Χαιρετώ και εγώ το forum. Απο ότι βλέπω στο πρώτο μου μήνυμα πρέπει να γράψω κάτι για εμένα.
Το μικρόβιο του ταξιδιού ανακάλυψα ότι το έχω στο πρώτο μου ταξίδι εκτός Ελλάδος, με πούλμαν μέχρι την Ολλανδία. Από τότε έχω ταξιδέψει αρκετά, με την συχνότητα των ταξιδιών ολοένα και να αυξάνεται.
Ο αγαπημένος μου τρόπος έχει πλέον εδραιωθεί στο ανεξάρτητο ταξίδι, μόνος είτε με έναν-δυο φίλους που συμμερίζονται την ίδια φιλοσοφία με εμένα. Διαμονή σε φτηνό ξενοδοχείο (άλλωστε τον περισσότερο καιρό μου θα τον περάσω στον δρόμο έτσι κι αλλιώς) κάπου κεντρικά, είτε σε κάποιον ντόπιο, αν κάτσει. Κύριοι στόχοι είναι τα γνωστά αξιοθέατα του τόπου αλλά και η ανακάλυψη της καθημερινότητας, της πραγματικής ζωής του τόπου.
Οι προορισμοί... Χμμ. Πολλά μέρη στην Ευρώπη που δεν μπορώ να απαριθμήσω εύκολα. Στην μνήμη μου έχουν χαραχτεί περισσότερο η Πράγα, το Ζάγκρεμπ, η Αγία Πετρούπολη. Εκτός Ευρώπης έχω πάει στην Αίγυπτο σε ένα εξαντλητικό δεκαήμερο ράλλυ που περιελάμβανε τα πάντα εκτός από το Σινά. Επίσης, Ηνωμένες πολιτείες δύο φορές.
Σημαντικότερο ταξίδι μέχρι τώρα ένας μαραθώνιος έξι εβδομάδων στην νότια Αμερική. Εκκίνηση στην Λα Πας στην Βολιβία, τερματισμός το Κίτο στον Ισημερινό. Όλο το ταξίδι οδικώς και η εμπειρία απλά απερίγραπτη.
Και για να κλείσω, είμαι από αυτούς που γυρνώντας από ένα ταξίδι είναι ξεθεωμένοι και χρειάζονται μερικές μέρες ξεκούρασης, εξού και ο τίτλος του μηνύματός μου
. Αν θέλουμε ξεκούραση καθόμαστε σπίτι μας. Το ταξίδι εξ' ορισμού πρέπει να μας βγάζει από τα συνηθισμένα, να μας εκθέτει σε νέες καταστάσεις, σε γεύσεις άγνωστες σε συμπεριφορές "περίεργες"...
Μια μικρή γεύση από τα ταξίδια μου, στο άλμπουμ μου:
http://www.softlab.ece.ntua.gr/~amanous/photos/
Το μικρόβιο του ταξιδιού ανακάλυψα ότι το έχω στο πρώτο μου ταξίδι εκτός Ελλάδος, με πούλμαν μέχρι την Ολλανδία. Από τότε έχω ταξιδέψει αρκετά, με την συχνότητα των ταξιδιών ολοένα και να αυξάνεται.
Ο αγαπημένος μου τρόπος έχει πλέον εδραιωθεί στο ανεξάρτητο ταξίδι, μόνος είτε με έναν-δυο φίλους που συμμερίζονται την ίδια φιλοσοφία με εμένα. Διαμονή σε φτηνό ξενοδοχείο (άλλωστε τον περισσότερο καιρό μου θα τον περάσω στον δρόμο έτσι κι αλλιώς) κάπου κεντρικά, είτε σε κάποιον ντόπιο, αν κάτσει. Κύριοι στόχοι είναι τα γνωστά αξιοθέατα του τόπου αλλά και η ανακάλυψη της καθημερινότητας, της πραγματικής ζωής του τόπου.
Οι προορισμοί... Χμμ. Πολλά μέρη στην Ευρώπη που δεν μπορώ να απαριθμήσω εύκολα. Στην μνήμη μου έχουν χαραχτεί περισσότερο η Πράγα, το Ζάγκρεμπ, η Αγία Πετρούπολη. Εκτός Ευρώπης έχω πάει στην Αίγυπτο σε ένα εξαντλητικό δεκαήμερο ράλλυ που περιελάμβανε τα πάντα εκτός από το Σινά. Επίσης, Ηνωμένες πολιτείες δύο φορές.
Σημαντικότερο ταξίδι μέχρι τώρα ένας μαραθώνιος έξι εβδομάδων στην νότια Αμερική. Εκκίνηση στην Λα Πας στην Βολιβία, τερματισμός το Κίτο στον Ισημερινό. Όλο το ταξίδι οδικώς και η εμπειρία απλά απερίγραπτη.
Και για να κλείσω, είμαι από αυτούς που γυρνώντας από ένα ταξίδι είναι ξεθεωμένοι και χρειάζονται μερικές μέρες ξεκούρασης, εξού και ο τίτλος του μηνύματός μου
. Αν θέλουμε ξεκούραση καθόμαστε σπίτι μας. Το ταξίδι εξ' ορισμού πρέπει να μας βγάζει από τα συνηθισμένα, να μας εκθέτει σε νέες καταστάσεις, σε γεύσεις άγνωστες σε συμπεριφορές "περίεργες"...Μια μικρή γεύση από τα ταξίδια μου, στο άλμπουμ μου:
http://www.softlab.ece.ntua.gr/~amanous/photos/
