματικά υπέροχο, άρτιο σκηνοθετικά ερμηνευτικά, στα πάντα του φανταστικό .Κοστούμια , σκηνικά , χορός, τραγούδι, τι να πρωτοθυμηθώ ……Η ώρα πέρασε γρήγορα αυτό ήταν και το μοναδικό μείον .

Στο Vegas έχουμε σκοπό να φάμε, να φάμε πολύ και καλά. Το πρώτο βράδυ θα δειπνήσουμε στο εστιατόριο του Gordon Ramsey στο Paris Hotel. Περπατώντας προς τα εκεί η φωτογραφική παίρνει φωτιά από το φωταγωγημένο Las Vegas. Στην είσοδο του εστιατορίου λέμε το όνομα μας για το τραπέζι που έχουμε κλείσει 1-2 μήνες πριν . Ως χώρος δεν μας εντυπωσίασε, αλλά η εξυπηρέτηση άψογη. Το φαγητό απλά τέλειο. Η σχέση ποιότητας και τιμής ήταν επίσης πολύ καλή. Έχοντας επιλέξει από Ελλάδα τι θα φάμε παραγγείλαμε και αφεθήκαμε στο να παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας. Έφτανε στο τέλος της μια ημέρα με πολλές εναλλαγές εικόνων,Grand Canyon, road trip σε επαρχιακές πόλεις , υπερκατασκευή φράγματος Hoover, παράσταση στο LasVegas , φαγητό στον Ramsey.

 

[jimakos]

Μετά από έναν γλυκό ύπνο στο ξύλινο σπιτάκι, έχοντας γεμίσει ενέργεια τις μπαταρίες μας, ρίχνουμε μια τελευταία ματιά στο μεγαλειώδες Grand Canyon. Αποχαιρετάμε τους κόνδορες που έκαναν την πρωινή τους βόλτα στον ουρανό και μπαίνουμε στο αμάξι. Μας περιμένουν να διανύσουμε 500 χλμ δρόμου, έχοντας ως βασικότατο στόχο στις 19:30 να βρισκόμαστε στις θέσεις του θεάτρου που έχουμε κλείσει στο Las Vegas.

Βγαίνοντας από το Grand Canyon Village με το φως της ημέρας βλέπουμε ένα τοπίο που η νύχτα μας είχε κρύψει την προηγούμενη φορά που περάσαμε. Δασώδεις εκτάσεις δεξιά και αριστερά του δρόμου. Προσπεράσαμε την ’’bedrock city’’ των Flintstones. Ένα πάρκο-camping αφιερωμένο στα λατρεμένα μας cartoon, αλλά δεν μας έκανε καμιά αίσθηση να το επισκεφτούμε. Σταματήσαμε για βενζίνη και φύγαμε με μπλουζάκια για τη μικρή μας πριγκίπισσα, που ήταν στο σπίτι και αναμνηστικά από Grand Canyon και route 66. Μας έκανε μεγάλη εντύπωση που τα πιο γουστόζικα σουβενίρ τα βρήκαμε σε βενζινάδικο.
View attachment 135522

Επόμενη στάση σε μια μικρή επαρχιακή πόλη, το Seligman. Διάφορα μαγαζιά δεξιά και αριστερά του δρόμου είχαν επενδύσει στη νοσταλγία για τον route 66. Τιμήσαμε σπιτικά muffin και προχωρήσαμε προς στις Grand Canyon caverns . Σε αυτές τις σπηλιές λέγεται πως το 1927 βρέθηκαν δυο ανθρώπινοι σκελετοί από την προϊστορική περίοδο. Με την αφορμή αυτή περίπου το 1930 οι Αμερικάνοι πλήρωναν εισιτήριο για να πάνε να δουν τις σπηλιές. Σήμερα υπάρχει επιλογή εκτός από την κλασική περιήγηση να κάνεις και ghost tour. Σκεπτόμενοι πως ο χρόνος μας είναι περιορισμένος και αφού το όλο σκηνικό ήταν άκρως τουριστικό και κακόγουστο φεύγουμε. Τελευταία πολύ μικρή παράκαμψη η Chloride mining town. Ιδρύθηκε το 1860 και σήμερα είναι άλλη μια τουριστική επιλογή για τους διερχόμενους οδηγούς που πηγαίνουν στο Las Vegas.
View attachment 135529

View attachment 135523 View attachment 135524 View attachment 135525 View attachment 135526 View attachment 135527 View attachment 135528

View attachment 135530 View attachment 135531

View attachment 135532 View attachment 135533 View attachment 135534

Λίγο πριν βγούμε από τα σύνορα της Arizona και περάσουμε στην Nevada συναντάμε το Hoover Dam. Εδώ έχει κατασκευαστεί ένα τεράστιο φράγμα για να συγκρατεί τα νερά του Colorado river, να υδροδοτούνται οι γύρω περιοχές με κυριότερη το Vegas, αλλά και να παράγει υδροηλεκτρική ενέργεια. Επειδή όμως βρισκόμαστε στην Αμερική το φράγμα το εκμεταλλεύονται και τουριστικά. Υπάρχουν tour που σε ξεναγούν στα έγκατα του και θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε τις τεράστιες υδροηλεκτρογεννήτριες. Δώσαμε, όμως, προτεραιότητα στο θέατρο που μας περιμένει και αρκεστήκαμε στο να διασχίσουμε την κορυφή του φράγματος με το αμάξι, να το χαζέψουμε από ψηλά και να τραβήξουμε φωτογραφίες, κάνοντας μια σύντομη στάση.

View attachment 135535 View attachment 135536 View attachment 135537 View attachment 135538

Η επόμενη ταμπέλα που συναντάμε μας καλωσορίζει στη Nevada και μας ενημέρωνει πως πλέον βρισκόμαστε σε ‘pacifc time zone’. Το Las Vegas ήταν μπροστά μας έτοιμο να μας υποδεχτεί. Ακολουθώντας πιστά τις οδηγίες του gps φτάνουμε στο πάρκινκ του excalibur hotel , ο χρόνος μας πιέζει και βιαστικά παίρνουμε βαλίτζα για να πάμε στο δωμάτιο.

Στο Las Vegas όλα περιστρέφονται γύρω από τα μεγάλα ξενοδοχεία του Strip. Eκτός από το προφανές, καζίνο, προσφέρουν απίστευτα πολλές ποιοτικές επιλογές διασκέδασης, εστιατόρια για κάθε πορτοφόλι, shows, θέατρα. Το ξενοδοχείο Wynn, όπου παίζεται η παράσταση για την οποία έχουμε κλείσει εισιτήρια είναι στην άλλη άκρη του strip. Όσο και αν θέλαμε να κάνουμε βόλτα περπατώντας προς τα εκεί δεν θα προλάβουμε, οπότε το ταξί είναι η λύση για να μην ψαχνόμαστε ξανά με το δικό μας αμάξι. Είναι από τα ακριβότερα ξενοδοχεία της πόλης και ξεχωρίζει για το εκλεπτυσμένο του στυλ. Δεν έχει κάποιο συγκεκριμένο θέμα όπως διάσημα άλλα ξενοδοχεία , έτσι αποφεύγει το κιτς στοιχείο των υπολοίπων χωρίς να υπολείπεται σε πολυτέλεια και εντυπωσιασμό. Οι εσωτερικοί του χώροι με τον διάκοσμο κατασκευασμένο από λουλούδια είναι υπέροχοι. Σύντομα θα ανακαλύπταμε ότι και ο χώρος του θεάτρου είναι εφάμιλλος της πολυτέλειας του ξενοδοχείου.

Το show που θα δούμε σήμερα είναι η μουσικοχορευτική παράσταση Showstoppers. Για μένα το καλύτερο αναμνηστικό είναι τα εκτυπωμένα εισιτήρια. Ανταλλάξαμε στα εκδοτήρια τα e-tickets που είχαμε, πήραμε πρόγραμμα θεάτρου και πήγαμε στις θέσεις μας για να απολαύσουμε το σόου . Ένα νέο show στο Vegas με πολυμελή ορχήστρα, χορευτές και τραγουδιστές με καταπληκτικές φωνές. Πραγματικά υπέροχο, άρτιο σκηνοθετικά ερμηνευτικά, στα πάντα του φανταστικό .Κοστούμια , σκηνικά , χορός, τραγούδι, τι να πρωτοθυμηθώ ……Η ώρα πέρασε γρήγορα αυτό ήταν και το μοναδικό μείον .
View attachment 135539 View attachment 135540

Στο Vegas έχουμε σκοπό να φάμε, να φάμε πολύ και καλά. Το πρώτο βράδυ θα δειπνήσουμε στο εστιατόριο του Gordon Ramsey στο Paris Hotel. Περπατώντας προς τα εκεί η φωτογραφική παίρνει φωτιά από το φωταγωγημένο Las Vegas. Στην είσοδο του εστιατορίου λέμε το όνομα μας για το τραπέζι που έχουμε κλείσει 1-2 μήνες πριν . Ως χώρος δεν μας εντυπωσίασε, αλλά η εξυπηρέτηση άψογη. Το φαγητό απλά τέλειο. Η σχέση ποιότητας και τιμής ήταν επίσης πολύ καλή. Έχοντας επιλέξει από Ελλάδα τι θα φάμε παραγγείλαμε και αφεθήκαμε στο να παρατηρούμε τον κόσμο γύρω μας. Έφτανε στο τέλος της μια ημέρα με πολλές εναλλαγές εικόνων,Grand Canyon, road trip σε επαρχιακές πόλεις , υπερκατασκευή φράγματος Hoover, παράσταση στο LasVegas , φαγητό στον Ramsey.

View attachment 135541 View attachment 135542 View attachment 135543

Από που κάνατε την κράτηση για το εστιατόριο? Και πως επιλεξατε το μενού? Θυμάσαι ποσό σας στοίχησε το γεύμα?

 

[AERAS]

Από που κάνατε την κράτηση για το εστιατόριο? Και πως επιλεξατε το μενού? Θυμάσαι ποσό σας στοίχησε το γεύμα?

https://www.caesars.com/paris-las-vegas/restaurants/gordon-ramsay-steak#.VlyQ6_nhCCg
σε αυτό το Site μπορείς να κάνεις κράτηση τραπεζιού και να δεις πληροφορίες σχετικά με την τιμοκατάλογο.
Το μενού το είχαμε σκεφτεί από πριν και παραγγείλαμε εκεί κανονικά στον σερβιτόρο.

 

[jimakos]

https://www.caesars.com/paris-las-vegas/restaurants/gordon-ramsay-steak#.VlyQ6_nhCCg
σε αυτό το Site μπορείς να κάνεις κράτηση τραπεζιού και να δεις πληροφορίες σχετικά με την τιμοκατάλογο.
Το μενού το είχαμε σκεφτεί από πριν και παραγγείλαμε εκεί κανονικά στον σερβιτόρο.

Ααααα τέλεια!!!
Καμία πρόταση? Τι σας άρεσε?
Το κόστος του τραπεζιού? 100$ θα φτάσουν για 2 άτομα ή θα ξεφύγει πολύ παραπάνω???

 

[AERAS]

πολύ παραπάνω δεν θα ξεφύγει αν δεν το θέλεις. Υπάρχουν επιλογές για να ευχαριστηθείς με περίπου 150$ . Εμείς παραγγείλαμε

• Roasted Beef Wellington 57 $
  
• Beef Short Rib 42 $
  
• Σούπα 17$
• και δυο ακόμη ορεκτικά γύρω στα 40 και τα δύο μαζί.

Δεν πίνουμε οπότε αν πάρεις κρασί -ποτό το κόστος θα ανέβει.
Σχετικά με τις ποσότητες όταν ήρθαν τα ορεκτικά ψιλοξενέρωσα γιατί ήταν μπουκίτσες ίσα ίσα για την γεύση, 3-4 μπουκιές το κάθε ορεκτικό. Η σούπα ήταν αρκετή και εξαίσια.
Τα κυρίως πιάτα ήταν ικανοποιητική ποσότητα ,συγκριτικά με τις ελληνικές ταβέρνες που τρώμε του σκασμού ήταν μικρότερη μερίδα,αλλά χορτάσαμε και με το παραπάνω.Γενικά το απολαύσαμε

 

[AERAS]

Στο Las Vegas μείναμε 3 βραδιές . Ο χρόνος μας έμοιαζε λίγος για αυτά που είχαμε σκοπό να ζήσουμε εκεί. Θέλαμε shows, βόλτες στα διάσημα ξενοδοχεία, εστιατόρια, μπουφέ , ψώνια . Όσο και να μέναμε θα υπήρχαν δραστηριότητες να κάνουμε. Αφού είχαμε πάρει μια γεύση από το βραδινό Vegas η πρώτη μέρα είναι αφιερωμένη σε επίσκεψη στα θεματικά ξενοδοχεία. Περπατήσαμε πάρα πολύ. Το Vegas έχει την δυνατότητα απλά περπατώντας το να μας μεταφέρει από την NewYork στο Paris, από την Venetia στο παλάτι του Caesars, από το κάστρο του Αρθούρου με το Excalibur στη σφίγγα της Αιγύπτου. Οι εναλλαγές των εικόνων που μας χάριζαν τα ξενοδοχεία ήταν πάρα πολλές και όλα μαζί έδεναν ένα άρτιο - κιτς σκηνικό. Στόχος όλων να προσελκύσουν κόσμο για να παίξει , να τζογάρει είτε λίγα είτε πολλά.

Εμείς όμως αρκεστήκαμε στο να κοιτάμε, να θαυμάζουμε, να φωτογραφίζουμε , να περιηγούμαστε και να τρώμε. Λατρέψαμε τους μπουφέδες των μεγάλων ξενοδοχείων. Απολαύσαμε μπουφέ στο Excalibur Hotel, στο Wynn και στο Caesars palace . Το κόστος μεταξύ 40-50 $ το άτομο αλλά τα άξιζαν και με το παραπάνω . Εξαιρετική ποιότητα και απίστευτα πολύ μεγάλη ποικιλία με γεύσεις από κάθε γωνιά της γης.

Εκτός από το Showstoppers που είδαμε το πρώτο βράδυ πήγαμε επίσης στο Le Reve- TheDream . Χορευτές και ακροβάτες μας παρουσίασαν ένα ονειρώδες θέαμα σε ένα θέατρο που δεν έχει σημασία που κάθεσαι μιας και είναι κυκλικό. Στο κέντρο του μια πισίνα από την οποία αναδύονταν χορευτές, ακροβάτες, ηθοποιοί,σκηνικά.

Το τρίτο βράδυ μας στο Vegas θέλαμε να κλείσουμε την θεματολογία των shows που είδαμε με ένα magician show από τον Copperfield . Tραπέζι στην καλύτερη δυνατή θέση μας έδωσε την δυνατότητα να χαζέψουμε τα τρικ του διάσημου μάγου από πολύ κοντά. Ο τύπος έβγαζε μια αίσθηση πραγματικού σταρ . Το στυλ του, οι κινήσεις του, η επαφή του με τον κόσμο ήταν χαρισματικά. Απολαυστικότατος για αυτό που κάνει. Από όλα τα Shows που υπάρχουν στο Vegas είναι το μοναδικό με 2 παραστάσεις κάθε μέρα και από 3 παραστάσεις τα σαββατοκύριακα. Σε αντίθεση με το show του Copperfield όλα τα υπόλοιπα shows ήταν στην σκηνή για 5 μέρες την βδομάδα με 1 ή 2 παραστάσεις την μέρα και όχι πάντα sold out.

Ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες χωρίς να γίνουν ψώνια δεν γίνεται.To Vegas προσφέρει τα πάντα, 2 εμπορικά Outlet έξω από το Strip προσελκύουν όσους ψάχνουν τις πιο διάσημες μάρκες σε δελεαστικές τιμές . Για εμάς αρκούσε μια τετράωρη επίσκεψη στο north premium outlets για να γεμίσουμε μια βαλίτσα με ρούχα. Τα μαγαζιά του εμπορικού ήταν γεμάτα επισκέπτες του Vegas που έχουν έρθει από όλο τον κόσμο, οι πιο πολλοί Ασιάτες αγόραζαν βαλίτσες εκείνη τη στιγμή για να τις γεμίσουν με τα ψώνια τους!!!!

To τελευταίο βράδυ στο Las Vegas ήταν και αυτό που αφιερώσαμε για να παίξουμε ρουλέτα. Λιγοστά χρήματα απλά για να ζήσουμε και αυτή την εμπειρία. Άλλωστε ήμασταν τόσο γεμάτοι από το Las Vegas fabulous που δεν χρειαζόμασταν κάτι παραπάνω. Το ταξίδι μας θα συνεχιστεί με προορισμό το San Francisco.

 

[AERAS]

Το San Francisco από το Las Vegas οδικώς είναι αρκετά μακριά. Θα αφιερώσουμε 2 ημέρες σε road trip από Las Vegas προς Cambria, όπου θα διανυκτερεύσουμε, και από Cambria προς San Francisco. H πρώτη από τις δύο αυτές μέρες είναι και η πιο αδιάφορη, ολόκληρου του ταξιδιού. Η απόσταση είναι περίπου 700 χλμ και απαιτούνται τουλάχιστον 7 ώρες αδιάκοπης οδήγησης σύμφωνα με το google maps.

Η οδήγηση στους αυτοκινητοδρόμους της Αμερικής είναι πραγματικά άνετη και απολαυστική. Με τόσες ,όμως , ώρες οδήγησης χρειαζόμασταν κάποιες στάσεις. Τα rest area που υπήρχαν ανά διαστήματα μας εξυπηρέτησαν πάρα πολύ. Δεντρόφυτα κομμάτια γης στην μέση του πουθενά με πεντακάθαρες τουαλέτες, σκιερά παγκάκια, αυτόματους πωλητές με σνακ και αναψυκτικά, ψύκτες για δωρεάν νερό , πλήρως φωτισμένα τις βραδινές ώρες.

Εκτός από τις πολλές ώρες οδήγησης στο ημερήσιο πρόγραμμά μας προσθέσαμε μια δίωρη επίσκεψη στην Calico ghost town. Μια πόλη που από το 1881 εώς το 1886 ήταν από τα μεγαλύτερα ορυχεία της California. Σήμερα έχει αναστυλωθεί και παρέχει στους επισκέπτες την ευκαιρία να γνωρίσουν την πλούσια ιστορία των ορυχείων της αμερικανικής δύσης.

Για λίγο νιώσαμε πως ήμασταν σε μια άλλη εποχή, τα πάντα στην Calico παραπέμπουν δύο αιώνες πίσω. Περιηγηθήκαμε ανάμεσα στο saloon της πόλης ,στο γραφείο του σερίφη, στην εκκλησία , στο blacksmith shop. Μια σύντομη βόλτα με ένα τρενάκι μας χάρισε όμορφες εικόνες της πόλης από ψηλά και ταυτόχρονα απολαύσαμε την ατμόσφαιρα της ερήμου.

Ερημικό ήταν και το τοπίο της υπόλοιπης διαδρομής μέχρι την Cambria. Εξαίρεση αποτελούσαν κάποια camping , ορισμένα δάση ανεμογεννητριών και κάποιες εργοστασιακές εγκαταστάσεις ,άγνωστης προς εμάς δραστηριότητας. Κάποιες από αυτές ήταν αρκετά περίεργες και στο αμάξι πήρε φωτιά η κουβέντα για την περιοχή 51 , τους εξωγήινους και τα x-files.

Μια κουραστική μέρα φτάνει στο τέλος αφού μετά από αρκετές ώρες οδήγησης και ενώ έχει νυχτώσει φτάνουμε στο ξενοδοχείο.

 

[AERAS]

Το ξενοδοχείο στην Cambria λιτό καθαρό και φθηνό, ίσα ίσα για ένα βράδυ. Μόλις ξυπνήσαμε μπαίνουμε στο αμάξι και οδηγώντας κατά μήκος της ακτογραμμής κατευθυνόμαστε βόρεια προς το Monterey. Η ατμόσφαιρα έχει μια απίστευτη διαύγεια , τα χρώματα είναι ζωντανά , τα λιβάδια έντονο πράσινο, ο ωκεανός βαθύ μπλε και ο ουρανός φωτεινό γαλάζιο.

O highway 1 δρόμος που διατρέχουμε έχει πολλά σημεία με άνετο πάρκινκ για να απολαύσεις την θέα προς τον Ειρηνικό. Σταματήσαμε αναρίθμητες φορές στα διάφορα vista point, συνήθως έχοντας θέα στην θάλασσα από ψηλά. Παρατηρούσαμε τα κύματα να παίρνουν φόρα και να σκάνε στα βράχια, τα θαλασσοπούλια να ψάχνουν τροφή. Εικόνες οικείες και γνώριμες από την χώρα μας αλλά ταυτόχρονα τόσο μοναδικές και ξεχωριστές . Ίσως η αίσθηση ότι βρισκόμασταν στην άκρη του Ειρηνικού έπαιζε τον ρόλο της για τα συναισθήματα που μας γεννιόντουσαν. Κάθε vista point που μας φιλοξένησε είχε την δικιά του μαγεία και ξεχωριστή θέα προς το άπειρο του ωκεανού. Ο ρομαντισμός από τους επισκέπτες ξεχείλιζε, ένα ζευγαράκι μόλις είχε ξυπνήσει, έπαιρνε πρωινό καφέ έξω από το τροχόσπιτο κοιτάζοντας τον ορίζοντα, σε άλλο vista point μια ζωγράφος φιλοτεχνούσε τον καμβά της. Εκτός από τους ανθρώπους ερωτοτροπούσαν πουλιά , σκιουράκια αλλά και θαλάσσιοι ελέφαντες.

Από τα ακρωτήρια της περιοχής είναι πιθανόν να θεαθούν φάλαινες , δεν σταθήκαμε όμως τυχεροί. Δεν θα μπορούσαμε όμως να μην δούμε τους θαλάσσιους ελέφαντες που έστεκαν βαριεστημένοι καταλαμβάνοντας ολόκληρες παραλίες. Τους παρατηρούσαμε να φτυαρίζουν την άμμο με τα πτερύγια τους και να την πετούν στο σώμα τους. Ορισμένοι σέρνονται στην αμμουδιά καταλήγοντας στο νερό, κάποιοι άλλοι μαλώνουν με λάφυρο ίσως την ελεφαντίνα. Η παραλία που τους φιλοξενεί είναι απόλυτα οργανωμένη ,υπάρχει σαφής διαχωρισμός του σημείου που μπορούν να στέκονται οι άνθρωποι χωρίς κίνδυνο και χωρίς να παρενοχλούν τα περίεργα αυτά πλάσματα της φύσης.

Το τέλος της διαδρομής μας στον highway 1 σηματοδότησε το Monterey. Παραλιακή πόλη που φημίζεται για τους ψαράδες της. Κάναμε διάλειμμα στο “black bear diner” για φαγητό και μια σύντομη βόλτα περπατώντας σε ένα υπαίθριο εμπορικό κέντρο. Στην ευρύτερη περιοχή του Monterey δεν αφιερώσαμε τον χρόνο που θα έπρεπε αλλά από την αρχή είχαμε προγραμματίσει να προσπεράσουμε χωρίς να δούμε πολλά.

Επόμενος προορισμός η Silicon Valley. Εκεί που κτυπάει η καρδιά των μεγαλύτερων εταιριών του κόσμου που ασχολούνται με την τεχνολογία. Περάσαμε από το infinite loop της Apple, έξω τα πολλά κτίρια της google,της amazon και άλλων εταιριών αντίστοιχου βεληνεκούς. Από εκεί το κέντρο του San Francisco απέχει σχεδόν μια ώρα, ο ήλιος έχει μόλις δύσει και ανυπομονούμε να συναντήσουμε την τελευταία πόλη του ταξιδιού μας.

Το ξενοδοχείο που επιλέξαμε ,Buena Vista Motor Inn, παρέχει πάρκινγκ μικρό και στενό αλλά άκρως εξυπηρετικό και απαραίτητο. Ήταν επί της Lombard street, και γενικά κοντά στα αξιοθέατα που θέλαμε να επισκεφτούμε . Όμως οι μεγάλες σε κλίση ανηφόρες κατηφόρες του San Francisco έκαναν απαγορευτική την μετακίνηση με τα πόδια. Το πρώτο βράδυ κάναμε νυχτερινή βόλτα με το αμάξι , δεν ήταν πιο αργά από τις 9-10, αλλά γενικά επικρατούσε ερημιά. Παντελώς άδειοι δρόμοι και κλειστά τα μαγαζιά σε κεντρικά τουριστικά σημεία. Αυτό τελικά ήταν καλό γιατί μας βοήθησε, οδηγώντας άνετα και χαλαρά, να γνωρίσουμε τους βασικούς δρόμους. Καταλήξαμε για φαγητό σε μπεργκεράδικο , από τα λίγα που ήταν ανοικτά. Κλασικό αμερικάνικο ντεκόρ με mini juke box σε κάθε τραπέζι για να επιλέγεις το τραγούδι που θέλεις, ρίχνοντας φυσικά κέρμα. Έφτασε στο τέλος της άλλη μια μέρα με πολλές εναλλαγές τοπίων, την επόμενη μέρα λίγο πριν το τέλος του ταξιδιού έχουμε πρωινό ραντεβού στις διασημότερες φυλακές του κόσμου.

 

[AERAS]

Τελευταία ολόκληρη μέρα στην Αμερική και ο κόλπος του San Francisco με το Alcatraz μας περιμένουν από πολύ νωρίς. Έχουμε κλείσει εισιτήρια με το πρώτο καραβάκι από την Pier 33 που φεύγει 8:45, ο λόγος ήταν να αποφύγουμε τον συνωστισμό που υπάρχει αργότερα. Παρόλο που φτάσαμε στην προβλήτα 9:15 και υπήρχε πάρα πολύς κόσμος μας ενέταξαν στο επόμενο δρομολόγιο χωρίς καμιά δυσκολία. Το Alcatraz ως νησί φυλακή έπαψε να λειτουργεί το 1963. Τότε οι αμερικάνοι πήραν αυτή την απόφαση επειδή ήταν ασύμφορο να το συντηρούν οικονομικά, και εκεί που ήταν μια οικονομική πληγή σήμερα είναι ένα τουριστικό χρυσορυχείο.

Πλέοντας στον κόλπο είχαμε θέα προς την Golden Gate Bridge. Ο ουρανός ήταν καθαρός, καταγάλανος και τεράστιοι γλάροι πετούσαν εδώ και εκεί. Κοιτάζοντας προς τα πίσω και όσο απομακρυνόμασταν από την προβλήτα, ξεδιπλωνόταν μια διαφορετική οπτική του San Francisco, μια πανοραμική άποψη της πόλης που έχει κτιστεί πάνω σε λόφους. Η διάρκεια της διαδρομής ήταν μικρή και η ώρα πέρασε γρήγορα, δεν προλάβαμε να απολαύσουμε το τοπίο όσο θα θέλαμε.

Στο Alcatraz όμως χρονικούς περιορισμούς δεν έχουμε . Η περιήγηση στο νησί γίνεται χωρίς ξεναγό μιας και ο ρόλος του έχει αντικατασταθεί από μια μικρή συσκευή με ηχογραφημένες πληροφορίες και ντοκουμέντα. Ακούσαμε φύλακες που έχουν εργαστεί στο νησί, κρατούμενους, επισκέπτες και μας έβαλε αβίαστα στο κλίμα των γεγονότων που εξιστορούσε. Περπατήσαμε στους διαδρόμους , μπήκαμε μέσα στα κελιά, στην τραπεζαρία, στην βιβλιοθήκη, στον προαύλιο χώρο των φυλακών. Μάθαμε για τις συνήθειες των κρατουμένων, την απομόνωση και τα προνομιούχα ηλιόλουστα κελιά . Σε ένα από αυτά ο ένοικος του σημείωνε πως όταν φυσούσε ο άνεμος ευνοικά, άκουγε τις φωνές των ελεύθερων ανθρώπων που έκαναν περίπατο στην παραλία του San Francisco.

Περίπατο στην πόλη θέλουμε να κάνουμε και εμείς και με το καραβάκι επιστρέφουμε στην προβλήτα. Ακριβώς δίπλα από εκεί βρίσκεται η άκρως τουριστική pier 39. Πλήθος τουριστών , μαζί και εμείς μπαινοβγαίνουμε στα διάφορα μαγαζιά που πουλάνε σουβενίρ και πρόχειρο φαγητό. Επίτιμοι κάτοικοι της προβλήτας είναι οι θαλάσσιοι ελέφαντες. Λιάζονταν σε ξύλινες σχεδίες μέσα στο νερό. Συγκριτικά με τις παραλίες που είχαν καταλάβει στο Monterey εδώ τα πλάσματα αυτά έμοιαζαν φυλακισμένα. Δεν έπαιζαν, δεν πλατσούριζαν , δεν ένιωθα να είναι χαρούμενα και στο φυσικό τους περιβάλλον.

Πλέον έχει μεσημεριάσει και μπήκαμε στο αμάξι χωρίς σαφή προορισμό , ήταν και η μόνη φορά που αντιμετωπίσαμε μποτιλιάρισμα. Όμως ακόμη και αυτό έχει την θετική του πλευρά. Μέσα από το αμάξι αφεθήκαμε να κοιτάζουμε την αρχιτεκτονική του San Francisco. Ξύλινα κτίρια με ξεχωριστή αισθητική, πολύχρωμα, περίεργα μπαλκόνια και συνήθως χωρίς πατζούρια.

Καταλήγουμε σε μια γέφυρα με δύο ορόφους ,έναν για κάθε ρεύμα και 6-7 λωρίδες έκαστο. Με την διέλευση της γέφυρας πληρώσαμε για μοναδική φορά διόδια σε όλο το ταξίδι. Δεν ήταν όμως η Golden Gate Bridge και έτσι μετά το φαγητό τρέχουμε να προλάβουμε, πριν σκοτεινιάσει , να βγάλουμε φωτογραφίες με θέα την πιο φημισμένη και προβεβλημένη γέφυρα της California.

Οι διακοπές φτάνουν στο τέλος τους αλλά οι εκπλήξεις δεν σταματούν. Ενώ ο ήλιος έχει δύσει κάνουμε βόλτα με το αμάξι σε διάφορες γειτονιές της πόλης, καταλήγοντας σε ένα πάρκο γεμάτο κόσμο να κάνει κάτι σαν πικ νικ. Παρκάρουμε και σε ελάχιστο χρόνο βρισκόμαστε ανάμεσα σε ανέμελες παρέες, φωτιές σε βαρέλια, σκηνές. Παραπέρα μερικές καντίνες διέθεταν σάντουιτς, παγωτά, μπύρες, ντόνατς. Πάνω από μισή ώρα καθίσαμε στην ουρά για να πάρουμε ντόνατς. Η απρόσμενη αυτή βόλτα στο γκαζόν ανάμεσα σε κόσμο που σιγοτραγουδούσε και κουβέντιαζε ήταν και ο καλύτερος επίλογος ενός ονειρικού ταξιδιού.

Το ταξίδι μας τελειώνει μετά από σχεδόν 3000 διανυθέντα χιλιόμετρα και 50 ώρες οδήγησης, σε διάστημα 2 εβδομάδων. Τα τοπία και οι παραστάσεις που αντικρίζαμε κάθε μέρα ήταν τόσο διαφορετικά μεταξύ τους όσο και τα συναισθήματα που μας γεννούσαν. Νιώσαμε παιδιά στα θεματικά πάρκα, αναπολήσαμε τηλεοπτικές-κινηματογραφικές στιγμές, ζήσαμε το όνειρο του Vegas, αφουγκραστήκαμε την μελαγχολία των φυλακισμένων μιας άλλης εποχής και νιώσαμε ελεύθεροι στο υπέρτατο τοπίο του Grand Canyon.