ILIA
Member
- Μηνύματα
- 42
- Likes
- 28
- Επόμενο Ταξίδι
- ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΟ ΟΝΕΙΡΟ...
- Ταξίδι-Όνειρο
- ΠΕΡΟΥ ΑΜΑΖΟΝΙΟΣ
26/11/2010
Μετά από κάποιες ανεπιτυχείς προσπάθειες και επανειλημμένες αναβολές, επιτέλους ήρθε η ώρα για το μικρό μας ταξιδάκι στη Βουδαπέστη!!
Αποβιβαστήκαμε στο μικρό και χαριτωμένο αεροδρόμιο της πόλης. Ένα μικρό λεωφορείο της malev (υπηρεσία airport transfer 13 ?/το άτομο με επιστροφή) μας περίμενε για τη μεταφορά μας στο ξενοδοχείο μας Eurostars Budapest center. Το ξενοδοχείο ήταν καλό, περιποιημένο, λειτουργικό, με ένα εξαιρετικό πρωϊνό μπουφέ και σε πολύ καλό σημείο – δίπλα στα βασικά αξιοθέατα, σε καλά εστιατόρια και μπαρ και με πολύ καλές συγκοινωνίες (100 μέτρα από Astoria). Το πρώτο μας βράδυ ήταν αφιερωμένο σε μια εκπληκτική παράσταση όπερας (είδαμε το Rigolleto του Verdi). Προλάβαμε οριακά την παράσταση (παίρνοντας ένα ταξί) . Το κτίριο της όπερας πανέμορφο. Κατά τη γνώμη μου συναγωνίζεται την όπερα της Πράγας (αν και το αντίστοιχο κτίριο της Πράγας είναι ακόμα πιο περίτεχνο). Ούγγροι κάθε ηλικίας, από μωρά έως παππούδες- χαρχαλάκια που κρατούσαν το χέρι της καλής τους (θα πλησίαζαν να γιορτάσουν για δεύτερη φορά τη χρυσή τους επέτειο) απολάμβαναν τη μουσική.
Αμέσως μετά το θέαμα, σειρά είχε ο άρτος. Είχα εντοπίσει από το tripadvisor ένα πολύ καλό και οικονομικό εστιατόριο , το Krizia. Καθώς όμως είχε αρχίσει να ρίχνει χιονόνερο και να γίνεται η μετακίνηση δύσκολη, δεν βρήκαμε το παραπάνω ιταλικό εστιατόριο, αλλά για καλή μας τύχη σκοντάψαμε πάνω σε ένα ουγγρικό εστιατόριο το Café Bouchon , ζεστό και καλαίσθητο μαγαζί. Φάγαμε ωραία με τη συνοδεία ωραίου ουγγρικού κόκκινου κρασιού (συνολικά με 18? το άτομο) και επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο για ξεκούραση.
27/11/2010
Μετά από ένα καλό πρωϊνό και ντύσιμο καλό (μπουφάν, ισοθερμικά ρούχα κ.λ.π) βγήκαμε για την πρώτη μας πρωϊνή βόλτα στη χιονισμένη Βουδαπέστη. Είχαμε προμηθευτεί από το ξενοδοχείο την κάρτα Legenda (25?, απεριορίστων διαδρομών για όλα τα μέσα μεταφοράς με βόλτα με πλοιάριο στο Δούναβη κ.λ.π). Πήραμε το τραμ Νο6 (το 4 και 6 σου δίνουν την ευκαιρία να γνωρίσεις όλα τα βασικά αξιοθέατα της αρχοντικής αυτής πόλης). Ακολούθησε βόλτα με τα πόδια κατά μήκος του Δούναβη. Θαυμάσαμε το μεγαλόπρεπο κτίριο του Κοινοβουλίου (το μεγαλύτερο κτίριο της πόλης), περπατήσαμε στη γέφυρα των Αλυσίδων. Κάναμε στάση στο καφέ του ξενοδοχείου Marriot, ένα έκτρωμα αρχιτεκτονικά, όμως με καλό καφέ και …γλυκάκια και ωραία θέα στο Δούναβη. Αφού ζεσταθήκαμε, μπήκαμε στο πλοιάριο, ακριβώς απέναντι, και απολαύσαμε μια χαλαρωτική βόλτα στο Δούναβη με ελληνική ξενάγηση και εισαγωγή με συρτάκι για να μην ξεχνιόμαστε, και με κέρασμα ζεστό τσάϊ ή κόκκινο κρασί. Ο γύρος του νησιού Μαργαρίτα με έκανε να φανταστώ τι όμορφα που θα ήταν μια ποδηλατάδα στο νησάκι την άνοιξη, όπου θα ήταν όλα ανθισμένα. Όμως με αυτόν τον καιρό ούτε που μας πέρασε από το μυαλό να πατήσουμε το πόδι μας εκεί.
Μετά περπατήσαμε το γραφικό και γεμάτο ζωή πεζόδρομο της Vaci. Ο πεζόδρομος αυτός καταλήγει στο ένα άκρο του σε μια γραφική σκεπαστή αγορά (χάρμα οφθαλμών και απολαύσεων γαστριμαργικών) και στο άλλο του άκρο καταλήγει στην πλατεία Vorosmarty, όπου είχε στηθεί το χριστουγεννιάτικο δέντρο και μια υπαίθρια αγορά με δωράκια, φαγητά, κρασιά, μπάντες κ.λ.π. Αφού περιπλανηθήκαμε στη χριστουγεννιάτικη αγορά, κάναμε μια στάση στο ιστορικό και επιβλητικό καφέ Gerbeau, στυλ μπελ επόκ (νόμιζες ότι θα βγουν οι κυρίες μα τα κρινολίνα), όπου ήπιαμε μια θεϊκή σοκολάτα.
Βραδάκι πια και ένα έντονο κενό στο στομάχι μας οδήγησε να περπατήσουμε μέχρι το ατμοσφαιρικό εστιατόριο Pampas Steakhouse (νομίζω αργεντίνικο και λίγο ακριβό), όπου φάγαμε ωραία και τιμήσαμε πάλι ένα κόκκινο ουγγρικό κρασί. Όπως θα αντιληφθείτε και στη συνέχεια, το καλό φαγητό και το εύγευστο κόκκινο κρασί δεν μας έλειψε καμιά μέρα στη Βουδαπέστη.
Αξίζει να πω εδώ ότι σε μικρή απόσταση από το ξενοδοχείο ανακαλύψαμε ιστορικά καφέ - εστιατόρια, όπως το Central, Auguszt, New York(λίγο περπάτημα παραπάνω) και Café Alibi, Café Bali, Pesti Lampi, Catpatia κ.λ.π. Το τελευταίο μας το σύστησαν στο ξενοδοχείο ως πολύ καλό, με παραδοσιακή ουγγρική κουζίνα και ζωντανή μουσική με βιολιά, αλλά εμάς δεν μας ενθουσίασε ως χώρος και το αποφύγαμε. (βέβαια περί ορέξεως….)
28/11/2010
Νέα μέρα ξημέρωσε, το χθεσινό χιόνι έλιωσε, έβγαλε ήλιο (τι χαρά!) έστω και αν είναι με δόντια και επειδή η επόμενη και τελευταία μας μέρα στην πόλη θα ήταν Δευτέρα με τα μουσεία κλειστά, αποφασίσαμε να δούμε μουσεία σήμερα. Αφού βρήκαμε τα σχετικά μέσα συγκοινωνίας, κατευθυνθήκαμε προς το πάρκο Varolisget (κάπως έτσι, συμπαθάτε με αν κάνω κανένα λαθάκι, αλλά η ουγγρική δεν είναι και η πιο εύκολη γλώσσα..). Μπροστά μας το γνωστό μνημείο της χιλιετίας, δεξιά κι αριστερά του δυο εντυπωσιακά κτίρια : το μουσείο καλών τεχνών και το μέγαρο τεχνών. Μας κέρδισε το μουσείο καλών τεχνών, όπου εκτός από τις μόνιμες συλλογές του, φιλοξενούσε μια ενδιαφέρουσα έκθεση του Klimt καθώς και μια ωραιότατη έκθεση με τα φωτεινά χρώματα του Botero. Ακολούθησε βολτούλα στην πόλη και μετά απέναντι από την γέφυρα των Αλυσίδων, στη Βούδα, στη βάση του μικρού ξύλινου τελεφερίκ (πλατεία Clark Adam) , το οποίο μας ανέβασε στα παλαιά ανάκτορα, όπου σήμερα στεγάζεται η Εθνική πινακοθήκη.
Βγαίνοντας από την Πινακοθήκη, είχε αρχίσει να βραδιάσει και το χιόνι είχε πυκνώσει πολύ. Η θέα της φωταγωγημένης Πέστης από το συγκεκριμένο σημείο της χιονισμένης Βούδας ήταν πολύ όμορφη. Ώρα να πάρουμε το δρόμο για την όπερα, για να δούμε παράσταση μπαλέτου. (Από πολιτιστικά events δεν τα πήγαμε και άσχημα!!) Κατόπιν πάλι σε μαγαζί με ατμόσφαιρα εποχής για να ντερλικώσουμε, μια και η κουλτούρα ανοίγει την όρεξη. Επισκεφθήκαμε λοιπόν το ιστορικό Central (από το 1830 περίπου). Το φαγητό καλό, το κρασί καλύτερο (εννοείται κόκκινο και ουγγρικό) και το γλυκό …απλώς μια αξέχαστη εμπειρία.
29/11/2010
Πριν σας περιγράψω την τελευταία μας μέρα στη Βουδαπέστη, οφείλω να σας μεταφέρω την εμπειρία μας σε σχέση με την ανταλλαγή χρημάτων. Καλό θα ήταν να προσέξετε που θα αλλάξετε χρήματα, γιατί εμάς, που αρχικά αλλάξαμε χρήματα στο αεροδρόμιο της Βουδαπέστης, κυριολεκτικά μας κατέκλεψαν. Για τη σύγκριση αναφέρω ότι η ισοτιμία στο αεροδρόμιο ήταν 1:246 ενώ στα ανταλλακτήρια της Vaci από 1:270 έως 1:277 !!!
Ξημερώνοντας η τελευταία μας μέρα στην πόλη, αποφάσισα να παρεκκλίνω λίγο από την υπόλοιπη παρέα για να προλάβω να βρω εισιτήρια ξενάγησης (δωρεάν για τους Ευρωπαίους πολίτες) για το περίφημο Κοινοβούλιο. Βρήκα εισιτήριο λίγο πριν κλείσει το εκδοτήριο των εισιτηρίων. Τελευταία ξενάγηση (για Δευτέρα) στα αγγλικά στις 10 το πρωΐ. Το εσωτερικό του Κοινοβουλίου ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Εντυπωσιακό σε μέγεθος, αισθητική, συμμετρία….!!!
Μέχρι να ξανασμίξω με την παλιοπαρέα, έκανα μια απολαυστική βόλτα από το Κοινοβούλιο έως τον Άγιο Στέφανο. Πολύ όμορφη περιοχή με εντυπωσιακά κτίρια και κατάληξη στον καθεδρικό ναό τους Άγιο Στέφανο, ένα μεγάλο (ύψος 96 μέτρα, όπως και το Κοινοβούλιο), επιβλητικό ναό.
Καφεδάκι με την υπόλοιπη παρέα σε ένα ωραίο γωνιακό καφέ στην πλατεία μπροστά στον Άγιο Στέφανο. Παρεμπιπτόντως, μου έκανε εντύπωση ότι στο συγκεκριμένο καφέ, για να πας τουαλέτα έπρεπε να πατήσεις τον κωδικό της απόδειξης πληρωμής, αλλιώς δεν..
Και βέβαια δεν θα μπορούσαμε να φύγουμε από μια λουτρόπολη σαν τη Βουδαπέστη, αν δεν επισκεπτόμαστε ένα από τα ιστορικά λουτρά της. Επιλέξαμε το επιβλητικό Gellert. (με τραμ Νο 47 ή 49). Μέχρι να ενημερωθούμε για τα ισχύοντα προγράμματα και να βγάλουμε εισιτήρια (απίστευτα αργή εξυπηρέτηση), έγιναν τα νεύρα μας κορδονάκια, αλλά ίσως να ήταν και αυτό στο πρόγραμμα ώστε αργότερα να γίνει πιο έντονη η διαφορά στη χαλάρωση. Λέεεμε τώρα…
Για όσους δεν έχουν επισκεφθεί, αλλά ενδιαφέρονται να επισκεφθούν αυτά τα λουτρά , προτείνω να έχουν μαζί τους μαγιό, πετσέτα, ( για να αποφύγουν τις επιπλέον χρεώσεις ), σαγιονάρες (γιατί δεν παρέχουν) και ζεστά ρούχα για μετά.(ειδικά αν είναι χειμώνας). Παρά τις παραπάνω αδυναμίες αυτών των λουτρών, εμείς -τελικά – το απολαύσαμε. Προσωπικά, κολύμπησα με την ψυχή μου σε μια ωραία πισίνα (26ο Κελσίου), έκανα aqua aerobic, μπήκα στην μικρή πισίνα με το ζεστό νερό(36ο) για χαλάρωμα, έκανα υδρομασάζ με το τρεχούμενο νερό μιας κρήνης με κεφάλι λέοντα και τέλος ένα μισάωρο μασαζ με αρωματικά έλαια. Βγήκαμε όλοι έξω …καινούριοι.
Όμως όλη αυτή η εμπειρία ήταν διάρκειας 3,5 ωρών, οπότε δεν προλάβαμε να δούμε την ωραία σκεπαστή αγορά και άλλα που προγραμματίζαμε. Περπατήσαμε προς την οδό Vaci, γιατί και η γυμναστική και το χαλάρωμα ανοίγουν την όρεξη. Τελευταία επίσκεψη στη χριστουγεννιάτικη αγορά για λίγο βρώμικο, υπαίθριο φαγητό. Δοκιμάσαμε κότσι, λουκάνικα, σούπα γκούλας, πατάτες με λαχανικά και αλλαντικά δικά τους και ζεστό, κόκκινο κρασί. Φαγητά που ανεβάζουν τη χοληστερίνη μόνο που τα βλέπεις. Ωραία. Έλειπε μόνο ένα ποτάκι να πιούμε για να αποχαιρετήσουμε τη Βουδαπέστη. Πάλι στο central, για ποτό αυτή τη φορά. Ακούσαμε και βιολιά, όχι όμως τσιγγάνικη μουσική (μάθαμε ότι την αυθεντική τσιγγάνικη μουσική την βρίσκεις δύσκολα, βρίσκεις εύκολα την παρηκμασμένη εκδοχή της σε τουριστικά μαγαζιά). Ακούσαμε ένα ευρύ ρεπερτόριο από Beatles έως κομμάτια από όπερα.
Έτσι τελείωσε το ταξιδάκι μας στη Βουδαπέστη, διάρκειας 3 ημερών και ενός βραδιού στην όπερα.
_____________________________________________________________
photo by wikipedia.org
Αυτό το αρχείο εικόνας διανέμεται με τους όρους της άδειας Creative Commons / Αναφορά - 3.0 Μη εισαγόμενο
