ioanna balla
Member
- Μηνύματα
- 1.355
- Likes
- 565
- Επόμενο Ταξίδι
- geneva!!!
- Ταξίδι-Όνειρο
- αμερική
6η ημέρα.
Όσο κουρασμένοι και να είμαστε θα ξυπνήσουμε στην ώρα μας...μαζεύουμε τα πραγματάκια μας,τρώμε το υπέροχο πρωινο μέσα στην δροσιά του κήπου,πληρώνουμε και φεύγουμε...το gps μας οδηγεί και βγαίνουμε εύκολα απο την πόλη του Brasov στον εθνικό δρόμο για Sinaia-Bucharest...170χιλ για τον τελικό προορισμό...θα τα βγάλω και αυτά σκέφτομαι, που θα πάει...η διαδρομή πανέμορφη,καταπράσινη ...στο βάθος οι κορυφές των καρπαθίων..κατεβαίνοντας λοιπόν την κοιλαδα Πραχόβα περνάμε απο τα δύο πιο γραφικά χειμερινά θέρετρα της Ρουμανιας το Busteni και το Predeal..
To Busteni αποτελεί έναν απο τους πιο φημισμένους τουριστικούς προορισμούς της χώρας,με πολυτελή σαλέ προσφέρει πολλές δραστηριότητες καθ΄ολη την διάρκεια του χρόνου,όπως χειμερινό σκι και πεζοπορίες..
Το Predeal είναι η πόλη με το μεγαλύτερο υψόμετρο στην Ρουμανία.Αποτελεί και αυτό βάση για βόλτες στην γύρω περιοχή και στο βουνό Μπουκέτσι..
Λίγο πιο κάτω φωλιασμένη στους πρόποδες του βουνού Μπουκέτσι βρίσκεται η Sinaia…Η εντυπωσιακή θέα και η ποικιλομορφία του περιβάλλοντος που την περικλείει καθώς και τα παλάτια Peles και Pelisor,το χιονοδρομικό της κέντρο και το μοναστήρι της προσελκύουν τους επισκέπτες..
Σκοπός μας ήταν να επισκεφτούμε το παλάτι Peles..λίγο πριν την είσοδο στην Sinaia βλέπουμε την πινακίδα και στρίβουμε δεξιά...δεν προλάβαμε να στρίψουμε και ένας κύριος με ένα χαρτάκι στο χέρι μας ζητά 10 lei και δείχνει να αφήσουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ στην αρχή του δρόμου που οδηγεί στο παλάτι...τον ρώτησα αν μπορούμε να ανέβουμε πιο πάνω γιατι είχα διαβάσει ότι έχει περίπου 20 λεπτά περπάτημα μέχρι το παλάτι και μου απάντησε αρνητικά...πήραμε λοπόν τα ποδαράκια μας και ανεβαίναμε θαυμάζοντας την υπέροχη φύση και το ποτάμι που σχημάτιζε μικρούς καταρράκτες στα αριστερά του δρόμου... μας προσπέρασαν καποια ταξί στην διαδρομή μας που ανεβαζαν τουρίστες πράγμα που σημαίνει οτι τα ταξί επιτρεπονται....δεν ξέρω,αν κάποιος δεν θέλει να περπατήσει αυτή την απόσταση η οποία τελικά είναι αρκετή, μπορεί ίσως να παρκάρει κάπου αλλού στον δρόμο το αυτοκινητό του και να δόσει τα 10 lei στο ταξί....τέλος πάντων,εμείς ανεβαίναμε σιγά σιγά...η ζέστη δεν είχε ακόμα αρχίσει να σφίγγει, η θερμοκρασία θα άγγιζε τους 40 βαθμούς στο Βουκουρεστι που ήταν ο τελικός μας προορισμός κατά το μεσημεράκι...όπου ξαφνικά αντικρύζουμε το υπέροχο παλάτι...Η στάση για φωτογραφίες επιβεβλημένη...και συνεχίζουμε το περπάτημα μέχρι να φτάσουμε στην είσοδο και στον γκισε για τα εισιτήρια...25 lei έκαστο και περίπου 20λεπτά αναμονή για να μαζευτεί κόσμος για την αγγλόφωνη ξενάγηση..
Το Peles πήρε το όνομά του απο τον παρακείμενο ποταμό και άρχισε να κτίζεται απο τον Βασιλιά Κάρολο τον Α της Ρουμανίας το 1873 και τελείωσε το 1883 ...εργάστηκαν εκατόνταδες άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων για την αποπεράτωση του. Η αρχιτεκτονική του δομή αποτελεί ένα πάντρεμα της αναγεννησιακής γερμανικής,γαλλικής,και ιταλικής τεχνοτροπίας...
Τα 35 απο τα 160 δωμάτια που είναι επισκέψιμα αφήνουν άφωνο τον επισκέπτη με την χλιδή του και την πολυτέλεια του.Υπήρξε το πρώτο κτήριο που φωταγωγήθηκε αποκλειστικά με ηλεκτρικό ρεύμα στην Ευρώπη και είχε και ανελκυστήρα.
Στην περίοδο του Τσαουσέσκου φιλοξενούσε τους επίσημους καλεσμένους του.Μείναμε λοιπόν και εμείς άφωνοι και εντυπωσιασμένοι απο τον εσωτερικό του διάκοσμο και μάλιστα απο ένα παλάτι που ο ιδιοκτήτης του είναι έν ζωή..ανήκει στον Βασιλιά? Μιχαήλ ο οποίος λέγεται ότι το χαίρεται τον μήνα Νοέμβριο που είναι κλειστό για το κοινό...
Πήραμε την κατηφόρα για το πάρκινγκ,αφού είδαμε λίγο απο μακριά το παλάτι Pelisor,και κινήσαμε για το μοναστήρι της Sinaia. Ιδρυτής του ήταν ο Μιχαι Καντακουζίνο...ο μύθος λέει ότι το έκτισε όταν επέστρεψε απο προσκύνημα στο όρος σινα το 1695...Κάναμε μια μικρή στάση εκεί γεμίσαμε και τα μπουκαλάκια μας με δροσερό νερό απο μια πηγή στον περίβολο της εκκλησίας.
Η αντίστροφη μέτρηση του ταξιδιού είχε αρχίσει..περίπου 120 χιλ αν δεν κάνω λάθος μας χώριζαν απο το Βουκουρέστι....ο καλός οδηγός ξέρει την δουλειά του και ο συνοδηγός την δικιά του ....η διεύθυνση του hotel Monaco είχε αποθηκευτεί απο πριν οπότε χωρίς κόπο και ψάξιμο το gps προγραμματίστηκε.
Αφήσαμε τα πανέμορφα τοπία που μας συνόδευαν μέχρι την Sinaia και πιάσαμε τον κάμπο με τα καλαμπόκια και τα ηλιοτρόπια...μετά απο μια μονότονη διαδρομή και καλό δρόμο μπήκαμε στα περίχωρα του Βουκουρεστίου και σε λίγο στην είσοδο της πόλης στην οδό Κισέλεφ...αφού περάσαμε και την Αψίδα του Θριάμβου οδηγηθήκαμε ακριβώς έξω απο την πόρτα του ξενοδοχείου hotel Monaco...o δείκτης της θερμοκρασίας του αυτοκινήτου έδειχνε 40 βαθμούς ντάν!!
Έκανα τον σταυρό μου που φτάσαμε σώοι και αβλαβείς στον προορισμό μας τόσο εμείς όσο και το νοικιασμένο αυτοκινητάκι μας...το αφήσαμε να μας περιμένει για να διανύσουμε την επομένη τα τελευταία 16 χιλ μέχρι το αεροδρόμιο...
Το hotel Monaco με 54 ευρω την βραδιά που βρισκόταν περίπου 15 λεπτά με τα πόδια απο το ιστορικό κέντρο,ήταν πάνω απο τις προσδοκίες μας!!
Είχε κλιματισμό!!ήταν περίπου 14.00 το μεσημέρι όταν διαβήκαμε την πόρτα του και δεν βγήκαμε παρά μόνο κατά τις 19.00 το απογευματάκι πάλι με μια αφόρητη ζέστη αλλα όχι τον καυτό ήλιο του μεσημεριού...ο Mr άρχισε να τα παίζει και σκεφτόταν ότι είχαμε ακόμα μια ολόκληρη σχεδόν μέρα σε αυτή την γκρίζα και άχαρη πόλη και με καύσωνα...
Σκεφτήκαμε να πάρουμε ταξί για να κατέβουμε στο ιστορικό κέντρο,αλλά η receptionist μας είπε ότι είναι πολυ εύκολο να πάμε με τα πόδια...την ακούσαμε..ψιλoφοβήθηκα λίγο την περιοχη του ξενοδοχείου, πίσω απο το intercontinental για καποιον που γνωρίζει,μέχρι να φτάσουμε την πλατεία του πανεπιστημίου όπου είδαμε κόσμο...είδαμε και ένα άλλο ζευγάρι τουριστών και παρηγορηθήκαμε λίγο...
Φτάσαμε στο ιστορικό κέντρο απο την οδό victorei και θαυμάσαμε πράγματι αριστουργηματικά κτήρια που μαρτυρούν την ιστορία του.Το βασιλικό του παρελθόν,την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του Παρισιού της Ανατολής, το κοντινό κομμουνιστικό παρελθόν και βέβαια το ευρωπαϊκό και πολλά υποσχόμενο παρόν...Όλα αυτα συνυπάρχουν σε ένα περίεργο αμάλγαμα που άλλοτε αλληλοσυμπληρώνονται και άλλοτε προσπαθούν να κερδίσουν περισσότερο χώρο και να επιδειχτούν...
Δεν είχαμε κουράγιο για περισσότερο περπάτημα και τα ποδαράκια μας, μας οδήγησαν στο ιστορικό και παλαιότερο εστιατόριο caru cu bere στην οδό Σταυροπολεως διαγώνια απο την Biserica Stavropoleos που κτίστηκε το 1724 επι ηγεμονίας του Αλ. Μαυροκορδάτου απο τον Ηπειρώτη αρχιμανδρίτη Ιωανίκιο Στρατονικέα και η ομοιότητα της με μια ελληνική εκκλησία είναι πασιφανής..Είχαμε κάνει κράτηση,ήταν Σάββατο βράδυ και γινότανε λαϊκό προσκύνημα...ευτυχώς το τραπεζάκι μας,μας περίμενε...πρώτο πρώτο...
Εντυπωσιαστηκαμε απο το νεογοτθικό στύλ του κτηρίου και την αναλλοίωτη απο τον χρόνο διακόσμησή του...και όχι τόσο απο την μπύρα του την οποία την σερβίριζαν ζεστή και άμα τους το έλεγες σου έφερναν παγάκια...και ούτε απο το φαγητό του...το μόνο πιάτο που μου άρεσε ήταν η mamaliga και σας συστήνω να την δοκιμάσετε...
Έτσι λοιπόν έκλεισε η βραδιά μας στο Βουκουρέστι...ούτε λόγος να πάμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο....μας φόβιζε η νύχτα σε αυτή την πόλη....πήραμε ταξί.Δεν ήξερε που είναι το ξενοδοχείο,έβαλε gps και με κάποια καθοθήγηση δικιά μας έφτασε στο ξενοδοχείο...το ταξίμετρο εγραφε 6 lei αλλά ήθελε 10 lei γιατι του έλεγα συνέχεια go..go..
Η επόμενη και τελευταία μας ημέρα προέβλεπε ξενάγηση στην πόλη...αλλά πως με 40 βαθμούς?
Όσο κουρασμένοι και να είμαστε θα ξυπνήσουμε στην ώρα μας...μαζεύουμε τα πραγματάκια μας,τρώμε το υπέροχο πρωινο μέσα στην δροσιά του κήπου,πληρώνουμε και φεύγουμε...το gps μας οδηγεί και βγαίνουμε εύκολα απο την πόλη του Brasov στον εθνικό δρόμο για Sinaia-Bucharest...170χιλ για τον τελικό προορισμό...θα τα βγάλω και αυτά σκέφτομαι, που θα πάει...η διαδρομή πανέμορφη,καταπράσινη ...στο βάθος οι κορυφές των καρπαθίων..κατεβαίνοντας λοιπόν την κοιλαδα Πραχόβα περνάμε απο τα δύο πιο γραφικά χειμερινά θέρετρα της Ρουμανιας το Busteni και το Predeal..
To Busteni αποτελεί έναν απο τους πιο φημισμένους τουριστικούς προορισμούς της χώρας,με πολυτελή σαλέ προσφέρει πολλές δραστηριότητες καθ΄ολη την διάρκεια του χρόνου,όπως χειμερινό σκι και πεζοπορίες..
Το Predeal είναι η πόλη με το μεγαλύτερο υψόμετρο στην Ρουμανία.Αποτελεί και αυτό βάση για βόλτες στην γύρω περιοχή και στο βουνό Μπουκέτσι..
Λίγο πιο κάτω φωλιασμένη στους πρόποδες του βουνού Μπουκέτσι βρίσκεται η Sinaia…Η εντυπωσιακή θέα και η ποικιλομορφία του περιβάλλοντος που την περικλείει καθώς και τα παλάτια Peles και Pelisor,το χιονοδρομικό της κέντρο και το μοναστήρι της προσελκύουν τους επισκέπτες..
Σκοπός μας ήταν να επισκεφτούμε το παλάτι Peles..λίγο πριν την είσοδο στην Sinaia βλέπουμε την πινακίδα και στρίβουμε δεξιά...δεν προλάβαμε να στρίψουμε και ένας κύριος με ένα χαρτάκι στο χέρι μας ζητά 10 lei και δείχνει να αφήσουμε το αυτοκίνητο στο πάρκινγκ στην αρχή του δρόμου που οδηγεί στο παλάτι...τον ρώτησα αν μπορούμε να ανέβουμε πιο πάνω γιατι είχα διαβάσει ότι έχει περίπου 20 λεπτά περπάτημα μέχρι το παλάτι και μου απάντησε αρνητικά...πήραμε λοπόν τα ποδαράκια μας και ανεβαίναμε θαυμάζοντας την υπέροχη φύση και το ποτάμι που σχημάτιζε μικρούς καταρράκτες στα αριστερά του δρόμου... μας προσπέρασαν καποια ταξί στην διαδρομή μας που ανεβαζαν τουρίστες πράγμα που σημαίνει οτι τα ταξί επιτρεπονται....δεν ξέρω,αν κάποιος δεν θέλει να περπατήσει αυτή την απόσταση η οποία τελικά είναι αρκετή, μπορεί ίσως να παρκάρει κάπου αλλού στον δρόμο το αυτοκινητό του και να δόσει τα 10 lei στο ταξί....τέλος πάντων,εμείς ανεβαίναμε σιγά σιγά...η ζέστη δεν είχε ακόμα αρχίσει να σφίγγει, η θερμοκρασία θα άγγιζε τους 40 βαθμούς στο Βουκουρεστι που ήταν ο τελικός μας προορισμός κατά το μεσημεράκι...όπου ξαφνικά αντικρύζουμε το υπέροχο παλάτι...Η στάση για φωτογραφίες επιβεβλημένη...και συνεχίζουμε το περπάτημα μέχρι να φτάσουμε στην είσοδο και στον γκισε για τα εισιτήρια...25 lei έκαστο και περίπου 20λεπτά αναμονή για να μαζευτεί κόσμος για την αγγλόφωνη ξενάγηση..
Το Peles πήρε το όνομά του απο τον παρακείμενο ποταμό και άρχισε να κτίζεται απο τον Βασιλιά Κάρολο τον Α της Ρουμανίας το 1873 και τελείωσε το 1883 ...εργάστηκαν εκατόνταδες άνθρωποι διαφορετικών εθνικοτήτων για την αποπεράτωση του. Η αρχιτεκτονική του δομή αποτελεί ένα πάντρεμα της αναγεννησιακής γερμανικής,γαλλικής,και ιταλικής τεχνοτροπίας...
Τα 35 απο τα 160 δωμάτια που είναι επισκέψιμα αφήνουν άφωνο τον επισκέπτη με την χλιδή του και την πολυτέλεια του.Υπήρξε το πρώτο κτήριο που φωταγωγήθηκε αποκλειστικά με ηλεκτρικό ρεύμα στην Ευρώπη και είχε και ανελκυστήρα.
Στην περίοδο του Τσαουσέσκου φιλοξενούσε τους επίσημους καλεσμένους του.Μείναμε λοιπόν και εμείς άφωνοι και εντυπωσιασμένοι απο τον εσωτερικό του διάκοσμο και μάλιστα απο ένα παλάτι που ο ιδιοκτήτης του είναι έν ζωή..ανήκει στον Βασιλιά? Μιχαήλ ο οποίος λέγεται ότι το χαίρεται τον μήνα Νοέμβριο που είναι κλειστό για το κοινό...
Πήραμε την κατηφόρα για το πάρκινγκ,αφού είδαμε λίγο απο μακριά το παλάτι Pelisor,και κινήσαμε για το μοναστήρι της Sinaia. Ιδρυτής του ήταν ο Μιχαι Καντακουζίνο...ο μύθος λέει ότι το έκτισε όταν επέστρεψε απο προσκύνημα στο όρος σινα το 1695...Κάναμε μια μικρή στάση εκεί γεμίσαμε και τα μπουκαλάκια μας με δροσερό νερό απο μια πηγή στον περίβολο της εκκλησίας.
Η αντίστροφη μέτρηση του ταξιδιού είχε αρχίσει..περίπου 120 χιλ αν δεν κάνω λάθος μας χώριζαν απο το Βουκουρέστι....ο καλός οδηγός ξέρει την δουλειά του και ο συνοδηγός την δικιά του ....η διεύθυνση του hotel Monaco είχε αποθηκευτεί απο πριν οπότε χωρίς κόπο και ψάξιμο το gps προγραμματίστηκε.
Αφήσαμε τα πανέμορφα τοπία που μας συνόδευαν μέχρι την Sinaia και πιάσαμε τον κάμπο με τα καλαμπόκια και τα ηλιοτρόπια...μετά απο μια μονότονη διαδρομή και καλό δρόμο μπήκαμε στα περίχωρα του Βουκουρεστίου και σε λίγο στην είσοδο της πόλης στην οδό Κισέλεφ...αφού περάσαμε και την Αψίδα του Θριάμβου οδηγηθήκαμε ακριβώς έξω απο την πόρτα του ξενοδοχείου hotel Monaco...o δείκτης της θερμοκρασίας του αυτοκινήτου έδειχνε 40 βαθμούς ντάν!!
Έκανα τον σταυρό μου που φτάσαμε σώοι και αβλαβείς στον προορισμό μας τόσο εμείς όσο και το νοικιασμένο αυτοκινητάκι μας...το αφήσαμε να μας περιμένει για να διανύσουμε την επομένη τα τελευταία 16 χιλ μέχρι το αεροδρόμιο...
Το hotel Monaco με 54 ευρω την βραδιά που βρισκόταν περίπου 15 λεπτά με τα πόδια απο το ιστορικό κέντρο,ήταν πάνω απο τις προσδοκίες μας!!
Είχε κλιματισμό!!ήταν περίπου 14.00 το μεσημέρι όταν διαβήκαμε την πόρτα του και δεν βγήκαμε παρά μόνο κατά τις 19.00 το απογευματάκι πάλι με μια αφόρητη ζέστη αλλα όχι τον καυτό ήλιο του μεσημεριού...ο Mr άρχισε να τα παίζει και σκεφτόταν ότι είχαμε ακόμα μια ολόκληρη σχεδόν μέρα σε αυτή την γκρίζα και άχαρη πόλη και με καύσωνα...
Σκεφτήκαμε να πάρουμε ταξί για να κατέβουμε στο ιστορικό κέντρο,αλλά η receptionist μας είπε ότι είναι πολυ εύκολο να πάμε με τα πόδια...την ακούσαμε..ψιλoφοβήθηκα λίγο την περιοχη του ξενοδοχείου, πίσω απο το intercontinental για καποιον που γνωρίζει,μέχρι να φτάσουμε την πλατεία του πανεπιστημίου όπου είδαμε κόσμο...είδαμε και ένα άλλο ζευγάρι τουριστών και παρηγορηθήκαμε λίγο...
Φτάσαμε στο ιστορικό κέντρο απο την οδό victorei και θαυμάσαμε πράγματι αριστουργηματικά κτήρια που μαρτυρούν την ιστορία του.Το βασιλικό του παρελθόν,την κοσμοπολίτικη ατμόσφαιρα του Παρισιού της Ανατολής, το κοντινό κομμουνιστικό παρελθόν και βέβαια το ευρωπαϊκό και πολλά υποσχόμενο παρόν...Όλα αυτα συνυπάρχουν σε ένα περίεργο αμάλγαμα που άλλοτε αλληλοσυμπληρώνονται και άλλοτε προσπαθούν να κερδίσουν περισσότερο χώρο και να επιδειχτούν...
Δεν είχαμε κουράγιο για περισσότερο περπάτημα και τα ποδαράκια μας, μας οδήγησαν στο ιστορικό και παλαιότερο εστιατόριο caru cu bere στην οδό Σταυροπολεως διαγώνια απο την Biserica Stavropoleos που κτίστηκε το 1724 επι ηγεμονίας του Αλ. Μαυροκορδάτου απο τον Ηπειρώτη αρχιμανδρίτη Ιωανίκιο Στρατονικέα και η ομοιότητα της με μια ελληνική εκκλησία είναι πασιφανής..Είχαμε κάνει κράτηση,ήταν Σάββατο βράδυ και γινότανε λαϊκό προσκύνημα...ευτυχώς το τραπεζάκι μας,μας περίμενε...πρώτο πρώτο...
Εντυπωσιαστηκαμε απο το νεογοτθικό στύλ του κτηρίου και την αναλλοίωτη απο τον χρόνο διακόσμησή του...και όχι τόσο απο την μπύρα του την οποία την σερβίριζαν ζεστή και άμα τους το έλεγες σου έφερναν παγάκια...και ούτε απο το φαγητό του...το μόνο πιάτο που μου άρεσε ήταν η mamaliga και σας συστήνω να την δοκιμάσετε...
Έτσι λοιπόν έκλεισε η βραδιά μας στο Βουκουρέστι...ούτε λόγος να πάμε με τα πόδια στο ξενοδοχείο....μας φόβιζε η νύχτα σε αυτή την πόλη....πήραμε ταξί.Δεν ήξερε που είναι το ξενοδοχείο,έβαλε gps και με κάποια καθοθήγηση δικιά μας έφτασε στο ξενοδοχείο...το ταξίμετρο εγραφε 6 lei αλλά ήθελε 10 lei γιατι του έλεγα συνέχεια go..go..
Η επόμενη και τελευταία μας ημέρα προέβλεπε ξενάγηση στην πόλη...αλλά πως με 40 βαθμούς?
