renata
Member
- Μηνύματα
- 5.544
- Likes
- 1.964
- Επόμενο Ταξίδι
- μαλαισία
Ταξίδι μαδαγασκάρη νοέμβριος 2005. 20 μέρες .
Μαδαγασκάρη .ένας προορισμός ,που μας κάθισε έτσι παράξενα και απρόοπτα.
Που να είναι αυτό το νησί ? Α! νάτο. Νοτιοανατολικά της αφρικής …πάμε λοιπόν.
Ξεκινήσαμε τρεις γυναίκες,στα χνάρια κάποιων φίλων που είχαν ήδη πάει μεμονωμένα. Κλείσαμε μόνοι τα εισιτήρια μέσω μιλάνου και επικοινωνήσαμε με τον οδηγό εκεί να μας περιμένει για να κάνομε το ταξίδι μας!τόσο απλά.
Πετάξαμε από Μιλάνο –Ανταναναρίβο η αλλιώς Τάνα, την πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης.
Το νησί είναι τεράστιο και σχεδόν ακατοίκητο….ενοώ ότι ο πληθυσμός του είναι 18.000.000 άνθρωποι,σε έκταση 587.000 τετραγωνικά χιλιόμετρων.Ειναι το τέταρτο σε έκταση νησί στον κόσμο.οι παλαιότεροι κάτοικοι του νησιού ήταν οι ουαζίμπα,πιθανόν πυγμαίοι. Η οικονομία του νησιού στηρίζεται στην γεωργία –βανίλια ρύζι κακάο φυστίκια ζαχαροκάλαμο .επίσης στην αλιεία,και την κτηνοτροφία.Το υπέδαφος του νησιού είναι πλούσιο σε ορυκτά και σε κοιτάσματα.το νησί είναι καταφύγιο για πολλα ειδη φυτών και ζώων τα οποία δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου .Απο τα 10.000 ενδημικά φυτά στην Μαδαγασκάρη,το 90% δεν βρίσκονται πουθενά αλλού διεθνώς .
Επειδή η χώρα κατακτήθηκε και από γάλλους το 1883,ολοι οι κάτοικοι γνωρίζουν την γαλλική πολύ καλα.
Στο ταξίδι αυτό,και λόγω των τεραστίων και άγονων περιοχών (σαβάνες ) μετακινηθήκαμε με αεροπλάνα –βάρκες –και βάν .Τουριστική υποδομή υπάρχει μόνο σε συγκεκριμένα μέρη οπου και φροντίσαμε να μένομε .επειδή το ταξίδι διήρκησε 22 μέρες θα προσπαθήσω να μην γίνω κουραστική αναλύοντας την κάθε μέρα ,αλλα συνοπτικά θα σας κάνω να νιώσετε την γεύση και την ξεχωστη ομορφιά του.το ταξίδι στην μαδαγασκάρη δεν μοιάζει με κανέναν άλλο προορισμό ,είναι παράξενο ,και οποιος παει ,πρέπει να αγαπά την φύση –την ταλαιπωρία –την μοναξιά –και να ρουφήξει όλα εκείνα που του προσφέρει απλόχερα ο τόπος χωρίς γκρίνια.
Στην αρχή του ταξιδιού συμπεριλάβαμε το νησάκι Saint Marie ένα παράδεισο με ελάχιστους κατοίκους ,με κάτασπρες τεράστιες αμμουδιές και γαλαζοπράσινα νερά ,με λιγοστά μπαγκαλόους μέσα στην θάλασσα ,με μπολικο φρέσκο ψάρι –και απίστευτο αραλίκι .για τους λάτρεις της αιώρας,πουθενά καρέκλες αλλα μόνο αιώρες στις βεράντες και ατενίζοντας την θάλασσα το ηλιοβασίλεμα,να λές εδώ θα μεινω –δεν παω πουθενά!! …..νοικιάσαμε μια γρήγορη βάρκα και μας μετέφερε σε ένα απίστευτης ομορφιά και γαλήνης μέρος για μπανιο και περπάτημα στο cocotaire .
Σε δυο μέρες πετάξαμε από Ανταναναρίβο (τάνα ) στο tamatave .μια πολη χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλα ήταν ο κόμβος για να διασχισομε ένα κανάλι με βάρκα για 6ώρες και να φτάσομε στον επόμενο προορισμό μας το akani’n nofy.
Μπήκαμε σε μια γρήγορη βάρκα μαζί και τα μπαγκάζια μας ,και μετά από 6ωρη διαδρομή στο πανέμορφο κανάλι του Βangalanes, φτάσαμε στο akani ‘n nofy,έναν επιγειο παράδεισο στην κυριολεξία …
Μείναμε στο bushouse , μπαγκαλόους πάνω στην θάλασσα οπου υπήρχαν μόνο λιγοστοί και μοναχικοί ταξιδιώτες …κάναμε εξορμήσεις στα γύρω πάρκα με τους λεμούριους και άλλα περίεργα ειδη ζώων και φυτών …..
Σε δύο μέρες μετακινηθήκαμε προς atsirabe .τρώγαμε ολοκληρα καλάθια με φρούτα στον δρόμο, σταματούσαμε οπου μας άρεσε,και μοιραζόμαστε το φαγητό με τον οδηγό μας. Οι αποστάσεις είναι τεράστιες ευθείες αλλα δρόμοι στενοί και η οδήγηση ήταν πολύ κουραστικη .το τοπίο άλλαζε συνεχώς …την μια απέραντοι οριζώνες ,την άλλη σαβάνα οπου έβοσκαν τα zebu,ένα ειδος βοδιού ,που το κρέας του είναι μοναδικό σε γεύση …
Την επομένη –διαδρομή προς ranomafana .
΄
Το ranomafana είναι ένα τεράστιο πάρκο 45.000 εκτάρια πυκνού δάσους .μείναμε καταμεσής του παρκου σε απλά και πεντακάθαρα ξύλινα σπιτάκια .την νύχτα αφουγκραζόμαστε πρωτόγνωρους ήχους από κάθε λογής πουλιά και αλλα ζώα .ήταν λές και ζούσες σε άλλη εποχή …η διαδρομη για το πάρκο αυτό ήταν πολύ δύσκολη και σε μερικά σημεία ,έπρεπε να σπρώξομε το αυτοκινητο ,η να βάλομε πέτρες για να προχωρήσομε …την νύχτα κάναμε νυχτερινή επίσκεψη με φακούς στο δάσος ,βάλαμε μακρυα παντελόνια και γαλότσες για τις βδέλες …(γεμάτο βδέλες απο την υγρασία που πέφτει την νύχτα ).ήταν φανταστικά .πολλα ειδη ζώων φαίνονται μόνο στο σκοτάδι οπως πχ οι λεμούριοι τύπου mouse .ειναι οι πιό μικροί που υπάρχουν .για αυτό πήραμε έναν οδηγό ,που ήξερε που να παμε και τι να δουμε …είδα ζωάκια που ουτε κάν γνώριζα ότι υπάρχουν …
Επόμενος προορισμός fianaransoa. Δεύτερη σε μέγεθος πόλη μετά την Τάνα .οι πόλεις της μαδαγασκάρης αν εξαιρέσεις την τάνα ,δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον ούτε κάν κτιριακά . προχωράμε λοιπόν για isalo .διαδρομή 300 χιλιομέτρων,όπως και όλες οι αποστάσεις στο νησί ειναι τεράστιες,με δύσκολους στενούς δρόμους ,οπου ο χρόνος για να τις διασχίσεις παίρνει ακόμα και 5 ώρες ….
Διαδρομή μεσω φαλακρού τοπίου στην κυριολεξία …ξεχωριστή ομορφιά ,εντελώς διαφορετικές εικόνες ,σαβάνα και λιγα βράχια …ξεραίλα στο μεγαλείο της , ουτε ένα σπιτάκι στον δρόμο ,ούτε ένας άνθρωπος !!….οταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας αποζημιωθήκαμε. πέτρινα σπίτια με όλα τα αναγκαία μέσα ,απλά καθαρά και λιτά .ειχαν την δική τους πολυτέλεια …μέχρι και η πισίνα ήταν λαξεμένη σε βράχο για να μην υπάρχει παρέμβαση στο τοπίο .φάγαμε το γνωστο ζεμπού στο απλό ρεστοράν του ξενοδοχείου.
Την επόμενη μέρα το πρόγραμμα μας, ειχε επίσκεψη στις θερμές πηγές οπου θα κάναμε και το μπανιο μας μετά τους καταρράκτες ….
Περπατήσαμε αρκετά γύρω στις 5 ώρες ,μέσα από μονοπάτια και πρωτόγνωρα τοπία ,για να φτάσομε στο πουθενα οπου κρυβόντουσαν οι θερμές πηγές αναμεσα σε βράχια. …ειδυλιακές εικόνες αξέχαστες στιγμές.η μικρή πηγή δημιουργούσε μιά καθαρή πισίνα μέσα στα βράχια,και το ζεστό μπάνιο μας κράτησε αρκετή ώρα μέσα!
η φίλη μου η lullu τσαλαβουτούσε και το πειρακτήρι με τάραξε στις πατωτές!
Επόμενη μερα προς tulear.δρόμος μια ευθεία οπου ο οδηγός μας κόντευε να κοιμηθεί …δεν στρίψαμε καθόλου για 240 χιλιόμετρα …τρομερό .περάσαμε και από το χωριό του ζαφειριού .ειναι μια παραγκούπολη απο τσίγκους οπου εκει δουλεύουν εργάτες-δούλοι στα ορυχεία του ζαφειριού .απίστευτη κατάσταση!
Οι δρόμοι γεμάτοι φρουρούς με τα οπλα προτεταμένα ….πρίν μια βδομάδα ειχαν σκοτώσει έναν ταξιδιώτη που ειχε την περιέργεια να πλησιάσει και να φωτογραφίσει τα ορυχεία …περάσαμε με μεγάλη ταχύτητα και πρόλαβα να δώ που παζάρευαν τις πέτρες στον δρόμο ,μιλάμε για πολλα χρήματα που εκμεταλεύεται η μαφία,για πωλησεις ζαφειριών στους μεγαλέμπορους -χοντρέμπορους που αγγίζουν τα εκατομύρια ευρώ.
πιο πέρα μας πλησίαζαν με κουτάκια πολύτιμες πέτρες πιτσιρικάδες .μπορούσες να παρεις άριστες πέτρες ,ρουμπίνια σμαράγδια ,ζαφείρια σε πολύ καλή τιμή …
Φτάσαμε στην τulear .ειναι ένα εμπορικό λιμάνι βρώμικο ,με μοναδικό αξιοθέατο το ocean musium που μπορούσες να δεις προιστορικά ψάρια και κοχύλια .και τι άλλο συναντήσαμε εκεί ???κουφαθήκαμε.στα ελληνικά ταβέρνα ο βασίλης!πήγαμε τον γνωρίσαμε και μας ειπε ότι έμεινε εκεί γιατί φαλήρησε το καράβι που δούλευε ,και τους κυνηγούσαν,παντρευτηκε,και παρέμεινε στο νησί.
Τώρα να συναντήσεις στο πιο απίθανο σημείο και ταβέρνα ελληνική που σέρβιρε σπανακόπιττα,έ αυτό ειναι λαχείο!
Ολοταχώς για το Ιfaty. Ένα σημείο που αφήσαμε για ξεκούραση στο τέλος του ταξιδιού μας.
Η Ζέστη γύρω στους 45 βαθμούς ,ψηνοσουν και το δέρμα σου άρχιζε να ξεφλουδίζει τις πρώτες ώρες. .εδώ μπορείς να κάνεις snokerring,diving,μαζευεις κοχύλια όταν τραβιέται η θάλασσα ,παίρνεις μια βάρκα και πας για ψάρεμα ,περπατάς στην παραλία ξαπλώνεις στην αιώρα ,πεινάς τρως φρέσκα ψάρια ,ξαναξαπλώνεις ,γραφεις ,σου γενιέται η διάθεση για συγγραφή,για ζωγραφική ,για τέχνες γενικά. Ξεχνάς τα παντα.ότι δουλεύεις ,ότι χρειάζεσαι χρήματα ,ότι θέλεις να αγοράσεις πάλι ένα σωρό άχρηστα πράγματα ….ολα τα ξεχνάς …
Το σούρουπο με ένα κάρο πήγαμε στο bao bao forest .ένα δασος διαφορετικό από τα άλλα με δέντρα ξερά απολιθωμένα,εκατοντάδων χρόνων ,όρθια ακομα ,και να αναρωτιέσαι από πότε ξεκινησε η ζωή σε αυτόν εδώ τον πλανήτη …το χαρακτηριστικό τους ήταν οι τεράστιες κουφάλες μέσα στις οποίες άνετα χωρούσαν 3-4 άνθρωποι ..
εδώ τελειώνει το ταξίδι .τελειώνει στο ifaty ,ξαναγυρίσαμε πίσω στην tulear απο εκεί αεροπορικώς για τανα ,και μετά πάλι μιλάνο -αθήνα.
Ένα ταξίδι αλλιώτικο .σε παει σε εποχή μακρυνή ,πρωτόγονη .ξεχνάς ποιος εισαι ,γυρνάς και θέλεις βδομάδες να προσαρμοστείς …νιώθεις περίεργα .λές και σε κατάπιε ο χρόνος καπου αλλού.τσιμπιέσαι να δείς αν είναι αλήθεια αυτά που έζησες ..και θυμηθέιτε ..αξίζει να πατε με τις προυποθέσεις που ειπαμε στην αρχή …
Σημείωση για τους ενδιαφερόμενους .
Shopping madagascar. βανίλιες –βανίλιες –βανίλιες …ξέρετε αυτόν τον ακατέργαστο σκούρο καφέ καρπό που μοιάζει με φασολάκι . άρωμα ανεξήτιλο ,ακόμα μυρίζει η βαλίτσα μου .ψάθινες τσαντες σε όλα τα χρώματα και συνδυασμούς …τραπεζομάντηλα λινά χειροποίητα κοφτά –κεντητά με τέλεια σχέδια .κανει 10 ευρώ το ένα .εγώ πήρα μια 12άδα ,τα έκανα κουρτίνες …πέτρες πολύτιμες και ημιπολύτιμες ….αυτά .γενικά δεν υπάρχει τίποτα για να ξοδέψεις χρήματα ..δεν ανήκουν οι ανθρωποι στον δικό μας πολιτισμο ..ειναι αλλού .σαν να λέμε σε δικιά μας εποχή 1950,ομως γεμάτοι ανθρωπιά και φτωχοί ,πολύ φτωχοί ,εγκληματικότητα μηδέν ,ομορφιά ,φύση ,καθόλου αρχαία η ναοί η οτιδήποτε τέτοιο ,ο πολιτισμός τους είναι η φύση τους και η απλότητα τους ..
Τραβάς τις καλύτερες φωτογραφίες της ζωής σου ,ολες σαν προρτραίτα μοναδικα΄..πού αδημονώ να ανεβάσω μερικές ..πραγματικά είναι για εξώφυλλο ..
Ετσι βίωσα το ταξίδι μου στην μαδαγασκάρη ..
Αφιερωμένο στην φίλη μου lullu που είχε την αρχική ιδέα,έκανε την οργάνωση και με ανεχόταν για ένα μήνα περίπου!
Να ειστε καλά .
Μαδαγασκάρη .ένας προορισμός ,που μας κάθισε έτσι παράξενα και απρόοπτα.
Που να είναι αυτό το νησί ? Α! νάτο. Νοτιοανατολικά της αφρικής …πάμε λοιπόν.
Ξεκινήσαμε τρεις γυναίκες,στα χνάρια κάποιων φίλων που είχαν ήδη πάει μεμονωμένα. Κλείσαμε μόνοι τα εισιτήρια μέσω μιλάνου και επικοινωνήσαμε με τον οδηγό εκεί να μας περιμένει για να κάνομε το ταξίδι μας!τόσο απλά.
Πετάξαμε από Μιλάνο –Ανταναναρίβο η αλλιώς Τάνα, την πρωτεύουσα της Μαδαγασκάρης.
Το νησί είναι τεράστιο και σχεδόν ακατοίκητο….ενοώ ότι ο πληθυσμός του είναι 18.000.000 άνθρωποι,σε έκταση 587.000 τετραγωνικά χιλιόμετρων.Ειναι το τέταρτο σε έκταση νησί στον κόσμο.οι παλαιότεροι κάτοικοι του νησιού ήταν οι ουαζίμπα,πιθανόν πυγμαίοι. Η οικονομία του νησιού στηρίζεται στην γεωργία –βανίλια ρύζι κακάο φυστίκια ζαχαροκάλαμο .επίσης στην αλιεία,και την κτηνοτροφία.Το υπέδαφος του νησιού είναι πλούσιο σε ορυκτά και σε κοιτάσματα.το νησί είναι καταφύγιο για πολλα ειδη φυτών και ζώων τα οποία δεν υπάρχουν σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου .Απο τα 10.000 ενδημικά φυτά στην Μαδαγασκάρη,το 90% δεν βρίσκονται πουθενά αλλού διεθνώς .
Επειδή η χώρα κατακτήθηκε και από γάλλους το 1883,ολοι οι κάτοικοι γνωρίζουν την γαλλική πολύ καλα.
Στο ταξίδι αυτό,και λόγω των τεραστίων και άγονων περιοχών (σαβάνες ) μετακινηθήκαμε με αεροπλάνα –βάρκες –και βάν .Τουριστική υποδομή υπάρχει μόνο σε συγκεκριμένα μέρη οπου και φροντίσαμε να μένομε .επειδή το ταξίδι διήρκησε 22 μέρες θα προσπαθήσω να μην γίνω κουραστική αναλύοντας την κάθε μέρα ,αλλα συνοπτικά θα σας κάνω να νιώσετε την γεύση και την ξεχωστη ομορφιά του.το ταξίδι στην μαδαγασκάρη δεν μοιάζει με κανέναν άλλο προορισμό ,είναι παράξενο ,και οποιος παει ,πρέπει να αγαπά την φύση –την ταλαιπωρία –την μοναξιά –και να ρουφήξει όλα εκείνα που του προσφέρει απλόχερα ο τόπος χωρίς γκρίνια.
Στην αρχή του ταξιδιού συμπεριλάβαμε το νησάκι Saint Marie ένα παράδεισο με ελάχιστους κατοίκους ,με κάτασπρες τεράστιες αμμουδιές και γαλαζοπράσινα νερά ,με λιγοστά μπαγκαλόους μέσα στην θάλασσα ,με μπολικο φρέσκο ψάρι –και απίστευτο αραλίκι .για τους λάτρεις της αιώρας,πουθενά καρέκλες αλλα μόνο αιώρες στις βεράντες και ατενίζοντας την θάλασσα το ηλιοβασίλεμα,να λές εδώ θα μεινω –δεν παω πουθενά!! …..νοικιάσαμε μια γρήγορη βάρκα και μας μετέφερε σε ένα απίστευτης ομορφιά και γαλήνης μέρος για μπανιο και περπάτημα στο cocotaire .
Σε δυο μέρες πετάξαμε από Ανταναναρίβο (τάνα ) στο tamatave .μια πολη χωρίς ιδιαίτερο ενδιαφέρον αλλα ήταν ο κόμβος για να διασχισομε ένα κανάλι με βάρκα για 6ώρες και να φτάσομε στον επόμενο προορισμό μας το akani’n nofy.
Μπήκαμε σε μια γρήγορη βάρκα μαζί και τα μπαγκάζια μας ,και μετά από 6ωρη διαδρομή στο πανέμορφο κανάλι του Βangalanes, φτάσαμε στο akani ‘n nofy,έναν επιγειο παράδεισο στην κυριολεξία …
Μείναμε στο bushouse , μπαγκαλόους πάνω στην θάλασσα οπου υπήρχαν μόνο λιγοστοί και μοναχικοί ταξιδιώτες …κάναμε εξορμήσεις στα γύρω πάρκα με τους λεμούριους και άλλα περίεργα ειδη ζώων και φυτών …..
Σε δύο μέρες μετακινηθήκαμε προς atsirabe .τρώγαμε ολοκληρα καλάθια με φρούτα στον δρόμο, σταματούσαμε οπου μας άρεσε,και μοιραζόμαστε το φαγητό με τον οδηγό μας. Οι αποστάσεις είναι τεράστιες ευθείες αλλα δρόμοι στενοί και η οδήγηση ήταν πολύ κουραστικη .το τοπίο άλλαζε συνεχώς …την μια απέραντοι οριζώνες ,την άλλη σαβάνα οπου έβοσκαν τα zebu,ένα ειδος βοδιού ,που το κρέας του είναι μοναδικό σε γεύση …
Την επομένη –διαδρομή προς ranomafana .
΄
Το ranomafana είναι ένα τεράστιο πάρκο 45.000 εκτάρια πυκνού δάσους .μείναμε καταμεσής του παρκου σε απλά και πεντακάθαρα ξύλινα σπιτάκια .την νύχτα αφουγκραζόμαστε πρωτόγνωρους ήχους από κάθε λογής πουλιά και αλλα ζώα .ήταν λές και ζούσες σε άλλη εποχή …η διαδρομη για το πάρκο αυτό ήταν πολύ δύσκολη και σε μερικά σημεία ,έπρεπε να σπρώξομε το αυτοκινητο ,η να βάλομε πέτρες για να προχωρήσομε …την νύχτα κάναμε νυχτερινή επίσκεψη με φακούς στο δάσος ,βάλαμε μακρυα παντελόνια και γαλότσες για τις βδέλες …(γεμάτο βδέλες απο την υγρασία που πέφτει την νύχτα ).ήταν φανταστικά .πολλα ειδη ζώων φαίνονται μόνο στο σκοτάδι οπως πχ οι λεμούριοι τύπου mouse .ειναι οι πιό μικροί που υπάρχουν .για αυτό πήραμε έναν οδηγό ,που ήξερε που να παμε και τι να δουμε …είδα ζωάκια που ουτε κάν γνώριζα ότι υπάρχουν …
Επόμενος προορισμός fianaransoa. Δεύτερη σε μέγεθος πόλη μετά την Τάνα .οι πόλεις της μαδαγασκάρης αν εξαιρέσεις την τάνα ,δεν έχουν κανένα ενδιαφέρον ούτε κάν κτιριακά . προχωράμε λοιπόν για isalo .διαδρομή 300 χιλιομέτρων,όπως και όλες οι αποστάσεις στο νησί ειναι τεράστιες,με δύσκολους στενούς δρόμους ,οπου ο χρόνος για να τις διασχίσεις παίρνει ακόμα και 5 ώρες ….
Διαδρομή μεσω φαλακρού τοπίου στην κυριολεξία …ξεχωριστή ομορφιά ,εντελώς διαφορετικές εικόνες ,σαβάνα και λιγα βράχια …ξεραίλα στο μεγαλείο της , ουτε ένα σπιτάκι στον δρόμο ,ούτε ένας άνθρωπος !!….οταν φτάσαμε στο ξενοδοχείο μας αποζημιωθήκαμε. πέτρινα σπίτια με όλα τα αναγκαία μέσα ,απλά καθαρά και λιτά .ειχαν την δική τους πολυτέλεια …μέχρι και η πισίνα ήταν λαξεμένη σε βράχο για να μην υπάρχει παρέμβαση στο τοπίο .φάγαμε το γνωστο ζεμπού στο απλό ρεστοράν του ξενοδοχείου.
Την επόμενη μέρα το πρόγραμμα μας, ειχε επίσκεψη στις θερμές πηγές οπου θα κάναμε και το μπανιο μας μετά τους καταρράκτες ….
Περπατήσαμε αρκετά γύρω στις 5 ώρες ,μέσα από μονοπάτια και πρωτόγνωρα τοπία ,για να φτάσομε στο πουθενα οπου κρυβόντουσαν οι θερμές πηγές αναμεσα σε βράχια. …ειδυλιακές εικόνες αξέχαστες στιγμές.η μικρή πηγή δημιουργούσε μιά καθαρή πισίνα μέσα στα βράχια,και το ζεστό μπάνιο μας κράτησε αρκετή ώρα μέσα!
η φίλη μου η lullu τσαλαβουτούσε και το πειρακτήρι με τάραξε στις πατωτές!
Επόμενη μερα προς tulear.δρόμος μια ευθεία οπου ο οδηγός μας κόντευε να κοιμηθεί …δεν στρίψαμε καθόλου για 240 χιλιόμετρα …τρομερό .περάσαμε και από το χωριό του ζαφειριού .ειναι μια παραγκούπολη απο τσίγκους οπου εκει δουλεύουν εργάτες-δούλοι στα ορυχεία του ζαφειριού .απίστευτη κατάσταση!
Οι δρόμοι γεμάτοι φρουρούς με τα οπλα προτεταμένα ….πρίν μια βδομάδα ειχαν σκοτώσει έναν ταξιδιώτη που ειχε την περιέργεια να πλησιάσει και να φωτογραφίσει τα ορυχεία …περάσαμε με μεγάλη ταχύτητα και πρόλαβα να δώ που παζάρευαν τις πέτρες στον δρόμο ,μιλάμε για πολλα χρήματα που εκμεταλεύεται η μαφία,για πωλησεις ζαφειριών στους μεγαλέμπορους -χοντρέμπορους που αγγίζουν τα εκατομύρια ευρώ.
πιο πέρα μας πλησίαζαν με κουτάκια πολύτιμες πέτρες πιτσιρικάδες .μπορούσες να παρεις άριστες πέτρες ,ρουμπίνια σμαράγδια ,ζαφείρια σε πολύ καλή τιμή …
Φτάσαμε στην τulear .ειναι ένα εμπορικό λιμάνι βρώμικο ,με μοναδικό αξιοθέατο το ocean musium που μπορούσες να δεις προιστορικά ψάρια και κοχύλια .και τι άλλο συναντήσαμε εκεί ???κουφαθήκαμε.στα ελληνικά ταβέρνα ο βασίλης!πήγαμε τον γνωρίσαμε και μας ειπε ότι έμεινε εκεί γιατί φαλήρησε το καράβι που δούλευε ,και τους κυνηγούσαν,παντρευτηκε,και παρέμεινε στο νησί.
Τώρα να συναντήσεις στο πιο απίθανο σημείο και ταβέρνα ελληνική που σέρβιρε σπανακόπιττα,έ αυτό ειναι λαχείο!
Ολοταχώς για το Ιfaty. Ένα σημείο που αφήσαμε για ξεκούραση στο τέλος του ταξιδιού μας.
Η Ζέστη γύρω στους 45 βαθμούς ,ψηνοσουν και το δέρμα σου άρχιζε να ξεφλουδίζει τις πρώτες ώρες. .εδώ μπορείς να κάνεις snokerring,diving,μαζευεις κοχύλια όταν τραβιέται η θάλασσα ,παίρνεις μια βάρκα και πας για ψάρεμα ,περπατάς στην παραλία ξαπλώνεις στην αιώρα ,πεινάς τρως φρέσκα ψάρια ,ξαναξαπλώνεις ,γραφεις ,σου γενιέται η διάθεση για συγγραφή,για ζωγραφική ,για τέχνες γενικά. Ξεχνάς τα παντα.ότι δουλεύεις ,ότι χρειάζεσαι χρήματα ,ότι θέλεις να αγοράσεις πάλι ένα σωρό άχρηστα πράγματα ….ολα τα ξεχνάς …
Το σούρουπο με ένα κάρο πήγαμε στο bao bao forest .ένα δασος διαφορετικό από τα άλλα με δέντρα ξερά απολιθωμένα,εκατοντάδων χρόνων ,όρθια ακομα ,και να αναρωτιέσαι από πότε ξεκινησε η ζωή σε αυτόν εδώ τον πλανήτη …το χαρακτηριστικό τους ήταν οι τεράστιες κουφάλες μέσα στις οποίες άνετα χωρούσαν 3-4 άνθρωποι ..
εδώ τελειώνει το ταξίδι .τελειώνει στο ifaty ,ξαναγυρίσαμε πίσω στην tulear απο εκεί αεροπορικώς για τανα ,και μετά πάλι μιλάνο -αθήνα.
Ένα ταξίδι αλλιώτικο .σε παει σε εποχή μακρυνή ,πρωτόγονη .ξεχνάς ποιος εισαι ,γυρνάς και θέλεις βδομάδες να προσαρμοστείς …νιώθεις περίεργα .λές και σε κατάπιε ο χρόνος καπου αλλού.τσιμπιέσαι να δείς αν είναι αλήθεια αυτά που έζησες ..και θυμηθέιτε ..αξίζει να πατε με τις προυποθέσεις που ειπαμε στην αρχή …
Σημείωση για τους ενδιαφερόμενους .
Shopping madagascar. βανίλιες –βανίλιες –βανίλιες …ξέρετε αυτόν τον ακατέργαστο σκούρο καφέ καρπό που μοιάζει με φασολάκι . άρωμα ανεξήτιλο ,ακόμα μυρίζει η βαλίτσα μου .ψάθινες τσαντες σε όλα τα χρώματα και συνδυασμούς …τραπεζομάντηλα λινά χειροποίητα κοφτά –κεντητά με τέλεια σχέδια .κανει 10 ευρώ το ένα .εγώ πήρα μια 12άδα ,τα έκανα κουρτίνες …πέτρες πολύτιμες και ημιπολύτιμες ….αυτά .γενικά δεν υπάρχει τίποτα για να ξοδέψεις χρήματα ..δεν ανήκουν οι ανθρωποι στον δικό μας πολιτισμο ..ειναι αλλού .σαν να λέμε σε δικιά μας εποχή 1950,ομως γεμάτοι ανθρωπιά και φτωχοί ,πολύ φτωχοί ,εγκληματικότητα μηδέν ,ομορφιά ,φύση ,καθόλου αρχαία η ναοί η οτιδήποτε τέτοιο ,ο πολιτισμός τους είναι η φύση τους και η απλότητα τους ..
Τραβάς τις καλύτερες φωτογραφίες της ζωής σου ,ολες σαν προρτραίτα μοναδικα΄..πού αδημονώ να ανεβάσω μερικές ..πραγματικά είναι για εξώφυλλο ..
Ετσι βίωσα το ταξίδι μου στην μαδαγασκάρη ..
Αφιερωμένο στην φίλη μου lullu που είχε την αρχική ιδέα,έκανε την οργάνωση και με ανεχόταν για ένα μήνα περίπου!
Να ειστε καλά .
