MaryLy
Member
- Μηνύματα
- 23
- Likes
- 111
- Επόμενο Ταξίδι
- Το μελετάω ακόμα...
- Ταξίδι-Όνειρο
- Hawaii-Whitsunday Islands
Χαιρετώ την όμορφη και μεγαλύτερη ταξιδιωτική παρέα! 
Ελπίζοντας πως αυτή τη φορά θα γράψω ολόκληρη την ταξιδιωτική μου εμπειρία χωρίς να με συνεπάρει η αναβλητικότητά μου 
Με το που μπήκε το 2025 με μια βαθιά ανάσα γεμάτη αισιοδοξία είπα: “To 2025 πρέπει να το τιμήσω και να το υποδεχτώ όμορφα με κάτι που αγαπώ, που μου δίνει ζωντάνια και ώθηση για να προσπαθώ και να κυνηγάω τον πόθο μου”. Μόλις είχαν τελειώσει οι διακοπές των Χριστουγέννων που σημαίνει ότι οι τσέπες ήταν άδειες αλλά με μια καλή οργάνωση για όλα υπάρχει τρόπος....
Φυσικά υπάρχει έστω και ένα άτομο που δε δυσκολεύεται να ψηθεί όταν του λες… “Είσαι για ένα σύντομο οικονομικό ταξίδι;” οπότε το ΝΑΙ το πήρα πολύ εύκολα από την πολύ καλή μου φίλη και συνταξιδιώτισσα που με ακολουθεί όταν τρώω ταξιδιωτικές φλασιές.
Αρχές Ιανουαρίου μου έσκασε σαν ιδέα να πάμε ΠΟΛΩΝΙΑ! Μέσα Ιανουαρίου κλείσαμε τα εισιτήρια για αναχώρηση περίπου στα τέλη Φεβρουαρίου. Αρχική σκέψη οργανώνοντας το ταξίδι στην Πολωνία είναι ότι φυσικά και δεν μπορεί να αρκεστεί κάποιος στην πόλη που απλά εκεί προσγειώνεται το αεροπλάνο. Οπότε συνοψίζοντας έχουμε τα εξής:
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Πριν ξεκινήσω το story να σημειώσω ότι υπέροχη Ryanair έκανε πάλι το θαύμα της. Σχεδόν σε υποχρέωνε να κάνεις κράτηση των θέσεων υπό πληρωμή γιατί εάν το άφηνες ως τυχαία επιλογή είχες τη δυνατότητα μόνο 24 ώρες πριν την αναχώρηση για το check in με το φόβο της μη επιβίβασής σου … (αυτό είναι στα ψιλά γράμματα). Στην παραπάνω τιμή δηλαδή τα 79€ / άτομο συμπεριλαμβάνεται το κόστος για την κράτηση των θέσεων.
1η ΜΕΡΑ (Katowice)
Και η μέρα επιτέλους έφτασε. Δε χρειάζεσαι τίποτα άλλο…. Η διαδρομή και η αίσθηση ότι πας αεροδρόμιο απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!
Για να μην τα πολυλογώ η πτήση αναχώρησε στην ώρα της, ούτε λεπτό καθυστέρησης αλλά με τις αναμενόμενες κλασικές δυσφορίες των επιβατών (ναιιι κανείς μας δε βολεύεται στις θέσεις). Γύρω στις 11:00 το πρωί προσγειωθήκαμε στο Międzynarodowy Port Lotniczy Katowice και με συνοπτικές διαδικασίες λόγω του μικρού αεροδρομίου αλλά και ότι δεν είχαμε αποσκευές βγήκαμε για να πάρουμε συγκοινωνίες και να κατευθυνθούμε προς την πόλη.
Το πλάνο είχε ως εξής: Λόγω, ότι ήταν νωρίς για το check in για το κατάλυμα το οποίο θα γινόταν κατά τις 15:00 ήδη είχαμε προγραμματίσει για το τι θα κάναμε. Για αρχή θα πω ότι έξω από το αεροδρόμιο υπήρχε η γραμμή λεωφορείου ΑΡ το οποίο περνούσε ανά μισή ώρα και πήγαινε στο κέντρο της πόλης. Βγάλαμε λοιπόν τα εισιτήριά μας από τα μηχανήματα που υπήρχαν έξω στη στάση με μόλις 1,70€/άτομο.
Φτάσαμε στην περιοχή που θέλαμε σε περίπου 45 με 50 λεπτά σταματώντας στη στάση Katowice Sokolska (η οποία ήταν αρκετά κοντά στο κέντρο) ώστε να πάρουμε άλλη γραμμή λεωφορείου για να πάμε στην γειτονιά Nikiszowiec. Οπότε πήραμε το 930 και μέσα σε 15 με 20 λεπτά ήδη είχαμε φτάσει. Από δική μου ταχύτητα κατεβήκαμε 1 στάση πριν την καθορισμένη αλλά αυτό όντως ήταν ευκαιρία να περπατήσουμε σε αυτό το όμορφο τοπίο.
ΚΑΙΡΟΣ: Αν και μέσα Φεβρουαρίου μπορώ να πω ο καιρός ήταν απρόβλεπτα καλός. Λιακάδα, με πεντακάθαρο ουρανό, καθαρή ατμόσφαιρα και ελαφρώς λίιιγο χιόνι ανά σημεία. Αρκετά ανεκτό το κρύο αλλά “ύπουλο”.
Λίγα λόγια γι αυτό το όμορφο μέρος. Ο οικισμός Nikiszowiec χτίστηκε στα περίχωρα του Κατοβίτσε μεταξύ 1908 και 1912 για τους εργάτες του ανθρακωρυχείου Giesche παίρνοντας το όνομά του από το Nickisch Shaft του ορυχείου. Με τον καιρό έγινε σύμβολο της εκβιομηχάνισης, το στολίδι της Άνω Σιλεσίας. Σχεδιάστηκε για την εταιρεία Bergwerkgesellschaft Georg von Giesches Erben από τους αρχιτέκτονες Emil και Georg Zillmann και ήταν μέρος του δημοφιλούς κινήματος των αρχών του 20ου αιώνα που είδε βιομήχανους να χτίζουν πρότυπα χωριά για τους εργάτες τους. Το 1914 ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέγερση μιας νεομπαρόκ εκκλησίας στην κεντρική πλατεία. Η εκκλησία σχεδιάστηκε επίσης από τους Zillmanns. Σοβαρές αλλαγές έγιναν τη δεκαετία του 1970 με την αποξήλωση βοηθητικών κτιρίων που ήταν τακτοποιημένα στις εσωτερικές αυλές κάθε οικοδομικού συγκροτήματος και παρείχαν στοιχεία για τον τρόπο ζωής των κατοίκων. Αρκετά κτίρια επίσης ανακαινίστηκαν ή άλλαξαν τη λειτουργία τους.
Όταν φτάσαμε η ώρα ήταν περίπου 13:00 και είχαμε το χρόνο λίγο να περπατήσουμε και γιατί λέω λίγο χρόνο; Γιατί στις 13:30 είχαμε κάνει κράτηση για φαγητό στο Śląska Prohibicja. Ένα ιδιαίτερο κτίριο που ξεκίνησε από καντίνα ανθρακωρύχων, έγινε ξενοδοχείο εργατών και τώρα εστιατόριο που συνδυάζει την παραδοσιακή κουζίνα της Σιλεσίας με σύγχρονες γαστρονομικές εμπνεύσεις. Ήταν η πρώτη μας επαφή με την πολωνική μαγειρική αλλά και το πολωνικό φαγητό και το μόνο που μπορέσαμε να πούμε ήταν ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
για την άψογη εξυπηρέτηση αλλά και για τις υπέροχες γεύσεις. Κόστος περίπου 70,00€ το τραπέζι μας. Μια τελευταία βόλτα στην πλατεία Wyzwolenia, πολλές φωτογραφίες μπροστά από τα κτίρια των ακατέργαστων κόκκινων τούβλων και η επίσκεψη στην Εκκλησία της Αγίας Άννας ολοκλήρωσε τη βόλτα μας.
Πήραμε λοιπόν το δρόμο της επιστροφής και επιτέλους για να αφήσουμε τα πράγματά μας, μετά από τόσες ώρες. Μέσα σε 30 λεπτά (με λεωφορείο) φτάσαμε στο δωμάτιο μας το οποίο φροντίσαμε να είναι σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης για να μπορούμε να κινούμαστε άνετα παντού. Αλλά σιγά που θα καθόμασταν! Οοοοχι βουρ κατευθείαν έξω.
Είχε ήδη νυχτώσει αλλά σε απόσταση λιγότερο των 20 λεπτών (με τα πόδια) βρισκόταν το Μουσείο της Σιλεσίας (Śląskie Muzeum) το οποίο βρίσκεται στη θέση του πρώην ορυχείου «Κατοβίτσε», που έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό ίδρυμα που συνδιοργανώνεται από το Γραφείο του Στρατάρχη της Σιλεσιανής Βοεβοδαρχίας και το Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς. Και θα πούμε απλά ότι πραγματικά αξίζει η επίσκεψή του. Έχει να σου προσφέρει τόσες εικόνες και ιστορία, ένας εξαιρετικός χώρος και προσεγμένος με είσοδο που κόστισε ΜΟΝΟ 3,50€/άτομο.
Επόμενη στάση… Εφοδιασμός για supermarket
. Εμφιαλωμένα νερά και προμήθειες για πρωινό επόμενων ημερών αφού το πρόγραμμά μας ήταν φουλ και τις ώρες που σηκωνόμασταν δεν θα υπήρχε τίποτα ανοιχτό. Επειδή όπως προ είπα το δωμάτιό μας ήταν σε κεντρικό σημείο είχαμε και σχετικά κοντά μας τα Lidl οπότε με σχεδόν 19,00€ ήμασταν και οι δύο υπερκαλυμμένες. Αφού και καλά πήγαμε να ξαποστάσουμε ως πρώτο βράδυ ήταν ανεπίτρεπτο να μην κάνουμε μια βολτίτσα ή να μην κάτσουμε για ένα ποτάκι 
.
(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.........)
Ελπίζοντας πως αυτή τη φορά θα γράψω ολόκληρη την ταξιδιωτική μου εμπειρία χωρίς να με συνεπάρει η αναβλητικότητά μου Με το που μπήκε το 2025 με μια βαθιά ανάσα γεμάτη αισιοδοξία είπα: “To 2025 πρέπει να το τιμήσω και να το υποδεχτώ όμορφα με κάτι που αγαπώ, που μου δίνει ζωντάνια και ώθηση για να προσπαθώ και να κυνηγάω τον πόθο μου”. Μόλις είχαν τελειώσει οι διακοπές των Χριστουγέννων που σημαίνει ότι οι τσέπες ήταν άδειες αλλά με μια καλή οργάνωση για όλα υπάρχει τρόπος....
Φυσικά υπάρχει έστω και ένα άτομο που δε δυσκολεύεται να ψηθεί όταν του λες… “Είσαι για ένα σύντομο οικονομικό ταξίδι;” οπότε το ΝΑΙ το πήρα πολύ εύκολα από την πολύ καλή μου φίλη και συνταξιδιώτισσα που με ακολουθεί όταν τρώω ταξιδιωτικές φλασιές.Αρχές Ιανουαρίου μου έσκασε σαν ιδέα να πάμε ΠΟΛΩΝΙΑ! Μέσα Ιανουαρίου κλείσαμε τα εισιτήρια για αναχώρηση περίπου στα τέλη Φεβρουαρίου. Αρχική σκέψη οργανώνοντας το ταξίδι στην Πολωνία είναι ότι φυσικά και δεν μπορεί να αρκεστεί κάποιος στην πόλη που απλά εκεί προσγειώνεται το αεροπλάνο. Οπότε συνοψίζοντας έχουμε τα εξής:
ΟΡΓΑΝΩΣΗ
- Αθήνα - Κατοβίτσε / Κατοβίτσε - Αθήνα (79€/άτομο) - Διάρκεια ολόκληρου ταξιδιού 5 μέρες, χωρίς αποσκευή μόνο backpack
- Διαμονή 2 διανυκτερεύσεων στην καρδιά του Κατοβίτσε σε κεντρικό δρόμο (37€/άτομο) και τα δυο βράδια χωρίς πρωινό.
- Διαμονή για 2 διανυκτερεύσεων στην παλιά πόλη της Κρακοβίας (56€/άτομο) και τα δυο βράδια χωρίς πρωινό.
- Οι υπόλοιπες λεπτομέρειες καταγράφονται μέσα στην ιστορία του ταξιδιού.
Πριν ξεκινήσω το story να σημειώσω ότι υπέροχη Ryanair έκανε πάλι το θαύμα της. Σχεδόν σε υποχρέωνε να κάνεις κράτηση των θέσεων υπό πληρωμή γιατί εάν το άφηνες ως τυχαία επιλογή είχες τη δυνατότητα μόνο 24 ώρες πριν την αναχώρηση για το check in με το φόβο της μη επιβίβασής σου … (αυτό είναι στα ψιλά γράμματα)
. Στην παραπάνω τιμή δηλαδή τα 79€ / άτομο συμπεριλαμβάνεται το κόστος για την κράτηση των θέσεων.1η ΜΕΡΑ (Katowice)
Και η μέρα επιτέλους έφτασε. Δε χρειάζεσαι τίποτα άλλο…. Η διαδρομή και η αίσθηση ότι πας αεροδρόμιο απλά ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!!!
Για να μην τα πολυλογώ η πτήση αναχώρησε στην ώρα της, ούτε λεπτό καθυστέρησης αλλά με τις αναμενόμενες κλασικές δυσφορίες των επιβατών (ναιιι κανείς μας δε βολεύεται στις θέσεις). Γύρω στις 11:00 το πρωί προσγειωθήκαμε στο Międzynarodowy Port Lotniczy Katowice και με συνοπτικές διαδικασίες λόγω του μικρού αεροδρομίου αλλά και ότι δεν είχαμε αποσκευές βγήκαμε για να πάρουμε συγκοινωνίες και να κατευθυνθούμε προς την πόλη.Το πλάνο είχε ως εξής: Λόγω, ότι ήταν νωρίς για το check in για το κατάλυμα το οποίο θα γινόταν κατά τις 15:00 ήδη είχαμε προγραμματίσει για το τι θα κάναμε. Για αρχή θα πω ότι έξω από το αεροδρόμιο υπήρχε η γραμμή λεωφορείου ΑΡ το οποίο περνούσε ανά μισή ώρα και πήγαινε στο κέντρο της πόλης. Βγάλαμε λοιπόν τα εισιτήριά μας από τα μηχανήματα που υπήρχαν έξω στη στάση με μόλις 1,70€/άτομο.
Φτάσαμε στην περιοχή που θέλαμε σε περίπου 45 με 50 λεπτά σταματώντας στη στάση Katowice Sokolska (η οποία ήταν αρκετά κοντά στο κέντρο) ώστε να πάρουμε άλλη γραμμή λεωφορείου για να πάμε στην γειτονιά Nikiszowiec. Οπότε πήραμε το 930 και μέσα σε 15 με 20 λεπτά ήδη είχαμε φτάσει. Από δική μου ταχύτητα κατεβήκαμε 1 στάση πριν την καθορισμένη αλλά αυτό όντως ήταν ευκαιρία να περπατήσουμε σε αυτό το όμορφο τοπίο.
ΚΑΙΡΟΣ: Αν και μέσα Φεβρουαρίου μπορώ να πω ο καιρός ήταν απρόβλεπτα καλός. Λιακάδα, με πεντακάθαρο ουρανό, καθαρή ατμόσφαιρα και ελαφρώς λίιιγο χιόνι ανά σημεία. Αρκετά ανεκτό το κρύο αλλά “ύπουλο”.
Λίγα λόγια γι αυτό το όμορφο μέρος. Ο οικισμός Nikiszowiec χτίστηκε στα περίχωρα του Κατοβίτσε μεταξύ 1908 και 1912 για τους εργάτες του ανθρακωρυχείου Giesche παίρνοντας το όνομά του από το Nickisch Shaft του ορυχείου. Με τον καιρό έγινε σύμβολο της εκβιομηχάνισης, το στολίδι της Άνω Σιλεσίας. Σχεδιάστηκε για την εταιρεία Bergwerkgesellschaft Georg von Giesches Erben από τους αρχιτέκτονες Emil και Georg Zillmann και ήταν μέρος του δημοφιλούς κινήματος των αρχών του 20ου αιώνα που είδε βιομήχανους να χτίζουν πρότυπα χωριά για τους εργάτες τους. Το 1914 ξεκίνησαν οι εργασίες για την ανέγερση μιας νεομπαρόκ εκκλησίας στην κεντρική πλατεία. Η εκκλησία σχεδιάστηκε επίσης από τους Zillmanns. Σοβαρές αλλαγές έγιναν τη δεκαετία του 1970 με την αποξήλωση βοηθητικών κτιρίων που ήταν τακτοποιημένα στις εσωτερικές αυλές κάθε οικοδομικού συγκροτήματος και παρείχαν στοιχεία για τον τρόπο ζωής των κατοίκων. Αρκετά κτίρια επίσης ανακαινίστηκαν ή άλλαξαν τη λειτουργία τους.
Όταν φτάσαμε η ώρα ήταν περίπου 13:00 και είχαμε το χρόνο λίγο να περπατήσουμε και γιατί λέω λίγο χρόνο; Γιατί στις 13:30 είχαμε κάνει κράτηση για φαγητό στο Śląska Prohibicja. Ένα ιδιαίτερο κτίριο που ξεκίνησε από καντίνα ανθρακωρύχων, έγινε ξενοδοχείο εργατών και τώρα εστιατόριο που συνδυάζει την παραδοσιακή κουζίνα της Σιλεσίας με σύγχρονες γαστρονομικές εμπνεύσεις. Ήταν η πρώτη μας επαφή με την πολωνική μαγειρική αλλά και το πολωνικό φαγητό και το μόνο που μπορέσαμε να πούμε ήταν ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
για την άψογη εξυπηρέτηση αλλά και για τις υπέροχες γεύσεις. Κόστος περίπου 70,00€ το τραπέζι μας. Μια τελευταία βόλτα στην πλατεία Wyzwolenia, πολλές φωτογραφίες μπροστά από τα κτίρια των ακατέργαστων κόκκινων τούβλων και η επίσκεψη στην Εκκλησία της Αγίας Άννας ολοκλήρωσε τη βόλτα μας.Πήραμε λοιπόν το δρόμο της επιστροφής και επιτέλους για να αφήσουμε τα πράγματά μας, μετά από τόσες ώρες. Μέσα σε 30 λεπτά (με λεωφορείο) φτάσαμε στο δωμάτιο μας το οποίο φροντίσαμε να είναι σε έναν από τους πιο κεντρικούς δρόμους της πόλης για να μπορούμε να κινούμαστε άνετα παντού. Αλλά σιγά που θα καθόμασταν! Οοοοχι βουρ κατευθείαν έξω.
Είχε ήδη νυχτώσει αλλά σε απόσταση λιγότερο των 20 λεπτών (με τα πόδια) βρισκόταν το Μουσείο της Σιλεσίας (Śląskie Muzeum) το οποίο βρίσκεται στη θέση του πρώην ορυχείου «Κατοβίτσε», που έχει μετατραπεί σε πολιτιστικό ίδρυμα που συνδιοργανώνεται από το Γραφείο του Στρατάρχη της Σιλεσιανής Βοεβοδαρχίας και το Υπουργείο Πολιτισμού και Εθνικής Κληρονομιάς. Και θα πούμε απλά ότι πραγματικά αξίζει η επίσκεψή του. Έχει να σου προσφέρει τόσες εικόνες και ιστορία, ένας εξαιρετικός χώρος και προσεγμένος με είσοδο που κόστισε ΜΟΝΟ 3,50€/άτομο.
Επόμενη στάση… Εφοδιασμός για supermarket
. Εμφιαλωμένα νερά και προμήθειες για πρωινό επόμενων ημερών αφού το πρόγραμμά μας ήταν φουλ και τις ώρες που σηκωνόμασταν δεν θα υπήρχε τίποτα ανοιχτό. Επειδή όπως προ είπα το δωμάτιό μας ήταν σε κεντρικό σημείο είχαμε και σχετικά κοντά μας τα Lidl οπότε με σχεδόν 19,00€ ήμασταν και οι δύο υπερκαλυμμένες. Αφού και καλά πήγαμε να ξαποστάσουμε ως πρώτο βράδυ ήταν ανεπίτρεπτο να μην κάνουμε μια βολτίτσα ή να μην κάτσουμε για ένα ποτάκι .(ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.........)
