About football, soccer, ποδόσφαιρο, κλωτσοσκούφι ... again..

[panpan]

 

[Nikos86]

Για τον Ολυμπιακό δεν μίλησα γιατί πόνεσα πολύ. Αλλά για τη Μπάρτσα θα μιλήσω αν και με πλήγωσε πολύ! Πρώτον τεράστια μαλακια που διώξανε Βαλβέρδε, δεύτερον τι ομαδάρα είναι φέτος η Μπάγερν! Μαζί με Σίτι οι καλύτερες της διοργάνωσης μέχρι στιγμής!

Το περσινό Τσάμπιονς λιγκ πολύ πιο θεαματικό με περισσότερες ανατροπές και εκπλήξεις γενικότερα! Εντάξει φέτος έχουμε και κορωνοιό οπότε τα πράγματα είναι πιο περίεργα! Αλλά γενικά το περσινό Τσάμπιονς λιγκ πιστεύω ότι ήταν από τα καλύτερα των τελευταίων ετών! Φέτος δεν με έχει πολυσυγκινησει! Εντάξει το σημερινό ήταν ματσάρα βέβαια!

 

[dik-7]

Συγχαρητήρια στον ΠΑΟΚ και τον προπονητή του. Διαβασμένος σήμερα έκλεισε χώρους, περίμενε και όταν η Μπενφικα πήρε μεγαλύτερα ρίσκα κτύπησε δις στο transition game. Τον ευνοήσε βέβαια και το μόνο παιχνίδι στην Τούμπα.
Με Κρασνονταρ λογικα λογω ρυθμού και ψυχολογίας εχει ένα πολύ μικρό προβάδισμα.
Η ομάδα μου αυριο μαθαίνει αντίπαλο.
Α ξέχασα βγηκε και νικητρια στην κωμωδία του τελικού που χάριζε το κυπελο στην ΑΕΚ αλλα ήταν πολύ λιγη

 

[dik-7]

Ο Ολυμπιακός χθες έκανε το αυτονόητο και πέρασε για 20η φορά στους ομίλους του cl.
Τώρα για εμένα δεν είναι πιο σημαντικη η κλήρωση αλλα τι θα γίνει στις αγοραπωλησιες γιατί πολλά ακούγονται.

Ο ΠΑΟΚ σημερα έχει ιστορική ευκαιρία να μπει πρώτη φορά στους ομίλους cl.
Είχε την τύχη να παίξει δυο μονα ματς στην Τούμπα και τώρα καλείται να ανατρέψει ένα καλό σκορ απέναντι σε μια ομάδα με επιθετικές αρετές αλλα κτυπητες αδυναμίες στην άμυνα και το κυριότερο δε φάνηκε καλύτερη του στο πρώτο ματς.
Μόνο αν φάει πρώτος γκολ θα δυσκολέψει η πρόκριση. Για εμένα είναι 60 40 και μακάρι να τα καταφέρει γιατι δύσκολα στο εγγύς μέλλον θα ξαναβρεί τέτοια ευκαιρία.

 

[chrisbd]

Ο Ντιέγκο εφυγε σήμερα απο τον μάταιο τούτο κόσμο και μπήκε πλέον για πάντα στο Πάνθεον των γιγάντων του ποδοσφαίρου..

 

[Nikos86]

Δεν τραβαει με τιποτα η ομαδα δεν μπορουμε να αλλαξουμε ουτε δυο πασες. Θα μου πεις τι περιμενες? Παιζεις εναντια στο μεγαλυτερο μπατζετ με πολλες απουσιες και χωρις τον κοσμο σου. Δεν περιμενα τιποτα, απλα ηλπιζα σε ενα θαυμα. Και η αληθεια ειναι οτι και τοσο μα τοσο χαλια δεν μας περιμενα πια. Θα μπορουσε ηδη να ειναι 0-3 ευκολα. Ακομα ελπιζω μπας και στο δευτερο μπουμε αλλιως αλλα δεν το βλεπω...

 

[AERAS]

Ο Ντιέγκο εφυγε σήμερα απο τον μάταιο τούτο κόσμο και μπήκε πλέον για πάντα στο Πάνθεον των γιγάντων του ποδοσφαίρου..

 

[Nikos86]

Παντως να πω εδω επ' ευκαιριας για οσους δεν το γνωριζουν αν και υποθετω πως οι περισσοτεροι το ξερουν, οτι το περιφημο "χερι του Θεου" δεν το ειχε πει με αυτην την εννοια που νομιζει πολυς κοσμος. Εννοουσε οτι ο Θεος καπως με αυτο τον τροπο μετριασε την αδικια που ειχε γινει στα νησια Φωκλαντ εναντιον της χώρας του και του λαού της. Φυσικα μετα ο Μαραντονα εμεινε στην ιστορια ως ο Θεος του ποδοσφαιρου οχι αδικα φυσικα και αυτη η δηλωση εμεινε σαν μια δηλωση χαριτωμενης επαρσης πως ειναι ο Θεος. Την οποια παρερμηνεια υιοθετησε κι αυτος μετα νομιζω αυτοχαρακτηριζομενος ως θεος του ποδοσφαιρου! Η αρχικη του προθεση ομως δεν ηταν αυτη!

 

[el de abajo]

Τέλος μιας ολόκληρης εποχής...νοιώθω τυχερός που τον είδα να παίζει μπάλα σε γήπεδο...

https://flashbak.com/diego-maradona...DOdG4bBMbLCYceP8UOBwVKKr7fYBjdrP3xK6CuSlvxybQ

 

[Billouk]

Παντως να πω εδω επ' ευκαιριας για οσους δεν το γνωριζουν αν και υποθετω πως οι περισσοτεροι το ξερουν, οτι το περιφημο "χερι του Θεου" δεν το ειχε πει με αυτην την εννοια που νομιζει πολυς κοσμος. Εννοουσε οτι ο Θεος καπως με αυτο τον τροπο μετριασε την αδικια που ειχε γινει στα νησια Φωκλαντ εναντιον της χώρας του και του λαού της. Φυσικα μετα ο Μαραντονα εμεινε στην ιστορια ως ο Θεος του ποδοσφαιρου οχι αδικα φυσικα και αυτη η δηλωση εμεινε σαν μια δηλωση χαριτωμενης επαρσης πως ειναι ο Θεος. Την οποια παρερμηνεια υιοθετησε κι αυτος μετα νομιζω αυτοχαρακτηριζομενος ως θεος του ποδοσφαιρου! Η αρχικη του προθεση ομως δεν ηταν αυτη!

Ό,τι πιο ενδιαφέρον είδα από χτες...δεν το γνώριζα όντας γεννημένος τη δεκαετία που μεσουρανούσε!

 

[Nikos86]

Ό,τι πιο ενδιαφέρον είδα από χτες...δεν το γνώριζα όντας γεννημένος τη δεκαετία που μεσουρανούσε!

Ευχαριστω πολυ, ενταξει εγω αν και δεν τον πολυπρολαβα, ειμαι μεγαλος φαν του Μαραντονα. Αν σε ενδιαφερει το θεμα, εχω να σου προτεινω το ντοκιμαντερ του Ασιφ Καπαντια για τον Μαραντονα το οποιο ειναι μονο με αρχειακο υλικο και ειναι καταπληκτικο. Επισης το ντοκιμαντερ- συνεντευξη του Κοστουριτσα παλι με Μαραντονα. Κι αυτο αρκετα καλο αλλα οχι οσο το αλλο. Εγω εχω δει ακομα και αυτο που κανει τον προπονητη στην Β', Γ' εθνικη Μεξικου δεν θυμαμαι καλα, αυτο ειναι χαλια απλα καψιμο, δεν το προτεινω. Ακομα και στο ντοκιμαντερ στο νετφλιξ στο becoming champions που αναφερεται σε ολες τις εθνικες που πηραν το μουντιαλ, το μονο μουντιαλ που το πιστωνουν σε ενα παικτη ειναι αυτο της Αργεντινης του 86, ολα τα αλλα ακομα και αυτο της Γαλλιας του 98 του Ζινταν τα θεωρουν αποτελεσμα ομαδικης προσπαθειας. Στο μουντιαλ του '86, εκεινο το ματς με την Αγγλια που μεσα σε λιγα λεπτα εβαλε τα δυο πιο διασημα γκολ του αθληματος το πιο 'ατιμο' και το πιο ομορφο (μονο αυτος θα μπορουσε να το κανει) να φανταστείς δεν ηταν καν το καλυτερο του. Το καλυτερο τoυ ματς ηταν στον ημιτελικο με το Μεξικο που συμφωνα με μετρησεις της Ουεφα ή της Φιφα δεν θυμαμαι ποιας, που δεν ξερω τι παραγοντες λαμβανουν υποψη ειναι η καλυτερη αποδοση παικτη σε μουντιαλ που εχει μετρηθει ποτε! Αυτα που σου λεω δεν ειναι τοσο απο τα ντοκιμαντερ αλλα και απο αρθρα που εχω διαβασει οποτε μην ανησυχεις δεν σου λεω σποιλερ. Ασε που βλεπεται ευχαριστα ακομα και αν ξερεις ολες τις πληροφοριες (αυτο του Καπαντια). Του Κοστουριτσα ειναι αλλη φαση δεν εστιαζει στην καριερα του.

Ο Μαραντονα ξεπερνα την ανθρωπινη φαντασια αν αναλογιστεις την πορεια του. Ενα φτωχοπαιδο απο τα Μπουενος Αιρες που επαιζε μπαλα. Εφτασε στην Μπαρτσελονα ως η ακριβοτερη μεταγραφη. Τραυματιστηκε ασχημα απο παικτη της Μπιλμπαο αν θυμαμαι καλα. Επεστρεψε και παλι σε ματς με την Μπιλμπαο τον χτυπαγαν παραγματικα πολυ ασχημα σε ολο το ματς, δεν αντεξε νευριασε και επαιξε ενα μυθικο ξυλο με την αντιπαλη ομαδα. Εφυγε ατιμωτικα απο εκει μιας και δεν επαιξε την μπαλα που περιμεναν εκει και πηγε στην Παναχαικη της Ιταλιας. Πηρε δυο πρωταθληματα και ενα ουεφα (το μοναδικο στην ιστορια της) και εχασε αλλο ενα (πρωταθλημα) και ολα αυτα σχεδον μονος του κοντρα σε ομαδες τερατα μιας και εκεινη την εποχη το καμπιονατο θεωρουταν το πιο δυσκολο πρωταθλημα του κοσμου, που το εχασε μετα απο εκβιασμους της Μαφιας μιας και τον ειχαν στο χερι, επειδη τοτε η Μαφια κινδυνευε να χρεωκοπησει αν πληρωνε ολα τα στοιχηματα που ειχαν παιξει οι Ναπολιτανοι στο να παρει η ομαδα τους το πρωταθλημα στις παραλογα υψηλες αποδοσεις που εδινε η Μαφια. Δηλαδη παραλιγο να κλεισει την Μαφια να καταφερει δηλαδη να κανει αυτο που δεν καταφεραν ολες οι διωκτικες αρχες της Ιταλιας. Μαλιστα ηταν τοσο τρανταχτο το στησιμο που για να χασει το πρωταθλημα επρεπε να χασει πεντε εξι απο τα εφτα τελευταια ματς η εξι εφτα απο τα εννια τελευταια δεν θυμαμαι ακριβως αλλα ηταν εξωφρενικη η μεταλλαγη της ομαδας, ηταν σκανδαλωδες το πως απο ασταματητο τρενο εφτασε να σουρνεται στα τελευταια ματς η ομαδα. Δοξαστηκε οσο λιγοι στην Ιταλια, το Ντιεγκο εγινε ενα απο τα κοινα ονοματα στην Ναπολι μιας και ολοι βαφτιζαν τα παιδια τους ετσι, και το πρωτο πρωταθλημα της ηταν το πρωταθλημα που πανηγυριστηκε περισσοτερο απ'ολα στην Ιταλια. (κρατησαν τα πανηγυρια καπου εναν μηνα). Καταφερε βεβαια να φυγει και απο εκει ατιμωτικα (με την γνωστη ιστορια), αφου πρωτα λατρευτηκε σαν θεος και στο ενδιαμεσο καταφερε και πηρε και το μοναδικο μουντιαλ που πιστωνεται σε εναν ποδοσφαιριστη!

Στον κολοφωνα πια της δοξας του και στην σημαντικοτερη στιγμη της καριερας του ηρθε ως παλαιμαχος στο Καραισκακη ντυμενος στα ερυθρολευκα να πανηγυρισει μαζι μας το πρωταθλημα στην φιεστα και ειχαμε ετσι την τυχη να τον δουμε απο κοντα οσοι ημασταν στο γηπεδο εκεινη την μερα! Αυτα τα λιγα επιγραμματικα, παραλειποντας παρα πολλα απο την μυθικη πορεια του!

Απλα ενας θρυλος του ποδοσφαιρου, ο μεγαλυτερος για μενα!

 

[Billouk]

Ευχαριστω πολυ, ενταξει εγω αν και δεν τον πολυπρολαβα, ειμαι μεγαλος φαν του Μαραντονα. Αν σε ενδιαφερει το θεμα, εχω να σου προτεινω το ντοκιμαντερ του Ασιφ Καπαντια για τον Μαραντονα το οποιο ειναι μονο με αρχειακο υλικο και ειναι καταπληκτικο. Επισης το ντοκιμαντερ- συνεντευξη του Κοστουριτσα παλι με Μαραντονα. Κι αυτο αρκετα καλο αλλα οχι οσο το αλλο. Εγω εχω δει ακομα και αυτο που κανει τον προπονητη στην Β', Γ' εθνικη Μεξικου δεν θυμαμαι καλα, αυτο ειναι χαλια απλα καψιμο, δεν το προτεινω. Ακομα και στο ντοκιμαντερ στο νετφλιξ στο becoming champions που αναφερεται σε ολες τις εθνικες που πηραν το μουντιαλ, το μονο μουντιαλ που το πιστωνουν σε ενα παικτη ειναι αυτο της Αργεντινης του 86, ολα τα αλλα ακομα και αυτο της Γαλλιας του 98 του Ζινταν τα θεωρουν αποτελεσμα ομαδικης προσπαθειας. Στο μουντιαλ του '86, εκεινο το ματς με την Αγγλια που μεσα σε λιγα λεπτα εβαλε τα δυο πιο διασημα γκολ του αθληματος το πιο 'ατιμο' και το πιο ομορφο (μονο αυτος θα μπορουσε να το κανει) δεν ηταν το καλυτερο του. Το καλυτερο τιυ ηταν στο ημιτελικο με το Μεξικο που συμφωνα με μετρησεις της Ουεφα ή της Φιφα δεν θυμαμαι που δεν ξερω τι παραγοντες λαμβανουν υποψη ειναι η καλυτερη αποδοση παικτη σε μουντιαλ που εχει μετρηθει ποτε! Αυτα που σου λεω δεν ειναι τοσο απο τα ντοκιμαντερ αλλα και απο αρθρα που εχω διαβασει οποτε μην ανησυχεις δεν σου λεω σποιλερ. Ασε που βλεπεται ευχαριστα ακομα και αν ξερεις ολες τις πληροφοριες (αυτο του Καπαντια). Του Κοστουριτσα ειναι αλλη φαση δεν εστιαζει στην καριερα του.

Ο Μαραντονα ξεπερνα την ανθρωπινη φαντασια αν αναλογιστεις την πορεια του. Ενα φτωχοπαιδο απο τα Μπουενος Αιρες που επαιζε μπαλα. Εφτασε στην Μπαρτσελονα ως η ακριβοτερη μεταγραφη. Τραυματιστηκε ασχημα απο παικτη της Μπιλμπαο αν θυμαμαι καλα. Επεστρεψε και παλι σε ματς με την Μπιλμπαο τον χτυπαγαν ασχημα σε ολο το ματς, δεν αντεξε νευριασε και επαιξε ενα μυθικο ξυλο με την αντιπαλη ομαδα. Εφυγε ατιμωτικα απο εκει μιας και δεν επαιξε την μπαλα που περιμεναν εκει και πηγε στην Παναχαικη της Ιταλιας. Πηρε δυο πρωταθληματα και εχασε ενα, που το εχασε μετα απο εκβιασμους της Μαφιας μιας και τον ειχαν στο χερι, επειδη τοτε η Μαφια κινδυνευε να χρεωκοπησει αν πληρωνε ολα τα στοιχηματα που ειχαν παιξει οι Ναπολιτανοι στο να παρει η ομαδα τους το πρωραθλημα στις πολυ υψηλες αποδοσεις που εδινε η Μαφια. Δηλαδη παραλιγο να κλεισει την Μαφια να καταφερει δηλαδη να κανει αυτο που δεν καταφεραν ολες οι διωκτικες αρχες της Ιταλιας. Μαλιστα ηταν τοσο τρανταχτο το στησιμο που για να χασει το πρωταθλημα επρεπε να χασει πεντε εξι απο τα εφτα τελευταια ματς η εξι εφτα απο τα εννια δεν θυμαμαι, παντως ηταν σκανδαλωδες το πως απο ασταματητο τρενο, σουρνοταν στα τελευταια ματς η ομαδα. Δοξαστηκε οσο λιγοι, το Ντιεγκο εγινε ενα απο τα κοινα ονοματα στην Ναπολι μιας και ολοι βαφτιζαν τα παιδια τους ετσι, και το πρωτο πρωταθλημα της ηταν το πρωταθλημα που πανηγυριστηκε περισσοτερο απ'ολα στην Ιταλια. Καταφερε βεβαια να φυγει και απο εκει ατιμωτικα αφου πρωτα λατρευτηκε σαν θεος και στο ενδιαμεσο πηρε και το μοναδικο μουντιαλ που πιστωνεται σε εναν ποδοσφαιριστη!

Στον κολοφωνα πια της δοξας του και στην σημαντικοτερη στιγμη της καριερας του ηρθε ως παλαιμαχος στο Καραισκακη ντυμενος στα ερυθρολευκα να πανηγυρισει μαζι μας το πρωταθλημα στην φιεστα και ειχαμε ετσι την τυχη να τον δουμε απο κοντα οσοι ημασταν στο γηπεδο εκεινη την μερα! Αυτα τα λιγα επιγραμματικα, παραλειποντας παρα πολλα απο την μυθικη πορεια του!

Απλα ενας θρυλος του ποδοσφαιρου, ο μεγαλυτερος για μενα!

Αφού άνοιξες κουβέντα για ντοκιμαντέρ κτλ., εμένα μου άρεσε αρκετά η σειρά στο Νετφλιξ για τον Τέβες, εξίσου δύσκολη πορεία είχε και ο Νάνι αλλά δεν έχω δει κάτι προς το παρόν. Παιδιά φτωχά με δύσκολη παιδική ηλικία και σε επικίνδυνες γειτονιές.

Γενικά, η καραντίνα μου έδωσε το χρόνο να δω και άλλα, όπως του Ανελκά (ωραίο) και του Γκριεζμάν (αδιάφορο και δεν κατάλαβα και τον λόγο που γυρίστηκε τόσο νωρίς με τόσα χρόνια μπροστά του...το μόνο κομμάτι που άξιζε ίσως είναι αυτό της Εθνικής Γαλλίας και το τι έγινε στο Μουντιάλ του 2010).

Σίγουρα μυθικός ο Μαραντόνα, είχε παίξει και στην Τούμπα με την Νάπολη (επειδή ανέφερες το Καραϊσκάκη), αν δεν κάνω λάθος, έχει ενδιαφέρον η βιογραφία του για τα νέα παιδιά που ασχολούνται με τον αθλητισμό. Ο Θεός έδωσε ταλέντο σε παίκτες με έντονη εξωγηπεδική ζωή, προσωπικά αγαπημένος ο Ροναλντίνιο τον οποίο και θαύμασα από κοντά στη πρώτη χρονιά του Μέσι.