MarieAries
Member
- Μηνύματα
- 231
- Likes
- 1.578
- Ταξίδι-Όνειρο
- Δυτική Αφρική
H Maalula είναι μία απο τις 3 εναπομείνασες πόλεις της Συρίας, όπου ακόμα μιλάνε τη γλώσσα του Χριστού τα Αραμαϊκά (τα άλλα δύο είναι τα διπλανά χωριά, Jubb'adin and Bakhah) και οι κάτοικοι είναι επί το πλείστον Χριστιανοί Ορθόδοξοι.
Είναι μία μικρή πόλη, χτισμένη σε υψόμετρο 1.500 μέτρων, πάνω σε βράχους στη μέση του πουθενά, η οποία υπέστη σοβαρές ζημιές από τη μανία του ISIS, το 2013-14.
Αξιοθέατα πολλά δεν έχει, παρά μονάχα 2 εκκλησίες.
Η πρώτη, η εκκλησία του Αγ. Σέργιου & Βάκχου, βρίσκεται πάνω σε λόφο με πανοραμική θέα την πεδιάδα και την πόλη. Η εκκλησία αυτή είχε καταστραφεί και ξαναχτίστηκε, οπότε οι επισκέπτες δεν καταλαβαίνουν τίποτα από την επίδραση του πολέμου.
Ακριβώς δίπλα όμως, βρίσκονται ακόμα τα ερείπια του πρώην 4* ξενοδοχείου Safir, το οποίο φιλοξενούσε τους επισκέπτες των μοναστηριών της περιοχής. Αυτό καταστράφηκε ολοσχερώς, αρχικά από τη βομβιστική επίθεση ενός Ιορδανού αυτονομιστή που μπούκαρε στην είσοδο με ένα φορτηγάκι, και έπειτα από εναέριες και χερσαίες επιθέσεις των Τζιχαντιστών και του Συριακού στρατού. Κανένας δεν ξανα ασχολήθηκε με την αποκατάστασή του.
Οι εικόνες του ξενοδοχείου ήταν γενικά σοκαριστικές, και ακόμα περισσότερο για εμάς, αφου αυτή ήταν και η πρώτη μας ουσιαστική επαφή με τις καταστροφές του πολέμου. Η ρεσεψιόν ήταν διαλυμένη, και το βιβλίο των επισκεπτών βρισκόταν ακόμα πάνω στον πάγκο, με κηλίδες αίματος. Πιο μέσα φυσικά δεν μπορούσαμε να μπούμε, εφόσον ήταν όλα ετοιμόρροπα, και υπήρχε φόβος να φάμε κανένα ταβάνι στο κεφάλι.
Η κατάσταση δεν περιγράφεται με λόγια....
Από εκεί συνεχίσαμε τη βόλτα μας με τα πόδια, με προορισμό το επίσης Ορθόδοξο Μοναστήρι της Αγ.Θέκλας. Η τοποθεσία του είναι συγκλονιστική, καθώς έχει χτιστεί μέσα σε βράχο με εκπληκτική θέα στην πόλη της Μααλούλα.
Διασχίζοντας ένα στενό φαράγγι, καταλήξαμε στην είσοδο του μοναστηριού, όπου μας περίμενε μια καλόγρια καλωσορίζοντάς μας σε άψογα Ελληνικά!!! Μετά την ξενάγηση στους χώρους του, αναχωρήσαμε για την πόλη Χομς.
Λίγα λόγια για το μοναστήρι (κλεμμένα από διάφορες θρησκευτικές σελίδες)
Το ορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας (Mar Taqla) ανήκει στο Πατριαρχείο Αντιοχείας και είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια στη Συρία, αφού ιδρύθηκε κατά τον 4ο αιώνα.
Το σύγχρονο μοναστήρι είναι χτίσμα του 18ου αιώνα και φιλοξενεί περί τις 25 μοναχές, οι οποίες διευθύνουν εντός της μονής οικοτροφείο, σχολείο κι εργαστήριο εργόχειρων, όπου ζουν, διδάσκονται κι εκπαιδεύονται ορφανά κορίτσια. Στο νότιο μέρος του μοναστηριού βρίσκεται ο ναός που είναι αφιερωμένος στην Αγία Θέκλα.
Η πρωτομάρτυς και ισαπόστολος Θέκλα, την οποία γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 24 Σεπτεμβρίου, καταγόταν από το Ικόνιο και σε ηλικία 18 ετών μεταστράφηκε στον Χριστιανισμό από το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, ακολουθώντας τον στην Αντιόχεια, στα Μύρα της Λυκίας και στη Σελεύκεια, έχοντας εγκαταλείψει την ειδωλολατρική της οικογένεια.
Οι ειδωλολάτρες την βασάνισαν με πολλούς τρόπους κι εκείνη, για να ξεφύγει, κατέφυγε στο όρος Καλαμών. Εκεί, κι ενώ την καταδίωκαν για να την βασανίσουν ξανά, ώστε να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό, η Αγία προσευχήθηκε κι εξαφανίστηκε μέσα σε βράχο, που σχίστηκε για να την κρύψει. Αυτή η σχισμή λέγεται, ότι είναι το φαράγγι, που υπάρχει μεταξύ των τεράστιων βράχων δίπλα στο μοναστήρι.
Ανεβαίνοντας αρκετά σκαλιά από την εσωτερική αυλή του μοναστηριού, βλέπουμε το σπήλαιο της Αγίας Θέκλας και στο νότιο μέρος του σπηλαίου βρίσκεται το ιερό της Αγίας και ο τάφος της. Στη βορειοανατολική γωνία του σπηλαίου, σταγόνες -κατά την παράδοση- ιαματικού νερού πέφτουν από την οροφή μέσα σε μια λαξευμένη γούρνα, που βρίσκεται υπερυψωμένη σε μια κολόνα, ύψους περίπου ενός μέτρου. Ακριβώς δίπλα, υπάρχει ένα αιωνόβιο δέντρο, που μεγαλώνει με παράδοξο τρόπο εντός της σπηλιάς.
Το μοναστήρι καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από το παρακλάδι της AlQaeda, Nusra, και φημολογείται ότι οι ισλαμιστές αντάρτες έκαναν δημοπρασίες στο Internet με κειμήλια και αρχαιολογικούς θησαυρούς που υπεξαίρεσαν από εκεί.
Στις 3 Δεκεμβρίου 2013, 13 μοναχές της Ελληνικής ορθόδοξης μονής της Αγίας Θέκλας απήχθησαν από το μοναστήρι μαζί με τρεις βοηθούς τους. Η απαγωγή ολοκληρώθηκε την Κυριακή 9 Μαρτίου 2014, όταν οι αδελφές και οι τρεις εργαζόμενες απελευθερώθηκαν στο έδαφος του Λιβάνου. Ένα ευτυχές τέλος που οφειλόταν επίσης στη διαμεσολάβηση των λιβανέζικων και καταριανών μυστικών υπηρεσιών και είχε ως αντιστάθμισμα την απελευθέρωση 153 γυναικών τρομοκρατών που φυλακίστηκαν στις συριακές φυλακές.
Είναι μία μικρή πόλη, χτισμένη σε υψόμετρο 1.500 μέτρων, πάνω σε βράχους στη μέση του πουθενά, η οποία υπέστη σοβαρές ζημιές από τη μανία του ISIS, το 2013-14.
Αξιοθέατα πολλά δεν έχει, παρά μονάχα 2 εκκλησίες.
Η πρώτη, η εκκλησία του Αγ. Σέργιου & Βάκχου, βρίσκεται πάνω σε λόφο με πανοραμική θέα την πεδιάδα και την πόλη. Η εκκλησία αυτή είχε καταστραφεί και ξαναχτίστηκε, οπότε οι επισκέπτες δεν καταλαβαίνουν τίποτα από την επίδραση του πολέμου.
Ακριβώς δίπλα όμως, βρίσκονται ακόμα τα ερείπια του πρώην 4* ξενοδοχείου Safir, το οποίο φιλοξενούσε τους επισκέπτες των μοναστηριών της περιοχής. Αυτό καταστράφηκε ολοσχερώς, αρχικά από τη βομβιστική επίθεση ενός Ιορδανού αυτονομιστή που μπούκαρε στην είσοδο με ένα φορτηγάκι, και έπειτα από εναέριες και χερσαίες επιθέσεις των Τζιχαντιστών και του Συριακού στρατού. Κανένας δεν ξανα ασχολήθηκε με την αποκατάστασή του.
Οι εικόνες του ξενοδοχείου ήταν γενικά σοκαριστικές, και ακόμα περισσότερο για εμάς, αφου αυτή ήταν και η πρώτη μας ουσιαστική επαφή με τις καταστροφές του πολέμου. Η ρεσεψιόν ήταν διαλυμένη, και το βιβλίο των επισκεπτών βρισκόταν ακόμα πάνω στον πάγκο, με κηλίδες αίματος. Πιο μέσα φυσικά δεν μπορούσαμε να μπούμε, εφόσον ήταν όλα ετοιμόρροπα, και υπήρχε φόβος να φάμε κανένα ταβάνι στο κεφάλι.
Η κατάσταση δεν περιγράφεται με λόγια....
Από εκεί συνεχίσαμε τη βόλτα μας με τα πόδια, με προορισμό το επίσης Ορθόδοξο Μοναστήρι της Αγ.Θέκλας. Η τοποθεσία του είναι συγκλονιστική, καθώς έχει χτιστεί μέσα σε βράχο με εκπληκτική θέα στην πόλη της Μααλούλα.
Διασχίζοντας ένα στενό φαράγγι, καταλήξαμε στην είσοδο του μοναστηριού, όπου μας περίμενε μια καλόγρια καλωσορίζοντάς μας σε άψογα Ελληνικά!!! Μετά την ξενάγηση στους χώρους του, αναχωρήσαμε για την πόλη Χομς.
Λίγα λόγια για το μοναστήρι (κλεμμένα από διάφορες θρησκευτικές σελίδες)
Το ορθόδοξο μοναστήρι της Αγίας Θέκλας (Mar Taqla) ανήκει στο Πατριαρχείο Αντιοχείας και είναι ένα από τα παλαιότερα μοναστήρια στη Συρία, αφού ιδρύθηκε κατά τον 4ο αιώνα.
Το σύγχρονο μοναστήρι είναι χτίσμα του 18ου αιώνα και φιλοξενεί περί τις 25 μοναχές, οι οποίες διευθύνουν εντός της μονής οικοτροφείο, σχολείο κι εργαστήριο εργόχειρων, όπου ζουν, διδάσκονται κι εκπαιδεύονται ορφανά κορίτσια. Στο νότιο μέρος του μοναστηριού βρίσκεται ο ναός που είναι αφιερωμένος στην Αγία Θέκλα.
Η πρωτομάρτυς και ισαπόστολος Θέκλα, την οποία γιορτάζουμε κάθε χρόνο στις 24 Σεπτεμβρίου, καταγόταν από το Ικόνιο και σε ηλικία 18 ετών μεταστράφηκε στον Χριστιανισμό από το κήρυγμα του Αποστόλου Παύλου, ακολουθώντας τον στην Αντιόχεια, στα Μύρα της Λυκίας και στη Σελεύκεια, έχοντας εγκαταλείψει την ειδωλολατρική της οικογένεια.
Οι ειδωλολάτρες την βασάνισαν με πολλούς τρόπους κι εκείνη, για να ξεφύγει, κατέφυγε στο όρος Καλαμών. Εκεί, κι ενώ την καταδίωκαν για να την βασανίσουν ξανά, ώστε να απαρνηθεί τον Χριστιανισμό, η Αγία προσευχήθηκε κι εξαφανίστηκε μέσα σε βράχο, που σχίστηκε για να την κρύψει. Αυτή η σχισμή λέγεται, ότι είναι το φαράγγι, που υπάρχει μεταξύ των τεράστιων βράχων δίπλα στο μοναστήρι.
Ανεβαίνοντας αρκετά σκαλιά από την εσωτερική αυλή του μοναστηριού, βλέπουμε το σπήλαιο της Αγίας Θέκλας και στο νότιο μέρος του σπηλαίου βρίσκεται το ιερό της Αγίας και ο τάφος της. Στη βορειοανατολική γωνία του σπηλαίου, σταγόνες -κατά την παράδοση- ιαματικού νερού πέφτουν από την οροφή μέσα σε μια λαξευμένη γούρνα, που βρίσκεται υπερυψωμένη σε μια κολόνα, ύψους περίπου ενός μέτρου. Ακριβώς δίπλα, υπάρχει ένα αιωνόβιο δέντρο, που μεγαλώνει με παράδοξο τρόπο εντός της σπηλιάς.
Το μοναστήρι καταστράφηκε και λεηλατήθηκε από το παρακλάδι της AlQaeda, Nusra, και φημολογείται ότι οι ισλαμιστές αντάρτες έκαναν δημοπρασίες στο Internet με κειμήλια και αρχαιολογικούς θησαυρούς που υπεξαίρεσαν από εκεί.
Στις 3 Δεκεμβρίου 2013, 13 μοναχές της Ελληνικής ορθόδοξης μονής της Αγίας Θέκλας απήχθησαν από το μοναστήρι μαζί με τρεις βοηθούς τους. Η απαγωγή ολοκληρώθηκε την Κυριακή 9 Μαρτίου 2014, όταν οι αδελφές και οι τρεις εργαζόμενες απελευθερώθηκαν στο έδαφος του Λιβάνου. Ένα ευτυχές τέλος που οφειλόταν επίσης στη διαμεσολάβηση των λιβανέζικων και καταριανών μυστικών υπηρεσιών και είχε ως αντιστάθμισμα την απελευθέρωση 153 γυναικών τρομοκρατών που φυλακίστηκαν στις συριακές φυλακές.
Last edited:
