Ηνωμένο Βασίλειο Τα Άγνωστα Πάρκα του Λονδίνου.

[taver]

Θα συνεχίσετε βόρια δίπλα από τον ποταμό με κατεύθυνση την High Street του Stansted.

Μάλλον εννοείς τη High Street του Stratford...

 

[kalspiros]

Από τα πιο άγνωστα, από τα πιο όμορφα:

WANSTEAD PARK

Να σημειώσω πρώτ’ απ’ όλα ότι το συγκεκριμένο πάρκο δεν πρόκειται να σας κρατήσει καθαρούς μετά από βροχή. Είναι τίγκα στη λάσπη και δεν υπάρχει σχεδόν πουθενά διαδρομή που να μη χρειαστεί να λερωθείτε. Αν δεν το ‘χετε αφήστε το για Μάη.
Τι πρέπει να ξέρετε; Είναι στη ζώνη 4, επί της Central και βρίσκεται κοντά ένα χιλιόμετρο από την στάση Wanstead. Ένα χιλιόμετρο όμως που ευχαρίστως θα το κάνετε καθώς θα περάσετε από όμορφες γειτονιές με, κατά τόπους, αξιοζήλευτα σπίτια. Ας τα δούμε όλα. Κλασικά, χάρτης:

Στην πάνω δεξιά γωνία του χάρτη μπορείτε να διακρίνετε το logo του tube. Εκεί κατεβαίνουμε και κατηφορίζουμε νότια την The Green. Στο τέλος του δρόμου θα βρείτε την St Mary, εκκλησία όπου προσευχόταν η Elizabeth I κατά την παραμονή της στο πάρκο (έμ, στα βασιλικά σας πάω! (μπά, τίποτα δεν έχει μείνει από τα ανάκτορα, οι δανειστές του απατεώνα άντρα της Catherine Tilney (νόμιμη ιδιοκτήτρια) το γκρεμίσαν το 1825)). Επίσης η εκκλησία κατασκευάστηκε από τον Thomas Hardwick ο οποίος έβαλε το χεράκι του και στο Somerset House. Στρίψτε ανοιχτά (όχι κοφτά) αριστερά και προχωρήστε ώσπου την Warren Dr. Ακολουθήστε την. Εδώ θα βρείτε μερικά από τα σπίτια που ανέφερα παραπάνω (ειδικά στη γωνία με την Warren Rd). Απέναντί σας θα δείτε την είσοδο του πάρκου. Κατηφορίζετε τον Florrie’s Hill για να βρεθείτε στην καρδιά του δάσους/ πάρκου. Ό,τι βλέπετε μπροστά σας που σας θυμίζει ποτάμι, είναι λίμνη.

Τα τμήματα γης που την τεμαχίζουν σε αυτές τις στενές λουρίδες, δεν είναι επισκέψιμα. Μάλιστα ένα από δαύτα (το Fortification) ήταν αποθήκη όπλων για κυνήγι πάπιας.

Όταν θα φτάσετε στα ανατολικά της βόλτας σας, θα συναντήσετε τον ποταμό Roding που, τουλάχιστον τώρα, στη μέση του χειμώνα, κατεβάζει γενναίες ποσότητες νερού. Συνεχίζετε να σβουρίζετε γύρω από το νερό και χωμένοι μέσα σε πυκνή βλάστηση, ακούγοντας βέβαια στο βάθος (και τουλάχιστον μόνο για αυτό το τμήμα του πάρκου) την βαβούρα του Βόρειου Περιφερειακού. Κάπου σε μερικές στροφές θα πετύχει το μάτι σας το Grotto, ένα γκρεμίδι που πριν από 3-4 αιώνες ήταν ένα μοναδικό κτίσμα καλυμμένο με όστρακα, βότσαλα, κρυστάλλους και κομμάτια σταλακτιτών, πριν καεί το 1884.

Κατηφορίστε ακόμα λίγο μέχρι την Perch Pond. Στα δυτικά της άκρα λειτουργεί αναψυκτήριο. Κυκλώστε και την Heronry Pond, πρώτα από νότια (προτείνω από την Gerland Ave και όχι από τα λασπόστενα στις όχθες της) για να επιστρέψετε από την βόρια πλευρά. Το μόνο τμήμα της διαδρομής στο οποίο δε θα κληθείτε να κάνετε λασπόλουτρα. Στο βάθος, μια το αναψυκτήριο, μια ο Temple (μη με ρωτάτε, δεν μπήκα και δεν ξέρω τι φιλοξενεί. Απλά να σημειώσω ότι χτίστηκε κάπου το 1760). Τέσσερεις σειρές από καστανιές οδηγούν σε αυτόν.

Θα τον αφήσετε στα αριστερά σας και θα συνεχίσετε ώσπου να βρεθείτε δίπλα στο Grotto (το οποίο είναι περιφραγμένο). Από κει στρίβετε αριστερά και συνεχίζετε την πορεία σας ώσπου να βρεθείτε εκεί που ξεκινήσατε. Ακολουθείστε εναλλακτική διαδρομή για να φτάσετε στο tube και πριν φύγετε, τιμήστε τις τάρτες και τις σοκολάτες του Belgique σε μια από, ίσως την πιο «ελληνική» βεράντα καφετέριας στο Λονδίνο.

 

[kalspiros]

MORDEN HALL PARK

Τι τα θέλω ο κακομοίρης και σε κάθε πάρκο που πάω σας ζαλίζω ότι είναι το ομορφότερο της πόλης; Μπούρδες! Αυτό είναι το ομορφότερο… (εμ.. ναι.. πάλι το κάνω έ; )
Σας είχα αφήσει στις γραμμές του tram σε αυτό το θέμα:
http://www.travelstories.gr/community/threads/Στα-προάστια-Λονδίνο.35321/page-2

και μπαίνοντας στο πάρκο το μονοπάτι συνεχίζει ευθεία ενώ ένα άλλο στρίβει λοξά αριστερά. Εκεί πάμε εμείς στα λεγόμενα wetlands. Ό,τι βλέπετε γύρω σας είναι σε νερό άρα μην κάνετε την εξυπνάδα να εγκαταλείψετε το μονοπάτι. Στη διαδρομή θα βρείτε τύπους να μελετάνε την τοπική πανίδα και κυρίως τα πουλιά ή γονείς με πιτσιρίκια να προσπαθούν να ψαρέψουν (?) με απόχες στα ρηχά νερά. Στο τέλος του μονοπατιού θα στρίψετε αριστερά και μετά από λίγα βήματα… αρχίζει το πανηγύρι. Τι έχουμε εδώ. Αρχικά δύο ξύλινα γεφυράκια με ακόμα δυο πέτρινα χιλιετίας πιο πίσω. Και πιο πίσω καταρρακτάκια. Και αν έχετε σωστό timing (για Ιούνη πλευρά), λίγο πιο πίσω οι κήποι των τριαντάφυλλων (με ονόματα ποικιλιών όπως Golden Wedding, English Miss, Iceberg, HarvestFair παίρνετε μια ιδέα)…

Αφήστε τα γεφυράκια μέχρι ακόμα μια λευκή μεταλλική στα αριστερά σας.

Περάστε την και συνεχίστε ευθεία μέχρι ακόμα άλλη μια! Εκεί στρίβετε δεξιά και μετά την μεταλλική περίφραξη θα βρεθείτε στο επάνω μονοπάτι του κήπου των τριαντάφυλλων. Όπως προείπα, το θέμα θέλει timing.

Συνεχίστε ευθεία όπως σας πάει το μονοπάτι δίπλα από λίμνη που συνορεύει με τα όρια του πάρκου. Ακόμα παρακάτω και θα βρεθείτε σε ποταμάκια με μικρά νησάκια πνιγμένα στο πράσινο. Στο διχαλάκι λίγο πιο κάτω, ή θα πάτε αριστερά για πιο εύκολη διαδρομή ή αριστερά πάνω από ένα εκ των νησιών με πολύ πιο πυκνή βλάστηση.

Θα βγείτε στον κεντρικό κάποια στιγμή και θα προχωρήσετε μέχρι την πύλη εισόδου στο πάρκο. Εκεί απλώνονται διάφορες διαδρομές μπροστά σας. Προτείνω αριστερά στο φαρδύ κατάφυτο μονοπάτι. Αυτό θα σας βγάλει εκεί που ξεκινήσατε, στη λευκή μεταλλική γέφυρα. Όλο ευθεία τώρα προς το Morden Hall απέναντί σας.

Μόλις περπατήσετε λίγο στο μονοπάτι των τριαντάφυλλων, ξανά γυρίστε πίσω με κατεύθυνση τον Snuff Mill,

μύλος επεξεργασία καπνού (κατά τη λειτουργία του τον 18ο αιώνα, δε θα θέλατε να βρίσκεστε κοντά στην περιοχή λόγω κάπνας!) και την κάτω πλευρά των κήπων των τριαντάφυλλων μαζί με το cottage τους. Τελειώστε την ημέρα σας στο Riverside Café κοντά στην έξοδο του πάρκου. Από κει θα κινηθείτε στην Aberconway Rd μέχρι το tube του Morden.

 

[kalspiros]

MHN επισκεφτείτε αυτό το πάρκο, ΜΗΝ το προσθέσετε στα πλάνα σας. Μένετε μόνιμα εδώ; Ok. Κατά τη διαμονή σας στην πόλη θα βρίσκεστε κοντά; Fair enough.

Το πάρκο βρίσκεται στα αχαρτογράφητα ) πέρατα των Metropolitan, Piccadilly και Central (κι από κει αρπάξτε και το λεωφορείο H13 με κατεύθυνση Ruislip Lido! Το είπαμε, μόνο σε κρίσεις τρέλας θα προβείτε σε αυτό το ταξίδι)
Εμείς είμαστε όμως εδώ για να σας τα πούμε όλα, καλά και κακά. Και τα δάση/ ζούγκλες του Ruislip μόνο κακά δεν είναι.

Υπάρχουν διάφοροι οδηγοί για να σας κατευθύνουν μέσα στο δάσος. Θα διαλέξω να μη σας τα πω γιατί είναι τα πάντα τόσο μπερδεμένα σε ένα δάσος που μάλλον σε κακό θα σας βγει. Ας πούμε ότι το Copse Wood όπως φαίνεται άλλωστε και από το δορυφόρο, είναι πυκνό και προσβάσιμο μόνο από τα διαμορφωμένα μονοπάτια. Αν γίνεται να χαθείτε; Άνετα. Καλύτερα να διαθέτετε κινητό με χάρτη να σας πλοηγεί προς το Lido.

Τα Ruislip Woods απ΄ την άλλη, δεν είναι λιγότερο πυκνά αλλά τουλάχιστο, λόγω έντονου ανάγλυφου, σας δίνει μια καλύτερη εποπτεία του χώρου.

Στα νότια άκρα της περιοχής μελέτης και ανάμεσα σε σπίτια, πάρκα και αθλοπαιδίες, το ρυάκι Pinn που παλαιότερα δεν ήταν όσο ήρεμο όσο τούτο το θερμό καλοκαίρι. Και καθώς είχε μόνιμα τις ανάποδές του, ξεχειλούσε (τι έκανε; Rush leap…. Rushleap, Ruislip… νταντααα!). Σαν βόλτα δεν αξίζει τα χιλιόμετρα που θα κόψετε για να έρθετε εδώ άρα καλύτερα εστιάστε στο highlight της βόλτας, το Ruislip Lido

αλλά κυρίως το Miniature Railway που άνοιξε το 1945 καθαρά για λόγους αναψυχής (μη γελιέστε, και καλά για πιτσιρίκια άνοιξε αλλά μια χαρά το τιμούν και οι ενήλικες)

Το εισιτήριο έχει αστεία τιμή και σας παίρνει από την παραλία της λίμνης στην Pub απέναντι, την Water’s Edge.

Η διαδρομή ανάμεσα στα δάση που μόλις περπατήσατε (ενδεχομένως να το ακούσατε και να το είδατε ενώ πεζοπορούσατε) είναι αρκούντως αναζωογονητική. (μόλις υπαινίχτηκα, για όσους δεν το πιάσατε, ότι μπορείτε άνετα να κυκλώσετε τη λίμνη με το τρένο και να αφήσετε τα ποδαράτα για τους πιο αθλητικούς).

 

[nena]

θα με πεθανεις εσυ ο ανθρωπος ρε!