Συμφωνω οτι δεν ελεγχωνται ,αλλα εδω βλεπουμε οτι συνεχιζει να μην υπαρχει προσπαθεια να σωσουμε οτι μπορουμε ξοδευοντας σε σωστες αγορες και προσληψεις τα λιγα χρηματα του κρατους,με ευχολογια δεν.....Ναι, αναλύσεις κόστους αποτελέσματος λέγονται, αποτελούν εφαρμογή των μεθοδολογιών της επιχειρησιακής έρευνας με πεδία πέραν της ιατρικής, τις στρατιωτικές επιχειρήσεις-απο κει ξεκίνησαν- τις κατασκευές και κάθε υποδομή. Αυτές οι αναλύσεις γίνονται ήδη από το σχεδιασμό των συστημάτων, απο τα απλούστερα εξαυτών, όπως μια οικιακή εγκατάσταση ή μια βιομηχανία μέχρι ένα φαραωνικό έργο, με τους συντελεστές ταυτοχρονισμού κλπ. και αυτο είναι αναπόφευκτο.
Σε κατασκευαστικά έργα μεγάλης κλίμακας εξισορροπούμε πχ τα πιθανά εργατικά ατυχήματα με το κόστος λήψης περαιτέρω μέτρων αλλά παντα υπάρχει μια αρχή θέτοντας κριτήρια, πχ μεχρι 100 εργατικά ατυχήματα μπορεί να μην συμφέρει ένα υπέρογκο έξοδο ασφαλείας, τόσο σε άμεσα όσο και ασφαλιστικά κόστη ή να τίθεται άλλο κριτήριο, όπως ο κοινωνικός αντίκτυπος σε μια ιδιόμορφη χώρα, έστω και ενός ατυχήματος. Καθε φορά άλλο κριτήριο.
Η διαφωνία μου είναι επί της αρχής σχεδιασμού και των κριτηρίων βάσει των οποίων αποφασίζεται το νεκρό σημείο οφέλους κόστους σε σχέση με τα resources και πολλές ακόμη παραμέτρους σκοπιμότητας, εν προκειμένω το ασαφές κριτήριο της ποιότητας ζωής και όχι των συνθηκών πολέμου.
Πρέπει κατά τη γνώμη μου να αποφεύγονται οι εύκολοι χαρακτηρισμοί περί γραφικοτήτων όταν πίσω από τις αποφάσεις υπάρχει πολύ αγωνία, σκέψεις, ρίσκα, ευθύνες που λειτουργούν ως τελεστής επί ήδη σωρευθείσας επιστημονικής και επαγγελματικής εμπειρίας αλλά ίσως και συμφέροντα.
Οσο για την κανονικότητα και την ποιότητα να ένα παράδειγμα: Συνεργάζομαι χρόνια τώρα με πολυεθνική στην Ιταλία με έδρα στο Μιλάνο. Σε κουβέντα για τις οικονομικές απώλειες η αφοπλιστική απάντηση ήταν οτι στις συνθήκες που ενέσκηψαν δεν μπορούσαν να δουλέψουν όταν δεν ήξεραν ποιός θα είναι απών την επόμενη μέρα, οταν realtime έβλεπαν τις εικόνες που είδαμε κιεμείς στην τηλεόρασηκαι ότι έτσι κιαλλιώς κανονικότητα δεν υπήρχε από τη στιγμή που ξέφυγε το πράγμα, δεν υπηρχε όρεξη για δουλειά ούτε ποιότητα και οι οικονομικές απώλειες εξακολουθούσαν. Τέλος πάντων πολλά λόγια για πράγματα που δεν μπορούμε να ελέγξουμε.