Καλησπέρα και από μένα! Είμαι νέο μέλος και αποφάσισα κι εγώ να γράψω την πρώτη μου ιστορία, μήπως και οι πληροφορίες φανούν χρήσιμες σε κάποιους που θέλουν να επισκεφθούν το νησί!
Είμαστε παρέα, 3 ζευγάρια, ηλικίες 25-33. Θέλουμε ένα τριημεράκι να ξεφύγουμε από τον καύσωνα της Αθήνας, οπότε αποφασίζουμε μια εξόρμηση στην Κέα. Κριτήρια επιλογής το μόλις 1 ώρας ταξίδι για να φτάσεις και τα καλά λόγια φίλων μας που την είχαν ήδη επισκεφθεί.
Είχα διαβάσει σε διάφορα forum ότι οι τιμές των καταλυμάτων στο νησί είναι πολύ ακριβές και οι ιδιοκτήτες τους πολύ σνομπ. Καμία σχέση! Πήρα καμιά 20αριά τηλέφωνα μέχρι να βρω δωμάτιο και ήταν όλοι τους ανεξαιρέτως ευγενέστατοι. Είχα ακούσει επίσης ότι δε σου κλείνουν δωμάτιο για 2 βράδια. Επίσης μύθος. Δεν ξέρω αν τα πράγματα ήταν έτσι παλαιότερα ή αν είναι όντως έτσι πχ τον Αύγουστο, αλλά εγώ που ήθελα για 6-7 Ιουλίου, δεν αντιμετώπισα προβλήματα. Όσον αφορά τις τιμές, σε όσα ρώτησα, το δίκλινο είχε 50-60 ευρώ. Εμείς νοικιάσαμε δωμάτιο για 4 άτομα, με δύο ξεχωριστούς χώρους και 2 μπάνια, με 70 ευρώ τη βραδιά. Το τρίτο ζευγάρι βρήκε δωμάτιο με 40 ευρώ το βράδυ και θέα στη θάλασσα! Προσωπικά οι τιμές μου φάνηκαν νορμάλ.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με το πρωινό πλοίο από Λαύριο και σε 1 ωρίτσα ήμασταν στο Λιμάνι της Κέας, την Κορρησία. Δυστυχώς τα πλοία για Κέα φεύγουν πλέον μόνο από Λαύριο, γεγονός που δεν ευνοεί όσους δεν έχουν μεταφορικό μέσο. Το εισητήριο πολύ φθηνό, μόλις 11 ευρώ το ατομικό και 32 ευρώ το αυτοκίνητο.
Φτάσαμε λοιπόν στην Κορρησία, όπου μπορεί να βρει κανείς μόλις βγει από το πλοίο καφετεριούλες και μαγαζάκια για φαγητό. Επίσης έχει τράπεζες και άλλα μικρά μαγαζάκια. Τα δωμάτιά μας ήταν στο Γιαλισκάρι, 3 λεπτά με το αυτοκίνητο. Ακριβώς δίπλα, στα 2 λεπτά με τα πόδια είναι το γνωστό Βουρκάρι, ίσως το μόνο μέρος του νησιού με λίγη νυχτερινή ζωή και το μέρος που αράζουν οι φραγκάτοι με τα σκάφη τους.
Την πρώτη μέρα λοιπόν, αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια, αποφασίσαμε να πάμε στον Οτζιά, που είχαμε ακούσει ότι έχει ωραία παραλία και δεν ήταν και μακριά. 10 λεπτά με το αυτοκίνητο και φτάσαμε! Ωραία παραλία, πεντακάθαρη θάλασσα, χωρίς κύμα (είναι σε κόλπο) και δέντρα με σκιές. Σε ένα σημείο της παραλίας έχει 2 μικρά μπαράκια που παίζουν χαμηλά μουσική και έχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες. Όντας Παρασκευή πρωί βρήκαμε πολύ εύκολα ξαπλώστρες και μάλιστα κάτω από δέντρα, κι έτσι είχαμε σκιά μέχρι το απόγευμα! 4 ευρώ η ξαπλώστρα και γύρω στα 3-3,5 ο καφές. Ακριβώς από πάνω υπάρχει ταβερνάκι και λίγο πιο πέρα περίπτερο.
Μείναμε εκεί μέχρι αργά το απόγευμα. Χαλαρώσαμε, παίξαμε ρακέτες, κάναμε βουτιές. Η παραλία έχει άμμο και η θάλασσα είναι ρηχή, κατάλληλη για παιδάκια και άτομα που δεν ξέρουν κολύμπι. Γενικά μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Να προσθέσω επίσης ότι τα παιδιά στο μπαράκι ήταν πολύ ευγενικά αλλά και πρόθυμα να μας δώσουν πληροφορίες.
Για φαγητό μας σύστησαν "της Άννας", λίγα μέτρα πιο πέρα, και είπαμε να το δοκιμάσουμε. Πολύ ωραίο φαγητό, καλή ποιότητα και ποσότητα. Το καλύτερο ήταν όμως η εξυπηρέτηση, αφού τα πιάτα ερχόταν το ένα μετά το άλλο και ότι ζητούσαμε το είχαμε στο λεπτό. Από τιμές...πληρώσαμε 110 ευρώ (6 άτομα) για 6 κυρίως πιάτα, 5-6 ορεκτικά, σαλάτα, 2 ούζα, 2-3 μπύρες. Νομίζω ήταν καλά, δεδομένου ότι σκάσαμε απ' το φαγητό. Και στο τέλος είχε καρπούζι!!! Δροσερό και γευστικό!
Με βαρύ στομάχι πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς την παραλία, όπου συνεχίσαμε μέχρι που έπεσε ο ήλιος. Γυρνάμε λοιπόν στα δωμάτια για ξεμπίχλιασμα και λίγη ξεκούραση και αποφασίζουμε (όντας Παρασκευή βράδυ) να βγούμε για λίγο nightlife. Το πλάνο είναι: τρώμε κάτι να (ξανα)γεμίσει το στομάχι και συνεχίζουμε με ποτάκι. Μοιραζόμαστε λοιπόν σε 2 μέρη. Οι 3 πάμε στην κρεπερί που είχαμε μπανίσει και είναι ακριβώς στη στροφή που μπαίνεις στο Βουρκάρι, και οι υπόλοιποι στο άλλο άκρο του Βουρκαρίου, σε ένα καινούριο σουβλατζίδικο που λέγεται Βουρκαρίων.
Η κρέπα πολύ καλή, αλλά αρκετά ακριβή και ο ιδιοκτήτης μιλάει πολύ!
Για το Βουρκαρίων όμως δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω...Απαράδεκτο! Ο γύρος δεν τρωγόταν, το σέρβις ανύπαρκτο, σειρά προτεραιότητας δεν τηρούταν, αγενείς σερβιτόροι, άλλα ζητάς άλλα σου φέρνουν...τραγικοί απλά!
Φύγαμε κακήν κακώς και συνεχίσαμε με ποτάκι στο περιβόητο Βινύλιο, στην αρχή του Βουρκαρίου. Ενδεικτικά να πω ότι όσοι φίλοι μου πήγαν στην Κέα μου είπαν με ένα στόμα μια φωνή: πήγαινε Βινύλιο για κοκτέιλ. Και πήγα! Δεν μπορώ να πω ότι είχε κόσμο, όπως και κανένα από τα υπόλοιπα μαγαζιά τριγύρω. Ή μάλλον είχαν λίγο κόσμο, η μουσική τόσο χαλαρή που μετά βίας ακουγόταν, τόσο που να με κάνει να αναρωτιέμαι: Τι τόσο τέλειο είδαν οι φίλοι μου εδώ και ξετρελάθηκαν? Καθήσαμε σε ένα τραπεζάκι δίπλα στη θάλασσα, και δίπλα μας τα σκάφη των πλούσιων Αθηναίων που είχαν αράξει εκεί. Πήρα ένα strawberry daquiri και ομολογώ ότι ήταν πολύ πολύ καλό! 9 ευρώ το κοκτέιλ, 5 η μπύρα. Νορμάλ τιμές, νορμάλ μαγαζάκι.
Κατά τις 1:30 δε βλέπαμε την ώρα να πάμε στα κρεβατάκια μας! Κι έτσι έληξε εκεί η πρώτη μας μέρα στο νησί. Η συνέχεια της ιστορίας οσονούπω!
Είμαστε παρέα, 3 ζευγάρια, ηλικίες 25-33. Θέλουμε ένα τριημεράκι να ξεφύγουμε από τον καύσωνα της Αθήνας, οπότε αποφασίζουμε μια εξόρμηση στην Κέα. Κριτήρια επιλογής το μόλις 1 ώρας ταξίδι για να φτάσεις και τα καλά λόγια φίλων μας που την είχαν ήδη επισκεφθεί.
Είχα διαβάσει σε διάφορα forum ότι οι τιμές των καταλυμάτων στο νησί είναι πολύ ακριβές και οι ιδιοκτήτες τους πολύ σνομπ. Καμία σχέση! Πήρα καμιά 20αριά τηλέφωνα μέχρι να βρω δωμάτιο και ήταν όλοι τους ανεξαιρέτως ευγενέστατοι. Είχα ακούσει επίσης ότι δε σου κλείνουν δωμάτιο για 2 βράδια. Επίσης μύθος. Δεν ξέρω αν τα πράγματα ήταν έτσι παλαιότερα ή αν είναι όντως έτσι πχ τον Αύγουστο, αλλά εγώ που ήθελα για 6-7 Ιουλίου, δεν αντιμετώπισα προβλήματα. Όσον αφορά τις τιμές, σε όσα ρώτησα, το δίκλινο είχε 50-60 ευρώ. Εμείς νοικιάσαμε δωμάτιο για 4 άτομα, με δύο ξεχωριστούς χώρους και 2 μπάνια, με 70 ευρώ τη βραδιά. Το τρίτο ζευγάρι βρήκε δωμάτιο με 40 ευρώ το βράδυ και θέα στη θάλασσα! Προσωπικά οι τιμές μου φάνηκαν νορμάλ.
Ξεκινήσαμε λοιπόν με το πρωινό πλοίο από Λαύριο και σε 1 ωρίτσα ήμασταν στο Λιμάνι της Κέας, την Κορρησία. Δυστυχώς τα πλοία για Κέα φεύγουν πλέον μόνο από Λαύριο, γεγονός που δεν ευνοεί όσους δεν έχουν μεταφορικό μέσο. Το εισητήριο πολύ φθηνό, μόλις 11 ευρώ το ατομικό και 32 ευρώ το αυτοκίνητο.
Φτάσαμε λοιπόν στην Κορρησία, όπου μπορεί να βρει κανείς μόλις βγει από το πλοίο καφετεριούλες και μαγαζάκια για φαγητό. Επίσης έχει τράπεζες και άλλα μικρά μαγαζάκια. Τα δωμάτιά μας ήταν στο Γιαλισκάρι, 3 λεπτά με το αυτοκίνητο. Ακριβώς δίπλα, στα 2 λεπτά με τα πόδια είναι το γνωστό Βουρκάρι, ίσως το μόνο μέρος του νησιού με λίγη νυχτερινή ζωή και το μέρος που αράζουν οι φραγκάτοι με τα σκάφη τους.
Την πρώτη μέρα λοιπόν, αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια, αποφασίσαμε να πάμε στον Οτζιά, που είχαμε ακούσει ότι έχει ωραία παραλία και δεν ήταν και μακριά. 10 λεπτά με το αυτοκίνητο και φτάσαμε! Ωραία παραλία, πεντακάθαρη θάλασσα, χωρίς κύμα (είναι σε κόλπο) και δέντρα με σκιές. Σε ένα σημείο της παραλίας έχει 2 μικρά μπαράκια που παίζουν χαμηλά μουσική και έχουν ξαπλώστρες και ομπρέλες. Όντας Παρασκευή πρωί βρήκαμε πολύ εύκολα ξαπλώστρες και μάλιστα κάτω από δέντρα, κι έτσι είχαμε σκιά μέχρι το απόγευμα! 4 ευρώ η ξαπλώστρα και γύρω στα 3-3,5 ο καφές. Ακριβώς από πάνω υπάρχει ταβερνάκι και λίγο πιο πέρα περίπτερο.
Μείναμε εκεί μέχρι αργά το απόγευμα. Χαλαρώσαμε, παίξαμε ρακέτες, κάναμε βουτιές. Η παραλία έχει άμμο και η θάλασσα είναι ρηχή, κατάλληλη για παιδάκια και άτομα που δεν ξέρουν κολύμπι. Γενικά μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις. Να προσθέσω επίσης ότι τα παιδιά στο μπαράκι ήταν πολύ ευγενικά αλλά και πρόθυμα να μας δώσουν πληροφορίες.
Για φαγητό μας σύστησαν "της Άννας", λίγα μέτρα πιο πέρα, και είπαμε να το δοκιμάσουμε. Πολύ ωραίο φαγητό, καλή ποιότητα και ποσότητα. Το καλύτερο ήταν όμως η εξυπηρέτηση, αφού τα πιάτα ερχόταν το ένα μετά το άλλο και ότι ζητούσαμε το είχαμε στο λεπτό. Από τιμές...πληρώσαμε 110 ευρώ (6 άτομα) για 6 κυρίως πιάτα, 5-6 ορεκτικά, σαλάτα, 2 ούζα, 2-3 μπύρες. Νομίζω ήταν καλά, δεδομένου ότι σκάσαμε απ' το φαγητό. Και στο τέλος είχε καρπούζι!!! Δροσερό και γευστικό!
Με βαρύ στομάχι πήραμε το δρόμο της επιστροφής προς την παραλία, όπου συνεχίσαμε μέχρι που έπεσε ο ήλιος. Γυρνάμε λοιπόν στα δωμάτια για ξεμπίχλιασμα και λίγη ξεκούραση και αποφασίζουμε (όντας Παρασκευή βράδυ) να βγούμε για λίγο nightlife. Το πλάνο είναι: τρώμε κάτι να (ξανα)γεμίσει το στομάχι και συνεχίζουμε με ποτάκι. Μοιραζόμαστε λοιπόν σε 2 μέρη. Οι 3 πάμε στην κρεπερί που είχαμε μπανίσει και είναι ακριβώς στη στροφή που μπαίνεις στο Βουρκάρι, και οι υπόλοιποι στο άλλο άκρο του Βουρκαρίου, σε ένα καινούριο σουβλατζίδικο που λέγεται Βουρκαρίων.
Η κρέπα πολύ καλή, αλλά αρκετά ακριβή και ο ιδιοκτήτης μιλάει πολύ!
Για το Βουρκαρίων όμως δεν ξέρω τι να πρωτοσχολιάσω...Απαράδεκτο! Ο γύρος δεν τρωγόταν, το σέρβις ανύπαρκτο, σειρά προτεραιότητας δεν τηρούταν, αγενείς σερβιτόροι, άλλα ζητάς άλλα σου φέρνουν...τραγικοί απλά!
Φύγαμε κακήν κακώς και συνεχίσαμε με ποτάκι στο περιβόητο Βινύλιο, στην αρχή του Βουρκαρίου. Ενδεικτικά να πω ότι όσοι φίλοι μου πήγαν στην Κέα μου είπαν με ένα στόμα μια φωνή: πήγαινε Βινύλιο για κοκτέιλ. Και πήγα! Δεν μπορώ να πω ότι είχε κόσμο, όπως και κανένα από τα υπόλοιπα μαγαζιά τριγύρω. Ή μάλλον είχαν λίγο κόσμο, η μουσική τόσο χαλαρή που μετά βίας ακουγόταν, τόσο που να με κάνει να αναρωτιέμαι: Τι τόσο τέλειο είδαν οι φίλοι μου εδώ και ξετρελάθηκαν? Καθήσαμε σε ένα τραπεζάκι δίπλα στη θάλασσα, και δίπλα μας τα σκάφη των πλούσιων Αθηναίων που είχαν αράξει εκεί. Πήρα ένα strawberry daquiri και ομολογώ ότι ήταν πολύ πολύ καλό! 9 ευρώ το κοκτέιλ, 5 η μπύρα. Νορμάλ τιμές, νορμάλ μαγαζάκι.
Κατά τις 1:30 δε βλέπαμε την ώρα να πάμε στα κρεβατάκια μας! Κι έτσι έληξε εκεί η πρώτη μας μέρα στο νησί. Η συνέχεια της ιστορίας οσονούπω!
