Ψηφίστε την πιο ρομαντική πόλη του κόσμου.

[nenena]

Θα ψηφισω και γω τη Βενετια .Η βραδινη βολτα στα φωτισμενα καναλια με γονδολα ,συνοδευομενη απο τις μελωδιες ενος τροβαδουρου ειναι μαγευτικη!

Βόλτα με γόνδολα

 

[eleva]

Έρση ευχαριστώ πολύ για τις πληροφορίες σχετικά με τις Ασιατικές πόλεις! Πρέπει να 'ναι πανέμορφες οι περισσότερες (ακόμη κ αυτές π έχουν εξελιχθεί σε τουριστικούς πόλους έλξης με ο,τι αρνητικό αυτό συνεπάγεται!) Η επιχειρηματολογία σου (ως προς το Παρίσι κ όχι μόνο!) είναι εξαιρετικά πλούσια κ τεκμηριωμένη κ συμφωνώ μαζί σου ως προς την κακή αρχιτεκτονική κ πολεοδόμηση του μεγαλύτερου τμήματος της χώρας μας.
Σαφώς κ τη μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι κρατικοί παράγοντες κ οι φέροντες σχετικά συμφέροντα, ωστόσο νομίζω πως ούτε σε μέρη της λοιπής Ευρώπης (όπως πχ στο Παρίσι) λειτουργούν όλα τέλεια κατά τα τελευταία χρόνια (ακόμη κ σε πολεοδομικά-χωροταξικά ζητήματα, σε ζητήματα "υπεραστικοποίησης" κτλ) Επιπροσθέτως, παρότι συμφωνώ με το ότι πιθανότατα έχει γίνει η καλύτερη δυνατή αξιοποίηση του φυσικής θέσης, του περιβάλλοντος, του όλου τοπίου κτλ των Ευρωπαϊκών πόλεων π ανέφερες, παρότι η ανθρώπινη παρέμβαση υπήρξε καθοριστική κ συνέβαλε σε τεράστιο βαθμό στην ανάπτυξη των ξεχωριστών αυτών αστικών κέντρων π θαυμάζουμε σήμερα, αυτό συχνά δεν αρκεί στο να προσδοθεί ο χαρακτηρισμός "όμορφη", "ρομαντική" ή οτιδήποτε άλλο σε μία πόλη π στερείται βασικών γεωφυσικών στοιχείων, θάλασσας κτλ.
Ειδικά η θαλασσινή αύρα κατά τη γνώμη μ διαδραματίζει ίσως πρωτεύοντα ρόλο κ (σ συνδυασμό με κάποια άλλα στοιχεία όπως η ιστορία του τόπου, η γραφικότητα, η "ατμόσφαιρα", αλλά κ τα λοιπά αξιοθέατα,η αξιοποίηση, η αρχιτεκτονική κ.α.) συντελεί στο να χαρακτηριστεί μία πόλη "ρομαντική". ΄Κατ εμέ, (όσο σκληρό κ αν ακούγεται προς τις λοιπές πόλεις)μία παραθαλάσσια πόλη -εκ των πραγμάτων- δεν δύναται να συναγωνιστεί ως προς τον ρομαντισμό, την ατμοσφαιρικότητα κοκ με μια μη παραθαλάσσια. Ως προς την αρχιτεκτονική, τα αξιοθέατα κ οτιδήποτε άλλο ναι. Η θάλασσα -σε συνδυασμό με μια μεγάλη, σωστά αξιοποιημένη παραλία που ενδείκνυται για ρομαντικούς περιπάτους οποιαδήποτε ώρα της μέρας ή της νύχτας- είναι αυτή π δίνει άλλον «αέρα» στη πόλη, που υπόσχεται καινούριους ορίζοντες, που χαλαρώνει τους ανθρώπους, που διευρύνει κ ταξιδεύει το πνεύμα… Τώρα θα μου πεις…κ το ποτάμι?? Ε, δεν είναι το ίδιο, πολλώ δε μάλλον όταν είναι ίσως περισσότερο μολυσμένο κ από την προαναφερθείσα θάλασσα…
Κ πράγματι υπάρχουν πολλές όμορφες ελληνικές παραθαλάσσιες πόλεις (τις περισσότερες τις έχω επισκεφτεί ειδικά το Βόλο και την Καβάλα που ανέφερες απ όπου κατάγονται κ οι γονείς μου κ κατά συνέπεια τις επισκέπτομαι κάθε χρόνο) όμως η Θεσσαλονίκη για μένα είναι το «σταυροδρόμι» (ο,τι ήθελε σημαίνει αυτό) κ καμιά άλλη ελληνική παραθαλάσσια πόλη δεν έχει τη χάρη της, την απέραντη παραλία της, τον (πολεοδομικό) προσανατολισμό της, τα προάστειά της, την αύρα της κ το τόσο αισθησιακό πολυπολιτισμικό της άρωμα. Καμιά δεν έχει το (έστω κ «κιτσάτο» σ ορισμένες περιπτώσεις π ανέφερες) χρώμα της, κ καμιά δεν αποπνέει την ίδια αίσθηση νοσταλγίας κ ονειροπόλησης όπως η Θεσσαλονίκη –τουναντίον οι πλείονες ελληνικές παραθαλάσσιες πόλεις μοιάζουν κάπως «κλεισμένες», περιορισμένες στα στενά σύνορά τους κ ορισμένες (όπως πχ η Πάτρα ή η Κόρινθος κατ εμέ) δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έστω κ στο ελάχιστο γραφικές.
Ως προς τις Ευρωπαϊκές πόλεις (αν κ δεν τις έχω επισκεφτεί κ το έχω οπωσδήποτε μέσα στα σχέδια ώστε να θαυμάσω τα όντως ξεχωριστά τους αξιοθέατα, να αντικρύσω ιδίοις όμμασι το «διαφορετικό» αλλά κ να σχηματίσω μια πιο ολοκληρωμένη άποψη) φαντάζομαι πως σίγουρα υπερτερούν σε αρχιτεκτονική, όμως η ανθρώπινη επέμβαση στο φυσικό περιβάλλον οφείλεται πρωτίστως στο ότι γνώρισαν την ακμή τους ιδίως κατά την εποχή της Αναγέννησης, μιας εποχής την οποία η χώρα μας δυστυχώς δεν είχε την τύχη να απολαύσει ώστε κ να αξιοποιηθεί αναλόγως. Θα πει κανείς είναι δικαιολογία αυτή για το σημερινό «χάλι» μας?? Σε καμία περίπτωση –ωστόσο σε συνδυασμό με τη μακρόχρονη φτώχεια του τόπου κ τη συνεπαγόμενη δίψα για «εύκολο» κ γρήγορο πλουτισμό ιδίως των ποικίλων «φορέων ανάπτυξης» (ακόμη κ εκεί π όντως υπήρξαν οι ευκαιρίες) συντέλεσε στην απουσία σύγχρονων αριστουργηματικών αρχιτεκτονικών επιτευγμάτων κ κατ επέκταση στην έμφαση του επισκέπτη είτε στα αρχαία μνημεία είτε στο όποιο διασωθέν φυσικό στοιχείο. Αυτό δε σημαίνει ότι υπολειπόμαστε… «ρομαντισμού»!!!
Κ φυσικά προτίθεμαι να κρατήσω τη Θεσσαλονικούλα αιώνια «μούσα» κ «ερωμένη» μου, χωρίς να προχωρήσω σε γάμους κ σε λογοδοσίματα!!!!! Άλλωστε η «συζυγική» ρουτίνα αλλοιώνει –λένε!- τον έρωτα!!! Μόνο αν υποκύψει αργότερα στην όποια «γοητεία» μου κ στο επίμονο φλερτ μου η σχολή δικαστών κ εισαγγελέων της Καλαμαριάς ενδέχεται να συνάψω μια πρόσκαιρη «εξωσυζυγική» σχέση μαζί της!!!!! (παρεπιπτόντως κάπου προς τα εκεί κ προς την Περαία νομίζω ότι βρίσκονται τα προαναφερθέντα «παραθαλάσσια μεζοδοπωλεία» κ τα παραδοσιακά μυδοπίλαφα π σαφώς προτιμώ ακόμη κ από τα πιο εξεζητημένα φιλέτα με την –κατά τα λοιπά νοστιμότατη κ δυσεύρετη- σος ταρτάρ!)
Ελπίζω να μου αρέσουν (αν όχι εξίσου τουλάχιστον σε μεγάλο βαθμό) κ πολλές άλλες πόλεις του εξωτερικού π θα ήθελα μελλοντικά να επισκεφτώ!!!

 

[dim kyr]

Αντιπαρέρχομαι το σχόλιο της eleva δια κλεισμένης πόλης (όρα Κόρινθος, Πάτρα κλπ) διότι δεν είμαι τοπικίστρια , και απαντώ ή αν θέλετε σχολιάζω το αρχικό θέμα. Η πιο ρομαντική πόλη? ή μήπως η πόλη που έχει χρησιμοποιήσει τα πιό πολλά αποθέματα σιδήρου-τσιμέντου από την γη μέχρι την στρατόσφαιρα στον 20ο αιώνα? Προτιμώ το 2ο. Και επιλέγω την Βομβάη. Γιατί? Πολύ απλά, διότι στους τυφλούς, βασιλεύει ο μονόφθαλμος (την Βενετία δεν την σχολιάζω, γιατί ξέχασα να φορέσω μανταλάκι στην μύτη)

 

[North66]

Ρομαντική πόλη εξ' ορισμού δεν υπάρχει... ρομαντική γίνεται μια πόλη αν υπάρξουν και οι προϋποθέσεις (παρέα, συνθήκες, διάθεση κτλ)... το να επιβάλεις στον ευατό σου ότι επισκεπτόμενος μια ρομαντική πόλη (βλπ. Βενετία) θα πρέπει να είσαι σε ρομαντικό mood, είναι ανόητο...

...όμως η Θεσσαλονίκη για μένα είναι το «σταυροδρόμι» (ο,τι ήθελε σημαίνει αυτό) κ καμιά άλλη ελληνική παραθαλάσσια πόλη δεν έχει τη χάρη της, την απέραντη παραλία της, τον (πολεοδομικό) προσανατολισμό της, τα προάστειά της, την αύρα της κ το τόσο αισθησιακό πολυπολιτισμικό της άρωμα. Καμιά δεν έχει το (έστω κ «κιτσάτο» σ ορισμένες περιπτώσεις π ανέφερες) χρώμα της, κ καμιά δεν αποπνέει την ίδια αίσθηση νοσταλγίας κ ονειροπόλησης όπως η Θεσσαλονίκη –τουναντίον οι πλείονες ελληνικές παραθαλάσσιες πόλεις μοιάζουν κάπως «κλεισμένες», περιορισμένες στα στενά σύνορά τους κ ορισμένες (όπως πχ η Πάτρα ή η Κόρινθος κατ εμέ) δύσκολα θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν έστω κ στο ελάχιστο γραφικές.

Η Θεσσαλονίκη ήταν κάποτε πολυπολιτισμική, σήμερα δεν είναι... όσο για τη χάρη και τη γραφικότητα της παραλιακής, είναι απλά μια παράταξη άχαρων πολυκατοικιών, όπως δυστυχώς στις περισσότερες παραλιακές ελληνικές πόλεις... καμιά απολύτως φαντασία...

 

[eleva]

Η Θεσσαλονίκη ήταν κάποτε πολυπολιτισμική, σήμερα δεν είναι... όσο για τη χάρη και τη γραφικότητα της παραλιακής, είναι απλά μια παράταξη άχαρων πολυκατοικιών, όπως δυστυχώς στις περισσότερες παραλιακές ελληνικές πόλεις... καμιά απολύτως φαντασία...[/quote]



Άλλο η χάρη κ ο ρομαντισμός, άλλο η γραφικότητα. Για γραφικότητα δεν μίλησε κανείς κ το να βγάζει ένα μέρος ρομαντισμό ασχέτως παρέας δεν οφείλεται (μόνο) στην αρχιτεκτονική, αλλά κ στις μνήμες σου, στην ιστορία αυτού του τόπου, στο τι βλέπεις μπροστά σ (πχ νυχτερινά φώτα πόλης από τα κάστρα, τον λευκό πύργο κ τη θάλασσα,τις βάρκες-καφετέριες, το (έστω κιστάτο) φολκλόρ. Επίσης σ΄'αυτό π λέμε "αύρα" της πόλης, "ατμόσφαιρα", κάτι π δεν μπορείς λεκτικά να το περιγράψεις πλήρως παρά μόνο βιωματικά να το προσεγγίσεις. όλο αυτό το κράμα είναι ο όποιος τυχόν ρομαντισμός της πόλης. Πολύ μικρή σχέση με τον όρο "γραφικότητα" π προτίστως αναφέρεται σε θέματα χωροταξίας κ αρχιτεκτονικής. Πάντως συμφωνω στο ότι η Θεσσαλονίκη ήταν ομορφότερη πολύ παλιότερα!

 

[Yorgos]

Από πόλεις (γιατί αν μιλήσουμε για χωριά και κωμοπόλεις πάει μακριά η βαλίτσα)... Ευρώπη το Σαντιάγο, από Αμερική η Αβάνα, από Ασία η Φενγκχουάν, από Αφρική η Φεζ.

 

[taver]

Από πόλεις (γιατί αν μιλήσουμε για χωριά και κωμοπόλεις πάει μακριά η βαλίτσα)... Ευρώπη το Σαντιάγο, από Αμερική η Αβάνα, από Ασία η Φενγκχουάν, από Αφρική η Φεζ.

Κοίτα να δείς που είδα post του Γιώργου σ' αυτό το θέμα, και πριν καν το ανοίξω ήμουν σίγουρος ότι θα γράφει για το Σαντιάγκο... Αγαπητέ, έχεις γίνει πολύ προβλέψιμος

 

[Yorgos]

Shoot me then, Shabalala.