Defkalion
Administrator
- Μηνύματα
- 11.455
- Likes
- 17.526
- Ταξίδι-Όνειρο
- Αλάσκα
Έχει βαφτιστεί από πολλούς "το Μανχάταν της Ανατολής", το εναλλακτικό "κέντρο του κόσμου", το νησί-θαύμα της ασιατικής ηπείρου. Είναι όντως έτσι; Εσείς θα το κρίνετε. Ελάτε να κάνουμε μαζί μια βόλτα στην πανέμορφη Σιγκαπούρη...
Λες και έχει ξεπηδήσει από το αρχαίο ελληνικό παρελθόν, η Σιγκαπούρη είναι από τις ελάχιστες εναπομείναντες πόλεις-κράτη του πλανήτη, που απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Μαλαισία μόλις πριν από 45 χρόνια. Πριν από αυτό, ήταν εναλλάξ υπό βρετανική και γιαπωνέζικη κυριαρχία, πριν την ατομική βόμβα που έφερε την παράδοση των γιαπωνέζων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και την "απελευθέρωση" της Σιγκαπούρης.
Από πολύ παλιά η Σιγκαπούρη ήταν ένα εμπορικό κέντρο μεγάλης σημασίας, λόγω της τοποθεσίας του νησιού σε κομβικό σημείο μεταξύ της Άπω Ανατολής, της υπόλοιπης Ασίας, της Αφρικής και της Αυστραλίας. Την εκπληκτική της ανάπτυξη όμως τη χρωστάει στους βρετανούς, οι οποίοι πήραν την άδεια από τον τοπικό Μαλαισιανό διοικητή να τη χρησιμοποιήσουν ως λιμάνι για την East India Trading Company. Όπως ήταν φυσικό, το νησί γρήγορα μετατράπηκε σε βρετανική αποικία, που προσέλκυσε πλήθος κόσμου από την Κίνα, την Ινδία, τη Μαλαισία, την Ινδονησία, την Ιαπωνία, αλλά και μετανάστες από την Ευρώπη και την Αυστραλία.
Το καλύτερο μέρος για μια βόλτα στην ιστορία της πόλης (εκτός από το Fort Canning - το οχυρό στο οποίο λήφθηκε η απόφαση για παράδοση της Σιγκαπούρης στους γιαπωνέζους) είναι -όσο και αν φαίνεται παράδοξο- στο πιο τουριστικό της μέρος, το Sentosa Island, έναν τεχνητό παράδεισο που έχουν δημιουργήσει νότια του κυρίως νησιού, που είναι γεμάτο theme parks. Εκεί, η τελευταία ατραξιόν του νησιού έχει γίνει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και η πιο επιτυχημένη, και όχι άδικα. Για το Images of Singapore ο λόγος, που με έβαλε στην ατμόσφαιρα της εποχής της βρετανικής κυριαρχίας, και με μετέφερε βήμα βήμα μέσα από εκπληκτικά διακοσμημένες και ατμοσφαιρικές αίθουσες, για να καταλήξω στη σύγχρονη Σιγκαπούρη και το πνεύμα γιορτής που επισκιάζει τα πάντα στην πόλη. Η αποχαιρετηστήρια αίθουσα είναι μια πανδαισία χρωμάτων και ήχων, καθώς δείχνει όλες τις διαφορετικές γιορτές που έχει η πόλη, απόρροια των πολλών διαφορετικών πολιτισμών που έχει κάτω από τη στέγη της:
Σήμερα, η Σιγκαπούρη είναι ένα από τα πιο εμπορικά λιμάνια του πλανήτη, και ένα πραγματικό κέντρο του κόσμου όσον αφορά μεταφορές προϊόντων ανάμεσα στις 5 ηπείρους. Η Singapore Airlines είναι ανάμεσα στις μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες του κόσμου έχοντας απευθείας πτήσεις για Ασία, Ευρώπη, Αυστραλία, Αφρική, Αμερική.
Οι άνθρωποι που ζουν εκεί αποτελούν μια ανατολική μικρογραφία του Manhattan, και η ειρηνική συμβίωσή τους είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη, καθώς πρόκειται για ανθρώπους με εντελώς διαφορετικές κουλτούρες, και κυρίως, διαφορετικές θρησκείες, οι οποίες επηρεάζουν την καθημερινότητά τους πολύ περισσότερο από τη δική μας. Το πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο όμως, σε συνδυασμό με τους εκπληκτικά αυστηρούς νόμους (σε σημείο που οι ντόπιοι αυτοσαρκάζονται για το ζήτημα αυτό), κρατάνε τη Σιγκαπούρη εντυπωσιακά ήσυχη και εκπληκτικά καθαρή. Σίγουρα είναι η πιο καθαρή πόλη που έχω δει στη ζωή μου.
Τη μέρα που έφτασα ήταν η 9η Αυγούστου, η μέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας της πόλης. Όλος ο κόσμος κατεβαίνει στο ποτάμι που διασχίζει τη Σιγκαπούρη, και παίρνουν τις κουβέρτες και τα ταπεράκια τους και την αράζουν στα πάρκα από το μεσημέρι, περιμένοντας υπομονετικά μέχρι το βράδυ τη μεγάλη γιορτή. Κατά τις 9 και ενώ η κούραση με είχε καταβάλει, είδα όλο τον κόσμο να γυρίζει το κεφάλι πίσω και ψηλά, και έναν εκκωφαντικό θόρυβο να πλησιάζει. Μεγάλα στρατιωτικά ελικόπτερα κουβαλούσαν μια γιγαντιαία σημαία της Σιγκαπούρης πάνω από το ποτάμι, και κατευθύνθηκαν στο κέντρο του εορτασμού. Η γιορτή, περιελάμβανε "ακροβατικά" στον αέρα από αλεξιπτωτιστές, διάφορα show στο ποτάμι από
καραβάκια και... ιπτάμενες φωσφορίζουες "μέδουσες", μέχρι να καταλήξει σε ένα πολύ εντυπωσιακό θέαμα από πυροτεχνήματα:
Αυτή ήταν η πρώτη μου μέρα στην πόλη. Από την επόμενη παράτησα τα τουριστικά αξιοθέατα και άρχισα να περπατάω και να παίρνω το μετρό προς τυχαίες κατευθύνσεις. Όπου και να πήγαινα έμενα με το στόμα ανοιχτό. Η αστική ανάπτυξη στη Σιγκαπούρη έχει υλοποιηθεί με απίστευτο τρόπο σε πλήρη αρμονία με τη φύση, με αποτέλεσμα μία από τις πιο "πράσινες πόλεις" του πλανήτη. Το πάντρεμα αρχιτεκτονικών θαυμάτων και φύσης ήταν τόσο έντονο και φυσικό, που δε χρειάστηκε να προσπαθήσω πολύ με το φακό μου να αποτυπώσω στιγμιότυπα:
Συνεχίζω να περιπλανιέμαι στους δρόμους της πόλης, διαπιστώνοντας ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής εδώ εξελίσσεται όχι στο ύπαιθρο, αλλά σε κλειστούς χώρους, μέσα στα αχανή εμπορικά κέντρα και τα γιγαντιαία συμπλέγματα εμπορικών κέντρων - σταθμών μετρό κάτω από την πόλη. Το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό:
Μία από τις ημέρες που πέρασα στο νησί, επισκέφθηκα και τον ζωολογικό κήπο, που θεωρείται μέσα στους 2-3 καλύτερους του κόσμου. Ένας απέραντος χώρος, χωρίς κλουβιά, με φυσικά εμπόδια να διαχωρίζουν τις περιοχές που κινούνται τα ζώα, ενώ μερικά είναι εντελώς ελεύθερα (σύνηθες φαινόμενο οι πίθηκοι που βουτάγανε τα καπέλα των επισκεπτών), προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία από αυτές που έχουμε στο μυαλό μας οι ευρωπαίοι. Τα θέματα για φωτογράφηση ανεξάντλητα:
Η παράδοση στη Σιγκαπούρη είναι άριστα συνυφασμένη με το σύγχρονο -σχεδόν δυτικό- τρόπο ζωής. Οι δύο μεγάλες συνοικίες, η Chinatown και η Little India διατηρούν την ταυτότητά τους παρότι απέχουν μια ανάσα από το εμπορικό κέντρο της πόλης, ενώ οι παραδοσιακοί κινέζικοι και γιαπωνέζικοι κήποι με τα πανέμορφα Bonsai βρίσκονται παντού:
Η πόλη με βάζει σε καθημερινό δίλημμα, πού να περιπλανηθώ; στις παραδοσιακές γειτονιές των κινέζων και των ινδών, ή στο υπερσύγχρονο κέντρο με τους ουρανοξύστες; Τελικά κάνω και τα δύο, αλλά τις τελευταίες μέρες η γοητεία του Clark Quay τη μέρα και τη νύχτα, των ουρανοξυστών και των μικρών εστιατορίων δίπλα στο ποτάμι, με κερδίζουν ολοκληρωτικά:
Αν νομίζετε ότι έχετε δει προηγμένες, καθαρές, και σύγχρονες πόλεις στην Ευρώπη, τότε σας περιμένει ένα μεγάλο σοκ όταν πατήσετε το πόδι σας στο νησί της Σιγκαπούρης. Τα γούστα βεβαίως των ταξιδιωτών διαφέρουν πάρα πολύ. Όσο για μένα; Σίγουρα αντί για αεροπλάνο της Singapore Airlines μπήκα κατά λάθος σε χρονοκάψουλα, γιατί τις 20 αυτές μέρες ήμουν σίγουρα σε μια πόλη από το μέλλον...
Όλες τις φωτογραφίες από τη Σιγκαπούρη μπορείτε να τις βρείτε εδώ: http://www.travelstories.gr/photo/showgallery.php?cat=79
Λες και έχει ξεπηδήσει από το αρχαίο ελληνικό παρελθόν, η Σιγκαπούρη είναι από τις ελάχιστες εναπομείναντες πόλεις-κράτη του πλανήτη, που απέκτησε την ανεξαρτησία της από τη Μαλαισία μόλις πριν από 45 χρόνια. Πριν από αυτό, ήταν εναλλάξ υπό βρετανική και γιαπωνέζικη κυριαρχία, πριν την ατομική βόμβα που έφερε την παράδοση των γιαπωνέζων στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, και την "απελευθέρωση" της Σιγκαπούρης.
Από πολύ παλιά η Σιγκαπούρη ήταν ένα εμπορικό κέντρο μεγάλης σημασίας, λόγω της τοποθεσίας του νησιού σε κομβικό σημείο μεταξύ της Άπω Ανατολής, της υπόλοιπης Ασίας, της Αφρικής και της Αυστραλίας. Την εκπληκτική της ανάπτυξη όμως τη χρωστάει στους βρετανούς, οι οποίοι πήραν την άδεια από τον τοπικό Μαλαισιανό διοικητή να τη χρησιμοποιήσουν ως λιμάνι για την East India Trading Company. Όπως ήταν φυσικό, το νησί γρήγορα μετατράπηκε σε βρετανική αποικία, που προσέλκυσε πλήθος κόσμου από την Κίνα, την Ινδία, τη Μαλαισία, την Ινδονησία, την Ιαπωνία, αλλά και μετανάστες από την Ευρώπη και την Αυστραλία.
Το καλύτερο μέρος για μια βόλτα στην ιστορία της πόλης (εκτός από το Fort Canning - το οχυρό στο οποίο λήφθηκε η απόφαση για παράδοση της Σιγκαπούρης στους γιαπωνέζους) είναι -όσο και αν φαίνεται παράδοξο- στο πιο τουριστικό της μέρος, το Sentosa Island, έναν τεχνητό παράδεισο που έχουν δημιουργήσει νότια του κυρίως νησιού, που είναι γεμάτο theme parks. Εκεί, η τελευταία ατραξιόν του νησιού έχει γίνει σε ελάχιστο χρονικό διάστημα και η πιο επιτυχημένη, και όχι άδικα. Για το Images of Singapore ο λόγος, που με έβαλε στην ατμόσφαιρα της εποχής της βρετανικής κυριαρχίας, και με μετέφερε βήμα βήμα μέσα από εκπληκτικά διακοσμημένες και ατμοσφαιρικές αίθουσες, για να καταλήξω στη σύγχρονη Σιγκαπούρη και το πνεύμα γιορτής που επισκιάζει τα πάντα στην πόλη. Η αποχαιρετηστήρια αίθουσα είναι μια πανδαισία χρωμάτων και ήχων, καθώς δείχνει όλες τις διαφορετικές γιορτές που έχει η πόλη, απόρροια των πολλών διαφορετικών πολιτισμών που έχει κάτω από τη στέγη της:
Σήμερα, η Σιγκαπούρη είναι ένα από τα πιο εμπορικά λιμάνια του πλανήτη, και ένα πραγματικό κέντρο του κόσμου όσον αφορά μεταφορές προϊόντων ανάμεσα στις 5 ηπείρους. Η Singapore Airlines είναι ανάμεσα στις μεγαλύτερες αεροπορικές εταιρείες του κόσμου έχοντας απευθείας πτήσεις για Ασία, Ευρώπη, Αυστραλία, Αφρική, Αμερική.
Οι άνθρωποι που ζουν εκεί αποτελούν μια ανατολική μικρογραφία του Manhattan, και η ειρηνική συμβίωσή τους είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη, καθώς πρόκειται για ανθρώπους με εντελώς διαφορετικές κουλτούρες, και κυρίως, διαφορετικές θρησκείες, οι οποίες επηρεάζουν την καθημερινότητά τους πολύ περισσότερο από τη δική μας. Το πολύ υψηλό βιοτικό επίπεδο όμως, σε συνδυασμό με τους εκπληκτικά αυστηρούς νόμους (σε σημείο που οι ντόπιοι αυτοσαρκάζονται για το ζήτημα αυτό), κρατάνε τη Σιγκαπούρη εντυπωσιακά ήσυχη και εκπληκτικά καθαρή. Σίγουρα είναι η πιο καθαρή πόλη που έχω δει στη ζωή μου.
Τη μέρα που έφτασα ήταν η 9η Αυγούστου, η μέρα Εθνικής Ανεξαρτησίας της πόλης. Όλος ο κόσμος κατεβαίνει στο ποτάμι που διασχίζει τη Σιγκαπούρη, και παίρνουν τις κουβέρτες και τα ταπεράκια τους και την αράζουν στα πάρκα από το μεσημέρι, περιμένοντας υπομονετικά μέχρι το βράδυ τη μεγάλη γιορτή. Κατά τις 9 και ενώ η κούραση με είχε καταβάλει, είδα όλο τον κόσμο να γυρίζει το κεφάλι πίσω και ψηλά, και έναν εκκωφαντικό θόρυβο να πλησιάζει. Μεγάλα στρατιωτικά ελικόπτερα κουβαλούσαν μια γιγαντιαία σημαία της Σιγκαπούρης πάνω από το ποτάμι, και κατευθύνθηκαν στο κέντρο του εορτασμού. Η γιορτή, περιελάμβανε "ακροβατικά" στον αέρα από αλεξιπτωτιστές, διάφορα show στο ποτάμι από
καραβάκια και... ιπτάμενες φωσφορίζουες "μέδουσες", μέχρι να καταλήξει σε ένα πολύ εντυπωσιακό θέαμα από πυροτεχνήματα:
Αυτή ήταν η πρώτη μου μέρα στην πόλη. Από την επόμενη παράτησα τα τουριστικά αξιοθέατα και άρχισα να περπατάω και να παίρνω το μετρό προς τυχαίες κατευθύνσεις. Όπου και να πήγαινα έμενα με το στόμα ανοιχτό. Η αστική ανάπτυξη στη Σιγκαπούρη έχει υλοποιηθεί με απίστευτο τρόπο σε πλήρη αρμονία με τη φύση, με αποτέλεσμα μία από τις πιο "πράσινες πόλεις" του πλανήτη. Το πάντρεμα αρχιτεκτονικών θαυμάτων και φύσης ήταν τόσο έντονο και φυσικό, που δε χρειάστηκε να προσπαθήσω πολύ με το φακό μου να αποτυπώσω στιγμιότυπα:
Συνεχίζω να περιπλανιέμαι στους δρόμους της πόλης, διαπιστώνοντας ότι το μεγαλύτερο μέρος της ζωής εδώ εξελίσσεται όχι στο ύπαιθρο, αλλά σε κλειστούς χώρους, μέσα στα αχανή εμπορικά κέντρα και τα γιγαντιαία συμπλέγματα εμπορικών κέντρων - σταθμών μετρό κάτω από την πόλη. Το θέαμα είναι πραγματικά εντυπωσιακό:
Μία από τις ημέρες που πέρασα στο νησί, επισκέφθηκα και τον ζωολογικό κήπο, που θεωρείται μέσα στους 2-3 καλύτερους του κόσμου. Ένας απέραντος χώρος, χωρίς κλουβιά, με φυσικά εμπόδια να διαχωρίζουν τις περιοχές που κινούνται τα ζώα, ενώ μερικά είναι εντελώς ελεύθερα (σύνηθες φαινόμενο οι πίθηκοι που βουτάγανε τα καπέλα των επισκεπτών), προσφέρει μια διαφορετική εμπειρία από αυτές που έχουμε στο μυαλό μας οι ευρωπαίοι. Τα θέματα για φωτογράφηση ανεξάντλητα:
Η παράδοση στη Σιγκαπούρη είναι άριστα συνυφασμένη με το σύγχρονο -σχεδόν δυτικό- τρόπο ζωής. Οι δύο μεγάλες συνοικίες, η Chinatown και η Little India διατηρούν την ταυτότητά τους παρότι απέχουν μια ανάσα από το εμπορικό κέντρο της πόλης, ενώ οι παραδοσιακοί κινέζικοι και γιαπωνέζικοι κήποι με τα πανέμορφα Bonsai βρίσκονται παντού:
Η πόλη με βάζει σε καθημερινό δίλημμα, πού να περιπλανηθώ; στις παραδοσιακές γειτονιές των κινέζων και των ινδών, ή στο υπερσύγχρονο κέντρο με τους ουρανοξύστες; Τελικά κάνω και τα δύο, αλλά τις τελευταίες μέρες η γοητεία του Clark Quay τη μέρα και τη νύχτα, των ουρανοξυστών και των μικρών εστιατορίων δίπλα στο ποτάμι, με κερδίζουν ολοκληρωτικά:
Αν νομίζετε ότι έχετε δει προηγμένες, καθαρές, και σύγχρονες πόλεις στην Ευρώπη, τότε σας περιμένει ένα μεγάλο σοκ όταν πατήσετε το πόδι σας στο νησί της Σιγκαπούρης. Τα γούστα βεβαίως των ταξιδιωτών διαφέρουν πάρα πολύ. Όσο για μένα; Σίγουρα αντί για αεροπλάνο της Singapore Airlines μπήκα κατά λάθος σε χρονοκάψουλα, γιατί τις 20 αυτές μέρες ήμουν σίγουρα σε μια πόλη από το μέλλον...
Όλες τις φωτογραφίες από τη Σιγκαπούρη μπορείτε να τις βρείτε εδώ: http://www.travelstories.gr/photo/showgallery.php?cat=79
Attachments
-
85,1 KB Προβολές: 192