poised
Member
- Μηνύματα
- 1.136
- Likes
- 9.206
Η ιστορία αφορά ένα μικρό road trip στην γείτονα που κάναμε οικογενειακώς τη περίοδο διακοπών του Πάσχα. Είπα να την ονομάσω έτσι μιας που ζήσαμε θερμοκρασίες από 4 ως 26 (αυτές που "νιώσαμε", όχι τις ελάχιστες νυχτερινές όταν κοιμόμασταν) και συχνές εναλλαγές ήλιου, συννεφιάς, βροχής ως και λίγο (από μακριά), χιόνια. Παρόλα αυτά θα έλεγα ότι ο καιρός μας έκατσε καλά, το χειρότερο για εμένα θα ήταν συνεχής ή βαριά βροχή, κάτι που ευτυχώς δεν είχαμε.
Κατά τον αρχικό σχεδιασμό του ταξιδιού σκεφτόμασταν να μείνουμε Σόφια, Πλόβντιβ, Sunny Beach και Βέλικο Τάρνοβο. Για την sunny beach (καλοκαιρινό τουριστικό μέρος) δε ψηνόμουν ιδιαίτερα, απλά υπέθεσα ότι θα είχε μέρη να κοιμηθούμε με άνεση εκτός εποχής και από εκεί μπορούσαμε να επισκεφθούμε τα πέριξ. Τα vibes όμως τόσο της περιοχής όσο και των καταλυμάτων δε μας άρεσαν και τελικά επιλέξαμε 5 μέρη από δύο βράδια το καθένα: Σόφια, Πλόβντιβ, Μπουργκάς, Βάρνα, Βέλικο Τάρνοβο.
Τα δύο βράδια μπήκαν γιατί τα παιδιά είναι μικρά και η εναλλαγή διαμονής δύσκολη. Πέρα από το μάζεψε-ξεμάζεψε, τα παιδιά θέλουν ένα χρόνο να συνηθίσουν ένα σπίτι και δε θέλαμε να μας πεθάνουν στην γκρίνια αν δεν κοιμηθούν κάποιο βράδυ, ούτε να πιεστούμε εμείς ιδιαίτερα. Ξέραμε ότι δεν θα ξεκουραζόμασταν σε ένα τέτοιο ταξίδι, αλλά δε θέλαμε με επιστρέψουμε (πολύ) πιο κουρασμένοι απ' ότι φύγαμε. Επιπλέον με το να είμαστε σε μεγάλες πόλεις κατά τις αργίες του Πάσχα πιστεύαμε ότι είχαμε περισσότερες πιθανότητες να μην ξεμείνουμε χωρίς φαγητό/σουπερμάρκετ.
Πέρασα αρκετές ώρες να προσπαθώ να βρω τις διαδρομές έτσι ώστε η μέγιστη να μην ξεπερνά τις 2:30-3 ώρες οδήγηση. Αν η απόσταση ήταν μεγαλύτερη έπρεπε να μπει μία καλή στάση να ξεχαρμανιάσουν τα μικρά, ιδανικά σε παιδική χαρά.
Μιας που ξεκινάγαμε από νότια, αποφασίσαμε να φύγουμε Παρασκευή μεσημέρι ώστε να κερδίσουμε την μέρα. Εγώ θα ξεκίναγα δουλειά πιο πρωί ώστε να τελείωνα μέχρι τις 2:30, τα παιδιά που δεν θα είχαν ακόμα συνηθίσει τις πολλές ώρες στην καρέκλα θα κοιμόντουσαν τον μεσημεριανό τους ύπνο στο αμάξι (λιγότερη γκρίνια), θα κάναμε μία στάση για παιδική χαρά και καφέ και βραδάκι θα ήμασταν σε ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Θα κοιμόμασταν εκεί και την επόμενη θα ξεκινάγαμε "επίσημα" το ταξίδι στη Βουλγαρία, με λιγότερη κούραση και λιγότερα χιλιόμετρα απ' ότι να σχεδιάζαμε Σόφια πρώτη μέρα με 8-10 ώρες οδήγηση.
Δυστυχώς κάποια απρόβλεπτα την προηγούμενη βδομάδα από την αναχώρηση μας ανακάτεψαν ως του σημείου να μην ήμαστε σίγουροι αν θα μπορούμε να πάμε όπως είχαμε προβλέψει. Μέχρι και δύο μέρες πριν ίσως αναγκαζόμασταν να το ακυρώσουμε ή να το καθυστερήσουμε αρκετές ημέρες. Τελικά σχεδόν τελευταία στιγμή λύθηκε το βασικό μας πρόβλημα, δυστυχώς τα καταλύματα που είχαμε διαλέξει (αλλά δεν είχαμε κλείσει) δεν ήταν διαθέσιμα και ψάχναμε για άλλα. Αυτό που κλείσαμε στη Σόφια μέσω booking την επόμενη μέρα μας ακύρωσε λέγοντας πως είχε κάποιο πρόβλημα στη θέρμανση, κλείσαμε airbnb το οποίο έληξε στις 24 ώρες χωρίς επιβεβαίωση (και αμέσως μετά την λήξη μας έστειλε μήνυμα η ιδιοκτήτρια πως "δεν το είδε", περίεργα πράγματα) και τελικά κλείσαμε κυριολεκτικά λίγο πριν φύγουμε ένα τρίτο από το booking, πιο ακριβό και χωρίς πάρκινγκ αλλά είχαμε ξεμείνει από επιλογές και χρόνο πια.
Και επειδή δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, προέκυψε και κάτι άλλο με την δουλειά μου, οπότε αντί για χαλαρός κατέληξα να δουλεύω επιτακτικά την τελευταία εβδομάδα και τελείωσα δουλεύοντας 2-3 ώρες στο αμάξι αφού είχαμε φύγει. Να είναι καλά το mobile internet και ο σχετικά καλός δρόμος της εθνικής που το επέτρεψε.
Βράδυ παρασκευής, πιο αργά από το σύνηθες πρόγραμμά μας, που σήμαινε ότι σχεδόν κάθε δευτερόλεπτο άκουγες μία τον ένα μία τον άλλο κούκο να χτυπάει "μπαμπά πεινάω", πήγαμε σε μία μη τουριστική ταβέρνα που βρισκόταν βολικά απέναντι από το κατάλυμα. Οι υπόλοιποι πελάτες μας κοίταζαν σαν εξωγήινους αλλά οι άνθρωποι και το φαγητό ήταν καλοί και τα παιδιά φύγανε με δώρο μπαλόνι. Πλύναμε δοντάκια, τακτοποιηθήκαμε ο κάθε γονιός με ένα παιδί στο κάθε κρεβάτι (για να μη τα βάλουμε μαζί και παίζουν και τους πάρει ώρα να κοιμηθούν) και ξεραθήκαμε από μία δύσκολη και πιεστική μέρα.
Κατά τον αρχικό σχεδιασμό του ταξιδιού σκεφτόμασταν να μείνουμε Σόφια, Πλόβντιβ, Sunny Beach και Βέλικο Τάρνοβο. Για την sunny beach (καλοκαιρινό τουριστικό μέρος) δε ψηνόμουν ιδιαίτερα, απλά υπέθεσα ότι θα είχε μέρη να κοιμηθούμε με άνεση εκτός εποχής και από εκεί μπορούσαμε να επισκεφθούμε τα πέριξ. Τα vibes όμως τόσο της περιοχής όσο και των καταλυμάτων δε μας άρεσαν και τελικά επιλέξαμε 5 μέρη από δύο βράδια το καθένα: Σόφια, Πλόβντιβ, Μπουργκάς, Βάρνα, Βέλικο Τάρνοβο.
Τα δύο βράδια μπήκαν γιατί τα παιδιά είναι μικρά και η εναλλαγή διαμονής δύσκολη. Πέρα από το μάζεψε-ξεμάζεψε, τα παιδιά θέλουν ένα χρόνο να συνηθίσουν ένα σπίτι και δε θέλαμε να μας πεθάνουν στην γκρίνια αν δεν κοιμηθούν κάποιο βράδυ, ούτε να πιεστούμε εμείς ιδιαίτερα. Ξέραμε ότι δεν θα ξεκουραζόμασταν σε ένα τέτοιο ταξίδι, αλλά δε θέλαμε με επιστρέψουμε (πολύ) πιο κουρασμένοι απ' ότι φύγαμε. Επιπλέον με το να είμαστε σε μεγάλες πόλεις κατά τις αργίες του Πάσχα πιστεύαμε ότι είχαμε περισσότερες πιθανότητες να μην ξεμείνουμε χωρίς φαγητό/σουπερμάρκετ.
Πέρασα αρκετές ώρες να προσπαθώ να βρω τις διαδρομές έτσι ώστε η μέγιστη να μην ξεπερνά τις 2:30-3 ώρες οδήγηση. Αν η απόσταση ήταν μεγαλύτερη έπρεπε να μπει μία καλή στάση να ξεχαρμανιάσουν τα μικρά, ιδανικά σε παιδική χαρά.
Μιας που ξεκινάγαμε από νότια, αποφασίσαμε να φύγουμε Παρασκευή μεσημέρι ώστε να κερδίσουμε την μέρα. Εγώ θα ξεκίναγα δουλειά πιο πρωί ώστε να τελείωνα μέχρι τις 2:30, τα παιδιά που δεν θα είχαν ακόμα συνηθίσει τις πολλές ώρες στην καρέκλα θα κοιμόντουσαν τον μεσημεριανό τους ύπνο στο αμάξι (λιγότερη γκρίνια), θα κάναμε μία στάση για παιδική χαρά και καφέ και βραδάκι θα ήμασταν σε ένα χωριό έξω από τη Θεσσαλονίκη. Θα κοιμόμασταν εκεί και την επόμενη θα ξεκινάγαμε "επίσημα" το ταξίδι στη Βουλγαρία, με λιγότερη κούραση και λιγότερα χιλιόμετρα απ' ότι να σχεδιάζαμε Σόφια πρώτη μέρα με 8-10 ώρες οδήγηση.
Δυστυχώς κάποια απρόβλεπτα την προηγούμενη βδομάδα από την αναχώρηση μας ανακάτεψαν ως του σημείου να μην ήμαστε σίγουροι αν θα μπορούμε να πάμε όπως είχαμε προβλέψει. Μέχρι και δύο μέρες πριν ίσως αναγκαζόμασταν να το ακυρώσουμε ή να το καθυστερήσουμε αρκετές ημέρες. Τελικά σχεδόν τελευταία στιγμή λύθηκε το βασικό μας πρόβλημα, δυστυχώς τα καταλύματα που είχαμε διαλέξει (αλλά δεν είχαμε κλείσει) δεν ήταν διαθέσιμα και ψάχναμε για άλλα. Αυτό που κλείσαμε στη Σόφια μέσω booking την επόμενη μέρα μας ακύρωσε λέγοντας πως είχε κάποιο πρόβλημα στη θέρμανση, κλείσαμε airbnb το οποίο έληξε στις 24 ώρες χωρίς επιβεβαίωση (και αμέσως μετά την λήξη μας έστειλε μήνυμα η ιδιοκτήτρια πως "δεν το είδε", περίεργα πράγματα) και τελικά κλείσαμε κυριολεκτικά λίγο πριν φύγουμε ένα τρίτο από το booking, πιο ακριβό και χωρίς πάρκινγκ αλλά είχαμε ξεμείνει από επιλογές και χρόνο πια.
Και επειδή δε θα μπορούσε να γίνει αλλιώς, προέκυψε και κάτι άλλο με την δουλειά μου, οπότε αντί για χαλαρός κατέληξα να δουλεύω επιτακτικά την τελευταία εβδομάδα και τελείωσα δουλεύοντας 2-3 ώρες στο αμάξι αφού είχαμε φύγει. Να είναι καλά το mobile internet και ο σχετικά καλός δρόμος της εθνικής που το επέτρεψε.
Βράδυ παρασκευής, πιο αργά από το σύνηθες πρόγραμμά μας, που σήμαινε ότι σχεδόν κάθε δευτερόλεπτο άκουγες μία τον ένα μία τον άλλο κούκο να χτυπάει "μπαμπά πεινάω", πήγαμε σε μία μη τουριστική ταβέρνα που βρισκόταν βολικά απέναντι από το κατάλυμα. Οι υπόλοιποι πελάτες μας κοίταζαν σαν εξωγήινους αλλά οι άνθρωποι και το φαγητό ήταν καλοί και τα παιδιά φύγανε με δώρο μπαλόνι. Πλύναμε δοντάκια, τακτοποιηθήκαμε ο κάθε γονιός με ένα παιδί στο κάθε κρεβάτι (για να μη τα βάλουμε μαζί και παίζουν και τους πάρει ώρα να κοιμηθούν) και ξεραθήκαμε από μία δύσκολη και πιεστική μέρα.
Last edited:
Απο τοτε ειχες εφεση στη Φυσικη και τη Χημεια!!
