Ιταλία Φλωρεντία: Enjoy the art!

[kill_bill]

Καλημέρα αγαπητοί συμφορουμίτες!

Η παρακάτω ταξιδιωτική ιστορία εξελίχτηκε κατά τη διάρκεια του περυσινού Πάσχα. Aναζητώντας έναν κοντινό και οικονομικό προορισμό καταλήξαμε στην όμορφη Φλωρεντία, τη ρομαντική πόλη-μουσείο, που ήταν ούτως ή άλλως στόχος μας! Το ταξίδι μας 5ημερο, με απευθείας πτήση από την πόλη των Χανίων στην Πίζα μέσω της αγαπημένης ryanair, ενώ η διαμονή μας έλαβε χώρα στο leone x, έναν κλασικό ιταλικό ξενώνα που εκτείνεται σε όροφο πολυκατοικίας και αποτελείται από 6 δωμάτια και κόστισε 80 ευρώ το βράδυ. Σε γενικές γραμμές μείναμε ικανοποιημένοι καθώς ήταν αξιοπρεπέστατο και καθαρό και ο ιδιοκτήτης πολύ βοηθητικός και ευγενικός, όμως την επόμενη φορά θα προτιμήσω κάτι πιο κεντρικό: ήθελες περίπου 15 λεπτά ως το κέντρο, ενώ στα πλην η απουσία ασανσέρ (2ος όροφος) και η φασαρία από το δρόμο.

Η πτήση του ''πηγαιμού'' ήταν απογευματινή κι όταν προσγειωθήκαμε στη μουντή και βροχερή Πίζα είχε πια αρχίσει να νυχτώνει. Ακριβώς έξω από το (μικρό) αεροδρόμιο Galileo Galilei βρίσκονται οι στάσεις των εταιριών λεωφορείων που πραγματοποιούν δρομολόγια προς την πρωτεύουσα της Τοσκάνης, μπορείτε να αγοράσετε είτε online τα εισιτήρια είτε από τα γκισέ (αριθμός 18 στον παρακάτω χάρτη) που είναι ακριβώς όπως βγαίνεις από την αίθουσα αφίξεων. Τα δρομολόγια της Terravision μας βόλευαν περισσότερο από αυτά της Sita, οπότε είχαμε κλείσει τα εισιτήρια με αυτήν την εταιρία έναντι 5 ευρώ το ένα (μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και με το επόμενο δρομολόγιο εάν τυχόν καθυστερήσεις να φτάσει η πτήση σου).

Τα λεωφορεία που φεύγουν από το αεροδρόμιο της Πίζας κάνουν στάση στο κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό Santa Maria Novella της Φλωρεντίας (ακριβώς νότια από αυτό όπως φαίνεται στον παρακάτω χάρτη), ωστόσο τουλάχιστον το λεωφορείο της Terravision καταλήγει στο αεροδρόμιο Amerigo Vespucci της πόλης.

Έχοντας αποστηθίσει τη διαδρομή των περίπου 15 λεπτών ως τον ξενοδοχείο φτάσαμε γύρω στις 8 το βράδυ στο Leone X. Αν και τέλη Απρίλη, η θερμοκρασία ήταν χαμηλότερη από ό,τι περιμέναμε και τα ανοιξιάτικα ρούχα που φορούσαμε φτάνοντας δεν ήταν αρκετά! Εκείνο το απόγευμα η Φιορεντίνα, το ποδοσφαιρικό καμάρι της πόλης έπαιζε το ντέρμπυ μίσους με τη Γιουβέντους και στην πόλη ήταν έντονα το χρώμα των βιόλα τιφόζι. Δυστυχώς, δεν προλαβαίναμε να πάμε στο γήπεδο, μολονότι το Artemio Franchi δεν είναι μακριά από το κέντρο. Αφού τακτοποιηθήκαμε, κατευθυνθήκαμε προς το κέντρο και αφού προσπεράσαμε το τεράστιο Duomo, κατευθυνθήκαμε στην Trattoria L' Oriuolo, μία εξαιρετική επιλογή που έχει προταθεί και στο παρόν φόρουμ. Γινόταν χαμός από ντόπιους (η φώτο είναι δανεισμένη από το Ίντερνετ, γι' αυτό φαίνεται άδειο) και αφού περιμέναμε υπομονετικά για κανά δεκάλεπτο (πηγαίνεις στο ταμείο, λες αριθμό ατόμων και όνομα και περιμένεις έξω να σε φωνάξουν) μας δόθηκε ένα τραπέζι για δύο άτομα.

Για μία ποικιλία αλλαντικών, μία σαλάτα, δύο κυρίως και δύο τεράστιες μπύρες πληρώσαμε 35 ευρώ και ήταν όλα πολύ καλά! Λόγω της κούρασης από το ταξίδι και της πείνας, δεν πρόλαβα να αποστηθίσω ή να φωτογραφίσω τα πιάτα αλλά το προτείνω το μαγαζί ανεπιφύλαχτα!
Στη συνέχεια, παρά τη δροσούλα, δεν είπαμε όχι σε ένα βιολογικό παγωτάκι από το Edoardo il Gelato Biologico, ακριβώς δίπλα στο Duomo. Πάρα πολύ νόστιμο, η πιο πετυχημένη γεύση είναι το φυστίκι! Κάπου εκεί πήραμε το δρόμο του γυρισμού προκειμένου την επόμενη ημέρα να είμαστε ξεκούραστοι και να ξεκινήσουμε την περιήγηση στην όμορφη αναγεννησιακή Φλωρεντία!
Ακολουθεί η συνέχεια!

 

[kill_bill]

Hμέρα 1η

Φρέσκιοι και ξεκούραστοι νωρίς-νωρίς ξεχυθήκαμε προς το κέντρο της όμορφης Φλωρεντίας. Από ένα φόρουμ ντόπιων είχα σημειώσει μία επιλογή για πρωινό:
La Menagere στη via dei ginori στην περιοχή του San Lorenzo που βρίσκεται λίγο πιο βόρεια από το Duomo. Eίναι πολύ μεγάλο, συγκεντρώνει πολλούς φοιτητές με λάπτοπ που πίνουν το καφεδάκι τους και παράλληλα κάνουν εργασίες ενώ πέρα από (εξαιρετικό) πρωινό - σάντουιτς, πάνκεικ, ομελέτες κλπ - και καφέ, έχει επίσης μενού για μεσημεριανό, βραδινό και χώρους για ποτάκι.

Πρώτο μας μέλημα να βγάλουμε την Firenze Card. Είχαμε σκοπό να πάμε σε πολλά σημεία ενδιαφέροντος και πέραν του ότι μας συνέφερε οικονομικά, μας έδινε και προτεραιότητα σχεδόν σε όλα τα αξιοθέατα (εκτός από αυτά που πρέπει να κάνεις κράτηση εκ των προτέρων). Η κάρτα ισχύει 72 ώρες από την είσοδο στο πρώτο μουσείο/αξιοθέατο, κοστίζει 72 ευρώ και αφορά 72 σημεία ενδιαφέροντος, οπότε θα πρέπει να μελετήσετε σε ποιά και πόσα αξιοθέατα θέλετε να πάτε προκειμένου να δείτε εάν σας συμφέρει. Σε αυτό το link μπορείτε να δείτε ποιά αξιοθέατα περιλαμβάνονται στην προσφορά, ενώ εδώ βλέπετε τα σημεία πώλησης. Εμείς πήγαμε σε αυτό απέναντι από τη Santa Maria Novella και αγοράσαμε την Firenze Card Plus (77 ευρώ με δικαίωμα να χρησιμοποιείς τα λεωφορεία και κωδικό για ίντερνετ). Έχει πλήρεις οδηγίες, χάρτες κλπ μέσα το πακετάκι όπως το αγοράζεις, κρεμιέται από το λαιμό και είχε το καταπληκτικό moto Firenze, Enjoy the Art.

Ο καιρός ήταν γλυκός ανοιξιάτικος και κατευθυνθήκαμε προς το μεγαλοπρεπέστατο Ντουόμο που κυριολεκτικά δε χωράει στις φωτογραφίες αλλά ούτε και στο μάτι. Η κυκλοφορία των τροχοφόρων έχει απαγορευτεί στην πλατεία, με την ευρύτερη περιοχή να διατηρεί τον έντονο μεσαιωνικό της χαρακτήρα. Το τεράστιο Ντουόμο έχει χωρητικότητα 20.000 ατόμων και αποτελεί αρχιτεκτονικό σύνολο μαζί με το Καμπαναριό του Τζιότο και το Βαπτιστήριο. Η Σάντα Μαρία ντελ Φιόρε, ο καθεδρικός ναός της πόλης είναι το υψηλότερο κτίριο της πόλης μέχρι και σήμερα, ενώ ο θόλος του Μπρουνελέσκι είναι ένα τρομερό επίτευγμα της εποχής του αφού χτίστηκε χωρίς σκαλωσιές. Τα τούβλα στηρίζονται μόνα τους, τοποθετημένα σε σχήμα ψαροκόκαλου, τεχνική που ο Μπρουνελέσκι αντέγραψε από το Πάνθεον της Ρώμης, ενώ στο εσωτερικό του θόλου βρίσκονται οι υπέροχες νωπογραφίες του Βαζάρι, με θέμα την Ημέρα της Κρίσης.

Δίπλα στο Ντουόμο, βρίσκεται το υπέροχο Βαπτιστήριο, το οποίο χτίστηκε τον 11ο αιώνα και είναι οκτάγωνο συμβολίζοντας τις 6 ημέρες της δημιουργίας, την έβδομη της ανάπαυσης και την όγδοη της αναγέννησης μέσα από το μαρτύριο της Βάπτισης. Το εξωτερικό του είναι επενδυμένο από λευκό μάρμαρο της Καράρα και πράσινο μάρμαρο του Πράτο σε γεωμετρικά πλαίσια, χαρακτηριστικά της αρχιτεκτονικής της Φλωρεντίας. Το μεγαλεπήβολο έργο των θυρών ανατέθηκε μετά από διαγωνισμό στον Λορέντσο Γκιμπέρτι που χρειάστηκε δεκαετίες για να φιλοτεχνήσει τις υπέροχα διακοσμημένες πόρτες. Οι Ανατολικές θύρες, που αναπαριστούν σκηνές από την Παλαιά Διαθήκη έκαναν 28 χρόνια (1424-1452) να ολοκληρωθούν και όταν τις είδε ο Μιχαήλ Άγγελος τις ονόμασε Πύλες του Παραδείσου, χαρακτηρισμός που έμεινε μέχρι σήμερα. Αυτές βέβαια είναι πιστά αντίγραφα, το πρωτότυπο στο Μουζέο Ντελ' Όπερα.

Εξίσου εντυπωσιακό είναι και το εσωτερικό του Βαπτιστηρίου με την οκταγωνική κολυμβήθρα, όπου βαπτίστηκαν πολλές γενιές Φλωρεντινών, ανάμεσα τους φυσικά και ο Δάντης. Πανέμορφη η οροφή, διακοσμημένη με ψηφιδωτά του 13ου αιώνα (έντονα επηρεασμένα από την βυζαντινή τέχνη) και χαρακτηριστική την εικόνα του Χριστού την ημέρα της Κρίσης.

Πολύ όμορφο είναι και το Καμπανίλε, το καμπαναριό του Τζιότο που σχεδιάστηκε το 1334 αλλά ολοκληρθώθηκε το 1359, 22 χρόνια μετά το θάνατο του. Έχει ύψος 85 μέτρα, δηλαδή μόλις 6 μέτρα χαμηλότερο από το θόλο και είναι επενδυμένο με υπέροχο λευκό, πράσινο και ροζ μάρμαρο Τοσκάνης (το ίδιο μάρμαρο προστέθηκε στο Ντουόμο το 1870). Απαιτείται κι εδώ αρκετός κόπος για να ανέβεις με τις σκάλες όσο το δυνατόν ψηλότερα, όπως στο θόλο του Ντουόμο, όμως η θέα σε αποζημιώνει.

To εισιτήριο για τα τρία παραπάνω κτίρια είναι 15 ευρώ και ειδικά για το Ντουόμο υπήρχαν πολύ μεγάλες ουρές, κυρίως λόγω του σωματικού ελέγχου που έπρεπε να περάσεις (στην πλατεία υπήρχε και διμοιρία των ιταλικών ειδικών δυνάμεων με στρατιωτικό όχημα). Ακόμα κι εάν έχετε Firenze Card, θα πρέπει να ακολουθήσετε τις οδηγίες, να πάτε δίπλα από την είσοδο σε ένα άλλο κτίριο, να δείξετε την κάρτα και να πάρετε το εισιτήριο σας. Από τη στιγμή που θα μπείτε σε ένα από τα τρία, έχετε 48 ώρες περιθώριο να ξαναγυρίσετε και να απολαύσετε τα υπόλοιπα!
Η πολύωρη εξερεύνηση έφερε λιγούρα και δίπλα στο Ντουόμο βρίσκεται ένα μεγάλο κατάστημα Magnum. Διαλέγεις γέμιση, επικάλυψη και γαρνιτούρα και σου φτιάχνουν ένα ολόφρεσκο και λαχταριστό παγωτό όπως το θες. Μα πήγες στην Ιταλία για να φας αμερικανιά θα μου πεις; Ε, κάναμε μία λαχταριστή εξαίρεση!

Μετά το παγωτάκι και το καφεδάκι που ακολούθησε, ήρθε η ώρα για ακόμα μία καλή ''τζούρα'' τέχνης. Επόμενη στάση η Γκαλερία ντελ' Ακαντεμία, η Πινακοθήκη της Ακαδημίας Καλών Τεχνών, της πρώτης σχολής στην Ευρώπη που διδάχτηκαν οι τεχνικές του σχεδίου, της ζωγραφικής και της γλυπτικής από το 1563! To εισιτήριο είναι 12 ευρώ και βρίσκεται στη Via Ricasoli 60, λίγο βορειότερα από το Duomo, ενώ εδώ φιλοξενούνται πολλά σημαντικά έργα του Μιχαήλ Αγγέλου, με δεσπόζον βέβαια το Δαβίδ.

Το ύψους 5,2 μέτρων (!) άγαλμα αναπαριστά τον βιβλικό ήρωα να σκοτώνει τον γίγαντα Γολιάθ και ήταν παραγγελία της πόλης της Φλωρεντίας που στήθηκε μπροστά στο Παλάτσο Βέκιο (σήμερα είναι αντίγραφο εκεί, όπως και στην Πιατσάλε Μικελάντζελο, καθώς το 1873 μεταφέρθηκε μέσα στην Ακαδημία προκειμένου να προστατευτεί από τον καιρό και τη μόλυνση.). Το έργο αυτό καθιέρωσε τον Μιχαήλ Άγγελο ως κορυφαίο γλύπτη της εποχής σε ηλικία μόλις 29 ετών.
Υπάρχουν κι άλλα πολλά αριστουργήματα στην Ακαδημία, τόσο του Μιχαήλ Αγγέλου (όπως οι Τέσσερις Σκλάβοι) αλλά και σημαντική συλλογή πινάκων Φλωρεντινών Καλλιτεχνών όπως ο Φρα Μπαρτολομέο, ο Μπροντσίνο και ο Μποτιτσέλι.

Πολύ έντονο φυσικά το θρησκευτικό στοιχείο που κυριαρχούσε στο Μεσαίωνα, καθώς η Εκκλησία ήταν και ο βασικός χορηγός για τα πανάκριβα αυτά έργα. Δε λείπουν και τα ορθόδοξα στοιχεία, όπως οι παρακάτω πίνακες-εικόνες του Ανδρέα Ρίτζου από την ενετοκρατούμενη Κρήτη.

Η Ακαδημία μας πήρε περίπου 2 ώρες για να την εξερευνήσουμε και σε συνδυασμό με το τρίπτυχο Ντουόμο-Καμπανίλε-Βαπτιστήριο μας εξουθένωσε αλλά μας γέμισε ικανοποίηση και θαυμασμό. Μετά από ένα γεύμα στο Mercato Centrale (λεπτομέρειες στην εμπειρία της επόμενης ημέρας) ακολούθησε η βραδινή ξεκούραση στο ξενοδοχείο.
Η ταξιδιωτική ιστορία από την πόλη-μουσείο, συνεχίζεται!