Κένυα Τανζανία Been there, Seen it All

[Menia21]

Ωπα εδώ είμαστε! Με πιο πρακτορείο πήγες? (αν και πιστεύω ότι το φαντάζομαι...) Πες μας λεπτομέρειες για το τι κάνατε κάθε μέρα, για το σαφάρι, τη φύση, τον λαό, τα πάντα!! Οπως κατάλαβες με ενδιαφέρει αρκετά αυτό το ταξίδι, είχα κοιτάξει για σαφάρι Τανζανία και Κένυα αλλά τελικά δεν μου "έκατσε" τότε που ήθελα. Τώρα είμαι πάλι σε αναζήτηση, οπότε η βοήθειά σου είναι απαράιτητη!!

 

[xenos]

Ωπα εδώ είμαστε! Με πιο πρακτορείο πήγες? (αν και πιστεύω ότι το φαντάζομαι...) Πες μας λεπτομέρειες για το τι κάνατε κάθε μέρα, για το σαφάρι, τη φύση, τον λαό, τα πάντα!! Οπως κατάλαβες με ενδιαφέρει αρκετά αυτό το ταξίδι, είχα κοιτάξει για σαφάρι Τανζανία και Κένυα αλλά τελικά δεν μου "έκατσε" τότε που ήθελα. Τώρα είμαι πάλι σε αναζήτηση, οπότε η βοήθειά σου είναι απαράιτητη!!

Μακαρι να απανταγε ο αεκφαν,αλλα το τελευταιο του ποστ ηταν πριν 15 μηνες,οποτε μενια θα περιμενεις πολυ ακομα.
Τι να εγινε αραγε????

 

[Defkalion]

Mα αν κατάλαβα καλά δε ρωτάει τον αεκφαν αλλά τη nefertiti.

Ο φίλος μας ο ΑΕΚφαν είναι συνεχώς εν κινήσει, μεταξύ ηπείρων και κόσμων.

 

[nefertiti]

Είχα πάει με το Heronia από το οποίο δεν είμαι και τόσο ευχαριστημένη όχι από το συγκεκριμένο ταξίδι αλλά από την 1η φορά που πήγα με αυτό στο Ρίο, γιατί την 2η πήγα με το Versus, αλλά σε γενικές γραμμές καλό είναι.

Σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα αυτό το ταξίδι για όποιο λόγο κι αν θέλετε να πάτε. Γιατί εγώ ήθελα από μικρή να πάω επειδή είχα πάντα λόξα με τον Ταρζάν. Στα 6 μου άρχισα να του γράφω γράμματα και να τα στέλνω (έτσι νόμιζα) για να πάω μαζί του να ζήσουμε στη ζούγκλα. Πριν 5 χρόνια έμαθα όταν πήγα στο Ακαπούλκο, ότι όλες οι ταινίες του γυρίστηκαν στο υπέροχο δάσος του !!!! Ευτυχώς τον Ταρζάν τον βρήκα στην πραγματική ζωή μου.

Εκεί έκανα την καλύτερη Πρωτοχρονιά στην ζωή μου όπως έκανα τα καλύτερα Χριστούγεννα στην Κούβα !!!
Η Κένυα όπως σας είπα είναι μια υπέροχη χώρα. Θα δείτε πράγματα που τα βλέπετε μόνο σε ταινίες ή Ντοκυμαντέρ.

Τις πρώτες 4 μέρες αν θυμάμαι καλά - άλλωστε πήγα το Δεκέμβριο του 1996, κάναμε το σαφάρι στο Μασάϊ-Μάρα. Καθημερινά φεύγαμε το πρωϊ από τα λότζ που μέναμε στην πλαγιά του βουνού, και γυρίζαμε με τα τζηπάκια (εξαθέσια) τη σαβάνα για αναζήτηση ζώων. Ήταν ξεχωριστή εμπειρία γιατί ήταν τι θα πετύχαινες την κάθε μέρα. Μάλιστα θυμάμαι ότι είμασταν πολύ τυχεροί γιατί το μόνο που δεν είδαμε στις 4 μέρες εκεί ήταν λεοπάρδαλη. Το συγκλονιστικό ήταν όταν πήγαμε στις όχθες στενού ποταμού και σε απόσταση 6 μέτρων απέναντι μας, επειδή εμείς στεκόμασταν πάνω σε βράχια αλλά με απόσταση ύψους μισού μέτρου από τα νερά του ποταμού για ευνόητους λόγους, καμμιά δεκαριά κροκόδειλοι και ιπποπόταμοι.
Ο ιθαγενής-τοπικός ξεναγός μάλιστα μου είπε να μην στέκομαι τόσο άκρη γιατί θα ήταν πολύ εύκολο για κροκόδειλο να πεταχτεί και να με αρπάξει.
Όταν παρακολουθούσαμε κάποια στιγμή λιοντάρια να μαλώνουν, μας έδειξε μια εφημερίδα του Ναϊρόμπι ενός μήνα παλιά, όπου ανέφερε στα Αγγλικά για μια οικογένεια Γερμανών που νοίκιασαν μόνοι τους τζήπ να φωτογραφήσουν ζώα και κάποια στιγμή που βρήκαν λιοντάρια αυτός ο ηλίθιος -sorry- κατέβηκε από το τζηπ να τα φωτογραφήσει από πιο κοντά και τον κατασπάραξαν μπροστά στη γυναίκα του και στις 2 δωδεκάχρονες κόρες του.

Την 5η μέρα λοιπόν, πήγαμε στην λίμνη Νακούρου-απλά καταπληκτικό μέρος, όπου μείναμε πάλι σε κάτι πανέμορφα μικρά λοτζ με πέτρα χτισμένα όλα μέσα και σε επίπεδα.
Τα βράδια θυμάμαι σε κάθε ένα απ' έξω υπήρχε Κενυάτης με το τόξο του για να μην έρθει κοντά κάποιο ζώο και σχεδόν δίπλα σου έκουγες τις ύαινες να γρυλλίζουν όπως και φωνές διαφόρων άλλων ζώων.
Τα δωματιάκια είχαν εκείνα τα κουκλίστικα κρεβατάκια με τις κουνουπιέρες. Αισθανόσουν τόσο ζεστά και οικεία.
Στο δρόμο για την λίμνη, κατά τις 5.30 το χάραμα, έβρισκες πάρα πολλά ζώα από ρινόκερο μέχρι ελέφαντες. Όλα πήγαιναν για την καθημερινή τους επίσκεψη εκεί για νερό. Πολύ πλάκα είχαν τα μαιμουδάκια που πολλά έμπαιναν στα τζηπάκια και σου άρπαζαν ότι είχες αν δεν πρόσεχες.
Έχω ακόμη κρατημένο πάνω στο γραφείο μου ένα φτερό από τα υπέροχα ροζ φλαμίγκο. Ναι, σηκώνω το βλέμμα μου και το χαζεύω. Πως με γυρίσατε τόσα χρόνια πριν !!!!!
Μετά από 3 μέρες φύγαμε για την Μομπάσα. Χαλάρωμα και μπάνιο σε καταπληκτικά γαλαζοπράσινα νερά. Το ξενοδοχείο πεντακάθαρο και απλό, ήταν σε απόσταση 3 μέτρων από την παραλία. Είχε ένα καφέ-σνακ μπαρ δίπλα σχεδόν από την ακτή. Καταλαβαίνεται ότι ήμουν καφέ-μπάνιο-μπύρες-μπάνιο-κοκτέιλ-μπάνιο.........
Μην φανταστείτε καμμιά οργανωμένη παραλία. Μόνο το ξενοδοχείο, η ακτή, η θάλασσα. Ήταν τόσο απλό και συνάμα τόσο όμορφο. Αν μπορέσω να σκανάρω φωτο γιατί τότε δεν είχα ψηφιακή μηχανή, θα σας τις περάσω.
Και τέλος πήγαμε στο Ναϊρόμπι. Μεγαλούπολη με ότι αυτό συνεπάγεται, με το εξαιρετικό εστιατόριο "Carnivor". Εκεί καθήσαμε όλοι στο τραπέζι και οι σερβιτόροι περνούσαν από τον καθένα μας με διαφορετικό κρέας σε σούβλα κάθε φορά και σε ρωτούσαν αν ήθελες να σου βάλουν. Αν και δεν τρώω πολύ κρέας ( 1-2 φορές το μήνα και αν ), εκεί έσκασα από το πολύ φαγητό.
Δεν μπορούσες να μην φας. Ήταν όλα τόσο νόστιμα και όταν ξέρεις ότι είναι κάτι άγριο και τρέφεται από την φύση και μόνο και να μην θέλεις το τολμάς.
Δοκίμασα θυμάμαι αντιλόπη-ζέβρα-ζαρκάδι-κατσίκι και εκέινο το υπέροχο κρέας κροκόδειλου.

Πρωτοχρονιά είχαμε κάνει στη Μομπάσα. Ήταν μια υπέροχη βραδιά. Υπήρχε ένα τετράγωνο τραπέζι και πάνω του είχε σε σχήμα πυραμίδας ότι φρούτο ήθελες - εκτός από ανθρώπινο. Το θεώρησαν μάλλον αντι-τουριστικό.
Η γιορτή άρχισε με τους Κενυάτες να χορεύουν χορούς της πατρίδας τους, πολύ χαρακτηριστικό και όμορφο. Μόλις όμως άλλαξε ο χρόνος τα χορευτικά έγειναν πιο έντονα, με πολύ πιο γρήγορο ρυθμό και ερχόντουσαν και σε έπαιρναν για χορό. Εκείνο το βράδυ μπορεί να χόρεψα και 2 ώρες συνεχόμενα !!!!!

Ήταν πραγματικά ένα υπέροχο ταξίδι. Γεμάτο εμπειρίες, όμορφες θύμησες και απέραντη νοσταλγία.
Φέτος σκεφτόμασταν να πάμε Τανζανία-Ζανζιβάρη γιατί μου έλειψε η Αφρική, αλλά λόγο κάποιας οικογενειακής ασθένειας λέμε να πάμε κάπου πιο κοντά Αίγυπτο ή Ιορδανία, ώστε αν χρειαστεί να μπορούμε να γυρίσουμε πιο γρήγορα.

Σας συνιστώ χωρίς ενδοιασμούς αν μπορείτε να πάτε Κένυα. Είναι μεγάλη και εντελώς διαφορετική εμπειρία. Θα φορτίσετε πλήρως τις μπαταρίες σας.

 

[Menia21]

Ναι καλέ, τη Νεφερτίτη ρωτάω!!

Η διάθεση ανεβαίνει! Από θέμα προφυλάξεων τι κάνατε? Εννοώ για την ασφάλεια, την υγεία κλπ.

 

[nefertiti]

Τίποτα ιδιαίτερο. Απλά δεν έτρωγες λαχανικά (εγώ έτρωγα-μια χαρά γύρισα), παίρνεις 10-15 μέρες πριν αν θυμάμαι καλά, κάτι χάπια για ελονοσία ( θα ρωτήσεις την Υγειονομική Υπηρεσία ) και δεν κυκλοφορείς έξω τα βράδια. Άλλωστε εκεί δεν μπορείς να πας και πουθενά εκτός των Λοτζ.

 

[akage14]

Ευχαριστω για την ιστορία η οποία μου ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση ότι θα είναι τέλεια στην Κένυα. Θα είμαι στην Κένυα(Ruanda & Uganda) για 1 μήνα τον Ιανουάριο. Πάντα backpacking !!!
Θα διαφωνήσω (αν και καθυστερημένα) περι λαουτζίκων....
Δυστυχώς αν κάτι φταίει είναι η ελληνική νοοτροπία(που ευτυχώς αλλάζει) που προτάζει ότι travelling=διακοπές 2 εβδομάδες τον Αυγουστο σε κάποιο νησί.
Έζησα αρκετά χρόνια στην Αγγλία και εκεί έμαθα απο τους άγγλους την απόλαυση του travelling.
Backpacking, low budget hostels, no planning, no worries
Σε ένα απο τα ταξίδια μου στην Νότιο Αμερική έμαθα και κάτι που θέλω να παραθέσω εδώ...

Το συνταρακτικό ήταν ότι με το που σε έβλεπαν τα πιτσιρικάκια, έτρεχαν και σου ζητούσαν bon-bon δηλαδή καραμελλες. Πως μπορούσες να τους το στερήσεις ;
Αγόραζα κατά εκατοντάδες και τους τις μοίραζα.

...στην Βραζιλία,ντόπιοι γιατροί μας παρακαλούσαν να ΜΗΝ κάνουμε αυτό που πολλοί τουρίστες κάνουν-να δίνουμε γλυκά- και αυτό είναι επειδή τα μικρά ΔΕΝ έχουν δόντια με αντοχή στην ζάχαρη, ΔΕΝ έχουν πρόσβαση σε οδοντόβουρτσες με αποτέλεσμα να χαλάνε τα δόντια τους...
Καλοπροαίρετα, παραθέτω μια άποψη ντόπιων που εγώ τότε δεν είχα σκεφτεί.

 

[Menia21]

...στην Βραζιλία,ντόπιοι γιατροί μας παρακαλούσαν να ΜΗΝ κάνουμε αυτό που πολλοί τουρίστες κάνουν-να δίνουμε γλυκά- και αυτό είναι επειδή τα μικρά ΔΕΝ έχουν δόντια με αντοχή στην ζάχαρη, ΔΕΝ έχουν πρόσβαση σε οδοντόβουρτσες με αποτέλεσμα να χαλάνε τα δόντια τους...Καλοπροαίρετα, παραθέτω μια άποψη ντόπιων που εγώ τότε δεν είχα σκεφτεί.

Ναι, έχεις δίκιο, μου το είπαν κι εμένα κάποιοι από ξένα φόρουμς. Λένε καλύτερα να δώσεις ρουχαλάκια, στυλό, τετράδια κλπ... Πράματα δλδ που τους λείπουν και δεν κάνουν κακό στην υγεία τους.

 

[kalspiros]

Θα είμαι στην Κένυα(Ruanda & Uganda) για 1 μήνα τον Ιανουάριο. Πάντα backpacking !!!.

Δε το καθυστερείς κανά τρίμηνο?:xmas_rolleyes:
Για τότε με κόβω (εγώ όμως μόνο rwanda)

 

[akage14]

Δε το καθυστερείς κανά τρίμηνο?:xmas_rolleyes:
Για τότε με κόβω (εγώ όμως μόνο rwanda)

xaxa everything is booked!!!! πάντως ΜΗΝ ξεχάσεις να κλείσεις το Gorilas Trekking ΠΡΙΝ πας εκεί.Υπάρχουν περιορισμένες άδειες που σου επιτρέπουν να ψάξεις(για αρκετές ώρες και με την συνοδεία ένοπλου ranger) τους γορίλες και θα τους δείς απο κοντά....
για μένα αν τα καταφέρουμε να δουμε θα είναι το highlight του ταξιδιού


ΕΡΩΤΗΣΗ: dυσκολεύομαι να τακτοποιήσω το θέμα με τα εμβόλια.πήγα στην νομαρχία αλλά με καθυστερούν. ξέρετε που αλλού μπορώ να πάω???
στην αγγλία τα κάναμε στους GPs...

 

[Gyristra]

Απο την πρωτη στιγμη που επισκεφτηκα το εκπληκτικο αυτο site ενθουσιαστηκα και καταλαβα οτι θα βοηθηθω σε πολλα θεματα που αφορουν τα ταξειδια,βλεπω ομως με λυπη μου οτι υπαρχουν πολλοι που ειρωνευονται ,μιλουν ασχημα με λογια υποτημιτικα π.χ.λαουτζικος και αλλα τετοια ωραια,ταξιδευω απο πολυ μικρη λογω του επαγγελματος του ανδρος μου και εχω μαθει να σεβομαι και τον Ιαπωνα τουριστα με την φωτογραφικη μηχανη και την κυρια που τρεχει πισω απο τον ξεναγο και γενικα ολους τους ανθρωπους και τις αντιληψεις τους.Παρακολουθωντας ομως τις συζητησεις εχω αρχισει να φοβαμαι να απευθυνω ερωτηση,σκεφτομαι οτι μπορει να χλευαστω η καποιος να με ειρωνευτει ,οπως εγινε σε καποια ερωτηση μου πριν λιγες ημερες.

 

[Defkalion]

Εδώ δε μπορούμε να φιμώνουμε τον κόσμο. Είμαστε μια ανοιχτή κοινότητα με όλων των ειδών τους ανθρώπους. Κάθε άνθρωπος κρίνεται από αυτά που λέει και γράφει.

Αν είναι να φοβόμαστε να συμμετέχουμε σε μια κοινότητα επειδή μπορεί κάποιοι να μη μας απαντήσουν όπως μας αρέσει, τότε δε βρίσκω το νόημα της συμμετοχής. Μπορεί στην κοινωνική μας ζωή να διαλέγουμε με ποιους θα κάνουμε διάλογο, όμως εδώ έχουμε όλων των ειδών τους ανθρώπους, είτε μας αρέσουν είτε όχι. Αυτό είναι που το κάνει και ενδιαφέρον.