LULLU
Member
- Μηνύματα
- 3.601
- Likes
- 8.129
- Επόμενο Ταξίδι
- το ψαχνω....
- Ταξίδι-Όνειρο
- Νιγηρας-Μαλι
Aπο τη Δύση στην Ανατολή..
-Πάμε στο Ξερόκαμπο τι λες? Ρωτά το έτερο ήμισυ..
-Τι λέω? Δεν είναι και ένα τσιγάρο δρόμος…
-Εντάξει καλέ είναι ένα πακέτο?
-Μωρέ μια κούτα μη σου πω.. αλλά κομμάτι να γίνει..ας πάμε..
Έτσι το μοναδικό ελεύθερο ΣαββατοΚυριακο του μήνα Σεπτεμβρίου με βρίσκει να το μοιράζω στη διαδρομή Χανιά –Ξερόκαμπο Σητείας , να πλατσουρίζω σε πρασινογάλαζα νερά , να προσπαθώ να προσελκύσω ψάρια στη απόχη και τη πετονιά( αλλά ουτε λέπι) , να αναζωογονήσω τα κουρασμένα αφυδατωμένα κύτταρα μου στο σπα της φύσης με λάσπη αργίλου από τη ομώνυμη παραλία στο Ξερόκαμπο ..Μια άλλη αίσθηση ανανέωσης, ξεγνοιασιάς εκτόνωσης με το που πέρασα νύχτα σχεδόν από τα Ζηρια το ορεινό χωριό που από εκει μια κατηφόρα (ευτυχώς άσφαλτος)γεμάτη στροφές σε οδηγεί στο Ξερόκαμπο..Απο ψηλά τα λιγοστά φώτα του Ξεροκαμπου, με σαγηνεύουν σαν το κάλεσμα μιας νεραΐδας σε ένα ταξίδι με λιγοστούς ταξιδιώτες..
Ξερόκαμπος λοιπόν..μια μικρή κουκίδα στο χάρτη της Ανατολικής Κρήτης με απίστευτες παραλίες και λιγοστούς τουρίστες… καμιά σχέση με Χανιά η Μύκονο( καλα με τη τελευταία ούτε κατά διάνοια) και καμια βέβαια σχέση με τους φασαριόζους Άγγλους της Χερσονήσου..
Είναι μια μικρή κοινότητα που ακόμη αγκαλιάζει σφικτά τη παράδοση, χαρίζει απλόχερα το χαμόγελο, τη φιλοξενία, σε κοιτά κατάματα χωρίς να βλέπει μόνο το πορτοφόλι , δεν κρατά με αυστηρότητα τους όρους κράτησης του booking όταν βγεις εξω στους υπολογισμούς χρόνου.. Εμείς φτάσαμε πολύ αργά και τα κλειδιά του σπιτιού μας περίμεναν στη γειτόνισσα που παρέμεινε ξύπνια να μας καλωσορίσει μαζι με ένα πιάτο ζεστά καλιτσουνακια που εκτιμήσαμε δεόντως…
Υπνος και ο πρωινός καφές κατω από το παχύ φύλλωμα μιας βουκαμβιλιας και μετα βουρ στα πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά.. Άπειρες οι επιλογές παραλιων, αλλα εμεις τις επισκεφτήκαμε όλες μια-μια σε αυτό το διημερο.
Σχεδόν μπορείς να πεις πως μεταλλάχτηκα από ανθρώπινο ον σε γοργόνα (η φάλαινα ανάλογα πως το βλέπει κανείς.. για οσους με γνωρίζουν χαχα), χαλάρωσα , ειδα απίστευτα χρωματικά παιχνίδια θάλασσας και ουρανού σε κατι αξέχαστα ηλιοβασιλέματα και με γεμάτες μπαταρίες πήρα το δρόμο της επιστροφής ..
Προτιμήσαμε το βόρειο άξονα για να κάνουμε μια στάση στο αρχαιολογικό χώρο Ιτανος που σήμερα ακούει στο όνομα Ερημουπολη . Η Ιταμος υπήρξε μια σημαντική πόλη χτισμενη πάνω σε 2 υψώματα, ακροπολεις, που φιλοξενούσαν σημαντικά ιερά αυτό του Απόλλωνα Πυθίου και της Αθηνάς Πολιαδος Ανάμεσα στις 2 ακροπόλεις υπήρχε το κέντρο της πόλης , κτήρια διοικητικά, οχυρά, νεκροταφείο και το λιμάνι της που κυρίως για αυτό η πόλη ήταν σημαντική δύναμη στη περιοχή. Λογω των γεωφυσικών φαινομένων η πόλη καταστράφηκε και το μεγαλύτερο τμήμα της βρίσκεται βυθισμένο στα καταγάλανα νερά…
Δεξιά και αριστερά των ακροπόλεων δυο πολύ όμορφες παραλίες ερημικές και απάνεμες , η μόνη παραφωνία ( κατ εμε)σε όλο αυτό το ερημικο τοπίο , είναι το καφέ-μπαρ που στεγάζεται στο λόφο πάνω στα αρχαία…. Δεν το κόβω να κάνει και χρυσές δουλειές , άσχημη επένδυση αν κρινω από τους λιγοστούς μη πεινασμένους και μη διψασμένους επισκέπτες..,
Ο επόμενος σταθμός η Σητεία η μικρή πόλη σκαρφαλωμένη στο λόφο και με τα πόδια της να βρέχεται από τα αφρισμένα σήμερα λογω αέρα κύματα .. Μια στάση για φαγητο , καφέ και μια ανάσα πριν ξεκινήσει το επόμενο πακέτο τσιγάρων δρόμος για τα Χανια…
-Πάμε στο Ξερόκαμπο τι λες? Ρωτά το έτερο ήμισυ..
-Τι λέω? Δεν είναι και ένα τσιγάρο δρόμος…
-Εντάξει καλέ είναι ένα πακέτο?
-Μωρέ μια κούτα μη σου πω.. αλλά κομμάτι να γίνει..ας πάμε..
Έτσι το μοναδικό ελεύθερο ΣαββατοΚυριακο του μήνα Σεπτεμβρίου με βρίσκει να το μοιράζω στη διαδρομή Χανιά –Ξερόκαμπο Σητείας , να πλατσουρίζω σε πρασινογάλαζα νερά , να προσπαθώ να προσελκύσω ψάρια στη απόχη και τη πετονιά( αλλά ουτε λέπι) , να αναζωογονήσω τα κουρασμένα αφυδατωμένα κύτταρα μου στο σπα της φύσης με λάσπη αργίλου από τη ομώνυμη παραλία στο Ξερόκαμπο ..Μια άλλη αίσθηση ανανέωσης, ξεγνοιασιάς εκτόνωσης με το που πέρασα νύχτα σχεδόν από τα Ζηρια το ορεινό χωριό που από εκει μια κατηφόρα (ευτυχώς άσφαλτος)γεμάτη στροφές σε οδηγεί στο Ξερόκαμπο..Απο ψηλά τα λιγοστά φώτα του Ξεροκαμπου, με σαγηνεύουν σαν το κάλεσμα μιας νεραΐδας σε ένα ταξίδι με λιγοστούς ταξιδιώτες..
Ξερόκαμπος λοιπόν..μια μικρή κουκίδα στο χάρτη της Ανατολικής Κρήτης με απίστευτες παραλίες και λιγοστούς τουρίστες… καμιά σχέση με Χανιά η Μύκονο( καλα με τη τελευταία ούτε κατά διάνοια) και καμια βέβαια σχέση με τους φασαριόζους Άγγλους της Χερσονήσου..
Είναι μια μικρή κοινότητα που ακόμη αγκαλιάζει σφικτά τη παράδοση, χαρίζει απλόχερα το χαμόγελο, τη φιλοξενία, σε κοιτά κατάματα χωρίς να βλέπει μόνο το πορτοφόλι , δεν κρατά με αυστηρότητα τους όρους κράτησης του booking όταν βγεις εξω στους υπολογισμούς χρόνου.. Εμείς φτάσαμε πολύ αργά και τα κλειδιά του σπιτιού μας περίμεναν στη γειτόνισσα που παρέμεινε ξύπνια να μας καλωσορίσει μαζι με ένα πιάτο ζεστά καλιτσουνακια που εκτιμήσαμε δεόντως…
Υπνος και ο πρωινός καφές κατω από το παχύ φύλλωμα μιας βουκαμβιλιας και μετα βουρ στα πεντακάθαρα κρυστάλλινα νερά.. Άπειρες οι επιλογές παραλιων, αλλα εμεις τις επισκεφτήκαμε όλες μια-μια σε αυτό το διημερο.
Σχεδόν μπορείς να πεις πως μεταλλάχτηκα από ανθρώπινο ον σε γοργόνα (η φάλαινα ανάλογα πως το βλέπει κανείς.. για οσους με γνωρίζουν χαχα), χαλάρωσα , ειδα απίστευτα χρωματικά παιχνίδια θάλασσας και ουρανού σε κατι αξέχαστα ηλιοβασιλέματα και με γεμάτες μπαταρίες πήρα το δρόμο της επιστροφής ..
Προτιμήσαμε το βόρειο άξονα για να κάνουμε μια στάση στο αρχαιολογικό χώρο Ιτανος που σήμερα ακούει στο όνομα Ερημουπολη . Η Ιταμος υπήρξε μια σημαντική πόλη χτισμενη πάνω σε 2 υψώματα, ακροπολεις, που φιλοξενούσαν σημαντικά ιερά αυτό του Απόλλωνα Πυθίου και της Αθηνάς Πολιαδος Ανάμεσα στις 2 ακροπόλεις υπήρχε το κέντρο της πόλης , κτήρια διοικητικά, οχυρά, νεκροταφείο και το λιμάνι της που κυρίως για αυτό η πόλη ήταν σημαντική δύναμη στη περιοχή. Λογω των γεωφυσικών φαινομένων η πόλη καταστράφηκε και το μεγαλύτερο τμήμα της βρίσκεται βυθισμένο στα καταγάλανα νερά…
Δεξιά και αριστερά των ακροπόλεων δυο πολύ όμορφες παραλίες ερημικές και απάνεμες , η μόνη παραφωνία ( κατ εμε)σε όλο αυτό το ερημικο τοπίο , είναι το καφέ-μπαρ που στεγάζεται στο λόφο πάνω στα αρχαία…. Δεν το κόβω να κάνει και χρυσές δουλειές , άσχημη επένδυση αν κρινω από τους λιγοστούς μη πεινασμένους και μη διψασμένους επισκέπτες..,
Ο επόμενος σταθμός η Σητεία η μικρή πόλη σκαρφαλωμένη στο λόφο και με τα πόδια της να βρέχεται από τα αφρισμένα σήμερα λογω αέρα κύματα .. Μια στάση για φαγητο , καφέ και μια ανάσα πριν ξεκινήσει το επόμενο πακέτο τσιγάρων δρόμος για τα Χανια…
