Συνέντευξη στην ΕΡΤ 2 για τα ταξίδια με παιδί

[Earth Citizen]

Τις ατάκες πλέον τις αφήνουμε να περνάνε, συνήθως. Δεν υπάρχει νόημα για κουβέντα.
Θα διαφωνήσω στο δεύτερο σκέλος. Δεν τα συνδυάζει κανείς όλα, νομίζω. Απλά συνειδητά κάνει επιλογές, το οποίο είναι καλό. Διότι αν γίνονται ασυνείδητα, αφήνεσαι να αποφασίζει για σένα η κοινωνία, η τηλεόραση, η γειτονιά, οι συγγενείς.
Εμείς ας πούμε επιλέγουμε να μην βγαίνουμε νύχτα, να πηγαίνουμε σπανιότατα σε εστιατόρια και να αγοράσουμε το πιο φθηνό αυτοκίνητο που εξυπηρετεί όσα θέλουμε να κάνουμε. Δεν μπορέσαμε να απολαύσουμε δείπνο στην Ελβετία, συχώρα με . Άλλος πάλι θεωρεί το αυτοκίνητο υπερβάλλον έξοδο έτσι κι αλλιώς, οπότε βρίσκει άλλους τρόπους να ταξιδεύει (μιας και μιλάμε για ταξίδια)
Σοβαρά τώρα, συμφωνώ απολύτως και πιάνω το πνεύμα όσων είπες. Για το θέμα ταξίδι με παιδί ήμασταν μεταξύ μας ξεκάθαροι, πριν ακόμα γεννηθεί ο μικρός. Θέλαμε να βρούμε τρόπους να μην σταματήσουμε, και χαίρομαι που έχουμε γνωρίσει οικογένειες σε όλα τα ταξίδια μας, που ταξιδεύουν με 2-3-4 μικρά παιδιά, σε μάρσιπους, σακίδια, πεζή. Έχουμε αλλάξει ρυθμούς μεν, αλλά βλέπουμε και τον Έκτορα να προσαρμόζεται σε διαφορετικούς ρυθμούς από ό,τι το μικρό μου ανιψάκι, δε.

Συμφωνούμε! Όταν έγραψα ότι συνδυάζονται όλα εννοούσα ουσιαστικά το θέμα παιδιά+ταξίδια (γιατί όπως έγραψε η @underwater η μία επιλογή δεν αναιρεί την άλλη στη συγκεκριμένη περίπτωση). Απλά δεν το έγραψα μάλλον με σαφήνεια. Κατά τ' άλλα και για μένα όλα είναι θέμα επιλογών κ προτεραιοτήτων. Οπότε δε δέχομαι όποιος έχει κάνει συνειδητά την τάδε επιλογή να σχολιάζει με τους προαναφερθέντες τρόπους τις επιλογές κάποιου άλλου.

 

[KonstantinosAlyona]

με την ευχη να μπορεσετε συντομα να συνεχισετε.

Για να δούμε, για να δούμε...

 

[paefstra]

Μεχρι τα 12 που οι επιτρεπομενες απουσιες απο το σχολειο ειναι παρα παρα πολλες, εκμεταλλευτειτε τα χρονια αυτα στο επακρο. Μετα ερχεται μια δυσκολη εξαετια ως τα 18 που δεν μπορεις να λειψεις χειμωνα με παιδι. Το λεω ως παλιοτερη μαμα που αδυνατουσα να παρω αδειες χειμωνιατικα, αλλα και ηλιθιωδως σκεφτομουν πως ακομη κι αν επαιρνα αδεια και φευγαμε 3-4 μερες, το παιδι θα εμενε "πισω στην υλη". Δεν θα μεινει. Ταξιδεψτε ως τοτε οσο μπορειτε.
Περσι μαλιστα μου εβαλε χερι μια συναδελφος, πιο παλια, που παρετεινε ως τα 16 τα χειμερινα ταξιδια και αποφασισε πως θα εξαντλουν τις απουσιες με τα παιδια της ακομη και τοτε. Μου ειπε "ο,τι μαθηματα εχασαν τα παιδια, τα διαβασαν στο Λυκειο"

 

[paefstra]

Θα συμφωνησω με την @underwater στα σχολια που δεχεσαι απο αλλες μαμαδες, ακομη κι αν εχεις παιδια και ταξιδευεις που ειναι συστηματικα του στιλ "πως σας ζηλευουμε, εμας δεν μας φτανουν τα λεφτα". Εν τω μεταξυ πληρωνουν ολο τον χρονο κατι ακυρες "δραστηριοτητες" τα απογευματα που σε 2-3 χρονια τις παρατανε τα παιδια γιατι τις απεχθανονται κατα βαθος ειτε τις παρακολουθουν ολοι στην ταξη και γινονται λογω μιμησης η ειναι τις μοδας η κατι πανακριβα παρτι, που απλα οι ταξιδιαρηδες με αυτα τα λεφτα κανουν ταξιδια με τα παιδια τους. Ειναι θεμα προτεραιοτητων, στιλ που αποφασιζεις να ζεις και καλου κουμπαρα.

 

[KonstantinosAlyona]

Εξαιρετικοί όπως πάντα!

Πολύ χρήσιμο βίντεο. Ξέρω αρκετά ζευγάρια που θα ήθελαν να ταξιδέψουν με τα παιδιά τους, αλλά φοβούνται και πελαγώνουν. Νομίζω ότι συνεντεύξεις σαν αυτή μπορούν να είναι πολύ βοηθητικές για γονείς που έχουν την επιθυμία, αλλά δεν τολμούν.

Είναι σημαντικό να μη μένουμε με απωθημένα παιδιά! Πολλές φορές έχω ακούσει από γνωστούς μου (όχι φίλους) γονείς ατάκες του στυλ "τη ζωή σου να έκανα, αλλά για μένα προτεραιότητα ήταν η οικογένεια", "αν είχες παιδιά ούτε στα όνειρά σου δεν θα έκανες τα ταξίδια που κάνεις", "κάντα τώρα που μπορείς, επειδή όταν κάνεις παιδιά τέρμα αυτά". Δεν αντιλαμβάνονται ότι κάποια πράγματα είναι επιλογές, ούτε ότι η μία επιλογή δεν αναιρεί απαραίτητα την άλλη. Νομίζω ότι το παράδειγμά σας μπορεί να είναι πολύ βοηθητικό για τέτοιες περιπτώσεις.

Εντάξει, είμαστε πλέον στο στάδιο "Με ένα παιδί είναι εύκολα, αν κάνετε δεύτερο, κομμένα όλα". Διότι υπάρχει και η αυθάδεια σε τούτη τη χώρα και η αδιακρισία να θεωρείς ότι αν κάποιος έχει ένα παιδί "πρέπει" να κάνει κι άλλο, κι άλλα, ανάλογα των υπολοίπων τα γούστα.
Ευτυχώς συγκρατώ την Αλιόνα σε κάτι τέτοια . "Σε ρωτήσαμε ρε φίλε πρώτα απ' όλα, αν θα κάνουμε κι άλλο; Ξέρεις στο κάτω κάτω αν μπορούμε-θέλουμε;"
Και μετά σκέφτομαι ότι, αν τελικά κάνουμε κι άλλο μικρούλι, δεν θα αφήσω κανέναν μήνα άδειας ανατροφής να πάει χαμένος για δουλειές, όπως τώρα. Θα προσκυνάμε οικογενειακώς τους θεούς των Ίνκας και θα καβαλάμε άλογα στη Λατινική Αμερική, επί 9 μήνες.
Παρεμπιπτόντως, η Αλιόνα μου λέει όμορφα λόγια για σένα, ξέρεις ε;;;

 

[vikara]

Συγχαρητήρια παιδιά για τον ταξιδιωτικό σας τρόπο ζωής!

Η αδιακρισια με ενοχλεί και εμένα τρομερά...
-Δεν έχεις παιδί?Κάνε!
-Έχεις ένα παιδί?Κάνε δεύτερο!
-Έχεις τέσσερα παιδιά?Τηλεοραση δεν έχετε σπίτι?
-Ταξιδευεις?Α,εσύ έχεις λεφτά...
-Λειπουν τα παιδιά κάποιες μέρες από το σχολείο,επειδή πήγατε ταξίδι?Α,εσείς είστε ανυεθυνοι γονείς που βάζετε τα ταξίδια πάνω από τη μόρφωση των παιδιών σας...

Εμείς είμαστε οικογένεια που κάνουμε σίγουρα ένα χειμερινό ταξίδι, συνήθως γύρω στο Νοέμβριο η Δεκεμβριο πριν τις γιορτές όπου τα αεροπορικά είναι πιο φθηνά μαζί με τα παιδιά μας,ηλικίας δημοτικού...Δεν λείπουμε 2 βδομάδες,αλλά αν λείψουν 3-4 μέρες είναι αστείο να λέμε ότι θα χάσουν από τη μόρφωση τους η ότι θα βγουν από τη "σειρά" τους...

Χαίρομαι που εκμεταλλεύτηκατε την άδεια ανατροφής,εμείς σ'εκεινες τις δύο περιόδους ήμασταν σε φάση που είχαμε βάλει κάποιους άλλους στόχους στη ζωή μας και ούτε μας πέρασε από το μυαλό να κάνουμε ταξίδια!

Μαζί με τα παιδιά μας ξεκινήσαμε να ταξιδεύουμε ακριβώς στη φάση που η μεγάλη μπήκε στο δημοτικό.Ομως δεν το μετανιώνω,κάλλιο αργά παρα ποτέ! Τα ταξίδια μας είναι η φάση της χαλάρωσης μας οικογενειακώς,χαιρόμαστε που είμαστε όλοι μαζί χωρίς την πίεση της καθημερινότητας.Απολαμβανουμε το χρόνο που περνάμε όλοι μαζί στο έπακρο!Αφού και τώρα σε αυτή τη φάση άρχισαν να παραπονιούνται,χτες ο γιος μου που είναι 7 γυρνάει στο άσχετο και μου λέει"άντε ρε μαμά,ποτέ θα πάμε κανένα ταξίδι?Βαρέθηκα με αυτόν τον κορονοιο!!"

Με το καλό λοιπόν να ελευθερωθουμε και μετά,αέρα στα πανιά μας μικροι-μεγαλοι!!!

 

[underwater]

Θα συμφωνησω με την @underwater στα σχολια που δεχεσαι απο αλλες μαμαδες, ακομη κι αν εχεις παιδια και ταξιδευεις που ειναι συστηματικα του στιλ "πως σας ζηλευουμε, εμας δεν μας φτανουν τα λεφτα". Εν τω μεταξυ πληρωνουν ολο τον χρονο κατι ακυρες "δραστηριοτητες" τα απογευματα που σε 2-3 χρονια τις παρατανε τα παιδια γιατι τις απεχθανονται κατα βαθος ειτε τις παρακολουθουν ολοι στην ταξη και γινονται λογω μιμησης η ειναι τις μοδας η κατι πανακριβα παρτι, που απλα οι ταξιδιαρηδες με αυτα τα λεφτα κανουν ταξιδια με τα παιδια τους. Ειναι θεμα προτεραιοτητων, στιλ που αποφασιζεις να ζεις και καλου κουμπαρα.

Ισχύει.
Γενικά συχνά αναφέρομαι στο ταξιδιωτικό προνόμιο (ίσως όχι τόσο εδώ στο φόρουμ, αλλά γενικά, στη ζωή μου). Δε θεωρώ ότι ο καθένας μπορεί να ταξιδέψει με τη συχνότητα που το κάνουν τα ενεργά μέλη ενός ταξιδιωτικού φόρουμ.
Όσο low-budget και να ταξιδέψει κανείς, όσο και να στερηθεί άλλα αγαθά, για να φτάσει στο σημείο που μπορεί να είναι τακτικός ταξιδιώτης σημαίνει ότι έχει κατακτήσει ένα βιωτικό επίπεδο που ένα πολύ πολύ μεγάλο ποσοστό των κατοίκων της Ελλάδας δεν έχει (να μην το πάω καν παγκοσμίως).
Από εκεί και πέρα πολύς κόσμος που θα μπορούσε να ταξιδέψει δεν το κάνει, επειδή βάζει άλλες προτεραιότητες. Συχνά σαστίζω με το τι θεωρεί κανείς προτεραιότητα, αλλά έχω μάθει να κρατάω τη γνώμη μου για μένα και να μη τη μοιράζω δεξιά και αριστερά όταν δε μου πέφτει λόγος. Δυστυχώς δεν το βλέπουν όλοι έτσι.
Παρ' όλα αυτά θεωρώ ότι στο target group "γονείς" παίζει και ένας άλλος ανασταλτικός παράγοντας πέρα από το οικονομικό ή την υγειονομική περίθαλψη. Είναι η άποψη που έχουν πολλά ζευγάρια ότι με το παιδί θα πας μόνο κοντινές εκδρομές σε μέρη με ρηχή θάλασσα για να κάνει τα μπάνια του, αλλά ότι σε ένα μεγαλύτερο ταξίδι η παρουσία του θα αποτελέσει τροχοπέδη. Κι ότι αν δε μπορείς/θες να το αφήσεις σε παππουδογιαγιάδες τέλος. Νομίζω λοιπόν ότι ο Κώστας και η Αλιόνα μπορούν να εμπνεύσουν πολλούς γονείς διότι δίνουν το παράδειγμα με θετικό τρόπο, χωρίς να κουνούν το χέρι σε οποιονδήποτε κάνει άλλες επιλογές.

Εντάξει, είμαστε πλέον στο στάδιο "Με ένα παιδί είναι εύκολα, αν κάνετε δεύτερο, κομμένα όλα". Διότι υπάρχει και η αυθάδεια σε τούτη τη χώρα και η αδιακρισία να θεωρείς ότι αν κάποιος έχει ένα παιδί "πρέπει" να κάνει κι άλλο, κι άλλα, ανάλογα των υπολοίπων τα γούστα.
Ευτυχώς συγκρατώ την Αλιόνα σε κάτι τέτοια . "Σε ρωτήσαμε ρε φίλε πρώτα απ' όλα, αν θα κάνουμε κι άλλο; Ξέρεις στο κάτω κάτω αν μπορούμε-θέλουμε;"
Και μετά σκέφτομαι ότι, αν τελικά κάνουμε κι άλλο μικρούλι, δεν θα αφήσω κανέναν μήνα άδειας ανατροφής να πάει χαμένος για δουλειές, όπως τώρα. Θα προσκυνάμε οικογενειακώς τους θεούς των Ίνκας και θα καβαλάμε άλογα στη Λατινική Αμερική, επί 9 μήνες.

Μα έτσι είναι. Αν έχεις περάσει τα 30-35 και δεν έχεις παιδί είσαι "μια ανώριμη που αντί να σοβαρευτεί κοιτάει να κάνει τα ταξίδια της και τη ζωή της". Αν πάλι έχεις παιδί και δεν κάνεις δεύτερο είσαι αναίσθητος που "αφήνεις το παιδί σου να γίνει κακομαθημένο μοναχοπαίδι και του στερείς τη χαρά να έχει παρέα".
Πραγματικά αυτά τα σχόλια, πέρα από αδιάκριτα, είναι χυδαία. Όπως το λες, κανείς δεν ξέρει αν θέλει το ζευγάρι, αν μπορεί, αν προσπαθεί και δεν. Δεν έχω αποφασίσει τι μπορεί να είναι χειρότερο, να τα λες σε έναν άνθρωπο που έχει επιλέξει ένα "μη δημοφιλές" μοντέλο όσον αφορά τη γονεϊκότητα ή σε κάποιον άνθρωπο που μπορεί να έχει βιώσει την περιγεννητική απώλεια; Έχω βρεθεί και στις δύο καταστάσεις σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μου και τα σχόλια περί μητρότητας, ταξιδιών, "ζωάρας" κλπ ήταν σε όλες τις περιπτώσεις πολύ ενοχλητικά.
Εύχομαι πάντως αν κάνετε δεύτερο μικρούλι να προσκυνήσετε όντως οικογενειακώς τους θεούς των Ίνκας και να χαιρόμαστε και εμείς με τις περιπέτειές σας!

Παρεμπιπτόντως, η Αλιόνα μου λέει όμορφα λόγια για σένα, ξέρεις ε;;;

Τα συναισθήματα είναι αμοιβαία και το ξέρει.

 

[KonstantinosAlyona]

Μπράβο παιδιά, συγχαρητήρια, πολύ ωραία συνέντευξη και χρήσιμη για γονείς!

Να είσαι καλά, ψηλέ μου. Καλά ταξίδια, νοερά για τώρα.

 

[orestcrete]

Θα σταθώ σε μια φράση του Κώστα κάπου στα μέση της συνέντευξης που λέει: "Η Αλιόνα στα πρώτα ταξίδια καθόταν μαζί με τον Έκτορα πίσω, του διάβαζε βιβλία, παίζανε, προσπαθούσε να του δείξει πράγματα έξω"

Το παιδί όπως το μάθεις.. Και εσείς το μεγαλώνετε με τον ομορφότερο τρόπο! Να είστε πάντα καλα

 

[KonstantinosAlyona]

Θα σταθώ σε μια φράση του Κώστα κάπου στα μέση της συνέντευξης που λέει: "Η Αλιόνα στα πρώτα ταξίδια καθόταν μαζί με τον Έκτορα πίσω, του διάβαζε βιβλία, παίζανε, προσπαθούσε να του δείξει πράγματα έξω"

Το παιδί όπως το μάθεις.. Και εσείς το μεγαλώνετε με τον ομορφότερο τρόπο! Να είστε πάντα καλα

Ε, ναι, να πω ψέματα; Αν δεις και φωτογραφίες, στου συνοδηγού το κάθισμα είχαμε το καρότσι, με τη ζώνη ασφαλείας δεμένο. Η Αλιόνα πίσω, παρέα με δεκάδες βιβλία και υπομονή.
Όλα καλά, τώρα είναι πιο εύκολα όλα, αν και κάθε ηλικία φυσικά έχει τα δικά της.
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι!

 

[panpan]

Φίλε μου Κώστα, να χαίρεσαι την ζωή σου ,το παιδάκι σου και ιδιαίτερα σήμερα το κορίτσι σου
που έχει τα γενέθλια του και δεν μπορεί να τα γιορτάσει όπως εκείνη ξέρει.
Χιλιόχρονη και πάντα ευτυχισμένη να είναι . (είστε).

 

[KonstantinosAlyona]

Ανταποδίδω τις ευχές, αγαπημένε Παναγιώτη!!!
Πολύχρονος, με χαμόγελο και μακάρι να σας δούμε κάποια στιγμή, εδώ στην Κρήτη, ή στο επόμενο οδικό μας.