psilos3
Member
- Μηνύματα
- 6.650
- Likes
- 51.368
- Επόμενο Ταξίδι
- ?
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αναζητείται!
Καλημέρα Bergamo
Δε μπορώ να πω ότι ξυπνήσαμε και χάραμα, καθώς είχαμε ανάγκη λίγο παραπάνω ύπνο. Θέλαμε πολύ να ξεναγηθούμε στη πόλη όμως υπό το φως της ημέρας, γι’ αυτό και δεν αργήσαμε να βγούμε στο δρόμο, ανηφορίζοντας τη γειτονιά μας:
Βέβαια Ιταλική καλημέρα χωρίς καφέ δε γίνεται:
Το καλό με τη γειτονική χώρα είναι ότι παντού μπορείς να βρεις ένα δυνατό πεντανόστιμο εσπρέσο. Ήπιαμε τον καφέ στα γρήγορα και συνεχίσαμε:
Λίγα μέτρα μετά βγαίναμε στη Vittorio Emanuele II, βλέποντας τα όμορφα σπίτια και τα αρχοντικά που κατέκλυζαν τις παρυφές της παλιάς πόλης:
Προχωρήσαμε κατηφορικά απέναντι από τη Via Antonio Locatelli που οδηγεί στη κάτω πόλη:
Και παράλληλα με το σταθμό του τελεφερίκ που οδηγεί στην παλιά πόλη:
Εμείς είχαμε επιλέξει να ανεβούμε με τα πόδια, καθώς λίγο πιο κάτω ξεκινάει ο πεζόδρομος που οδηγεί στη Città Alta
Το πλακόστρωτο μονοπάτι διαδέχονται τα πέτρινα σκαλιά:
Σκαλιά που λίγα μέτρα μετά οδηγούν στο πέτρινο δρόμο – γέφυρα Via Sant'Alessandro
Ένα υπέροχο σημείο που οδηγεί στα ενδότερα της παλιάς πόλης και αξίζει να περπατήσει κανείς:
Εκεί άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά μας η θέα προς τη κάτω πόλη
Λίγο πριν φτάσουμε στη Porta San Giacomo ,ακόμα μία από τις γνωστές εισόδους της Città Alta
Όπου θα βγαίναμε και τη πρώτη φωτογραφία της εκδρομής:
Οι λήψεις προς τη Vittorio Emanuele II και τη κάτω πόλη ήταν μοναδικές:
Όπως και προς τη παλιά πόλη:
Και τη τεράστια Ιταλική σημαία πάνω απ’ αυτή:
Περάσαμε την επιβλητική πύλη San Giacomo:
Και συνεχίσαμε την ανηφορική πορεία παράλληλα με τη τάφρο, διαπιστώνοντας ότι η Via Sant'Alessandro πρόκειται επί της ουσίας για γέφυρα.
Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και ο κόσμος πύκνωνε όλο και περισσότερο. Συνεχίσαμε την όμορφη διαδρομή:
Έχοντας ακόμα καλύτερη θέα προς τη πόλη:
Και φυσικά δωρεάν wifi παντού, ως παροχή του δήμου:
Το τέλος της ανάβασης μας οδήγησε σε ένα κομβικό σταυροδρόμι:
Περνώντας μάλιστα ακόμα μία από τις πύλες της Citta Alta, τη Porta S. Alessandro
Από την οποία διέρχονταν και οχήματα:
Δεν ήμασταν στο ψηλότερο σημείο όμως, παρά μόνο σε μια ακόμα αφετηρία του τελεφερίκ, το πιο γνωστό και ωραίο τρόπο μετακίνησης στη παλιά πόλη. Μπήκαμε στο μικρό σταθμό προκειμένου να εκδώσουμε εισιτήρια για μισή ώρα μετά:
Θέλαμε να κάνουμε πρώτα ένα διάλειμμα για να ξεδιψάσουμε, γι’ αυτό και κατευθυνθήκαμε στη διπλανή πιτσαρία, που βρισκόταν κολλητά στο σταθμό. Χρειάστηκε να απαρνηθούμε βέβαια τη πολύ σπουδαία κάβα της:
Και να αρκεστούμε σε δύο μπυρίτσες μαζί με ένα πολύ ωραίο πιάτο με τυριά που μας σέρβιραν
Εξάλλου, είχαμε συνέχεια…
Δε μπορώ να πω ότι ξυπνήσαμε και χάραμα, καθώς είχαμε ανάγκη λίγο παραπάνω ύπνο. Θέλαμε πολύ να ξεναγηθούμε στη πόλη όμως υπό το φως της ημέρας, γι’ αυτό και δεν αργήσαμε να βγούμε στο δρόμο, ανηφορίζοντας τη γειτονιά μας:
Βέβαια Ιταλική καλημέρα χωρίς καφέ δε γίνεται:
Το καλό με τη γειτονική χώρα είναι ότι παντού μπορείς να βρεις ένα δυνατό πεντανόστιμο εσπρέσο. Ήπιαμε τον καφέ στα γρήγορα και συνεχίσαμε:
Λίγα μέτρα μετά βγαίναμε στη Vittorio Emanuele II, βλέποντας τα όμορφα σπίτια και τα αρχοντικά που κατέκλυζαν τις παρυφές της παλιάς πόλης:
Προχωρήσαμε κατηφορικά απέναντι από τη Via Antonio Locatelli που οδηγεί στη κάτω πόλη:
Και παράλληλα με το σταθμό του τελεφερίκ που οδηγεί στην παλιά πόλη:
Εμείς είχαμε επιλέξει να ανεβούμε με τα πόδια, καθώς λίγο πιο κάτω ξεκινάει ο πεζόδρομος που οδηγεί στη Città Alta
Το πλακόστρωτο μονοπάτι διαδέχονται τα πέτρινα σκαλιά:
Σκαλιά που λίγα μέτρα μετά οδηγούν στο πέτρινο δρόμο – γέφυρα Via Sant'Alessandro
Ένα υπέροχο σημείο που οδηγεί στα ενδότερα της παλιάς πόλης και αξίζει να περπατήσει κανείς:
Εκεί άρχισε να ξετυλίγεται μπροστά μας η θέα προς τη κάτω πόλη
Λίγο πριν φτάσουμε στη Porta San Giacomo ,ακόμα μία από τις γνωστές εισόδους της Città Alta
Όπου θα βγαίναμε και τη πρώτη φωτογραφία της εκδρομής:
Οι λήψεις προς τη Vittorio Emanuele II και τη κάτω πόλη ήταν μοναδικές:
Όπως και προς τη παλιά πόλη:
Και τη τεράστια Ιταλική σημαία πάνω απ’ αυτή:
Περάσαμε την επιβλητική πύλη San Giacomo:
Και συνεχίσαμε την ανηφορική πορεία παράλληλα με τη τάφρο, διαπιστώνοντας ότι η Via Sant'Alessandro πρόκειται επί της ουσίας για γέφυρα.
Ο καιρός ήταν θαυμάσιος και ο κόσμος πύκνωνε όλο και περισσότερο. Συνεχίσαμε την όμορφη διαδρομή:
Έχοντας ακόμα καλύτερη θέα προς τη πόλη:
Και φυσικά δωρεάν wifi παντού, ως παροχή του δήμου:
Το τέλος της ανάβασης μας οδήγησε σε ένα κομβικό σταυροδρόμι:
Περνώντας μάλιστα ακόμα μία από τις πύλες της Citta Alta, τη Porta S. Alessandro
Από την οποία διέρχονταν και οχήματα:
Δεν ήμασταν στο ψηλότερο σημείο όμως, παρά μόνο σε μια ακόμα αφετηρία του τελεφερίκ, το πιο γνωστό και ωραίο τρόπο μετακίνησης στη παλιά πόλη. Μπήκαμε στο μικρό σταθμό προκειμένου να εκδώσουμε εισιτήρια για μισή ώρα μετά:
Θέλαμε να κάνουμε πρώτα ένα διάλειμμα για να ξεδιψάσουμε, γι’ αυτό και κατευθυνθήκαμε στη διπλανή πιτσαρία, που βρισκόταν κολλητά στο σταθμό. Χρειάστηκε να απαρνηθούμε βέβαια τη πολύ σπουδαία κάβα της:
Και να αρκεστούμε σε δύο μπυρίτσες μαζί με ένα πολύ ωραίο πιάτο με τυριά που μας σέρβιραν
Εξάλλου, είχαμε συνέχεια…