Λιχτενστάιν Αυστρία Βέλγιο Γαλλία Γερμανία Ελβετία Ιταλία Κροατία Λουξεμβούργο Μονακό Ολλανδία Σερβία Σλοβενία Τσεχική Δημοκρατία 22 μέρες... 14 χώρες... 9856 χιλιόμετρα...

[_antonis_]

Φαντάζομαι ότι τα bonjour εκεί αξίζουν τον κόπο όμως...ή είναι όπως εδώ;

 

[Borealis]

Φαντάζομαι ότι τα bonjour εκεί αξίζουν τον κόπο όμως...ή είναι όπως εδώ;

Αμα έχεις διασχίσει ΤΖΑΜΠΑ τους τελειότερους αυτοκινητόδρομους του κόσμου (Γερμανία) όπως ο φίλος μας πριν πάει Γαλλία, μάλλον με το δίκαιο του θυμάται όλα τα μπονζουρ με θλίψη...

 

[danev]

Αμα έχεις διασχίσει ΤΖΑΜΠΑ τους τελειότερους αυτοκινητόδρομους του κόσμου (Γερμανία) όπως ο φίλος μας πριν πάει Γαλλία, μάλλον με το δίκαιο του θυμάται όλα τα μπονζουρ με θλίψη...

Εγώ θα πρόσθετα και τους αυτοκινητόδρομους του Βελγίου που φωτίζονται κι΄ολας! Πάντως το καλό .... πληρώνεται!

 

[JES]

15η ΜΕΡΑ

Ξυπνώντας το πρωί και αφού κάναμε και εδώ μια τελευταία βόλτα στην πόλη πήραμε τον Ε80 με κατέυθυνση πρός Μασσαλία μεριά...Ο δρόμος εξακολουθούσε να είναι σε τέλεια κατάσταση με το τοπίο γύρω μας στο χθεσινό μοτίβο μέχρι σχεδόν και την Montpellier.Απο εκεί και μετά αρχίζει πιο "μεσογειακο" φόντο, αρκετά ξερό, πιο βραχώδες και όσο πλησιάζαμε προς Marseille τόσο αγρίευε και αυτό!
Φτάσαμε στην πόλη μεσημεράκι και η πρώτη εντύπωση που σου δίνει είναι μιας κλασικής πόλης-λιμάνι με ότι συνεπάγεται αυτό....Πολύ βρωμιά τριγύρω, άνθρωποι 150 εθνικοτήτων να "κανουνε" πως μιλάνε Γαλλικά και έντονη μυρωδιά Ανατολής απο ένα υπαίθριο παζάρι που είχε στηθεί σε κεντρικό δρόμο!Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει για σήμερα ήτανε σε ένα χωριό περίπου 40 χιλιόμετρα στον δρόμο προς Toulon οπότε είπαμε να εξερευνήσουμε την πόλη και να πάμε το απογευματάκι εκεί...
Αφήσαμε το αυτοκίνητο και κατεβήκαμε με τα πόδια μέχρι το λιμάνι...Πανζουρλισμός απο κόσμο και φασαρία ...Γενικά πολύβουη πόλη αλλά έχει και αυτή το κάτι διαφορετικό σε σχέση με τις δικές μας τρισάθλιες πόλεις.Το μόνο κοινό σημείο που έχουμε είναι η άναρχη δόμηση, με την διαφορά οτι εδώ υπάρχουν πολλά νεοκλασικά τα οποία δίνουν άλλη ομορφιά..
Το περπάτημα μας άνοιξε την όρεξη, άλλα μας "κάλυψε" σε χρόνο μηδέν κάποιος Μαροκινός με το μικρό του μαγαζάκι και αφού πήραμε δυνάμεις συνεχίσαμε την βόλτα μας στα στενά του λιμανιού.Αφού πήραμε και τα σαπουνάκια μας (εεε τόσος ντόρος έχει γίνει) επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και συνεχίσαμε την βόλτα μας καθιστοί πλέον .
Αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε τις πινακίδες που γράφανε παντού Notre-Dame μιάς και ήτανε πολλές και μόλις φτάσαμε καταλάβαμε οτι καλά κάνανε οι Γάλλοι και είχανε γεμίσει την πόλη με αυτές...Εκπληκτικός ναός στο τελείωμα ενός λόφου πάνω απο την πόλη, με ακόμα εκπληκτικότερη θέα (απο την μια πλευρά ολόκληρη η Μασσαλία και απο την άλλη η Μεσόγειος...)!
Κάναμε τον γύρο του ναού θαυμάζοντας την θέα και ξαφνικά.....ωωωωωωωω....οι προβολείς απο το Velodrome είχανε ήδη ανάψει και φαινότανε καθαρά ο κόσμος που έμπαινε σιγά-σιγά στην μια κερκίδα....Φυυυυγαμεεεεεεε για γήπεδο και ότι γίνει έγινε.Με την βοήθεια του gps φτάσαμε σε 5 λεπτά και αφού παρκάραμε ,βάλαμε τα φουτεράκια του ΠΑΣ που μας συνόδευαν σε όλο το ταξίδι (εγω το χόντρυνα κιόλας αφού έβαλα και το κασκόλ )...εεεε τι να λέει...μπλέ εμείς, μπλέ και αυτοί... και φτάσαμε στα γκισέ....O.M. MARSEILLE-SOCHAUX εισητήρια τέλος....μας είπε ο υπάλληλος...έχουνε μείνει μόνο κατω απο τα επίσημα και κοστίζουν 60 ευρώ το ένα.....Και τώρα?Τι κάνουμε???
Το παιχνίδι είχε ξεκινήσει εντομεταξυ και την λύση μας την έδωσαν περίπου στο 20' τα αλάνια που πουλούσανε εισητήρια έξω απο το γήπεδο με την ΑΝΟΧΗ ΤΗΣ ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ......!!!!!Παζάρι στο παζάρι στο παζάρι πήραμε τα 2 60άρια...15 ευρώ το ένα!Μπήκαμε γήπεδο κανονικά και με τον νόμο με την κάμερα στα χέρια χωρίς να μας πεί κανένας απο τα security κουβέντα (που να το κάνεις εδώ αυτό) και πήγαμε στις θέσεις μας....
Τέλειο σκηνικό (αν και κοιτούσανε λίγο περίεργα τις μπλούζες μας οι Γάλλοι) και φανταστική ατμόσφαιρα...!Στο ημίχρονο καταλάβαμε οτι το ένα ήτανε κανονικό εισητήριο και το άλλο ήτανε πρόσκληση αλλά τι να λέει?Εμείς την κάναμε την δουλειά μας....
Τελικό σκόρ 2-1 και αφού η ώρα είχε πάει 8 το απόγευμα πήραμε τον δρόμο προς το ξενοδοχείο...Πού όμως....????Μιάμιση ώρα "φάγαμε" απο την κίνηση έξω απο το γήπεδο με αποτέλεσμα να φτάσουμε στο δωμάτιο μετα τις 10.....ΑΞΙΖΕ όμως ο κόπος αφου και σήμερα γεμίσαμε εικόνες....η μόνη ίσως παραφωνία ήτανε τα 31 ευρώ που δώσαμε για τα bonjour....

 

[Vally]

Και πάνω που είχα απορροφηθεί στην περιγραφή σου (παρεμπιπτόντως, πέθανα με τα "bonjour" )..... λέω "Ωπ! Πού είναι η συνέχεια;;;; Υπολείπεται 1 εβδομάδα ταξιδιού (και καμία Ελβετο-Ῑταλία να φανταστώ)"
Αναμένουμε τη συνέχεια!!!

 

[JES]

16 ΜΕΡΑ

Ξυπνώντας απο την μεσογειακή άυρα, αποφασίσαμε να ακολουθήσουμε την παραλιακή διαδρομή προς Ιταλία μεριά...Περάσαμε την Toulon, αφήσαμε πίσω μας και το Saint-Tropez και απολαμβάνοντας την υπέροχη διαδρομή φτάσαμε στις Κάννες...Παρκάραμε για ένα γρήγορο καφεδάκι στον περίφημο δρόμο με τους φοίνικες...Δέν μπορώ να πώ οτι εντυπωσιαστήκαμε κιόλας!Εντάξει, έχει μια γραφικότητα...αλλά πέρα απο αυτό παραείναι λεζαντοτουριστικό μέρος ...Βόλτα στην πόλη μετά τον καφέ, χωρίς κάτι να μας κεντρίσει το ενδιαφέρον και...πάμε για άλλα...
Συνεχίσαμε προς Monaco απο μια τέλεια διαδρομή...όλο πράσινο και βράχια απο την μια και όλο θάλασσα απο την άλλη...Φτάνωντας στην Nice καταλάβαμε απο πού βγήκε το όνομα κυανή ακτή....Εντυπωσιακό το χρώμα του νερού αλλά ακόμα πιο εντυπωσιακή η εκμετάλευση της παραλίας...!Όλα φαινότανε τόσο οργανωμένα (όπως κι εδώ δηλαδή ) και πεντακάθαρα...Παρεπιπτώντος εδώ ακούσαμε και το τελευταίο bonjour του ταξιδιού (11.5 ευρώ στο σύνολο)
Συνεχίσαμε παραλιακά και όσο πλησιάζαμε στο Monaco το τοπίο γινότανε όλο και πιο βραχώδες...με αποκορύφωμα την είσοδο της πόλης-κρατιδίου που είναι κυριολεκτικά χτισμένη μέσα στα βράχια!!!Διαφορετικό σενάριο εδώ...χλίδα, χλίδα χλίδα και όλα πεντακάθαρα...Είναι εντυπωσιακό να βλέπεις κτίρια να ξεφυτρώνουν μέσα απο βράχους αλλά το πιο περίεργο είναι οτι το όλο σκηνικό δένει απίστευτα με το τοπίο και την θάλλασα .
Αφού κάναμε καμια δεκαριά φορές την διαδρομή παλάτι-τούνελ (για να την εμπεδώσουμε ) ,παρκάραμε σε ένα υπερπολυτελέστατο υπόγειο πάρκιγκ για να περπατήσουμε και λίγο βρε αδερφέ!Περπατώντας πέσαμε πάνω στο καζίνο το οποίο πιο πολύ κάνει για τουριστική ατραξιόν παρά για καζίνο...Δεκάδες τουρίστες φωτογραφιζότανε στα υπερπολυτελή και πανάκριβα αυτοκίνητα που ήτανε παρκαρισμένα απ' έξω, ενώ οι 50something ιδιοκτήτες τους κοιτούσανε όλο καμάρι απο τα μπαλκόνια πιανού αυτοκίνητο-κινητή περιουσία θα άστραφτε πιο πολύ απο τα φλάς...!
Προσπεράσαμε δήθεν αδιάφοροι (και χωρίς φωτογραφία ) και περάσαμε την είσοδο του καζίνο...Εδώ σοβάρευε η κατάσταση...υπήρχε η αριστερή πλευρά στην οποία έμπαιναν οι 50 something που λέγαμε παραπάνω...και η δεξιά πλευρά στην οποία έμπαιναν αυτοί που "έβγαζαν φωτογραφίες"...Αναγκαστικά λοιπόν δεξιά και εμείς αφού πρώτα μας κρατήσανε όλα τα πράγματα στην ρεσεψιόν,προφανώς για λόγους ασφαλείας...!
Αφού προκαλέσαμε ελαφρώς την τύχη μας, χωρίς βέβαια αποτέλεσμα,επιστρέψαμε στο πάρκιγκ όπου μας περίμενε ίσως η μεγαλύτερη έκπληξη...Το μηχάνημα στην είσοδο δεν δεχότανε το καρτελάκι οπότε αφού πατήσαμε το κουμπί ακούσαμε με έκπληξη ότι στο χλιδάτο αυτό υπόγειο πάρκιγκ, αν παραμείνεις μέχρι μιάμιση ώρα είναι ΔΩΡΕΑΝ !!!!!!!Απο εκεί και πέρα χρεώνεται ενάμιση ευρώ η κάθε ώρα για τις 4 πρώτες και μετά 1 ευρώ...και ο λόγος???Οτι αν έχεις κάποια δουλειά στο κέντρο, δεν χρειάζεται να προκαλείς κίνηση άσκοπα αφού μπορείς να παρκάρεις δωρεάν, να κάνεις την δουλειά σου και να φύγεις κύριος!Αρε Ελλαδάρα είπαμε, που η πρώτη ώρα πληρώνεται χρυσάφι......πόσο μπροστά είμαστε τελικά?
Αφού φάγαμε και αυτό το σόκ αφήσαμε το Monaco και συνεχίσαμε προς τα Γαλλο-Ιταλικά σύνορα τα οποία απείχανε κανα τεταρτάκι...
Περνώντας στην Ιταλία είχε πάρει να σουρουπώνει κι εμείς είχαμε ακόμα καμια 100 χιλίομετρα μέχρι το Cuneo που είχαμε κλείσει δωμάτιο για σήμερα...
Απο τοπίο δεν είδαμε και πολλά πράγματα αφού το σκοτάδι έκανε την εμφάνισή του και στον ουρανό αλλά και στον Ιταλικό δρόμο...ΤΡΑΓΙΚΟΙ οι γείτονες....φώτα πουθενα...ούτε στις εξόδους, άλλα ούτε καν στα τούνελ...Καλό μεν οδοστρωμα άλλα χωρίς τρίτη λωρίδα και με τα Ιταλικά αυτοκίνητα να έχουν όλα μα όλα χαλασμένα τα φλάς...Ρε τι ζώα είναι αυτοί???Χειρότερα και απο εμάς οδηγάνε, ότι γουστάρουνε κάνουνε και όλα αυτά???Μέσα στο απόλυτο(το ξανατονίζω) σκοτάδι....
Βέβαια απο ότι καταλάβαμε μαζέυουνε χρήματα για την φωταγώγηση του δρόμου, άν πάνε εκεί τα 28 ευρώ (!!!) που πληρώσαμε διόδια μέχρι το Cuneo, τα οποία παίρνεις κάρτα μόλις μπαίνεις και πληρώνεις στην έξοδο...
Φτάσαμε στο Cuneo και αφού κάναμε απαραίτητη στάση για φαγητό πήγαμε κατευθείαν στο ξενοδοχείο..άλλωστε η κούραση απο την οδήγηση στην Ιταία δεν μας άφηνε και πολλές επιλογές...ο Βορράς μας περίμενε...

 

[Vally]

1) Οι γείτονες είναι όντως απαράδεκτοι στο δρόμο...
2) Αυτό το χλιδάτο πάρκινγκ γιατί μου κάνει ότι ανήκει σε κάποιον κρατικό φορέα;;:roll:

 

[JES]

17 ΜΕΡΑ

Ξυπνώντας το πρωί και αφού κάναμε μια γρήγορη στάση στο χωριό για καφεδάκι, ξεκινήσαμε με κατεύθυνση προς Βορρά.Διαλέξαμε ένα επαρχιακό δρόμο και για να δούμε λίγο καλύτερα το τοπίο αλλά και για να γλιτώσουμε κανα ευρώ απο τα διόδια...Χωρίς κάτι το ιδιαίτερο στην διαδρομή μέχρι το Τορίνο, μπήκαμε τελικά στον Α4 με κατεύθυνση προς Μιλάνο...
Μεχρι να φτάσουμε Μιλάνο το τοπίο γύρω μας το ίδιο αδιάφορο ,απο εκεί και πέρα όμως και όσο "ανεβαίναμε" προς Como τα δέντρα γινότανε όλο και πιό πυκνά και άρχιζε μια ανηφορική καταπράσινη διαδρομή σε πιό στενό μεν δρόμο αλλά πολυ πιο όμορφη.
Είχαμε κλείσει δωμάτιο για σήμερα σε ένα απο τα πολλά χωριά της λίμνης αλλά αφου φτάσαμε στο Como κάναμε και μια αναγνωριστική αλλά φευγαλέα βόλτα στην πόλη...Ήσυχο μέρος πάντως χωρίς να σου δίνει την αίσθηση της πόλης...Συνεχίσαμε να κινούμαστε παράλληλα με την λίμνη ψάχνοντας να βρούμε το Tremezzo.Η λίμνη "φιλοξενεί" δεκάδες χωριά στις όχθες της τα οποία μπορείς να πείς ότι έχουν κρατήσει έναν παραδοσιακό χαρακτήρα και ο δρόμος αν και στενός σε μερικά σημεία, σε αφήνει άφωνο με το τοπίο που σου προσφέρει.Αφού φτάσαμε στο χωριό και "φάγαμε" μια μίνι ταλαιπωρία μέχρι να βρούμε το ξενοδοχείο, αφήσαμε τα πράγματα και ξαμοληθήκαμε για touring μετά φαγητού, στα διπλανά χωριά...
Το ένα πιο όμορφο απο το άλλο!!!Αλλά και η λίμνη παρόλο που στη αρχή σου δίνει την αίσθηση οτι δεν είναι και καμιά τεράστια, η περιμετρός της σύμφωνα με τον σερβιτόρο που μας έφερε τις μακαρονάδες είναι πάνω απο 100 χιλιόμετρα ενώ το βάθος της, ξεπερνά τα 400 μέτρα!!!!!
Αφού φάγαμε και πήραμε τις απαραίτητες πληροφορίες, είπαμε να επισκεφτούμε τα επόμενα 7-8-10 χωριά που θα συναντούσαμε συνεχίζοντας προς Βορρά.Όσο ανεβαίναμε, τόσο πιο όμορφο το σκηνικό αφού στο βάθος δεσπόζανε οι Ελβετικές Άλπεις και δίνανε εναν ακόμα πιο επιβλητικό τόνο....Πάντως παρόλο που υπάρχουν δεκάδες χωριά ,σύν το Como τριγύρω της, η λίμνη είναι ΠΕΝΤΑΚΑΘΑΡΗ και μπορείς άνετα να κάνεις και τις βουτιές σου!
Γενικά είναι πολύ τουριστικό μέρος, με λίγο μεγαλύτερες ηλικίες βέβαια αφου η περιοχή προσφέρεται για απόλυτη ηρεμία ενώ παρόλο που έχει μεγάλη επισκεψιμότητα, έχει κρατήσει ατόφια την γραφικότητα του τοπίου!
Το πιό εκπληκτικό της ημέρας πάντως ήτανε τα χρώματα που έβγαζε το τοπίο την ώρα που έπεφτε ο ήλιος...10 στάσεις κάναμε μέχρι να γυρίσουμε στο Tremezzo...(τελικά το ταξίδι μας έβγαλε πολύ ροματζάδα ).

 

[JES]

18η ΜΕΡΑ

Το πρωινό με την θέα της λίμνης σου έδινε δύναμη να ξεκινήσεις την μέρα σου, οπότε κατα τις 9 ξεκινήσαμε να "ανηφορίζουμε"...
Πήραμε τον δρόμο για Lugano ανεβαίνοντας μια πολύ ωραία διαδρομή σε στενό μεν δρόμο αλλά χωρίς ιδιαίτερη κίνηση.Φτάνοντας στα πρώην σύνορα Ιταλίας-Ελβετίας σταματήσαμε στο πρώτο βενζινάδικο για να προμηθευτούμε την απαραίτητη βινιέτα...αλλά μάταια!Είχανε τελειώσει λέει ο τύπος αυτές με τα 30 ευρώ που ήτανε και οι πιο φθηνές και διαρκούσανε για ενα μήνα οπότε ή έπρεπε να πάρουμε την αρκετά πιο ακριβή, ή να συνεχίσουμε αδιάφοροι το ταξίδι μας....διαλέξαμε φυσικά το δεύτερο και συνεχίσαμε την άνοδο.Φτάσαμε στο Lugano και αφου κάναμε μια γρήγορη βόλτα στην όμορφη αυτή πόλη συνεχίσαμε την διαδρομή μας.Το gps είχε κρυφτεί στο ντουλαπάκι αφού δεν είχε χάρτες Ελβετίας-Αυστρίας οπότε βασιστήκαμε στις πινακίδες του δρόμου...ΜΕΓΑ ΛΑΘΟΣ....Οι άνθρωποι στον τομέα αυτό είναι χειρότεροι και απο εμάς,(που λέει ο λόγος) αφού οι πινακίδες δεν δείχνουν τις μεγάλες πόλεις, αλλά τα 3 επόμενα χωριά-κομωπόλεις...!Κάπου εκεί ήρθε και το μπέρδεμα και αντί να στρίψουμε στον Ε43 με προορισμό το Λιχτενσταιν, εμείς συνεχίσαμε στον Ε35 με προορισμό το...άντε ντε???
Τουλάχιστον ήτανε δρομάρα με απίστευτο τοπίο και κάπως σώθηκε η παρτίδα...
Συνεχίσαμε με προορισμό το άγνωστο, σταματώντας στα βενζινάδικα και κοιτάζωντας τους χάρτες που πουλούσανε ,δήθεν σαν ενδιαφερόμενοι μπάς και βγάλουμε άκρη...
Συνεχίσαμε έτσι μέχρι το Airolo και αφού περάσαμε και το 17 χιλιομέτρων τούνελ shock:!!!!!!!!!!!!!!!!!) και ξαναείδαμε ήλιο μετά απο 2 τσιγάρα δρόμο,συνεχίσαμε την "άνοδο" προς το πουθενά...Το τοπίο γύρω μας τουλάχιστον ήθελε να μας ανταμείψει για την ταλαιπωρία με τις συνεχείς εναλλαγές..βουνό-χωριό-λίμνη-ποτάμι...και όλα αυτά μέσα σε ένα καταπράσινο φόντο...
Αφού διανύσαμε άλλα 100 περίπου χιλιόμετρα είδαμε την πρώτη πινακίδα που μας έλεγε οτι στο επόμενο τσιγάρο θα είμαστε Ζυρίχη...Άντε είπαμε, αφου φτάσαμε εδώ θα την βρούμε την άκρη...Αμ δέ...Πινακίδα για Λιχτενστάιν πουθενά όμως...Ούτε κάν για Αυστρία οι άκυροι!!!Ακολουθήσαμε κι εμείς το σοφό ρητό "ρωτώντας πάς στην πόλη" και μετά κόπων και βασάνων (αφού οι περισσότεροι Ελβετοί που βρήκαμε...Αγγλικά...γιόκ) βρήκαμε επιτέλους τον σωστό δρόμο...
Έπειτα απο άλλη μια ώρα οδήγησης και αφού είχε μεσημεριάσει φτάσαμε στην Vaduz και το κρατίδιο του Λίχτενστάιν...Άλλο περίεργο σενάριο εδώ...πύργοι στο πουθενά, μαγαζιά άκυρα ανάμεσα σε παραδοσιακά σπίτια, άλογα με αναβάτες με μαύρη ψηλή καπελαδούρα και όλα αυτά μέσα σε μια περίεργη ησυχία που μόνο πόλη δεν σου έκανε!
Απογευματάκι πλέον και αφού ειχαμε τσιμπήσει κάτι στα γρήγορα, ξεκινήσαμε για τον τελικό μας προορισμό (ένα μικρό χωριό κοντά στο Innsbuck) και αφού αγοράσαμε την απαραίτητη βινιέτα (7.9 ευρώ) περάσαμε στο γνώριμο και αγαπημένο μας Αυστριακό έδαφος.Έτσι μας έφυγε και το αγχος της Ελβετικής βινιέτας αφού το πρόστιμο αν σε σταματήσουν χωρίς αυτήν, είναι σχεδόν 600 ευρώ!!!Μια ώρα μετά ανηφορίζαμε στα 1250 μέτρα υψόμετρο σε ένα πανέμορφο χωριό και ένα ακόμα πιο όμορφο ξενώνα ...Η χαρά μας ολοκληρώθηκε κανα μισάωρο μετά όταν ο σεβιτόρος μας έφερε την διαστημική υπερ-σνιτσελάρα που ξεχύλιζε απο την πιατέλα ...Ονειρικό τελείωμα μέρας σκεφτήκαμε μόλις γυρίσαμε στο δωμάτιο και καταλάβαμε ότι έξω απο το μπαλκόνι μας θα είχαμε συντροφιά όλο το βράδυ 4-5 αγελάδες που θα μας νανούριζαν με τα κουδούνια τους...

 

[JES]

19η ΜΕΡΑ

Το ξεκίνημα της μέρας ήτανε ονειρικό αφου το πρωινό, το φάγαμε στο κελάρι του ξενώνα, πάντα με την συντροφιά απο τα κουδούνια...
Για σήμερα, είχαμε κλείσει δωμάτιο στο χωριό Kranjska Gora το οποίο ήτανε στα σύνορα Αυστρίας-Σλοβενίας απο την Σλοβένικη μεριά...
Ξεκινήσαμε λοιπόν , αλλά είπαμε αυτήν την φορά να πάμε απο άλλη διαδρομή, απο αυτήν που περνάει μέσα απο τις Άλπεις και όχι μέσω Salzburg.Αφήσαμε πίσω μας τον ξενώνα και τις αγελάδες και αφού κάναμε μια γρήγορη στάση στο Innsbruck το οποίο και αυτό μας άρεσε (καμία σχέση με το Salzburg βέβαια) συνεχίσαμε την διαδρομή μας.Ο δρόμος ήτανε επαρχιακός, χωρίς ιδιαίτερη κίνηση πάντως και περνούσε μέσα απο μικρά χωριά...σκέτη μαγεία...μιλάμε για πολύ πράσινο όμως!Συνεχίσαμε ανεβαίνοντας και περνώντας απο μικρά πέτρινα τούνελ ώσπου το θερμόμετρο στο αυτοκίνητο έδειχνε 5 βαθμούς...Καλά για Σεπτέμβριο ε???...Φτάσαμε σε κάποιο σημείο να είμαστε στα 1500 μέτρα και απο κάτω μας να έχουμε μια κοιλάδα γεμάτη διάσπαρτες κόκκινες σκεπές απο τα σπίτια που ίσα ίσα φαινότανε!Συνεχίσαμε προς Lienz και αφού φτάσαμε ,ψωνίσαμε τα απαραίτητα και κάναμε στάση λίγο πιο έξω, για πικ-νικ στα παγκάκια του δρόμου...Έτσι και αλλιώς δεν μας ενόχλησε και κανένας μιας και κίνηση στο δρόμο...μηδέν!Συνεχίσαμε προς Villach που είναι και η τελευταία πόλη πρίν περάσεις στην Σλοβενία και αφού περάσαμε το Karavanke-tunnel με την βοήθεια ενός δεκάευρου ,ξαφνικά καταλάβαμε ότι είχαμε πάρει το δρόμο της επιστροφής ...Πήραμε και την Σλοβένικη βινιέτα των 15 ευρώ και συνεχίσαμε μέσα στην γκρίνια...
Ευτυχώς φτάσαμε νωρίς στο χωριό που είχαμε κλείσει δωμάτιο μιας και ο ξενώνας μας έκανε να ξεχαστούμε γρήγορα...55 τετραγωνικά διαμέρισμα, όλο ξύλο μέσα, με την θέα των Άλπεων να σου κόβει την ανάσα και όλα αυτά...με 31 ευρώ...!!!Και εκεί που είμασταν σοκαρισμένοι απο το όλο πακέτο χτυπάει η πόρτα του δωματίου και σκάει ο ευγενικότατος ιδιοκτήτης με ένα μπουκάλι κρασί στα χέρια...."because i see in your passport that today is your birthday i bring this little present to celebrate this day..."
Κάγκελο εγώ......
Αφού τον ευχαριστήσαμε και καταλάβαμε για ακόμα μια φορά πόσο ζώα είμαστε εμείς στην παροχή υπηρεσιών στον τουρισμό και μιάς και είχε απογευματιάσει για τα καλά ,πήγαμε στο διπλανό χωριό για φαγητο...Άλλο σόκ εκεί...φάγαμε τον σκασμό και πληρώσαμε μαζί με τα ποτά 18 ευρώ!!!
Οχι οτι μας έπιασε και η ντροπή αλλά βλέποντας όλα αυτά καταλάβαμε πόσο κλέφτες "είμαστε" όλοι μας στην Ελλάδα...
Γυρίσαμε στον ξενώνα και αράξαμε στο μπαλκόνι παρέα με το "δώρο" του ιδιοκτήτη μέχρι που κόντεψε να πάρει ο ύπνος εκεί (μαζί με το άδειο μπουκάλι)....

 

[JES]

20η ΜΕΡΑ

Φεύγοντας απο τον ξενώνα το πρωί και αφού δεν είχαμε και πολλά χιλιόμετρα να διανύσουμε μιάς και είχαμε κλείσει δωμάτιο λίγο μετά το Ζάγκρεμπ, το "πήραμε" στο πολύ χαλαρό μέχρι που καταλάβαμε ότι την διαδρομή αυτήν...κάπου την είχαμε ξανακάνει.......Ήταν η πρώτη φορά που αντιληφθήκαμε ότι το ταξίδι πλησίαζε προς το τέλος...Αφήσαμε αμίλητοι πίσω μας και την Λιουμπλιάνα και χωρίς να το καταλάβουμε φτάσαμε στα σύνορα με την Κροατία...Ευρώπη τέλος...Καλώς τα Βαλκάνια...Διαβατήρια και πράσινη κάρτα μετα απο καιρό και ολιγόλεπτη αναμονή χωρίς ψάξιμο και γειά σας...Μισή ώρα μετά, το Ζάγκρεμπ μας περίμενε για μια δεύτερη εξερεύνηση...Η αλήθεια είναι ότι μας φάνηκε διαφορετικό μιας και την προηγούμενη επίσκεψη μας, την είχαμε κάνει Κυριακή, ενώ τώρα ήτανε καθημερινή!Καμία σχέση!Αρκετή κίνηση στους δρόμους (αν και οι περισσότεροι χρησιμοποιούν τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς) και πολύς κόσμος στα μαγαζιά και στα μικρά καφέ...Εεε μην χάσουμε ευκαιρία κι εμείς, παρκάραμε και το πήραμε ποδαράτο...Κάναμε συνάλλαγμα σε τράπεζα γιατί τα πιο πολλά μαγαζιά δεν δεχότανε ευρώ και μπλεχτήκαμε μαζί με τους Κροάτες ανάμεσα σε πλατείες, πεζόδρομους και καταστήματα...μέχρι και σε λαική αγορά πήγαμε !Απαραίτητη στάση για καφεδάκι και συνέχεια με το αυτοκίνητο...Ξανά παλιά πόλη και βόλτες γύρω απο το κέντρο μέχρι που πήγε απόγευμα και έπρεπε να φύγουμε.
Το ξενοδοχείο που είχαμε κλείσει ήτανε στο Ivanic Grad, μια άκυρη κωμόπολη λίγο πιο έξω απο το Ζάγκρεμπ, μόνο και μόνο για να μοιράσουμε την απόσταση...
Φτάσαμε κανα εικοσάλεπτο μετά "αφήνοντας" το απαραίτητο πενταευράκι στα διόδια και αφού το βρήκαμε εύκολα, καναμε μια μικρή (και άκυρη όπως είπα πιο πρίν) βόλτα γύρω απο το κέντρο χωρίς να τραβήξει κάτι την προσοχή μας...Επιστροφή στο ξενοδοχείο και άραγμα στην υπερμπαλκονάρα για καφεδάκι με θέα την κεντρική πλατεία μέχρι που τα στομάχια ούρλιαξαν απο την πείνα ...κατεβήκαμε στο εστιατόριο του ξενοδοχείου (το οποίο και ήτανε ένα τεράααααστιο μπαλκόνι και αυτό) και αφού δοκιμάσαμε ότι περίεργο είδαμε σε ορεκτικό και τοπική μπύρα, μαζί με τα κυρίως πιάτα μας κόστισε 13 ευρώ μόνο!!!!Στα καπάκια ανεβήκαμε στο "δικό μας" μπαλκόνι για να αποφασίσουμε πού θα κάνουμε την τελευταία μας διανυκτέρευση την επόμενη μέρα ....

 

[Eftichia]

πολύ ωραία ακούγονται όλα jes....κρίμα που φτάνεις στο τέλος!!!!!
θέλω να μάθω ποιο έγινε το αγαπημένο σου μέρος .
περιμένω με αγωνία τις τελευταίες μέρες και τον επίλογο......