Καναδάς Τορόντο...8386 χλμ μακριά

[MIAT]

...συνέχεια...
Ο ουρανός αρχίζει να καλύπτεται από σύννεφα κι έτσι αποφασίζουμε να επισκευτούμε το Royal Ontario Museum.H είσοδος επιβλητική και το εισήτηριο 24$.Το Μουσείο πραγματικά μας εντυπωσίαζει...Τα εκθέματα των δεινοσαύρων, η αιθουσα των θησαυρών της γης, οι αίθουσες που αφορούν σε Κίνα και Ιαπωνία..όλα αξιοσημείωτα..Μας εντυπωσιάζει το πλήθος των σχολείων που έχουν καταφτάσει και οι δραστηριότητες που υπάρχουν μέσα στο Μουσείο για τα μικρά παιδάκια (ζωγραφική, δυνατότητα να ντυθούν με τοπικές ενδυμασίες από όλο τον κόσμο κλπ)Πραγματικά αξίζει μια επίσκεψη.
Μεσημέρι κιόλας , τσιμπάμε κάτι σε ένα fast Food (αγαπημένο Γιώργου) και ξερενόμαστε στον ύπνο.Το απόγευμα είναι η ώρα για μια βόλτα στην Ελληνική συνοικία στο Danforth στάση μετρό Chester.
Παντού ελληνικές και καναδικές σημαίες , ελληνικά μαγαζιά ,ακόμη και οι οδοί γραμμένες στα ελληνικά και από τα μαγαζιά φτάνουν στα αυτιά μας τραγούδια της Βανδή και της Τσαλιγοπούλου.Καθόμαστε για καφεδάκι στο καφέ Frappe.Αυτονόητο τι ήπιαμε...Μιλούν ελληνικά μας υποδέχονται με χαρά και ζεστασιά.Η νύχτα έχει πέσει το ίδιο και η θερμοκρασία.Το θερμόμετρο αγγίζει τους -14 και εμείς γυρίζουμε στο ξενοδόχειο.
1:00 μετά τα μεσάνυχτα.Ακούγεται ήχος σειρήνας.Ξυπνάω.Ο Γιώργος μου λέει ότι είναι το ξυπνητήρι του διπλανου.Σε λίγο έρχεται φυσικά η διάψευση.Ανακοίνωση από τα μεγάφωνα του Ξενοδοχείου : "Κυρίες και Κύριοι έχουμε ένδειξη πυρκαγιάς στον 8 όροφο.Παρακαλούμε μείνετε ψύχραιμοι , θα σας ενημερώσουμε για την εξέλιξη μόλις το ελένξουμε".
Βρισκόμαστε στο 10 όροφο..Θέλω να πανικοβληθώ αλλά ο Γιώργος δε με αφήνει.Ακούγονται σειρήνες πυροσβεστικών και ο συναγερμός εξακολουθεί να χτυπάει.Όλοι είναι στους διαδρόμους και κατεβαίνουν από τα κλιμακοστάσια.Ντυνόμαστε και μείς και κατεβαίνουμε.Με ανακούφιση διαπιστώνουμε ότι πρόκειται για λάθος ένδειξη.Μας ζητούν συγγνώμη για την αναστάτωση και επιστρέφουμε στο δωμάτιο..Κουτουλάω από τη νύστα..Φυσικά πέφτω ξερή.

 

[soudianos]

φαντάζομαι την ταλαιπωρία σας. Οντάριο λοιπόν με τις ελληνικές γειτονιές...
χρήσιμη πληροφορία. Τραβάμε τώρα νότια;

 

[MIAT]

...ξημερώνει Πέμπτη, με ξυπνάει η επιθυμία για καφέ.Φτιάχνω λίγο φίλτρου ανοίγω την πόρτα πέρνω την Globe and Mail απο το πάτωμα ρίχνω μια ματιά και ετοιμάζομαι για την επόμενη εξόρμηση.8.40 φτάνει ο Κεν ο οδηγός του mini van για να μας παραλάβει από το ξενοδοχείο.Προορισμός οι ξακουστοί Καταρράκτες του Νιαγάρα.Η εκδρομή στοιχίζει 158$ και η πρώτη μας στάση γίνεται σε μια πολυ γραφική πόλη Niagara on the lake.
To Niagara on the lake ήταν η πρώτη Πρωτεύουσα της Επαρχίας του Οντάριο.Έχασε αυτό το προνόμιο το 1797 λόγο της εγγύτητας των συνόρων του με τα σύνορα των ΗΠΑ.Τη θέση του πήρε το York- το σημερινό Τορόντο.Η πόλη είναι πανέρμορφη μέσα στη φύση δίπλα ακριβώς από το Νιαγάρα και από τον Απρίλιο μέχρι το Νοέμβριο εκεί διεξάγεται το δεύτερο μεγαλύτερο "ρεπερτοριακό" Festival θεάτρου της Βόρειας Αμερικής το Shaw Festival.Έχει πάρει το όνομα τού από τον George Bernard Shaw πολυ γνωστό συγγραφέα θεατρικών έργων και τα τρία θέατρα που βρίσκονται στην πόλη καθ'όλη τη διάρκεια του Festival παίζουν πολλά από τα γνωστότερα έργα του.Σίγουρα αξίζει τον κόπο μια επίσκεψη..
Φυσικά εμείς λόγω εποχής δεν είχαμε τη τύχη να παρακολουθήσουμε κάποιο θεατρικό έργο είχαμε την χαρά όμως να απολάυσουμε κάποια από τα ωραιότερα γλυκά που έχουμε δοκιμάσει στις σοκολατερι και στους φούρνους της πόλης .
Συνεχίζουμε για τους Καταρράκτες.Το θέαμα από ψηλά κόβει την ανάσα.Γύρω παντού πάγος και τα νερά να πέφτουν με ορμή σηκώνοντας ένα νέφος από σταγονίδια.Ο θόρυβος εκκοφαντικός όσο πλησιάζουμε.Το φυσικό περιβάλλον επιβλητικό.
Οι καταρράκτες του Νιαγάρα αποτελούνται από δύο μεγάλα τμήματα που χωρίζονται από το νησί Goat : οι καταρράκτες Horseshoe, η πλειοψηφία των οποίων βρίσκεται στην Καναδική πλευρά και των Americans Falls στην πλευρά των ΗΠΑ.Το νησί αυτό το επισκέπτονται τουρίστες το καλοκαίρι για να θαυμάσουν τη θέα των καταρρακτών απο εκεί.Στο ίδιο νησί φιλοξενείτε και το άγαλμα του γνωστού σε όλους Εφευρέτη Νίκολα Τέσλα,δώρο της τότε Γιουκασλαβικής Κυβέρνησης στην Αμερική το 1976.
Γύρω από τους καταρράκτες έχει στηθεί μια ολόκληρη τουριστική βιομηχάνια με ξενοδοχεία εστιατόρια καζίνο κλπ..Εμείς επισκεπτόμαστε το i max theater και παρακολουθούμε ένα μίνι αφιέρωμα στους μύθους τη μαγεία και τους θρύλους που συνοδεύουν όλα αυτά τα χρόνια τους Καταρράκτες.Δεν παραλείπουμε να φάμε στο εστιατόριο ακριβώς πάνω από τους Καταρράκτες.Το φαγητό καλό αλλά ποιός δίνει σημασία?όλοι χαζεύουμε απ' εξω τα νερά που τρέχουν.Καθώς αφήνουμε πίσω μας το Νιαγάρα σταματάμε σε ένα οινοποιείο και γευόμαστε το μοναδικό Καναδικό ice wine.H γεύση που μας αφήνει είναι γλυκιά.Πολύ γλυκιά μάλλον για τα ελληνικά δεδομένα.Η κοπέλα σπεύδει να μου επισημάνει ότι αυτό το κρασί πίνεται μόνο σαν επιδόρπιο.Αγοράζουμε 2 μπουκάλια για ενθύμιο (για να το πιούμε μάλλον δύσκολο το βλέπω...) και πέρνουμε το δρόμο για το Τορόντο.Σε κάτι παραπάνω από μία ώρα και 128 χλμ μακριά βρισκόμαστε στο ζεστό μας δωμάτιο.

 

[soudianos]

Είστε φοβεροί!!! καλά κάνατε και δεν χάσατε την ευκαιρία. όπως εγώ τότε.
μας είχαν βάλει σε κάτι δεξαμενές για να ανέβει το πλοίο πάνω στο βουνό.
αριστερά η αμερικάνικη σημαία και δεξιά η καναδέζικη. μα δε θυμάμαι σε ποιο μέρος ακριβώς ήταν. καλή συνέχεια

 

[mariagl]

Miat, κατ'αρχην συγχαρητηρια για το γαμος σας, να ζησετε ευτυχισμενοι!! Πολύ ομορφη η ιστορία σου περιμενουμε και τη συνεχεια!

 

[Eftichia]

miat,δωσε μια ευκαιρια ακομη στο υπεροχο icewine-το γλυκυ χρυσο του καναδα, οπως λεγεται.
πιες το, κρυο (5-6 βαθμοι) μονο του ή με γλυκα με βαση τα φρουτα ή με αποξηραμενα φρουτα.

οι παγεροι καναδεζικοι χειμωνες επιτρεπουν την παραγωγη μερικων θεαματικων icewines.η παραγωγη του δε, ειναι αρκετα δυσκολη .τα σταφυλια εχοντας ωριμασει πληρως τον οκτωβριο ,παραμενουν ανεγγιχτα μεχρι την πρωτη μεγαλη παγωνια του καναδικου χειμωνα οποτε και συλλεγονται!!!!
ειναι σιγουρα ενα νεκταρ των θεων ....ενα χειμωνιατικο δωρο στους λατρεις του κρασιου!!!!!!

 

[MIAT]

...συνέχεια
Παρασκευή πρωί ξυπνάμε σε χιονισμένο σκηνικό.Η ημέρα και το τσουχτερό κρύο επιβάλλει βόλτα στο PATH.28 km υπόγειο "μονοπάτι" γεμάτο με μαγαζιά.Πάνω από 1200 μαγαζιά και 5000 εργαζόμενοι στο μεγαλύτερο υπόγειο συγκρότημα στον κόσμο.Η ώρες κυλούν χωρίς να το καταλάβουμε.Ανεβαίνουμε στην Dundas str και τρώμε σε ένα εκπληκτικό εστιατόριο με τεράστιες μπριζόλες κλπ... (το όνομα μου διαφεύγει...).Το απόγευμα δίνουμε ραντεβού με ένα ζευγάρι ομογενών (οι γνωστοι του γνωστού) για να τους παράδώσουμε ένα δέμα απο Ελλάδα.Είναι πολύ φιλικοί και μας υποδέχονται στο σπίτι τους με μεγάλη χαρά.
Νομίζουμε οτι ζούμε σε ταινία...το σπίτι γραφικό με αυλή , πισίνα , γκαραζ και πολλα μικρά δωματιάκια.Πριν κάνουμε το πρώτο βήμα στην είσοδο, μας υποδέχεται η νοικοκυρά με ένα μπωλ μέλι "για να είναι η ζωή σας γλυκιά" μας λέει και μας ταϊζει τονίζοντας ότι το μέλι είναι ελληνικό!Στην τηλεόραση πάιζει το ΑΝΤ1 SAT και το τραπέζι είναι στρωμένο με ελληνικά φαγητά.Ετοιμάζουν το μπάρμπεκιου στην αυλή και παρά το τσουχτερό κρύο οι άντρες βγαίνουν έξω να ψήσουν μπριζόλες.Εγώ βρίσκω το χρόνο να λύσω μερικές απορίες σχετικά με τη ζωή στο Τορόντο.
Οι νόμοι εδώ είναι πολυ αυστηροί και οι πολίτες τους τηρούν με ευλάβια, απαγορέυεται αυστηρά η πώληση αλκοόλ από μη εξειδικευμένα καταστήματα και αν σε πιάσουν να πίνεις έξω στο δρόμο σε πάνε φυλακή!!Επίσης υποχρεόνονται να κρατάνε τις αυλές τους καθαρές.Σε αντίθετη περίπτωση τις καθαρίζει ο δήμος και τους στέλνει το λογαριαμό.Αν δεν τον πληρώσουν, τον χρεώνουν στο σπίτι και αν και παλι δεν το πληρώσουν μπορεί ακόμη και να τους πάρουν το σπίτι!Έχω μείνει άφωνη εννοείται!!!
Η ζωή τους κυλάει ήρεμα και χωρίς ιδιαίτερες φασαρίες.Μας ενημερώνουν ότι το Τορόντο είναι μια ασφαλής πόλη για να ζείς και είναι κάτι που διαπιστώνουμε και οι ίδιοι από τις λίγες μέρες που έχουμε μείνει εκεί.
Η βραδιά περναέι όμορφα με πολύ κρασί και ωραίο φαγητό, στο τέλος τρώμε σταφύλια.Το αναφέρω γιατί νοστιμότερα δεν έχω ξαναφάει.Είναι κόκκινα χωρίς κουκούτσι και με πολυ έντονη γεύση, προέλευση η Χιλή όπως μου δηλώνει η σπιτονοικοκυρά.
Επιστρέφουμε στο ξενοδοχείο πολύ αργά έχοντας αποσπάσει την υπόσχεση ότι θα ανταποδώσουμε τη φιλοξενεία το καλοκαίρι στην Κρήτη.

 

[soudianos]

Bλέπω πως θα συμπληρώσετε όλο το μήνα του μέλιτος!!!
οι σημερινές σου λεπτομέρειες είναι πολύ ενημερωτικές κι αν βρεις κι άλλες στείλε της. Να δούμε πως ζουν και οι άλλοι...

 

[soudianos]

που βρίσκεστε εσείς;;;;

 

[MIAT]

...συνέχεια
Σάββατο πρωί βολτάραμε στην πιο διάσημη αγορά της πόλης.Η αγορά του Αγίου Λαυρεντίου βρίσκεται στο κέντρο του Τορόντο, και καλύπτει πάνω από ένα πλήρες οικοδομικό τετράγωνο με πάνω από 100 προμηθευτές.Ιδρύθηκε το 1901 και κάθε εβδομάδα μια ευρεία ποικιλία των τοπικών εμπόρων παρουσιάζουν τα προϊόντα τους, ακριβώς όπως κάνουν εδώ και 100 χρόνια.
Η μυρωδιά του φρεσκοψημένου ψωμιού, μας ανοίγει την όρεξη. Ευτυχώς, πολλοί πωλητές έχουν μικρούς σταθμούς δειγματοληψίας όπου μπορείτε να δοκιμάσετε pretzels βουτηγμένο σε μουστάρδα,τυρί μπρι, ή ακόμα και νωπά κρεάτα ελευθέρας βοσκής(Εμείς το τελευταίο το αποφυγάμε).
Το εντυπωσιακό είναι ότι φθάνοντας νωρίς το πρωί έχει την ευκαιρία κανείς να κάνει τα ψώνια του δίπλα σε πολλούς παγκοσμίου φήμης σεφ του Τορόντο, που φτάνουν νωρίς για να επιλέξουν μόνο το καλύτερο για τα εστιατόρια τους. Υπάρχουν ακόμη ευκαιρίες να ψωνίσεις μαζί με ένα σεφ, όπου ο σεφ σε συνοδεύει κατά τη διάρκεια των αγορών σου και σου δίνει χρήσιμες συμβουλές για το πώς να επιλέξεις μόνο τα καλύτερα προϊόντα.
Στη συνέχεια της μέρας επιστρέψαμε στο Εμπορικό για μερικά ψώνια φάγαμε ήπιαμε ένα καφεδάκι στα γρήγορα και επιστρέψαμε για μεσημεριανή χαλάρωση.

Ο Χειμώνας για κάποιους ίσως να μην είναι η ιδανική εποχή για μια επίσκεψη στο Τορόντο.Υπάρχουν όμως κάποια σημεία στην πόλη που μετατρέπουν το χειμώνα σε μια πολυ διασκεδαστική εμπειρία.Ένα απο αυτά είναι η Nathan Phillips Square.Σάββατο βράδυ μια βόλτα στην πλατεία μας έφτιαξε την ήδη ανεβασμένη διάθεσή μας.
Η Nathan Phillips Square είναι μια πολυσύχναστη αστική πλατεία, στην καρδιά της πόλης. Βρίσκεται μπροστά από το City Hall του Τορόντο και πήρε το όνομά της από ένα παλίο δήμαρχο του Τορόντο.Το καλοκαίρι, στην πλατεία γίνονται συναυλίες και επιδείξεις τέχνης.Κάθε χειμώνα, η μεγάλη πισίνα της πλατείας μετατρέπεται σε ένα υπαίθριο παγοδρόμιο - το τέλειο μέρος για να συμφιλιωθεί κανείς με το κρύο και να συμμετέχει στο αγαπημένο χόμπι των Καναδών.Οι επισκέπτες μπορούν να νοικιάσουν πατίνια ή και να φέρουν τα δικά τους και πραγματικά η πλατεία σφίζει από κόσμο και λούζεται από το φώτα των προβολέων που την περιβάλει, σε ένα φαντασμαγορικό "φεστιβάλ φώτων".
Αφού χαζέψαμε επιχειρήσαμε να επιδοθούμε στο σπορ χωρίς ιδιαίτερη επιτυχία.Και το χειρότερο και πιο απογοητευτικό ήταν οτι βλέπαμε κάτι πιτσιρικάκια να περνάνε σφαίρα από δίπλα μας ενώ εμείς πασχίζαμε να μείνουμε όρθιοι.!
Πραγματικά εξαντλημένοι σταματήσαμε για φαγητό στο διάσημο Rivoli resto-lounge στην καρδιά της εμπορικής περιοχής Queen Street, δοκιμάζοντας ένα συνδυασμό Ασίατικης και Αμερικάνικης κουζίνας με πιο "must" τις μπάλες wookie Siam (μπάλες ρυζιού επιστρωμένες με σουσάμι).Το περιβάλλον όμορφο και οι τιμές προσιτές.
Μετά από μια ρομαντική βραδιά και ένα όμορφο δείπνο ήταν η ώρα να επιστρέψουμε στο ξενοδοχείο.Το κρύο ήταν τσουχτερό και ήδη μεγάλες νυφάδες χιονιού άρχισαν να σκεπάζουν τους δρόμους.
Ξημέρωμα Κυριακής μετά από ένα "ευεργετικό" ζεστό καφεδάκι ετοιμάσαμε τις βαλίτσες.Καλέσαμε λιμουζίνα για αεροδρόμιο με 55 δολλάρια περάσαμε ένα τυπικό έλεγχο χωρίς να μας ζητήσουν τίποτα παρά μόνο διαβατήριο και κατευθυνθήκαμε προς το αεροπλάνο.Μικρό αλλά άνετο σε 1 ώρα και 20 λεπτά και έχοντας μερικές όχι και τόσο αδιάφορες αναταράξει μας έφερε στον επόμενο σταθμό μας.Η Νέα Υόρκη μας περίμενε ...αλλά αυτή είναι μια άλλη τραβελστορίτικη ιστορία....

 

[mariagl]

Τελεια πολυ ωραιο ταξιδι! Οντως η αγορα St Laurence ειναι αξιολογη. Εμεις ειχαμε φαει κατι καταπληκτικα τεραστια χαμπουργκερ στο Mustachio, του οποιου οι ιδιοκτήτες ειναι Ελληνες. Θα δοκιμάσω το εστιατοριο που μας προτεινεις. Περιμενουμε τη συνεχεια στη ΝΥ!!

 

[MIAT]

που βρίσκεστε εσείς;;;;

Αγαπητέ Captain είχαμε νέα γι' αυτό χαθήκαμε .ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία να τα πούμε και από κοντά.