Ισπανία Bilbao, a never ending Love Story!

[Susana Kotsampasi]

Την πρώτη φορά που ξεκίνησα από τη Sevilla να επισκεφτώ το Bilbao, δεν ήξερα τίποτα για αυτή την πόλη, εκτός από το πασίγνωστο Guggenheim Museum. Κυρίως, δεν μπορούσα να φανταστώ ότι σε λίγες ώρες, φτάνοντας εκεί και αντικρίζοντας το ποτάμι, τον ουρανό και το Guggenheim, θα έπαιρνα τη σημαντικότερη και σοφότερη απόφαση της ζωής μου, να ζήσω εκεί, στην πιο όμορφη πόλη των Βάσκων.

Ο κάθε άνθρωπος έχει μία πυξίδα στο μυαλό του - η δική μου βρίσκεται κάπου εκεί στο "τρίτο μάτι" - την οποία εάν ξέρει να τη "διαβάζει" και να την ακολουθεί πιστά, τον οδηγεί πάντα εκεί που πρέπει να πάει. Η δική μου η πυξίδα μου έδειξε το "δρόμο", όταν ανακάλυψα τυχαία ότι το πραγματικό όνομα του Bilbao (εννοώ το αρχαίο του, το Βάσκικο όνομα) είναι Bilbo. Ως φανατική αναγνώστρια του Lord of the Rings και του Tolkien, ο συνειρμός ήταν αυτόματος, όπως αυτόματη ήταν και η απόφαση να το επισκεφτώ.

Τον Απρίλιο του 2018, το λεωφορείο με κατεβάζει στο Termibus, και παίρνοντας το δισάκι μου στον ώμο, ("έχω ήδη μπει στον ονειρικό κόσμο του Tolkien και είμαι ο Frodo"), ξεκινάω να περπατάω στην έρημη πόλη - γιατί είναι Κυριακή πρωί και όλοι κοιμούνται ακόμη μετά το Σαββατιάτικο ξενύχτι - για να πάω στο Μουσείο. ΄Οπως συμβαίνει πάντα με τους κεραυνοβόλους έρωτες, τα πρώτα λεπτά είναι και τα μοιραία. Και όπως το Termibus είναι δίπλα στο San Mames Stadium (Athletic Bilbao), και όπως εγώ είμαι άσχετη από ποδόσφαιρο, βλέπω ένα αρχιτεκτονικό αριστούργημα, το οποίο όμως δεν ξέρω τι είναι, αλλά αρχίζει η καρδιά μου να χτυπάει δυνατά. Και επειδή από το San Mames ξεκινάει (ή καταλήγει) η κεντρική λεωφόρος του Bilbao, La Gran Via, έχω την ευκαιρία να θαυμάσω μερικά από τα ομορφότερα κτίρια αρχιτεκτονικής των αρχών του 20ου αιώνα, και ευτυχώς που η πόλη είναι άδεια και δεν κυκλοφορεί τίποτα, γιατί δεν βλέπω που πάω, κοιτάω μόνο ψηλά τα πανύψηλα κτίρια. Και όταν, μετά από λίγη ώρα, φτάνω στο Guggenheim Museum, και το φως του ήλιου αντανακλάται στα "λέπια" από τιτάνιο που είναι καλυμμένο το φανταστικά τεράστιο Πλοίο / Ψάρι / Λουλούδι του Frank Gehry, και όλη αυτή η λάμψη αντανακλάται στο νερό της La Ría de Bilbao, η οποία με τη σειρά της φωτίζει το επιβλητικό Πανεπιστήμιο του Deusto (ένα από τα καλύτερα στον κόσμο), πίσω από το οποία βρίσκονται τα καταπράσινα βουνά του Bilbao, και ο γαλάζιος Βασκικός ουρανός, τότε ακριβώς η καρδιά μου "σπάει", η "πυξίδα" μένει σταθερή, δεν κουνιέται καθόλου, και συνειδητοποιώ ότι επιτέλους, "έφτασα στο λιμάνι μου".

Μετά από λίγους μήνες, όταν ξεκίνησα να σπουδάζω την ιστορία της πόλης που αγαπώ, έμαθα ότι το Bilbao ήταν από τα μεσαιωνικά χρόνια ( η ιστορία της, επίσημα ως πόλη, ξεκινάει στις 15 Ιουνίου 1300) ένα από τα σημαντικότερα φυσικά λιμάνια της Ευρώπης. Ήταν πολλά αυτά που ανακάλυψα για αυτή την ταπεινά πανέμορφη πόλη του Ισπανικού Βορρά, που εμείς οι Έλληνες σίγουρα αγαπάμε και σεβόμαστε λόγω και της ποδοσφαιρικής της ομάδας (Athletic Bilbao), αλλά και λόγω του ΕΤΑ. Ναι, η αλήθεια είναι ότι το θέμα αυτό της τρομοκρατικής ομάδας του ETA ακόμα είναι ζωντανό και διχάζει, όπως επίσης αλήθεια είναι ότι το Bilbao έχει υποφέρει πολύ από αυτό το στίγμα, αλλά το Bilbao ειδικά και η Χώρα των Βάσκων γενικά, είναι μία περιοχή που έχει περάσει πολλά (ETA, δικτατορία του Franco, βομβαρδισμός της Gernika, καταστροφικές πλημμύρες λόγω του ποταμού κλπ.), και πάντα καταφέρνει να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να ξανασταθεί στα πόδια της. Εννοείται ότι αυτό οφείλεται καθαρά και μόνο στον χαρακτήρα των Βάσκων, και αυτός ο χαρακτήρας τους είναι που με κάνει προσωπικά να νιώθω ότι βρήκα την πόλη που έψαχνα.



Το Bilbao είναι μία μικρή πόλη, στρογγυλή (αυτό είναι ένα θέμα μέχρι να τη γνωρίσεις γιατί συνέχεια χάνεσαι, και αν κάνεις το λάθος να βάλεις σημάδι το ποτάμι, εκεί είναι που ακόμα θα ψάχνεσαι!), έχει περίπου το μέγεθος και τον πληθυσμό, καθώς επίσης και τον καιρό των Ιωαννίνων. Δηλαδή, μία πόλη όπως τα Γιάννενα, με κατοίκους που θυμίζουν πολύ το Μέτσοβο και μιλάνε Euskera, Βάσκικα δηλαδή. Κοινώς, πλήρης ταύτιση με τους Έλληνες, ειδικά με τους βουνίσιους. Οπότε, φανταστείτε μία τέτοια πόλη, που όμως έχει ίσως τις περισσότερες δημόσιες βρυσούλες (εδώ η λέξη "λειψυδρία" δεν υπάρχει) και τα περισσότερα παγκάκια που μπορεί κάποιος να συναντήσει σε Ευρωπαϊκή πόλη. Εάν όλο αυτό το συνδυάσεις με τα πασίγνωστα κρασιά τους (La Rioja), τα μοναδικά δείγματα αρχιτεκτονικής κτιρίων λόγω του πλούτου της τον 20ο αιώνα, το ότι έχει μια τεράστια ακτογραμμή με απίστευτες παραλίες για serfing και ψαροχώρια στα οποία πας μέσω του Metro, πραγματικά δεν ξέρω τι λείπει από το Bilbao. Εντάξει, βρέχει πολλές φορές το χρόνο, και οι ντόπιοι έχουν μία λέξη για το ψιλόβροχό τους: Sirimiri (Σιριμίρι - μόνο που το λες, κατουριέσαι!)


Όλα αυτά τα γράφω, για να κάνω γνωστή στους Έλληνες, την πόλη που καθημερινά μου δίνει χαρά και αισιοδοξία για το μέλλον. Εκτός από εμάς, τους Έλληνες, είναι πολλοί οι λαοί που δε γνωρίζουν το Bilbao, και ερχόμενοι για να επισκεφτούν το San Sebastian, "περνάνε" και από εδώ, μαγνητίζονται από την ομορφιά του, κυρίως την αρχιτεκτονική και μετά, ξαναέρχονται τον επόμενο χρόνο. Αυτό το ξέρω γιατί εδώ και περίπου ένα χρόνο, από το καλοκαίρι του 2020, αποφάσισα να "δώσω" μια δημιουργική οδός στο πάθος μου (που λέγεται Bilbao) και να ξεκινήσω να κάνω Free Tours στα Ελληνικά και Αγγλικά, μέσω της πλατφόρμας του GuruWalk.
Discover Bilbao's real beauty-Alternative tour - GuruWalk

www.guruwalk.com/walks/36232-discover-bilbao-s-real-beauty-alternative-tour

Οι περισσότεροι Έλληνες και κυρίως Αμερικάνοι που ήρθαν στο Tour που προσφέρω, δεν περίμεναν ότι θα τους άρεσε το Bilbao, μια πόλη ελάχιστα γνωστή ως τουριστικό προορισμό. Κι όμως, εκεί βρίσκεται και η γοητεία της. Είναι τουριστική, αλλά όχι όπως η Barcelona ή η Sevilla. Είναι μία μικρή πόλη, πεντακάθαρη, λίγο ακριβούτσικη, αλλά σε λογικά πλαίσια, η οποία σε αγκαλιάζει και σε καλωσορίζει, ενόσω ο Puppy (το λουλουδένιο, χρωματιστό κουτάβι - μασκώτ του Guggenheim) σου κουνάει την ουρά του και σε καλεί να επισκεφτείς του κουκλόσπιτο του, δηλαδή το Μουσείο! Είναι μια ασφαλέστατη πόλη, με δική της προσωπική Αστυνομία, την Ertzaintza (όποι@ς το προφέρει σωστά, έχει κέρασμα!!!), κάτι πανύψηλα αγόρια και κορίτσια που επαγρυπνούν για τη δική μας ασφάλεια. Έχει 11 διαφορετικές γέφυρες (ούτε αυτοί τον γλύτωσαν τον Calatrava, αλλά του έκαναν χουνέρι καλό, και για να το μάθετε, θα πρέπει να έρθετε στα tour μου), κάθε μία με την ιστορία της και τη διαφορετική χρήση της. Έχει ένα Λιοντάρι, μία Τίγρη, έναν Κούταβο και μία τεράστια Αράχνη που τη λένε ¨Mama¨, αλλά κυρίως έχει τη Ria της, το θαλασσοπόταμο της, που κάθε βράδυ εάν σταθείς δίπλα της, στην όχθη, σου ψυθιρίζει τα μυστικά αυτής της πόλης, που πολλά έχει ζήσει, πολλά έχει δει και έχει ακούσει αλλά δεν προδίδει ποτέ τα βουνά, τα Βασκικά βουνά που τη γεννάνε.

Ελάτε στο Bilbao. Ελάτε να γνωρίσετε μία πόλη, που είναι τόσο όμορφη που ούτε η ίδια δεν το ξέρει, και κάθε φορά που περνάμε με τους τουρίστες, μας σταματάνε οι ντόπιοι, άλλοι από περιέργεια και άλλοι από κρυφό ενθουσιασμό που κάποιοι ξένοι - Los Guiris - επισκέπτονται μία πόλη που κάποτε ήταν πολύ βιομηχανική και γκρι και άσχημη, και μας κερνάνε καραμέλες, μπισκότα, ιστορίες, και ακόμα δεν πιστεύουν ότι ζουν σε έναν ευλογημένο τόπο, σε μια πανέμορφη πόλη, κάπου στην περήφανη Χώρα των Βάσκων.

 

[GiannisSKG]

Λοιπόν, εδώ και εγώ!!! Φαινομενικά καινούργιο μέλος, πρακτικά παρακολουθώ το φόρουμ χρόνια… Με συνοδεύει πριν από κάθε μου ταξίδι, σημειώνοντας όλες τις πληροφορίες. Οι εμπειρίες και οι συμβουλές είναι τόσο χρήσιμες όσο τίποτα άλλο ειδικά για ένα ταξίδι στο εξωτερικό.

Και αφού έπεισα την Σουζάνα να γράψει στο φόρουμ, ήρθε και η ώρα να συμπληρώσω και εγώ την εμπειρία μου από το Bilbao. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε από μια κράτηση σε πτήση της A3 προ κορονοϊου και με πολλές ακυρώσεις τελικά κατάφερα να το υλοποιήσω. Βέβαια όταν ξεκίνησε η ιδέα, ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να συνοδεύσω ένα ολόκληρο τμήμα από ένα ΙΕΚ της Θεσσαλονίκης, αλλά ο covid μας ακύρωσε πολλές φορές το ταξίδι.

Σε πείσμα των καιρών, είπα εγώ θα το κάνω το ταξίδι έστω και solo. Και πως να πας από Θεσσαλονίκη στο Μπιλμπάο, οεο? Με πολλούς τρόπους, εγώ επέλεξα μια «ιδιαίτερη» διαδρομή. Προσπάθησα να συνδυάσω σε ένα ταξίδι 7 ημερών αρκετά μέρη και 2 χώρες την Γαλλία και την Ισπανία.

Φεύγοντας την 1η μέρα από Θεσσαλονίκη βρέθηκα Αθήνα και μετά απευθείας στο Bordeaux, όπου είχα νοικιάσει αυτοκίνητο με την Hertz. Παίρνω το αυτοκίνητο και σχετικά σε μία άνετη διαδρομή, χωρίς κίνηση και απρόοπτα βρέθηκα στο Bilbao.

Το συνολικό πλάνο είχε ως εξής: Βilbao, Pamplona, San Sebastian και Bordeaux. Με το Bilbao να αποτελεί την βάση μου για 4 μέρες και το Bordeaux αντίστοιχα 3 μέρες, αφιέρωσα μισή μέρα μόνο στο San Sebastian και μισή μέρα στην Pamplona.

Επειδή καμία φορά όταν ταξιδεύεις solo (και πιστέψτε με το κάνω αρκετά συχνά) έχεις την δυνατότητα να παρεκκλίνεις από το πρόγραμμα, έτσι έκανα και εγώ. Προσπάθησα να δω ότι περισσότερο γινόταν, χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς περιορισμούς, κοίταξα να περάσω όσο καλύτερα γινόταν. Και αυτό χάρη στην Σουζάνα. Την βρήκα εντελώς τυχαία μέσω του Guru Walk. Πάντα προτιμώ για τα ταξίδια μου τα Walking Tour. Μαθαίνεις πολλά, βλέπεις περισσότερα, γνωρίζεις άτομα από άλλες χώρες κλπ. Πάντα στα Αγγλικά. Ωστόσο εκεί που έψαχνα αντίστοιχα για το Bilbao πέφτω πάνω σε περίπτωση ξενάγησης στα Ελληνικά. Βρε λες? Και όμως! Της έστειλα μήνυμα και μου απάντησε κατευθείαν. Λέω, περίπτωση! Τόσα ταξίδια και σπάνια να συναντήσεις σε walking tour σε μικρότερη πόλη άτομο, που να κάνει ξενάγηση στα Ελληνικά. Η Σουζάνα με εξέπληξε. Δεν ήταν απλά άψογη κυρίως όμως επαγγελματίας. Της ζήτησα μια ξενάγηση 3ημερη. Και πράγματι ετοίμασε κάτι εντελώς εξατομικευμένο πάνω στις δικές μου ανάγκες. Πραγματικά υπέροχη εμπειρία. Δεν θέλω να πω πολλά, απλά εμπιστευτείτε την όταν πάτε στο Bilbao. Πραγματικά πολύ ψαγμένη, όχι μόνο στα τυπικά της πόλης, αλλά κυρίως σε γειτονιές που δεν θα σκεφθείς να επισκεφθείς, σε μνημεία που δεν θα πάει το μυαλό σου να βάλεις στο πρόγραμμά σου.

Τώρα, το θέμα όμως είναι το Bilbao. Ας ξεκινήσω με τα βασικά. Μια πόλη πραγματικό στολίδι. Πολύ πιο καθαρή σε σχέση με το San Sebastian, πολύ πιο φθηνή σε σχέση με το Bordeaux. Κυκλοφόρησα με το αυτοκίνητο άνετα. Δεν νιώθεις φόβο από εγκληματικότητα και έχει πολλά στοιχεία να γεμίσεις την ημέρα σου. Από αρχιτεκτονικής άποψης πραγματικά έχει πολλά στοιχεία. Οι αρχές της πόλης έχουν δώσει πολύ μεγάλη σημασία στην καθημερινότητα. Μια πόλη που μπορείς άνετα να την περπατήσεις, οποιαδήποτε στιγμή της μέρας. Μια πόλη που περιτριγυρίζεται από ένα καθαρό ποτάμι και όπως είπε και η Σουζάνα πολλές γέφυρες. Μια προς μια, αρχιτεκτονικά κοσμήματα. Βλέπεις το βράδυ μια πόλη να καθρεφτίζεται στο ποτάμι και το πρωί βλέπεις μια λειτουργική πόλη που έχει να σου δώσει πολλά στοιχεία, όχι μόνο από το παρελθόν αλλά και από ένα δυναμικό παρόν.

Σε σύγκριση με το Σαν Σεμπαστιάν, στο Μπιλμπάο αξίζει να το επικεντρωθείς. Το παρελθόν του, η βιομηχανική περίοδος έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια, κυρίως σε θέματα κουλτούρας και κοινωνικά. Το παρόν ακόμα πιο δυναμικό, στοιχεία της τέχνης παντού. Δεν είναι μόνο το Γκουγκενχαϊμ, δεν είναι μόνο οι γέφυρες, δεν είναι μόνο τα στοιχεία της συντεταγμένης ανοικοδόμησης ή της εκμετάλλευσης του εμπορικού παρελθόντος της πόλης. Είναι η κουλτούρα, είναι το πράσινο μέσα στην πόλη, είναι η οργάνωση της ίδιας της πόλης, είναι μία πόλη που προσαρμόζεται. Η παρουσία της ΕΤΑ, αναλλοίωτη, πλην όμως διακριτική. Οι όψεις των παλαιών κτηρίων της μέσης τάξης και της κατώτατης? Υπαρκτές, αμφότερες. Ο πολιτισμός όμως παντού. Η αξιοποίηση της πόλης φαίνεται παντού.

Επίσης, προσπαθήστε να πάτε και προς το θαλάσσιο μέτωπο, προς Portugalete, Getxo κλπ. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, θα δείτε άλλη αισθητική. Παντού περιποιημένα κτίσματα, δρόμοι για ποδήλατο, περπάτημα και όμορφα χρώματα. Τώρα ως Θεσσαλονικιός θα το πω, ότι σαν την Χαλκιδική δεν έχει. Οπότε δεν μπήκα στον κόπο να βάλω μαγιό και να δοκιμάσω την θάλασσα. Αλλά σε κάθε περίπτωση, οι παραλίες ήταν γεμάτες κόσμο.

Τώρα πάμε και στα αρνητικά. Από φαγητό, είναι λίγο ιδιαίτερα τα πράγματα. Ανεπιφύλακτα θα σας έλεγα, Σαν Σεμπαστιάν. Άλλη αίγλη. Πιθανόν θέλει και λίγο τύχη με τον καιρό. Πήγα τέλη Αυγούστου, έκανε καλό καιρό με ήλιο κλπ. Ωστόσο όπως αναφέρει και πιο πάνω η Σουζάνα, το ψιλόβροχο φαίνεται να είναι ο κανόνας.

Τώρα, όσον αφορά το ουσιαστικό ταξίδι, ακολουθεί επόμενο post με εντυπώσεις από τις 4 πόλεις και αναλυτικές πληροφορίες.

 

[Señor_Nada]

Είναι η πρώτη φορά που διαβάζω/ακούω τόσο καλά λόγια για αυτή την πόλη. Γι αυτό το λόγο δεν έχω υψηλές προσδοκίες μάλλον το αντίθετο. Ενδιαφέρον. Περιμένω να διαβάσω κι άλλες πληροφορίες και κυρίως να δω φωτογραφίες!

 

[Susana Kotsampasi]

Λοιπόν, εδώ και εγώ!!! Φαινομενικά καινούργιο μέλος, πρακτικά παρακολουθώ το φόρουμ χρόνια… Με συνοδεύει πριν από κάθε μου ταξίδι, σημειώνοντας όλες τις πληροφορίες. Οι εμπειρίες και οι συμβουλές είναι τόσο χρήσιμες όσο τίποτα άλλο ειδικά για ένα ταξίδι στο εξωτερικό.

Και αφού έπεισα την Σουζάνα να γράψει στο φόρουμ, ήρθε και η ώρα να συμπληρώσω και εγώ την εμπειρία μου από το Bilbao. Ένα ταξίδι που ξεκίνησε από μια κράτηση σε πτήση της A3 προ κορονοϊου και με πολλές ακυρώσεις τελικά κατάφερα να το υλοποιήσω. Βέβαια όταν ξεκίνησε η ιδέα, ο αρχικός σχεδιασμός ήταν να συνοδεύσω ένα ολόκληρο τμήμα από ένα ΙΕΚ της Θεσσαλονίκης, αλλά ο covid μας ακύρωσε πολλές φορές το ταξίδι.

Σε πείσμα των καιρών, είπα εγώ θα το κάνω το ταξίδι έστω και solo. Και πως να πας από Θεσσαλονίκη στο Μπιλμπάο, οεο? Με πολλούς τρόπους, εγώ επέλεξα μια «ιδιαίτερη» διαδρομή. Προσπάθησα να συνδυάσω σε ένα ταξίδι 7 ημερών αρκετά μέρη και 2 χώρες την Γαλλία και την Ισπανία.

Φεύγοντας την 1η μέρα από Θεσσαλονίκη βρέθηκα Αθήνα και μετά απευθείας στο Bordeaux, όπου είχα νοικιάσει αυτοκίνητο με την Hertz. Παίρνω το αυτοκίνητο και σχετικά σε μία άνετη διαδρομή, χωρίς κίνηση και απρόοπτα βρέθηκα στο Bilbao.

Το συνολικό πλάνο είχε ως εξής: Βilbao, Pamplona, San Sebastian και Bordeaux. Με το Bilbao να αποτελεί την βάση μου για 4 μέρες και το Bordeaux αντίστοιχα 3 μέρες, αφιέρωσα μισή μέρα μόνο στο San Sebastian και μισή μέρα στην Pamplona.

Επειδή καμία φορά όταν ταξιδεύεις solo (και πιστέψτε με το κάνω αρκετά συχνά) έχεις την δυνατότητα να παρεκκλίνεις από το πρόγραμμα, έτσι έκανα και εγώ. Προσπάθησα να δω ότι περισσότερο γινόταν, χωρίς προϋποθέσεις και χωρίς περιορισμούς, κοίταξα να περάσω όσο καλύτερα γινόταν. Και αυτό χάρη στην Σουζάνα. Την βρήκα εντελώς τυχαία μέσω του Guru Walk. Πάντα προτιμώ για τα ταξίδια μου τα Walking Tour. Μαθαίνεις πολλά, βλέπεις περισσότερα, γνωρίζεις άτομα από άλλες χώρες κλπ. Πάντα στα Αγγλικά. Ωστόσο εκεί που έψαχνα αντίστοιχα για το Bilbao πέφτω πάνω σε περίπτωση ξενάγησης στα Ελληνικά. Βρε λες? Και όμως! Της έστειλα μήνυμα και μου απάντησε κατευθείαν. Λέω, περίπτωση! Τόσα ταξίδια και σπάνια να συναντήσεις σε walking tour σε μικρότερη πόλη άτομο, που να κάνει ξενάγηση στα Ελληνικά. Η Σουζάνα με εξέπληξε. Δεν ήταν απλά άψογη κυρίως όμως επαγγελματίας. Της ζήτησα μια ξενάγηση 3ημερη. Και πράγματι ετοίμασε κάτι εντελώς εξατομικευμένο πάνω στις δικές μου ανάγκες. Πραγματικά υπέροχη εμπειρία. Δεν θέλω να πω πολλά, απλά εμπιστευτείτε την όταν πάτε στο Bilbao. Πραγματικά πολύ ψαγμένη, όχι μόνο στα τυπικά της πόλης, αλλά κυρίως σε γειτονιές που δεν θα σκεφθείς να επισκεφθείς, σε μνημεία που δεν θα πάει το μυαλό σου να βάλεις στο πρόγραμμά σου.

Τώρα, το θέμα όμως είναι το Bilbao. Ας ξεκινήσω με τα βασικά. Μια πόλη πραγματικό στολίδι. Πολύ πιο καθαρή σε σχέση με το San Sebastian, πολύ πιο φθηνή σε σχέση με το Bordeaux. Κυκλοφόρησα με το αυτοκίνητο άνετα. Δεν νιώθεις φόβο από εγκληματικότητα και έχει πολλά στοιχεία να γεμίσεις την ημέρα σου. Από αρχιτεκτονικής άποψης πραγματικά έχει πολλά στοιχεία. Οι αρχές της πόλης έχουν δώσει πολύ μεγάλη σημασία στην καθημερινότητα. Μια πόλη που μπορείς άνετα να την περπατήσεις, οποιαδήποτε στιγμή της μέρας. Μια πόλη που περιτριγυρίζεται από ένα καθαρό ποτάμι και όπως είπε και η Σουζάνα πολλές γέφυρες. Μια προς μια, αρχιτεκτονικά κοσμήματα. Βλέπεις το βράδυ μια πόλη να καθρεφτίζεται στο ποτάμι και το πρωί βλέπεις μια λειτουργική πόλη που έχει να σου δώσει πολλά στοιχεία, όχι μόνο από το παρελθόν αλλά και από ένα δυναμικό παρόν.

Σε σύγκριση με το Σαν Σεμπαστιάν, στο Μπιλμπάο αξίζει να το επικεντρωθείς. Το παρελθόν του, η βιομηχανική περίοδος έχει αφήσει ανεξίτηλα σημάδια, κυρίως σε θέματα κουλτούρας και κοινωνικά. Το παρόν ακόμα πιο δυναμικό, στοιχεία της τέχνης παντού. Δεν είναι μόνο το Γκουγκενχαϊμ, δεν είναι μόνο οι γέφυρες, δεν είναι μόνο τα στοιχεία της συντεταγμένης ανοικοδόμησης ή της εκμετάλλευσης του εμπορικού παρελθόντος της πόλης. Είναι η κουλτούρα, είναι το πράσινο μέσα στην πόλη, είναι η οργάνωση της ίδιας της πόλης, είναι μία πόλη που προσαρμόζεται. Η παρουσία της ΕΤΑ, αναλλοίωτη, πλην όμως διακριτική. Οι όψεις των παλαιών κτηρίων της μέσης τάξης και της κατώτατης? Υπαρκτές, αμφότερες. Ο πολιτισμός όμως παντού. Η αξιοποίηση της πόλης φαίνεται παντού.

Επίσης, προσπαθήστε να πάτε και προς το θαλάσσιο μέτωπο, προς Portugalete, Getxo κλπ. Ιδιαίτερα το καλοκαίρι, θα δείτε άλλη αισθητική. Παντού περιποιημένα κτίσματα, δρόμοι για ποδήλατο, περπάτημα και όμορφα χρώματα. Τώρα ως Θεσσαλονικιός θα το πω, ότι σαν την Χαλκιδική δεν έχει. Οπότε δεν μπήκα στον κόπο να βάλω μαγιό και να δοκιμάσω την θάλασσα. Αλλά σε κάθε περίπτωση, οι παραλίες ήταν γεμάτες κόσμο.

Τώρα πάμε και στα αρνητικά. Από φαγητό, είναι λίγο ιδιαίτερα τα πράγματα. Ανεπιφύλακτα θα σας έλεγα, Σαν Σεμπαστιάν. Άλλη αίγλη. Πιθανόν θέλει και λίγο τύχη με τον καιρό. Πήγα τέλη Αυγούστου, έκανε καλό καιρό με ήλιο κλπ. Ωστόσο όπως αναφέρει και πιο πάνω η Σουζάνα, το ψιλόβροχο φαίνεται να είναι ο κανόνας.

Τώρα, όσον αφορά το ουσιαστικό ταξίδι, ακολουθεί επόμενο post με εντυπώσεις από τις 4 πόλεις και αναλυτικές πληροφορίες.

Αγαπημένε μου Γιάννη, εσύ τα έγραψες πολύ καλύτερα από εμένα για εμένα, και κυρίως για το Bilbao. Μερικές φορές η ζωή, σου φέρνει στο δρόμο σου έναν Φύλακα - Άγγελο, που σου αλλάζει τη ζωή και σου παρέχει διακριτική μεν, απόλυτη δε προστασία και καλοτυχία. Εσύ ήσουν ο φίλος & Φύλακας Άγγελος από τη Θεσσαλονίκη.
Και στο δια ταύτα: Συμφωνώ και επαυξάνω ότι:
1. Σαν το ελληνικό φαγητό πουθενά δεν θα φάτε στον κόσμο, ότι και να λένε διάφοροι, ή κυρίως τα ΜΜΕ. Η γαστρονομία στη Χώρα των Βάσκων είναι από μετριότατη (Bilbao) έως καλούτσικη (San Sebastian). Απλά, αυτοί δεν είναι σαν κι εμάς, δηλ. και προστατεύουν και υπερηφανεύονται και αξιοποιούν στο έπακρο ότι έχουν και προσφέρουν.
2. Το ίδιο ισχύει για τις παραλίες και γενικά τη θάλασσα. Εννοείται ότι σαν τη Χαλκιδική ή την Κρήτη, δεν θα βρείτε πουθενά αλλού τέτοιες παραλίες. Αλλά, όπως ήδη είπα, εμείς αντί να τα αξιοποιούμε, .........