pinelopi
Member
- Μηνύματα
- 265
- Likes
- 43
- Επόμενο Ταξίδι
- Βρεττάνη , Λίγηρας
- Ταξίδι-Όνειρο
- Παντού..αρκεί να φεύγω
Λοιπόν κάπου διάβασα στο φόρουμ , δεν θυμάμαι ποιός το πρότεινε, να υπάρξει και κάποια αναφορά σχετικά με Ιστιοπλοϊα. Θα σας πω λοιπόν την δικιά μου φετινή εμπειρία. Φέτος για πρώτη φορά στη ζωή μου και παρ΄όλο που από πάντα είχα μεγάλη επαφή με τη θάλασσα( εννοώ με βάρκες και σκάφη γενικώς) λόγω καταγωγής και συζύγου , έκανα διακοπές με Ιστιοπλοϊκό. Αποφασίσαμε πέρυσι το καλοκαίρι με τον καλό μου , κατόπιν βέβαια μιας τρομερής ευκαιρίας που μας προέκυψε , να αγοράσουμε ένα δικό μας. Δυστυχώς κανείς από τους φίλους μας δεν είχε διάθεση τόσα χρόνια να νοικιάσουμε ένα σκάφος και παρ΄όλο που ο άνδρας μου εχει το σχετικό δίπλωμα εδώ και χρόνια ,δεν είχαμε παει ποτέ . Έτσι λοιπόν πραγματοποιώντας ο άνδρας μου ένα όνειρό του , έκανα κι εγώ το παρθενικό μου ταξίδι "σκίζοντας τα κύματα" με κατεύθυνση από το Νότιο Πήλιο προς την καταπράσινη Σκόπελο. Είχα ξαναπάει στη Σκόπελο αλλά σαφώς είναι πολύ διαφορετικά όταν βλέπεις ένα νησί από τη θάλασσα. Τώρα να μη σας πω για τις ώρες που χρειάστήκαμε για να φθάσουμε........Γύρω στις 9 ώρες μας πήρε η διαδρομή που το συμβατικό πλοίο της γραμμής την κάνει σε 3 -4. Τα πιο γρήγορα ακόμα λιγότερο. Βέβαια να πω ότι δεν φύσαγε καθόλου και φυσικά ούτε λόγος για πανιά. Πηγαίναμε με τη μηχανή με ταχύτητα περίπου 5 μίλια την ώρα . Βέβαια όλη αυτή την ώρα μπορείς να κοιμάσαι αν θέλεις ( και είναι άλλος στο τιμόνι βέβαια ) , να τρώς ή ακόμα και να ξεροψήνεσαι στον ήλιο με την ησυχία σου. Και φυσικά αρμενίζεις μεσοπέλαγα και αφήνεσαι στο απέραντο γαλάζιο.
Πρωτη επισήμανση λοιπόν είναι ότι όσοι αγαπούν την ταχύτητα ή βιάζονται και όσοι έχουν τον προορισμό ως στόχο και όχι τη διαδρομή , μάλλον θα κόψουν φλέβες με ταξίδι σε ιστιοπλοϊκό. Αργό φίλοι μου πολύ αργό..............
(Βέβαια αυτό για όταν πάει με μηχανή . Τα πράγματα αλλάζουν με τα πανιά...)
Τελικά μετά από όλες αυτές τις ώρες φτάσαμε επιτέλους στο πολυπόθητο λιμάνι της Σκοπέλου. Μεγάλο και με όλες τις παροχές( νερό , βενζίνη, πάγο κ.λ.π.). Αράξαμε άνετα καθώς όλοι οι διπλανοί ιστιοπλόοι πρόθυμα βοηθούν ο ένας τον άλλον.Το ίδιο κάναμε άλλωστε και εμείς με άλλους. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Στη θάλασσα αντίθετα απ΄ότι στη στεριά οι άνθρωποι είναι πολύ περισσότερο αλληλέγγυοι . Ίσως γιατί η θάλασσα είναι πιο επικίνδυνη και νοιώθουμε όλοι αδυναμία μπροστά της.Ακόμα και ο χαιρετισμός που πολλές φορές βλέπουμε από ένα σκάφος προς άλλο στη ναυτική γλώσσα δεν είναι χαιρετισμός αλλά μήνυμα ότι "μην ανησυχείς είμαι εδώ για σένα αν χρειαστείς βοήθεια" (καλά όχι ότι όποτε χαιρετιούνται κάποιοι σε σκάφη αυτό έχουν στο μυαλό τους αλλά αυτό θα σου πει αν ρωτήσεις ένα παληό ναυτικό).Και οχι φυσικά ότι και στη θάλασσα δεν υπάρχουν "αλήτες" καπετάνιοι.....
Το να μένει κάποιος σε ένα Ιστιοπλοϊκό ήταν προτόγνωρη εμειρία.Και κατάλαβα ότι έχουν τρομερό δίκηο αυτοί που λένε ότι ειδικά για διακοπές σε σκάφος θα πρέπει να είσαι πολύ κολλητός με τον άλλο για να πας γιατί μπορεί να φύγεις ....σκοτωμένος. Όλα γίνονται σε ελάχιστο χώρο.Το φαγητό , ο ύπνος , η τουαλέτα .....( καλά υπάρχουν σκάφη και σκάφη αλλά ας μιλήσουμε για τα πιο συμβατικά) . Κορίτσια ξεχάστε γόβες , πέδιλα και γενικώς ψιλοτάκουνα ( μόνο αν τα έχεις στο χέρι και τα φοράς αφού βγεις έξω). Δεν υπάρχει σίδερο οπότε ρούχα που δεν τσαλακώνουν είναι απαραίτητα. Και ξεχάστε το σεσουάρ........Αυτό η συσκευή απλώς δεν υπάρχει.......... Ετοιμάστε τα μαγιό σας και αντε και κανένα παρεό το πολύ πολύ......
Υπάρχει επίσης θέμα με το μπάνιο. Ντους βέβαια και υπάρχει αλλά η κατανάλωση του νερού γίνεται με τρομερή προσοχή. Πάντα με μέτρο γιατί αν σου τελειώσει το νερό και δεν είσαι σε οργανωμένη μαρίνα μάλλον την έβαψες.
Το βράδυ όμως είναι μαγεία..Κάθεσαι έξω , ανάβεις τα κεράκια σου (αυτά που δεν υπάρχει κίνδυνος να χυθεί το κερί με το πρώτο κούνημα) βάζεις την αγαπημένη σου μουσική , το ποτό σου ( καλοκαιρινό κατά προτίμηση ) και μετράς τα αστέρια..... Δεν μπορώ να σκεφθώ κάτι πιο χαλαρωτικό .Το γραφείο οι δουλείες ,οι υποχρεώσεις φαντάζουν τόσο μακρινές ..........
Και φθάνει η ώρα για ύπνο....Εμένα το παραμικρό κούνημα με κοίμιζε ακόμα περισσότερο( έχω πολύ εύκολο τον ύπνο). Δεν ξέρω να πώ για κάποιον άλλο γιατί το πως μπορεί να κοιμηθεί ο καθένας είναι πολύ προσωπικό.
Γενική παρατήρηση , άτομα κλειστοφοβικά , δύκολά στον ύπνο γενικά και με ευκολία στη ναυτία θα πρέπει να ξεχάσουν την ιστιοπλοϊα.
Η επιστροφή ..... Καμμιά σχέση με τον πηγαιμό.....Αέρας κύματα κούνημα τρομερό......Αποφασίζει λοιπόν ο συζυγος καπετάνιος να ανοίξουμε πανιά...."Τρελός θα είσαι άνθρωπέ μου να κρεμαστώ με τετοιο αέρα για να δέσουμε τα πανιά. Μόνο το μπροστινό ( τη Τζένοα) που ανοίγει εύκολα" . Έτσι λοιπόν ανοίγουμε πανιά , όχι όμως πλήρη ιστιοφορία, και το σκάφος αρχίζει να γέρνει στο πλάι.. Σου δημιουργεί τεράστιο δέος όλο αυτό....Νοίωθεις τόσο αδύναμος μπροστα στη δύναμη της φύσης ...Εγώ δηλαδή γιατί ο καλός μου είχε βρεί τη χαρά του και όλο γκρίνιαζε που δεν μπορούσα να τον βοηθήσω για να ανοίξει όλα τα πανιά...
Τελικό συμπέρασμα......Δεν βλέπω την ώρα να έρθει το επόμενο καλοκαίρι ....Του χρόνου μάλιστα σχεδιάζουμε να ξανοιχτούμε και πιο μακριά ..... Σκέφθομαι πολύ σοβαρά αυτό το χειμώνα να παρακολουθήσω μαθήματα και να πάρω κι εγώ το δίπλωμα γιατί κακά τα ψέμματα σε ένα σκάφος μικρό ή μεγάλο θα πρέπει να βοηθούν όλοι ( εκτός αν είναι τόσο μεγάλο που έχει ειδικευμένο πλήρωμα χι! χι!.....)
Πρωτη επισήμανση λοιπόν είναι ότι όσοι αγαπούν την ταχύτητα ή βιάζονται και όσοι έχουν τον προορισμό ως στόχο και όχι τη διαδρομή , μάλλον θα κόψουν φλέβες με ταξίδι σε ιστιοπλοϊκό. Αργό φίλοι μου πολύ αργό..............
(Βέβαια αυτό για όταν πάει με μηχανή . Τα πράγματα αλλάζουν με τα πανιά...)
Τελικά μετά από όλες αυτές τις ώρες φτάσαμε επιτέλους στο πολυπόθητο λιμάνι της Σκοπέλου. Μεγάλο και με όλες τις παροχές( νερό , βενζίνη, πάγο κ.λ.π.). Αράξαμε άνετα καθώς όλοι οι διπλανοί ιστιοπλόοι πρόθυμα βοηθούν ο ένας τον άλλον.Το ίδιο κάναμε άλλωστε και εμείς με άλλους. Αυτό είναι κάτι που μου αρέσει πολύ. Στη θάλασσα αντίθετα απ΄ότι στη στεριά οι άνθρωποι είναι πολύ περισσότερο αλληλέγγυοι . Ίσως γιατί η θάλασσα είναι πιο επικίνδυνη και νοιώθουμε όλοι αδυναμία μπροστά της.Ακόμα και ο χαιρετισμός που πολλές φορές βλέπουμε από ένα σκάφος προς άλλο στη ναυτική γλώσσα δεν είναι χαιρετισμός αλλά μήνυμα ότι "μην ανησυχείς είμαι εδώ για σένα αν χρειαστείς βοήθεια" (καλά όχι ότι όποτε χαιρετιούνται κάποιοι σε σκάφη αυτό έχουν στο μυαλό τους αλλά αυτό θα σου πει αν ρωτήσεις ένα παληό ναυτικό).Και οχι φυσικά ότι και στη θάλασσα δεν υπάρχουν "αλήτες" καπετάνιοι.....
Το να μένει κάποιος σε ένα Ιστιοπλοϊκό ήταν προτόγνωρη εμειρία.Και κατάλαβα ότι έχουν τρομερό δίκηο αυτοί που λένε ότι ειδικά για διακοπές σε σκάφος θα πρέπει να είσαι πολύ κολλητός με τον άλλο για να πας γιατί μπορεί να φύγεις ....σκοτωμένος. Όλα γίνονται σε ελάχιστο χώρο.Το φαγητό , ο ύπνος , η τουαλέτα .....( καλά υπάρχουν σκάφη και σκάφη αλλά ας μιλήσουμε για τα πιο συμβατικά) . Κορίτσια ξεχάστε γόβες , πέδιλα και γενικώς ψιλοτάκουνα ( μόνο αν τα έχεις στο χέρι και τα φοράς αφού βγεις έξω). Δεν υπάρχει σίδερο οπότε ρούχα που δεν τσαλακώνουν είναι απαραίτητα. Και ξεχάστε το σεσουάρ........Αυτό η συσκευή απλώς δεν υπάρχει.......... Ετοιμάστε τα μαγιό σας και αντε και κανένα παρεό το πολύ πολύ......
Υπάρχει επίσης θέμα με το μπάνιο. Ντους βέβαια και υπάρχει αλλά η κατανάλωση του νερού γίνεται με τρομερή προσοχή. Πάντα με μέτρο γιατί αν σου τελειώσει το νερό και δεν είσαι σε οργανωμένη μαρίνα μάλλον την έβαψες.
Το βράδυ όμως είναι μαγεία..Κάθεσαι έξω , ανάβεις τα κεράκια σου (αυτά που δεν υπάρχει κίνδυνος να χυθεί το κερί με το πρώτο κούνημα) βάζεις την αγαπημένη σου μουσική , το ποτό σου ( καλοκαιρινό κατά προτίμηση ) και μετράς τα αστέρια..... Δεν μπορώ να σκεφθώ κάτι πιο χαλαρωτικό .Το γραφείο οι δουλείες ,οι υποχρεώσεις φαντάζουν τόσο μακρινές ..........
Και φθάνει η ώρα για ύπνο....Εμένα το παραμικρό κούνημα με κοίμιζε ακόμα περισσότερο( έχω πολύ εύκολο τον ύπνο). Δεν ξέρω να πώ για κάποιον άλλο γιατί το πως μπορεί να κοιμηθεί ο καθένας είναι πολύ προσωπικό.
Γενική παρατήρηση , άτομα κλειστοφοβικά , δύκολά στον ύπνο γενικά και με ευκολία στη ναυτία θα πρέπει να ξεχάσουν την ιστιοπλοϊα.
Η επιστροφή ..... Καμμιά σχέση με τον πηγαιμό.....Αέρας κύματα κούνημα τρομερό......Αποφασίζει λοιπόν ο συζυγος καπετάνιος να ανοίξουμε πανιά...."Τρελός θα είσαι άνθρωπέ μου να κρεμαστώ με τετοιο αέρα για να δέσουμε τα πανιά. Μόνο το μπροστινό ( τη Τζένοα) που ανοίγει εύκολα" . Έτσι λοιπόν ανοίγουμε πανιά , όχι όμως πλήρη ιστιοφορία, και το σκάφος αρχίζει να γέρνει στο πλάι.. Σου δημιουργεί τεράστιο δέος όλο αυτό....Νοίωθεις τόσο αδύναμος μπροστα στη δύναμη της φύσης ...Εγώ δηλαδή γιατί ο καλός μου είχε βρεί τη χαρά του και όλο γκρίνιαζε που δεν μπορούσα να τον βοηθήσω για να ανοίξει όλα τα πανιά...
Τελικό συμπέρασμα......Δεν βλέπω την ώρα να έρθει το επόμενο καλοκαίρι ....Του χρόνου μάλιστα σχεδιάζουμε να ξανοιχτούμε και πιο μακριά ..... Σκέφθομαι πολύ σοβαρά αυτό το χειμώνα να παρακολουθήσω μαθήματα και να πάρω κι εγώ το δίπλωμα γιατί κακά τα ψέμματα σε ένα σκάφος μικρό ή μεγάλο θα πρέπει να βοηθούν όλοι ( εκτός αν είναι τόσο μεγάλο που έχει ειδικευμένο πλήρωμα χι! χι!.....)