echo2011
Member
- Μηνύματα
- 2.399
- Likes
- 3.587
Περιεχόμενα
I follow the Moskva
Down to Gorky Park
Listening to the wind of change...
Χρόνια ακούω αυτό το τραγούδι αλλά πάντα οι στίχοι μου ήταν ψιλοακαταλαβίστικοι..Στην αναζήτησή μου για να οργανώσω το ταξίδι έπεσα πάνω σε κριτικές για το Gorky park (στο οποίο δυστυχώς δε πρόλαβα να πάω) και στο πως η Μόσχα του 1990 ενέπνευσε τους Scorpions..
Ακόμα και σήμερα, δύο δεκαετίες μετά τη πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος τα κατάλοιπα είναι έντονα. Αυτό που διάβασα και από άλλους επισκέπτες της Μόσχας, και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, είναι ότι είναι μια πρωτεύσουσα έντονων αντιθέσεων. Λεωφόροι και ακριβά εμπορικά καταστήματα αλλά και φτωχικές γειτονιές, παμπάλαια lada και πανάκριβα cayenne, καλοντυμένοι γιάπηδες αλλά και πολύς φτωχός κόσμος, ουρανοξύστες αλλά και άσχημες σωβιετικές πολυκατοικίες.
Επίσης υπερβολικά έντονη αστυνόμευση! Σε κάθε έξοδο του μετρό, σε κάθε αξιοθέατο, πεζές περιπολείες.. Και φυσικά, παντού κυριλλικά. Παντού όμως! Το ήξερα αυτό και είχα φροντίσει να μάθω να διαβάζω το κυριλλικό αλφάβητο αλλά πραγματικά δε φανταζόμουν ότι δε θα υπήρχε πουθενά ένδειξη στα αγγλικά. Μονο στο αεροδρόμιο είχε (domodedovo) αλλά στο μετρό, στους δρόμους, στα καταστήματα, πουθενά αγγλικά..
Και ας ξεκινήσω με την εμπειρία μου απ'το μετρό τους..
Παρόλο που είχα πάντα μαζί χάρτη του μετρό και ήξερα απ' έξω σε ποιά στάση είναι κάθε αξιοθέατο που θέλαμε να δούμε, και πάλι χαθήκαμε αρκετές φορές.. Είναι χαοτικό και θέλει αρκετό χρόνο για να το καταλάβεις. Η έλλειψη σήμανσης και οι μπερδεμένες μετεπιβιβάσεις σίγουρα θα οδηγήσουν σε περπάτημα και τσάμπα ανεβοκατέβασμα τεραστιων κυλλιόμενων σκαλών, στην αρχή τουλάχιστον, μετά μαθαίνεις.. Π.χ σε μία στάση έκαναν έργα και το μετρό τη προσπέρασε. Το είπαν μόνο στα ρώσικα και δεν υπήρχε πουθενά προειδοποίηση. Μέσα στα βαγόνια σου δείχνει σε φωτιζόμενο πίνακα σε ποιά στάση είσαι και που πλησιάζεις (πολύ βολικό αυτό), αλλά δε τη διόρθωσαν και δε φώτισε στη σταση που προσπέρασε. Εδειχνε πως αυτή που θέλαμε ήταν η επόμενη. Κατεβήκαμε λοιπόν στην επόμενη και ψάχναμε μια γέφυρα που έπρεπε να'ναι ακριβώς απέξω. Έλα ομως που δεν ήταν!
Από οσους ρωτήσαμε κανείς δε μιλούσε αγγλικά, οπότε πάλι μεσα στο μετρό όπου βλέποντας το όνομα της στάσης συνειδητοποιήσαμε τι είχε γίνει.. Ευτυχως ενας κύριος που εργαζόταν στο μετρό μας εξήγησε με νοηματική πως θα πηγαίναμε, κάνοντας κύκλο, στη στάση με τα έργα..
Οπότε γενικά αν κάποιος ενδιαφέρεται να οργανωσει μόνος του ταξίδι στη Μόσχα πρέπει να υπολογίσει αρκετό χρόνο στις μετακινησεις, γιατί ναι μεν έχει πάρα πολλές στάσεις και μπορείς να πας παντού, αλλά οι πιο πολλές έχουν περπάτημα μέχρι το αξιοθέατο, και έχει και περπάτημα μέσα στο ίδιο το μετρό, και όπως είπα τεράστιες σκάλες.. Το θετικό είναι πως έχει δρομολόγια κάθε 2-3 λεπτά, και πως σε αρκετές αποβάθρες έχει να χαζέψεις αγάλματα, πολυελαίους, τοιχογραφίες κτλ. Βέβαια προσωπικά το μετρό τους από άποψη ομορφιάς δε μου πολυάρεσε..
Το μετρό γενικά θεωρείται από τα τοπ αξιοθέατα της πόλης.. Αν το δεις ιστορικά, σίγουρα έχει ενδιαφέρον και δηλώνει πολλά για την σωβιετική Ρωσία. Αλλά αισθητικά, σαν σύνολο, δε μου άρεσε.. Οι πιο φημισμένες κεντρικές στάσεις έχουν διακόσμηση αλλά οι υπόλοιπες είναι μίζερες.. Φοβερή πολυκοσμία καθόλη τη διάρκεια της μέρας (όχι μόνο σε ώρες αιχμής), σε αρκετά σημεία μύριζε άσχημα, και θέλει προσοχή στις πόρτες εξόδου γιατί άνετα σου έρχονται κατάμουτρα από τον προηγούμενο.
Πολύ βολικό ήταν το σύστημα με τα εισητήρια τους. Με είχε συμβουλέψει ο συμφορουμίτης Θανάσης να βγάλω κάρτα και έτσι έκανα. Εγώ και ο φίλος μου χαλάσαμε από μιά 20αρα κάρτα σε 4 μέρες. Στα ταμεία δε μιλάνε αγγλικά, τους γράψαμε σε χαρτί τον αριθμό διαδρομών και συνεννοηθήκαμε. Για να μπεις δείχνεις τη κάρτα στο μηχάνημα, σου αφαιρεί μια διαδρομή και ανοίγει η μπάρα. Το καλό είναι πως έτσι και χαθείς δεν υπάρχει περιπτωση να πας σε άλλη αποβάθρα και να πρεπει να ξαναχτυπάς εισητήριο (το πάθαμε αρκετές φορές σε μετρό άλλων χωρών). Μπαίνεις στο μετρό και μέχρι να βγεις έξω, όση ώρα και να περάσει ισχύει το εισητήριο σου..
Μερικές φώτο απ'το μετρό:
Ακολουθεί η στάση μετρό στη γέφυρα του λόφου των σπουργιτιών. Εβλεπες το ποτάμι από τις αποβάθρες. Βέβαια είχε λίγο περιπέτεια για να πάμε εκεί, θα γράψω παρακάτω.
Αρκετά όμως με το μετρό! Ας ξεκινήσω με την περιγραφή της ιστορίας μου με χρονολογική σειρά.. Δυστυχώς τη πρώτη μέρα είχαμε αρκετή ταλαιπωρία και χάσαμε πολύτιμο χρόνο..
Το ταξίδι ήταν ευχάριστο (με aegean) αν και υπηρχε μια μικρή καθυστέρηση. Είχαμε κλείσει απευθείας πτήση αλλά η εταιρία τις άλλαξε και έβαλε μόνο μέσω Θεσσαλονίκης. Οπότε το ταξίδι κράτησε περισσότερο απ'οσο υπολόγιζα αρχικά, συν τη καθυστέρηση, φτάσαμε 14.30 (αντί 13.30) και πήραμε το aeroexpress στις 3, (αντί 2 που υπολόγιζα). Το aeroexpress περνάει καθε μισή ώρα, κοστίζει 320 ρούβλια και η διαδρομή κραταει 45 λεπτά. Σε αφήνει σε στάση του μετρό (paveletskaya) και απο εκεί συνεχίζεις κανονικά. Προτείνω να μη χαλάσετε χρήματα στο αεροδρόμιο παρα μόνο για το aeroexpress και απλό εισητήριο μετρό. Εδιναν ισοτιμία 1 προς 33, ενώ παντού στην πόλη ήταν 1 προς 38.5. Αν κάνεις πολύ συνάλλαγμα η διαφορά είναι μεγάλη.. Το κακό είναι πως όταν φτάσεις στο μετρό με το aeroexpress δεν έχει κάπου κοντά ανταλλακτήριο και αν δεν έχεις χρήματα για εισητήρια θα ψάχνεσαι με τις βαλίτσες για ανταλλακτήριο. Στο κέντρο πάντως έχει πολλά..
Ακολουθούν φωτογραφίες από τη διαδρομή αεροδρόμιο - κέντρο. Η Μόσχα ήταν χιονισμένη και η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη!
Φτάσαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο στις 4.30, και εκεί άρχισε η ταλαιπωρία.. Το ξενοδοχείο που μείναμε ήταν το Katerina park. Τετράστερο, με πρωινό, περίπου 110 ευρώ τη βραδιά, δίπλα σε στάση μετρό, 20 λεπτά (8 στάσεις) από την κυκλική γραμμή του μετρό (το κέντρο δηλαδή). Η απόσταση ήταν μια χαρά για μας γιατί φεύγαμε πρωί και γυρνάγαμε με το τελευταίο μετρό στις 12 οπότε η μισή ώρα απ' το κέντρο δε μας φάνηκε καθόλου..
Και ξαναγυρίζω στην ταλαιπωρία. Το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, καινούριο καθαρό με ωραία δωμάτια, πολύ καλό πρωινό, φιλικό προσωπικό, οικονομικό σε σχέση με τα άλλα πιο κεντρικά στη Μόσχα (που ήταν πανάκριβα ή είχαν κοινόχρηστο μπάνιο), έδιναν δωρεάν και τα visa support documents (απαραίτητα εγγραφα για να βγάλεις visa μιας και πρέπει να έχεις δηλώσει που θα μένεις), που σε άλλο ξενοδοχείο μας ζητούσαν 70 ευρώ για 2 άτομα, οπότε φαινόταν ιδανική επιλογή για μας... αλλά.... Στη διαχείρηση προβλημάτων ήταν παντελώς ανεκπαίδευτοι! Μια συμβουλή, άσχετα με το πιο ξενοδοχείο θα κλείσετε στη Ρωσία. Ή πληρώστε με μετρητά ή βεβαιωθείτε ότι η κάρτα σας δεν έχει προστασία για συναλλαγές με Ρωσία. Η δική μου είχε και έτσι ξεκίνησε το πρόβλημα..
Το δωματιο το είχαμε κλείσει από το booking.com και η κάρτα είχε προεγκριθεί. Πάμε λοιπόν στις 4.30 να κάνουμε check in και η κοπέλα στη ρεσεψιόν ζητάει τη κάρτα. Τη δίνω και μετά από ώρα αναμονής μου λεει πως δε μπορούμε να κάνουμε check in γιατί η κάρτα βγάζει "unknown error". Άλλη πιστωτική δεν είχαμε. Ρωτάω αν μπορούμε να πάμε στο δωμάτιο μας και να επικοινωνήσω το πρωί με την τράπεζα μου να δω τι συμβαίνει. Μου λέει πως αν δεν εχουν εγγύηση για την διαμονή δε μπορούμε να πάρουμε δωμάτιο. Δεν έχουμε αρκετά μετρητά μαζί μας (σε ρούβλια) για να πληρώσουμε όλη τη διαμονή οπότε προτείνω να πληρώσουμε το πρώτο βράδυ και την επόμενη που θα λύσω το πρόβλημα με τη κάρτα να πληρώσουμε τα υπόλοιπα. Απαντάει ότι σύμφωνα με τη πολιτική του ξενοδοχείου πρέπει να προπληρώσουμε όλη τη διαμονή! Απαράδεκτο! Θα μας άφηναν χωρίς δωμάτιο, είμασταν μακριά απ'το κέντρο και έξω είχε μισό μέτρο χιόνι και -13 βαθμούς! Ότι έπρεπε δηλαδή για να ψάξουμε αλλού να μείνουμε!
Προτείνει να σηκώσουμε με την πιστωτική μετρητά απ' το ΑΤΜ (που υπήρχε στο ξενοδοχείο) για να πληρώσουμε. Δηλάδη 20% τόκοι, να μου λείπει. Με τις διαπραγματεύσεις και τις προσπάθειες χρέωσης της κάρτας είχε περάσει ήδη μια ώρα. Παίρνουμε τηλέφωνο απ'το κινητό μου σε έναν αριθμό που έχει πάνω η κάρτα για 24ωρη επικοινωνία σε περίπτωση κλοπής, απώλειας κτλ. μήπως βγάλουμε ακρη.. Τους λέω το πρόβλημα, λενε θα το κοιτάξουν και να ξαναπάρω. Μετα από δεκάδες τηλεφωνήματα σε 2-3 τμήματα της τράπεζας με ενημέρωσαν ότι είχαν μπλοκάρει τη κάρτα επειδή δε με έβρισκαν για να επιβεβαιώσουν την συναλλαγή με Ρωσία. Αφού τη ξεμπλόκαραν προσπαθούν ξανά στη ρεσεψιόν.. Χιλόπιτα και πάλι! Αντε πάλι τηλέφωνα στη τράπεζα, πάλι αναμονή, να δουν τι συμβαίνει.. Θα είχαν περάσει ήδη 2-3 ώρες απο τις οποίες τη μία μιλούσαμε απ'τα κινητά μας με Ελλάδα.
Το πρόβλημα τελικά ήταν ότι έπρεπε να βαλω το pin μου στο μηχάνημα για να γίνει συναλλαγή με Ρωσία. Ρωτάω στη ρεσεψιόν αν έχουν μηχάνημα χρέωσης κάρτας που να μπορώ να γράψω το pin μου. Εχουν αλλά έχουν ένα χρόνο να το χρησιμοποιήσουν, μου λέει η κοπέλα, και δε ξέρει να το χρησιμοποιεί. Προσπαθεί αλλά δε δουλεύει. Παίρνει στη δική της τράπεζα και της δίνουν οδηγίες για πολύ ώρα.. Προσπαθεί πάλι απ'τον υπολογιστή μόνη της και της εξηγώ πως αν δε βάλω το pin συναλλαγή δε πρόκειται να γίνει γιατί αυτές είναι οι ρυθμίσεις ασφαλειας.. Από τη δική της τράπεζα της λένε πως πρέπει να της δωσουν ένα κωδικό για να δουλεψει το μηχάνημα και θα τον στείλουν το πρωι! Ξαναπαίρνω στη τράπεζα μου, εξηγώ πως εκεί δε καταλαβαίνουν και πως το μηχάνημα τους δε δουλευει και αν μπορουν να βρουν αλλη λύση γιατι είμαστε ήδη τρεις ώρες στη ρεσεψιόν.
Ο άνθρωπος της τράπεζας δε μπορεί να βρει την υπεύθυνη στο τμήμα καρτών για να απενεργοποιήσει την ασφάλεια (που ζητάει pin) και προτείνει μια τελευταία λύση.. Να σηκώσω το κόστος διαμονής από το ΑΤΜ του ξενοδοχείου και να μη χρεωθώ φόρους. Λέω στη ρεσεψιονίστ να σταματήσει να παλεύει με το μηχάνημα και πως θα φέρουμε μετρητά. Το ATM είναι δύσχρηστο και έρχεται να μας βοηθήσει.. Και ενώ είμαι σίγουρη 1000% για το pin μου το ΑΤΜ τους δεν είναι συμβατό και βγάζει error και λαθος pin.. E εκεί μου ήρθε να βάλω τα κλαματα απ'τα νευρα! Ξανά τηλέφωνα στην τράπεζα αφού δε δουλεύει ούτε το ΑΤΜ.. Ο ανθρωπος ψάχνεται να βρει τρόπο να απενεργοποιήσει την ασφάλεια και θα έχει απάντηση σε μία ώρα. Και ξαφνικά η κοπέλα (οχι η ίδια που μιλήσαμε στην αρχή) προτείνει να πληρώσουμε μόνο το πρώτο βράδυ (αυτό που νωρίτερα έλεγαν πως δε γινόταν) και το πρωι που θα της στείλουν τον κωδικό για να δουλέψει το δικό τους μηχάνημα πληρώνουμε τα υπόλοιπα. Επρεπε να περάσουν 3μιση ώρες για να το δεχτούν! Η διεύθυνση του ξενοδοχείου πουθενά!
Πληρώνουμε λοιπόν το πρώτο βράδυ και επιτέλους έχουμε δωμάτιο! Είναι 8 και! Μας δίνουν το γωνιακό δωμάτιο στον τελευταίο όροφο (εχει σημασία αυτό).. Το δωμάτιο πολύ όμορφο με θέα, έχει και δωρεάν μινι μπαρ με σνακ και αναψυκτικά.. Με παίρνουν τηλέφωνο και απ'τη τράπεζα οτι απενεργοποίησαν προσωρινά την ασφάλεια και δε θα ζητάει πια το pin οπότε να κανω άμεσα τη συναλλαγή. Όλα πλέον δείχνουν καλά.. Το κακό βέβαια είναι πως χάθηκε όλη η μέρα, είχα φτιάξει ένα πρόγραμμα με τόσα πράγματα να κάνουμε και εμείς τη βγάλαμε στη ρεσεψιον..
Θέα απ'το παράθυρο...
Και το κουφό της ημέρας! Μπαίνοντας στο δωμάτιο βλέπω το φίλο μου μαζί με τις βαλιτσες να κρατάει μια σακούλα.. Τι είναι αυτό τον ρωτάω; Με γράφει και την αφήνει στο γραφείο.. Περνάει η ωρα, είμαστε έτοιμοι να βγούμε για βόλτα (έστω και αργά) και ξαναπέφτει το μάτι μου στη σακούλα.
-"Τι είναι αυτό;" ξαναρωτάω, "στη ρεσεψιον στο δώσανε;"
- "Ποιο;"
-"Η σακούλα στο τραπέζι."
-"Δε ξέρω, τωρα τη βλέπω."
-"Αφου την κράταγες όταν μπήκαμε!"
-"Δε το θυμάμαι, μήπως ήταν εδώ από πριν;"
Α θα τρελαθούμε τελειώς.. Ανοίγω τι σακούλα και είχε ένα βρωμερό φαγητό από ντελιβεράδικο, μεσα στα ζουμιά που είχαν ξεχυλίσει.. Μύριζε απαίσια!
"Βρε μήπως εκει στο τραπέζι στη ρεσεψιόν που είχαμε τις βαλίτσες μας κάποιος το ακούμπησε και όπως πήρες τα πραγματα μας πήρες και αυτό;;"
Πιθανό μου λεει, ετσι κι αλλι'ως από τη κούραση όλα μηχανικά τα κάναμε.
Παίρνει τη βρωμερή σακούλα και πάει στη ρεσεψιόν να ρωτήσει. Βρήκαμε αυτό τους λέει! Ηταν στο δωματιο; ρωτάνε.. "Δε ξερω, η κοπέλα μου λεει πως το κράταγα οταν μπήκαμε στο δωμάτιο" (εκεί θα μας πέρασαν για χαζά σίγουρα! ) Δεν είναι φαγητό του ξενοδοχείου μας αυτό, λένε, και δε το ζήτησε κανείς, γελάνε. Γελάει και τους το αφήνει μήπως το ζητήσει κάποιος.. Και η βρωμερή σακούλα έμεινε μυστήριο!
Και ναι! Ξεκινάμε για το κέντρο! Πληρώσαμε στη ρεσεψιόν και για τις υπόλοιπες μέρες μιας και δεν υπήρχε πια η ρημάδα η ασφάλεια και φύγαμε!
9 και φτάνουμε στη Κόκκινη πλατεία! Εντυπωσιακή! Δε σταματάμε τις φωτογραφίες! Βέβαια εκεί είμαστε μόνο εμείς, 10-20 περαστικοί και η αστυνομία! Καμία σχέση με την ζωηρή πλατεία που είδαμε τις επόμενες μέρες.. Το πλάνο έλεγε 9 κάθε βράδυ να γυρνάμε στο ξενοδοχείο. Όμως έτσι στραβά που ήρθαν τα πράγματα τη πρώτη μέρα έπρεπε κάτι να γίνει να καλύψουμε το χαμένο χρόνο! Δε θα άφηνα να μου χαλάσει τη συνέχεια.. Ετσι παρόλο που ήταν ερημικά, και τα τρία βράδια παίρναμε το τελευταίο μετρό στις 12. Εκείνο το πρώτο βράδυ δε προλάβαμε και πολλά.. Είδαμε την Κόκκινη πλατεία, περπατήσαμε στο δρόμο Varvarka με τις εκκλησίες και γύρω γύρω απ'το Κρεμλίνο. Μετά πήγαμε στον πεζόδρομο Arbat για φαγητό.
Μετά τις βόλτες πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην περιοχή Αrbat. Πεινούσαμε τρελά και ψάχναμε κάτι ανοιχτό για να πάρουμε έστω κάτι στο χέρι, ήταν 11 και.. Το ρώσικο φαστ φουντ mu-mu που ήταν στον δρόμο μας είχε κλείσε στις 11, οπότε καταλήξαμε σε ένα mac donald's. Τεράστια ουρά και ο κατάλογος στα ρώσικα εννοείται.. Είχε πάει 12 παρα 20 και είμασταν ακόμα στην ουρά.. Φοβηθήκαμε πως θα χάναμε το τελευταίο μετρο και το ξενοδοχείο ήταν μισή ώρα διαδρομή με ταξί.. Οπότε bye bye mac donald's.. Μπήκαμε δίπλα σε ένα μίνι μαρκετ και πήραμε σε χρόνο ντε τε ότι βλακεία σνακ βρήκαμε. Εντωμεταξύ ρωτάει ο φιλος μου τη ταμία που είναι η κοντινότερη στάση μετρό. Τι το θελε, δεν απαντάει σε αυτόν και γυρναει σε μένα να μου εξηγήσει.. Μάλλον με περνάει για Ρωσίδα και αντί να χτυπήσει αυτά που ψωνίσαμε αρχίζει να μου λέει διάφορα στα ρωσικα. Βρε καλή μου δε καταλαβαίνω! Χτύπα τα, βιαζόμαστε, είναι παρά δεκα! Ούτε στη σακούλα δε τα βάλαμε, τα βουτάμε και τρέχουμε για το μετρό. Ευτυχώς θυμόμασταν σωστά, ήταν πολύ κοντά.. Τρέχουμε τρέχουμε και περνάει ένα αρούρι από μπροστά μου, εξω από την είσοδο του μετρό! Μιλάμε σαν γάτα ήταν! Τελικά με τα πολλά το προλάβαμε στο τσακ!
Φτάσαμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο.. Πραγματικά ξεραθήκαμε.. Μετά από ταξίδι, αναμονή στη ρεσεψιόν, αξιοθέατα μέσα στο κρύο, και τρέξιμο για το μετρό, είμασταν πια στο κρεβατάκι μας.. Ομως κάτι έγραψα παραπάνω. Πως εχει σημασία το δωμάτιο... Εκεί λοιπόν που κοιμάμαι τον πιο βαθυ ύπνο, γύρω στις 4 τα ξημερώματα, πετάχτηκα ουρλιάζοντας σα να γίνεται σεισμός! Μιλάμε τρανταζόταν όλο το δωμάτιο σα να βάραγε κομπρεσέρ δίπλα στο αυτί μου.. Οι απαράδεκτοι, δεν έφτανε η χάλια εξυπηρέτηση κατά το τσεκ ιν, μας έδωσαν και το χειρότερο δωμάτιο μιας και ήταν κάτω από ένα μηχάνημα που έχουν στη ταράτσα. Τότε θυμήθηκα πως είχα διαβάσει στο tripadvisor την κριτική κάποιου που έλεγε ότι του έδωσαν ένα δωμάτιο στον τελευταίο όροφο και ξύπνησε έντρομος το βράδυ από το θόρυβο και ζήτησε αλλαγή επιτόπου.. Είχε γράψει και αριθμό δωματίου, γιατί να μη το θυμηθώ νωρίτερα;; Ομως κουράγιο για μετακόμηση δεν είχαμε.. Υπομείναμε το θόρυβο για κανένα μισάωρο και μετά που έπεσαν λίγο τα ντεσιμπέλ κοιμηθήκαμε..
Εννοείται πως την επόμενη μέρα είπαμε για το θόρυβο και ζητήσαμε αλλαγή και η κοπέλα στη αρχή έκανε πως δε ξέρει τίποτα! Με τα πολλά παραδέχτηκε πως έχει κάτι από πάνω που είναι ρυθμισμένο να ανοιγει εκείνη την ώρα.. Στο νέο δωματιο δεν ακουγόταν τίποτα..
Και να φανταστείτε το συγκεκριμένο ξενοδοχείο είναι τέταρτο σε όλη τη Μόσχα στο tripadvisor.. Kαι εχουν κοτσάρει το certificate of excellence πρώτη μούρη στη ρεσεψιόν.
Κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη μέρα, θα επανέλθω με φωτογραφίες από τα αξιοθέατα που επισκεφτήκαμε.
Down to Gorky Park
Listening to the wind of change...
Χρόνια ακούω αυτό το τραγούδι αλλά πάντα οι στίχοι μου ήταν ψιλοακαταλαβίστικοι..Στην αναζήτησή μου για να οργανώσω το ταξίδι έπεσα πάνω σε κριτικές για το Gorky park (στο οποίο δυστυχώς δε πρόλαβα να πάω) και στο πως η Μόσχα του 1990 ενέπνευσε τους Scorpions..
Ακόμα και σήμερα, δύο δεκαετίες μετά τη πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος τα κατάλοιπα είναι έντονα. Αυτό που διάβασα και από άλλους επισκέπτες της Μόσχας, και με βρίσκει απόλυτα σύμφωνη, είναι ότι είναι μια πρωτεύσουσα έντονων αντιθέσεων. Λεωφόροι και ακριβά εμπορικά καταστήματα αλλά και φτωχικές γειτονιές, παμπάλαια lada και πανάκριβα cayenne, καλοντυμένοι γιάπηδες αλλά και πολύς φτωχός κόσμος, ουρανοξύστες αλλά και άσχημες σωβιετικές πολυκατοικίες.
Επίσης υπερβολικά έντονη αστυνόμευση! Σε κάθε έξοδο του μετρό, σε κάθε αξιοθέατο, πεζές περιπολείες.. Και φυσικά, παντού κυριλλικά. Παντού όμως! Το ήξερα αυτό και είχα φροντίσει να μάθω να διαβάζω το κυριλλικό αλφάβητο αλλά πραγματικά δε φανταζόμουν ότι δε θα υπήρχε πουθενά ένδειξη στα αγγλικά. Μονο στο αεροδρόμιο είχε (domodedovo) αλλά στο μετρό, στους δρόμους, στα καταστήματα, πουθενά αγγλικά..
Και ας ξεκινήσω με την εμπειρία μου απ'το μετρό τους..
Παρόλο που είχα πάντα μαζί χάρτη του μετρό και ήξερα απ' έξω σε ποιά στάση είναι κάθε αξιοθέατο που θέλαμε να δούμε, και πάλι χαθήκαμε αρκετές φορές.. Είναι χαοτικό και θέλει αρκετό χρόνο για να το καταλάβεις. Η έλλειψη σήμανσης και οι μπερδεμένες μετεπιβιβάσεις σίγουρα θα οδηγήσουν σε περπάτημα και τσάμπα ανεβοκατέβασμα τεραστιων κυλλιόμενων σκαλών, στην αρχή τουλάχιστον, μετά μαθαίνεις.. Π.χ σε μία στάση έκαναν έργα και το μετρό τη προσπέρασε. Το είπαν μόνο στα ρώσικα και δεν υπήρχε πουθενά προειδοποίηση. Μέσα στα βαγόνια σου δείχνει σε φωτιζόμενο πίνακα σε ποιά στάση είσαι και που πλησιάζεις (πολύ βολικό αυτό), αλλά δε τη διόρθωσαν και δε φώτισε στη σταση που προσπέρασε. Εδειχνε πως αυτή που θέλαμε ήταν η επόμενη. Κατεβήκαμε λοιπόν στην επόμενη και ψάχναμε μια γέφυρα που έπρεπε να'ναι ακριβώς απέξω. Έλα ομως που δεν ήταν!
Από οσους ρωτήσαμε κανείς δε μιλούσε αγγλικά, οπότε πάλι μεσα στο μετρό όπου βλέποντας το όνομα της στάσης συνειδητοποιήσαμε τι είχε γίνει.. Ευτυχως ενας κύριος που εργαζόταν στο μετρό μας εξήγησε με νοηματική πως θα πηγαίναμε, κάνοντας κύκλο, στη στάση με τα έργα..Οπότε γενικά αν κάποιος ενδιαφέρεται να οργανωσει μόνος του ταξίδι στη Μόσχα πρέπει να υπολογίσει αρκετό χρόνο στις μετακινησεις, γιατί ναι μεν έχει πάρα πολλές στάσεις και μπορείς να πας παντού, αλλά οι πιο πολλές έχουν περπάτημα μέχρι το αξιοθέατο, και έχει και περπάτημα μέσα στο ίδιο το μετρό, και όπως είπα τεράστιες σκάλες.. Το θετικό είναι πως έχει δρομολόγια κάθε 2-3 λεπτά, και πως σε αρκετές αποβάθρες έχει να χαζέψεις αγάλματα, πολυελαίους, τοιχογραφίες κτλ. Βέβαια προσωπικά το μετρό τους από άποψη ομορφιάς δε μου πολυάρεσε..
Το μετρό γενικά θεωρείται από τα τοπ αξιοθέατα της πόλης.. Αν το δεις ιστορικά, σίγουρα έχει ενδιαφέρον και δηλώνει πολλά για την σωβιετική Ρωσία. Αλλά αισθητικά, σαν σύνολο, δε μου άρεσε.. Οι πιο φημισμένες κεντρικές στάσεις έχουν διακόσμηση αλλά οι υπόλοιπες είναι μίζερες.. Φοβερή πολυκοσμία καθόλη τη διάρκεια της μέρας (όχι μόνο σε ώρες αιχμής), σε αρκετά σημεία μύριζε άσχημα, και θέλει προσοχή στις πόρτες εξόδου γιατί άνετα σου έρχονται κατάμουτρα από τον προηγούμενο.
Πολύ βολικό ήταν το σύστημα με τα εισητήρια τους. Με είχε συμβουλέψει ο συμφορουμίτης Θανάσης να βγάλω κάρτα και έτσι έκανα. Εγώ και ο φίλος μου χαλάσαμε από μιά 20αρα κάρτα σε 4 μέρες. Στα ταμεία δε μιλάνε αγγλικά, τους γράψαμε σε χαρτί τον αριθμό διαδρομών και συνεννοηθήκαμε. Για να μπεις δείχνεις τη κάρτα στο μηχάνημα, σου αφαιρεί μια διαδρομή και ανοίγει η μπάρα. Το καλό είναι πως έτσι και χαθείς δεν υπάρχει περιπτωση να πας σε άλλη αποβάθρα και να πρεπει να ξαναχτυπάς εισητήριο (το πάθαμε αρκετές φορές σε μετρό άλλων χωρών). Μπαίνεις στο μετρό και μέχρι να βγεις έξω, όση ώρα και να περάσει ισχύει το εισητήριο σου..
Μερικές φώτο απ'το μετρό:
Ακολουθεί η στάση μετρό στη γέφυρα του λόφου των σπουργιτιών. Εβλεπες το ποτάμι από τις αποβάθρες. Βέβαια είχε λίγο περιπέτεια για να πάμε εκεί, θα γράψω παρακάτω.
Αρκετά όμως με το μετρό! Ας ξεκινήσω με την περιγραφή της ιστορίας μου με χρονολογική σειρά.. Δυστυχώς τη πρώτη μέρα είχαμε αρκετή ταλαιπωρία και χάσαμε πολύτιμο χρόνο..
Το ταξίδι ήταν ευχάριστο (με aegean) αν και υπηρχε μια μικρή καθυστέρηση. Είχαμε κλείσει απευθείας πτήση αλλά η εταιρία τις άλλαξε και έβαλε μόνο μέσω Θεσσαλονίκης. Οπότε το ταξίδι κράτησε περισσότερο απ'οσο υπολόγιζα αρχικά, συν τη καθυστέρηση, φτάσαμε 14.30 (αντί 13.30) και πήραμε το aeroexpress στις 3, (αντί 2 που υπολόγιζα). Το aeroexpress περνάει καθε μισή ώρα, κοστίζει 320 ρούβλια και η διαδρομή κραταει 45 λεπτά. Σε αφήνει σε στάση του μετρό (paveletskaya) και απο εκεί συνεχίζεις κανονικά. Προτείνω να μη χαλάσετε χρήματα στο αεροδρόμιο παρα μόνο για το aeroexpress και απλό εισητήριο μετρό. Εδιναν ισοτιμία 1 προς 33, ενώ παντού στην πόλη ήταν 1 προς 38.5. Αν κάνεις πολύ συνάλλαγμα η διαφορά είναι μεγάλη.. Το κακό είναι πως όταν φτάσεις στο μετρό με το aeroexpress δεν έχει κάπου κοντά ανταλλακτήριο και αν δεν έχεις χρήματα για εισητήρια θα ψάχνεσαι με τις βαλίτσες για ανταλλακτήριο. Στο κέντρο πάντως έχει πολλά..
Ακολουθούν φωτογραφίες από τη διαδρομή αεροδρόμιο - κέντρο. Η Μόσχα ήταν χιονισμένη και η διαδρομή ήταν πολύ όμορφη!
Φτάσαμε λοιπόν στο ξενοδοχείο στις 4.30, και εκεί άρχισε η ταλαιπωρία.. Το ξενοδοχείο που μείναμε ήταν το Katerina park. Τετράστερο, με πρωινό, περίπου 110 ευρώ τη βραδιά, δίπλα σε στάση μετρό, 20 λεπτά (8 στάσεις) από την κυκλική γραμμή του μετρό (το κέντρο δηλαδή). Η απόσταση ήταν μια χαρά για μας γιατί φεύγαμε πρωί και γυρνάγαμε με το τελευταίο μετρό στις 12 οπότε η μισή ώρα απ' το κέντρο δε μας φάνηκε καθόλου..
Και ξαναγυρίζω στην ταλαιπωρία. Το ξενοδοχείο ήταν πολύ καλό, καινούριο καθαρό με ωραία δωμάτια, πολύ καλό πρωινό, φιλικό προσωπικό, οικονομικό σε σχέση με τα άλλα πιο κεντρικά στη Μόσχα (που ήταν πανάκριβα ή είχαν κοινόχρηστο μπάνιο), έδιναν δωρεάν και τα visa support documents (απαραίτητα εγγραφα για να βγάλεις visa μιας και πρέπει να έχεις δηλώσει που θα μένεις), που σε άλλο ξενοδοχείο μας ζητούσαν 70 ευρώ για 2 άτομα, οπότε φαινόταν ιδανική επιλογή για μας... αλλά.... Στη διαχείρηση προβλημάτων ήταν παντελώς ανεκπαίδευτοι! Μια συμβουλή, άσχετα με το πιο ξενοδοχείο θα κλείσετε στη Ρωσία. Ή πληρώστε με μετρητά ή βεβαιωθείτε ότι η κάρτα σας δεν έχει προστασία για συναλλαγές με Ρωσία. Η δική μου είχε και έτσι ξεκίνησε το πρόβλημα..
Το δωματιο το είχαμε κλείσει από το booking.com και η κάρτα είχε προεγκριθεί. Πάμε λοιπόν στις 4.30 να κάνουμε check in και η κοπέλα στη ρεσεψιόν ζητάει τη κάρτα. Τη δίνω και μετά από ώρα αναμονής μου λεει πως δε μπορούμε να κάνουμε check in γιατί η κάρτα βγάζει "unknown error". Άλλη πιστωτική δεν είχαμε. Ρωτάω αν μπορούμε να πάμε στο δωμάτιο μας και να επικοινωνήσω το πρωί με την τράπεζα μου να δω τι συμβαίνει. Μου λέει πως αν δεν εχουν εγγύηση για την διαμονή δε μπορούμε να πάρουμε δωμάτιο. Δεν έχουμε αρκετά μετρητά μαζί μας (σε ρούβλια) για να πληρώσουμε όλη τη διαμονή οπότε προτείνω να πληρώσουμε το πρώτο βράδυ και την επόμενη που θα λύσω το πρόβλημα με τη κάρτα να πληρώσουμε τα υπόλοιπα. Απαντάει ότι σύμφωνα με τη πολιτική του ξενοδοχείου πρέπει να προπληρώσουμε όλη τη διαμονή! Απαράδεκτο! Θα μας άφηναν χωρίς δωμάτιο, είμασταν μακριά απ'το κέντρο και έξω είχε μισό μέτρο χιόνι και -13 βαθμούς! Ότι έπρεπε δηλαδή για να ψάξουμε αλλού να μείνουμε!
Προτείνει να σηκώσουμε με την πιστωτική μετρητά απ' το ΑΤΜ (που υπήρχε στο ξενοδοχείο) για να πληρώσουμε. Δηλάδη 20% τόκοι, να μου λείπει. Με τις διαπραγματεύσεις και τις προσπάθειες χρέωσης της κάρτας είχε περάσει ήδη μια ώρα. Παίρνουμε τηλέφωνο απ'το κινητό μου σε έναν αριθμό που έχει πάνω η κάρτα για 24ωρη επικοινωνία σε περίπτωση κλοπής, απώλειας κτλ. μήπως βγάλουμε ακρη.. Τους λέω το πρόβλημα, λενε θα το κοιτάξουν και να ξαναπάρω. Μετα από δεκάδες τηλεφωνήματα σε 2-3 τμήματα της τράπεζας με ενημέρωσαν ότι είχαν μπλοκάρει τη κάρτα επειδή δε με έβρισκαν για να επιβεβαιώσουν την συναλλαγή με Ρωσία. Αφού τη ξεμπλόκαραν προσπαθούν ξανά στη ρεσεψιόν.. Χιλόπιτα και πάλι! Αντε πάλι τηλέφωνα στη τράπεζα, πάλι αναμονή, να δουν τι συμβαίνει.. Θα είχαν περάσει ήδη 2-3 ώρες απο τις οποίες τη μία μιλούσαμε απ'τα κινητά μας με Ελλάδα.
Το πρόβλημα τελικά ήταν ότι έπρεπε να βαλω το pin μου στο μηχάνημα για να γίνει συναλλαγή με Ρωσία. Ρωτάω στη ρεσεψιόν αν έχουν μηχάνημα χρέωσης κάρτας που να μπορώ να γράψω το pin μου. Εχουν αλλά έχουν ένα χρόνο να το χρησιμοποιήσουν, μου λέει η κοπέλα, και δε ξέρει να το χρησιμοποιεί. Προσπαθεί αλλά δε δουλεύει. Παίρνει στη δική της τράπεζα και της δίνουν οδηγίες για πολύ ώρα.. Προσπαθεί πάλι απ'τον υπολογιστή μόνη της και της εξηγώ πως αν δε βάλω το pin συναλλαγή δε πρόκειται να γίνει γιατί αυτές είναι οι ρυθμίσεις ασφαλειας.. Από τη δική της τράπεζα της λένε πως πρέπει να της δωσουν ένα κωδικό για να δουλεψει το μηχάνημα και θα τον στείλουν το πρωι! Ξαναπαίρνω στη τράπεζα μου, εξηγώ πως εκεί δε καταλαβαίνουν και πως το μηχάνημα τους δε δουλευει και αν μπορουν να βρουν αλλη λύση γιατι είμαστε ήδη τρεις ώρες στη ρεσεψιόν.
Ο άνθρωπος της τράπεζας δε μπορεί να βρει την υπεύθυνη στο τμήμα καρτών για να απενεργοποιήσει την ασφάλεια (που ζητάει pin) και προτείνει μια τελευταία λύση.. Να σηκώσω το κόστος διαμονής από το ΑΤΜ του ξενοδοχείου και να μη χρεωθώ φόρους. Λέω στη ρεσεψιονίστ να σταματήσει να παλεύει με το μηχάνημα και πως θα φέρουμε μετρητά. Το ATM είναι δύσχρηστο και έρχεται να μας βοηθήσει.. Και ενώ είμαι σίγουρη 1000% για το pin μου το ΑΤΜ τους δεν είναι συμβατό και βγάζει error και λαθος pin.. E εκεί μου ήρθε να βάλω τα κλαματα απ'τα νευρα! Ξανά τηλέφωνα στην τράπεζα αφού δε δουλεύει ούτε το ΑΤΜ.. Ο ανθρωπος ψάχνεται να βρει τρόπο να απενεργοποιήσει την ασφάλεια και θα έχει απάντηση σε μία ώρα. Και ξαφνικά η κοπέλα (οχι η ίδια που μιλήσαμε στην αρχή) προτείνει να πληρώσουμε μόνο το πρώτο βράδυ (αυτό που νωρίτερα έλεγαν πως δε γινόταν) και το πρωι που θα της στείλουν τον κωδικό για να δουλέψει το δικό τους μηχάνημα πληρώνουμε τα υπόλοιπα. Επρεπε να περάσουν 3μιση ώρες για να το δεχτούν! Η διεύθυνση του ξενοδοχείου πουθενά!
Πληρώνουμε λοιπόν το πρώτο βράδυ και επιτέλους έχουμε δωμάτιο! Είναι 8 και! Μας δίνουν το γωνιακό δωμάτιο στον τελευταίο όροφο (εχει σημασία αυτό).. Το δωμάτιο πολύ όμορφο με θέα, έχει και δωρεάν μινι μπαρ με σνακ και αναψυκτικά.. Με παίρνουν τηλέφωνο και απ'τη τράπεζα οτι απενεργοποίησαν προσωρινά την ασφάλεια και δε θα ζητάει πια το pin οπότε να κανω άμεσα τη συναλλαγή. Όλα πλέον δείχνουν καλά.. Το κακό βέβαια είναι πως χάθηκε όλη η μέρα, είχα φτιάξει ένα πρόγραμμα με τόσα πράγματα να κάνουμε και εμείς τη βγάλαμε στη ρεσεψιον..
Θέα απ'το παράθυρο...
Και το κουφό της ημέρας! Μπαίνοντας στο δωμάτιο βλέπω το φίλο μου μαζί με τις βαλιτσες να κρατάει μια σακούλα.. Τι είναι αυτό τον ρωτάω; Με γράφει και την αφήνει στο γραφείο.. Περνάει η ωρα, είμαστε έτοιμοι να βγούμε για βόλτα (έστω και αργά) και ξαναπέφτει το μάτι μου στη σακούλα.
-"Τι είναι αυτό;" ξαναρωτάω, "στη ρεσεψιον στο δώσανε;"
- "Ποιο;"
-"Η σακούλα στο τραπέζι."
-"Δε ξέρω, τωρα τη βλέπω."
-"Αφου την κράταγες όταν μπήκαμε!"
-"Δε το θυμάμαι, μήπως ήταν εδώ από πριν;"
Α θα τρελαθούμε τελειώς.. Ανοίγω τι σακούλα και είχε ένα βρωμερό φαγητό από ντελιβεράδικο, μεσα στα ζουμιά που είχαν ξεχυλίσει.. Μύριζε απαίσια!
"Βρε μήπως εκει στο τραπέζι στη ρεσεψιόν που είχαμε τις βαλίτσες μας κάποιος το ακούμπησε και όπως πήρες τα πραγματα μας πήρες και αυτό;;"
Πιθανό μου λεει, ετσι κι αλλι'ως από τη κούραση όλα μηχανικά τα κάναμε.
Παίρνει τη βρωμερή σακούλα και πάει στη ρεσεψιόν να ρωτήσει. Βρήκαμε αυτό τους λέει! Ηταν στο δωματιο; ρωτάνε.. "Δε ξερω, η κοπέλα μου λεει πως το κράταγα οταν μπήκαμε στο δωμάτιο" (εκεί θα μας πέρασαν για χαζά σίγουρα!
) Δεν είναι φαγητό του ξενοδοχείου μας αυτό, λένε, και δε το ζήτησε κανείς, γελάνε. Γελάει και τους το αφήνει μήπως το ζητήσει κάποιος.. Και η βρωμερή σακούλα έμεινε μυστήριο!Και ναι! Ξεκινάμε για το κέντρο! Πληρώσαμε στη ρεσεψιόν και για τις υπόλοιπες μέρες μιας και δεν υπήρχε πια η ρημάδα η ασφάλεια και φύγαμε!
9 και φτάνουμε στη Κόκκινη πλατεία! Εντυπωσιακή! Δε σταματάμε τις φωτογραφίες! Βέβαια εκεί είμαστε μόνο εμείς, 10-20 περαστικοί και η αστυνομία! Καμία σχέση με την ζωηρή πλατεία που είδαμε τις επόμενες μέρες.. Το πλάνο έλεγε 9 κάθε βράδυ να γυρνάμε στο ξενοδοχείο. Όμως έτσι στραβά που ήρθαν τα πράγματα τη πρώτη μέρα έπρεπε κάτι να γίνει να καλύψουμε το χαμένο χρόνο! Δε θα άφηνα να μου χαλάσει τη συνέχεια.. Ετσι παρόλο που ήταν ερημικά, και τα τρία βράδια παίρναμε το τελευταίο μετρό στις 12. Εκείνο το πρώτο βράδυ δε προλάβαμε και πολλά.. Είδαμε την Κόκκινη πλατεία, περπατήσαμε στο δρόμο Varvarka με τις εκκλησίες και γύρω γύρω απ'το Κρεμλίνο. Μετά πήγαμε στον πεζόδρομο Arbat για φαγητό.
Μετά τις βόλτες πήραμε το μετρό και φτάσαμε στην περιοχή Αrbat. Πεινούσαμε τρελά και ψάχναμε κάτι ανοιχτό για να πάρουμε έστω κάτι στο χέρι, ήταν 11 και.. Το ρώσικο φαστ φουντ mu-mu που ήταν στον δρόμο μας είχε κλείσε στις 11, οπότε καταλήξαμε σε ένα mac donald's. Τεράστια ουρά και ο κατάλογος στα ρώσικα εννοείται.. Είχε πάει 12 παρα 20 και είμασταν ακόμα στην ουρά.. Φοβηθήκαμε πως θα χάναμε το τελευταίο μετρο και το ξενοδοχείο ήταν μισή ώρα διαδρομή με ταξί.. Οπότε bye bye mac donald's.. Μπήκαμε δίπλα σε ένα μίνι μαρκετ και πήραμε σε χρόνο ντε τε ότι βλακεία σνακ βρήκαμε. Εντωμεταξύ ρωτάει ο φιλος μου τη ταμία που είναι η κοντινότερη στάση μετρό. Τι το θελε, δεν απαντάει σε αυτόν και γυρναει σε μένα να μου εξηγήσει.. Μάλλον με περνάει για Ρωσίδα και αντί να χτυπήσει αυτά που ψωνίσαμε αρχίζει να μου λέει διάφορα στα ρωσικα. Βρε καλή μου δε καταλαβαίνω! Χτύπα τα, βιαζόμαστε, είναι παρά δεκα! Ούτε στη σακούλα δε τα βάλαμε, τα βουτάμε και τρέχουμε για το μετρό. Ευτυχώς θυμόμασταν σωστά, ήταν πολύ κοντά.. Τρέχουμε τρέχουμε και περνάει ένα αρούρι από μπροστά μου, εξω από την είσοδο του μετρό! Μιλάμε σαν γάτα ήταν! Τελικά με τα πολλά το προλάβαμε στο τσακ!
Φτάσαμε κατάκοποι στο ξενοδοχείο.. Πραγματικά ξεραθήκαμε.. Μετά από ταξίδι, αναμονή στη ρεσεψιόν, αξιοθέατα μέσα στο κρύο, και τρέξιμο για το μετρό, είμασταν πια στο κρεβατάκι μας.. Ομως κάτι έγραψα παραπάνω. Πως εχει σημασία το δωμάτιο... Εκεί λοιπόν που κοιμάμαι τον πιο βαθυ ύπνο, γύρω στις 4 τα ξημερώματα, πετάχτηκα ουρλιάζοντας σα να γίνεται σεισμός! Μιλάμε τρανταζόταν όλο το δωμάτιο σα να βάραγε κομπρεσέρ δίπλα στο αυτί μου.. Οι απαράδεκτοι, δεν έφτανε η χάλια εξυπηρέτηση κατά το τσεκ ιν, μας έδωσαν και το χειρότερο δωμάτιο μιας και ήταν κάτω από ένα μηχάνημα που έχουν στη ταράτσα. Τότε θυμήθηκα πως είχα διαβάσει στο tripadvisor την κριτική κάποιου που έλεγε ότι του έδωσαν ένα δωμάτιο στον τελευταίο όροφο και ξύπνησε έντρομος το βράδυ από το θόρυβο και ζήτησε αλλαγή επιτόπου.. Είχε γράψει και αριθμό δωματίου, γιατί να μη το θυμηθώ νωρίτερα;; Ομως κουράγιο για μετακόμηση δεν είχαμε.. Υπομείναμε το θόρυβο για κανένα μισάωρο και μετά που έπεσαν λίγο τα ντεσιμπέλ κοιμηθήκαμε..
Εννοείται πως την επόμενη μέρα είπαμε για το θόρυβο και ζητήσαμε αλλαγή και η κοπέλα στη αρχή έκανε πως δε ξέρει τίποτα! Με τα πολλά παραδέχτηκε πως έχει κάτι από πάνω που είναι ρυθμισμένο να ανοιγει εκείνη την ώρα.. Στο νέο δωματιο δεν ακουγόταν τίποτα..
Και να φανταστείτε το συγκεκριμένο ξενοδοχείο είναι τέταρτο σε όλη τη Μόσχα στο tripadvisor.. Kαι εχουν κοτσάρει το certificate of excellence πρώτη μούρη στη ρεσεψιόν.
Κάπως έτσι τελείωσε η πρώτη μέρα, θα επανέλθω με φωτογραφίες από τα αξιοθέατα που επισκεφτήκαμε.
Attachments
Last edited:
