Ουγγαρία 3ήμερη ηλιόλουστη Βουδαπέστη

[Classical Dancer]

Αυτός ο μήνας δεν είχε μπει με το δεξί! Ολοκληρώνεται όμως με τον καλύτερο τρόπο! Μετά την αναβολή του ταξιδιού μας στη Ρώμη λόγω ανεμοβλογιάς, δεν αντέξαμε να μείνουμε στην Αθήνα πασχαλιάτικα! Είπαμε θα σπάσουμε τη γκαντεμιά και κλείσαμε εισιτήρια και ξενοδοχείο για Βουδαπέστη μέσα σε μια ωρίτσα! Επειδή ήταν τελευταία στιγμή, τα αεροπορικά με malev λίγο τσιμπημένα, το ξενοδοχείο όμως...Marriott Budapest με 90 ευρώ τη βραδιά! Με θέα του Δούναβη και του κάστρου από το κρεβάτι σου!
Εν τω μεταξύ, η κακοτυχία δε μας άφηνε σε ησυχία μέχρι τελευταία στιγμή! Ο αδελφός του φίλου μου πέφτει τέζα με βαριά γαστρεντερίτιδα την παραμονή του ταξιδιού μας. Εκεί λέμε πάει! Έτσι και κόλλησε ο σύντροφός μου, πάει και η Βουδαπέστη! Εκείνος διστακτικός, εγώ όμως με περίσσευμα αισιοδοξίας του λέω τίποτα άσχημο δε θα συμβεί! Πάμε να περάσουμε τέλεια! Όπως και έγινε....
Πετάμε Μ. Πέμπτη ξημερώματα με την παραδοσιακή πτήση της malev, χαμογελάμε με τα σπαστά ελληνικά που ακούγονταν οι οδηγίες... και προσγειωνόμαστε στην ώρα μας στο Ferihegy, το κουκλίστικο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης... Η πτήση γεμάτη με γκρουπ Ελλήνων που τους συγκέντρωναν οι ξεναγοί στο αεροδρόμιο πριν τους μοιράσουν στα ξενοδοχεία τους. Εμείς είχαμε φτιάξει το δικό μας πρόγραμμα, αφού είχαμε τους καλύτερους ξεναγούς: ολόκληρο το Travelstories!!
Αλλάζουμε λίγα χρήματα σε φιορίνια για τα πρώτα έξοδα (φωτιά το ανταλλακτήριο του αεροδρομίου αλλά μας έδωσαν απόδειξη-εγγύηση, σύμφωνα με την οποία με το ίδιο rate θα αγόραζαν πίσω τα φιορίνια που θα μας είχαν περισσέψει την ημέρα της αναχώρησης για Αθήνα.). Στη συνέχεια, εγγλέζος στην ώρα του, το airportshuttle μας παραλαμβάνει για να μας πάει στο ξενοδοχείο μας. Πολύ γρήγορα τακτοποιούμαστε στο δωμάτιο και ξεκινάμε τον περίπατο στην πόλη.
Η ώρα δεν είναι ακόμα 8 το πρωί κι εμείς βολτάρουμε στις ήσυχες πλατείες της Πέστης: Vigado Ter (πανέμορφη πλατεία δίπλα στο Marriott), πιο δίπλα η Vorosmarty Ter ( η πλατεία που βρίσκεται το ζαχαροπλαστείο Gerbaud), συνεχίζουμε στην Deak Ter και στην Erzebet Ter. Μας κάνει εντύπωση ο κόσμος που πηγαίνει στη δουλειά του που στην πλειοψηφία τους είναι καλοδιάθετοι και πολύ περιποιημένοι! Ωραίες γυναίκες σύμφωνα με το φίλο μου, ωραίοι και οι άντρες όμως συμπληρώνω εγώ!! Στο σταθμό του μετρό Deak Ter βγάζουμε και την κάρτα 3ημερών για τα μέσα μεταφοράς που κόστιζε 3800 φιορίνια περίπου. Επόμενη στάση το ζαχαροπλαστείο Gerbaud για ένα τονωτικό πρωινό! Ο πρωινός ήλιος έλουζε τα τραπέζια και απολαύσαμε ωραίο καφεδάκι και κρουασάν.
Λέμε να κάνουμε μια βόλτα προς το κοινοβούλιο τώρα...παίρνουμε το τραμ 2 ( πολύ εξυπηρετικό, κάνει τη διαδρομή κατά μήκος του Δούναβη, είναι συχνότατο και το χρησιμοποιήσαμε πολλές φορές) και κατεβαίνουμε στο Κοινοβούλιο. Αφού χαζέψαμε το εντυπωσιακό κτίριο κατευθυνόμαστε στην ουρά για τα εισιτήρια! Κόσμος πολύς, αναμενόμενο θα μου πείτε. Περιμένουμε περιμένουμε....μα η ουρά δεν προχωρούσε. Μετά από μισή ώρα αναμονή, οι υπάλληλοι βγάζουν ταμπέλες που μας πληροφορούν ότι τα εισιτήρια τελειώσαν για σήμερα. Ρωτάμε αν μπορούμε να βγάλουμε για την επόμενη μέρα αλλά μας είπαν όχι. Δε μας παραξένεψε που τελειώσαν τα εισιτήρια γιατί είχε πάει 11 και τα εισιτήρια μοιράζονταν από τις 8. Αποφασίζουμε να το επισκεφθούμε το επόμενο πρωί.
Αρχίζουμε το περπάτημα προς τον Άγιο Στέφανο. Περνάμε από εντυπωσιακά κτίρια και όμορφες ηλιόλουστες πλατείες. Κάθε τόσο σταματάμε για να ανοίξουμε τους οδηγούς να δούμε τι συμβολίζει κάθε μνημείο και άγαλμα που συναντάμε και μας κάνει εντύπωση. Βγάζουμε και φωτογραφίες στο μνημείο του Imre Nagy στη γεφυρούλα! Σε εκείνο το δρόμο (Nador utca) βρήκαμε και το ανταλλακτήριο με την καλύτερη ισοτιμία ( 1 ? = 263 HUF). Πριν πάμε στον Άγιο Στέφανο, ψάξαμε να βρούμε το κτίριο του Ταχυδρομικού ταμιευτηρίου. Είχαμε διαβάσει ότι «μελισσούλες» σκαρφαλώνουν στους τοίχους για να φτάσουν στις κυψέλες που βρίσκονται στην κορυφή. Οπότε γυρίζαμε γύρω γύρω τα κτίρια ψάχνοντας τις μελισσούλες!!! Είχε πολύ πλάκα! Το βρήκαμε τελικά σε ένα δρόμο πίσω από την πλατεία Ελευθερίας. Συνεχίζοντας στη Sas utca η ώρα είχε πάει 12 και υπέροχες μυρωδιές έφτασαν στη μύτη μας. Κοιτάμε και βλέπουμε δίπλα μας το Café Kor. Μας κέρδισε ο χώρος και είπαμε να το τιμήσουμε μετά την επίσκεψη στον Άγιο Στέφανο. Επιτέλους αντικρίζουμε την πλατεία του Αγίου Στεφάνου και την εντυπωσιακή βασιλική! Μπαίνουμε και μέσα και φωτογραφίζουμε το επιβλητικό εσωτερικό της. Ψάχνοντας το παρεκκλήσι που φυλάσσεται το δεξί χέρι του Αγιου Στεφάνου δυστυχώς το βρίσκουμε κλειστό, όπως και την επόμενη μέρα που ξαναδοκιμάσαμε! Δε πειράζει, την άλλη φορά...

Επιστρέφουμε στη Sas utca και μπαίνουμε στο Café Kor (CAFE K?R about us) που στο μεταξύ είχε γεμίσει. Έτρωγαν πολλοί ντόπιοι εκεί κάνοντας μεσημεριανό διάλειμμα από τη δουλειά τους. Εδώ θα κάνω ιδιαίτερη αναφορά σε αυτό το εστιατόριο. Το σέρβις ήταν υποδειγματικό. Τα φαγητά τους εξαιρετικά όπως και το κρασί που μας πρότειναν. Στο τέλος έφεραν το λογαριασμό και σε ευρώ, και επιλέξαμε να πληρώσουμε με ευρώ καθώς η ισοτιμία που έγραφε στο λογαριασμό ήταν προς όφελός μας. Παράδειγμα του υποδειγματικού σέρβις: Ένας αρχισερβιτόρος, γύρω στα 50, προσπαθούσε να μας εξηγήσει τι περιλάμβανε ένα από τα γλυκά του καταλόγου. Επειδή δε μπορούσαμε να καταλάβουμε, μας ρώτησε από ποια χώρα είμαστε και έβαλε στο κινητό του το ουγγροελληνικό λεξικό και έτσι μας μετέφρασε τη....δαμασκηνόπιτα! Τελικά επιλέξαμε ένα άλλο εξαίσιο γλυκό που ήταν κάτι σα βάφλα με κανέλα, ζάχαρη άχνη και κρεμούλα βανίλια για να βουτήξεις αν θές! Γιαμ γιαμ!
Μετά το φαγητό επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για λίγο υπνάκο!! Επόμενος σταθμός για απογευματινό καφέ το New York! Παίρνουμε το μετρό κόκκινη γραμμή και κατεβαίνουμε στο σταθμό Blaha Luija Ter όπου βρίσκεται το New York Boscolo hotel! Η καφετέρια ήταν όντως μια εμπειρία, με τους πολυελαίους και την πολυτέλεια. Πήραμε καπουτσίνο και τριλογία γλυκών ( Doboscake, Esterhazy torte και Apple pie) ήταν όλα ένα κι ένα! Βγαίνοντας από το ξενοδοχείο παίρνουμε το τραμ 6 και κατευθυνόμαστε προς τη Liszt Ferenc Ter. Κατεβαίνουμε μια στάση πριν το Oktogon και αναζητούμε την πλατεία για την οποία είχαμε ακούσει τόσα! Δε βλέπαμε τίποτα όμως. Σκοτάδι στους δρόμους κι ερημιά. Προχωράμε λίγο πιο πέρα και ξαφνικά ακούμε μουσικές και βλέπουμε φώτα. Βρισκόμαστε σε μια πλατεία που έσφυζε από κόσμο! Ντόπιοι και τουρίστες στα μαγαζάκια της Liszt Ferenc, συζητούσαν χαρούμενα κι έπιναν κοκτέιλ και μπυρίτσες. Υπέροχη ατμόσφαιρα στην πλατεία αυτή1 Ακριβώς απέναντί μας το menza! Μοδάτο, χαρούμενο και ο κόσμος να κάνει ουρά απέξω για να μπει. Εμείς αποφασίσαμε να κάνουμε κράτηση για δείπνο εκεί για το τελευταίο μας βράδυ στην πόλη. Βγαίνουμε μετά στη λεωφόρο Adrassy και κατηφορίζουμε προς το Δούναβη. Περνάμε από την όπερα, χαζεύουμε τις κλειστές βιτρίνες της Adrassy και φτάνουμε πίσω από τον Άγιο Στέφανο. Συνεχίσουμε αριστερά και βρισκόμαστε στην πλατεία Erzebet. Εδώ ήταν συγκεντρωμένη όλη η νεολαία της Πέστης! Μία τεράστια πλατεία γεμάτη νέους και νέες! Καθισμένοι σε παγκάκια, πεζούλια, έπαιζαν κιθάρα, τραγουδούσαν, έπαιζαν επιτραπέζια. Πολύ όμορφη και εδώ η ατμόσφαιρα! Βρεθήκαμε μετά στη Vaci utca και την περπατήσαμε όλη μέχρι το νούμερο 67 όπου βρίσκεται το εστιατόριο Fatal. Κατεβαίνουμε στο υπόγειο κελάρι και απολαμβάνουμε το σνίτσελ και το κοτοπουλάκι πανέ! Τεράστιες μερίδες, ωραίο φαγητό, καλές τιμές! Βγαίνοντας ακολουθούμε το πεζόδρομο παράλληλα με το Δούναβη για να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο μας! Ήταν υπέροχη η πρώτη μέρα στη Βουδαπέστη!

 

• 1
• 2
• 3
• 4

Επόμενο Κεφάλαιο

1 of 4

Go to chapter

Go

Επόμενη Last

[canf]

πολυ ωραιο ταξιδι!

περιμενουμε την συνεχεια σου

 

[fenia42]

καλά ανεμοβλογιά ποιός πώς πού πότε γιατί???

 

[Classical Dancer]

Ανεμοβλογιά κόλλησε ο σύντροφός μου από τους μαθητές του (είναι καθηγητής)! Δεν την είχε περάσει μικρός! Άσε πονεμένη ιστορία! Δε πήγαμε Ρώμη τον Απρίλιο όπως είχαμε κλείσει και το μεταφέραμε για Ιούλιο....Συμβαίνουν αυτά, τι να γίνει!!

 

[fenia42]

Κρίμα, εγώ την πέρασα 18 χρονώ , πολύ χάλια, την πάτησα γιατί νόμιζα την είχα γλιτώσει και δε πήγα να κάνω το εμβόλιο

 

[VDreaming]

Καλημέρα!!!!Τέλεια ιστορία ότι πρέπει για εμένα που πάω την Πέμπτη!!!! Καλή αεροπορική εταιρία η malev?? Ανοιξιάτικος ο καιρός ε?? Ελπίζω και την αλλη εβδομάδα να είναι ετσι!! Το βραδυ να υποθέσω όμως οτι κρυώνατε λιγουλάκι.. Αυτές οι απορίες μου!! Για τα υπόλοιπα πήρα μια γεύση απο την όμορφη ιστορία σου αλλα και θα αφεθώ στους Ούγκρους φίλους μου να με ξεναγήσουν!!!

 

[nenena]

Πολύ με στεναχώρησες που αναβάλλατε τη Ρώμη! Αλλά και η Βουδαπέστη βλέπω μια χαρά σας έκατσε! Για πες μου αλήθεια τι καιρό σας έκανε?

 

[canf]

! Καλή αεροπορική εταιρία η malev??

Η malev ειναι μια χαρα!αξιοπρεπεστατη

καλο σου ταξιδι!!!

 

[finikass]

Καλημέρα!!!!Τέλεια ιστορία ότι πρέπει για εμένα που πάω την Πέμπτη!!!!

Εμείς θα μαστε εκεί Τετάρτη Classical Dancer περιμένουμε εναγωνίως τη συνέχεια

 

[Classical Dancer]

Δεύτερη μέρα στη Βουδαπέστη! Ξύπνημα πολύ πρωινό, και στις 7:30 είμαστε ήδη στο πρωινό μπουφέ! Τι ποικιλία, ο μάγειρας να φτιάχνει μπροστά σου αυγουλάκια και τηγανίτες κατά παραγγελία! Αφού τιμήσαμε σχεδόν όλο το μπουφέ!!, βγήκαμε στον παραλιακό πεζόδρομο και πήραμε ξανά το τραμ 2 για το κοινοβούλιο. Ο καιρός σήμερα ακόμα πιο γλυκός, η θερμοκρασία θα έφτανε τους 24 βαθμούς. Φτάνουμε στο κοινοβούλιο κατά τις 9 και εκεί βλέπουμε να περιμένει πού λίγος κόσμος! Ωραία λέμε, σήμερα θα μπούμα άνετα! Φτάνοντας όμως στην πόρτα, βλέπουμε ότι είχαν και πάλι αναρτήσει τις ταμπέλες ότι τα εισιτήρια τελείωσαν.....Δεν είναι δυνατόν! Από τι ώρα τελείωσαν; Στην πόρτα ένας υπάλληλος που δε μιλούσε αγγλικά, κουνούσε μόνο το κεφάλι του αρνητικά κι έλεγε no tickets! Μια παρέα 5 Ισπανών έκαναν παράπονα και ζητούσαν να δουν κάποιον υπεύθυνο. Κάποια στιγμή ο υπάλληλος τούς επέτρεψε να μπουν για να παραπονεθούν και τρυπώσαμε κι εμείς μαζί τους. Μπαίνοντας μέσα στη πύλη Χ, όπου έβγαζαν τα εισιτήρια, βλέπουμε ότι τα εισιτήρια μοιράζονται κανονικά! Και κλείνουμε για την ξενάγηση των 10 στα αγγλικά! Κοντέψαμε να τρελαθούμε! Ενώ υπήρχαν κανονικά εισιτήρια, ο αδαής υπάλληλος απέξω, έδιωχνε τον κόσμο! Αυτά ούτε στην Ελλάδα δε γίνονται Κάναμε μια βόλτα γύρω από το Κοινοβούλιο, αλλάξαμε πάλι λίγα χρήματα στο ανταλλακτήριο και επιστρέψαμε στο κοινοβούλιο μέχρι την ώρα της ξενάγησης! Εκεί ο υπάλληλος εξακολουθούσε να διώχνει τον κόσμο... οπότε κι εμείς λέγαμε σε όσους μπορούσαμε να επιμείνουν μήπως τούς επιτρέψει να μπουν όπως άφησε εμάς! Στις 10 ακριβώς ξεκίνησε η ξενάγηση από μια υπάλληλο που μιλούσε πολύ καθαρά την αγγλική και για 45 περίπου λεπτά περιηγηθήκαμε στο εσωτερικό του κοινοβουλίου της Βουδαπέστης. Ενδιαφέρουσα εμπειρία αλλά ακόμα κι αν δε τα καταφέρετε δε πειράζει! Ξέχασα να πω ότι είναι δωρεάν για πολίτες της ΕΕ.
Επόμενος σταθμός, η πλατεία Erzbet Ter για να πάρουμε το πορτοκαλί hop on λεωφορείο. Είχα διαβάσει ότι η πορτοκαλί εταιρία είναι καλύτερη από την κόκκινη και γι’ αυτό την επέλεξα. Δυστυχώς, δεν ήταν καλή επιλογή έπρεπε να είχαμε πάρει την κόκκινη! Εδώ να πω ότι οι συγκοινωνίες είναι άριστες στη Βουδαπέστη και δε χρειάζεστε το hop on hop off! Μπορείτε να έχετε πρόσβαση σε όλα τα αξιοθέατα χρησιμοποιώντας τα ΜΜΜ. Εμείς όμως δεν είχαμε πολλές αντοχές και θελήσαμε να τα δούμε λίγο πιο ξεκούραστα. Ανεβήκαμε στο λεωφορείο λοιπόν, βάλαμε τα ακουστικά μας και ξεκίνησε η ξενάγηση σε σπαστά ελληνικά! Πλάκα είχε, καλή η προσπάθειά τους να μιλήσουν τη γλώσσα μας! Το κακό ήταν ότι το λεωφορείο ήταν ανοιχτό από πάνω, ο ήλιος έψηνε στους 25 βαθμούς και δεν είχαμε καπελάκια!Πού να φανταστούμε...Το λεωφορείο ξεκίνησε να ανηφορίζει τη λεωφόρο Adrassy, συνέχισε στην πλατεία Hosok Tere πολύ πολύ εντυπωσιακή, έκανε βόλτα μέσα στο πάρκο Varosliget και μετά κατηφόρισε προς το Δούναβη για να τον διασχίσει και να ανηφορίσει μετά στο λόφο Gellert. Στο λόφο αυτό, το λεωφορειάκι μας αγκομαχούσε στην ανηφόρα αλλά δε δώσαμε σημασία...Έκανε 20λεπτη στάση στο μνημείο της Ελευθερίας, όπου κατεβήκαμε όλοι να θαυμάσουμε τη θέα και να βγάλουμε άπειρες φωτογραφίες. Σκοπεύαμε να κατεβούμε στην επόμενη στάση που ήταν η περιοχή του κάστρου της Βούδας. Ανέβαινε αγκομαχώντας το λεωφορειάκι, κι εκεί που κοιτούσαμε ενθουσιασμένοι και φωτογραφίζαμε τον προμαχώνα των ψαράδων και την Matthias church, το λεωφορείο ΔΕ σταματάει για να κατέβουμε. Λέμε στη συνοδό τι συμβαίνει, πού είναι η στάση κι εκείνη εξηγεί ότι έχει πρόβλημα το λεωφορείο και δε μπορεί να σταματήσει. Ζητά συγγνώμη και προτείνει μία άκυρη διαδρομή για να ξαναβρεθούμε εκεί.....τι να της πεις! Κατεβήκαμε μέσα στα νεύρα για την κοροϊδία και αποφασίσαμε να μη το χρησιμοποιήσουμε ξανά! Είχε πια μεσημεριάσει και τι άλλο θα μας έφτιαχνε το κέφι από ένα γεύμα στο Café Kor! Πήραμε τηλέφωνο να ρωτήσουμε αν είχε τραπέζι και κατευθυνθήκαμε προς τα εκεί! Το γεύμα ήταν και πάλι υπέροχο, δοκιμάσαμε Lecso (ένα πιάτο με αυγά, πιπεριές, λουκάνικα ) και Goulash (κοκκινιστό πικάντικο συνοδευόμενο από πατατοκροκέτες). Μετά ακολούθησε εσπρεσάκι και γλυκό φυσικά!
Επιστροφή για ξεκούραση στο ξενοδοχείο γιατί το απόγευμα είχε κρουαζιέρα! Το εισιτήριο του hop on περιλάμβανε 2 κρουαζιέρες, εμείς κάναμε μία και επιλέξαμε να είναι βραδινή! Ξεκινούσε από την αποβάθρα 10 στις 7:45. Καλό είναι να είστε μισή ωρίτσα πριν ξεκινήσει εκεί αλλιώς μπορεί να καθίσετε και όρθιοι! Με μια μικρή καθυστέρηση, η κρουαζιέρα ξεκίνησε στις 8! Ευτυχώς όμως γιατί εκείνη την ώρα σουρούπωνε για τα καλά και άναψαν τα φωτάκια στα μνημεία! Σα σε λούνα παρκ, η γέφυρα των αλυσίδων άναψε εντυπωσιακά και αμέσως όλες οι εικόνες έγιναν μαγικές!
Τρομερή εντύπωση από την πρώτη κιόλας μέρα μας έκανε ότι τα μνημεία άναβαν από τις 8 το βράδυ ως τις 12 τα μεσάνυχτα! Μετά τις 12....συσκότιση! Αν είναι δυνατόν....εκεί βρήκαν να κάνουν οικονομία...ούτε την ημέρα της Ανάστασης δεν τα κράτησαν λίγο παραπάνω..
Η κρουαζιέρα συνεχίστηκε μέχρι το νησί της Μαργαρίτας, εκεί έγινε μια στάση για να παραλάβουμε εκδρομείς που είχαν μείνει εκεί από το μεσημέρι και συνεχίσαμε στην αντίθετη κατεύθυνση μέχρι τα κτίρια του Πολυτεχνείου τους λίγο μετά την πράσινη γέφυρα. Αξίζει να κάνετε την κρουαζιέρα, η οποία διήρκεσε ακριβώς μια ώρα. Για δείπνο πήγαμε στο Voros Postakokci λίγο πιο μακριά. Στην ευθεία της πράσινης γέφυρας, ανηφορίσαμε τη λεωφόρο και κάναμε δεξιά λίγο πιο μέσα στη Raday utca όπου κι εκεί ήταν ένας πεζόδρομος με ταβέρνες και μπαράκια. Το μαγαζί είχε πολύ καλό φαγητό, αλλά δε μας άρεσαν καθόλου οι μουσικοί του. Το εστιατόριο διαφήμιζε live gupsy music, αλλά το μόνο που είχε ήταν ένας μουσικός με αρμόνιο, ένας με κλαρίνο κι ένας με βιολί που έπαιζαν βαριεστημένα και μετά γυρνούσαν από τραπέζι σε τραπέζι και πουλούσαν το cd τους! Στο τέλος ήρθαν πάνω από το κεφάλι μας, μας ρώτησαν από πού είμαστε και μόλις τους είπαμε έπαιξαν κλασσικά τα παιδιά του Πειραιά! Πληρώσαμε και φύγαμε άρον άρον!!
Εδώ να κάνω μια πρόταση για όσους βρεθούν Παρασκευή στη Βουδαπέστη. Το ξενοδοχείο Le Meridien έχει βραδιά με τσιγγάνικα βιολιά, χορό και μπουφέ με απεριόριστο φαγητό και ποτό με 8500 φιορίνια. Οκ δεν είναι και πολύ φτηνό αλλά φάνηκε καλή πρόταση. Εμείς δυστυχώς δεν το τιμήσαμε, δε μας βόλευε η ώρα. Ξεκινούσε στις 7 και τελείωνε στις 10.
Συνεχίζεται....

 

[Classical Dancer]

Ξημέρωσε και το τρίτο μας πρωινό στη Βουδαπέστη! Ο καιρός και πάλι σύμμαχος με ένα πολύ ελαφρύ αεράκι να κάνει παρέα στη λιακάδα! Μετά το πλουσιοπάροχο πρωινό αποφασίσαμε να εξερευνήσουμε το λόφο της Βούδας. Παίρνουμε το αγαπημένο τραμ 2 και κατεβαίνουμε Roosvelt Ter. Από εκεί παίρνουμε το μικρό λεωφορείο 16 και ανηφορίζουμε προς το λόφο. Κατεβαίνουμε στην πλατεία που βρίσκεται ανάμεσα στο παλάτι και στην εκκλησία του Ματθία. Η ώρα ήταν 10 παρά και είχε τόση ηρεμία. Τα μαγαζάκια άνοιγαν εκείνη την ώρα και τα πολυπληθή τουριστικά γκρουπ δεν είχαν ακόμα καταφθάσει. Βολτάραμε στον προμαχώνα των ψαράδων, βγάλαμε άπειρες φωτογραφίες, εντυπωσιαστήκαμε με τα χρώματα της σκεπής της εκκλησίας του Ματθία. Δυστυχώς ήταν Σάββατο και η εκκλησία ήταν κλειστή για το κοινό! Την επόμενη φορά, τι να κάνουμε! Βολτάραμε μέχρι την Πύλη της Βιέννης, περάσαμε από την εκκλησία της Μαρίας της Μαγδαληνής και πήραμε την οδό των Λόρδων (uri utca) για να επιστρέψουμε πίσω στην αφετηρία της βόλτας μας. Είδαμε και το Ruzwurm το παραδοσιακό καφενείο αλλά δεν καθίσαμε εκεί. Ήπιαμε ένα καφεδάκι στο Hilton το οποίο ήταν γεμάααατο κόσμο. Δυστυχώς δεν είδαμε εγκαίρως ότι υπάρχει καφετέρια πάνω στον πύργο των ψαράδων, αλλιώς θα είχαμε κάτσει εκεί όπου η θέα ήταν ανεπανάληπτη και βοηθούσε και ο καιρός. Αν σας κάνει καλό καιρό μην το χάσετε! Μετά συνεχίσαμε προς την πλευρά του παλατιού. Εδώ ο κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται, βολτάραμε στην πύλη και στην υπέροχη βεράντα μπροστά από το παλάτι. Αμέτρητες φωτογραφίες και εδώ και πήραμε το 16 για να κατεβούμε στην πλατεία Clark Adam που ήταν η αφετηρία του τελεφερίκ. Μπροστά μας βρισκόταν η Γέφυρα των Αλυσίδων, δε γινόταν να μη την περπατήσουμε. Από το ένα λιονταράκι στο άλλο, κάθε τόσο σταματούσαμε να ρεμβάσουμε το Δούναβη και την πόλη που φαινόταν τόσο όμορφη και ηλιόλουστη. Βολτάραμε στη vaci utca και φτάσαμε λίγο πιο κάτω στο café Central. Πολύ όμορφος χώρος, τσιμπήσαμε κάτι ελαφρύ και μετά το φαγητό ξαναπήγαμε για καφεδάκι και γλυκάκι στο New York. Επιστροφή με το λεωφορείο στη Vaci utca, όπου ψωνίσαμε μόνο 2 κούπες και 2 μαγνητάκια. Οι τιμές στα σουβενίρ αρκετά ακριβές, εμείς βρήκαμε τις κούπες με 1200 φιορίνια σε πλανόδιους όταν στα μαγαζιά είχαν 2500 ή 3000 φιορίνια.
Στο ξενοδοχείο αράξαμε στο δωμάτιο και χαζεύαμε το ηλιοβασίλεμα! Πραγματικά η ομορφότερη ώρα. Ο ήλιος έδυε πίσω από το παλάτι κι έβαφε με μωβ χρώματα το λόφο της Βούδας, ενώ τα πλοιαράκια που έκαναν τις κρουαζιέρες περνούσαν ήρεμα από κάτω. Αναχώρηση για το Menza γύρω στις 8.30. Φτάνοντας εκεί ο κόσμος πολύς. Εμείς είχαμε κάνει κράτηση παρ’ όλα αυτά περιμέναμε περίπου 15 λεπτά στο μπαρ. Άξιζε όμως τον κόπο. Ο κόσμος ήταν πολύ κεφάτος και καλοντυμένος, το περιβάλλον ανέδιδε θετική ενέργεια και το προσωπικό και εδώ ευγενέστατο. Το φαγητό πολύ καλό όπως και τα γλυκά τους. Κατά τις 11 πήραμε το μετρό από την όπερα και επιστρέψαμε στη Vorosmarty Ter. Η βραδιά ήταν πολύ γλυκιά, ο κόσμος όλος ήταν στις πλατείες αλλά τίποτα δε θύμιζε ότι ήταν Μεγάλη Εβδομάδα. Δίπλα στο Μarriott,(είχα διαβάσει στον οδηγό Χαρτόπολις) βρισκόταν μια ορθόδοξη εκκλησία που την είχαν ιδρύσει Έλληνες έμποροι. Είπαμε να πάμε να ρίξουμε μια ματιά. Και όντως ήταν εκεί, γεμάτη Έλληνες και ούγγρους ορθόδοξους που είχαν έρθει να γιορτάσουν την Ανάσταση. Ακούσαμε τη λειτουργία μισά στα ούγγρικα και μισά στα ελληνικά και μετά το Χριστός Ανέστη βγήκαμε έξω στην πλατεία μπροστά από την εκκλησία να ευχηθούμε ο ένας στον άλλο. Έτσι, μπήκαμε και στο κλίμα! Επιστρέφοντας στο ξενοδοχείο βρήκαμε σοκολατένια αυγουλάκια κρεμασμένα στο πόμολο του δωματίου μας...
Το επόμενο πρωί είχαμε πρωινή αναχώρηση, το airport shuttle μας περίμενε στις 9:30 για να μας πάει στο αεροδρόμιο. Εκεί δε συναντήσαμε ιδιαίτερο κόσμο και άνετα κάναμε check in, περάσαμε τον έλεγχο και βολτάραμε λίγο πριν επιβιβαστούμε. Αλλάξαμε τα τελευταία φιορίνια που μας είχαν μείνει και αποχαιρετήσαμε τη Βουδαπέστη με τις καλύτερες αναμνήσεις! Το Πασχαλινό τραπέζι μας περίμενε στην Αθήνα, όπως και οι οικογένειές μας για να τούς διηγηθούμε πόσο όμορφα ήταν.....
Τώρα μας περιμένει το επόμενο ταξίδι στη Ρώμη.......εύχομαι!

 

[canf]

Ευχομαι συντομα στη Ρωμη!

Ευχαριστουμε για την ωραια ιστορια!