13 ΗΜΕΡΕΣ ROADTRIP ΣΤΗΝ ΔΥΤΙΚΗ ΑΚΤΗ
Η σκέψη να πάμε να δούμε τον αμερικάνικο τρόπο ζωής είχε μπει για τα καλά στο μυαλό μας.
Θελήσαμε με τον άντρα μου πια,(θα εξηγήσω αργότερα) να κάνουμε τελικά ένα road trip στην δυτική ακτή και να χορτάσει το μάτι μας Αμερική.
Η απόφαση πάρθηκε τα Χριστούγεννα του 2019 και με μια προσφορά της air Canada κλείσαμε τα εισιτήρια για το Πάσχα. Εδώ να πω ,πως επειδή είχαμε ενδιάμεσο σταθμό τον Καναδά, χρειάστηκε εκτός από την esta για τις Η.Π.Α που κοστίζει 14$ να κάνουμε αίτηση και για eta με κόστος 7$.
20 Απριλίου - 5 Μαΐου (Αθήνα-SFO , L.A.-Αθήνα )
Ημέρα 1η Αθήνα-Μόντρεαλ-Σαν Φρανσίσκο
Αναχώρηση από Ελ. Βενιζέλος 11.20π.μ. με ενδιάμεσο προορισμό το Μόντρεαλ (ταξίδι περίπου 10 ωρών) και με αναμονή 1 ώρας εκεί συνεχίσαμε για SFO. Το αεροπλάνο ήταν αρκετά παλιό και οι θέσεις ικανοποιητικές. Ο έλεγχος των διαβατηρίων από Καναδά δεν ήταν καθόλου χρονοβόρος.
Πήραμε τις αποσκευές μας, καλέσαμε ένα uber και φτάσαμε εξαντλημένοι στο ξενοδοχείο. Μέναμε στην Financial District στο ξενοδοχείο Club quarters και για 3 βράδια μας κόστισε 375$. Εμείς κλείσαμε όλα τα ξενοδοχεία μέσω booking οπού ο δημοτικός φόρος συμπεριλαμβανόταν. Να είστε αρκετά προσεκτικοί με τις έξτρα χρεώσεις των άλλων παρόχων.
Ημέρα 2η
Ξυπνήσαμε όσο πρωί μπορούσαμε και περπατήσαμε μέχρι το pier 39 και φυσικά πήγαμε για πρωινό στο boudin bakery,οπού εκεί συνειδητοποιήσαμε πόσο τεράστιες είναι οι μερίδες τους στο φαγητό. Αφού φάγαμε ήμασταν έτοιμοι να εξερευνήσουμε την πόλη. Είχαμε κάνει κράτηση από την Ελλάδα για 2 ποδήλατα από blazing saddles στα 60$ με προπληρωμή. Πήραμε τα κράνη μας και κατευθυνθήκαμε προς την αγορά του pier 39 οπού ήταν αρκετά τουριστική. Προχωρήσαμε στο λιμάνι Fisherman’s Wharf και αντικρίσαμε τα θαλάσσια λιοντάρια να παίζουν και να λιάζονται. Η μυρωδιά τους ήταν αποκρουστική, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και συνεχίσαμε την βόλτα μας.
Φτάσαμε στο Palace of Fine Arts, ένα πολύ όμορφο αξιοθέατο για να κάνεις μια στάση. H είσοδος είναι δωρεάν.
Ύστερα θέλαμε να περάσουμε την γέφυρα με τα ποδήλατα όμως δεν είχαμε τον χρόνο για να το κάνουμε και έτσι προτιμήσαμε να πάμε στο πάρκο Lands End οπού η θέα της γέφυρας είναι απίστευτη.
Αφού αφήσαμε τα ποδήλατα , περπατήσαμε αρκετά μέσα στο πάρκο. Γενικά υπάρχουν πολλά σημεία που μπορείς να φωτογραφίσεις την γέφυρα. Τα καλύτερα είναι το Marin Headland, οι παραλίες Marshall και Baker οπού υπήρχαν κάποιοι θαρραλέοι που έκανα μπάνιο, το Fort Point, το Crissy fields και το Presidio το οποίο επισκεφθήκαμε αργότερα. Το Presidio είναι πρώην στρατιωτικό αεροδρόμιο όπου μπορείς να κάνεις μια χαλαρή βόλτα. Λίγο πριν πάμε για φαγητό περάσαμε από το Golden Gate Park το οποίο είναι από τα μεγαλύτερα αστικά πάρκα των ΗΠΑ οπού επίσης εκεί θα δείτε και τους ιαπωνικούς κήπους. Εξαντλημένοι πια από το περπάτημα και το ποδήλατο κατευθυνθήκαμε προς το King of noodles για μεσημεριανό. Δεν εντυπωσιαστήκαμε ούτε από τις γεύσεις ούτε από τις μερίδες. Αφού φάγαμε πήγαμε στο Pier 39, κάναμε βόλτα στα μαγαζάκια που ήταν εκεί, επιστρέψαμε τα ποδήλατα και γυρίσαμε στο ξενοδοχείο εξουθενωμένοι.
Ημέρα 3η
Έχοντας και ολίγον από jet lag ξυπνήσαμε ,πήραμε uber και πήγαμε στο Buena Vista Park. Πρόκειται για το παλαιότερο πάρκο του San Francisco και βρίσκεται σε απότομο λόφο και έτσι η κλίση που δημιουργείται σου δίνει πανοραμική θέα της πόλης. Εκεί είχαμε την δυνατότητα να πετάξουμε drone για ακόμα καλύτερα πλάνα. Περπατήσαμε λίγο παρακάτω και φτάσαμε στην συνοικία των hippies την πολύ γνωστή γειτονιά των Haight and Asbury οπού εκεί έκαναν την βόλτα τους τα παιδιά των λουλουδιών. Είναι γεμάτη πολύχρωμα μαγαζιά με ιδιαίτερες βιτρίνες. Όλη αυτή η περιοχή μυρίζει ελευθερία και σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
Κατηφορίζοντας, φτάσαμε στην alamo square, την πλατεία που περιβάλλεται από τα 7 διάσημα βικτοριανού ρυθμού σπίτια. Βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες και καθίσαμε στα παγκάκια για λίγη ξεκούραση.
Είχε περάσει η ώρα και καθίσαμε για φαγητό στο 4505 burgers and bbq οπού χωρίς καμία υπερβολή φάγαμε το καλύτερο burger όλου του ταξιδιού μας.
Αφού φάγαμε από ένα burger και ένα ακόμη για την μέση σαν ορεκτικό, καλέσαμε ένα uber και κατευθυνθήκαμε προς το Pier 45 οπού θα παίρναμε το καραβάκι να μας περάσει απέναντι στο Alcatraz. Τα εισιτήρια τα είχαμε κλείσει από Αθήνα και η τιμή ήταν 40$. Περάσαμε λοιπόν, και στην είσοδο μας έδωσαν ακουστικά για την ξενάγηση η οποία διήρκησε περίπου 2 ώρες. Η εμπειρία αυτή θα μας μείνει αξέχαστη.
Στην συνέχεια πήραμε το καραβάκι της επιστροφής το οποίο αν θυμάμαι καλά έχει δρομολόγια κάθε μισή ώρα. Φτάσαμε στο pier και ανηφορίσαμε για το Coit Tower. Δεν αντέχαμε να ανέβουμε μέχρι επάνω όμως τις εικόνες από την θέα ευτυχώς μας τις έδωσε ο μικρός μας φίλος drone. Επειδή θέλαμε να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε μιας και ήταν η τελευταία μέρα μας στην πόλη, πήγαμε στην Lombard Street. Ήταν αξιοσημείωτο πως όλα αυτά τα τεράστια trucks την διέσχιζαν με τέτοια ευκολία. Πάνω από την Lombard street περνάει το cable car που δεν υπάρχει τουρίστας που να μην το έχει χρησιμοποιήσει. Το εισιτήριο κοστίζει 7$ και εμείς κάναμε την διαδρομή Powell-Hyde για να κατέβουμε στην Chinatown. Να τονίσω εδώ πως όσο χαριτωμένο και να φαίνεται το γνωστό σε εμάς παλιό τραμ αν και δεν είναι επικίνδυνο μου προκάλεσε λίγο φόβο καθότι καθόμασταν στην έξω πλευρά του και στην ουσία κρεμόμασταν από τις λαβές και περνούσαν τα κεφάλια μας ξυστά από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Κατεβήκαμε λοιπόν, στην Chinatown η οποία είναι η μεγαλύτερη εκτός Ασίας. Κάναμε βόλτα στα μαγαζάκια και κατάκοποι για ακόμη μια μέρα γυρίσαμε στο ξενοδοχείο μας. Παρ ’όλη την κούρασή μας βγήκαμε το βράδυ για φαγητό και ποτό αυτή την φορά εξερευνώντας την περιοχή Mission. Είναι μια περιοχή με πολλά μπαράκια αλλά και πολλούς άστεγους (εικόνα πολύ συνηθισμένη στην Αμερική). Γενικά στο SF δεν νιώσαμε κίνδυνο πουθενά όμως είχα διαβάσει πως οι περιοχές που πρέπει να αποφεύγει κανείς είναι η Tenderloin και η Turkish street . Μετά από μια τόσο γεμάτη ημέρα και με τόσο όμορφες εικόνες επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Ημέρα 4η
Επιτέλους είχε έρθει η μέρα που θα παίρναμε το αυτοκίνητό μας. Είχαμε κάνει κράτηση από την Αθήνα για όλες τις υπόλοιπες ημέρες του ταξιδιού. H ενοικίαση αυτοκινήτου καθώς και η βενζίνη στην Αμερική είναι αρκετά οικονομική. Εμείς για ένα SUV για 13 ημέρες πληρώσαμε350$ και όσο για την βενζίνη στην περιοχή της Αριζόνα η βενζίνη είχε 0,70 λεπτά το λίτρο Φορτώσαμε λοιπόν το αμαξάκι μας, οπού για τα δεδομένα της Αμερικής ήταν αμαξάκι και πήραμε τον δρόμο προς την Silicon Valley.Εκεί βρίσκονται όλες οι υψηλής τεχνολογίας επιχειρήσεις. Εμείς περιηγηθήκαμε στον χώρο της Google για λίγο και αποχωρήσαμε.
Σαν τελικό προορισμό μας και για την διανυκτέρευση μας είχαμε το Monterey. Στην διαδρομή επειδή πεινούσαμε κάναμε μια μικρή στάση στην Santa Cruz. Η πόλη αυτή είχε μια καταπληκτική με πελώρια κύματα παραλία όπου στην άμμο είχε λούνα πάρκ. Εμείς κάτσαμε για φαγητό στο Pono Hawaiian grill για χαβανέζικο σούσι και burger. Ευχαριστηθήκαμε πολύ το φαγητό μας σ ’αυτό το ιδιαίτερο μαγαζί.
Μισή ώρα οδήγησης αργότερα φτάσαμε στο Monterey μέσω του Pacific Highway 1. Μείναμε στο Ramada by Wyndham με κόστος 120$.
Το Monterey είναι ένα αρκετά τουριστικό μέρος και δεν μας άρεσε πολύ. Η περιοχή όμως που επρόκειτο να μας κλέψει την καρδιά είναι το Carmel by the sea. Αφήσαμε τα πράγματά μας στο ξενοδοχείο και φύγαμε για να εξερευνήσουμε την περιοχή. Οδηγώντας για Bixby bridge κάναμε μια στάση στο Point Lobos για να αγναντέψουμε τον Ειρηνικό. Η θέα από εκεί ήταν απίστευτη.
Λίγα λεπτά αργότερα αντικρίσαμε την Bixby creek bridge , μια γέφυρα με μήκος 213 μ. Βγάλαμε το κλασικό μας πια βίντεο με το drone και συνεχίσαμε. Φτάσαμε ως το Big sur, το οποίο βρίσκεται στην άκρη της κεντρικής ακτής της California. Γυρίζοντας προς το Monterey σταματήσαμε στο Carmel by the sea. Πρόκειται για παραλιακή πόλη με εξοχικές κατοικίες διαφόρων καλλιτεχνών . Κάναμε βόλτα κατά μήκος της παραλίας. Το τοπίο ήταν μαγευτικό καθώς σουρούπωνε.
Ανηφορίσαμε και στα μαγαζάκια που είχε στην κεντρική πλατεία και φύγαμε για φαγητό στο ράντσο του Clint Eastwood , το mission ranch. Μείναμε όμως με την όρεξη καθώς δεν υπήρχε διαθέσιμο τραπέζι γι’ αυτό να κάνετε κράτηση έγκαιρα γιατί αξίζει πολύ. Πήγαμε λοιπόν στο Monterey και φάγαμε σε ένα εστιατόριο που δεν θυμάμαι το όνομά του. Κάναμε την βόλτα μας στα στενάκια του κέντρου και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Ημέρα 5η
Ξυπνήσαμε και ήμασταν έτοιμοι για το ταξίδι 4 ωρών που μας περίμενε για να φτάσουμε στο Yosemite National Park. Φάγαμε πρωινό, πήραμε και νερό για τον δρόμο το οποίο πουλούσαν στο supermarket σε ένα υπερμέγεθες μπουκάλι και ξεκινήσαμε. Μόλις φτάσαμε στην είσοδο του πάρκου προμηθευτήκαμε την ετήσια κάρτα για τα πάρκα ‘’America the beautiful passes’’ με κόστος 80$. Το πάρκο είναι αχανές έχοντας συνολική έκταση 760.000 στρέμματα και φτάνει μέχρι τις δυτικές πλαγιές της οροσειράς Sierra Nevada. Ξεχωρίζει για τις βουνοπλαγιές από γρανίτη, τους καταρράκτες, τα ποτάμια και τους χειμάρρους του. Το 89% της έκτασης του έχει ανακηρυχθεί περιοχή άγριας φύσης. Ο καλύτερος τρόπος να φτάσεις στο πάρκο είναι να οδηγήσεις μέσω του CA Hwy 140 και ακολουθώντας τις πινακίδες για Bridalveil Falls. Πριν φτάσουμε στο tunnel view σταματήσαμε στο parking και απολαύσαμε την πανοραμική θέα που προσφέρει. Η επόμενη στάση που κάναμε ήταν το Glacier Point οπού και πάλι είχαμε σε πανοραμική θέα το Yosemite Valley.
Το τοπίο σε όλο το πάρκο ήταν μαγευτικό. Αμέσως μετά κάναμε στάση στον καταρράκτη Bridalveil, πλησιάσαμε πολύ και δεν μας ένοιαζε που είχαμε βραχεί για τα καλά. Έπειτα, σταματήσαμε στο el Capitan, τον κάθετο μονόλιθο από γρανίτη ύψους 900μ. Για το τέλος αφήσαμε το Mariposa Grove. Είναι το μεγαλύτερο άλσος με 500 ώριμα sequoia trees και βρίσκεται νότια του πάρκου. Εμείς φτάσαμε κατά τις 3 το μεσημέρι στην είσοδο και μας ενημέρωσαν πως το τελευταίο λεωφορείο για την επιστροφή από το πάρκο ήταν μετά από μισή ώρα, διαφορετικά για να γυρίσουμε έπρεπε να περπατήσουμε 1,5 ώρες. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε την εμπειρία να δούμε από κοντά αυτά τα τεράστια δέντρα, και έτσι πήραμε το λεωφορείο και ευτυχώς χωρίς να έχει πολλούς τουρίστες περιπλανηθήκαμε στο άλσος. Τα δέντρα ήταν πολύ εντυπωσιακά με ύψος 110μ και διάμετρο 7 μ. Το ριζικό τους σύστημα είναι πολύ επιφανειακό και γι’ αυτό έχουν ξύλινα τοιχάκια γύρω απ’ αυτά ώστε να μην πατηθούν καθώς είναι πολύ ευαίσθητα. Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το αυτοκίνητο γιατί είχαμε πολύ περπάτημα μπροστά μας. Μέχρι να βγούμε στον δρόμο, μέσα στο πάρκο είδαμε ένα ζευγάρι να έχει κατασκηνώσει ανάμεσα στις σεκόγιες
. Φτάσαμε στο αυτοκίνητο, ευτυχώς ο δρόμος ήταν κατηφορικός και πήγαμε αμέσως στο πρώτο μεξικάνικο εστιατόριο που βρήκαμε στον δρόμο για το ξενοδοχείο. Θα διανυκτερεύαμε στο Yosemite southgate hotel με κόστος 170$. Θέλαμε πολύ να μείνουμε στους ξενώνες μέσα στο πάρκο όμως δεν υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο.
Ημέρα 6η
Είχε φτάσει η μέρα που θα κάναμε 6 ώρες οδήγησης με τελικό προορισμό το Las Vegas, και αφού προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα από ένα mini market της περιοχής, ξεκινήσαμε τον μακρύ μας δρόμο. Φεύγοντας λοιπόν από το Yosemite κάναμε στάση στο Fresno οπού εκεί υπάρχει ελληνική ορθόδοξη εκκλησία ο Αγ.Γεώργιος, οπού όταν φτάσαμε δυστυχώς δεν είχε λειτουργία. Κάναμε στάση όμως για βενζίνη και φαγητό στο in and out burger και συνεχίσαμε για death valley. Από εκεί είχαμε 3,30 ώρες οδήγησης και η θερμοκρασία όσο πλησιάζαμε άρχιζε να ανεβαίνει αρκετά γρήγορα. Το θερμόμετρο έδειχνε 38°C και 30% υγρασία. Έξω δεν υπήρχε ίχνος βλάστησης και ζωής και η διαδρομή ήταν μια ατελείωτη ευθεία. Φτάσαμε λοιπόν, στην κοιλάδα του θανάτου η οποία καλύπτει 7.800 km και ονομάστηκε έτσι από τους αποίκους.
Είναι το πιο ξηρό και πιο θερμό μέρος της Β.Αμερικής αλλά και το πιο χαμηλό σημείο της ξηράς του δυτικού ημισφαιρίου (είναι 86μ υπό την στάθμη της θάλασσας).
Η κάρτα ΄΄America the beautiful passes’’ κάλυπτε την είσοδό μας στην κοιλάδα. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν το Zabriskie point. H ανάβαση ήταν πολύ δύσκολη καθώς η θερμοκρασία έξω ήταν πολύ υψηλή, η θέα όμως στα βουνά ήταν ασύλληπτη. Δεν μπορούσαμε να καθίσουμε έξω για πολύ και έτσι πήγαμε στην επόμενη στάση, το Devil’s golf course. Είναι μια αχανής έκταση οπού εκεί τα άλατα από τις λίμνες της προϊστορίας έχουν σχηματίσει βράχια που με τον αέρα έχουν διαβρωθεί και έχουν δημιουργήσει μια επιφάνεια τόσο τραχειά που μόνο ο διάβολος θα μπορούσε να παίξει γκόλφ.
Επόμενη και τελευταία μας στάση ήταν το Artist’s palette όπου φαίνονται τα βουνά σε διάφορες αποχρώσεις του γαλάζιου, του κίτρινου και του ροζ που τις έχουν πάρει από την οξείδωση των μετάλλων.
Αφήσαμε πίσω μας την κοιλάδα του θανάτου και κατευθυνθήκαμε προς την πόλη που ό,τι συμβαίνει εκεί μένει εκεί , μόνο που στην δική μας περίπτωση αυτό που συνέβη φυσικά και δεν θα το ξεχνούσαμε αλλά ούτε το αφήσαμε εκεί. Μόλις φτάσαμε πάθαμε το πρώτο πολιτισμικό σοκ καθώς είχαμε συνηθίσει στα όμορφα τοπία, εκεί που ο χρόνος κυλάει αργά με λίγους τουρίστες . Μπήκαμε σε αυτή την χαοτική πόλη με τις πέντε λωρίδες οδήγησης όπου για να βγεις στην έξοδο που θέλεις έπρεπε να αλλάξεις λωρίδα τουλάχιστον 1 Km νωρίτερα. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας το SLS Las Vegas hotel το οποίο είναι σαν ένα μικρό mall. Είναι ουρανοξύστης με καζίνο και πολλά μικρά μαγαζιά και για 2 βράδια μας κόστισε 218$. Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και πήγαμε να πάρουμε την άδεια γάμου μας από το Marriage Bureau με κόστος 77$. Είχαμε κανονίσει από την Αθήνα τον πολιτικό μας γάμο σε ένα από τα chapel και όχι δεν ήταν με τον Elvis αλλά με έναν δήμαρχο. Είχαμε επιλέξει ένα chapel με εξωτερικό venue με κόστος 400$. Μας ενημέρωσαν πως το chapel μετά τον γάμο θα μας έδινε όλα τα απαραίτητα έγγραφα ώστε να μπορέσουμε να τα προσκομίσουμε στο Ειδικό ληξιαρχείο της Αθήνας για να είναι και επίσημα έγκυρος ο γάμος μας. Στην συνέχεια και όντας πεινασμένοι φτάσαμε στην περιβόητη strip avenue με όλα αυτά τα θεματικά ξενοδοχεία και τις ρεπλίκες αξιοθεάτων.
Βρήκαμε ένα εστιατόριο χωρίς πολύ κόσμο και καθίσαμε για φαγητό. Ύστερα κάναμε βόλτα στα ξενοδοχεία οπού μόνο ξενοδοχεία δεν θυμίζουν . Το κάθε ένα είναι θεματικό, η είσοδος είναι ελεύθερη ακόμη και αν δεν θέλεις να παίξεις στο καζίνο. Η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά εντυπωσιακά παρ’όλα αυτά είναι αρκετά κιτς. Στους δρόμους θα δεις χορεύτριες με πούπουλα να λικνίζονται μπροστά σου για μια και μόνο φωτογραφία, ανθρώπους ντυμένους με στολές και παντού επιγραφές για γάμο σε drive through και διαζύγια που βγαίνουν σε 15’. Είναι μια πόλη που αν διαθέτεις χρήματα μπορείς να κάνεις ό,τι πιο παλαβό μπορείς να σκεφτείς. Μετά από κάμποση ώρα περιπλάνησης γυρίσαμε στο ξενοδοχείο καθώς η επόμενη ήταν η μεγάλη ημέρα.
Ημέρα 7η
Ξυπνήσαμε το πρωί με σκοπό να κάνουμε μια βόλτα πάλι στην πόλη και να δούμε το Las Vegas πως είναι χωρίς όλα αυτά τα φώτα, μιας και ο γάμος μας ήταν στη 1 το μεσημέρι. Πήραμε το αυτοκίνητο και δυστυχώς συνειδητοποιήσαμε πως είχε σκάσει το λάστιχο (αποτέλεσμα των παντιλικίων στην έρημο του death valley). Μας πήρε αρκετή ώρα να βγάλουμε άκρη με την εταιρεία ενοικίασης και η πιο εύκολη λύση ήταν να μας δώσουν άλλο αυτοκίνητο, πράγμα που θα μας καθυστερούσε αρκετά καθώς έπρεπε να πάμε στο αεροδρόμιο για την ανταλλαγή. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε, με σχεδόν ξεφούσκωτο λάστιχο, για πρωινό στο egg and i όπου στο τραπέζι κάνεις την παραγγελία μέσω tablet και ταυτόχρονα στο ίδιο το tablet βάζεις την κάρτα σου πληρώνεις τον λογαριασμό αλλά μπορείς να παίξεις και φρουτάκια. Αφού φάγαμε επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, ντυθήκαμε γαμπρός και νύφη και
κατευθυνθήκαμε προς το chapel με την απαραίτητη ελληνική μουσική υπόκρουση αλλά και με σκασμένο λάστιχο.
Πήγαμε στο chapel και περιμέναμε να έρθει η σειρά μας. Είχαμε ειδοποιήσει συγγενείς και φίλους να είναι έτοιμοι να μας δούν μετά τον Επιτάφιο με live streaming. Μέχρι να έρθει η σειρά μας πέρασαν από μπροστά μας πολύ αστείες περιπτώσεις. Τελικά παντρευτήκαμε και ήταν όλα υπέροχα και πολύ συγκινητικά. Πήραμε τα έγγραφα μας για την ισχύ του γάμου και αλλάξαμε ρούχα στην τουαλέτα του lobby. Πολύ κοντά στο chapel ήταν ένα εκπτωτικό κέντρο το north premium outlet οπού κάναμε τις αγορές μας για να το γιορτάσουμε. Μετά από κάμποση ώρα πήγαμε στο αεροδρόμιο για να αλλάξουμε αυτοκίνητο οπού μας έδωσαν πάλι ένα SUV και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο ως παντρεμένοι πια.
Ημέρα 8η
Αφού κάναμε check out από το ξενοδοχείο, αφήνοντας απλά τις κάρτες στο Lobby, πήγαμε πάλι στο chapel για να πάρουμε τις φωτογραφίες από τον γάμο. Στην συνέχεια κάναμε μια στάση για πρωινό πάλι στο egg and I και κατευθυνθήκαμε προς το Las Vegas sign. Επόμενος σταθμός μας ήταν στο φράγμα του Hoover Dam. Είναι πολύ εντυπωσιακό και δημιουργήθηκε το 1900 για να ελέγχονται οι πλημμύρες του ποταμού Colorado, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο νερό για άρδευση αλλά και για να δημιουργηθεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο
. Στον δρόμο για Grand Canyon είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε για λίγο στην route 66. Κάναμε μια στάση για burger στο Mr D’z οπού ήταν βγαλμένο από την εποχή των cowboys και της ποτοαπαγόρευσης. Όταν ζητήσαμε μπύρα αντ’αυτής μας έδωσαν coca cola με γεύση mentos. Λίγο παρακάτω κάναμε στάση για φωτογραφίες σε ένα σημείο που είχε παρατημένα παλιά αυτοκίνητα, παλιές ηλεκτρικές συσκευές και ένα συνεργείο αυτοκινήτων παλαιού τύπου.
Ύστερα από σχεδόν 2 ώρες οδήγησης φτάσαμε σε ένα τοπίο που σου κόβει την ανάσα, το Grand Canyon. Καμία φωτογραφία δεν μπορεί να αποτυπώσει αυτό που βλέπαμε. Είναι ένα αχανές φαράγγι που σμιλεύτηκε από τον ποταμό Colorado. Θεωρείται ένα από τα 7 φυσικά θαύματα του κόσμου και είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Η πρώτη μας στάση ήταν το Mother Point. Από όποιο σημείο και να το δεις μένεις έκπληκτος από την απέραντη ομορφιά του.
Επόμενη και τελευταία για εκείνη την ημέρα στάση ήταν το Yaki Point, από όπου είδαμε και το ηλιοβασίλεμα , μια μοναδική εμπειρία. Η είσοδος για το φαράγγι περιλαμβανόταν από την κάρτα που είχαμε βγάλει. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο οπού θα διανυκτερεύαμε που ήταν πολύ κοντά στο φαράγγι το Red feathe lodge με κόστος 205$.
Ημέρα 9η
Φεύγοντας από το ξενοδοχείο κάναμε μια μικρή στάση σε ένα μινι μαρκετ για καφέ, νερό και μερικά τρόφιμα και πήγαμε και πάλι στο φαράγγι. Δεν χορταίναμε αυτή την θέα που αντικρύζαμε. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και περπατήσαμε στο μονοπάτι Kaibab και σταματήσαμε στο Yavapai Point. Στην συνέχεια είδαμε τον τριώροφο πύργο από το σημείο desert view watchtower και η τελευταία στάση μας ήταν το Navajo Point. Έπειτα από 2 ώρες οδήγησης φτάσαμε στο Horsehoe Bend, η είσοδος είναι ελεύθερη και θέλει πολύ μεγάλη προσοχή διότι δεν υπάρχουν προστατευτικά. Εκεί κάνει ένα μεγάλο πέταλο ο ποταμός Colorado ανάμεσα στα κατακόκκινα βράχια του φαραγγιού. Η εικόνα και πάλι σου κόβει την ανάσα.
Στην πόλη Page λίγα χιλιόμετρα παρακάτω κάναμε στάση για φαγητό στο Ranch house , οπού ό,τι φάγαμε ήταν εξαιρετικό. Χωρίς καμία καθυστέρηση σταματήσαμε για βενζίνη και ξεκινήσαμε αυτό το ατελείωτο ταξίδι 9 ωρών για San Diego. Ακούγεται εξωφρενικό όμως ήμασταν αποφασισμένοι να το επιχειρήσουμε. Κάναμε το λάθος και πήγαμε από τον δρόμο που είναι κοντά στα σύνορα με το Μεξικό και εκεί λίγα μίλια έξω από το San Diego μας έπιασε ομίχλη σε συνδυασμό με δυνατή βροχή και αέρα. Λίγο πριν μπούμε στην πόλη μας σταμάτησε και η αστυνομία για εξακρίβωση στοιχείων, που ούτε οι ίδιοι δεν πίστευαν από που είχαμε έρθει. Αφού περάσαμε το τεστ οδήγησης φτάσαμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο μας, το Riverleaf inn mission valley με κόστος για 3 διανυκτερεύσεις 227$.
Ημέρα 10η
Ξεκούραστοι πια μετά την ταλαιπωρία της προηγούμενης ημέρας βγήκαμε για πρωινό και εξερεύνηση της πόλης. Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε parking και κατευθυνθήκαμε προς το λιμάνι που βρίσκεται προς επίσκεψη το αεροπλανοφόρο USS Midway με κόστος εισιτηρίου 18$. Η ξενάγηση μέσα ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Δίπλα από το μουσείο βρίσκεται η περιοχή Gaslamp quarter οπού έχει στην σειρά πολλά εστιατόρια και bars. Μάλιστα εκεί βρήκαμε το καλύτερο οργανικό μεξικάνικο της πόλης, το Tocaya.
Αφού φάγαμε πήραμε ένα ηλεκτρικό πατίνι και πήγαμε στο άγαλμα του φιλιού. Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και κάναμε μια μικρή βόλτα στο La jolla cove. Οι πολλές ώρες οδήγησης της προηγούμενης ημέρας μας είχαν κουράσει πολύ και έτσι γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε νωρίς.
Ημέρα 11η
Μόλις ξυπνήσαμε πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε στην περιοχή Little Italy για πρωινό και καφέ. Φυσούσε κρύο αέρα όμως δεν πτοηθήκαμε πήγαμε για περπάτημα στην παραλία Mission που μας θύμιζε αρκετά τις δικές μας παραλίες.
Αφού εισπνεύσαμε μπόλικο καθαρό αέρα πήραμε το αυτοκίνητο για να πάμε στο Coronado island ένα πολύ γνωστό μέρος διότι το ξενοδοχείο που βρίσκεται πάνω στην θάλασσα ,το del Coronda ,έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες.
Η βραδιά έκλεισε με φαγητό στο αγαπημένο μας πια Tocaya.
Ημέρα 12η
Ξυπνήσαμε αρκετά πρωί, πακετάραμε και πήγαμε για πρωινό στο Better buzz coffee στην περιοχή mission. Στον δρόμο για Los Angeles κάναμε μια στάση στην Laguna beach και ήπιαμε την μπύρα ας μπροστά από την θάλασσα.
Μετά από μισή ώρα οδήγησης φτάσαμε στο τελευταίο ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενούσε, το Travelodge by Wyndham culver με κόστος 280$. Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και φύγαμε για το ιστορικό Pier. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο parking δίπλα από το pier και περπατήσαμε στα μαγαζάκια που βρίσκονταν εκεί. Είχε βραδιάσει και καθίσαμε στο umami burger που βρισκόταν δίπλα φάγαμε και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Ημέρα 13η
Ξυπνήσαμε και αφήσαμε το αυτοκίνητο κοντά στην περιοχή Venice και πήγαμε για πρωινό στο Great white , ένα κλασικό καλιφορνικέζικο στέκι σκειτάδων.
Αφού φάγαμε πήγαμε στην παραλία . Τα λόγια είναι περιττά! Ατελείωτη αμμουδερή παραλία για περπάτημα με απλωμένους σε όλο το μήκος της τους χαρακτηριστικούς φοίνικες της California, είναι πραγματικά σαν να ζεις στα γυρίσματα του Baywatch. Πάνω στην παραλία υπάρχει το πιο γνωστό open gym μαζί με αρκετά γήπεδα τένις και μπάσκετ.
Στον πεζόδρομο είχε πολλούς άστεγους, πλανόδιους που πουλούσαν ό,τι μπορείς να φανταστείς και πολλά μικρά μαγαζάκια. Σταματήσαμε σε ένα μινι μάρκετ και αγοράσαμε δυο μπύρες όπου μας τις έδωσαν σε χάρτινες σακούλες για να μην φαίνονται. Νοικιάσαμε και πατίνι και φτάσαμε ως την Santa Monica, υπέροχη διαδρομή. Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και ανηφορίσαμε προς το Hollywood. Παρκάραμε το αυτοκίνητο στο lake Hollywood park και πήραμε τον δρόμο για να βρούμε ένα ωραίο σημείο για φωτογραφία με το Hollywood sign.
Σουρούπωνε και κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο για ένα ποτό στο Spire 73 και για φαγητό επιλέξαμε το Bottega louie.
Ημέρα 14η
Τελευταία μας μέρα πια σε αυτό το απίστευτο ταξίδι. Ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στο παρατηρητήριο Griffith. Είναι από τα πιο εμβληματικά κτήρια με ανεμπόδιστη θέα σε όλη την πόλη. Αφού περιηγηθήκαμε στον χώρο πήγαμε προς το Hollywood για πρωινό στο botanica restaurant and market.Φάγαμε εξαιρετικά επίσης ‘’φάγαμε’’ και μια ωραιότατη κλησούλα για παράνομο παρκινγκ καθώς είχαμε παρκάρει το αυτοκίνητο με φορά αντίθετη από τα άλλα. Επόμενη στάση ήταν το γνωστό Walk of fame και το Chinese theater. Περπατήσαμε στην λεωφόρο με τα αστέρια , είδαμε το Chinese and dolby theater όπου έχει φιλοξενήσει διάσημες πρεμιέρες και απονομές όσκαρ. Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το L.A. θέλαμε να δούμε και το Malibu. Στον δρόμο για εκεί φάγαμε ένα απίστευτο παγωτό από Salt and straw και σταματήσαμε για την απαραίτητη φωτογραφία με την επιγραφή του Beverly Hills. Βουτήξαμε στην κίνηση και φτάσαμε στην προβλήτα του Malibu. Κάναμε βόλτα στην ατελείωτη παραλία και με αυτή την ωραία εικόνα τελείωσαν οι διακοπές μας στην Καλιφόρνια.
Το ταξίδι αυτό για εμάς ήταν εμπειρία ζωής. Γράψαμε πολλά μίλια και είδαμε πολλά διαφορετικά πράγματα που θα μας μείνουν αξέχαστα.
Η σκέψη να πάμε να δούμε τον αμερικάνικο τρόπο ζωής είχε μπει για τα καλά στο μυαλό μας.
Θελήσαμε με τον άντρα μου πια,(θα εξηγήσω αργότερα) να κάνουμε τελικά ένα road trip στην δυτική ακτή και να χορτάσει το μάτι μας Αμερική.
Η απόφαση πάρθηκε τα Χριστούγεννα του 2019 και με μια προσφορά της air Canada κλείσαμε τα εισιτήρια για το Πάσχα. Εδώ να πω ,πως επειδή είχαμε ενδιάμεσο σταθμό τον Καναδά, χρειάστηκε εκτός από την esta για τις Η.Π.Α που κοστίζει 14$ να κάνουμε αίτηση και για eta με κόστος 7$.
20 Απριλίου - 5 Μαΐου (Αθήνα-SFO , L.A.-Αθήνα )
Ημέρα 1η Αθήνα-Μόντρεαλ-Σαν Φρανσίσκο
Αναχώρηση από Ελ. Βενιζέλος 11.20π.μ. με ενδιάμεσο προορισμό το Μόντρεαλ (ταξίδι περίπου 10 ωρών) και με αναμονή 1 ώρας εκεί συνεχίσαμε για SFO. Το αεροπλάνο ήταν αρκετά παλιό και οι θέσεις ικανοποιητικές. Ο έλεγχος των διαβατηρίων από Καναδά δεν ήταν καθόλου χρονοβόρος.
Πήραμε τις αποσκευές μας, καλέσαμε ένα uber και φτάσαμε εξαντλημένοι στο ξενοδοχείο. Μέναμε στην Financial District στο ξενοδοχείο Club quarters και για 3 βράδια μας κόστισε 375$. Εμείς κλείσαμε όλα τα ξενοδοχεία μέσω booking οπού ο δημοτικός φόρος συμπεριλαμβανόταν. Να είστε αρκετά προσεκτικοί με τις έξτρα χρεώσεις των άλλων παρόχων.
Ημέρα 2η
Ξυπνήσαμε όσο πρωί μπορούσαμε και περπατήσαμε μέχρι το pier 39 και φυσικά πήγαμε για πρωινό στο boudin bakery,οπού εκεί συνειδητοποιήσαμε πόσο τεράστιες είναι οι μερίδες τους στο φαγητό. Αφού φάγαμε ήμασταν έτοιμοι να εξερευνήσουμε την πόλη. Είχαμε κάνει κράτηση από την Ελλάδα για 2 ποδήλατα από blazing saddles στα 60$ με προπληρωμή. Πήραμε τα κράνη μας και κατευθυνθήκαμε προς την αγορά του pier 39 οπού ήταν αρκετά τουριστική. Προχωρήσαμε στο λιμάνι Fisherman’s Wharf και αντικρίσαμε τα θαλάσσια λιοντάρια να παίζουν και να λιάζονται. Η μυρωδιά τους ήταν αποκρουστική, βγάλαμε τις φωτογραφίες μας και συνεχίσαμε την βόλτα μας.
Φτάσαμε στο Palace of Fine Arts, ένα πολύ όμορφο αξιοθέατο για να κάνεις μια στάση. H είσοδος είναι δωρεάν.
Ύστερα θέλαμε να περάσουμε την γέφυρα με τα ποδήλατα όμως δεν είχαμε τον χρόνο για να το κάνουμε και έτσι προτιμήσαμε να πάμε στο πάρκο Lands End οπού η θέα της γέφυρας είναι απίστευτη.
Ημέρα 3η
Έχοντας και ολίγον από jet lag ξυπνήσαμε ,πήραμε uber και πήγαμε στο Buena Vista Park. Πρόκειται για το παλαιότερο πάρκο του San Francisco και βρίσκεται σε απότομο λόφο και έτσι η κλίση που δημιουργείται σου δίνει πανοραμική θέα της πόλης. Εκεί είχαμε την δυνατότητα να πετάξουμε drone για ακόμα καλύτερα πλάνα. Περπατήσαμε λίγο παρακάτω και φτάσαμε στην συνοικία των hippies την πολύ γνωστή γειτονιά των Haight and Asbury οπού εκεί έκαναν την βόλτα τους τα παιδιά των λουλουδιών. Είναι γεμάτη πολύχρωμα μαγαζιά με ιδιαίτερες βιτρίνες. Όλη αυτή η περιοχή μυρίζει ελευθερία και σε ταξιδεύει σε άλλες εποχές.
Είχε περάσει η ώρα και καθίσαμε για φαγητό στο 4505 burgers and bbq οπού χωρίς καμία υπερβολή φάγαμε το καλύτερο burger όλου του ταξιδιού μας.
Αφού φάγαμε από ένα burger και ένα ακόμη για την μέση σαν ορεκτικό, καλέσαμε ένα uber και κατευθυνθήκαμε προς το Pier 45 οπού θα παίρναμε το καραβάκι να μας περάσει απέναντι στο Alcatraz. Τα εισιτήρια τα είχαμε κλείσει από Αθήνα και η τιμή ήταν 40$. Περάσαμε λοιπόν, και στην είσοδο μας έδωσαν ακουστικά για την ξενάγηση η οποία διήρκησε περίπου 2 ώρες. Η εμπειρία αυτή θα μας μείνει αξέχαστη.
Στην συνέχεια πήραμε το καραβάκι της επιστροφής το οποίο αν θυμάμαι καλά έχει δρομολόγια κάθε μισή ώρα. Φτάσαμε στο pier και ανηφορίσαμε για το Coit Tower. Δεν αντέχαμε να ανέβουμε μέχρι επάνω όμως τις εικόνες από την θέα ευτυχώς μας τις έδωσε ο μικρός μας φίλος drone. Επειδή θέλαμε να δούμε όσα περισσότερα μπορούσαμε μιας και ήταν η τελευταία μέρα μας στην πόλη, πήγαμε στην Lombard Street. Ήταν αξιοσημείωτο πως όλα αυτά τα τεράστια trucks την διέσχιζαν με τέτοια ευκολία. Πάνω από την Lombard street περνάει το cable car που δεν υπάρχει τουρίστας που να μην το έχει χρησιμοποιήσει. Το εισιτήριο κοστίζει 7$ και εμείς κάναμε την διαδρομή Powell-Hyde για να κατέβουμε στην Chinatown. Να τονίσω εδώ πως όσο χαριτωμένο και να φαίνεται το γνωστό σε εμάς παλιό τραμ αν και δεν είναι επικίνδυνο μου προκάλεσε λίγο φόβο καθότι καθόμασταν στην έξω πλευρά του και στην ουσία κρεμόμασταν από τις λαβές και περνούσαν τα κεφάλια μας ξυστά από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Ημέρα 4η
Επιτέλους είχε έρθει η μέρα που θα παίρναμε το αυτοκίνητό μας. Είχαμε κάνει κράτηση από την Αθήνα για όλες τις υπόλοιπες ημέρες του ταξιδιού. H ενοικίαση αυτοκινήτου καθώς και η βενζίνη στην Αμερική είναι αρκετά οικονομική. Εμείς για ένα SUV για 13 ημέρες πληρώσαμε350$ και όσο για την βενζίνη στην περιοχή της Αριζόνα η βενζίνη είχε 0,70 λεπτά το λίτρο Φορτώσαμε λοιπόν το αμαξάκι μας, οπού για τα δεδομένα της Αμερικής ήταν αμαξάκι και πήραμε τον δρόμο προς την Silicon Valley.Εκεί βρίσκονται όλες οι υψηλής τεχνολογίας επιχειρήσεις. Εμείς περιηγηθήκαμε στον χώρο της Google για λίγο και αποχωρήσαμε.
Σαν τελικό προορισμό μας και για την διανυκτέρευση μας είχαμε το Monterey. Στην διαδρομή επειδή πεινούσαμε κάναμε μια μικρή στάση στην Santa Cruz. Η πόλη αυτή είχε μια καταπληκτική με πελώρια κύματα παραλία όπου στην άμμο είχε λούνα πάρκ. Εμείς κάτσαμε για φαγητό στο Pono Hawaiian grill για χαβανέζικο σούσι και burger. Ευχαριστηθήκαμε πολύ το φαγητό μας σ ’αυτό το ιδιαίτερο μαγαζί.
Μισή ώρα οδήγησης αργότερα φτάσαμε στο Monterey μέσω του Pacific Highway 1. Μείναμε στο Ramada by Wyndham με κόστος 120$.
Το Monterey είναι ένα αρκετά τουριστικό μέρος και δεν μας άρεσε πολύ. Η περιοχή όμως που επρόκειτο να μας κλέψει την καρδιά είναι το Carmel by the sea. Αφήσαμε τα πράγματά μας στο ξενοδοχείο και φύγαμε για να εξερευνήσουμε την περιοχή. Οδηγώντας για Bixby bridge κάναμε μια στάση στο Point Lobos για να αγναντέψουμε τον Ειρηνικό. Η θέα από εκεί ήταν απίστευτη.
Λίγα λεπτά αργότερα αντικρίσαμε την Bixby creek bridge , μια γέφυρα με μήκος 213 μ. Βγάλαμε το κλασικό μας πια βίντεο με το drone και συνεχίσαμε. Φτάσαμε ως το Big sur, το οποίο βρίσκεται στην άκρη της κεντρικής ακτής της California. Γυρίζοντας προς το Monterey σταματήσαμε στο Carmel by the sea. Πρόκειται για παραλιακή πόλη με εξοχικές κατοικίες διαφόρων καλλιτεχνών . Κάναμε βόλτα κατά μήκος της παραλίας. Το τοπίο ήταν μαγευτικό καθώς σουρούπωνε.
Ημέρα 5η
Ξυπνήσαμε και ήμασταν έτοιμοι για το ταξίδι 4 ωρών που μας περίμενε για να φτάσουμε στο Yosemite National Park. Φάγαμε πρωινό, πήραμε και νερό για τον δρόμο το οποίο πουλούσαν στο supermarket σε ένα υπερμέγεθες μπουκάλι και ξεκινήσαμε. Μόλις φτάσαμε στην είσοδο του πάρκου προμηθευτήκαμε την ετήσια κάρτα για τα πάρκα ‘’America the beautiful passes’’ με κόστος 80$. Το πάρκο είναι αχανές έχοντας συνολική έκταση 760.000 στρέμματα και φτάνει μέχρι τις δυτικές πλαγιές της οροσειράς Sierra Nevada. Ξεχωρίζει για τις βουνοπλαγιές από γρανίτη, τους καταρράκτες, τα ποτάμια και τους χειμάρρους του. Το 89% της έκτασης του έχει ανακηρυχθεί περιοχή άγριας φύσης. Ο καλύτερος τρόπος να φτάσεις στο πάρκο είναι να οδηγήσεις μέσω του CA Hwy 140 και ακολουθώντας τις πινακίδες για Bridalveil Falls. Πριν φτάσουμε στο tunnel view σταματήσαμε στο parking και απολαύσαμε την πανοραμική θέα που προσφέρει. Η επόμενη στάση που κάναμε ήταν το Glacier Point οπού και πάλι είχαμε σε πανοραμική θέα το Yosemite Valley.
Το τοπίο σε όλο το πάρκο ήταν μαγευτικό. Αμέσως μετά κάναμε στάση στον καταρράκτη Bridalveil, πλησιάσαμε πολύ και δεν μας ένοιαζε που είχαμε βραχεί για τα καλά. Έπειτα, σταματήσαμε στο el Capitan, τον κάθετο μονόλιθο από γρανίτη ύψους 900μ. Για το τέλος αφήσαμε το Mariposa Grove. Είναι το μεγαλύτερο άλσος με 500 ώριμα sequoia trees και βρίσκεται νότια του πάρκου. Εμείς φτάσαμε κατά τις 3 το μεσημέρι στην είσοδο και μας ενημέρωσαν πως το τελευταίο λεωφορείο για την επιστροφή από το πάρκο ήταν μετά από μισή ώρα, διαφορετικά για να γυρίσουμε έπρεπε να περπατήσουμε 1,5 ώρες. Δεν υπήρχε περίπτωση να χάσουμε την εμπειρία να δούμε από κοντά αυτά τα τεράστια δέντρα, και έτσι πήραμε το λεωφορείο και ευτυχώς χωρίς να έχει πολλούς τουρίστες περιπλανηθήκαμε στο άλσος. Τα δέντρα ήταν πολύ εντυπωσιακά με ύψος 110μ και διάμετρο 7 μ. Το ριζικό τους σύστημα είναι πολύ επιφανειακό και γι’ αυτό έχουν ξύλινα τοιχάκια γύρω απ’ αυτά ώστε να μην πατηθούν καθώς είναι πολύ ευαίσθητα. Πήραμε τον δρόμο της επιστροφής προς το αυτοκίνητο γιατί είχαμε πολύ περπάτημα μπροστά μας. Μέχρι να βγούμε στον δρόμο, μέσα στο πάρκο είδαμε ένα ζευγάρι να έχει κατασκηνώσει ανάμεσα στις σεκόγιες
. Φτάσαμε στο αυτοκίνητο, ευτυχώς ο δρόμος ήταν κατηφορικός και πήγαμε αμέσως στο πρώτο μεξικάνικο εστιατόριο που βρήκαμε στον δρόμο για το ξενοδοχείο. Θα διανυκτερεύαμε στο Yosemite southgate hotel με κόστος 170$. Θέλαμε πολύ να μείνουμε στους ξενώνες μέσα στο πάρκο όμως δεν υπήρχε διαθέσιμο δωμάτιο.
Ημέρα 6η
Είχε φτάσει η μέρα που θα κάναμε 6 ώρες οδήγησης με τελικό προορισμό το Las Vegas, και αφού προμηθευτήκαμε τα απαραίτητα από ένα mini market της περιοχής, ξεκινήσαμε τον μακρύ μας δρόμο. Φεύγοντας λοιπόν από το Yosemite κάναμε στάση στο Fresno οπού εκεί υπάρχει ελληνική ορθόδοξη εκκλησία ο Αγ.Γεώργιος, οπού όταν φτάσαμε δυστυχώς δεν είχε λειτουργία. Κάναμε στάση όμως για βενζίνη και φαγητό στο in and out burger και συνεχίσαμε για death valley. Από εκεί είχαμε 3,30 ώρες οδήγησης και η θερμοκρασία όσο πλησιάζαμε άρχιζε να ανεβαίνει αρκετά γρήγορα. Το θερμόμετρο έδειχνε 38°C και 30% υγρασία. Έξω δεν υπήρχε ίχνος βλάστησης και ζωής και η διαδρομή ήταν μια ατελείωτη ευθεία. Φτάσαμε λοιπόν, στην κοιλάδα του θανάτου η οποία καλύπτει 7.800 km και ονομάστηκε έτσι από τους αποίκους.
Είναι το πιο ξηρό και πιο θερμό μέρος της Β.Αμερικής αλλά και το πιο χαμηλό σημείο της ξηράς του δυτικού ημισφαιρίου (είναι 86μ υπό την στάθμη της θάλασσας).
Η κάρτα ΄΄America the beautiful passes’’ κάλυπτε την είσοδό μας στην κοιλάδα. Η πρώτη στάση που κάναμε ήταν το Zabriskie point. H ανάβαση ήταν πολύ δύσκολη καθώς η θερμοκρασία έξω ήταν πολύ υψηλή, η θέα όμως στα βουνά ήταν ασύλληπτη. Δεν μπορούσαμε να καθίσουμε έξω για πολύ και έτσι πήγαμε στην επόμενη στάση, το Devil’s golf course. Είναι μια αχανής έκταση οπού εκεί τα άλατα από τις λίμνες της προϊστορίας έχουν σχηματίσει βράχια που με τον αέρα έχουν διαβρωθεί και έχουν δημιουργήσει μια επιφάνεια τόσο τραχειά που μόνο ο διάβολος θα μπορούσε να παίξει γκόλφ.
Επόμενη και τελευταία μας στάση ήταν το Artist’s palette όπου φαίνονται τα βουνά σε διάφορες αποχρώσεις του γαλάζιου, του κίτρινου και του ροζ που τις έχουν πάρει από την οξείδωση των μετάλλων.
Αφήσαμε πίσω μας την κοιλάδα του θανάτου και κατευθυνθήκαμε προς την πόλη που ό,τι συμβαίνει εκεί μένει εκεί , μόνο που στην δική μας περίπτωση αυτό που συνέβη φυσικά και δεν θα το ξεχνούσαμε αλλά ούτε το αφήσαμε εκεί. Μόλις φτάσαμε πάθαμε το πρώτο πολιτισμικό σοκ καθώς είχαμε συνηθίσει στα όμορφα τοπία, εκεί που ο χρόνος κυλάει αργά με λίγους τουρίστες . Μπήκαμε σε αυτή την χαοτική πόλη με τις πέντε λωρίδες οδήγησης όπου για να βγεις στην έξοδο που θέλεις έπρεπε να αλλάξεις λωρίδα τουλάχιστον 1 Km νωρίτερα. Πήγαμε στο ξενοδοχείο μας το SLS Las Vegas hotel το οποίο είναι σαν ένα μικρό mall. Είναι ουρανοξύστης με καζίνο και πολλά μικρά μαγαζιά και για 2 βράδια μας κόστισε 218$. Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και πήγαμε να πάρουμε την άδεια γάμου μας από το Marriage Bureau με κόστος 77$. Είχαμε κανονίσει από την Αθήνα τον πολιτικό μας γάμο σε ένα από τα chapel και όχι δεν ήταν με τον Elvis αλλά με έναν δήμαρχο. Είχαμε επιλέξει ένα chapel με εξωτερικό venue με κόστος 400$. Μας ενημέρωσαν πως το chapel μετά τον γάμο θα μας έδινε όλα τα απαραίτητα έγγραφα ώστε να μπορέσουμε να τα προσκομίσουμε στο Ειδικό ληξιαρχείο της Αθήνας για να είναι και επίσημα έγκυρος ο γάμος μας. Στην συνέχεια και όντας πεινασμένοι φτάσαμε στην περιβόητη strip avenue με όλα αυτά τα θεματικά ξενοδοχεία και τις ρεπλίκες αξιοθεάτων.
Βρήκαμε ένα εστιατόριο χωρίς πολύ κόσμο και καθίσαμε για φαγητό. Ύστερα κάναμε βόλτα στα ξενοδοχεία οπού μόνο ξενοδοχεία δεν θυμίζουν . Το κάθε ένα είναι θεματικό, η είσοδος είναι ελεύθερη ακόμη και αν δεν θέλεις να παίξεις στο καζίνο. Η αλήθεια είναι πως είναι αρκετά εντυπωσιακά παρ’όλα αυτά είναι αρκετά κιτς. Στους δρόμους θα δεις χορεύτριες με πούπουλα να λικνίζονται μπροστά σου για μια και μόνο φωτογραφία, ανθρώπους ντυμένους με στολές και παντού επιγραφές για γάμο σε drive through και διαζύγια που βγαίνουν σε 15’. Είναι μια πόλη που αν διαθέτεις χρήματα μπορείς να κάνεις ό,τι πιο παλαβό μπορείς να σκεφτείς. Μετά από κάμποση ώρα περιπλάνησης γυρίσαμε στο ξενοδοχείο καθώς η επόμενη ήταν η μεγάλη ημέρα.
Ημέρα 7η
Ξυπνήσαμε το πρωί με σκοπό να κάνουμε μια βόλτα πάλι στην πόλη και να δούμε το Las Vegas πως είναι χωρίς όλα αυτά τα φώτα, μιας και ο γάμος μας ήταν στη 1 το μεσημέρι. Πήραμε το αυτοκίνητο και δυστυχώς συνειδητοποιήσαμε πως είχε σκάσει το λάστιχο (αποτέλεσμα των παντιλικίων στην έρημο του death valley). Μας πήρε αρκετή ώρα να βγάλουμε άκρη με την εταιρεία ενοικίασης και η πιο εύκολη λύση ήταν να μας δώσουν άλλο αυτοκίνητο, πράγμα που θα μας καθυστερούσε αρκετά καθώς έπρεπε να πάμε στο αεροδρόμιο για την ανταλλαγή. Έτσι αποφασίσαμε να πάμε, με σχεδόν ξεφούσκωτο λάστιχο, για πρωινό στο egg and i όπου στο τραπέζι κάνεις την παραγγελία μέσω tablet και ταυτόχρονα στο ίδιο το tablet βάζεις την κάρτα σου πληρώνεις τον λογαριασμό αλλά μπορείς να παίξεις και φρουτάκια. Αφού φάγαμε επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, ντυθήκαμε γαμπρός και νύφη και
κατευθυνθήκαμε προς το chapel με την απαραίτητη ελληνική μουσική υπόκρουση αλλά και με σκασμένο λάστιχο.
Πήγαμε στο chapel και περιμέναμε να έρθει η σειρά μας. Είχαμε ειδοποιήσει συγγενείς και φίλους να είναι έτοιμοι να μας δούν μετά τον Επιτάφιο με live streaming. Μέχρι να έρθει η σειρά μας πέρασαν από μπροστά μας πολύ αστείες περιπτώσεις. Τελικά παντρευτήκαμε και ήταν όλα υπέροχα και πολύ συγκινητικά. Πήραμε τα έγγραφα μας για την ισχύ του γάμου και αλλάξαμε ρούχα στην τουαλέτα του lobby. Πολύ κοντά στο chapel ήταν ένα εκπτωτικό κέντρο το north premium outlet οπού κάναμε τις αγορές μας για να το γιορτάσουμε. Μετά από κάμποση ώρα πήγαμε στο αεροδρόμιο για να αλλάξουμε αυτοκίνητο οπού μας έδωσαν πάλι ένα SUV και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο ως παντρεμένοι πια.
Ημέρα 8η
Αφού κάναμε check out από το ξενοδοχείο, αφήνοντας απλά τις κάρτες στο Lobby, πήγαμε πάλι στο chapel για να πάρουμε τις φωτογραφίες από τον γάμο. Στην συνέχεια κάναμε μια στάση για πρωινό πάλι στο egg and I και κατευθυνθήκαμε προς το Las Vegas sign. Επόμενος σταθμός μας ήταν στο φράγμα του Hoover Dam. Είναι πολύ εντυπωσιακό και δημιουργήθηκε το 1900 για να ελέγχονται οι πλημμύρες του ποταμού Colorado, ώστε να υπάρχει διαθέσιμο νερό για άρδευση αλλά και για να δημιουργηθεί υδροηλεκτρικό εργοστάσιο
. Στον δρόμο για Grand Canyon είχαμε την ευκαιρία να οδηγήσουμε για λίγο στην route 66. Κάναμε μια στάση για burger στο Mr D’z οπού ήταν βγαλμένο από την εποχή των cowboys και της ποτοαπαγόρευσης. Όταν ζητήσαμε μπύρα αντ’αυτής μας έδωσαν coca cola με γεύση mentos. Λίγο παρακάτω κάναμε στάση για φωτογραφίες σε ένα σημείο που είχε παρατημένα παλιά αυτοκίνητα, παλιές ηλεκτρικές συσκευές και ένα συνεργείο αυτοκινήτων παλαιού τύπου.
Ύστερα από σχεδόν 2 ώρες οδήγησης φτάσαμε σε ένα τοπίο που σου κόβει την ανάσα, το Grand Canyon. Καμία φωτογραφία δεν μπορεί να αποτυπώσει αυτό που βλέπαμε. Είναι ένα αχανές φαράγγι που σμιλεύτηκε από τον ποταμό Colorado. Θεωρείται ένα από τα 7 φυσικά θαύματα του κόσμου και είναι μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Η πρώτη μας στάση ήταν το Mother Point. Από όποιο σημείο και να το δεις μένεις έκπληκτος από την απέραντη ομορφιά του.
Επόμενη και τελευταία για εκείνη την ημέρα στάση ήταν το Yaki Point, από όπου είδαμε και το ηλιοβασίλεμα , μια μοναδική εμπειρία. Η είσοδος για το φαράγγι περιλαμβανόταν από την κάρτα που είχαμε βγάλει. Επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο οπού θα διανυκτερεύαμε που ήταν πολύ κοντά στο φαράγγι το Red feathe lodge με κόστος 205$.
Ημέρα 9η
Φεύγοντας από το ξενοδοχείο κάναμε μια μικρή στάση σε ένα μινι μαρκετ για καφέ, νερό και μερικά τρόφιμα και πήγαμε και πάλι στο φαράγγι. Δεν χορταίναμε αυτή την θέα που αντικρύζαμε. Αφήσαμε το αυτοκίνητο και περπατήσαμε στο μονοπάτι Kaibab και σταματήσαμε στο Yavapai Point. Στην συνέχεια είδαμε τον τριώροφο πύργο από το σημείο desert view watchtower και η τελευταία στάση μας ήταν το Navajo Point. Έπειτα από 2 ώρες οδήγησης φτάσαμε στο Horsehoe Bend, η είσοδος είναι ελεύθερη και θέλει πολύ μεγάλη προσοχή διότι δεν υπάρχουν προστατευτικά. Εκεί κάνει ένα μεγάλο πέταλο ο ποταμός Colorado ανάμεσα στα κατακόκκινα βράχια του φαραγγιού. Η εικόνα και πάλι σου κόβει την ανάσα.
Στην πόλη Page λίγα χιλιόμετρα παρακάτω κάναμε στάση για φαγητό στο Ranch house , οπού ό,τι φάγαμε ήταν εξαιρετικό. Χωρίς καμία καθυστέρηση σταματήσαμε για βενζίνη και ξεκινήσαμε αυτό το ατελείωτο ταξίδι 9 ωρών για San Diego. Ακούγεται εξωφρενικό όμως ήμασταν αποφασισμένοι να το επιχειρήσουμε. Κάναμε το λάθος και πήγαμε από τον δρόμο που είναι κοντά στα σύνορα με το Μεξικό και εκεί λίγα μίλια έξω από το San Diego μας έπιασε ομίχλη σε συνδυασμό με δυνατή βροχή και αέρα. Λίγο πριν μπούμε στην πόλη μας σταμάτησε και η αστυνομία για εξακρίβωση στοιχείων, που ούτε οι ίδιοι δεν πίστευαν από που είχαμε έρθει. Αφού περάσαμε το τεστ οδήγησης φτάσαμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο μας, το Riverleaf inn mission valley με κόστος για 3 διανυκτερεύσεις 227$.
Ημέρα 10η
Ξεκούραστοι πια μετά την ταλαιπωρία της προηγούμενης ημέρας βγήκαμε για πρωινό και εξερεύνηση της πόλης. Αφήσαμε το αυτοκίνητο σε parking και κατευθυνθήκαμε προς το λιμάνι που βρίσκεται προς επίσκεψη το αεροπλανοφόρο USS Midway με κόστος εισιτηρίου 18$. Η ξενάγηση μέσα ήταν πολύ ωραία εμπειρία. Δίπλα από το μουσείο βρίσκεται η περιοχή Gaslamp quarter οπού έχει στην σειρά πολλά εστιατόρια και bars. Μάλιστα εκεί βρήκαμε το καλύτερο οργανικό μεξικάνικο της πόλης, το Tocaya.
Αφού φάγαμε πήραμε ένα ηλεκτρικό πατίνι και πήγαμε στο άγαλμα του φιλιού. Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και κάναμε μια μικρή βόλτα στο La jolla cove. Οι πολλές ώρες οδήγησης της προηγούμενης ημέρας μας είχαν κουράσει πολύ και έτσι γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και κοιμηθήκαμε νωρίς.
Ημέρα 11η
Μόλις ξυπνήσαμε πήραμε το αυτοκίνητο και πήγαμε στην περιοχή Little Italy για πρωινό και καφέ. Φυσούσε κρύο αέρα όμως δεν πτοηθήκαμε πήγαμε για περπάτημα στην παραλία Mission που μας θύμιζε αρκετά τις δικές μας παραλίες.
Αφού εισπνεύσαμε μπόλικο καθαρό αέρα πήραμε το αυτοκίνητο για να πάμε στο Coronado island ένα πολύ γνωστό μέρος διότι το ξενοδοχείο που βρίσκεται πάνω στην θάλασσα ,το del Coronda ,έχει πρωταγωνιστήσει σε πολλές ταινίες.
Η βραδιά έκλεισε με φαγητό στο αγαπημένο μας πια Tocaya.
Ημέρα 12η
Ξυπνήσαμε αρκετά πρωί, πακετάραμε και πήγαμε για πρωινό στο Better buzz coffee στην περιοχή mission. Στον δρόμο για Los Angeles κάναμε μια στάση στην Laguna beach και ήπιαμε την μπύρα ας μπροστά από την θάλασσα.
Μετά από μισή ώρα οδήγησης φτάσαμε στο τελευταίο ξενοδοχείο που θα μας φιλοξενούσε, το Travelodge by Wyndham culver με κόστος 280$. Τακτοποιήσαμε τα πράγματά μας και φύγαμε για το ιστορικό Pier. Αφήσαμε το αυτοκίνητο στο parking δίπλα από το pier και περπατήσαμε στα μαγαζάκια που βρίσκονταν εκεί. Είχε βραδιάσει και καθίσαμε στο umami burger που βρισκόταν δίπλα φάγαμε και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο.
Ημέρα 13η
Ξυπνήσαμε και αφήσαμε το αυτοκίνητο κοντά στην περιοχή Venice και πήγαμε για πρωινό στο Great white , ένα κλασικό καλιφορνικέζικο στέκι σκειτάδων.
Αφού φάγαμε πήγαμε στην παραλία . Τα λόγια είναι περιττά! Ατελείωτη αμμουδερή παραλία για περπάτημα με απλωμένους σε όλο το μήκος της τους χαρακτηριστικούς φοίνικες της California, είναι πραγματικά σαν να ζεις στα γυρίσματα του Baywatch. Πάνω στην παραλία υπάρχει το πιο γνωστό open gym μαζί με αρκετά γήπεδα τένις και μπάσκετ.
Στον πεζόδρομο είχε πολλούς άστεγους, πλανόδιους που πουλούσαν ό,τι μπορείς να φανταστείς και πολλά μικρά μαγαζάκια. Σταματήσαμε σε ένα μινι μάρκετ και αγοράσαμε δυο μπύρες όπου μας τις έδωσαν σε χάρτινες σακούλες για να μην φαίνονται. Νοικιάσαμε και πατίνι και φτάσαμε ως την Santa Monica, υπέροχη διαδρομή. Επιστρέψαμε στο αυτοκίνητο και ανηφορίσαμε προς το Hollywood. Παρκάραμε το αυτοκίνητο στο lake Hollywood park και πήραμε τον δρόμο για να βρούμε ένα ωραίο σημείο για φωτογραφία με το Hollywood sign.
Σουρούπωνε και κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο για ένα ποτό στο Spire 73 και για φαγητό επιλέξαμε το Bottega louie.
Ημέρα 14η
Τελευταία μας μέρα πια σε αυτό το απίστευτο ταξίδι. Ετοιμαστήκαμε και πήγαμε στο παρατηρητήριο Griffith. Είναι από τα πιο εμβληματικά κτήρια με ανεμπόδιστη θέα σε όλη την πόλη. Αφού περιηγηθήκαμε στον χώρο πήγαμε προς το Hollywood για πρωινό στο botanica restaurant and market.Φάγαμε εξαιρετικά επίσης ‘’φάγαμε’’ και μια ωραιότατη κλησούλα για παράνομο παρκινγκ καθώς είχαμε παρκάρει το αυτοκίνητο με φορά αντίθετη από τα άλλα. Επόμενη στάση ήταν το γνωστό Walk of fame και το Chinese theater. Περπατήσαμε στην λεωφόρο με τα αστέρια , είδαμε το Chinese and dolby theater όπου έχει φιλοξενήσει διάσημες πρεμιέρες και απονομές όσκαρ. Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το L.A. θέλαμε να δούμε και το Malibu. Στον δρόμο για εκεί φάγαμε ένα απίστευτο παγωτό από Salt and straw και σταματήσαμε για την απαραίτητη φωτογραφία με την επιγραφή του Beverly Hills. Βουτήξαμε στην κίνηση και φτάσαμε στην προβλήτα του Malibu. Κάναμε βόλτα στην ατελείωτη παραλία και με αυτή την ωραία εικόνα τελείωσαν οι διακοπές μας στην Καλιφόρνια.
Το ταξίδι αυτό για εμάς ήταν εμπειρία ζωής. Γράψαμε πολλά μίλια και είδαμε πολλά διαφορετικά πράγματα που θα μας μείνουν αξέχαστα.
